31973L0148

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 21ης Μαΐου 1973 περί καταργήσεως των περιορισμών στην διακίνηση και στην διαμονή των υπηκόων των Κρατών μελών στο εσωτερικό της Κοινότητος στον τομέα της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

την συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 54 παράγραφος 2 και το άρθρο 63 παράγραφος 2,

τα γενικά προγράμματα για την κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών(1), και ιδίως τον Τίτλο II,

την πρόταση της Επιτροπής,

την γνώμη της Συνελεύσεως(2),

την γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

Εκτιμώντας:

ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, η οποία προβλέπεται από την συνθήκη και από τα γενικά προγράμματα για την κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, συνεπάγεται την κατάργηση των περιορισμών διακινήσεως και διαμονής στο εσωτερικό της Κοινότητος των υπηκόων των Κρατών μελών που επιθυμούν να εγκατασταθούν σε οποιοδήποτε από τα Κράτη αυτά ή να παράσχουν εκεί υπηρεσίες-

ότι η ελευθερία εγκαταστάσεως δύναται να πραγματοποιηθεί πλήρως μόνο αν αναγνωρίζεται το δικαίωμα μόνιμης διαμονής στα πρόσωπα που πρόκειται να κάνουν χρήση της ελευθερίας αυτής- ότι η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών συνεπάγεται την εξασφάλιση στον παρέχοντα τις υπηρεσίες και στον αποδέκτη αυτών δικαιώματος διαμονής κατά την διάρκεια της παροχής των υπηρεσιών-

ότι η οδηγία του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1964 περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και διαμονή των υπηκόων των Κρατών μελών στο εσωτερικό της Κοινότητος στον τομέα της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών(4), έχει καθορίσει τους κανόνες που εφαρμόζονται στον τομέα αυτόν για τις μη μισθωτές δραστηριότητες-

ότι η οδηγία του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και διαμονή των εργαζομένων των Κρατών μελών και των οικογενειών τους στο εσωτερικό της Κοινότητος(5), η οποία αντικατέστησε την οδηγία της 25ης Μαρτίου 1964(6), που φέρει τον ίδιο τίτλο, ετροποποίησε εν τω μεταξύ τους κανόνες που εφαρμόζονται στους εργαζομένους μισθωτούς-

ότι πρέπει επίσης να βελτιωθούν και οι διατάξεις περί διακινήσεως και διαμονής στο εσωτερικό της Κοινότητος των μη μισθωτών εργαζομένων και των οικογενειών τους-

ότι ο συντονισμός των ειδικών μέτρων για τη διακίνηση και τη διαμονή αλλοδαπών, τα οποία δικαιολογούνται από λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας ή δημοσίας υγείας αποτελεί ήδη αντικείμενο της οδηγίας του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1964(7),

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

1. Τα Κράτη μέλη καταργούν, υπό τους όρους που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, τους περιορισμούς στη διακίνηση και στη διαμονή:

α) των υπηκόων ενός Κράτους μέλους που είναι εγκατεστημένοι ή επιθυμούν να εγκατασταθούν σε άλλο Κράτος μέλος, προκειμένου να ασκήσουν μη μισθωτή δραστηριότητα, ή επιθυμούν να παράσχουν υπηρεσίες στο Κράτος αυτό-

β) των υπηκόων των Κρατών μελών που επιθυμούν να μεταβούν σε άλλο Κράτος μέλος ως αποδέκτες παροχής υπηρεσιών-

γ) του συζύγου και των κάτω των 21 έτους τέκνων των εν λόγω υπηκόων, ανεξαρτήτως ιθαγενείας-

δ) των ανιόντων και των κατιόντων των εν λόγω υπηκόων και των συζύγων τους, οι οποίοι συντηρούνται από αυτούς, ανεξαρτήτως ιθαγενείας.

2. Τα Κράτη μέλη ευνοούν την είσοδο οποιουδήποτε άλλου μέλους της οικογενείας των υπηκόων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιπτώσεις α) και β) ή των συζύγων τους, το οποίο στην χώρα προελεύσεως συντηρείται από αυτούς ή ζει μαζί τους υπό την αυτή στέγη.

Άρθρο 2

1. Τα Κράτη μέλη αναγνωρίζουν στα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 1 το δικαίωμα να εγκαταλείπουν την επικράτειά τους. Το δικαίωμα αυτό ασκείται με απλή επίδειξη δελτίου ταυτότητος ή διαβατηρίου εν ισχύι. Τα μέλη της οικογενείας απολαύουν του ιδίου δικαιώματος όπως και ο υπήκοος από τον οποίον εξαρτώνται.

2. Τα Κράτη μέλη εκδίδουν ή ανανεώνουν στους υπηκόους τους, σύμφωνα με την νομοθεσία τους, δελτίο ταυτότητος ή διαβατήριο που αναγράφει ιδίως την ιθαγένειά τους.

3. Το διαβατήριο πρέπει να ισχύει τουλάχιστον για όλα τα Κράτη μέλη και για τις μεταξύ αυτών ευρισκόμενες χώρες απ' ευθείας διελεύσεως. Αν το διαβατήριο αποτελεί το μόνο έγγραφο για την νόμιμη έξοδο από την χώρα, η διάρκεια της ισχύος δεν δύναται να είναι μικρότερη των πέντε ετών.

4. Τα Κράτη μέλη δεν δύνανται να επιβάλουν στα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 1 θεώρηση εξόδου ή άλλη ισοδύναμη υποχρέωση.

Άρθρο 3

1. Τα Κράτη μέλη επιτρέπουν στα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 1 την είσοδο στην επικράτειά τους με απλή επίδειξη δελτίου ταυτότητος ή διαβατηρίου εν ισχύι.

2. Δεν δύναται να επιβληθεί θεώρηση εισόδου ή άλλη ισοδύναμη υποχρέωση, εκτός αν πρόκειται για μέλη της οικογενείας που δεν έχουν την ιθαγένεια Κράτους μέλους. Τα Κράτη μέλη παρέχουν στα πρόσωπα αυτά κάθε διευκόλυνση για την λήψη των αναγκαίων θεωρήσεων.

Άρθρο 4

1. Κάθε Κράτος μέλος αναγνωρίζει δικαίωμα μόνιμης διαμονής στους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών που εγκαθίστανται στην επικράτειά του, προκειμένου να ασκήσουν εκεί μη μισθωτή δραστηριότητα, εφ' όσον οι περιορισμοί, στους οποίους υπόκειται η δραστηριότητα αυτή έχουν καταργηθεί δυνάμει της συνθήκης.

Το δικαίωμα διαμονής βεβαιώνεται με έγγραφο, το οποίο καλείται "άδεια διαμονής υπηκόου Κράτους μέλους των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων". Το εν λόγω έγγραφο έχει διάρκεια ισχύος τουλάχιστον πέντε ετών από της ημερομηνίας εκδόσεώς του και ανανεώνεται αυτόματα.

Διακοπές διαμονής που δεν υπερβαίνουν τους έξη συνεχείς μήνες, καθώς και απουσίες λόγω εκπληρώσεως στρατιωτικών υποχρεώσεων, δεν θίγουν την ισχύ της αδείας διαμονής.

Η εν ισχύι άδεια διαμονής δεν δύναται να αφαιρεθεί από τους υπηκόους που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 περίπτωση α) εκ μόνης της αιτίας ότι δεν ασκούν πλέον την δραστηριότητα λόγω προσωρινής ανικανότητος προς εργασία ένεκα ασθενείας ή ατυχήματος.

Οι υπήκοοι Κράτους μέλους που δεν αναφέρονται μεν στο πρώτο εδάφιο, γίνονται όμως δεκτοί να ασκήσουν δραστηριότητα στην επικράτεια άλλου Κράτους μέλους δυνάμει της νομοθεσίας του Κράτους αυτού, λαμβάνουν τίτλο διαμονής, η διάρκεια του οποίου είναι τουλάχιστον ίση με εκείνη της αδείας που εχορηγήθη προς άσκηση της εν λόγω δραστηριότητος.

Οι υπήκοοι που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο και στους οποίους εφαρμόζονται, συνεπεία αλλαγής δραστηριότητος, οι διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου, διατηρούν την άδεια διαμονής τους μέχρι την λήξη της ισχύος της.

2. Για τους παρέχοντες υπηρεσίες και τους αποδέκτες αυτών το δικαίωμα διαμονής αντιστοιχεί στην διάρκεια της παροχής των υπηρεσιών.

Αν η διάρκεια αυτή υπερβαίνει τους τρεις μήνες, το Κράτος μέλος, στο οποίο πραγματοποιείται η παροχή, εκδίδει τίτλο διαμονής προς πιστοποίηση του ανωτέρω δικαιώματος.

Αν η διάρκεια αυτή δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, το δελτίο ταυτότητος ή το διαβατήριο, με το οποίο ο ενδιαφερόμενος εισήλθε στην επικράτεια, καλύπτει την διαμονή του. Το Κράτος μέλος δύναται να επιβάλει στον ενδιαφερόμενο την υποχρέωση να δηλώσει την παρουσία του στην επικράτεια.

3. Σε μέλος της οικογενείας που δεν έχει την ιθαγένεια Κράτους μέλους χορηγείται έγγραφο διαμονής της ίδιας ισχύος με αυτό που χορηγείται στον υπήκοο από τον οποίον εξαρτάται.

Άρθρο 5

Το δικαίωμα διαμονής εκτείνεται σ' ολόκληρη την επικράτεια του Κράτους μέλους.

Άρθρο 6

Για την έκδοση της αδείας διαμονής και του τίτλου διαμονής το Κράτος μέλος δύναται να απαιτεί από τον αιτούντα μόνο:

α) το δελτίο ταυτότητος ή το διαβατήριο, με το οποίο εισήλθε στην επικράτειά του-

β) απόδειξη, ότι εμπίπτει σε μία από τις κατηγορίες που αναφέρονται στα άρθρα 1 και 4.

Άρθρο 7

1. Τα έγγραφα διαμονής που χορηγούνται στους υπηκόους Κράτους μέλους εκδίδονται και ανανεώνονται ατελώς ή αντί καταβολής ποσού μη υπερβαίνοντος τα δικαιώματα και τα τέλη που απαιτούνται για την έκδοση δελτίων ταυτότητος στους ημεδαπούς. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται επίσης για τα έγγραφα και τα πιστοποιητικά που είναι αναγκαία για την έκδοση ή την ανανέωση των εν λόγω εγγράφων διαμονής.

2. Οι θεωρήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 χορηγούνται ατελώς.

3. Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για να απλουστεύσουν κατά το δυνατόν περισσότερο τις διατυπώσεις και τις διαδικασίες χορηγήσεως των εγγράφων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 8

Τα Κράτη μέλη δύνανται να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις της παρούσης οδηγίας μόνο για λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας ή δημοσίας υγείας.

Άρθρο 9

1. Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία εντός έξη μηνών από της κοινοποιήσεώς της και ενημερώνουν αμέσως περί αυτού την Επιτροπή.

2. Γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις τροποποιήσεις που επιφέρουν στις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις, για να απλουστεύσουν, στον τομέα της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών, τις διατυπώσεις και τις διαδικασίες εκδόσεως των εγγράφων που απαιτούνται ακόμη για την διακίνηση και την διαμονή των αναφερομένων στο άρθρο 1 προσώπων.

Άρθρο 10

1. Η οδηγία του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1964 περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και διαμονή των υπηκόων των Κρατών μελών στο εσωτερικό της Κοινότητος στον τομέα της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών, εξακολουθεί να ισχύει μέχρις ότου τα Κράτη μέλη εκτελέσουν την παρούσα οδηγία.

2. Τα έγγραφα διαμονής που εκδίδονται σύμφωνα με την αναφερόμενη στην παράγραφο 1 οδηγία και που είναι εν ισχύι κατά τον χρόνο εκτελέσεως της παρούσης οδηγίας διατηρούν την ισχύ τους μέχρι την προσεχή λήξη τους.

Άρθρο 11

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 21 Μαΐου 1973.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

E. GLINNE

(1) ΕΕ αριθ. 2 της 15.1.1962, σ. 32/62 και 36/62.

(2) ΕΕ αριθ. Α 19 της 28.2.1972, σ. 5.

(3) ΕΕ αριθ. Α 67 της 24.6.1972, σ. 7.

(4) ΕΕ αριθ. 56 της 4.4.1964, σ. 845/64.

(5) EΕ αριθ. Ν 257 της 19.10.1968, σ. 13.

(6) ΕΕ αριθ. 62 της 17.4.1964, σ. 981/64.

(7) ΕΕ αριθ. 56 της 4.4.1964, σ. 850/64.