31993R1580

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 1580/93 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 23ης Ιουνίου 1993 για τον προσδιορισμό των ποιοτικών τύπων για ορισμένα σιτηρά και κατηγορίες αλεύρων, πλιγουριών και σιμιγδαλιών, καθώς και τον καθορισμό των τιμών κατωφλίου γι' αυτές τις κατηγορίες προϊόντων

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1992 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των σιτηρών (1), και ιδίως το άρθρο 5,

Εκτιμώντας:

ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2226/88 του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 1988 για τον προσδιορισμό των ποιοτικών τύπων για ορισμένα σιτηρά και κατηγορίες αλεύρων, πλιγουριών και σιμιγδαλιών, καθώς και τον καθορισμό των τιμών κατωφλίου γι' αυτές τις κατηγορίες προϊόντων (2), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 καταργείται- ότι οι ποιοτικοί τύποι για τα σιτηρά για τα οποία δεν ισχύει η παρέμβαση και ακόμα όσον αφορά τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο γ), με εξαίρεση τη βύνη, οι ποιοτικοί τύποι καθώς και οι αντίστοιχες τιμές κατωφλίου καθορίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92-

ότι οι τιμές κατωφλίου της βρώμης καθώς και των αλεύρων, πλιγουριών και σιμιγδαλιών πρέπει να αντιστοιχούν σε καθορισμένους ποιοτικούς τύπους- ότι αυτοί οι ποιοτικοί τύποι αντιστοιχούν, εφόσον είναι δυνατόν, στις μέσες ποιότητες των προϊόντων αυτών στην Κοινότητα-

ότι θα πρέπει να καθοριστούν οι τιμές κατωφλίου των αλεύρων, πλιγουριών και σιμιγδαλιών έτσι ώστε να επιτυγχάνονται οι ενδεικτικές τιμές των βασικών σιτηρών και να εξασφαλίζεται η προστασία της βιομηχανίας μεταποίησης-

ότι οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν με τον καθορισμό μιας τιμής κατωφλίου στην οποία να λαμβάνεται υπόψη το κόστος παρασκευής των προϊόντων αυτών και ένα επικερδές επίπεδο προστασίας για τη βιομηχανία μεταποίησης-

ότι το κόστος παρασκευής μπορεί να καθοριστεί προσθέτοντας στην αξία του σιτηρού ένα ποσό που να αντιπροσωπεύει, ιδίως, το περιθώριο του αλέσματος και αφαιρώντας από το σύνολο που λαμβάνεται με τον τρόπο αυτό, ανάλογα με την περίπτωση, την αξία που καθορίζεται κατ' αποκοπή των υποπροϊόντων, των σιμιγδαλιών ή των αλεύρων κατώτερης ποιότητας που προκύπτουν από το άλεσμα-

ότι, ωστόσο, για τον καθορισμό της τιμής κατωφλίου των πλιγουριών και των σιμιγδαλιών σίτου, πρέπει να ληφθεί ως βάση η καθοριζόμενη κατ' αποκοπή μέση σχέση η οποία υφίσταται μεταξύ της τιμής του αλεύρου του μαλακού σίτου και των προϊόντων αυτών στις αγορές της Κοινόττηας-

ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Διαχείρισης Σιτηρών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου βρώμης ορίζεται ως εξής:

α) βρώμη υγιής, ανώθευτη και σύμφωνη προς τα συναλλακτικά ήθη, απαλλαγμένη από μυρωδιές και ζωντανά έντομα, που έχει το χαρακτηριστικό χρώμα του σιτηρού αυτού και ποιότητα που αντιστοιχεί στη μέση ποιότητα της βρώμης που συλλέγεται στην Κοινότητα υπό κανονικές συνθήκες-

β) ποσοστό υγρασίας: 14 %-

γ) μέγιστο ποσοστό στοιχείων που δεν είναι βασικά σιτηρά αμέμπτου ποιότητας: 3 %, από τα οποία:

- ποσοστό προσμείξεων σπόρων: 2 %,

- ποσοστό διαφόρων προσμείξεων: 1 %-

δ) ειδικό βάρος: 49 χιλιόγραμμα ανά εκατόλιτρο.

Άρθρο 2

Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου του κεχριού προσδιορίζεται ως εξής:

α) κεχρί που αντιστοιχεί στη μέση ποιότητα του κεχριού που παράγεται στην Αργεντινή-

β) ποσοστό υγρασίας: 13 %-

γ) μέγιστο ποσοστό στοιχείων τα οποία δεν είναι βασικά σιτηρά αμέμπτου ποιότητας: 17 %, από τα οποία:

- ποσοστό σπόρων θραυσμένων και σπόρων αποφλοιωμένων: 15 %,

- ποσοστό διαφόρων προσμείξεων: 2 %.

Άρθρο 3

Ο ποιοτικός τύπος με τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου του φαγόπυρου αντιστοιχεί στην ποιότητα φαγόπυρου που παράγεται στη Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία, βαθμού 2, σύμφωνα με τον ισχύοντα εμπορικό προσδιορισμό.

Άρθρο 4

Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου της θαλαρίδος προσδιορίζεται ως εξής:

α) θαλαρίς υγιής, ανώθευτη και σύμφωνη προς τα συναλλακτικά ήθη-

β) ποσοστό υγρασίας: 16 %-

γ) μέγιστο ποσοστό στοιχείων τα οποία δεν είναι βασικά σιτηρά αμέμπτου ποιότητας: 3 %, από τα οποία:

- ποσοστό προσμείξεων από σπόρους: 2 %,

- ποσοστό διαφόρων προσμείξεων: 1 %-

δ) ειδικό βάρος: 70 χιλιόγραμμα ανά εκατόλιτρο.

Άρθρο 5

Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού:

α) τα στοιχεία που δεν είναι βασικά σιτηρά αμέμπτου ποιότητας προσδιορίοζονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2731/75 του Συμβουλίου (3)-

β) οι μέθοδοι που απαιτούνται για τον καθορισμό των στοιχείων που δεν είναι βασικά σιτηρά αμέμπτου ποιότητας και του ποσοστού υγρασίας είναι εκείνες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1908/84 της Επιτροπής (4)-

γ) ως "προσμείξεις από σπόρους" νοούνται οι σπόροι άλλων σιτηρών και οι σπόροι που έχουν προσβληθεί από έντομα-

δ) ως "διάφορες προσμείξεις" νοούνται οι σπόροι παρασιτικών φυτών, οι σπόροι που δεν είναι σε καλή κατάσταση, οι ίδιες οι προσμείξεις, τα έλυτρα, τα νεκρά έντομα και τα κομμάτια αυτών.

Άρθρο 6

1. Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου αλεύρου σίτου ορίζεται ως εξής: αλεύρι σίτου που έχει περιεκτικότητα σε τέφρες 550 χιλιοστόγραμμα ανά 100 γραμμάρια αλεύρου και ποσοστό υγρασίας 15,5 %, που ονομάζεται "αλεύρι σίτου του τύπου 550".

2. Η τιμή κατωφλίου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υπολογίζεται πραγματοποιώντας το άθροισμα των στοιχείων που καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 και αφαιρώντας από το ποσό που λαμβάνεται με τον τρόπο αυτό το ποσό που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4.

3. Τα στοιχεία που προστίθενται είναι τα ακόλουθα:

α) η αξία του μαλακού σίτου που έχει μεταποιηθεί σε αλεύρι, που καθορίζεται από τα ακόλουθα στοιχεία:

- την ποσότητα του μαλακού σίτου που εκτιμάται κατ' αποκοπή σε 1 400 χιλιόγραμμα για την παραγωγή ενός τόνου αλεύρου,

- την τιμή κατωφλίου του μαλακού σίτου λαμβάνοντας υπόψη τη μηνιαία κλιμάκωση της τιμής αυτής-

β) ένα ποσό που αντιπροσωπεύει το περιθώριο αλέσεως που καθορίζεται ανά τόνο μαλακού σίτου που θα μεταποιηθεί σε 30,22 Ecu-

γ) ένα ποσό που προορίζεται να εξασφαλίσει την προστασία της βιομηχανίας μεταποίησης που καθορίζεται ανά τόνο αλεύρου σε 22,67 Ecu.

4. Το στοιχείο που αφαιρείται είναι η αξία των υποπροϊόντων και καθορίζεται από τα ακόλουθα στοιχεία:

- την ποσότητα που καθορίζεται κατ' αποκοπή σε 372 χιλιόγραμμα υποπροϊόντος ανά τόνο λαμβανομένου αλεύρου,

- μια τιμή, που καθορίζεται κατ' αποκοπή, για τα υποπροϊόντα, διαχωρισμένα ή μη, σε 73,53 Ecu ανά τόνο.

5. Η τιμή κατωφλίου αλεύρου σμιγού είναι ταυτόσημη με εκείνη του μαλακού σίτου.

Άρθρο 7

1. Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου αλεύρου σίκαλης ορίζεται ως εξής: άλευρο σίκαλης που έχει περιεκτικότητα σε τέφρες 812 χιλιοστόγραμμα ανά 100 γραμμάρια αλεύρου και ποσοστό υγρασίας 15,50 %.

2. Η τιμή κατωφλίου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφοι 3 και 4, αντικαθιστώντας τον όρο άλευρο από τον όρο σίκαλη. Για τα υποπροϊόντα, διαχωρισμένα ή μη, αφαιρείται μια κατ' αποκοπή τιμή που καθορίζεται σε 70,98 Ecu ανά τόνο.

Άρθρο 8

1. Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου των πλιγουριών και των σιμιγδαλιών μαλακού σίτου αντιστοιχεί σε προϊόν που έχει περιεκτικότητα υγρασίας 15,5 %.

2. Ο ποιοτικός τύπος για τον οποίο καθορίζεται η τιμή κατωφλίου των πλιγουριών και των σιμιγδαλιών σκληρού σίτου αντιστοιχεί σε προϊόν που έχει ποσοστό υγρασίας 14,50 %.

3. Οι τιμές κατωφλίου που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους ισούνται με την τιμή κατωφλίου του μαλακού αλεύρου σίτου, προσαυξημένη κατά 8 %.

Άρθρο 9

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιουλίου 1993.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Ιουνίου 1993.

Για την Επιτροπή

Rene STEICHEN

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ αριθ. L 181 της 1. 7. 1992, σ. 21.

(2) ΕΕ αριθ. L 197 της 26. 7. 1988, σ. 23.

(3) ΕΕ αριθ. L 281 της 1. 11. 1975, σ. 22.

(4) ΕΕ αριθ. L 178 της 5. 7. 1984, σ. 22.