Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

2. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

3. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

4. Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία προσφυγής

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρα 63 και 74 § 1)

Περίληψη

1. Η εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων, ιδίως, το πόσο γνωστό είναι το σήμα στην επίμαχη αγορά. Η απόκτηση διακριτικού χαρακτήρα εντονότερου του συνήθους, λόγω της αναγνωρισιμότητας ενός σήματος στην αγορά, προϋποθέτει οπωσδήποτε ότι το σήμα αυτό είναι γνωστό τουλάχιστον σε σημαντικό τμήμα του οικείου κοινού, χωρίς να πρέπει κατ’ ανάγκη να χαίρει φήμης κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94. Ο έντονος διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος λόγω του ότι είναι γνωστό στο κοινό δεν είναι δυνατό να αποδεικνύεται βάσει γενικών στοιχείων, π.χ. διά της προσφυγής σε συγκεκριμένα ποσοστά σχετικά με τον βαθμό αναγνωρισιμότητας του σήματος μεταξύ των ενδιαφερομένων κύκλων. Πάντως, πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται μια ορισμένη αλληλεξάρτηση μεταξύ της αναγνωρισιμότητας ενός σήματος και του διακριτικού του χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι όσο πιο γνωστό είναι το σήμα στο οικείο κοινό τόσο ενισχύεται ο διακριτικός του χαρακτήρας.

Προκειμένου να εξετασθεί αν ένα σήμα διαθέτει έντονο διακριτικό χαρακτήρα λόγω της αναγνωρισιμότητάς του, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα στοιχεία που ασκούν επιρροή στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήτοι, μεταξύ άλλων, το μερίδιο της αγοράς που αναλογεί στο σήμα, η ένταση, η γεωγραφική έκταση και η διάρκεια της χρήσεως του σήματος αυτού, το μέγεθος των επενδύσεων στις οποίες έχει προβεί η επιχείρηση για την προώθησή του, το ποσοστό των ενδιαφερομένων κύκλων που αναγνωρίζει, χάρη στο σήμα, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες ως προερχόμενα από συγκεκριμένη επιχείρηση, καθώς και οι δηλώσεις των εμπορικών και βιομηχανικών επιμελητηρίων ή άλλων επαγγελματικών ενώσεων.

(βλ. σκέψεις 33-35)

2. Προκειμένου να μπορεί να θεωρηθεί ότι ένα προγενέστερο σήμα διαθέτει έντονο διακριτικό χαρακτήρα λόγω της ενδεχόμενης αναγνωρισιμότητάς του, πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να είναι γνωστό στο κοινό κατά τον χρόνο καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος ή, ενδεχομένως, κατά τον χρόνο προτεραιότητας που προβάλλεται προς στήριξη της αιτήσεως αυτής. Πάντως, δεν μπορεί να αποκλεισθεί a priori η πιθανότητα να προκύψουν χρήσιμες ενδείξεις και από μια έρευνα που διεξήχθη ορισμένο διάστημα πριν ή μετά τον χρόνο αυτό, λαμβανομένου, εντούτοις, υπόψη ότι η αποδεικτική της αξία είναι πιθανό να ποικίλει αναλόγως της εγγύτητας του διαστήματος αυτού προς τον χρόνο καταθέσεως ή προτεραιότητας της επίμαχης αιτήσεως καταχωρίσεως.

(βλ. σκέψη 38)

3. Δεν υφίσταται, για τον μέσο Γερμανό καταναλωτή που έχει στην ιδιοκτησία του ζώο συντροφιάς, κίνδυνος συγχύσεως, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, μεταξύ, αφενός, του σημείου VITACOAT, του οποίου ζητείται η καταχώριση για «Σαμπουάν, μαλακτικές κρέμες (κοντίσιονερ), παρασκευάσματα για τα μαλλιά και το δέρμα, αποσμητικά· στο σύνολό τους για ζώα», «Παρασκευάσματα εξολόθρευσης ακάρεων, ψειρών, ψύλλων και άλλων παρασίτων· στο σύνολό τoυς για ζώα» και «Βούρτσες και χτένες για ζώα» που εμπίπτουν, αντιστοίχως, στις κλάσεις 3, 5 και 21 κατά τον Διακανονισμό της Νίκαιας και, αφετέρου, του προγενέστερου σήματος VITAKRAFT που έχει καταχωρισθεί στη Γερμανία για προϊόντα εν μέρει πανομοιότυπα και εν μέρει παρόμοια. Πράγματι, δεδομένου ότι η λέξη «Kraft» έχει ακριβή και αμέσως αντιληπτή σημασία για τους Γερμανούς καταναλωτές, ενώ η λέξη «coat» δεν έχει γι’ αυτούς καμία σημασία ή, στην καλύτερη περίπτωση, γίνεται αντιληπτή ως αγγλική λέξη με διαφορετική σημασία, πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται, μεταξύ των επίμαχων σημείων, σαφής εννοιολογική διαφορά, η οποία μπορεί να εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό τις ασθενείς οπτικές και φωνητικές ομοιότητες των επίμαχων σημείων (βλ., υπό την έννοια αυτή, προαναφερθείσα απόφαση BASS, σκέψη 54). Κατόπιν αυτού, τα σημεία διαφέρουν επαρκώς, ιδίως από εννοιολογικής απόψεως, ώστε να αποκλείεται ο κίνδυνος συγχύσεως ακόμη και για πανομοιότυπα προϊόντα και στην περίπτωση ακόμη που θεωρηθεί ότι οι καταναλωτές επιδεικνύουν χαμηλό βαθμό προσοχής κατά την επιλογή των επίμαχων προϊόντων.

(βλ. σκέψεις 61, 68)

4. Η προσφυγή που ασκείται ενώπιον του Πρωτοδικείου κατά των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) αποσκοπεί στον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων αυτών κατά την έννοια του άρθρου 63 του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα. Πάντως, πραγματικά περιστατικά των οποίων έγινε επίκληση ενώπιον του Πρωτοδικείου χωρίς να έχουν προβληθεί προηγουμένως ενώπιον των οργάνων του ΓΕΕΑ δύνανται να θίξουν τη νομιμότητα μιας τέτοιας αποφάσεως μόνον αν το ΓΕΕΑ όφειλε να τα λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη.

Συναφώς, από το άρθρο 74, παράγραφος 1 προς το τέλος, του ίδιου κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι στη διαδικασία που αφορά τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρίσεως, η εξέταση από το ΓΕΕΑ περιορίζεται στα επιχειρήματα και στα αιτήματα των μερών, προκύπτει ότι το ΓΕΕΑ δεν οφείλει να λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη πραγματικά περιστατικά που δεν προβλήθηκαν από τα μέρη. Κατά συνέπεια, τέτοια πραγματικά περιστατικά δεν μπορούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα αποφάσεως του τμήματος προσφυγών

Αντιθέτως, δεν μπορεί να απαγορεύεται ούτε στους διαδίκους ούτε στο ίδιο το Πρωτοδικείο να λαμβάνουν υπόψη, κατά την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου, στοιχεία αντλούμενα από τη νομολογία των κοινοτικών, των εθνικών ή των διεθνών δικαστηρίων. Συνεπώς, ο διάδικος έχει τη δυνατότητα να παραπέμψει σε αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για περίπτωση μη συνεκτιμήσεως εκ μέρους του τμήματος προσφυγών πραγματικών στοιχείων από συγκεκριμένη απόφαση εθνικού δικαστηρίου, αλλά για περίπτωση παραβάσεως διατάξεως του κανονισμού 40/94 και επικλήσεως της εθνικής νομολογίας προς στήριξη της αιτιάσεως αυτής.

(βλ. σκέψεις 69-71)