Υπόθεση C‑224/15 P

Rose Vision SL

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Σχέδια χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της έρευνας — Οικονομικοί έλεγχοι που διαπιστώνουν παρατυπίες κατά την υλοποίηση ορισμένων σχεδίων — Αποφάσεις της Επιτροπής που αναστέλλουν την πληρωμή των καταβλητέων ποσών για ορισμένα σχέδια — Αγωγή αποζημιώσεως — Απόρριψη — Αιτιολογία»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 26ης Μαΐου 2016

Αναίρεση – Λόγοι – Ανεπαρκής ή αντιφατική αιτιολογία – Παραδεκτό – Περιεχόμενο της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως – Έκταση του ελέγχου του Δικαστηρίου επί των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου

(Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

Από την αιτιολογία μιας αποφάσεως πρέπει να προκύπτει κατά τρόπο σαφή και απαλλαγμένο αμφιβολιών η συλλογιστική του Γενικού Δικαστηρίου ώστε να παρέχει στους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να γνωρίσουν τις αιτιολογικές σκέψεις της ληφθείσας αποφάσεως και στο Δικαστήριο να ασκήσει τον δικαιοδοτικό έλεγχό του.

Ωστόσο, η υποχρέωση αιτιολογήσεως δεν επιβάλλει στο Γενικό Δικαστήριο τη δέσμευση να παραθέτει αιτιολογία ακολουθούσα αναλυτικά έναν προς έναν όλους τους λόγους που προβάλλουν οι διάδικοι, οπότε η αιτιολογία μπορεί να συνάγεται εμμέσως, υπό την προϋπόθεση ότι παρέχει τη δυνατότητα στους μεν ενδιαφερομένους να γνωρίζουν τους λόγους για τους οποίους το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε τα επιχειρήματά τους, στο δε Δικαστήριο να διαθέτει επαρκή στοιχεία ώστε να ασκήσει τον έλεγχό του.

Το ζήτημα αν η αιτιολογία μιας αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου είναι αντιφατική ή ανεπαρκής είναι νομικό και μπορεί επομένως να προβληθεί κατ’ αναίρεση.

(βλ. σκέψεις 24-26)