Υπόθεση C‑117/14

Grima Janet Nisttahuz Poclava

κατά

Jose María Ariza Toledano

(αίτηση του Juzgado de lo Social no 23 de Madrid για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία προβλέπει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με δοκιμαστική περίοδο ενός έτους — Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης — Δεν υφίσταται — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2015

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Αίτημα ερμηνείας του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης – Εθνική κανονιστική ρύθμιση που δεν αποτελεί μέτρο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης – Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 51 § 1)

2. Κοινωνική πολιτική – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Οδηγία 1999/70 – Πεδίο εφαρμογής – Σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, προβλέπουσα δοκιμαστική περίοδο ενός έτους – Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου, παράρτημα, ρήτρες 2 και 3)

3. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Ερμηνεία διατάξεων του διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν τα κράτη μέλη εκτός του πλαισίου του δικαίου της Ένωσης – Δεν εμπίπτει

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 28-29, 38, 40, 41-44)

2.  Η οδηγία 1999/70, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, και η συμφωνία-πλαίσιο έχουν εφαρμογή στο σύνολο των εργαζομένων που παρέχουν έμμισθες υπηρεσίες στο πλαίσιο σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου την οποία έχουν συνάψει με τον εργοδότη τους. Κατά τη ρήτρα 2, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου, η συμφωνία αυτή εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου που έχουν σύμβαση ή σχέση εργασίας, όπως αυτές καθορίζονται από τη νομοθεσία, τις συλλογικές συμβάσεις ή την πρακτική σε κάθε κράτος μέλος.

   Σύμφωνα με τους ορισμούς που παρατίθενται στη ρήτρα 3 της συμφωνίας-πλαισίου, ως «εργαζόμενος ορισμένου χρόνου» νοείται «ένα πρόσωπο που έχει σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου συναφθείσα απευθείας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου, η λήξη της οποίας καθορίζεται από αντικειμενικούς όρους, όπως [η] παρέλευση συγκεκριμένης ημερομηνίας, η ολοκλήρωση συγκεκριμένου έργου ή [η] πραγματοποίηση συγκεκριμένου γεγονότος».

   Σύμβαση όπως η «σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας» την οποία προβλέπει το εθνικό δίκαιο και η οποία χαρακτηρίζεται από το ότι η σύμβαση συνάπτεται για αόριστο χρόνο και διέπεται από τις διατάξεις του Κώδικα Εργατικού Δικαίου και από τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν εφαρμογή στις συμβάσεις αορίστου χρόνου, με μόνη εξαίρεση τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου, δεν αποτελεί σύμβαση ορισμένου χρόνου εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 1999/70. Πράγματι, η δοκιμαστική περίοδος χρησιμεύει κυρίως για την εξακρίβωση της καταλληλότητας και των ικανοτήτων του εργαζομένου, ενώ η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου χρησιμοποιείται όταν η λήξη της συμβάσεως ή της σχέσεως εργασίας καθορίζεται από αντικειμενικές προϋποθέσεις.

   (βλ. σκέψεις 31-34, 36, 38)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 43) (cf. point 43)

Υπόθεση C‑117/14

Grima Janet Nisttahuz Poclava

κατά

Jose María Ariza Toledano

(αίτηση του Juzgado de lo Social no 23 de Madrid για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία προβλέπει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με δοκιμαστική περίοδο ενός έτους — Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης — Δεν υφίσταται — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2015

1. Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Όρια — Αίτημα ερμηνείας του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης — Εθνική κανονιστική ρύθμιση που δεν αποτελεί μέτρο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 51 § 1)

2. Κοινωνική πολιτική — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Οδηγία 1999/70 — Πεδίο εφαρμογής — Σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, προβλέπουσα δοκιμαστική περίοδο ενός έτους — Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου, παράρτημα, ρήτρες 2 και 3)

3. Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Όρια — Ερμηνεία διατάξεων του διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν τα κράτη μέλη εκτός του πλαισίου του δικαίου της Ένωσης — Δεν εμπίπτει

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 28-29, 38, 40, 41-44)

2.  Η οδηγία 1999/70, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, και η συμφωνία-πλαίσιο έχουν εφαρμογή στο σύνολο των εργαζομένων που παρέχουν έμμισθες υπηρεσίες στο πλαίσιο σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου την οποία έχουν συνάψει με τον εργοδότη τους. Κατά τη ρήτρα 2, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου, η συμφωνία αυτή εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου που έχουν σύμβαση ή σχέση εργασίας, όπως αυτές καθορίζονται από τη νομοθεσία, τις συλλογικές συμβάσεις ή την πρακτική σε κάθε κράτος μέλος.

   Σύμφωνα με τους ορισμούς που παρατίθενται στη ρήτρα 3 της συμφωνίας-πλαισίου, ως «εργαζόμενος ορισμένου χρόνου» νοείται «ένα πρόσωπο που έχει σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου συναφθείσα απευθείας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου, η λήξη της οποίας καθορίζεται από αντικειμενικούς όρους, όπως [η] παρέλευση συγκεκριμένης ημερομηνίας, η ολοκλήρωση συγκεκριμένου έργου ή [η] πραγματοποίηση συγκεκριμένου γεγονότος».

   Σύμβαση όπως η «σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας» την οποία προβλέπει το εθνικό δίκαιο και η οποία χαρακτηρίζεται από το ότι η σύμβαση συνάπτεται για αόριστο χρόνο και διέπεται από τις διατάξεις του Κώδικα Εργατικού Δικαίου και από τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν εφαρμογή στις συμβάσεις αορίστου χρόνου, με μόνη εξαίρεση τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου, δεν αποτελεί σύμβαση ορισμένου χρόνου εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 1999/70. Πράγματι, η δοκιμαστική περίοδος χρησιμεύει κυρίως για την εξακρίβωση της καταλληλότητας και των ικανοτήτων του εργαζομένου, ενώ η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου χρησιμοποιείται όταν η λήξη της συμβάσεως ή της σχέσεως εργασίας καθορίζεται από αντικειμενικές προϋποθέσεις.

   (βλ. σκέψεις 31-34, 36, 38)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 43) (cf. point 43)