EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 61987CJ0070
Περίληψη της αποφάσεως
Περίληψη της αποφάσεως
++++
1. Κοινή εμπορική πολιτική - 'Αμυνα κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών - Ευχέρεια εκτιμήσεως της Επιτροπής - 'Εκταση του δικαστικού ελέγχου που μπορούν να ζητήσουν οι επιχειρήσεις, των οποίων απορρίφθηκε η αίτηση λήψεως μέτρων άμυνας - Χαρακτηρισμός των καταγγελλομένων πρακτικών υπό το πρίσμα των κανόνων της ΓΣΔΕ - Παραπομπή
(Κανονισμός του Συμβουλίου 2641/84)
2. Διεθνείς συμφωνίες - ΓΣΔΕ - Ερμηνεία και εφαρμογή της από το Δικαστήριο για την άσκηση του δικαστικού ελέγχου των αποφάσεων που εκδίδει η Επιτροπή στα πλαίσια της άμυνας κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών
(Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου κανονισμός του Συμβουλίου 2641/84, άρθρα 2, παράγραφος 1, και 3)
3. Διεθνείς συμφωνίες - ΓΣΔΕ - Εξέταση συστήματος διαφορικών φόρων κατά την εξαγωγή υπό το πρίσμα των κανόνων της ΓΣΔΕ - Τα άρθρα ΙΙΙ και ΧΙ δεν έχουν εφαρμογή - Τα άρθρα ΧΧ και ΧΧΙΙΙ στερούνται σημασίας
(Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου, άρθρα ΙΙΙ, ΧΙ, ΧΧ και ΧΧΙΙΙ)
1. Στο πλαίσιο της εφαρμογής του κανονισμού 2641/84 για την άμυνα κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών οι επιχειρήσεις οι οποίες, επιδιώκοντας τη θέσπιση μέτρων άμυνας, προέβησαν σε καταγγελία που απορρίφθηκε με απόφαση της Επιτροπής, δικαιούνται να ζητήσουν από το Δικαστήριο να εξετάσει το βάσιμο της εν λόγω αποφάσεως, σε περίπτωση που αυτή περιορίζεται να χαρακτηρίσει την καταγγελλόμενη πρακτική ως μη αντίθετη προς τις διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, χωρίς να περιλαμβάνει καμιά εκτίμηση σχετικά με το συμφέρον της Κοινότητας στην κίνηση εξεταστικής διαδικασίας ή σχετικά με τη ζημία ή την απειλή ζημίας για την οικεία παραγωγή της Κοινότητας.
2. Από το γεγονός ότι διάφορες διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου δεν μπορούν να γεννήσουν δικαίωμα των υπηκόων της Κοινότητας να τις επικαλούνται ενώπιον των δικαστηρίων δεν μπορεί να συναχθεί ότι οι τελευταίοι αυτοί δεν μπορούν να επικαλούνται ενώπιον του Δικαστηρίου τις εν λόγω διατάξεις, προκειμένου να ελεγχθεί αν μια συμπεριφορά που καταγγέλλεται με καταγγελία υποβληθείσα δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού 2641/84 συνιστά αθέμιτη εμπορική πρακτική υπό την έννοια του εν λόγω κανονισμού. Πράγματι, οι διατάξεις της ΓΣΔΕ συνιστούν μέρος των κανόνων του διεθνούς δικαίου στους οποίους παραπέμπει το άρθρο 2, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, σύμφωνα με ερμηνεία που επιβεβαιώνεται από το συνδυασμό της δεύτερης και της τέταρτης αιτιολογικής σκέψης του ίδιου κανονισμού.
Η ελαστικότητα που χαρακτηρίζει τις διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου σε ορισμένους τομείς δεν εμποδίζει το Δικαστήριο να ερμηνεύει και να εφαρμόζει τους κανόνες της ΓΣΔΕ υπό το πρίσμα συγκεκριμένης περιπτώσεως, προκειμένου να εξετάσει αν ορισμένες εμπορικές πρακτικές πρέπει να θεωρηθούν ασυμβίβαστες προς τους κανόνες αυτούς. Οι διατάξεις της ΓΣΔΕ έχουν δικό τους περιεχόμενο που πρέπει να συγκεκριμενοποιείται εκάστοτε διά της ερμηνευτικής οδού προκειμένου να τύχουν εφαρμογής.
Το γεγονός ότι η ΓΣΔΕ προβλέπει ειδική διαδικασία για το διακανονισμό των διαφορών μεταξύ των συμβαλλομένων μερών δεν μπορεί να αποκλείσει την ερμηνευτική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, επειδή το γεγονός και μόνο ότι τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν δημιουργήσει ιδιαίτερο θεσμικό πλαίσιο για διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις μεταξύ τους σχετικά με την εκτέλεση της εν λόγω συμφωνίας δεν είναι αρκετό για να αποκλειστεί κάθε εφαρμογή της συμφωνίας αυτής από τα δικαστήρια.
Κατά συνέπεια, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες έχουν το δικαίωμα να επικαλούνται τις διατάξεις της ΓΣΔΕ για να αιτιολογήσουν την καταγγελία τους, οι ίδιοι αυτοί επιχειρηματίες έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο Δικαστήριο για να υποβάλουν σε έλεγχο νομιμότητας την απόφαση της Επιτροπής που αποτελεί εφαρμογή των διατάξεων αυτών.
3. 'Ενα σύστημα διαφορικών φόρων κατά την εξαγωγή που επιβαρύνει περισσότερο την εξαγωγή ενός ακατέργαστου προϊόντος απ' ό,τι την εξαγωγή των προϊόντων μεταποιήσεώς του δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου ΙΙΙ της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, που αποβλέπει στην αποτροπή κάθε διακρίσεως μεταξύ εισαγομένων και εθνικών προϊόντων, όσον αφορά τις φορολογικές επιβαρύνσεις και τις εσωτερικές διατάξεις.
Ούτε το άρθρο ΧΙ έχει εφαρμογή, επειδή, ανεξαρτήτως του εφαρμοζόμενου τρόπου υπολογισμού, δεν αφορά τους περιορισμούς που απορρέουν από φόρους ή άλλες επιβαρύνσεις.
Στερούνται, εξάλλου, σημασίας για την εξέταση του επιτρεπτού ενός τέτοιου συστήματος υπό το πρίσμα των διατάξεων της Γενικής Συμφωνίας το άρθρο ΧΧ, που δεν θεσπίζει αυτοτελή γενική απαγόρευση, και το άρθρο ΧΧΙΙΙ, που περιέχει κανόνες διαδικαστικής φύσεως και δεν περιλαμβάνει κανένα ειδικό κανόνα ουσιαστικού δικαίου.