EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0515

Υπόθεση C-515/12: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 14 Νοεμβρίου 2012 — UAB 4finance κατά Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba και Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

OJ C 26, 26.1.2013, p. 33–33 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.1.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 26/33


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 14 Νοεμβρίου 2012 — UAB 4finance κατά Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba και Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(Υπόθεση C-515/12)

2013/C 26/62

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: UAB 4finance

Εφεσίβλητες: Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba και Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το σημείο 14 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, την έννοια ότι η δημιουργία, λειτουργία ή προώθηση πυραμιδωτού συστήματος πωλήσεων θεωρείται παραπλανητική εμπορική πρακτική υπό οποιεσδήποτε συνθήκες αποκλειστικώς όταν ο καταναλωτής οφείλει να καταβάλει συμμετοχή προκειμένου να λάβει αντιπαροχή ουσιαστικά γιατί εισάγει άλλους καταναλωτές στο σύστημα παρά λόγω της πωλήσεως ή καταναλώσεως προϊόντων [«να έχει όφελος περισσότερο με την εισαγωγή άλλων καταναλωτών στο σύστημα παρά με την πώληση ή την κατανάλωση προϊόντων»];

2)

Εφόσον απαιτείται ο καταναλωτής να καταβάλει συμμετοχή έναντι του δικαιώματος να λάβει αντιπαροχή [«να έχει όφελος»], επηρεάζει το ποσό της καταβαλλόμενης συμμετοχής από τον καταναλωτή έναντι της δυνατότητας να λάβει αντιπαροχή ουσιαστικά γιατί εισάγει άλλους καταναλωτές στο σύστημα παρά λόγω της πωλήσεως ή καταναλώσεως προϊόντων [«ευκαιρίας να έχει όφελος περισσότερο με την εισαγωγή άλλων καταναλωτών στο σύστημα παρά με την πώληση ή κατανάλωση προϊόντων»] τον χαρακτηρισμό του πυραμιδωτού συστήματος πωλήσεων ως παραπλανητική εμπορική πρακτική κατά την έννοια του σημείου 14 του παραρτήματος I της οδηγίας; Μπορούν οι καταβαλλόμενες από καταναλωτές συμμετοχές, όλως συμβολικού ύψους, οι οποίες καταβάλλονται προκειμένου να καταστεί δυνατή η ταυτοποίησή τους, να θεωρηθούν συμμετοχή έναντι της δυνατότητας να λάβουν αντιπαροχή κατά την έννοια του σημείου 14 του παραρτήματος I της οδηγίας;

3)

Έχει το σημείο 14 του παραρτήματος I της οδηγίας την έννοια ότι, προκειμένου να χαρακτηριστεί ένα πυραμιδωτό σύστημα πωλήσεων ως παραπλανητική εμπορική πρακτική, κρίσιμο είναι μόνον να καταβάλλεται η αντιπαροχή [«το όφελος»] στον ήδη εγγεγραμμένο καταναλωτή ουσιαστικά γιατί εισάγει άλλους καταναλωτές στο σύστημα παρά λόγω της πωλήσεως ή καταναλώσεως προϊόντων [«περισσότερο με την εισαγωγή άλλων καταναλωτών στο σύστημα παρά με την πώληση ή την κατανάλωση προϊόντων»] ή και ο βαθμός στον οποίο η αντιπαροχή προς τους συμμετέχοντες στο σύστημα αυτό για την εισαγωγή νέων καταναλωτών χρηματοδοτείται από τις συνεισφορές των νέων μελών; Εν προκειμένω, πρέπει η αντιπαροχή προς τους ήδη εγγεγραμμένους συμμετέχοντες στο πυραμιδωτό σύστημα πωλήσεων να χρηματοδοτείται, συνολικά ή σε μεγάλο μέρος, από τις συνεισφορές των νέο-εισαγόμενων στο σύστημα αυτό μελών;


Top