Υπόθεση C‑192/13 P

Βασίλειο της Ισπανίας

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Ταμείο συνοχής — Μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής — Λήψη της αποφάσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή — Ύπαρξη προθεσμίας — Μη τήρηση της ταχθείσας προθεσμίας — Συνέπειες»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014

1. Αναίρεση – Λόγοι – Απλή επανάληψη των προβληθέντων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου λόγων και επιχειρημάτων – Μη προσδιορισμός της προβαλλόμενης πλάνης περί το δίκαιο – Απαράδεκτο – Αμφισβήτηση της εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου ερμηνείας ή εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου – Παραδεκτό

   (Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 168 § 1 και 169, εδ. 2)

2. Δίκαιο της Ένωσης – Ερμηνεία – Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες – Κείμενα διατυπωμένα σε περισσότερες από μία γλώσσες – Συνεκτίμηση της όλης οικονομίας και του σκοπού της επίμαχης ρυθμίσεως

   (Κανονισμός 1164/94 του Συμβουλίου, παράρτημα ΙΙ, άρθρο H § 2, όπως τροποποιήθηκε με τους κανονισμούς 1264/1999 και 1265/1999)

3. Οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή – Διαρθρωτικές παρεμβάσεις – Χρηματοδότηση της Ένωσης – Αναστολή ή μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής χορηγουμένης σε εθνική ενέργεια – Αποσβεστική προθεσμία για την έκδοση της αποφάσεως της Επιτροπής – Έναρξη

   (Κανονισμός 1164/94 του Συμβουλίου, παράρτημα ΙΙ, άρθρο H § 2, όπως τροποποιήθηκε με τους κανονισμούς 1264/1999 και 1265/1999· κανονισμός 1386/2002 της Επιτροπής, άρθρο 18 § 3· κανονισμός 1083/2006 του Συμβουλίου, άρθρο 100 § 5· κανονισμός 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 145 § 6)

4. Κράτη μέλη – Υποχρεώσεις – Υποχρέωση ειλικρινούς συνεργασίας με τα θεσμικά όργανα της Ένωσης – Αμοιβαιότητα

   (Άρθρο 4 § 3 ΣΕΕ)

5. Οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή – Διαρθρωτικές παρεμβάσεις – Χρηματοδότηση της Ένωσης – Κανονισμός 1083/2006 – Δημοσιονομικές διορθώσεις – Αποσβεστική προθεσμία για την έκδοση της αποφάσεως της Επιτροπής – (Κανονισμός 1083/2006 του Συμβουλίου, άρθρο 100 § 5)

6. Προσφυγή ακυρώσεως – Λόγοι ακυρώσεως – Παράβαση ουσιώδους τύπου – Μη τήρηση της ταχθείσας από τον νομοθέτη της Ένωσης προθεσμίας – Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή

   (Άρθρο 263 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1083/2006 του Συμβουλίου, άρθρο 100 § 5)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 42-45)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 55)

3.  Όπως προκύπτει από το άρθρο 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1386/2002, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού 1164/94, που παραπέμπει ρητώς στο άρθρο H, παράγραφος 2, του παραρτήματος II του κανονισμού 1164/94, για την ίδρυση του ταμείου συνοχής, όπως τροποποιήθηκε με τους κανονισμούς 1264/1999 και 1265/1999, η Επιτροπή διαθέτει προθεσμία τριών μηνών για να λάβει απόφαση περί δημοσιονομικής διορθώσεως δυνάμει του άρθρου H, παράγραφος 2, η οποία αρχίζει να υπολογίζεται από την ημερομηνία της επίσημης ακροάσεως με το κράτος μέλος. Μολονότι αληθεύει ότι η εφαρμοστέα στο αρχικό διάστημα, από το 1994 έως το 1999, νομοθεσία δεν έτασσε κάποια προθεσμία σχετικώς, πρέπει να θεωρηθεί ότι από το 2000 η Επιτροπή οφείλει να τηρεί νόμιμη προθεσμία όταν λαμβάνει απόφαση περί δημοσιονομικής διορθώσεως, η διάρκεια της οποίας διαφέρει αναλόγως της εφαρμοστέας νομοθεσία.

   Εξάλλου, όσον αφορά εν προκειμένω αποφάσεις έχουσες σημαντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις, είναι προς το συμφέρον τόσο του οικείου κράτους μέλους όσο και της Επιτροπής να είναι προβλέψιμο το πέρας της διαδικασίας δημοσιονομικής διορθώσεως, πράγμα που προϋποθέτει την ύπαρξη προκαθορισμένης προθεσμίας για τη λήψη της τελικής αποφάσεως. Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι η υπέρβαση της προβλεπόμενης προθεσμίας για τη λήψη αποφάσεως περί δημοσιονομικής διορθώσεως δεν είναι συμβατή με τη γενική αρχή της χρηστής διοικήσεως.

   (βλ. σκέψεις 62, 75, 82, 88, 94-97)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 87)

5.  Η περίσταση ότι το άρθρο 100, παράγραφος 5, κανονισμού 1083/2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1260/199, που τάσσει προθεσμία έξι μηνών για την έκδοση αποφάσεως περί δημοσιονομικής διορθώσεως, δεν προβλέπει ρητώς ότι, σε περίπτωση μη τηρήσεως της προθεσμίας για τη λήψη της αποφάσεως περί της δημοσιονομικής διορθώσεως, η Επιτροπή δεν μπορεί πλέον να λάβει την απόφαση αυτή, είναι άνευ σημασίας, δεδομένου ότι η πρόβλεψη προθεσμίας εντός της οποίας πρέπει να ληφθεί απόφαση τέτοιας φύσεως αρκεί αφ’ εαυτής.

   (βλ. σκέψη 102)

6.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 103)