Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 . Προδικαστικά ερωτήματα — Υποβολή στό Δικαστήριο — Στάδιο τής διαδικασίας κατά τό οποίο πρέπει νά γίνει η παραπομπή — Ευχέρεια εκτιμήσεως τού εθνικού δικαστή

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 177 )

2 . Γεωργία — Κοινή οργάνωση αγορών — Καθεστώς τιμών — Εθνικές παρεμβάσεις — Επιβάρυνση πού ανάγεται σέ εθνική εισοδηματική πολιτική καί επιβάλλεται σέ ορισμένα γεωργικά προϊόντα — Παραδεκτό — Προϋποθέσεις — Εκτίμηση από τόν εθνικό δικαστή

3 . Ελεύθερη κυκλοφορία τών εμπορευμάτων — Δασμοί — Επιβαρύνσεις ισοδύναμου αποτελέσματος — Έννοια — Επιβάρυνση πού πλήττει , βάσει τών ιδίων κριτηρίων , τά εξαγόμενα καί τά μή εξαγόμενα κτηνοτροφικά προϊόντα — Αποκλεισμός

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρα 9 , 12 , 16 )

Περίληψη

1 . Η ανάγκη νά επιτευχθεί μιά ερμηνεία τού κοινοτικού δικαίου πού θά ειναι χρήσιμη στόν εθνικό δικαστή απαιτεί νά προσδιοριστεί τό νομικό πλαίσιο μέσα στό οποίο πρέπει νά τοποθετηθεί η ερμηνεία πού ζητείται . Από τή σκοπιά αυτή μπορεί νά αποτελεί πλεονέκτημα , ανάλογα μέ τίς περιστάσεις , τό νά έχουν αποδειχθεί τά πραγματικά περιστατικά τής υποθέσεως καί νά έχουν επιλυθεί τά προβλήματα πού ειναι καθαρά εθνικού δικαίου κατά τό χρόνο τής παραπομπής στό Δικαστήριο , έτσι ωστε νά επιτρέψουν στό τελευταίο νά γνωρίζει ολα τά πραγματικά καί νομικά στοιχεία πού μπορεί νά ειναι σημαντικά γιά τήν αιτούμενη ερμηνεία τού κοινοτικού δικαίου .

Εντούτοις , οι σκέψεις αυτές δέν περιορίζουν σέ τίποτε τήν ευχέρεια εκτιμήσεως τού εθνικού δικαστή νά κρίνει σέ ποιό στάδιο τής διαδικασίας , πού εκκρεμεί ενώπιόν του , πρέπει νά υποβάλει προδικαστικό ερώτημα στό Δικαστήριο .

2 . Μιά εθνική φορολογική επιβάρυνση προσωρινής ισχύος , πού προορίζεται νά πλήξει τούς γεωργούς στό πλαίσιο εισοδηματικής πολιτικής περί καταμερισμού τών δημοσιονομικών βαρών μεταξύ τών διαφόρων τμημάτων τού ενεργού πληθυσμού , η οποία ομως επιβάλλεται υπό τή μορφή έμμεσου φόρου επί τής αξίας ορισμένων γεωργικών προϊόντων , πού καλύπτονται από κοινές οργανώσεις τών αγορών , κατά τό χρόνο τής παραδόσεώς τους γιά μεταποίηση , αποθεματοποίηση ή εξαγωγή , καταβάλλεται δέ είτε από τόν εξαγωγέα είτε από τήν επιχείρηση μεταποιήσεως ή αποθεματοποιήσεως , οι οποίοι έχουν δικαίωμα αναζητήσεως τού ποσού τού φόρου από τούς παραγωγούς , δέν ειναι , κατ’ αρχήν , ασυμβίβαστη πρός τίς διατάξεις τής συνθήκης ΕΟΚ περί γεωργικής πολιτικής ούτε πρός τούς κοινοτικούς κανονισμούς περί κοινής οργανώσεως αγορών .

Τέτοιο ασυμβίβαστο , ομως , υφίσταται στό μέτρο πού η επιβάρυνση θά ειχε ως αποτέλεσμα νά παρακωλύεται η ομαλή λειτουργία τών μηχανισμών πού προβλέπονται , στό πλαίσιο τών οικείων κοινών οργανώσεων , γιά τό σχηματισμό κοινών τιμών καί γιά τή ρύθμιση τού εφοδιασμού τής αγοράς .

Στό εθνικό δικαστήριο εναπόκειται νά κρίνει άν , καί ενδεχομένως σέ ποιό βαθμό , η επιβάρυνση γιά τήν οποία καλείται νά αποφανθεί έχει πράγματι τέτοια αποτελέσματα .

3 . Καί άν ακόμη πλήττει τά εξαγόμενα ζώντα προϊόντα κτηνοτροφίας κατά τήν παράδοσή τους πρός εξαγωγή , μιά εθνική επιβάρυνση δέν εμπίπτει στήν απαγόρευση επιβαρύνσεων ισοδύναμου μέ εξαγωγικούς δασμούς αποτελέσματος , άν πλήττει εξίσου , κατά τρόπο συστηματικό καί βάσει τών ιδίων κριτηρίων , τά μή εξαγόμενα ζώντα προϊόντα κτηνοτροφίας κατά τήν παράδοσή τους πρός σφαγή .