—

να ακυρώσει τα άρθρα 1 έως 4 της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 4ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38944 (2014/C) (πρώην 2014/NN) που έθεσε σε εφαρμογή το Λουξεμβούργο για την Amazon, όπου διαπιστώνεται ότι το Λουξεμβούργο χορήγησε στη LuxOpCo παράνομη κρατική ενίσχυση κατά την περίοδο από τον Μάιο 2006 έως τον Ιούνιο 2014, δυνάμει φορολογικής αποφάσεως που εκδόθηκε το 2003 ( 1 )·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 2 έως 4 της αποφάσεως και

—

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ διότι στην απόφαση δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη πλεονεκτήματος επ’ ωφελεία των προσφευγουσών, λαμβανομένων υπόψη των συγκρίσιμων στοιχείων που προσκόμισαν οι προσφεύγουσες.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ διότι η διαπίστωση πλεονεκτήματος βασίζεται σε εσφαλμένη ανάλυση σχετικά με τα καθήκοντα της LuxOpCo και της Amazon European Holding Technologies S.C.S.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και στην αρχή της χρηστής διοικήσεως δεδομένου ότι η διαπίστωση για την ύπαρξη πλεονεκτήματος δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα αποδεικτικά στοιχεία.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και στην υποχρέωση αιτιολογήσεως, διότι η διαπίστωση για την ύπαρξη πλεονεκτήματος εδράζεται σε δικαιώματα εκμεταλλεύσεως που προσκρούουν στην αρχή του πλήρους ανταγωνισμού.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ διότι δεν αποδεικνύει την ύπαρξη πλεονεκτήματος βάσει των επικουρικώς διατυπωθεισών αιτιολογιών.

6.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ διότι χαρακτηρίζει εσφαλμένως την φορολογική απόφαση του 2003 ad hoc ατομικό μέτρο και, ως εκ τούτου, εσφαλμένως στηρίζεται σε τεκμήριο επιλεκτικότητας.

7.

Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και στην αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι η ανάλυση της αποφάσεως περί επιλεκτικότητας δεν βασίζεται σε ορθό πλαίσιο αναφοράς.

8.

Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της αναδρομικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθώς και σε ουσιώδη διαδικαστική απαίτηση, διότι αξιολογεί την εγκυρότητα της φορολογικής αποφάσεως του 2003 διά παραπομπής στις μεταγενέστερες κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ.

9.

Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως ισχυρίζεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 17 του κανονισμού 2015/1589 ( 2 ) διότι η απόφαση διατάσσει την ανάκτηση της ενισχύσεως, μολονότι η προβλεπόμενη προθεσμία παραγραφής έχει παρέλθει.