1.   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας και με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 έως 4, ως “πραγματικός δικαιούχος” νοείται κάθε φυσικό πρόσωπο στο οποίο καταβάλλονται τόκοι ή κάθε φυσικό πρόσωπο προς όφελος του οποίου εξασφαλίζεται πληρωμή τόκων, εκτός εάν προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία ότι η πληρωμή των τόκων δεν πραγματοποιήθηκε ή εξασφαλίστηκε για δικό του λογαριασμό, δηλαδή ότι:

2.   Σε περίπτωση που ένας φορέας πληρωμής έχει πληροφορίες που υποδεικνύουν ότι το άτομο το οποίο εισπράττει τόκους ή υπέρ του οποίου εξασφαλίζονται τόκοι ενδέχεται να μην είναι ο πραγματικός δικαιούχος, και σε περίπτωση που τo στοιχείo α), β) ή γ) της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζεται στο άτομο αυτό, ο φορέας προβαίνει στις δέουσες ενέργειες για να καθορίσει την ταυτότητα του πραγματικού δικαιούχου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 2. Αν ο φορέας πληρωμής αδυνατεί να προσδιορίσει τον πραγματικό δικαιούχο, το εν λόγω φυσικό πρόσωπο θεωρείται ως πραγματικός δικαιούχος.

3.   Σε περίπτωση που οικονομικός φορέας ο οποίος επίσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*1) καταβάλλει τόκους ή εξασφαλίζει την καταβολή τόκων σε οντότητα ή νομικό μόρφωμα που δεν υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση και είναι εγκατεστημένο ή έχει τον τόπο της ουσιαστικής του διεύθυνσης σε χώρα ή δικαιοδοτική ενότητα εκτός του οριζόμενου στο άρθρο 7 της παρούσας οδηγίας εδάφους και εκτός του πεδίου εδαφικής εφαρμογής των συμφωνιών και διακανονισμών που προβλέπουν τα ίδια ή ισοδύναμα μέτρα με εκείνα της παρούσης οδηγίας, εφαρμόζονται το δεύτερο έως πέμπτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

Η πληρωμή θεωρείται ότι έχει γίνει ή εξασφαλιστεί προς το άμεσο όφελος οποιουδήποτε ατόμου που κατοικεί σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο του οικονομικού φορέα και το οποίο ορίζεται κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 6 της οδηγίας 2005/60/ΕΚ ως ο πραγματικός δικαιούχος της οντότητας ή του νομικού μορφώματος. Η ταυτότητα του ατόμου αυτού προσδιορίζεται σύμφωνα με τα μέτρα δέουσας μέριμνας για τον πελάτη που προβλέπονται στο άρθρο 7 και στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β) της εν λόγω οδηγίας. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, το εν λόγω άτομο θεωρείται ωσαύτως ο πραγματικός δικαιούχος.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, οι κατηγορίες οντοτήτων και νομικών μορφωμάτων που αναφέρονται στον ενδεικτικό κατάλογο του παραρτήματος I θεωρούνται ότι δεν υπόκεινται σε πραγματική φορολόγηση.

Ο οικονομικός φορέας περί του οποίου το πρώτο εδάφιο προσδιορίζει τη νομική μορφή και τον τόπο εγκατάστασης ή ενδεχομένως τον τόπο ουσιαστικής διεύθυνσης της οντότητας ή του νομικού μορφώματος, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που του αποκαλύπτει οποιοδήποτε άτομο ενεργεί εξ ονόματος της οντότητας ή του νομικού μορφώματος και ειδικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία β) και γ) της παραγράφου 1, παρεκτός εάν ο οικονομικός φορέας διαθέτει πιο αξιόπιστες πληροφορίες που υποδεικνύουν ότι οι παραληφθείσες πληροφορίες είναι ανακριβείς ή ελλιπείς για τους σκοπούς της εφαρμογής της παρούσας παραγράφου.

Όταν μια οντότητα ή ένα νομικό μόρφωμα δεν εμπίπτει στις κατηγορίες που αναφέρονται στο παράρτημα I ή όταν εμπίπτει σε αυτές τις κατηγορίες αλλά ισχυρίζεται ότι υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση, ο οικονομικός φορέας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο προσδιορίζει το κατά πόσον υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση βάσει γενικώς αναγνωρισμένων περιστάσεων ή βάσει επίσημων εγγράφων που προσκομίζει η οντότητα ή το νομικό μόρφωμα ή που καθίστανται διαθέσιμα μέσω μέτρων δέουσας μέριμνας για τον πελάτη λαμβανόμενων σύμφωνα με την οδηγία 2005/60/ΕΚ.

4.   Σε περίπτωση που οντότητα ή νομικό μόρφωμα θεωρείται φορέας πληρωμής κατά την είσπραξη τόκων ή την εξασφάλιση της πληρωμής τους κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 2, η πληρωμή των τόκων θεωρείται ότι περιέρχεται στα κατωτέρω αναφερόμενα άτομα, τα οποία λογίζονται ως πραγματικοί δικαιούχοι για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας:

1.   Κάθε κράτος μέλος προβαίνει στη θέσπιση και διασφαλίζει την εφαρμογή στο έδαφός του των αναγκαίων διαδικασιών που επιτρέπουν στον φορέα πληρωμής να προσδιορίζει τους πραγματικούς δικαιούχους και την κατοικία τους για τους σκοπούς των άρθρων 8 έως 12.

Οι διαδικασίες αυτές πληρούν τους ελάχιστους κανόνες που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 3.

2.   Ο φορέας πληρωμής προσδιορίζει την ταυτότητα του πραγματικού δικαιούχου βάσει των ελάχιστων κριτηρίων τα οποία διαφέρουν ανάλογα με την ημερομηνία σύναψης σχέσεων μεταξύ του φορέα πληρωμής και του πραγματικού δικαιούχου, ως εξής:

Τα στοιχεία που αναφέρονται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου καθορίζονται βάσει διαβατηρίου ή επίσημου δελτίου ταυτότητας ή άλλου επίσημου εγγράφου ταυτότητας, όταν αυτό ισχύει, όπως προσδιορίζεται στον κατάλογο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 το οποίο υποβάλλει ο πραγματικός δικαιούχος. Όποια από τα στοιχεία αυτά δεν αναγράφονται στα έγγραφα αυτά καθορίζονται βάσει οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού εγγράφου ταυτότητας το οποίο υποβάλλει ο πραγματικός δικαιούχος.

3.   Σε περίπτωση που ο πραγματικός δικαιούχος παρουσιάσει εκουσίως πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας εκδοθέν από την αρμόδια αρχή μιας χώρας εντός της τριετίας που προηγείται της ημερομηνίας πληρωμής ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία όταν η πληρωμή θεωρείται ότι περιέρχεται σε πραγματικό δικαιούχο, θεωρείται ότι η κατοικία του βρίσκεται στη χώρα αυτή. Εάν δεν υποβάλλει ανάλογο πιστοποιητικό, θεωρείται ότι η κατοικία του βρίσκεται στη χώρα στην οποία βρίσκεται η μόνιμη κατοικία του. Ο φορέας πληρωμής προσδιορίζει τη διεύθυνση της μόνιμης κατοικίας του πραγματικού δικαιούχου βάσει των ακόλουθων ελάχιστων κριτηρίων:

Στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου, όπου οι πραγματικοί δικαιούχοι παρουσιάζουν διαβατήριο ή επίσημο δελτίο ταυτότητας ή άλλο επίσημο έγγραφο ταυτότητας εκδοθέν από κράτος μέλος και δηλώνουν ότι είναι κάτοικοι τρίτης χώρας, η κατοικία διαπιστώνεται μέσω πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας εκδοθέντος κατά την τριετία που προηγείται της ημερομηνίας πληρωμής ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία όταν η πληρωμή θεωρείται ότι περιέρχεται σε πραγματικό δικαιούχο από την αρμόδια αρχή της τρίτης χώρας στην οποία δηλώνει ότι κατοικεί ο πραγματικός δικαιούχος. Εάν δεν υποβληθεί ανάλογο πιστοποιητικό, ως χώρα κατοικίας θεωρείται το κράτος μέλος το οποίο εξέδωσε το διαβατήριο, επίσημο δελτίο ταυτότητας ή άλλο επίσημο έγγραφο ταυτότητας. Όσον αφορά πραγματικούς δικαιούχους για τους οποίους ο φορέας πληρωμής διαθέτει επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η φορολογική τους κατοικία βρίσκεται σε χώρα άλλη από τη χώρα της μόνιμης κατοικίας, είτε λόγω διπλωματικών προνομίων είτε λόγω άλλων διεθνών κανόνων, η μόνιμη κατοικία καθορίζεται μέσω των επίσημων αυτών εγγράφων που έχει στη διάθεσή του ο φορέας πληρωμής.

4.   Κάθε κράτος μέλος που αποδίδει αριθμούς φορολογικού μητρώου ή ισοδύναμους πληροφορεί την Επιτροπή, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με τη δομή και το μορφότυπο των αριθμών αυτών καθώς και με την επίσημη τεκμηρίωση όπου περιέχονται πληροφορίες σχετικά με τους αποδιδόμενους αριθμούς. Κάθε κράτος μέλος ενημερώνει επίσης την Επιτροπή για τις τυχόν αλλαγές εν προκειμένω. Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπίλημα των σχετικών πληροφοριών που λαμβάνει.

1.   Ένας εγκατεστημένος σε κράτος μέλος οικονομικός φορέας που καταβάλλει τόκους ή εξασφαλίζει την καταβολή τους προς άμεσο όφελος του πραγματικού δικαιούχου θεωρείται ότι είναι ο φορέας πληρωμής για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, είναι άνευ σημασίας εάν ο οικονομικός φορέας είναι ο οφειλέτης της απαίτησης ή ο εκδότης του τίτλου που παράγει τα εισοδήματα, ή ο οικονομικός φορέας που είναι επιφορτισμένος από τον οφειλέτη ή από τον εκδότη ή ακόμη και από τον πραγματικό δικαιούχο να καταβάλει τα εισοδήματα ή να εξασφαλίσει την πληρωμή τους.

Ένας οικονομικός φορέας εγκατεστημένος σε κράτος μέλος θεωρείται επίσης φορέας πληρωμής για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

Εφόσον πληρούνται οι όροι που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) του πρώτου εδαφίου, η πληρωμή που πραγματοποιείται ή εξασφαλίζεται από τον πρώτο οικονομικό φορέα θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί προς τον πραγματικό δικαιούχο ή εξασφαλιστεί προς άμεσο όφελός του κατά τα οριζόμενα στο στοιχείο β) του εν λόγω εδαφίου.

2.   Μια οντότητα ή ένα νομικό μόρφωμα που έχει τον τόπο της ουσιαστικής του διεύθυνσης εντός κράτους μέλους και το οποίο δεν υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση βάσει των γενικών κανόνων που διέπουν την άμεση φορολογία είτε στο εν λόγω κράτος μέλος, είτε στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένο είτε σε οιαδήποτε άλλη χώρα ή περιοχή δικαιοδοσίας στην οποία έχει την άλλως πως μόνιμη φορολογική κατοικία, θεωρείται φορέας πληρωμής κατά την είσπραξη τόκων ή κατά την εξασφάλιση της πληρωμής αυτής.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, οι κατηγορίες οντοτήτων και νομικών μορφωμάτων που αναφέρονται στον ενδεικτικό κατάλογο του παραρτήματος II θεωρούνται ότι δεν υπόκεινται σε πραγματική φορολόγηση.

Όταν μια οντότητα ή ένα νομικό μόρφωμα δεν ανήκει σε καμία από τις κατηγορίες που αναφέρονται στον ενδεικτικό κατάλογο του παραρτήματος II ή όταν καλύπτεται από το εν λόγω παράρτημα αλλά ισχυρίζεται ότι υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση, ο οικονομικός φορέας προσδιορίζει το κατά πόσον υπόκειται σε πραγματική φορολόγηση βάσει γενικώς αναγνωρισμένων περιστάσεων ή βάσει επίσημων εγγράφων που προσκομίζει η οντότητα ή το νομικό μόρφωμα ή που καθίστανται διαθέσιμα μέσω μέτρων δέουσας μέριμνας για τον πελάτη λαμβανόμενων σύμφωνα με την οδηγία 2005/60/ΕΚ.

Κάθε οικονομικός φορέας εγκατεστημένος σε κράτος μέλος ο οποίος προβαίνει σε πληρωμή τόκων ή εξασφαλίζει πληρωμή τόκων προς όφελος οντότητας ή νομικού μορφώματος που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο και που έχει τον τόπο ουσιαστικής διεύθυνσης σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος όπου ο οικονομικός φορέας είναι εγκατεστημένος ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου είναι εγκατεστημένος, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που αναφέρονται στο τέταρτο εδάφιο του άρθρου 2 παράγραφος 3 και όποιες άλλες διαθέσιμες πληροφορίες, σχετικά με τα εξής:

Τα άτομα που θεωρούνται πραγματικοί δικαιούχοι των τόκων που πληρώθηκαν ή που εξασφαλίστηκαν προς όφελος των οντοτήτων ή των νομικών μορφωμάτων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου καθορίζονται σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 4. Σε περίπτωση που εφαρμόζεται το στοιχείο γ) του άρθρου 2 παράγραφος 4, η οντότητα ή το νομικό μόρφωμα γνωστοποιεί στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει την ουσιαστική του διεύθυνση, οποτεδήποτε ένα άτομο αποκτήσει μεταγενεστέρως δικαιώματα επί περιουσιακών στοιχείων που παράγουν τόκους ή επί άλλων περιουσιακών στοιχείων που αντιπροσωπεύουν τους τόκους αυτούς, τις προσδιοριζόμενες στο άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο πληροφορίες. Η οντότητα ή το νομικό μόρφωμα ενημερώνει ωσαύτως την αρμόδια αρχή για κάθε ενδεχόμενη αλλαγή του τόπου της ουσιαστικής του διεύθυνσης.

Οι επιβαλλόμενες με το πέμπτο εδάφιο υποχρεώσεις εξακολουθούν να ισχύουν επί 10 έτη από την ημερομηνία της τελευταίας καταβολής τόκων που εισπράχθηκαν από την οντότητα ή το νομικό μόρφωμα ή που εξασφαλίστηκαν για λογαριασμό του, ή από την τελευταία ημερομηνία κατά την οποία ένα άτομο απέκτησε δικαιώματα επί περιουσιακών στοιχείων που παράγουν τόκους ή επί άλλων περιουσιακών στοιχείων που αντιπροσωπεύουν αυτούς τους τόκους, αναλόγως του ποια ημερομηνία είναι η μεταγενέστερη.

Εάν, σε περίπτωση όπου εφαρμόζεται το άρθρο 2 παράγραφος 4 στοιχείο γ), μια οντότητα ή ένα νομικό μόρφωμα έχει μετακινήσει τον τόπο της ουσιαστικής του διεύθυνσης σε άλλο κράτος μέλος, η αρμόδια αρχή του πρώτου κράτους μέλους γνωστοποιεί στην αρμόδια αρχή του νέου κράτους μέλους τις ακόλουθες πληροφορίες:

Η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζεται εάν η οντότητα ή το νομικό μόρφωμα παράσχει αποδεικτικά στοιχεία ότι εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

3.   Μια οντότητα προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 που είναι παρόμοια με οργανισμό, ταμείο ή μηχανισμό συλλογικών επενδύσεων που προβλέπονται από την παράγραφο 2 όγδοο εδάφιο στοιχείο α) μπορεί να επιλέξει να εκληφθεί για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ως τέτοιος οργανισμός, ταμείο ή μηχανισμός επενδύσεων.

Εφόσον μια οντότητα ασκεί το δικαίωμα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη η καταστατική της έδρα εκδίδει πιστοποιητικό για τον σκοπό αυτό. Η οντότητα υποβάλλει το πιστοποιητικό στον οικονομικό φορέα που πραγματοποιεί ή εξασφαλίζει την πληρωμή των τόκων. Στην περίπτωση αυτή ο οικονομικός φορέας απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 2 τέταρτο εδάφιο.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους λεπτομερείς κανόνες που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου για τις οντότητες που έχουν την ουσιαστική τους διεύθυνση στο έδαφός τους, χάριν ουσιαστικής εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.».

1.   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ως “τόκοι” νοούνται:

2.   Όσον αφορά το στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το ποσό του εισοδήματος που πληρώνεται, πραγματοποιείται ή πιστώνεται, όλο το ποσό της πληρωμής θεωρείται τόκος.

Όσον αφορά το στοιχείο γ) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το ποσό του τόκου ή του εισοδήματος που καθίσταται δεδουλευμένο ή κεφαλαιοποιείται κατά την πώληση, την εξαγορά ή την εξόφληση, όλο το ποσό της πληρωμής θεωρείται τόκος.

Όσον αφορά τα στοιχεία δ) και ε) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το μερίδιο των εισοδημάτων που προέρχονται από καταβολές τόκων κατά την έννοια των στοιχείων α), β) ή γ) του εν λόγω εδαφίου, όλα τα εισοδήματα θεωρούνται τόκοι.

Όσον αφορά το στοιχείο στ) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το ποσό του οφέλους από σύμβαση ασφάλισης ζωής, όλο το ποσό της πληρωμής θεωρείται τόκος.

3.   Όσον αφορά την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε), σε περίπτωση που ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το ποσοστό των στοιχείων ενεργητικού που έχει επενδυθεί σε απαιτήσεις ή στους αντίστοιχους τίτλους, ή σε μετοχές ή μερίδια όπως ορίζονται στο στοιχείο αυτό, θεωρείται ότι το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο του 40 %. Όταν δεν είναι σε θέση να καθορίσει το ποσό του εισοδήματος που αποκόμισε ο πραγματικός δικαιούχος, ως εισόδημα θεωρείται το προϊόν της πώλησης, της εξόφλησης ή της εξαγοράς των μετοχών ή μεριδίων.

Όσον αφορά το στοιχείο στ) σημείο ii) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, όταν ο φορέας πληρωμής δεν διαθέτει κανένα στοιχείο σχετικά με το ποσοστό απόδοσης που συνδέεται με τόκους κατά την έννοια των σημείων α), β), γ), δ) ή ε) του εν λόγω εδαφίου, το ποσοστό αυτό θεωρείται ότι υπερβαίνει το 40 %.

4.   Όταν η καταβολή των τόκων, όπως ορίζεται στην παράγραφο 1, πραγματοποιείται υπέρ οντότητας ή νομικού μορφώματος του άρθρου 4 παράγραφος 2 ή πιστώνεται σε λογαριασμό της εν λόγω οντότητας ή του νομικού μορφώματος, θεωρείται ως περιερχόμενη σε άτομα από τα αναφερόμενα στο άρθρο 2 παράγραφος 4. Στην περίπτωση της οντότητας αυτό ισχύει μόνον αν η οντότητα δεν άσκησε το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3.

5.   Όσον αφορά την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία γ) και ε), τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να ζητούν από τους φορείς πληρωμής που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους να υπολογίζουν τους τόκους ή άλλα σχετικά εισοδήματα σε ετήσια βάση σε χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει το έτος και να αντιμετωπίζουν αυτούς τους ετήσιους τόκους ή τα άλλα συναφή εισοδήματα ως πληρωμή τόκων ακόμη και αν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν διενεργηθεί καμία πώληση, εξαγορά ή εξόφληση.

6.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία δ) και ε), τα κράτη μέλη έχουν δικαίωμα να αποκλείσουν από τον ορισμό των τόκων κάθε εισόδημα που προβλέπεται στις εν λόγω διατάξεις το οποίο διανέμεται από οργανισμούς ή οντότητες ή ταμεία ή μηχανισμούς επενδύσεων των οποίων οι κανόνες λειτουργίας ή οι συστατικές πράξεις διέπονται από το δίκαιό τους, εφόσον οι άμεσες ή έμμεσες επενδύσεις των εν λόγω επιχειρήσεων, οντοτήτων, ταμείων ή μηχανισμών σε απαιτήσεις που αναφέρονται στο στοιχείο α) του εν λόγω εδαφίου ή σε τίτλους που αναφέρονται στο στοιχείο β) του εν λόγω εδαφίου δεν υπερβαίνει το 15 % των στοιχείων του ενεργητικού τους.

Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 4, τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να αποκλείσουν από τον ορισμό των τόκων της παραγράφου 1 τους τόκους που έχουν καταβληθεί ή πιστωθεί σε λογαριασμό οντότητας ή νομικού μορφώματος που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 και που έχει τον τόπο ουσιαστικής διεύθυνσης στο έδαφός τους, εφόσον οι άμεσες ή έμμεσες επενδύσεις της εν λόγω οντότητας ή του νομικού μορφώματος στις απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) ή στους τίτλους που αναφέρονται στο στοιχείο β) του εν λόγω εδαφίου δεν υπερβαίνουν το 15 % των στοιχείων του ενεργητικού του. Στην περίπτωση της οντότητας αυτό ισχύει μόνον αν η οντότητα δεν άσκησε το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3.

Σε περίπτωση που κράτος μέλος ασκήσει είτε το ένα ή και τα δύο δικαιώματα που αναφέρονται στο πρώτο και στο δεύτερο εδάφιο, θα πρέπει να το κοινοποιήσει στην Επιτροπή. Η Επιτροπή δημοσιεύει τη σχετική πληροφορία στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, από την ημερομηνία της δημοσίευσης, η απόφαση του κράτους μέλους είναι δεσμευτική για τα άλλα κράτη μέλη.

7.   Από την 1η Ιανουαρίου 2016, το κατώτατο όριο του 40 % που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε) και στοιχείο στ) σημείο ii) και στην παράγραφο 3 ανέρχεται σε 25 %.

8.   Τα ποσοστά που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε) και στην παράγραφο 6 καθορίζονται σε συνάρτηση με την επενδυτική πολιτική ή σε συνάρτηση με τη στρατηγική και τους στόχους στον τομέα των επενδύσεων που θεσπίζεται στα έγγραφα που διέπουν τη λειτουργία των συγκεκριμένων οργανισμών, οντοτήτων ή επενδυτικών ταμείων και μηχανισμών.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, τα έγγραφα περιλαμβάνουν:

Σε περίπτωση που τα έγγραφα δεν χαράσσουν πολιτική ή στρατηγική και στόχους στο τομέα των επενδύσεων, τα ποσοστά καθορίζονται βάσει της πραγματικής σύνθεσης των στοιχείων ενεργητικού των εν λόγω οργανισμών, οντοτήτων ή επενδυτικών ταμείων και μηχανισμών, όπως προκύπτει από τον μέσο όρο των στοιχείων ενεργητικού κατά την έναρξη, ή κατά την ημερομηνία της πρώτης εξαμηνιαίας έκθεσής τους, και κατά τη λήξη της τελευταίας λογιστικής περιόδου που προηγείται της ημερομηνίας κατά την οποία πραγματοποιείται ή εξασφαλίζεται από τον φορέα πληρωμής η πληρωμή των τόκων προς τον πραγματικό δικαιούχο. Όσον αφορά τους άρτι συσταθέντες οργανισμούς, οντότητες ή επενδυτικά ταμεία ή μηχανισμούς, η πραγματική σύνθεση προκύπτει από τον μέσο όρο των στοιχείων ενεργητικού στην ημερομηνία έναρξης και στην ημερομηνία της πρώτης αξιολόγησης περιουσιακών στοιχείων κατά τα οριζόμενα στις πράξεις που διέπουν τη λειτουργία των εν λόγω οργανισμών ή οντοτήτων ή επενδυτικών ταμείων και μηχανισμών.

Η σύνθεση των στοιχείων ενεργητικού υπολογίζεται σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στο κράτος μέλος ή στη χώρα του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου που δεν ανήκει στην Ένωση και όπου είναι εγγεγραμμένοι ο οργανισμός ή άλλο ταμείο ή μηχανισμός συλλογικών επενδύσεων ως τέτοιοι, ή από το δίκαιο του οποίου διέπονται οι κανόνες λειτουργίας του ή οι συστατικές του πράξεις. Η σύνθεση υπολογιζόμενη ως τοιαύτη είναι δεσμευτική για τα άλλα κράτη μέλη.

9.   Τα εισοδήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) δεν θεωρούνται πληρωμή τόκων παρά μόνο στο μέτρο που οι τίτλοι που παράγουν τα εισοδήματα αυτά εκδόθηκαν για πρώτη φορά την 1η Ιουλίου 2014 και εντεύθεν. Οι τίτλοι που έχουν εκδοθεί πριν από αυτή την ημερομηνία δεν λαμβάνονται υπόψη για τα ποσοστά που ορίζονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε) και στην παράγραφο 6.

10.   Τα οφέλη που προέρχονται από συμβάσεις ασφάλισης ζωής θεωρούνται πληρωμή τόκων σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο στ) μόνο στο μέτρο που οι συμβάσεις ασφάλισης ζωής που παράγουν αυτά τα οφέλη συνήφθησαν για πρώτη φορά την 1η Ιουλίου 2014 και μετά.

11.   Τα κράτη μέλη έχουν την επιλογή να θεωρήσουν το αναφερόμενο στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε) σημείο i) εισόδημα, το οποίο προκύπτει από την πώληση, την εξαγορά ή την εξόφληση μετοχών ή μεριδίων σε οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων με νομική προσωπικότητα, οι οποίοι δεν είναι ΟΣΕΚΑ εγκεκριμένοι σύμφωνα με την οδηγία 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*2), ως καταβολή τόκων μόνον εφόσον συσσωρεύεται υπέρ αυτών των οργανισμών από την 1η Ιουλίου 2014 και μετά.

1.   Όταν ο πραγματικός δικαιούχος των τόκων κατοικεί σε κράτος μέλος διαφορετικό από αυτό του φορέα πληρωμής, το ελάχιστο επίπεδο πληροφοριών που πρέπει να υποβάλλεται από τον φορέα πληρωμής στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εγκατάστασής του περιλαμβάνει:

Σε περίπτωση που ο πραγματικός δικαιούχος έχει την κατοικία του σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο έχει τον τόπο της ουσιαστικής του διεύθυνσης ο κατά το άρθρο 4 παράγραφος 2 φορέας πληρωμής, ο εν λόγω φορέας πληρωμής παρέχει στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου έχει την ουσιαστική του διεύθυνση τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στα στοιχεία α) έως δ) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου. Εκτός τούτων, ο φορέας πληρωμής αναφέρει και τα εξής:

2.   Οι ελάχιστες πληροφορίες που υποχρεούται να υποβάλλει ο φορέας πληρωμής όσον αφορά την πληρωμή των τόκων πρέπει να διαφοροποιούνται ανάλογα με τις ακόλουθες κατηγορίες πληρωμής τόκων και να αναφέρουν τα ακόλουθα στοιχεία:

Όταν αναφέρει κατ' εφαρμογή των στοιχείων β), γ), δ) και ζ) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου τα συνολικά ποσά, ο φορέας πληρωμής ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου είναι εγκατεστημένος, ή, στην περίπτωση φορέα πληρωμής σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2, ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου έχει την ουσιαστική του διεύθυνση.

3.   Σε περίπτωση πραγματικής συγκυριότητας, ο φορέας πληρωμής πληροφορεί την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου είναι εγκατεστημένος, ή, στην περίπτωση φορέα πληρωμής σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2, ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους όπου έχει την ουσιαστική του διεύθυνση, αν το κοινοποιηθέν για κάθε πραγματικό δικαιούχο ποσό είναι το συνολικό ποσό που αναλογεί συλλογικά στους πραγματικούς δικαιούχους, το πραγματικό μερίδιο που αντιστοιχεί στον συγκεκριμένο πραγματικό δικαιούχο ή ένα μερίδιο κατ' ισομοιρία.

4.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους φορείς πληρωμής να υποβάλουν μόνο τις παρακάτω πληροφορίες:

Ο φορέας πληρωμής ενημερώνει εάν θα αναφέρει τα συνολικά ποσά κατ' εφαρμογή των στοιχείων α), β) και γ) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου.».

1.   Τα κράτη μέλη που επιβάλλουν παρακράτηση στην πηγή σύμφωνα με το άρθρο 11 προβλέπουν τις ακόλουθες διαδικασίες προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι πραγματικοί δικαιούχοι μπορούν να ζητήσουν να μην πραγματοποιηθεί παρακράτηση φόρου:

2.   Μετά από αίτηση του πραγματικού δικαιούχου, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους της φορολογικής κατοικίας του εκδίδει πιστοποιητικό στο οποίο αναφέρονται:

Το πιστοποιητικό αυτό ισχύει για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη. Η χορήγηση του εν λόγω πιστοποιητικού στον πραγματικό δικαιούχο που το έχει ζητήσει πραγματοποιείται εντός προθεσμίας δύο μηνών από την υποβολή της αιτήσεως.».

1.   Η Επιτροπή θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 18β παράγραφος 2, μέτρα που αφορούν:

2.   Η Επιτροπή επικαιροποιεί τον κατάλογο που καθορίζεται στο παράρτημα III κατόπιν αιτήματος του άμεσα ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας (“η επιτροπή”).

2.   Στην περίπτωση που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.».