Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Προστασία κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων — Οδηγία 92/85 — Απαγόρευση απολύσεως — Πεδίο εφαρμογής

(Οδηγία του Συμβουλίου 92/85, άρθρο 10)

2. Κοινωνική πολιτική — Άνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι — Πρόσβαση σε απασχόληση και όροι εργασίας — Ίση μεταχείριση — Απόλυση συνεπαγόμενη δυσμενή διάκριση

(Οδηγίες του Συμβουλίου 76/207, άρθρα 2 § 1, 5 § 1 και 6, και 92/85, άρθρα 10 και 12)

Περίληψη

1. Το άρθρο 10 της οδηγίας 92/85, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, έχει την έννοια ότι απαγορεύει όχι μόνο την κοινοποίηση αποφάσεως περί απολύσεως λόγω εγκυμοσύνης και/ή γεννήσεως τέκνου διαρκούσης της περιόδου προστασίας που προβλέπει η παράγραφος 1 του άρθρου αυτού, αλλά, επίσης, τη λήψη προπαρασκευαστικών μέτρων μιας τέτοιας αποφάσεως προ της εκπνοής της περιόδου αυτής.

(βλ. σκέψεις 33, 38, διατακτ. 1)

2. Απόφαση περί απολύσεως λόγω εγκυμοσύνης και/ή γεννήσεως τέκνου αντιβαίνει προς τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 76/207, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας, ανεξαρτήτως του χρόνου κοινοποιήσεως μιας τέτοιας αποφάσεως περί απολύσεως και ανεξαρτήτως της κοινοποιήσεώς της μετά την εκπνοή της περιόδου προστασίας που προβλέπει το άρθρο 10 της οδηγίας 92/85 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων. Εφόσον μια τέτοια απόφαση περί απολύσεως είναι αντίθετη προς το άρθρο 10 της οδηγίας 92/85, καθώς και προς τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 76/207, το μέτρο που επιλέγει κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 6 της δεύτερης αυτής οδηγίας ως κύρωση για την παράβαση των διατάξεων αυτών πρέπει να είναι τουλάχιστον ισοδύναμο προς εκείνο που προβλέπει η εθνική νομοθεσία κατ’ εκτέλεση των άρθρων 10 και 12 της οδηγίας 92/85.

(βλ. σκέψεις 42, 54, διατακτ. 2)