This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CJ0410
Περίληψη της αποφάσεως
Περίληψη της αποφάσεως
Υπόθεση C-410/11
Pedro Espada Sánchez κ.λπ.
κατά
Iberia Líneas Aéreas de España SA
(αίτηση του Audiencia Provincial de Barcelona για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Αεροπορικές μεταφορές — Σύμβαση του Μόντρεαλ — Άρθρο 22, παράγραφος 2 — Ευθύνη των αερομεταφορέων για τις αποσκευές — Όρια της ευθύνης σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας, βλάβης ή καθυστέρησης των αποσκευών — Κοινή αποσκευή περισσοτέρων επιβατών — Παράδοση της αποσκευής στον έλεγχο από έναν εκ των επιβατών»
Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2012
Διεθνείς συμφωνίες – Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να ερμηνεύει τις διατάξεις της Συμβάσεως αυτής
(Σύμβαση του Μόντρεαλ του 1999)
Μεταφορές – Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός 2027/97 – Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές – Ευθύνη των αερομεταφορέων για τις αποσκευές που έχουν παραδοθεί στον έλεγχο – Όρια της ευθύνης σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας, βλάβης ή καθυστέρησης των αποσκευών – Περιεχόμενο – Κοινή αποσκευή περισσοτέρων επιβατών παραδοθείσα στον έλεγχο από έναν εξ αυτών – Ατομικό δικαίωμα αποζημίωσης του κάθε επιβάτη
(Κανονισμός 2027/97 του Συμβουλίου· Σύμβαση του Μόντρεαλ του 1999, άρθρα 3 § 3, 17 § 2 και 22 § 2)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 20-22)
Το άρθρο 22, παράγραφος 2, της Σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία συνάφθηκε στο Μόντρεαλ στις 28 Μαΐου 1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 3, της εν λόγω Σύμβασης, έχει την έννοια ότι τόσο το δικαίωμα αποζημίωσης όσο και το όριο ευθύνης του μεταφορέα σε περίπτωση απώλειας αποσκευών εφαρμόζονται και σε επιβάτη που αξιώνει την αποζημίωση αυτή λόγω απώλειας αποσκευής που παραδόθηκε στον έλεγχο στο όνομα άλλου επιβάτη, υπό τον όρο ότι η απολεσθείσα αποσκευή περιείχε όντως προσωπικά αντικείμενα του πρώτου επιβάτη.
Κατά συνέπεια, η Σύμβαση του Μόντρεαλ χορηγεί ατομικό δικαίωμα αποζημίωσης λόγω απώλειας των προσωπικών αντικειμένων όχι μόνο στον επιβάτη που παρέδωσε ατομικά τη δική του αποσκευή στον έλεγχο αλλά και σε εκείνον του οποίου τα αντικείμενα βρίσκονταν στην αποσκευή που παραδόθηκε στον έλεγχο από άλλον επιβάτη που ταξίδευε με την ίδια πτήση, η χορήγηση δε του δικαιώματος αυτού διέπεται από την πρώτη περίοδο του άρθρου 17, παράγραφος 2, της Σύμβασης και υπόκειται στους περιορισμούς που προβλέπει το άρθρο της 22, παράγραφος 2.
Ωστόσο, για τον σκοπό της αποζημίωσης του εν λόγω άρθρου 22, παράγραφος 2, απόκειται στους ενδιαφερόμενους επιβάτες να αποδεικνύουν επαρκώς κατά νόμον, υπό τον έλεγχο του εθνικού δικαστή, το περιεχόμενο των απολεσθεισών αποσκευών καθώς και το γεγονός ότι η αποσκευή που παραδόθηκε στον έλεγχο στο όνομα ενός επιβάτη περιείχε όντως προσωπικά αντικείμενα άλλου επιβάτη της ίδιας πτήσης. Στο πλαίσιο αυτό, ο εθνικός δικαστής δύναται να συνεκτιμά το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι επιβάτες αποτελούν μέλη της ίδιας οικογένειας, ότι αγόρασαν μαζί τα εισιτήριά τους ή ότι παρέδωσαν τις αποσκευές τους στον έλεγχο την ίδια στιγμή.
(βλ. σκέψεις 27, 35, 36 και διατακτ.)
Υπόθεση C-410/11
Pedro Espada Sánchez κ.λπ.
κατά
Iberia Líneas Aéreas de España SA
(αίτηση του Audiencia Provincial de Barcelona για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Αεροπορικές μεταφορές — Σύμβαση του Μόντρεαλ — Άρθρο 22, παράγραφος 2 — Ευθύνη των αερομεταφορέων για τις αποσκευές — Όρια της ευθύνης σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας, βλάβης ή καθυστέρησης των αποσκευών — Κοινή αποσκευή περισσοτέρων επιβατών — Παράδοση της αποσκευής στον έλεγχο από έναν εκ των επιβατών»
Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2012
Διεθνείς συμφωνίες — Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να ερμηνεύει τις διατάξεις της Συμβάσεως αυτής
(Σύμβαση του Μόντρεαλ του 1999)
Μεταφορές — Αεροπορικές μεταφορές — Κανονισμός 2027/97 — Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές — Ευθύνη των αερομεταφορέων για τις αποσκευές που έχουν παραδοθεί στον έλεγχο — Όρια της ευθύνης σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας, βλάβης ή καθυστέρησης των αποσκευών — Περιεχόμενο — Κοινή αποσκευή περισσοτέρων επιβατών παραδοθείσα στον έλεγχο από έναν εξ αυτών — Ατομικό δικαίωμα αποζημίωσης του κάθε επιβάτη
(Κανονισμός 2027/97 του Συμβουλίου· Σύμβαση του Μόντρεαλ του 1999, άρθρα 3 § 3, 17 § 2 και 22 § 2)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 20-22)
Το άρθρο 22, παράγραφος 2, της Σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία συνάφθηκε στο Μόντρεαλ στις 28 Μαΐου 1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 3, της εν λόγω Σύμβασης, έχει την έννοια ότι τόσο το δικαίωμα αποζημίωσης όσο και το όριο ευθύνης του μεταφορέα σε περίπτωση απώλειας αποσκευών εφαρμόζονται και σε επιβάτη που αξιώνει την αποζημίωση αυτή λόγω απώλειας αποσκευής που παραδόθηκε στον έλεγχο στο όνομα άλλου επιβάτη, υπό τον όρο ότι η απολεσθείσα αποσκευή περιείχε όντως προσωπικά αντικείμενα του πρώτου επιβάτη.
Κατά συνέπεια, η Σύμβαση του Μόντρεαλ χορηγεί ατομικό δικαίωμα αποζημίωσης λόγω απώλειας των προσωπικών αντικειμένων όχι μόνο στον επιβάτη που παρέδωσε ατομικά τη δική του αποσκευή στον έλεγχο αλλά και σε εκείνον του οποίου τα αντικείμενα βρίσκονταν στην αποσκευή που παραδόθηκε στον έλεγχο από άλλον επιβάτη που ταξίδευε με την ίδια πτήση, η χορήγηση δε του δικαιώματος αυτού διέπεται από την πρώτη περίοδο του άρθρου 17, παράγραφος 2, της Σύμβασης και υπόκειται στους περιορισμούς που προβλέπει το άρθρο της 22, παράγραφος 2.
Ωστόσο, για τον σκοπό της αποζημίωσης του εν λόγω άρθρου 22, παράγραφος 2, απόκειται στους ενδιαφερόμενους επιβάτες να αποδεικνύουν επαρκώς κατά νόμον, υπό τον έλεγχο του εθνικού δικαστή, το περιεχόμενο των απολεσθεισών αποσκευών καθώς και το γεγονός ότι η αποσκευή που παραδόθηκε στον έλεγχο στο όνομα ενός επιβάτη περιείχε όντως προσωπικά αντικείμενα άλλου επιβάτη της ίδιας πτήσης. Στο πλαίσιο αυτό, ο εθνικός δικαστής δύναται να συνεκτιμά το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι επιβάτες αποτελούν μέλη της ίδιας οικογένειας, ότι αγόρασαν μαζί τα εισιτήριά τους ή ότι παρέδωσαν τις αποσκευές τους στον έλεγχο την ίδια στιγμή.
(βλ. σκέψεις 27, 35, 36 και διατακτ.)