23.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/39

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 1ης Οκτωβρίου 2014, η οποία εκδόθηκε επί της υποθέσεως κρατικών ενισχύσεων SA.34914(C/2013) (πρώην 2013/NN) — Καθεστώς φόρου εισοδήματος εταιριών του Γιβραλτάρ·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά και λοιπά σχετικά με την υπόθεση έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και από μη προσήκουσα αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι οι φορολογικές αποφάσεις συνιστούσαν ενδεχομένως νέα ενίσχυση.

Προς στήριξη του λόγου αυτού η προσφεύγουσα διατείνεται τα εξής: πρώτον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο μη αποφαινόμενη εξαρχής ότι εφόσον η πρακτική των φορολογικών αποφάσεων ή οι ατομικές φορολογικές αποφάσεις συνιστούσαν κρατική ενίσχυση τότε θα επρόκειτο περί υφισταμένων ενισχύσεων. Δεύτερον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά, κρίνοντας ότι το άρθρο 42 του Income Tax Act του 2010 αποτελούσε τη νομική βάση των φορολογικών αποφάσεων. Τρίτον, η απόφαση στερείται αιτιολογίας, καθόσον η Επιτροπή αποφαίνεται ότι η πρακτική των φορολογικών αποφάσεων συνιστά νέα ενίσχυση, ενώ, κατά τρόπο ενέχοντα αντίφαση, αποφαίνεται παράλληλα ότι η πρακτική περί των αποφάσεων συνιστά «καθεστώς de facto».

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και από μη προσήκουσα αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Προς στήριξη του λόγου αυτού η προσφεύγουσα διατείνεται τα εξής: πρώτον, προδήλως δεν συντρέχουν εν προκειμένω τα απαιτούμενα στοιχεία προκειμένου να δικαιολογείται διεύρυνση κινηθείσας διαδικασίας έρευνας περί κρατικών ενισχύσεων. Δεύτερον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι με τις φορολογικές αποφάσεις παρεχόταν πλεονέκτημα. Τρίτον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι οι φορολογικές αποφάσεις είχαν επιλεκτικό χαρακτήρα. Τέταρτον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι οι φορολογικές αποφάσεις συνεπάγονταν στρέβλωση του ανταγωνισμού και/ή είχαν ενδεχομένως επιπτώσεις στο ενδοκοινοτικό εμπόριο. Πέμπτον, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν προσηκόντως αιτιολογημένη.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή καθόσον εξέτρεψε την αρχική έρευνά της και «διεύρυνε» τη διαδικασία σχετικά με τον Income Tax Act ώστε περιλάβει και τις φορολογικές αποφάσεις.