Υπόθεση C-202/07 P

France Télécom SA

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως — Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως — Αγορά των υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας προσβάσεως στο Διαδίκτυο — Επιθετική πολιτική τιμών — Κάλυψη της ζημίας — Δικαίωμα ευθυγραμμίσεως με τις τιμές των ανταγωνιστών»

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα J. Mazák της 25ης Σεπτεμβρίου 2008   I ‐ 2371

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2009   I ‐ 2403

Περίληψη της αποφάσεως

1. Διαδικασία – Αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων – Περιεχόμενο

   (Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 36)

2. Αναίρεση – Λόγοι αναιρέσεως – Απαγόρευση προβολής λόγων αποσυρθέντων πρωτοδίκως ή λόγων που απορρίφθηκαν ως απαράδεκτοι χωρίς να αμφισβητείται η εν λόγω απόρριψη

   (Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58)

3. Ανταγωνισμός – Δεσπόζουσα θέση – Κατάχρηση – Τιμές σε ορισμένο βαθμό χαμηλότερες του κόστους

   (Άρθρο 82 ΕΚ)

1.  Η υποχρέωση του Πρωτοδικείου να αιτιολογεί τις αποφάσεις του δεν μπορεί να ερμηνεύεται ως συνεπαγόμενη την υποχρέωσή του να απαντά λεπτομερώς σε κάθε προβαλλόμενο επιχείρημα, ιδίως αν πρόκειται για επιχειρήματα που δεν είναι αρκούντως σαφή και ακριβή και δεν στηρίζονται σε πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία.

   (βλ. σκέψεις 30, 117)

2.  Ο αναιρεσείων δεν μπορεί παραδεκτώς να προβάλει κατ’ αναίρεση, λόγους που το Πρωτοδικείο απέρριψε ως απαραδέκτους, εφόσον δεν αμφισβητείται η κήρυξή τους ως απαραδέκτων.

   (βλ. σκέψη 93)

3.  Η απόδειξη της δυνατότητας καλύψεως της ζημίας που υπέστη η κατέχουσα δεσπόζουσα θέση επιχείρηση λόγω της προτάσεως τιμών σε ορισμένο βαθμό κατώτερων του κόστους δεν αποτελεί προαπαιτούμενο της διαπιστώσεως του καταχρηστικού χαρακτήρα μιας τέτοιας πολιτικής τιμών. Τούτο δεν αποκλείει το να λάβει η Επιτροπή υπόψη της τη δυνατότητα καλύψεως της ζημίας κατά την εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα της εν λόγω πρακτικής, διότι το στοιχείο αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο, π.χ., για να αποκλειστεί, στην περίπτωση εφαρμογής τιμών κάτω του μέσου μεταβλητού κόστους, η εξυπηρέτηση άλλων σκοπών, πλην του εξοβελισμού των ανταγωνιστών, ή για να αποδειχθεί, σε περίπτωση εφαρμογής τιμών κατώτερων του μέσου συνολικού κόστους, αλλά ανώτερων του μέσου μεταβλητού κόστους, η ύπαρξη σχεδίου εξοβελισμού των ανταγωνιστών. Κατά τα λοιπά, η παντελής έλλειψη δυνατότητας καλύψεως της ζημίας δεν αρκεί για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να ενισχυθεί η δεσπόζουσα θέση της οικείας επιχειρήσεως, ιδίως κατόπιν της εξόδου ενός ή περισσοτέρων ανταγωνιστών από την αγορά, και, συνεπώς, να αποδυναμωθεί περαιτέρω ο ήδη εξασθενημένος, ακριβώς λόγω της παρουσίας της εν λόγω επιχειρήσεως, ανταγωνισμός και να ζημιωθούν οι καταναλωτές λόγω του περιορισμού των διαθέσιμων επιλογών.

   (βλ. σκέψεις 110-112)