Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. ροδικαστικά ερωτήματα - Υποβολή στο Δικαστήριο - Εθνικό δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 177 της Συνθήκης (νυν άρθρου 234 ΕΚ) - Έννοια - Oberster Gerichtshof δικάζον στο πλαίσιο ιδιαίτερης διαδικασίας που έχει ως αντικείμενο την αφηρημένη αναγνώριση δικαιώματος, χωρίς να υπάρχει σχέση με συγκεκριμένη διαφορά - εριλαμβάνεται

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 177 (νυν άρθρο 234 ΕΚ)]

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Εργαζόμενοι - _Ιση μεταχείριση - Μισθολογική προαγωγή κατ' αρχαιότητα - Αναγνώριση της προϋπηρεσίας με σκοπό τον καθορισμό των αποδοχών του επί συμβάσει εκπαιδευτικού προσωπικού - Αυστηρότερες προϋποθέσεις για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας που έχει αποκτηθεί σε παρεμφερείς οργανισμούς ή σε παρεμφερή ιδρύματα άλλων κρατών μελών - Συγκαλυμμένη διάκριση - Δεν επιτρέπεται - Αναγνώριση χωρίς χρονικό περιορισμό

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ)· κανονισμός 1612/68 του Συμβουλίου, άρθρο 7 §§ 1 και 4]

Περίληψη

1. ροκειμένου να εκτιμηθεί αν το αιτούν όργανο είναι δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 177 της Συνθήκης (νυν άρθρου 234 ΕΚ), ζήτημα που εμπίπτει αποκλειστικώς στο κοινοτικό δίκαιο, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη μια σειρά στοιχείων, όπως είναι η ίδρυση του οργάνου με νόμο, η μονιμότητά του, ο δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του, ο κατ' αντιδικίαν χαρακτήρας της ενώπιόν του διαδικασίας, η εκ μέρους του οργάνου αυτού εφαρμογή των κανόνων δικαίου, καθώς και η ανεξαρτησία του.

Το Oberster Gerichtshof, ασκώντας τα καθήκοντα που προβλέπονται στο πλαίσιο ιδιαίτερης διαδικασίας που έχει ως αντικείμενο την αφηρημένη αναγνώριση δικαιώματος, χωρίς να υπάρχει σχέση με συγκεκριμένη διαφορά, συνιστά δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 177 της Συνθήκης. αρά το γεγονός δηλαδή ότι το Oberster Gerichtshof δεν αποφαίνεται επί διαφοράς σχετικής με συγκεκριμένη υπόθεση και με ονομαστικώς καθοριζόμενα πρόσωπα, ότι στηρίζει τη νομική του εκτίμηση επί των πραγματικών περιστατικών που εκθέτει ο αιτών, χωρίς καμία περαιτέρω εξέταση, ότι η απόφασή του είναι αναγνωριστική και την ικανότητα να είναι διάδικοι έχουν μόνο ενώσεις προσώπων, εντούτοις η διαδικασία αυτή προορίζεται να καταλήξει στην έκδοση αποφάσεως δικαιοδοτικού χαρακτήρα. Ειδικότερα, η τελική απόφαση δεσμεύει τους διαδίκους, οι οποίοι δεν μπορούν να υποβάλουν δεύτερη αίτηση για την έκδοση αναγνωριστικής αποφάσεως που να αφορά την ίδια πραγματική κατάσταση και τα ίδια νομικά ζητήματα.

( βλ. σκέψεις 24, 29-30, 32, διατακτ. 1 )

2. Αντιβαίνει προς το άρθρο 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ) και προς τα άρθρα 7, παράγραφοι 1 και 4, του κανονισμού 1612/68, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας, η εθνική διάταξη η οποία θέτει, όσον αφορά τις περιόδους προϋπηρεσίας που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό των αποδοχών του επί συμβάσει εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, αυστηρότερες προϋποθέσεις ως προς τις περιόδους προϋπηρεσίας που έχουν συμπληρωθεί σε άλλα κράτη μέλη παρά ως προς τις περιόδους που έχουν συμπληρωθεί σε παρεμφερείς οργανισμούς ή σε παρεμφερή ιδρύματα του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Η εν λόγω διάταξη, η οποία αποβαίνει σε βάρος των διακινούμενων εργαζομένων που έχουν διανύσει ένα μέρος της σταδιοδρομίας τους σε άλλο κράτος μέλος, ενδέχεται να παραβιάζει την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων, την οποία καθιερώνουν τα άρθρα 48 της Συνθήκης και 7, παράγραφοι 1 και 4, του κανονισμού 1612/68.

Εξάλλου, εφόσον ένα κράτος μέλος είναι υποχρεωμένο να λαμβάνει υπόψη, για τον υπολογισμό των αποδοχών του επί συμβάσει διδακτικού και βοηθητικού προσωπικού, τις περιόδους εργασίας του σε οργανισμούς ή ιδρύματα άλλων κρατών μελών που είναι παρεμφερή προς τους οργανισμούς και τα ιδρύματα της ημεδαπής, οι περίοδοι αυτές πρέπει να συνυπολογίζονται χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.

( βλ. σκέψεις 44, 51, 56, διατακτ. 2-3 )