Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων - Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας - Δικαιοδοσία «ως προς διαφορές εκ συμβάσεως» και «ως προς ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας» - Εμπορεύματα στα οποία διαπιστώθηκαν αβαρίες κατά το πέρας της θαλάσσιας και κατόπιν χερσαίας μεταφοράς τους - Αγωγή αποζημιώσεως ασκηθείσα από τον παραλήπτη κατά του πραγματικού θαλάσσιου μεταφορέα ο οποίος δεν εξέδωσε τη φορτωτική - Αγωγή εμπίπτουσα στις ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας - Τόπος όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός - Καθορισμός - Τόπος επελεύσεως της ζημίας - Τόπος παραδόσεως των εμπορευμάτων εκ μέρους του θαλάσσιου μεταφορέα

(Σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, άρθρο 5, σημεία 1 και 3)

2 Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων - Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας - Πολλοί εναγόμενοι - Δικαιοδοσία του δικαστηρίου της κατοικίας ενός από τους συνεναγομένους - Προϋπόθεση - Κατοικία του συνεναγομένου εντός συμβαλλομένου κράτους

(Σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, άρθρο 6, σημείο 1)

Περίληψη

1 Η αγωγή με την οποία ο παραλήπτης εμπορευμάτων, στα οποία διαπιστώθηκαν αβαρίες κατόπιν θαλάσσιας και εν συνεχεία χερσαίας μεταφοράς, ή ο ασφαλιστής του που υποκαταστάθηκε στα δικαιώματά του λόγω του ότι τον αποζημίωσε, αξιώνει την αποκατάσταση της ζημίας του, στηριζόμενος στη φορτωτική που καλύπτει τη θαλάσσια μεταφορά, όχι από εκείνον ο οποίος την εξέδωσε επί εντύπου με το δικό του προτυπωμένο λογότυπο, αλλά από πρόσωπο το οποίο ο ενάγων θεωρεί ότι είναι ο πραγματικός θαλάσσιος μεταφορέας, δεν εμπίπτει στις διαφορές εκ συμβάσεως του άρθρου 5, σημείο 1, της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως τροποποιήθηκε με τη Σύμβαση της 9ης Οκτωβρίου 1978 για την Προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, με τη Σύμβαση της 25ης Οκτωβρίου 1982 για την Προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και με τη Σύμβαση της 26ης Μαου 1989 για την Προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, στον βαθμό που από την εν λόγω φορτωτική δεν μπορεί να αποδειχθεί καμία ελευθέρως συναφθείσα συμβατική σχέση μεταξύ του παραλήπτη και του εναγομένου.

Μια τέτοια αγωγή εμπίπτει, αντιθέτως, στις ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας του άρθρου 5, σημείο 3, της εν λόγω Συμβάσεως, δεδομένου ότι η έννοια αυτή περιλαμβάνει κάθε απαίτηση με την οποία τίθεται ζήτημα ευθύνης του εναγομένου και δεν αφορά διαφορές εκ συμβάσεως, υπό την έννοια του άρθρου 5, σημείο 1. Όσον αφορά τον καθορισμό του «τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός» υπό την έννοια του άρθρου 5, σημείο 3, ο τόπος στον οποίο ο παραλήπτης, μετά την εκτέλεση της θαλάσσιας και εν συνεχεία της τελικής χερσαίας μεταφοράς, απλώς διαπίστωσε την ύπαρξη αβαριών στα εμπορεύματα που του παραδόθηκαν δεν μπορεί να χρησιμεύσει προς τούτο. Μολονότι είναι αληθές συναφώς ότι η προπαρατεθείσα έννοια μπορεί να καλύπτει τόσο τον τόπο όπου επήλθε η ζημία όσο και τον τόπο όπου συνέβη το γενεσιουργό της ζημίας γεγονός, ο τόπος επελεύσεως της ζημίας δεν μπορεί, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να είναι άλλος από τον τόπο στον οποίο ο θαλάσσιος μεταφορέας όφειλε να παραδώσει τα εμπορεύματα.

2 Το άρθρο 6, σημείο 1, της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 έχει την έννοια ότι ο εναγόμενος που κατοικεί στο έδαφος συμβαλλομένου κράτους δεν μπορεί να εναχθεί, βάσει της διατάξεως αυτής, εντός άλλου συμβαλλομένου κράτους, ενώπιον του δικαστηρίου που επελήφθη αγωγής ασκηθείας κατά συνεναγομένου ο οποίος δεν κατοικεί στο έδαφος συμβαλλομένου κράτους, με το αιτιολογικό ότι η διαφορά εμφανίζεται ως αδιαίρετη και όχι ως απλώς συναφής. Συγκεκριμένα, ο σκοπός της ασφαλείας δικαίου που επιδιώκει η Σύμβαση δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αν το γεγονός ότι το δικαστήριο συμβαλλομένου κράτους έκρινε ότι είναι αρμόδιο ως προς έναν από τους εναγομένους, ο οποίος δεν κατοικεί εντός συμβαλλομένου κράτους, επέτρεπε να εναχθεί ένας άλλος εναγόμενος, ο οποίος κατοικεί εντός συμβαλλομένου κράτους, ενώπιον του ίδιου αυτού δικαστηρίου, πέραν των προβλεπομένων από τη Σύμβαση περιπτώσεων, στερούμενος έτσι της ευεργετικής εφαρμογής των προστατευτικών κανόνων που η εν λόγω Σύμβαση θεσπίζει.