ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ

ΤΗΣ 7ΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 1984 ( 1 )

Jongeneel Kaas BV και άλλοι

κατά

ολλανδικού δημοσίου και Stichting Centraal Orgaan Zuivelcontrole

αίτηση του Arrondissementsrechtbank της Χάγης για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως

«Εθνικές ρυθμίσεις στον τομέα του τυριού»

Υπόθεση 237/82

Περίληψη

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια

   (Συνυήκη ΕΟΚ, άρθρο 177)

2. Γεωργία – Κοινή οργάνωση αγοράς – Κράτη μέλη – Μέτρα που ΰλάπτουν την κοινοτική κανονιστική ρύθμιση – Απαγορεύονται

   (Ευνθήκη ΚΟΚ, άρθρο 40)

3. Γεωργία – Κοινή οργάνωση αγοράς – Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα – Τυριά – Εθνικοί κανόνες περί ποιότητας – Απαγόρευση της παραγωγής ορισμένων τύπων τυριών – Επιτρέπεται

   (Κανονισμός του Συμβουλίου 804/68)

4. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Κανόνες που σκοπούν στην ποιοτική βελτίωση της εθνικής παραγωγής – Επιτρέπονται

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 30)

5. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί επί των εξαγωγών – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Ποιοτικοί κανόνες για την παραγωγή τυριών – Επιτρέπονται

   (Ευνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 34)

6. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί επί των εξαγωγών – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Υποχρεωτική χρησιμοποίηση σημάτων, διακριτικών σημείων ή εγγράφων ελέγχου – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 34)

7. Γεωργία – Κοινή οργάνωση αγοράς – Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα – Παραγωγή τυριού – Εθνικό σύστημα υποχρεωτικής συμμετοχής σε οργανισμό ελέγχου – Επιτρέπεται – Προυποθέσεις

   (Κανονισμός του Συμβουλίου 804/68)

1.  Το Δικαστήριο δεν έχει μεν αρμοδιότητα, στο πλαίσιο του άρθρου 177 της Συνθήκης, να αποφαίνεται επί του αν συμβιβάζονται προς τη Συνθήκη οι διατάξεις εθνικών νόμων, πλην όμως είναι αρμόδιο να παρέχει στα εθνικά δικαιοδοτικά όργανα όλα τα στοιχεία ερμηνείας του κοινοτικού δικαίου που θα τους επιτρέψουν να κρίνουν αν υπάρχει ή όχι ασυμβίβαστο.

2.  Αφότου η Κοινότητα θέσπισε, δυνάμει του άρθρου 40 της Συνθήκης, κανονισμούς περί κοινής οργανώσεως αγοράς σε συγκεκριμένο τομέα, τα κράτη μέλη οφείλουν να μη λαμβάνουν κανένα μέτρο που παρεκκλίνει από τη ρύθμιση αυτή ή μπορεί να τη βλάψει.

3.  Εφόσον δεν υπάρχουν κοινοτικοί κανόνες περί της ποιότητας των τυροκομικών προϊόντων, τα κράτη μέλη διατηρούν την εξουσία να επιβάλλουν ποιοτικούς κανόνες στους παραγωγούς τυριών που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους. Η εξουσία αυτή εκτείνεται όχι μόνο στους κανόνες που θεωρούνται ως αναγκαίοι για την προστασία του καταναλωτή ή της δημόσιας υγείας, αλλά και στους κανόνες που επιθυμούν να θεσπίζουν τα κράτη μέλη για την προαγωγή της ποιότητας της εθνικής παραγωγής. Ωστόσο, οι κανόνες αυτοί δεν μπορούν να δημιουργούν διάκριση εις βάρος των εισαγομένων προϊόντων, ούτε να παρεμποδίζουν την εισαγωγή προϊόντων από άλλα κράτη μέλη.

   Δεδομένου ότι τα κοινοτικά μέτρα για την υποστήριξη της αγοράς στον τομέα του τυριού είναι πολύ περιορισμένα, δεν είναι ασυμβίβαστη προς αυτά η θέσπιση εθνικών μέτρων περί ποιότητας που απαγορεύουν την παραγωγή τυριών άλλου τύπου ή άλλης ποιότητας πέραν αυτών που απαριθμούνται περιοριστικά στην εθνική ρύθμιση.

4.  Το άρθρο 30 δεν αντιτίθεται στη θέσπιση εθνικών κανόνων, οι οποίοι, χωρίς να θίγουν τα εισαγόμενα προϊόντα, έχουν ως σκοπό την ποιοτική βελτίωση της εθνικής παραγωγής, ώστε να την καταστήσουν ελκυστικότερη στους καταναλωτές. Πράγματι, τέτοια μέτρα ανταποκρίνονται στον υγιή και έντιμο ανταγωνισμό που επιδιώκει η Συνθήκη.

5.  Το άρθρο 34 της Συνθήκης αφορά τα εθνικά μέτρα που έχουν ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα να περιορίσουν ειδικώς τα ρεύματα των εξαγωγών και να δημιουργήσουν με αυτό τον τρόπο διαφορά μεταχειρίσεως μεταξύ του εσωτερικού εμπορίου κράτους μέλους και του εξαγωγικού του εμπορίου, έτσι ώστε να διασφαλίζουν ιδιαίτερο πλεονέκτημα στην εθνική παραγωγή ή στην εσωτερική αγορά του ενδιαφερομένου κράτους.

   Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση των διατάξεων που προβλέπουν ελάχιστους ποιοτικούς κανόνες για την παραγωγή τυριών, χωρίς να διακρίνουν ανάλογα με το αν τα τυριά προορίζονται για την εθνική αγορά ή για εξαγωγή.

6.  Το άρθρο 34 της Συνθήκης δεν αντιτίθεται σε εθνικούς κανόνες οι οποίοι υποχρεώνουν τους παραγωγούς να επιθέτουν σήμα ελέγχου που βεβαιώνει την τήρηση των εθνικών ποιοτικών κανόνων εφόσον η υποχρέωση αυτή αφορά αδιακρίτως και τα εθνικά προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο εντός του ενδιαφερομένου κράτους μέλους και τα εθνικά προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή.

   Εξάλλου, το άρθρο 34 δεν αντιτίθεται σε εθνικούς κανόνες που προβλέπουν τη διεξαγωγή δειγματοληπτικών ελέγχων σε όλα τα προϊόντα που προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση ή για εξαγωγή, από οργανισμό ελέγχου, ο οποίος, στη συνέχεια, εκδίδει έγγραφο που βεβαιώνει το αποτέλεσμα του ελέγχου.

7.  Ο κανονισμός 804/68 έχει την έννοια ότι δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να επιβάλλουν στους παραγωγούς τυριού την υποχρέωση να μετέχουν σε οργανισμό ελέγχου υπό την προϋπόθεση ότι οι σκοποί του οργανισμού αυτού είναι σύμφωνοι προς το κοινοτικό δίκαιο και ότι η διάθεση στο εμπόριο, η μεταπώληση, η εισαγωγή, η εξαγωγή ή η προσφορά προς εξαγωγή των τυροκομικών προϊόντων δεν επιφυλάσσεται αποκλειστικά στα μέλη του οργανισμού αυτού.

( 1 ) Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική.