Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο

12, rue Alcide De Gasperi, 1615 Luxembourg, LUXEMBOURG

1.1.

Στο παρόν κεφάλαιο της ετήσιας έκθεσης:

1.2.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο προβαίνει σε δήλωση αξιοπιστίας προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την αξιοπιστία των λογαριασμών, καθώς και σχετικά με τη νομιμότητα και κανονικότητα των πράξεων στις οποίες αυτοί βασίζονται. Το Συνέδριο μπορεί να συμπληρώνει τη δήλωση αυτή με ειδικές εκτιμήσεις για κάθε μείζονα τομέα δραστηριότητας της ΕΕ (5).

1.3.

Στόχος των εργασιών σχετικά με την αξιοπιστία των λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η συγκέντρωση επαρκών και κατάλληλων αποδεικτικών στοιχείων βάσει των οποίων να συνάγεται, αφενός, κατά πόσον τα έσοδα, οι δαπάνες και τα στοιχεία του ενεργητικού και του παθητικού έχουν καταχωριστεί δεόντως και, αφετέρου, εάν οι ενοποιημένοι λογαριασμοί αντικατοπτρίζουν πιστά την οικονομική κατάσταση στις 31 Δεκεμβρίου 2011, καθώς και τα αποτελέσματα των πράξεων και τις ταμειακές ροές για το οικονομικό έτος που έληξε την ημερομηνία αυτή (βλέπε σημεία 1.6 έως 1.8).

1.4.

Στόχος των εργασιών σχετικά με την κανονικότητα των πράξεων στις οποίες βασίζονται οι λογαριασμοί του 2011 είναι η συγκέντρωση επαρκών και κατάλληλων αποδεικτικών στοιχείων βάσει των οποίων να συνάγεται, αφενός, κατά πόσον οι πράξεις αυτές είναι σύμφωνες με τους ισχύοντες κανονισμούς ή τις συμβατικές διατάξεις και, αφετέρου, κατά πόσον είναι ορθοί οι σχετικοί υπολογισμοί (βλέπε σημεία 1.9 έως 1.15 για επισκόπηση των αποτελεσμάτων και κεφάλαια 2 έως 9 για περισσότερες λεπτομέρειες).

1.5.

Στόχος των εργασιών σχετικά με την αξιοπιστία των θέσεων της Επιτροπής, ήτοι των δηλώσεων των γενικών διευθυντών και των ετήσιων εκθέσεων δραστηριοτήτων των υπηρεσιών της Επιτροπής, καθώς και της σχετικής συγκεφαλαιωτικής έκθεσης, είναι να εκτιμηθεί κατά πόσον αυτές παρέχουν ορθή αξιολόγηση της ποιότητας της δημοσιονομικής διαχείρισης (συμπεριλαμβανομένων των εναπομενόντων επιπέδων σφάλματος) και συμβάλλουν στη συνολική βεβαιότητα που αποκομίζει το Συνέδριο (βλέπε σημεία 1.16 έως 1.30, καθώς και τις σχετικές παρατηρήσεις οι οποίες διατυπώνονται στην ενότητα «Αποτελεσματικότητα των συστημάτων» των κεφαλαίων 2 έως 9).

1.6.

Οι παρατηρήσεις του Συνεδρίου αφορούν τους ενοποιημένους λογαριασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011, οι οποίοι καταρτίστηκαν από τον υπόλογο της Επιτροπής, εγκρίθηκαν από την ίδια σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό (6) και περιήλθαν στο Συνέδριο στις 31 Ιουλίου 2012. Οι ενοποιημένοι λογαριασμοί περιλαμβάνουν:

1.7.

Ο υπόλογος της Επιτροπής διαβίβασε στο Συνέδριο δήλωση πληρότητας, με την οποία βεβαιώνεται ότι οι ενοποιημένοι λογαριασμοί είναι πλήρεις και αξιόπιστοι από κάθε ουσιώδη πλευρά.

1.8.

Με τον έλεγχο του Συνεδρίου επί των ενοποιημένων λογαριασμών του 2011 διαπιστώθηκε ότι αυτοί δεν περιείχαν ουσιώδεις ανακρίβειες (βλέπε επίσης παράρτημα 1.2 ).

1.9.

Το Συνέδριο διατυπώνει ειδικές εκτιμήσεις σχετικά με τα έσοδα στο κεφάλαιο 2, καθώς και σχετικά με τις διάφορες ομάδες πολιτικής στις οποίες κατανέμονται οι δαπάνες βάσει των τομέων πολιτικής, στο πλαίσιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού βάσει δραστηριοτήτων (ΠΒΔ), στα κεφάλαια 3 έως 9 (βλέπε πίνακα 1.1 ).

1.10.

Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα έσοδα (130 000 εκατομμύρια ευρώ) (7) και οι πληρωμές (9 777 εκατομμύρια ευρώ) για την ομάδα πολιτικής Διοικητικές και λοιπές δαπάνες δεν περιείχαν ουσιώδη σφάλματα και ότι τα εξετασθέντα συστήματα εποπτείας και ελέγχου υπήρξαν αποτελεσματικά (βλέπε πίνακα 1.2 , καθώς και σημεία 2.35 έως 2.36 και 9.30 έως 9.32). Οι αναλήψεις υποχρεώσεων σε όλες τις ομάδες πολιτικής επίσης δεν περιείχαν ουσιώδη σφάλματα.

1.11.

Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ομάδα πολιτικής Εξωτερικές σχέσεις, βοήθεια και διεύρυνση (6 201 εκατομμύρια ευρώ) δεν περιείχε ουσιώδη σφάλματα και ότι τα εξετασθέντα συστήματα εποπτείας και ελέγχου υπήρξαν μερικώς αποτελεσματικά. Εντούτοις, οι ενδιάμεσες και οι τελικές πληρωμές περιείχαν ουσιώδη σφάλματα (βλέπε πίνακα 1.2 και σημεία 7.26 έως 7.27).

1.11.

1.12.

Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ακόλουθες ομάδες πολιτικής περιείχαν ουσιώδη σφάλματα: Γεωργία: αγορά και άμεση στήριξη [αποδοθείσες δαπάνες ύψους 43 801 εκατομμυρίων ευρώ (8)], Αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον, αλιεία και υγεία [αποδοθείσες δαπάνες ύψους 13 310 εκατομμυρίων ευρώ (8)], Περιφερειακή πολιτική, ενέργεια και μεταφορές [αποδοθείσες δαπάνες ύψους 33 373 εκατομμυρίων ευρώ (8)], Απασχόληση και κοινωνικές υποθέσεις [αποδοθείσες δαπάνες ύψους 10 171 εκατομμυρίων ευρώ (8)] και, τέλος, Έρευνα και λοιπές εσωτερικές πολιτικές (πληρωμές ύψους 10 591 εκατομμυρίων ευρώ). Επιπλέον, το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, όσον αφορά τις ανωτέρω ομάδες πολιτικής, τα εξετασθέντα συστήματα εποπτείας και ελέγχου υπήρξαν μερικώς αποτελεσματικά (βλέπε πίνακα 1.2 , καθώς και σημεία 3.42 έως 3.43, 4.51 έως 4.52, 5.70 έως 5.71, 6.27 έως 6.28 και 8.37 έως 8.38).

1.13.

Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πληρωμές περιείχαν, στο σύνολό τους, ουσιώδη σφάλματα και ότι τα εξετασθέντα συστήματα εποπτείας και ελέγχου που αφορούν τις πληρωμές υπήρξαν, εν γένει, μερικώς αποτελεσματικά (βλέπε πίνακα 1.2 ).

1.12-1.13.

Το συνολικό πιθανότερο σφάλμα για την Περιφερειακή Πολιτική, τις Μεταφορές, την Ενέργεια και την Απασχόληση και τις Κοινωνικές Υποθέσεις, όπως φαίνεται στον πίνακα 1.3, μειώνεται σημαντικά σε σύγκριση με το 2010, από 7,7 % σε 5,1 %. Επίσης, για τρίτο κατά σειρά έτος, το επίπεδο σφάλματος για κάθε μέρος της πρώην ομάδας πολιτικής Συνοχή, Ενέργεια και Μεταφορές (ΠΠΣ 6,0 % για Περιφερειακή Πολιτική, Ενέργεια και Μεταφορές και 2,2 % για Απασχόληση) παραμένει πολύ κάτω από τα επίπεδα που αναφέρθηκαν από το Συνέδριο στην περίοδο 2006-2008. Η θετική αυτή εξέλιξη προκύπτει από τις ενισχυμένες διατάξεις ελέγχου για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013, από την αυστηρή πολιτική διακοπών/αναστολών που εφαρμόζει η Επιτροπή όταν διαπιστώνονται ελλείψεις, σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της για το 2008, και από τον θετικό αντίκτυπο των μέτρων απλούστευσης που προβλέπονται στους κανονισμούς για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να εστιάζει τις δράσεις της στα προγράμματα και/ή τα κράτη μέλη που παρουσιάζουν τον υψηλότερο κίνδυνο.

Όσον αφορά την πολιτική στον τομέα της έρευνας και άλλες εσωτερικές πολιτικές, η Επιτροπή θεωρεί ότι, εξεταζόμενα από τη σκοπιά της διαχείρισης —δηλαδή με βάση τη στάθμιση, αφενός, των στόχων της νομιμότητας και κανονικότητας και, αφετέρου, παραμέτρων που σχετίζονται με την αναλογικότητα σε σχέση με τον κίνδυνο και την αποδοτικότητα κόστους των ελέγχων— τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου που εφαρμόζει παρέχουν επαρκή διασφάλιση, λαμβανομένων υπόψη των επιφυλάξεων των κύριων διατακτών.

Τέλος, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον προϋπολογισμό της ΕΕ [άρθρο 22α παράγραφος 2 στοιχείο στ) του κανονισμού σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του δημοσιονομικού κανονισμού και άρθρο 28 παράγραφος 2β στοιχείο ζ) του νέου δημοσιονομικού κανονισμού], και ενόψει της προτεινόμενης μείωσης των διαθέσιμων πόρων της και των μέτρων που ελήφθησαν από τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα μελετήσει το κόστος και τα οφέλη των συστάσεων του Συνεδρίου πριν λάβει και/ή προτείνει τα κατάλληλα μέτρα.

1.14.

Κατά την εκτίμηση του Συνεδρίου, το πιθανότερο ποσοστό σφάλματος όσον αφορά τις πληρωμές για το οικονομικό έτος 2011 είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο για το οικονομικό έτος 2010 στις ακόλουθες ομάδες πολιτικής:

—

Γεωργία: αγορά και άμεση στήριξη και Αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον, αλιεία και υγεία (σε σύγκριση με την παλαιά ομάδα πολιτικής Γεωργία και φυσικοί πόροι).

—

Όσον αφορά την αγροτική ανάπτυξη, η Επιτροπή συμφωνεί ότι υπάρχει υποβάθμιση της κατάστασης, αλλά πιο περιορισμένη από αυτή που ανέφερε το Συνέδριο.

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι το συμπέρασμα του Συνεδρίου αφορά την ομάδα πολιτικής συνολικά, και όχι τις υποομάδες.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι, εξεταζόμενα από τη σκοπιά της διαχείρισης —δηλαδή με βάση τη στάθμιση, αφενός, των στόχων της νομιμότητας και κανονικότητας και, αφετέρου, παραμέτρων που σχετίζονται με την αναλογικότητα σε σχέση με τον κίνδυνο και την αποδοτικότητα κόστους των ελέγχων— τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου που εφαρμόζει παρέχουν επαρκή διασφάλιση, λαμβανομένων υπόψη των επιφυλάξεων των κύριων διατακτών.

—

Έρευνα και λοιπές εσωτερικές πολιτικές.

1.15.

Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω στοιχείων, κατά την εκτίμηση του Συνεδρίου, το πιθανότερο ποσοστό σφάλματος για το σύνολο των πληρωμών παρέμεινε σταθερό σε σύγκριση με το αντίστοιχο για το 2010 (3,9 % το 2011 και 3,7 % το 2010, βλέπε επίσης πίνακα 1.3 και γράφημα 1.1 ) (9). Το Συνέδριο διαπίστωσε ότι τα δύο πέμπτα περίπου των πράξεων που υποβλήθηκαν σε δειγματοληπτικό έλεγχο περιείχαν σφάλματα (έναντι ενός τρίτου περίπου των πράξεων το 2010). Η συχνότητα εμφάνισης των σφαλμάτων τα οποία εντόπισε το Συνέδριο παρουσιάζει αύξηση για όλες τις ομάδες πολιτικής, εκτός της παλαιάς ομάδας πολιτικής Συνοχή, ενέργεια και μεταφορές και των Διοικητικών και λοιπών δαπανών, ομάδες όπου παρέμεινε σταθερή (βλέπε πίνακα 1.3 ).

1.15.

1.16.

Σύμφωνα με το άρθρο 317 της ΣΛΕΕ, η Επιτροπή φέρει την τελική ευθύνη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της ΕΕ. Ακρογωνιαίος λίθος του εφαρμοζόμενου από την Επιτροπή συστήματος διαχείρισης των κονδυλίων της ΕΕ, το οποίο εφαρμόζει επί του παρόντος η Επιτροπή [και το οποίο αναθεωρήθηκε εκ βάθρων στο πλαίσιο μεταρρύθμισης που άρχισε τον Απρίλιο του 2000 (10), ως απάντηση σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (11)], είναι η ευθύνη των γενικών διευθυντών, οι οποίοι οφείλουν να καθιερώσουν αποτελεσματικά συστήματα εποπτείας και ελέγχου τα οποία να ανταποκρίνονται σε προκαθορισμένα πρότυπα (12).

1.17.

Κάθε γενικός διευθυντής της Επιτροπής συντάσσει ετησίως έκθεση δραστηριοτήτων η οποία αφορά την εκτέλεση των καθηκόντων του (13). Η εν λόγω έκθεση συνοδεύεται από δήλωση η οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο κατά πόσον οι πόροι χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με τον προβλεπόμενο σκοπό τους, καθώς και στο κατά πόσον οι ελεγκτικές διαδικασίες διασφαλίζουν τη νομιμότητα και κανονικότητα των πράξεων. Σε περίπτωση κατά την οποία ο γενικός διευθυντής εντοπίσει σημαντικά προβλήματα ως προς τα προαναφερόμενα, μπορεί να περιλάβει στη δήλωσή του επιφύλαξη.

1.18.

Η Επιτροπή αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της διαχείρισης που ασκούν οι γενικοί διευθυντές της μέσω της συγκεφαλαιωτικής έκθεσης. Η εν λόγω έκθεση αντλεί στοιχεία από τις θέσεις τις οποίες διατυπώνουν οι γενικοί διευθυντές στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων τους, καθώς και από άλλες πηγές, όπως η συνολική γνώμη του εσωτερικού ελεγκτή. Επίσης, η έκθεση περιγράφει τα μέτρα που λαμβάνει η Επιτροπή για την αντιμετώπιση των ανεπαρκειών σε επίπεδο διαχείρισης και ελέγχου.

1.19.

Μολονότι όλοι οι γενικοί διευθυντές δήλωσαν ότι οι εφαρμοζόμενες ελεγκτικές διαδικασίες παρέχουν τις αναγκαίες εγγυήσεις όσον αφορά την κανονικότητα των πράξεων, ο αριθμός των γενικών διευθύνσεων ή υπηρεσιών οι οποίες διατύπωσαν μία ή περισσότερες επιφυλάξεις αυξήθηκε σε 16 το 2011 (έναντι 13 το 2010). Το 2011 ο συνολικός αριθμός των επιφυλάξεων αυξήθηκε σε 27 (έναντι 17 το 2010), η πλειονότητα των οποίων, όπως και κατά τα προηγούμενα έτη, αφορούσε αδυναμίες σχετικές με την κανονικότητα των πράξεων. Οι εκτιμώμενες συνολικές δημοσιονομικές επιπτώσεις των επιφυλάξεων αυξήθηκαν σε 1 959 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι στο 1,5 % των πληρωμών που πραγματοποιήθηκαν το 2011 (έναντι 423 εκατομμυρίων ευρώ ή 0,3 % το 2010) (βλέπε πίνακα 1.4 και κεφάλαια 2 έως 9).

1.20.

Η αύξηση του αριθμού των επιφυλάξεων, των εμπλεκόμενων γενικών διευθύνσεων και των εκτιμώμενων δημοσιονομικών επιπτώσεων απηχούν την αναγνώριση, εκ μέρους των γενικών διευθυντών, της ύπαρξης υψηλού κινδύνου σφάλματος σε ορισμένους τομείς, όπως η αγροτική ανάπτυξη, η συνοχή ή το 7ο πρόγραμμα-πλαίσιο (7ο ΠΠ). Επίσης, το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα ελέγχου του Συνεδρίου για το οικονομικό έτος 2011 (βλέπε σημεία 1.10 έως 1.15).

1.20.

1.21.

Κάθε γενική διεύθυνση υποχρεούται να προβαίνει σε εκτίμηση του βαθμού στον οποίο οι πράξεις εξακολουθούν να περιέχουν σφάλματα ακόμη και μετά την εφαρμογή των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου. Αυτό μπορεί να γίνει με τον υπολογισμό ενός εναπομένοντος ποσοστού σφάλματος. Πρόκειται, με απλά λόγια, για το ποσοστό σφάλματος που προκύπτει από την εξέταση αντιπροσωπευτικού δείγματος πράξεων, μειωμένο κατά τις τυχόν διορθώσεις οι οποίες πραγματοποιούνται μετά την εφαρμογή των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου. Εάν το εναπομένον ποσοστό σφάλματος υπερβαίνει το 2 %, ο γενικός διευθυντής οφείλει να διατυπώσει επιφύλαξη στη δήλωση η οποία περιλαμβάνεται στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων.

1.21.

1.22.

Η Επιτροπή, στις οδηγίες σχετικά με την κατάρτιση των ετήσιων εκθέσεων δραστηριοτήτων για το 2011, παρείχε για πρώτη φορά στις γενικές διευθύνσεις καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού του εναπομένοντος ποσοστού σφάλματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση ορισμένων δηλώσεων, ιδίως των προερχόμενων από τις γενικές διευθύνσεις του τομέα της συνοχής (βλέπε σημεία 5.66 και 6.25), της Γενικής Διεύθυνσης Έρευνας και Καινοτομίας και της Γενικής Διεύθυνσης Κοινωνίας των Πληροφοριών και Μέσων Ενημέρωσης (βλέπε σημεία 8.35 έως 8.36). Εντούτοις, το Συνέδριο εντόπισε αδυναμίες τόσο στις ίδιες τις οδηγίες όσο και στον τρόπο εφαρμογής τους. Ορισμένες γενικές διευθύνσεις παρείχαν ασαφείς πληροφορίες ή/και υποεκτίμησαν το εναπομένον ποσοστό σφάλματος, γεγονός που σημαίνει ότι είτε δεν διατύπωσαν επιφυλάξεις είτε υποτίμησαν τη σοβαρότητά τους (15). Παραδείγματος χάριν:

1.22.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι ΓΔ που αναφέρθηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο ακολούθησαν τις οδηγίες και διατύπωσαν τις δέουσες επιφυλάξεις.

—

οι οδηγίες δεν διευκρίνιζαν επαρκώς τι έπρεπε να γίνει στην περίπτωση κατά την οποία δεν ήταν δυνατός ο υπολογισμός αξιόπιστου εναπομένοντος ποσοστού σφάλματος,

—

—

κατά τον υπολογισμό ελήφθησαν υπόψη ποσά τα οποία, ωστόσο, λόγω μεγάλων καθυστερήσεων, δεν είχαν εισπραχθεί ούτε είχαν άλλως ανακτηθεί,

—

—

για τον υπολογισμό του εναπομένοντος ποσοστού σφάλματος ελήφθησαν υπόψη διάφορα είδη διορθωτικών μέτρων (δημοσιονομικές διορθώσεις/αποσύρσεις και ανακτήσεις), παρά τις μεταξύ τους εγγενείς διαφορές (16). Επιπλέον, βάσει των σχετικών οδηγιών, στον υπολογισμό μπορούσαν να περιληφθούν και οι αναστολές.

—

1.23.

Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το εναπομένον ποσοστό σφάλματος δεν συνιστά ακόμη αξιόπιστο δείκτη του βαθμού στον οποίο οι πράξεις εξακολουθούν να περιέχουν σφάλματα.

1.23.

1.24.

Η Επιτροπή, στην εισαγωγή της συγκεφαλαιωτικής έκθεσης (17), αναλαμβάνει τη συνολική πολιτική ευθύνη της διαχείρισης του προϋπολογισμού της ΕΕ, βασιζόμενη κατά κύριο λόγο στις διασφαλίσεις που παρέχουν και τις επιφυλάξεις που διατυπώνουν οι γενικοί διευθυντές και οι προϊστάμενοι υπηρεσιών στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων.

1.25.

Οι κύριες πηγές της συγκεφαλαιωτικής έκθεσης της Επιτροπής είναι οι ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι όλες τους παρέχουν εύλογη διασφάλιση όσον αφορά την κανονικότητα των σχετικών πράξεων. Το Συνέδριο διαπίστωσε βελτιώσεις σε ορισμένες ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων, οι οποίες αναγνωρίζουν την ύπαρξη υψηλού κινδύνου σφάλματος και παρέχουν ποσοτικούς δείκτες για τη μέτρηση της κανονικότητας των πράξεων (βλέπε σημεία 1.20 και 1.22). Ωστόσο, το Συνέδριο υπογραμμίζει ότι ζητήματα τα οποία είχαν επισημανθεί στο παρελθόν παραμένουν ανεπίλυτα (βλέπε σημείο 1.22 και παράρτημα 1.2 , σημείο 2).

1.25.

1.26.

Επίσης, η συγκεφαλαιωτική έκθεση αντλεί στοιχεία από τη δεύτερη συνολική γνώμη του εσωτερικού ελεγκτή της Επιτροπής. Η γνώμη αυτή στηρίζεται, αφενός, στις εργασίες που πραγματοποίησαν τόσο η υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου όσο και τα κλιμάκια εσωτερικού ελέγχου κατά την περίοδο 2009-2011 και, αφετέρου, στη διασφάλιση που παρείχαν τα ανώτερα διοικητικά στελέχη στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων για το 2011. Η εν λόγω συνολική γνώμη, συγκρινόμενη με την αντίστοιχη του παρελθόντος έτους, παρουσιάζεται βελτιωμένη διότι παρέχει λεπτομερέστερα στοιχεία σχετικά με τα θέματα που πραγματεύεται. Η γνώμη παραμένει θετική και, στις περισσότερες περιπτώσεις, βασίζεται επί των ίδιων επιφυλάξεων οι οποίες περιέχονται στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων. Το Συνέδριο φρονεί ότι τα ζητήματα τα οποία, κατά τη γνώμη του εσωτερικού ελεγκτή, χρήζουν περαιτέρω προσοχής, όπως οι αδυναμίες στον τομέα της εξωτερικής βοήθειας (18), πρέπει να τυγχάνουν της δέουσας αντιμετώπισης από τις εμπλεκόμενες γενικές διευθύνσεις.

1.26.

Όλοι οι κίνδυνοι που τίθενται υπόψη των κύριων διατακτών από τον εσωτερικό ελεγκτή αντιμετωπίζονται κατά τον δέοντα τρόπο από τις σχετικές γενικές διευθύνσεις μέσω της εκπόνησης και της εφαρμογής σχεδίων δράσης που παρακολουθούνται στενά από τους γενικούς διευθυντές και την επιτροπή παρακολούθησης των ελέγχων της Επιτροπής.

1.27.

Η Επιτροπή αναγνωρίζει τον υψηλό κίνδυνο σφάλματος αυξάνοντας τον αριθμό των πληρωμών που αποτελούν αντικείμενο επιφύλαξης (βλέπε σημείο 1.20) και δηλώνει ότι αυτό μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά παραγόντων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι εξής:

1.27.

1.28.

Η Επιτροπή αναγνωρίζει επίσης εν προκειμένω ότι απαιτούνται περαιτέρω βελτιώσεις ώστε η παρουσίαση των στοιχείων σχετικά με την ποιότητα της δημοσιονομικής διαχείρισης να χαρακτηρίζεται από διαφάνεια και προτείνει μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων αυτών, όπως:

—

την παρουσίαση, στο πλαίσιο των σχετικών ετήσιων εκθέσεων δραστηριοτήτων, στοιχείων σχετικά με την εκτέλεση, τα αποτελέσματα και τους σχετικούς ελέγχους όσον αφορά τις δραστηριότητες στο πλαίσιο των χρηματοδοτικών μέσων,

—

Επιπλέον, σε συνέχεια των παρατηρήσεων του Συνεδρίου όσον αφορά τις δραστηριότητες των χρηματοπιστωτικών μέσων στην ετήσια έκθεση του 2010, η Επιτροπή διεξήγαγε το 2011 ειδικές ελεγκτικές εργασίες εστιάζοντας σε αυτόν τον τομέα, και υπέβαλε τα αποτελέσματά της στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων της ΓΔ REGIO (σελίδα 73) και της ΓΔ EMPL (σελίδες 45-46). Η Επιτροπή προτίθεται να συνεχίσει κατά το 2012 και τα επόμενα έτη τις ελεγκτικές εργασίες της σε αυτόν τον τομέα.

—

την παρουσίαση, στο πλαίσιο των σχετικών ετήσιων εκθέσεων δραστηριοτήτων, δεικτών συναφών προς τις πολυετείς στρατηγικές ελέγχου, όπως γίνεται στον τομέα της συνοχής, και την περαιτέρω εναρμόνιση των κριτηρίων σημαντικότητας που περιλαμβάνονται στις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων, μεταξύ των γενικών διευθύνσεων που είναι αρμόδιες για τη συνοχή και των άλλων γενικών διευθύνσεων που είναι αρμόδιες για κονδύλια που υπόκεινται σε επιμερισμένη διαχείριση, και

—

—

τις τροποποιήσεις του δημοσιονομικού κανονισμού και των τομεακών κανονισμών που έχει προτείνει για την περίοδο 2014-2020 (επί του παρόντος υπό συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο), με στόχο τη βελτίωση του σχεδιασμού των καθεστώτων χρηματοδότησης, την αντιμετώπιση του κινδύνου σφάλματος, τον περιορισμό των διοικητικών επιβαρύνσεων προς όφελος των δικαιούχων και των λοιπών ενδιαφερομένων, τη μείωση των λειτουργικών εξόδων των ελέγχων και, τέλος, την εξασφάλιση ετήσιων διαχειριστικών δηλώσεων αξιοπιστίας για όλα τα προγράμματα που υπόκεινται σε επιμερισμένη διαχείριση.

—

1.29.

Το Συνέδριο φρονεί ότι οι πρωτοβουλίες της Επιτροπής για την ενίσχυση της υποχρέωσης λογοδοσίας και τη βελτίωση της διαφάνειας των παρεχόμενων πληροφοριών σχετικά με την ποιότητα της δημοσιονομικής διαχείρισης συνιστούν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Εντούτοις, πρόσφατα το Συνέδριο επεσήμανε ότι, μολονότι οι προτάσεις αυτές θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ενίσχυση της βεβαιότητας ως προς τη νομιμότητα και κανονικότητα των δαπανών, η Επιτροπή δεν έχει διευκρινίσει τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες αυτές προκειμένου να εξασφαλίσει μια κατάσταση κατά την οποία οι πράξεις δεν θα περιέχουν ουσιώδη σφάλματα (19).

1.29.

Οι αρμόδιοι διαχειριστές της Επιτροπής θα λάβουν πλήρως υπόψη τους τις σχετικές δηλώσεις αξιοπιστίας κατά τη χάραξη των ιδίων δηλώσεων διαχείρισης παρέχοντας έτσι, εάν παραστεί ανάγκη, μια στερεά βάση για αξιοπιστία και δράση για την αντιμετώπιση των αδυναμιών των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου.

1.30.

Η διακοπή και η αναστολή των πληρωμών θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο για την αποτροπή των αδυναμιών που έχουν ως συνέπεια παράτυπες δαπάνες, αλλά τα εν λόγω μέσα πρέπει να συμπληρώνονται από δράσεις διόρθωσης των σφαλμάτων (ήτοι δημοσιονομικές διορθώσεις και ανακτήσεις). Το Συνέδριο φρονεί ότι, κατά την παρουσίαση των αριθμητικών στοιχείων σχετικά με τις δημοσιονομικές διορθώσεις και τις ανακτήσεις, η Επιτροπή οφείλει να τα θέτει εντός του κατάλληλου πλαισίου. Τα σχετικά στοιχεία από τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι ελλιπή ή να μην έχουν ελεγχθεί ή/και επικυρωθεί πλήρως, ενώ η εγγενής διαφορά και ο αντίκτυπος των δύο αυτών διορθωτικών μέσων εξακολουθεί να μην λαμβάνεται υπόψη καταλλήλως.

1.30.

1.31.

Στην παρούσα ενότητα αναλύονται ορισμένα από τα βασικά στοιχεία της δημοσιονομικής διαχείρισης για το 2011, ιδίως η εκτέλεση των πιστώσεων του προϋπολογισμού για αναλήψεις υποχρεώσεων και πληρωμές, η χρησιμοποίηση των πιστώσεων πληρωμών στο τέλος του οικονομικού έτους και το επίπεδο των εκκρεμών δημοσιονομικών αναλήψεων υποχρεώσεων («RAL»).

1.32.

Ο προϋπολογισμός της ΕΕ για το 2011 περιελάμβανε πιστώσεις του προϋπολογισμού για αναλήψεις υποχρεώσεων (20), ύψους 142,5 δισεκατομμυρίων ευρώ (21), και πιστώσεις για πληρωμές (22), ύψους 128,3 δισεκατομμυρίων ευρώ (23). Τα όργανα που εκτέλεσαν τον προϋπολογισμό επέδειξαν υψηλά ποσοστά εκτέλεσης: 99,3 % των πιστώσεων για αναλήψεις υποχρεώσεων (το ίδιο με το αντίστοιχο του 2010) και 98,6 % των πιστώσεων για πληρωμές (έναντι 96,6 % το 2010) (24). Οι αναλήψεις υποχρεώσεων, εξαιρουμένων των μεταφορών από το προηγούμενο οικονομικό έτος, ήταν χαμηλότερες των ανώτατων ορίων του δημοσιονομικού πλαισίου κατά 0,1 δισεκατομμύρια ευρώ όσον αφορά τις αναλήψεις υποχρεώσεων και κατά 7,0 δισεκατομμύρια ευρώ όσον αφορά τις πληρωμές, συμπεριλαμβανομένων όλων των αποθεματικών.

1.33.

Συνολικά, στο τέλος του 2011, από την εκτέλεση του προϋπολογισμού προέκυψε δημοσιονομικό πλεόνασμα (25) 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ (έναντι 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2010), το οποίο θα αντισταθμιστεί, κατ’ αρχήν, κατά την είσπραξη των ιδίων πόρων από τα κράτη μέλη κατά το (τα) επόμενο(-α) οικονομικό(-ά) έτος(-η).

1.34.

Ωστόσο, όσον αφορά τα τρία σημαντικότερα ταμεία του υποτομέα 1β, «Συνοχή για τη ανάπτυξη και την απασχόληση», του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου [Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και Ταμείο Συνοχής (ΤΣ)], ο ρυθμός υποβολής αιτήσεων πληρωμών από τα κράτη μέλη επιταχύνθηκε προς το τέλος του έτους. Πράγματι, οι πληρωμές θα μπορούσαν να είναι έως και κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ υψηλότερες, εάν η αυξημένη ανάγκη πόρων είχε προβλεφθεί ορθά και οι απαιτούμενες πιστώσεις πληρωμών είχαν καταστεί διαθέσιμες, παραδείγματος χάριν, με τη μεταφορά μη χρησιμοποιηθέντων σε άλλους τομείς κονδυλίων (26).

1.34.

Επιπλέον, οι αποφάσεις διακοπών και αναστολών είναι στοιχεία που ελάχιστα μπορούν να ληφθούν υπόψη για την πρόβλεψη των απαιτούμενων πιστώσεων. Οι διακοπές ενδέχεται να διαρκέσουν μέχρι 6 μήνες σύμφωνα με τον κανονισμό. Μετά τη διόρθωση της ανεπάρκειας από τα κράτη μέλη και, εάν παραστεί ανάγκη, την εφαρμογή δημοσιονομικών διορθώσεων, η Επιτροπή αίρει τη διακοπή και, κατά συνέπεια, οι πληρωμές μπορούν να ξαναρχίσουν.

Η Επιτροπή απευθύνθηκε γραπτώς στα κράτη μέλη στις αρχές του 2012 για να τονίσει την ανάγκη να διαβιβάζουν τις περισσότερες απαιτήσεις έως τις 31 Οκτωβρίου. Αυτό θα επιτρέψει στην Επιτροπή να ζητήσει, εκτός της συνολικής μεταβίβασης, διορθωτικό προϋπολογισμό από την αρμόδια αρχή ώστε να αυξήσει τις πιστώσεις πληρωμών για την κάλυψη των αιτήσεων που υποβλήθηκαν, με βάση αιτήσεις πληρωμών που έχουν πραγματικά υποβληθεί και όχι βάσει των προβλέψεων.

1.35.

Το Συνέδριο διαπιστώνει ότι, για ορισμένους τίτλους του προϋπολογισμού, το ποσό των πληρωμών που πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο ήταν δυσανάλογα υψηλό σε σύγκριση με το σύνολο των πληρωμών κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου έτους (27). Η συγκέντρωση τόσο σημαντικού μέρους των πληρωμών σε τόσο περιορισμένο χρονικό διάστημα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αποτελεσματικότητα των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου και να αυξήσει τον κίνδυνο σφάλματος.

1.35.

1.36.

Οι εκκρεμείς δημοσιονομικές αναλήψεις υποχρεώσεων («RAL») (28) οι οποίες δεν έχουν ακόμη πληρωθεί ή/και αποδεσμευθεί (29) αυξήθηκαν κατά 13 δισεκατομμύρια ευρώ (ήτοι κατά 6,7 %) φθάνοντας τα 207 δισεκατομμύρια ευρώ, κυρίως στους τομείς πολιτικής που χρηματοδοτούνται με διαχωριζόμενες πιστώσεις (30), και αντιστοιχούν στο ισότιμο διαχωριζόμενων αναλήψεων υποχρεώσεων 2,3 ετών ή διαχωριζόμενων πληρωμών 2,7 ετών, βάσει του ποσοστού εκτέλεσης για το 2011.

1.37.

Οι περισσότερες εκκρεμείς αναλήψεις υποχρεώσεων αφορούν τη συνοχή (31) (βλέπε γράφημα 1.2 ). Στον τομέα αυτό, οι εκκρεμείς αναλήψεις υποχρεώσεων ανήλθαν σε 136 δισεκατομμύρια ευρώ (32) (65,5 % του συνολικού ποσού) και αντιστοιχούν σε αναλήψεις υποχρεώσεων 2,7 ετών ή σε πληρωμές 3,2 ετών στον εν λόγω τομέα βάσει του ποσοστού εκτέλεσης για το 2011. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των εκκρεμών αναλήψεων υποχρεώσεων (124,6 δισεκατομμύρια ευρώ ή 92 % του συνολικού ποσού) αφορά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 (33).

1.36-1.37.

Η ισχύς του δείκτη «ποσοστό εκτέλεσης 2011» είναι σχετική για τις πληρωμές, λόγω της έλλειψης διαθέσιμων πιστώσεων κατά το τέλος του οικονομικού έτους (βλέπε σημείο 1.34 τελευταία φράση).

1.38.

Το σημαντικά υψηλότερο επίπεδο σωρευθεισών εκκρεμών αναλήψεων υποχρεώσεων που προκύπτει για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 μπορεί να αποδοθεί εν πολλοίς στην καθυστερημένη εφαρμογή των προγραμμάτων (34). Οι πληρωμές μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μόνον αφού τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου των κρατών μελών εγκρίνονταν από την Επιτροπή, όπως ορίζουν οι κανονισμοί που διέπουν τα διαρθρωτικά ταμεία. Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (35), πρέπει να εξασφαλίζεται ότι οι διατιθέμενες τα προσεχή έτη πιστώσεις πληρωμών επαρκούν για να καλύψουν τη διαρκώς αυξανόμενη διαφορά μεταξύ των εκκρεμών αναλήψεων υποχρεώσεων και των πιστώσεων για πληρωμές (βλέπε επίσης σημείο 1.34).

1.38.

Η πλήρης εκτέλεση των διαθέσιμων πιστώσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία τόσο το 2010 όσο και το 2011 δείχνει ότι η αύξηση των RAL μπορεί να προκύψει επίσης από έλλειψη διαθέσιμων πιστώσεων του προϋπολογισμού στο τέλος του οικονομικού έτους (βλέπε επίσης σημείο 1.34).

Το επισυναπτόμενο διάγραμμα 1.2 παρέχει αποδεικτικά στοιχεία για την πιθανή απορρόφηση των εκκρεμών αναλήψεων υποχρεώσεων που συσσωρεύτηκαν κατά την περίοδο προγραμματισμού του δημοσιονομικού πλαισίου.

Τέλος, η Επιτροπή συμφωνεί ότι κατά τα επόμενα έτη πρέπει να διατεθούν επαρκείς πιστώσεις πληρωμών. Η Επιτροπή δεσμεύεται να υποβάλει σχέδια προϋπολογισμών που να καλύπτουν το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ εκκρεμών αναλήψεων υποχρεώσεων και πιστώσεων πληρωμών.

2.1.

Στο παρόν κεφάλαιο παρουσιάζεται η ειδική εκτίμηση του Συνεδρίου σχετικά με τα έσοδα, τα οποία αποτελούνται από τους ιδίους πόρους και τα λοιπά έσοδα. Βασικά πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τα έσοδα το 2011 παρουσιάζονται στον πίνακα 2.1 . Οι ίδιοι πόροι αποτελούν μακράν την κύρια πηγή χρηματοδότησης των δαπανών του προϋπολογισμού (91 %).

2.2.

Τρεις είναι οι κατηγορίες των ιδίων πόρων (1): παραδοσιακοί ίδιοι πόροι (ΠΙΠ), (ήτοι δασμοί που εισπράττονται επί των εισαγωγών και τέλη παραγωγής ζάχαρης), ίδιοι πόροι που υπολογίζονται βάσει του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) τον οποίο εισπράττουν τα κράτη μέλη και ίδιοι πόροι που βασίζονται στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ) των κρατών μελών.

2.3.

Τόσο η βεβαίωση όσο και η είσπραξη των ΠΙΠ πραγματοποιείται από τα κράτη μέλη. Τα τρία τέταρτα των ποσών αυτών καταβάλλονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης (16 778 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι 12,9 % των εσόδων), το δε υπόλοιπο 25 % παρακρατείται για την κάλυψη των δαπανών είσπραξης. Κάθε κράτος μέλος διαβιβάζει στην Επιτροπή μηνιαία κατάσταση των βεβαιωθέντων δικαιωμάτων («λογιστική A»), καθώς και τριμηνιαία κατάσταση των βεβαιωθέντων δικαιωμάτων που δεν περιλαμβάνονται στην πρώτη κατάσταση («λογιστική B») (2). Οι κύριοι κίνδυνοι που συνδέονται με τους ΠΙΠ αφορούν την πληρότητα, την ακρίβεια και την έγκαιρη καταβολή των δικαιωμάτων που τίθενται στη διάθεση της Ένωσης.

2.4.

Οι ίδιοι πόροι που υπολογίζονται βάσει του ΦΠΑ είναι εισφορές που προκύπτουν από την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή στις θεωρητικά εναρμονισμένες βάσεις υπολογισμού του ΦΠΑ των κρατών μελών (14 077 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι 10,8 % των εσόδων). Οι ίδιοι πόροι που βασίζονται στο ΑΕΕ προκύπτουν από την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή στο ΑΕΕ των κρατών μελών (87 258 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι 67,1 % των εσόδων). Στην περίπτωση των εν λόγω ιδίων πόρων, ο κύριος κίνδυνος για την κανονικότητα είναι είτε οι υποκείμενες στατιστικές να μην έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τους κανόνες της Ένωσης είτε η επεξεργασία τους να μην έχει γίνει σύμφωνα με τους εν λόγω κανόνες, με αποτέλεσμα την καταβολή εσφαλμένου ποσού ιδίων πόρων ΦΠΑ ή/και ΑΕΕ από το σύνολο των κρατών μελών.

2.5.

Στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου εφαρμόζεται διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών («διόρθωση υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου»), η οποία συνεπάγεται μείωση του ποσού των ιδίων πόρων που καταβάλλει το συγκεκριμένο κράτος μέλος βάσει του ΑΕΕ (3). Επιπλέον, στην περίπτωση της Γερμανίας, των Κάτω Χωρών, της Αυστρίας και της Σουηδίας εφαρμόζεται μειωμένος συντελεστής καταβολής ΦΠΑ, ενώ για τις Κάτω Χώρες και τη Σουηδία εφαρμόζεται επίσης ακαθάριστη μείωση της ετήσιας εισφοράς τους που βασίζεται στο ΑΕΕ για την περίοδο 2007-2013 (4). Ο κύριος κίνδυνος είναι ο εσφαλμένος υπολογισμός από πλευράς Επιτροπής, ιδίως στην περίπτωση των πολύπλοκων υπολογισμών που σχετίζονται με τη διόρθωση υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου.

2.6.

Αφού ληφθεί υπόψη το σύνολο των ΠΙΠ, των ιδίων πόρων ΦΠΑ και των λοιπών εσόδων, οι ίδιοι πόροι ΑΕΕ χρησιμοποιούνται για την ισοσκέλιση του προϋπολογισμού. Τυχόν υποεκτίμηση (ή υπερεκτίμηση) του ΑΕΕ για συγκεκριμένο κράτος μέλος, μολονότι δεν επηρεάζει συνολικά τους ιδίους πόρους που βασίζονται στο ΑΕΕ, συνεπάγεται αύξηση (ή μείωση) των εισφορών των λοιπών κρατών μελών, έως ότου διορθωθεί το πρόβλημα.

2.7.

Οι κύριοι κίνδυνοι σε σχέση με τα λοιπά έσοδα περιλαμβάνουν τη διαχείριση των προστίμων εκ μέρους της Επιτροπής, καθώς και τον καθορισμό των δημοσιονομικών διορθώσεων που επιβάλλει η Επιτροπή στις δαπάνες στους τομείς της γεωργίας και της συνοχής.

2.8.

Ο συνολικός τρόπος προσέγγισης και η μεθοδολογία ελέγχου του Συνεδρίου περιγράφονται στο μέρος 2 του παραρτήματος 1.1 του κεφαλαίου 1. Όσον αφορά τον έλεγχο των εσόδων, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής ειδικά ζητήματα:

2.9.

Ο έλεγχος του Συνεδρίου επί των πράξεων στις οποίες βασίζονται οι λογαριασμοί δεν είναι δυνατόν να καλύπτει μη δηλωθείσες εισαγωγές ή εισαγωγές που διέλαθαν της τελωνειακής επιτήρησης.

2.10.

Το Συνέδριο προέβη σε αξιολόγηση των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου στη Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία, χώρες οι οποίες συνεισφέρουν από κοινού άνω του ενός τρίτου του συνόλου των ΠΙΠ. Εξέτασε τα λογιστικά συστήματα που εφαρμόζουν, καθώς και τη ροή των ΠΙΠ από τη βεβαίωση έως τη δήλωσή τους στην Επιτροπή, προκειμένου να αποκομίσει εύλογη βεβαιότητα σχετικά με την ακρίβεια και την πληρότητα των καταχωρισθέντων ποσών. Στο πλαίσιο του ελέγχου, το Συνέδριο διενήργησε δοκιμαστικούς ελέγχους των βασικών ελέγχων όσον αφορά την εφαρμογή προτιμησιακών δασμολογικών συντελεστών στη Γαλλία, τις διαδικασίες εκτελωνισμού στον οριζόμενο από τον εισαγωγέα τόπο στη Γερμανία και την Ισπανία, καθώς και την τελωνειακή αποταμίευση και τον χειρισμό του κόστους ναύλου και ασφάλισης στη Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία.

2.11.

Επιπλέον, το Συνέδριο πραγματοποίησε συμφωνία των επτά ενταλμάτων είσπραξης ΠΙΠ που περιλαμβάνονταν στο δείγμα το οποίο αναφέρεται στο σημείο 2.8, στοιχείο α) με την αντίστοιχη μηνιαία κατάσταση του οικείου κράτους μέλους (7).

2.12.

Τέλος, το Συνέδριο αξιολόγησε τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου σε επίπεδο Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων των επιθεωρήσεων που πραγματοποίησε η τελευταία στα κράτη μέλη, της διαδικασίας διαγραφής μη ανακτήσιμων ποσών και της διαδικασίας παρακολούθησης της συνέχειας που δόθηκε σε προγενέστερες διαπιστώσεις της ίδιας και του Συνεδρίου.

2.13.

Οι ίδιοι πόροι ΦΠΑ και ΑΕΕ βασίζονται σε στατιστικά στοιχεία, των οποίων οι υποκείμενες πράξεις δεν μπορούν να υποβληθούν σε άμεσο έλεγχο. Ως εκ τούτου, αφετηρία του ελέγχου αποτέλεσε η παραλαβή από την Επιτροπή των μακροοικονομικών μεγεθών που είχαν καταρτίσει τα κράτη μέλη και, στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των συστημάτων της Επιτροπής για την επεξεργασία των δεδομένων, προκειμένου να προσδιοριστούν τα ποσά που έπρεπε να περιληφθούν στους οριστικούς λογαριασμούς του προϋπολογισμού. Κατ' αυτό τον τρόπο, το Συνέδριο εξέτασε τόσο την κατάρτιση του προϋπολογισμού της ΕΕ όσο και την ορθότητα των εισφορών των κρατών μελών.

2.14.

Το Συνέδριο πραγματοποίησε αξιολόγηση των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου της Επιτροπής, τα οποία αποσκοπούν στην παροχή εύλογης διασφάλισης ότι οι εν λόγω πόροι υπολογίζονται και εισπράττονται ορθώς. Επίσης, ο έλεγχος κάλυψε τη διαχείριση, εκ μέρους της Επιτροπής, των επιφυλάξεων σχετικά με τα δεδομένα για τον ΦΠΑ και το ΑΕΕ, καθώς και την επαλήθευση από την Επιτροπή των καταλόγων ΑΕΕ στα κράτη μέλη. Το Συνέδριο δεν δύναται, βάσει του ελέγχου του, να διατυπώσει κρίση για την ποιότητα των δεδομένων για τον ΦΠΑ και το ΑΕΕ, τα οποία διαβιβάστηκαν στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη.

2.15.

Τα αποτελέσματα του δοκιμαστικού ελέγχου των πράξεων συνοψίζονται στο παράρτημα 2.1 . Το Συνέδριο, στο πλαίσιο του δοκιμαστικού ελέγχου που διενήργησε επί του δείγματος πράξεων, διαπίστωσε ότι το 1,8 % αυτών περιέχουν σφάλματα. Σύμφωνα με την εκτίμηση του Συνεδρίου, το πιθανότερο ποσοστό σφάλματος είναι 0,8 % (8).

2.15.

2.16.

Το Συνέδριο διαπίστωσε ότι, συνολικά, τα εντάλματα είσπραξης που εξέδωσε η Επιτροπή αντικατοπτρίζουν τις καταστάσεις της λογιστικής Α που διαβίβασαν τα κράτη μέλη.

2.17.

Με τον έλεγχο του Συνεδρίου δεν διαπιστώθηκαν σφάλματα στον υπολογισμό και την καταβολή των εισφορών των κρατών μελών.

2.18.

Το Συνέδριο διαπίστωσε ότι μία από τις έξι πράξεις που ελέγχθηκαν σε σχέση με τα λοιπά έσοδα περιείχε σφάλμα. Το Συνέδριο εξέτασε τον υπολογισμό δημοσιονομικής διόρθωσης που επέβαλε η Επιτροπή σε κράτος μέλος στον τομέα των γεωργικών δαπανών (τίτλος 6 στον πίνακα 2.1 ). Το Συνέδριο, μολονότι δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τη μεθοδολογία της Επιτροπής, διαπίστωσε σφάλμα στην εφαρμογή της μεθοδολογίας αυτής, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την υποεκτίμηση από μέρους της Επιτροπής της ζημίας εις βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ. Η δημοσιονομική διόρθωση θα έπρεπε να ανέρχεται σε 30 εκατομμύρια ευρώ, αντί του υπολογισθέντος ποσού των 21 εκατομμυρίων ευρώ (9).

2.18.

Όσον αφορά την υπόθεση που ανέφερε το Συνέδριο, ο υπολογισμός του ποσοστού σφάλματος έγινε από το κράτος μέλος με βάση μια μεθοδολογία που έγινε δεκτή από την Επιτροπή και τις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες εκείνη την εποχή. Το κράτος μέλος στη συνέχεια παρέσχε συμπληρωματικές και πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον πληθυσμό που διατρέχει κίνδυνο και η Επιτροπή έκρινε ότι είναι δικαιολογημένο να λάβει υπόψη της τις εν λόγω πληροφορίες χωρίς να κινήσει εκ νέου, σ’ εκείνο το πολύ όψιμο στάδιο, ολόκληρη τη διαδικασία επαλήθευσης της συμμόρφωσης προκειμένου να υπολογίσει εκ νέου το ποσοστό σφάλματος.

2.19.

Τα αποτελέσματα της εξέτασης των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου που διενήργησε το Συνέδριο συνοψίζονται στο παράρτημα 2.2 . Όπως περιγράφεται στη συνέχεια, διαπιστώθηκαν ορισμένες ανεπάρκειες στα συστήματα.

2.20.

Στα κράτη μέλη όπου πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις, ο έλεγχος του Συνεδρίου (βλέπε σημείο 2.10 ανωτέρω) αποκάλυψε ανεπάρκειες στην εθνική τελωνειακή επιτήρηση όσον αφορά:

2.20.

α)

την εφαρμογή προτιμησιακών δασμολογικών συντελεστών (10)·

α)

Οι δύο περιπτώσεις στις οποίες έλλειπαν αποδεικτικά στοιχεία για απευθείας μεταφορά θα αποτελέσουν αντικείμενο παρακολούθησης από την Επιτροπή προκειμένου να καθοριστεί εάν υπάρχουν οικονομικές συνέπειες.

β)

τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου και τους κατασταλτικούς ελέγχους των διαδικασιών εκτελωνισμού στον οριζόμενο από τον ενδιαφερόμενο τόπο (11)·

β)

γ)

τον κατασταλτικό έλεγχο του καθεστώτος της τελωνειακής αποταμίευσης (12)·

γ)

δ)

την ανάλυση του κινδύνου που πραγματοποιείται στο στάδιο της εισαγωγής (13)·

δ)

ε)

τον χειρισμό του κόστους ναύλου και ασφάλισης (14).

ε)

2.21.

Στην ετήσια έκθεσή του για το 2010, το Συνέδριο ανέφερε ότι, στην περίπτωση μιας κατάστασης λογιστικής Α ενός κράτους μέλους (15), δεν κατέστη δυνατή η συμφωνία του δηλωθέντος ποσού των ΠΙΠ με τα υποκείμενα λογιστικά έγγραφα. Στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων της ΓΔ BUDG για το 2011 διατυπώνεται πλέον επιφύλαξη σχετικά με την αξιοπιστία των λογιστικών στοιχείων του εν λόγω κράτους μέλους.

2.21.

Τα διορθωτικά μέτρα βρίσκονται υπό εξέλιξη. Το κράτος μέλος υπέβαλε σχέδιο δράσης στο τέλος του Νοεμβρίου του 2011 στο οποίο καθορίζονται τα διορθωτικά μέτρα που θα ληφθούν. Το σχέδιο περιέχει βραχυπρόθεσμους (2012), μεσοπρόθεσμους (2012-2013) και μακροπρόθεσμους στόχους (2013-2014 και επόμενα έτη). Η Επιτροπή παρακολουθεί την υλοποίηση του σχεδίου. Το πρώτο στάδιο συνίσταται στη διεξαγωγή εξωτερικού ελέγχου του λογιστικού συστήματος.

2.22.

Το Συνέδριο παρατήρησε ότι αρκετές από τις διαπιστώσεις που διατύπωσαν κατά τα προηγούμενα έτη τόσο το ίδιο όσο και η Επιτροπή εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στις εκθέσεις των δύο θεσμικών οργάνων, χωρίς τα οικεία κράτη μέλη να έχουν λάβει διορθωτικά μέτρα (παραδείγματος χάριν, οι διαπιστώσεις που διατύπωσε το Συνέδριο στην ειδική έκθεσή του αριθ. 1/2010 (16) με τίτλο «Ελέγχονται αποτελεσματικά οι απλουστευμένες τελωνειακές διαδικασίες εισαγωγής;»).

2.22.

2.23.

Η επιφύλαξη αποτελεί μέσο που καθιστά εφικτή την πραγματοποίηση διορθώσεων στα αμφισβητούμενα στοιχεία που περιλαμβάνουν οι καταστάσεις ΦΠΑ τις οποίες υποβάλλουν τα κράτη μέλη, μετά την παρέλευση της τετραετούς προθεσμίας που ορίζει η σχετική κανονιστική ρύθμιση. Επομένως, η χρήση των επιφυλάξεων αποτελεί μέρος της διαδικασίας εσωτερικού ελέγχου. Ωστόσο, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη οφείλουν να καταβάλλουν προσπάθειες για την ταχύτερη δυνατή αποσαφήνιση των αμφισβητούμενων στοιχείων.

2.24.

Το 2011 η Επιτροπή διατύπωσε 46 επιφυλάξεις και ήρε 42. Σύμφωνα με την Επιτροπή, το καθαρό αποτέλεσμα ήταν η μείωση των ιδίων πόρων ΦΠΑ κατά περίπου 88 εκατομμύρια ευρώ (17). Στο τέλος του έτους, οι εκκρεμείς επιφυλάξεις ήταν συνολικά 156 (βλέπε πίνακα 2.2 ). Επί του συνόλου των επιφυλάξεων που διατύπωσε η Επιτροπή, 51 αφορούν παραβάσεις της νομοθεσίας περί ΦΠΑ. Οι εν λόγω επιφυλάξεις μπορούν να αρθούν μόνο μετά την περάτωση της διαδικασίας επί παραβάσει και τον καθορισμό του αντικτύπου επί της βάσης ΦΠΑ για τα σχετικά έτη.

2.24.

2.25.

Η Επιτροπή συνεχίζει τις προσπάθειές της για την άρση επιφυλάξεων σχετικά με τον ΦΠΑ που εκκρεμούν από μακρού. Σύμφωνα με τον ορισμό του Συνεδρίου, τέτοιες επιφυλάξεις είναι εκείνες που αφορούν οικονομικό έτος τουλάχιστον προ δεκαετίας, ήτοι επιφυλάξεις εκκρεμούσες στο τέλος του 2011, οι οποίες αφορούν έτη έως και το 2002. Στο τέλος του έτους εκκρεμούσαν 15 τέτοιες επιφυλάξεις, ορισμένες εκ των οποίων χρονολογούνται από το 1995, έναντι 16 στο τέλος του 2010 (σημείο 2.23 της ετήσιας έκθεσης για το 2010).

2.25.

2.26.

Στο τέλος του 2011 εκκρεμούσαν γενικές επιφυλάξεις (18) σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΕ των κρατών μελών της ΕΕ των 15 για την περίοδο 2002 έως 2007, τα δεδομένα για το ΑΕΕ των κρατών μελών της ΕΕ των 10 για την περίοδο 2004 έως 2007, καθώς και σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΕ της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας για το 2007.

2.26.

2.27.

Στις αρχές του 2011, εκκρεμούσαν τέσσερις συγκεκριμένες επιφυλάξεις σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΠ (19) που αφορούσαν την περίοδο 1995 έως 2001. Στη συνέχεια, η Επιτροπή ήρε δύο από αυτές, οι οποίες αφορούσαν το Ηνωμένο Βασίλειο, αφήνοντας υπόλοιπο δύο επιφυλάξεων στο τέλος του 2011 (20).

2.27.

2.28.

Βάσει της επαλήθευσης των καταλόγων ΑΕΕ που διενήργησε η Eurostat, η επιτροπή ΑΕΕ ενέκρινε τις εκθέσεις αξιολόγησης για τα κράτη μέλη της ΕΕ των 25 τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 2011. Όσον αφορά την περίοδο από το 2002 και εξής, έως το τέλος Ιανουαρίου 2012 δεν ήρθη καμία γενική επιφύλαξη και δεν διατυπώθηκαν συγκεκριμένες επιφυλάξεις σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΕ (βλέπε σημεία 2.29 και 2.41, τέταρτη περίπτωση, της ετήσιας έκθεσης για το 2010).

2.28.

2.29.

Οι κανόνες εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού (21) προβλέπουν ότι η Επιτροπή οφείλει να εκτελεί την ανάκτηση των απαιτήσεων με κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της, εφόσον δεν έχει γίνει προσωρινή είσπραξη και οι οφειλέτες δεν έχουν καταθέσει εγγύηση για την κάλυψη ολόκληρου του ποσού έως την καταληκτική ημερομηνία. Στο τέλος του 2011, σχεδόν το 2 % (22) των εκκρεμών προστίμων δεν είχε καλυφθεί ούτε από προσωρινή πληρωμή ούτε από εγγύηση μετά την καταληκτική ημερομηνία.

2.29.

Χάρη σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις, μέρος των προστίμων που δεν έχουν πληρωθεί (συμπεριλαμβανομένων των τόκων υπερημερίας) και βαρύνουν επιχειρήσεις που βρίσκονται σε δυσχερή χρηματοοικονομική κατάσταση μπορούν να εισπράττονται ή να καλύπτονται από εγγύηση και ένα σχέδιο πληρωμής που να καλύπτεται από χρηματοοικονομική εγγύηση μπορεί να συμφωνηθεί με βάση τους ισχύοντες κανόνες (βλέπε σημείο 2.32). Ορισμένα πρόστιμα, ωστόσο, δεν μπορούν να εισπραχθούν λόγω του ότι βαρύνουν επιχειρήσεις σε πτώχευση, σε δυσχερή χρηματοοικονομική κατάσταση ή εγκατεστημένες εκτός της Ένωσης.

2.30.

Το Συνέδριο εξέτασε δείγμα 14 προστίμων με αυτά τα χαρακτηριστικά και διαπίστωσε ότι στην περίπτωση οκτώ εξ αυτών η Επιτροπή δεν είχε χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή της για την εκτέλεση της ανάκτησης.

2.30.

Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι η Επιτροπή επιδιώκει πάντοτε, όσον αφορά τους οφειλέτες που βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, την κάλυψη των προστίμων διαπραγματευόμενη με τις εταιρείες προκειμένου να διασφαλιστεί η είσπραξη του προστίμου.

2.31.

Οι υποθέσεις αυτές αφορούσαν στο σύνολό τους οφειλέτες οι οποίοι, κατά τους ισχυρισμούς της Επιτροπής, τελούσαν σε επισφαλή οικονομική κατάσταση. Στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων της για το 2011, η ΓΔ BUDG αναφέρει ότι δεν προτίθεται να επιδιώκει την αναγκαστική ανάκτηση όταν, κατά την εκτίμησή της, τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης προστατεύονται καλύτερα μέσω της διαπραγμάτευσης ενός προγράμματος πληρωμής. Η Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση των κανόνων εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού, προκειμένου ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης να επιτρέπεται «σε εξαιρετικές περιπτώσεις».

2.32.

Σύμφωνα με το άρθρο 28α του δημοσιονομικού κανονισμού (23), η διαφύλαξη των περιουσιακών στοιχείων αποτελεί στόχο της διαχείρισης της Επιτροπής. Προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφύλαξη των εγγυήσεων που καλύπτουν πρόστιμα, η Επιτροπή ορίζει ελάχιστες απαιτήσεις πιστοληπτικής ικανότητας για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που εκδίδουν εγγυήσεις. Το Συνέδριο εντόπισε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εν λόγω απαιτήσεις δεν τηρήθηκαν.

2.33.

Στις 13 Μαΐου 2011, η Επιτροπή χαλάρωσε τις προϋποθέσεις για την έκδοση τέτοιων εγγυήσεων, προκειμένου να απηχούν τις επιδεινούμενες συνθήκες που επικρατούν στην αγορά. Το Συνέδριο εντόπισε περιπτώσεις μη τήρησης ακόμη και αυτών των επικαιροποιημένων προϋποθέσεων.

2.34.

Δεδομένης της κρίσης που διέρχεται επί του παρόντος ο τραπεζικός κλάδος, η Επιτροπή αναφέρει στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων της ΓΔ BUDG ότι η πολιτική της για τη διαχείριση των κινδύνων τελεί υπό αναθεώρηση.

2.32-2.35.

2.33-2.34.

Στα παραδείγματα που αναφέρθηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο, οι εν λόγω εγγυήσεις συμμορφώνονταν με την ισχύουσα πολιτική διαχείρισης των κινδύνων, όταν έγιναν δεκτές από την Επιτροπή. Εν συνεχεία μειώθηκε η βαθμολογία των εγγυητών, πράγμα το οποίο, λόγω της μείωσης του αριθμού των τραπεζών που πληρούν ακόμη τα κριτήρια στην αγορά, οδήγησε την Επιτροπή να επανεξετάσει την πολιτική της διαχείρισης των κινδύνων όσον αφορά τις τραπεζικές εγγυήσεις τον Ιούνιο του 2012. Ενώ, παράλληλα, λαμβάνει υπόψη τις εξελίξεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, η νέα απόφαση διασφαλίζει επίσης επαρκή βαθμό διαφοροποίησης της εν γένει έκθεσης της Επιτροπής έναντι των επί μέρους εγγυητών.

2.35.

Βάσει των ελεγκτικών εργασιών του (24), το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, για το έτος που έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2011,

δεν περιείχαν ουσιώδη σφάλματα.

2.36.

Το Συνέδριο, βάσει των ελεγκτικών εργασιών του, διαπίστωσε ότι τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου για τα έσοδα, τα οποία εξετάστηκαν, ήταν αποτελεσματικά. Ωστόσο, το Συνέδριο εφιστά την προσοχή στα ζητήματα που αναφέρονται κατωτέρω:

α)

Οι έλεγχοι του Συνεδρίου αποκάλυψαν αδυναμίες στην εθνική τελωνειακή επιτήρηση (σημείο 2.20). Το Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα ελεγχθέντα συστήματα εποπτείας και ελέγχου των κρατών μελών είναι μόνο μερικώς αποτελεσματικά όσον αφορά τη διασφάλιση της πληρότητας και της ακρίβειας της καταχώρισης των ΠΙΠ.

α)

β)

Εξακολουθούν να υφίστανται επιφυλάξεις που εκκρεμούν από μακρού σε σχέση με τους ιδίους πόρους που προέρχονται από τον ΦΠΑ (σημείο 2.25).

β)

Σημειώθηκε συνεχής βελτίωση της συχνότητας των διαβουλεύσεων με τα κράτη μέλη, καθώς και άνοδος των επιπέδων συνεργασίας μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών, οι οποίες θα συνεχιστούν.

γ)

Στο τέλος του 2011, η Επιτροπή δεν είχε αντικαταστήσει ακόμη τις γενικές επιφυλάξεις με συγκεκριμένες επιφυλάξεις σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΕ των κρατών μελών της ΕΕ των 25, που αφορούν την περίοδο από το 2002 και εξής (σημείο 2.28).

γ)

δ)

Στο τέλος του 2011, η Επιτροπή δεν είχε άρει ακόμη τις δύο εναπομείνασες συγκεκριμένες επιφυλάξεις σχετικά με τα δεδομένα για το ΑΕΠ για την περίοδο από το 1995 έως το 2001 (σημείο 2.27).

δ)

ε)

Το Συνέδριο λαμβάνει υπόψη του τους λόγους για τους οποίους δεν έγινε αναγκαστική ανάκτηση σε όλες τις περιπτώσεις (σημείο 2.31). Η Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση των κανόνων εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού, προκειμένου ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης να επιτρέπεται «σε εξαιρετικές περιπτώσεις».

ε)

στ)

Επίσης, η Επιτροπή επανεξετάζει την πολιτική της για τη διαχείριση των κινδύνων όσον αφορά την αξιοπιστία των εγγυήσεων που καλύπτουν εκκρεμή πρόστιμα και ποινές, ώστε να αντικατοπτρίζεται η τρέχουσα κατάσταση του τραπεζικού τομέα (σημείο 2.34).

στ)

2.37.

Στο παράρτημα 2.3 παρουσιάζεται το αποτέλεσμα της εξέτασης του Συνεδρίου όσον αφορά τη συνέχεια που δόθηκε στις συστάσεις που διατυπώθηκαν σε προγενέστερες ετήσιες εκθέσεις (2008 και 2009). Πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα:

α)

Το Συνέδριο, σε προγενέστερες ετήσιες εκθέσεις του (παραδείγματος χάριν, σημείο 4.14 της ετήσιας έκθεσης για το οικονομικό έτος 2008 και σημείο 2.20 της ετήσιας έκθεσης για το οικονομικό έτος 2009), ανέφερε ότι εξακολουθούσε να διαπιστώνει προβλήματα σχετικά με τη χρήση της λογιστικής B. Το 2011, η Επιτροπή εξακολουθούσε να διαπιστώνει τέτοιου είδους προβλήματα κατά τις επιθεωρήσεις της.

α)

β)

Όσον αφορά τους ιδίους πόρους που βασίζονται στο ΑΕΕ, το Συνέδριο συνέστησε (παραδείγματος χάριν, στο σημείο 2.38 της ετήσιας έκθεσής του για το 2009) στην Επιτροπή: i) να καταστήσει σαφή την εμβέλεια της γνώμης που διατυπώνει στο πλαίσιο των εκθέσεων αξιολόγησης των δεδομένων ΑΕΕ των κρατών μελών που καταρτίζει και ii) να λαμβάνει υπόψη της την αξιολόγησή της των συστημάτων εποπτείας και ελέγχου που εφαρμόζουν οι εθνικές στατιστικές υπηρεσίες (ΕΣΥ) για την κατάρτιση των εθνικών λογαριασμών. Η Επιτροπή δεν υιοθέτησε τις εν λόγω συστάσεις στο πλαίσιο της αξιολόγησης των δεδομένων για το ΑΕΕ των κρατών μελών της ΕΕ των 25 (βλέπε σημείο 2.28).

β)

2.38.

Σε συνέχεια της εξέτασης αυτής, καθώς και των διαπιστώσεων και συμπερασμάτων για το 2011, το Συνέδριο συνιστά στην Επιτροπή:

—

Σύσταση 1: να προτρέψει τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την τελωνειακή επιτήρηση, με στόχο τη μεγιστοποίηση του ποσού των εισπραττόμενων ΠΙΠ,

—

Σύσταση 2: να εξακολουθήσει να καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να διασφαλίζει, αφενός, ότι η λογιστική B χρησιμοποιείται ορθά και, αφετέρου, ότι τα λογιστικά συστήματα εξασφαλίζουν ευαποδείκτως την πληρότητα και ακρίβεια της λογιστικής A των κρατών μελών.