Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

++++

1. Αλιεία * Κοινή διαρθρωτική πολιτική * Πολυετή προγράμματα προσανατολισμού * Εκτέλεση από το Ηνωμένο Βασίλειο * Περιορισμός των ημερών που διανύουν στη θάλασσα τα πλοία μήκους άνω των 10 μέτρων * Επιτρέπεται

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 6, 34, 39 και 40 PAR 3, εδ. 2 κανονισμοί 4028/86, 3759/92 και 3760/92 του Συμβουλίου απόφαση 92/593 της Επιτροπής)

2. Κοινοτικό δίκαιο * Αρχές * Ίση μεταχείριση * Διάκριση λόγω ιθαγενείας * Έννοια

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 6)

3. Γεωργία * Κοινή οργάνωση αγορών * Απαγόρευση ποσοτικών περιορισμών επί των εισαγωγών και των εξαγωγών και μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος * Όρια * Εθνικά μέτρα επιτρεπόμενα από την κοινοτική ρύθμιση

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 30 και 34)

4. Κοινοτικό δίκαιο * Αρχές * Θεμελιώδη δικαιώματα * Περιορισμοί ασκήσεως θεμελιωδών δικαιωμάτων δικαιολογούμενοι από το γενικό συμφέρον

5. Κράτη μέλη * Εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου * Κοινοτική διάταξη καταλείπουσα στις εθνικές αρχές σημαντική ελευθερία εκτιμήσεως * Δικαστικός έλεγχος των θεσπιζομένων εθνικών μέτρων * Όρια

Περίληψη

1. Η απόφαση 92/593, για πολυετές πρόγραμμα προσανατολισμού του αλιευτικού στόλου του Ηνωμένου Βασιλείου για την περίοδο 1993-1996 σύμφωνα με τον κανονισμό 4028/86, έχει την έννοια ότι παρέχει στο Ηνωμένο Βασίλειο την εξουσία να περιορίσει τον αριθμό των ημερών που μπορούν να διανύουν στη θάλασσα τα πλοία μήκους άνω των 10 μέτρων, κατά το μέτρο που η επίτευξη του προβλεπομένου συνολικού στόχου μπορεί να επιτευχθεί μέχρι ποσοστού 45 % με μέτρα άλλα πλην της μειώσεως της χωρητικότητας του αλιευτικού στόλου. Η εν λόγω απόφαση δεν αποκλείει τη δυνατότητα του εν λόγω κράτους μέλους να καθιερώνει τεχνικά μέτρα διατηρήσεως, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή.

Δεν ασκεί επιρροή εν προκειμένω το γεγονός ότι το οικείο κράτος μέλος δεν έχει υλοποιήσει τους στόχους που καθορίζονταν με το προηγούμενο πολυετές πρόγραμμα προσανατολισμού.

Ούτε τα άρθρα 6, 34, 39 και 40, παράγραφος 3, της Συνθήκης, ούτε οι κανονισμοί 3759/92, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των αλιευομένων προϊόντων και των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, και 3760/92, για τη θέσπιση κοινοτικού συστήματος για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, ούτε η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, ούτε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, ούτε το δικαίωμα της ελεύθερης ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητας, ούτε η αρχή της αναλογικότητας κωλύουν ένα κράτος μέλος να κάνει χρήση αυτής της εξουσίας.

Ούτε η φύση του ιχθυαποθέματος που αλιεύεται από ένα σκάφος, ούτε η επίπτωση των επιδίκων περιορισμών επί της ομαλής ασκήσεως της αλιείας, επί των άλλων δραστηριοτήτων των κατ' ιδίαν αλιέων και της ιχθυαγοράς, ούτε η παρεχόμενη στην εθνική αρχή ευχέρεια να εισάγει παρεκκλίσεις για επί μέρους τομείς του εθνικού αλιευτικού στόλου είναι ικανή να αναιρέσει αυτή την εξουσία και το δικαίωμα ασκήσεώς της.

2. Δεν μπορεί να θεωρείται ως αντίθετη προς την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων η εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας εκ μόνου του λόγου ότι τα άλλα κράτη μέλη εφαρμόζουν διατάξεις λιγότερο αυστηρές.

3. Το γεγονός ότι τα άρθρα 30 και 34 της Συνθήκης, που απαγορεύουν τους ποσοτικούς περιορισμούς και τα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος επί των εισαγωγών και εξαγωγών, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των κοινών οργανώσεων αγορών στον γεωργικό τομέα δεν αποκλείει τη δυνατότητα των αρμοδίων αρχών κράτους μέλους να θεσπίζουν εθνικά μέτρα υπό τις προϋποθέσεις που ορίζει κοινοτική ρύθμιση αποτελούσα τμήμα μιας τέτοιας κοινής οργανώσεως αγοράς.

4. Τα θεμελιώδη δικαιώματα που αποτελούν μέρος των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου δεν είναι απόλυτα, αλλά πρέπει να νοούνται σε σχέση προς την κοινωνική τους λειτουργία. Επομένως, στην άσκηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και της ελευθερίας ασκήσεως επαγελματικής δραστηριότητας μπορούν να επιβληθούν περιορισμοί, ιδίως στο πλαίσιο κοινής οργανώσεως αγορών, υπό την προϋπόθεση ότι οι περιορισμοί αυτοί αντιστοιχούν πράγματι σε σκοπούς γενικού συμφέροντος επιδιωκομένους από την Κοινότητα και δεν συνιστούν, σε σχέση προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, δυσανάλογη και ανεπίτρεπτη επέμβαση που να θίγει την ίδια την υπόσταση των ως άνω κατοχυρουμένων δικαιωμάτων.

5. Όταν μια κοινοτική διάταξη αφήνει στις εθνικές αρχές, στις οποίες έχει ανατεθεί η εκτέλεσή της, σημαντική διακριτική ευχέρεια, ο δικαστής δεν δύναται, όταν ελέγχει τη νομιμότητα της ασκήσεως της ευχέρειας αυτής, να υποκαθιστά την εκτίμηση που έχει σχηματίσει εν προκειμένω η αρμόδια αρχή με τη δική τους εκτίμηση η έρευνά του πρέπει να περιορίζεται στο αν η εκτίμηση αυτή πάσχει κατάφωρη πλάνη ή κατάχρηση εξουσίας.