31994D1074

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 5ης Δεκεμβρίου 1994 σχετικά με πρόταση των γερμανικών αρχών για τη χορήγηση ενισχύσεων στην εταιρεία Textilwerke Deggendorf GmbH Thόringen (Το κείμενο στη γερμανική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (94/1074/ΕΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

Αφού κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους,

Εκτιμώντας ότι:

I Με επιστολή της 4ης Δεκεμβρίου 1992, σύμφωνα με το άρθρο 93 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ και τον κώδικα ενισχύσεων στον τομέα των συνθετικών ινών 1991-1992, όπως ίσχυε την ημερομηνία αυτή (1), η γερμανική κυβέρνηση κοινοποίησε στην Επιτροπή σχέδιο ενισχύσεων στην εταιρεία Textilwerke Deggendorf GmbH (TDG), ως επιδότηση επενδύσεων ύψους 112 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων (58 εκατομμύρια Ecu) σε κτιριακές εγκαταστάσεις που απόκτησε πρόσφατα η TDG στο Leinefelde του Thόringen, και σε εξοπλισμό για την κατασκευή αδικλώνιστου νήματος από πολυαμίδιο και πολυεστέρα αναμεμειγμένου κατά 85 % τουλάχιστον με μη συνεχείς ίνες από νάϊλον και πολυαμίδιο. Το νήμα θα πωλείται κατόπιν, μεταξύ άλλων, σε κατασκευαστές ταπήτων.

Η προτεινόμενη ενίσχυση ανέρχεται σε 23 460 000 γερμανικά, μάρκα (12,15 εκατομμύρια Ecu), στο πλαίσιο του στόχου κοινοτικού ενδιαφέροντος για τη «βελτίωση της περιφερειακής οικονομικής δομής», επιδότηση επενδύσεων της τάξεως των 6 696 000 γερμανικών μάρκων (3,45 εκατομμύρια Ecu) σύμφωνα με το νόμο περί επενδυτικών επιδοτήσεων, και επιδότηση επιτοκίου σε συναφθέν δάνειο ύψους 14 652 000 γερμανικών μάρκων (7,60 εκατομμύρια Ecu) που χορήγησε η Kreditanstalt fόr Wiederaufbau.

Στις 24 Μαρτίου 1993 η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ όσον αφορά την προτεινόμενη ενίσχυση.

Η Επιτροπή έλαβε την εν λόγω απόφαση επειδή εκτίμησε ότι, βάσει των πληροφοριών που της παρέσχε η γερμανική κυβέρνηση, δεν ήταν σαφές αν ορισμένες πτυχές των επιδοτούμενων επενδύσεων εντάσσονταν στο πλαίσιο του κώδικα ενισχύσεων στον τομέα των συνθετικών ινών ή στο κοινοτικό πλαίσιο ενισχύσεων στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας. Λόγω της αβεβαιότητας αυτής, η προτεινόμενη ενίσχυση στην TDG πιθανόν να στρέβλωνε τον ανταγωνισμό, να είχε επιπτώσεις στις εμπορικές συναλλαγές των κρατών μελών και, συνεπώς, να μην συμβιβαζόταν με την κοινή αγορά.

Η Επιτροπή διαπίστωσε, εξάλλου, ότι, επειδή η TDG είναι ιδιοκτήτρια της εγκατάστασης του Leinefelde, η προτεινόμενη ενίσχυση πιθανόν να την ωφελούσε εμμέσως. Με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ (2), η Επιτροπή κατέληξε ότι οι ενισχύσεις, συμπεριλαμβανομένης επιχορήγησης ύψους 6 120 000 γερμανικών μάρκων και επιδότησης επιτοκίου σε δάνειο ύψους 11 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, που χορήγησαν οι γερμανικές αρχές στην TDG μεταξύ 1981 και 1983, ήταν παράνομες και ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, και η γερμανική κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει την επιστροφή τους. Μέχρι την επιστροφή της ενίσχυσης εξ ολοκλήρου, η ανταγωνιστικότητα της TDG θα εξακολουθούσε να ενισχύεται τεχνητά. Για το λόγο αυτό η Επιτροπή έκρινε, με τις αποφάσεις 91/391/ΕΟΚ (3) και 92/330/ΕΟΚ (4), δύο γερμανικά σχέδια ενισχύσεων στην TDG, συμβιβάσιμα με την κοινή αγορά, αλλά απαίτησε από τις γερμανικές αρχές να αναστείλουν την καταβολή των σχετικών ποσών έως την επιστροφή της ενίσχυσης που ήταν αντικείμενο της απόφασης 86/509/ΕΟΚ. Η γερμανική κυβέρνηση άσκησε προσφυγή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την ακύρωση της απόφασης 91/391/ΕΟΚ, η δε TDG έχει ασκήσει προσφυγή κατά της εν λόγω απόφασης, καθώς και κατά της απόφασης 92/330/ΕΟΚ, και, συνεπώς καμία από τις δύο δεν είναι τελεσίδικη.

Με την ευκαιρία ενάρξεως κίνησης της διαδικασίας που προβλέπει το άρθρο 93 παράγραφος 2 σχετικά με το τελευταίο σχέδιο ενισχύσεως των γερμανικών αρχών στην TDG, η Επιτροπή δήλωσε ότι, ακόμη και στην περίπτωση που αποφάσιζε ότι η εν λόγω ενίσχυση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά, η γερμανική κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να αναστείλει, εν μέρει, την καταβολή της ενίσχυσης μέχρι την επιστροφή της προηγούμενης, παράνομης και ασυμβίβαστης με την κοινή αγορά ενίσχυσης 7 η καταβολή του υπολοίπου της ενίσχυσης θα εγκρίνονταν. Το ποσό της ενίσχυσης του οποίου η καταβολή θα αναστέλονταν, θα ισοδυναμούσε με τη διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού της επιστρεπτέας στη γερμανική κυβέρνηση ενίσχυσης βάσει της απόφασης 86/509/ΕΟΚ και της ενίσχυσης που επιτρέπεται με τις αποφάσεις 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ, η καταβολή όμως της οποίας ανεστάλη μέχρι την επιστροφή της προγενέστερης ενίσχυσης.

Με επιστολή της 7ης Απριλίου 1993, η Επιτροπή πληροφόρησε τη γερμανική κυβέρνηση ότι είχε κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ για την προτεινόμενη ενίσχυση στην TDG. Τα κράτη μέλη και οι λοιποί ενδιαφερόμενοι ενημερώθηκαν σχετικά με τη δημοσίευση της επιστολής στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1).

II Η γερμανική κυβέρνηση, με επιστολές της 7ης Ιουνίου, της 17ης Δεκεμβρίου και της 23ης Ιουνίου 1994 και σε συνάντησή της, στις 7 Ιουλίου 1994, με την Επιτροπή, υπέβαλε τις ακόλουθες παρατηρήσεις.

Η προτεινόμενη ενίσχυση για την υποστήριξη επενδύσεων στην εγκατάσταση του Leinefelde δεν θα έχει επιπτώσεις στην παραγωγή συνθετικών ινών της TDG 7 την απαραίτητη μη συνεχή ίνα θα προμηθεύσουν τρίτοι και όχι η TDG, η οποία παράγει μόνο βιομηχανικό και υφαντικό νήμα από πολυεστέρα και πολυαμίδιο. Συνθετικές ίνες δεν έχουν ποτέ παρασκευασθεί στην εγκατάσταση Leinefelde. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα της προτεινόμενης ενίσχυσης και της απόκτησης της εγκατάστασης του Leinefelde από την TDG, η ικανότητα ύφανσης θα μειωθεί, ετησίως, από 23 000 σε 7 000 τόνους. Η γερμανική κυβέρνηση ανέφερε επίσης ότι η εταιρεία Leinefelde Textilwerke GmbH, παραγωγός κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που είναι επίσης εγκατεστημένη στο Thόringen, δεν διατηρεί εμπορικές σχέσεις με την εγκατάσταση της TDG στο Leinefelde.

Η επένδυση θα δημιουργήσει 70 νέες θέσεις εργασίας κατά το πρώτο έτος της επένδυσης, 80 πρόσθετες θέσεις εργασίας το δεύτερο έτος και 50 ακόμη θέσεις εργασίας κατά το τρίτο έτος, δηλαδή συνολικά 200 μόνιμες θέσεις εργασίας 60 % από τις οποίες θα κατέχονται από γυναίκες. Μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 1991 και της 31ης Δεκεμβρίου 1992, ο συνολικός αριθμός ατόμων που απασχολεί ο τομέας της κλωστοϋφαντουργίας στο Land Thόringen περιορίσθηκε από 25 540 σε 23 739, δηλαδή μείωση της τάξης των 85 % περίπου. Συνεπώς, δεδομένου ότι το ποσοστό της ανεργίας στο Leinefelde είναι 42 % αυτή την περίοδο, η δημιουργία 200 θέσεων αποσχόλησης θα ωφελούσε την περιοχή σε σημαντικό βαθμό.

Κατά την άποψη της γερμανικής κυβερνήσεως, η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια για να λάβει υπόψη το γεγονός ότι η παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά ενίσχυση που χορηγήθηκε στην TDG δεν έχει ακόμη επιστραφεί σύμφωνα με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ. Βάσει της συνθήκης ΕΚ, η Επιτροπή μπορεί μόνο να αποφασίσει για το συμβιβάσιμο ή μη της ενίσχυσης με την κοινή αγορά, δεν μπορεί να απαιτήσει από κράτος μέλος να αναστείλει τη χορήγηση ενίσχυσης εν αναμονή της συμμόρφωσης με μια προηγούμενη απόφαση, ιδίως σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου η διαδικασία για την επιστροφή της σχετικής ενίσχυσης εκκρεμούσε ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων. Η TDG προέβαλε το επιχείρησμα ότι η απαίτηση για επιστροφή της ενίσχυσης ήταν ασυμβίβαστη με την αρχή της προστασίας των θεμιτών προσδοκιών. Η γερμανική κυβέρνηση παρατήρησε ακόμη ότι είχε εκφράσει παρόμοιες απόψεις στην προσφυγή της για ακύρωση της απόφασης 91/391/ΕΟΚ.

III Υποβάλλοντος παρατηρήσεις βάσει της διαδικασίας του άρθρου 93 παράγραφος 2, η International Rayon & Synthetic Fibres Committee (CIRFS), η Apparel, Knitwear & Textiles Alliance (AKTA) και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου υποστήριξαν την απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 σχετικά με την πλέον πρόσφατη πρόταση για τη χοργήγηση ενίσχυσης στην TDG, και εξέφρασαν ανησυχία επειδή η παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση που χορηγήθηκε στην TDG μεταξύ 1981 και 1983 δεν είχε επιστραφεί. Η AKTA υποστήριξε ότι αν η Επιτροπή αποφάσιζε ότι η προτεινόμενη βοήθεια είναι ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά, θα έπρεπε να αναστείλει την καταβολή οιασδήποτε νέας ενίσχυσης εν αναμονή της συμμόρφωσης με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ. Η CIRFS συμμερίσθηκε την άποψη αυτή και υποστήριξε ότι η Επιτροπή έπρεπε να ζητήσει από τη γερμανική κυβέρνηση να επιβάλει τόκο στο ποσό της ενίσχυσης που πρέπει να επιστρέψει η TDG.

Οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν βάσει της διαδικασίας διαβιβάσθηκαν στη γερμανική κυβέρνηση.

IV Η διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 κινήθηκε αναφορικά με την πρόταση για τη χορήγηση ενίσχυσης στην TDG με τρεις διαφορετικές μορφές (2) και ένα συνολικό καθαρό ύψος ενίσχυσης ισοδύναμο προς 17,88 %:

- χορήγηση 23 460 000 γερμανικών μάρκων στο πλαίσιο του στόχου κοινοτικού ενδιαφέροντος «βελτίωση της περιφερειακής οικονομικής δομής», για τον οποίο εγκρίθηκε πρόσφατα από την Επιτροπή (3) το 22ο πρόγραμμα-πλαίσιο (καθαρή ισοδύναμη επιχορήγηση 13,64 %),

- επενδυτική επιδότηση μέχρι 6 696 000 γερμανικών μάρκων στο πλαίσιο του περί επενδυτικών επιδοτήσεων νόμου ο οποίος εγκρίθηκε από την Επιτροπή (1) (καθαρή ισοδύναμη επιχορήγηση 3,89 %),

- επιδότηση επιτοκίου ύψους 1,38 % σε δεκαετές δάνειο ύψους 14 652 000 γερμανικών μάρκων από το Kreditanstalt fόr Wiederaufbau με επιτόκιο 7,75 % και διετή περίοδο χάριτος (καθαρή ενίσχυση ισοδύναμη προς 0,35 %).

Η προτεινόμενη ενίσχυση αποτελεί ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας ΕΟΧ, επειδή θα επιτρέψει στην εταιρία να πραγματοποιήσει την επένδυση χωρίς να αναλάβει το συνολικό κόστος της.

Η προτεινόμενη ενίσχυση κοινοποιήθηκε κανονικά στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 93 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ και του κώδικα του 1991-1992 για την ενίσχυση της βιομηχανίας συνθετικών ινών.

Η Επιτροπή, συνεπώς, ήταν σε θέση να διατυπώσει τις απόψεις της και να εκτιμήσει την προτεινόμενη ενίσχυση.

Ενισχύοντας την TDG η υπό εξέταση ενίσχυση θα ενδυναμώσει τη θέση της σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, που πρέπει να προσαρμοσθούν στην αλλαγή χωρίς ενίσχυση ή με ενίσχυση που έχει επιτραπεί ως συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά και την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΟΧ. Συνεπώς, η ενίσχυση στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 61 της συμφωνίας ΕΟΧ.

Συναλλαγές σε αδικλώνιστο νήμα που περιέχει κατά 85 % τουλάχιστον μη συνεχείς ίνες από νάϊλον ή άλλο πολυαμίδιο διενεργούνται μεταξύ κρατών μελών και εντός του ΕΟΧ (19 000 περίπου τόνοι το 1992, το πλέον πρόσφατο έτος για το οποίο υπάρχουν δεδομένα) και, συνεπώς, διεξάγεται ανταγωνισμός μεταξύ ευρωπαίων παραγωγών και των προϊόντων τους. Συνεπώς, η εν λόγω ενίσχυση βελτίωσε τη θέση της TDG σε σχέση με άλλους παραγωγούς που οφείλουν να προσαρμοσθούν στην αλλαγή χωρίς ενίσχυση ή με ενίσχυση που εγκρίθηκε ως συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά και, από την 1η Ιανουαρίου 1994, με τις διατάξεις της συμφωνίας ΕΟΧ. Επομένως, η ενίσχυση στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 61 της συμφωνίας ΕΟΧ.

Η γερμανική κυβέρνηση δεν πρόβαλε διεξοδικά επιχειρήματα προς υποστήριξη της άποψής της ότι το άρθρο 92 παράγραφος 2 στοιχείο γ) πρέπει να εφαρμοσθεί για την προτεινόμενη ενίσχυση. Επομένως, ελλείψει παρόμοιων επιχειρημάτων, δεν φαίνεται να υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι τα υπό εξέταση ειδικά μέτρα θα συμβάλουν στην αντιστάθμιση των οικονομικών μειονεκτημάτων που δημιούργησε η διαίρεση της Γερμανίας πέραν των προγραμμάτων ενίσχυσης που έχει εγκρίνει η Επιτροπή βάσει του άρθρου 92 παράγραφος 3. Επομένως το άρθρο 92 παράγραφος 2 στοιχείο γ) δεν εφαρμόζεται.

Η εξαίρεση του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο α) αφορά ενίσχυση που αποσκοπεί στη βελτίωση της οικονομικής ανάπτυξης ορισμένων περιοχών. Το Land Thόringen ανήκει στις επιλέξιμες για ενίσχυση περιοχές του στόχου 1 των διαρθρωτικών ταμείων και, από την άποψη της κοινωνικοοικονομικής κατάστασής του (κατά κεφαλήν ΑΕΠ/επίπεδο αγοραστική δύναμης είναι σημαντικά χαμηλότερο από το 75 % του κοινοτικού μέσου όρου) έχει ταξινομηθεί ως περιοχή επιλέξιμη για περιφερειακή ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο α).

Όμως, οι τομεακές επιπτώσεις τη περιφερειακής ενίσχυσης για τις βιομηχανίες συνθετικών ινών και τις υφαντουργικές μονάδες πρέπει να ελέγχονται ακόμη και για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της Κοινότητας.

Από το 1977 οι όροι βάσει των οποίων μπορεί να χορηγηθεί ενίσχυση στη βιομηχανία συνθετικών ινών καθορίζονται από έναν κώδικα του οποίου οι διατάξεις και το πεδίο εφαρμογής επανεξετάζονται περιοδικώς, για τελευταία δε φορά το 1992 (2). Στην προκειμένη περίπτωση, η προτεινόμενη ενίσχυση στην TDG, παραγωγό συνθετικών ινών, πρέπει να εκτιμηθεί υπό το φως του ισχύοντος από τις 31 Δεκεμβρίου 1992 κώδικα.

Ο ισχύων κώδικας απαιτεί την κοινοποίηση οιασδήποτε πρότασης για χορήγηση ενίσχυσης, με οποιαδήποτε μορφή, σε παραγωγούς συνθετικών ινών ως μέσου υποστήριξης παρόμοιων δραστηριοτήτων και καθορίζει τα κριτήρια που εφαρμόζονται όταν η Επιτροπή ελέγχει ενδελεχώς τις προτάσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης για επενδύσεις επιχειρήσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κώδικα. Μεταξύ άλλων, ο κώδικας ορίζει ότι πρέπει να υπάρξει σημαντική μείωση της παραγωγικής ικανότητας ενός δυνητικού δικαιούχου για τη χορήγηση ενίσχυσης για επενδυτικούς σκοπούς και ακόμη ότι οι επιχειρήσεις θα χρηματοδοτούν με ίδιους πόρους οποιαδήποτε επένδυση με σκοπό την επέκταση ή διατήρηση της παραγωγικής ικανότητας που θεωρούν αναγκαία για να προσαρμόσουν την παραγωγή τους στις τάσεις της αγοράς και τις τεχνολογικές εξελίξεις.

Στην παρούσα περίπτωση, δεν υφίσταται σύνδεσμος μεταξύ της προτεινόμενης επένδυσης, που θα υποστηριχθεί από την υπό εξέταση ενίσχυση, και της παραγωγής συνθετικών ινών από την TDG. Επομένως, η προτεινόμενη ενίσχυση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κώδικα σχετικά με ενισχύσεις στη βιομηχανία συνθετικών ινών.

Οι όροι υπό τους οποίους παρόμοια ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί στην υφαντουργία θεσπίζονται στο κοινοτικό πλαίσιο για ενισχύσεις στην υφαντουργική βιομηχανία. Επειδή η προτεινόμενη ενίσχυση αφορά επενδύσεις για την υφαντική ικανότητα, πρέπει να εκτιμηθεί με βάση το κοινοτικό πλαίσιο που αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να αποφεύγονται ειδικές κρατικές ενισχύσεις για τη δημιουργία πρόσθετης παραγωγικής ικανότητας στους τομείς της υφαντουργίας και της ένδυσης, όπου υφίσταται πλεονάζουσα διαρθρωτική παραγωγική ικανότητα ή μόνιμη στασιμότητα στην αγορά, και ότι δεν είναι δυνατό να εγκρίνονται ενισχύσεις οι οποίες συνεπάγονται αύξηση της παραγωγικής ικανότητας. Στην προκειμένη περίπτωση, η προτεινόμενη ενίσχυση θα προκαλέσει μείωση στην υφαντική ικανότητα στο εργαστήριο του Leinefeld. Συνεπώς, η προτεινόμενη ενίσχυση συμβιβάζεται με το κοινοτικό πλαίσιο για ενισχύσεις στην υφαντουργία.

Συνεπώς, η προτεινόμενη ενίσχυση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά βάσει του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ στο βαθμό που χορηγείται σύμφωνα με τα σχετικά καθεστώτα χορήγησης ενισχύσεων. Επιπλέον, συμβιβάζεται με τις διατάξεις της συμφωνίας ΕΟΧ.

V Πάντως όπως το Δικαστήριο έκρινε, παραδείγματος χάρη, στην απόφασή του της 3ης Δεκεμβρίου 1991 (1), όταν η Επιτροπή εξετάζει το συμβιβάσιμο μιας κρατικής ενίσχυσης με την κοινή αγορά και την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΟΧ, οφείλει να συνεκτιμά όλα τα σχετικά στοιχεία και, όπου είναι απαραίτητο, τις περιστάσεις, που έχουν ήδη ληφθεί υπόψη σε προηγούμενη απόφαση, καθώς και τις υποχρεώσεις που η εν λόγω απόφαση μπορεί να έχει επιβάλει σε ένα κράτος μέλος.

Επομένως, στην εκτίμησή της για την προτεινόμενη ενίσχυση στην TDG, η Επιτροπή οφείλει να λάβει υπόψη την απόφαση 86/509/ΕΟΚ, κατά της οποίας δεν ασκήθηκε προσφυγή στο Δικαστήριο και έχει καταστεί τελεσίδικη. Επιπλέον, η Επιτροπή οφείλει να λάβει υπόψη τις αποφάσεις 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ. Η γερμανική κυβέρνηση έχει ασκήσει προσφυγή στο Δικαστήριο με στόχο την ακύρωση της απόφασης 91/391/ΕΟΚ και η TDG έχει ασκήσει προσφυγή και κατά των δύο αποφάσεων και, συνεπώς, καμία δεν έχει καταστεί ακόμη τελεσίδικη.

Μολονότι η γερμανική κυβέρνηση έχει προσφύγει στα εθνικά δικαστήρια για την επιστροφή της παρανόμως και με τρόπο ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά χορηγηθείσας προς την TDG ενίσχυσης μεταξύ 1981 και 1983 όπως απαιτείται από την απόφαση 86/509/ΕΟΚ, αυτή η ενίσχυση δεν έχει επιστραφεί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, το συνολικό ποσό που πρέπει να επιστραφεί ανέρχονταν, στις 30 Ιουνίου 1994, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τόκοι υπερημερίας, σε 11 601 000 γερμανικά μάρκα. Η ανταγωνιστικότητα της TDG θα εξακολουθήσει να ενισχύεται τεχνητά και θα επηρεάζει αρνητικά τις συναλλαγές εντός του ΕΟΧ, πράγμα που αντίκειται στο κοινό συμφέρον, μέχρις ότου η γερμανική κυβέρνηση ανακτήσει την προγενέστερη, παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά ενίσχυση.

Για το λόγο αυτό, αν και η προτεινόμενη ενίσχυση στην παρούσα υπόθεση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά και τις διατάξεις της συμφωνίας ΕΟΧ, δεν πρέπει να καταβληθεί πλήρως μέχρις ότου η γερμανική κυβέρνηση ανακτήσει την ενίσχυση που αναφέρεται στην απόφαση 86/509/ΕΟΚ. Η κατάσταση αυτή έχει προκύψει εξ αιτίας της αμέλειας της γερμανικής κυβέρνησης και της TDG, που ενήργησαν κατά παράβαση του άρθρου 93 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ.

Στην επιστολή της, στις 7 Απριλίου 1993, η Επιτροπή αναφέρθηκε στη διττή στρέβλωση του ανταγωνισμού που προκύπτει από την παράλειψη επιστροφής της ενίσχυσης για την οποία εκδόθηκε η απόφαση 86/509/ΕΟΚ. Η άποψη της γερμανικής κυβέρνησης ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να λάβει υπόψη τις προγενέστερες αποφάσεις σχετικά με την TDG δεν μπορεί να γίνει δεκτή και δεν είναι σύμφωνη με την απόφαση του Δικαστηρίου που μνημονεύθηκε ανωτέρω, καθώς και με άλλες παρόμοιες αποφάσεις.

Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις 86/509/ΕΟΚ, 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ σε σχέση με άλλες προτάσεις για τη χορήγηση περαιτέρω ενίσχυσης στην TDG, η γερμανική κυβέρνηση οφείλει να αναστείλει την πληρωμή μέρους της ενίσχυσης, μέχρις ότου η προγενέστερη, παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά ενίσχυση επιστραφεί, όπως ζητείται με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ, ενώ πρέπει να εγκριθεί η καταβολή της υπόλοιπης ενίσχυσης. Η αναστολή της πληρωμής μέρους της προτεινόμενης ενίσχυσης καθίσταται ακόμη περισσότερο αναγκαία επειδή η Επιτροπή δεν διαθέτει άλλα μέσα καταναγκασμού για να επιταχύνει ή επιβάλλει τη συμμόρφωση με την απόφασή της 86/529/ΕΟΚ.

Η Επιτροπή έχει υπολογίσει το ποσό της ενίσχυσης του οποίου η καταβολή επιβάλλεται να ανασταλεί σε 5 160 700 γερμανικά μάρκα (2,65 εκατομμύρια Ecu). Αυτό είναι το μέρος του συνολικού ποσού της ενίσχυσης που πρέπει να επιστραφεί στη γερμανική κυβέρνηση σύμφωνα με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ, που υπολογίσθηκε από την Επιτροπή ότι ανέρχεται σε 11 601 000 γερμανικά μάρκα στις 30 Ιουνίου 1994, μείον το συνολικό ποσό ενίσχυσης που εγκρίθηκε βάσει των αποφάσεων 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ, αλλά του οποίου η καταβολή ανεστάλη επειδή εκκρεμούσε το θέμα της επιστροφής της προγενέστερης ενίσχυσης, που ανέρχεται, κατά τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, σε 6 005 300 και 435 000 γερμανικά μάρκα αντίστοιχα.

Με βάση όλες αυτές τις εκτιμήσεις, το σύνολο της ενίσχυσης που η γερμανική κυβέρνηση προτίθεται να χορηγήσει στην TDG συμβιβάζεται με την κοινή αγορά βάσει του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ και την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΟΧ. Πάντως η καταβολή μέρους της ενίσχυσης, που ανέρχεται σε 5 160 700 γερμανικά μάρκα, πρέπει να ανασταλεί μέχρις ότου η γερμανική κυβέρνηση ανακτήσει την παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά ενίσχυση που χορηγήθηκε στην TDG μεταξύ 1981 και 1983, όπως απαιτείται βάσει της απόφασης 86/509/ΕΟΚ.

Η απαίτηση όπως η γερμανική κυβέρνηση αναστείλει την καταβολή μέρους της προτεινόμενης ενίσχυσης δεν αντίκειται στις περί αναστολής της ενίσχυσης διατάξεις των αποφάσεων 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ. Καταρχήν, σκοπός της απαίτησης για αναστολή της πληρωμής σε όλες τις αποφάσεις είναι ο ίδιος - δηλαδή να πεισθούν, στην ουσία, η γερμανική κυβέρνηση και η TDG να συμμορφωθούν με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ και να επιβληθεί η επιστροφή της παράνομης και ασυμβίβαστης με την κοινή αγορά ενίσχυσης που καταβλήθηκε στην TDG μεταξύ 1981 και 1983. Δεύτερον, η απαίτηση για ανοστολή της πληρωμής σε κάθε απόφαση θα παύσει να ισχύει ταυτόχρονα με την επιστροφή της ενίσχυσης. Τρίτον, το συνολικό ποσό της ενίσχυσης, η πληρωμή του οποίου αναστέλλεται βάσει της παρούσας απόφασης και των αποφάσεων 91/391/ΕΟΚ και 92/330/ΕΟΚ, είναι ισοδύναμο με το συνολικό ποσό της ενίσχυσης που πρέπει να επιστραφεί στη γερμανική κυβέρνηση σύμφωνα με την απόφαση 86/509/ΕΟΚ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η προτεινόμενη από τις γερμανικές αρχές χορήγηση της ενίσχυσης στην Textilewerke Deggendorf GmbH, με τη μορφή επιδότησης ύψους 23 460 000 γερμανικών μάρκων στα πλαίσια του στόχου κοινοτικού ενδιαφέροντος «βελτίωση της περιφερειακής οικονομικής δομής», μιας επιδότησης στις επενδύσεις της τάξης των 6 696 000 γερμανικών μάρκων δυνάμει του νόμου περί επενδυτικών επιδοτήσεων και επιδότηση επιτοκίου ενός δεκαετούς δανείου ύψους 14 652 000 γερμανικών μάρκων από την Kreditanstalt fόr Wiederaufbau με διετή περίοδο χάριτος και επιτόκιο 7,75%, συμβιβάζεται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ και τις διατάξεις της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Άρθρο 2

Οι γερμανικές αρχές θα αναστείλουν την καταβολή μέρους της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 1 της παρούσας απόφασης, συνολικού ύψους 5 160 700 γερμανικών μάρκων, μέχρις ότου ανακτήσουν την παρανόμως χορηγηθείσα και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά ενίσχυση στην Textilewerke Deggendorf GmbH, κατά την περίοδο 1981-1983, που αναφέρεται στο άρθρο 1 της απόφασης 86/509/ΕΟΚ.

Άρθρο 3

Η γερμανική κυβέρνηση θα ενημερώσει την Επιτροπή, εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, σχετικά με τα μέτρα που έλαβε για να συμμορφωθεί προς αυτήν.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Βρυξέλλες, 5 Δεκεμβρίου 1994.

Για την Επιτροπή Karel VAN MIERT Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ αριθ. C 179 της 16. 7. 1992, σ. 3.

(2) ΕΕ αριθ. L 300 της 24. 10. 1986, σ. 34.

(3) ΕΕ αριθ. L 215 της 2. 8. 1991, σ. 16.

(4) ΕΕ αριθ. L 183 της 3. 7. 1992, σ. 36.

(1) ΕΕ αριθ. C 172 της 23. 6. 1993, σ. 2.

(2) Λόγω διοικητικού λάθους, τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ανακοίνωση για την κίνηση της διαδικασίας του άρθρου 93 παράγραφος 2 ήταν λανθασμένα.

(3) ΕΕ αριθ. C 74 της 12. 3. 1994, σ. 5.

(1) ΕΕ αριθ. C 71 της 13. 3. 1993, σ. 4.

(2) ΕΕ αριθ. C 346 της 30. 12. 1992, σ. 2.

(1) Απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 1991 στην υπόθεση C-261/8, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής, Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1991, σ. I-4437.