52001AE0403

Γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την "Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις δραστηριότητες ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών"

(2001/C 155/07)

Στις 27 Νοεμβρίου 2000 και σύμφωνα με το άρθρο 262 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την ανωτέρω πρόταση.

Το τμήμα "Ενιαία αγορά, παραγωγή και κατανάλωση", στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών της ΟΚΕ, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 14 Μαρτίου 2001 με βάση εισηγητική έκθεση του κ. van Dijk.

Κατά την 380ή σύνοδο ολομέλειάς της της 28ης και 29ης Μαρτίου 2001 (συνεδρίαση της 28ης Μαρτίου), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 79 ψήφους υπέρ, 27 κατά και 10 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Ιστορικό

1.1. Στο εσωτερικό της ΕΕ υπάρχουν μεγάλες διαφορές όσον αφορά τις συνταξιοδοτικές παροχές των εργαζομένων. Σε γενικές γραμμές παρατηρείται παντού ένα σύστημα τριών πυλώνων. Ο πρώτος πυλώνας συνίσταται στη σύνταξη που παρέχεται από το κράτος. Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει τις επικουρικές συντάξεις που πολλοί εργαζόμενοι έχουν εξασφαλίσει μέσω της εργασίας τους. Μέσω του τρίτου πυλώνα οι πολίτες μπορούν να αυξήσουν περαιτέρω τις συνταξιοδοτικές απολαβές τους σε ατομική βάση(1).

1.2. Οι σχέσεις μεταξύ των διάφορων πυλώνων ποικίλλουν από κράτος σε κράτος. Η παρούσα οδηγία αφορά αποκλειστικά τα ιδρύματα επικουρικών παροχών που παρέχουν τις συμπληρωματικές επαγγελματικές συντάξεις, δηλαδή τον αποκαλούμενο δεύτερο πυλώνα. Η παρούσα οδηγία δεν καλύπτει:

α) τα ιδρύματα που διαχειρίζονται καθεστώτα κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία εμπίπτουν στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71(2) ή αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ αυτού του κανονισμού ή εμπίπτουν στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 574/72(3),

β) τα ιδρύματα που εμπίπτουν στην οδηγία 79/267/ΕΟΚ του Συμβουλίου(4), στην οδηγία 85/611/ΕΟΚ του Συμβουλίου(5), στην οδηγία 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου(6) ή στην οδηγία 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(7),

γ) τα ιδρύματα που λειτουργούν σε διανεμητική βάση,

δ) τα γερμανικά ιδρύματα που ονομάζονται "Unterstützungskassen" (ιδρύματα στήριξης) και άλλα ιδρύματα που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο,

ε) τις επιχειρήσεις που συνιστούν αποθεματικά στον ισολογισμό προκειμένου να παράσχουν υπηρεσίες συνταξιοδότησης στους υπαλλήλους τους.

1.3. Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να δημιουργήσει μιαν εσωτερική αγορά για τις επικουρικές συντάξεις. Έτσι, ήδη το 1990 δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας σχετικά με την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς για συγκεκριμένες συνταξιοδοτικές παροχές. Στο έγγραφο αυτό εξαγγέλλονταν μέτρα που θα αύξαναν την ελευθερία διασυνοριακής διαχείρισης επενδύσεων, διασυνοριακών επενδυτικών δραστηριοτήτων και διασυνοριακής πρόσβασης των ιδρυμάτων συνταξιοδοτικών παροχών. Ωστόσο, η μετατροπή αυτής της εξαγγελίας σε συγκεκριμένη οδηγία προσέκρουσε σε πολύ μεγάλη αντίσταση από πλευράς των κρατών μελών. Η οδηγία που υποβλήθηκε το 1991(8) αποσύρθηκε το 1994. Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν η διάταξη ότι τα συνταξιοδοτικά ταμεία πρέπει να εξακολουθούν να επενδύουν ορισμένο ποσοστό στο εθνικό τους νόμισμα. Αυτή η αδυναμία της ρύθμισης αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα για πολλά κράτη μέλη.

1.4. Το 1997 δημοσιεύθηκε το "Πράσινο βιβλίο για τις επικουρικές συντάξεις στην Ενιαία Αγορά"(9). Το 1999 το ακολούθησε η "Ανακοίνωση προς μία ενιαία αγορά για τις επικουρικές συντάξεις"(10), όπου εξαγγέλλεται η νομοθεσία για τα επόμενα χρόνια. Η πρώτη από αυτές τις νομοθετικές προτάσεις επρόκειτο να είναι μια οδηγία για τα ιδρύματα συνταξιοδοτικών παροχών. Στην οδηγία αυτή θα βελτιωνόταν η προστασία των μελών αυτών των ιδρυμάτων. Μία σχετική πρόταση οδηγίας δημοσιεύθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2000.

2. Περιεχόμενο της οδηγίας

2.1. Η εξεταζόμενη οδηγία έχει τους εξής στόχους:

- εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των μετόχων των ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών,

- ελεύθερη επιλογή διαχειριστών παγίων,

- ίσους κανόνες ανταγωνισμού για τα ιδρύματα που παρέχουν συμπληρωματικές συντάξεις,

- άρση των εμποδίων για τις διασυνοριακές δραστηριότητες,

- ασφαλείς και αποτελεσματικές τοποθετήσεις,

- δημιουργία ενιαίας αγοράς των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των επικουρικών συντάξεων.

2.2. Η οδηγία παρέχει έναν ορισμό του ιδρύματος συνταξιοδοτικών παροχών. Έτσι, ένα τέτοιο ίδρυμα πρέπει να πληροί τα εξής κριτήρια:

- να είναι ίδρυμα που σχετίζεται με την επαγγελματική δραστηριότητα,

- να λειτουργεί σε βάση κεφαλαιοποίησης και με μόνο στόχο την εξασφάλιση των συνταξιοδοτικών παροχών των μελών του,

- να είναι ανεξάρτητο από τη χρηματοδοτούσα επιχείρηση.

2.3..Το άρθρο 2 απαριθμεί τα ιδρύματα που δεν εμπίπτουν στον ανωτέρω ορισμό. Κατ' αρχήν πρόκειται για τις συνταξιοδοτικές παροχές που αποτελούν τον πρώτο ή τον τρίτο πυλώνα της αγοράς συντάξεων. Για τα ιδρύματα αυτά ισχύουν άλλες οδηγίες και κανονισμοί.

2.4. Το άρθρο 8 ορίζει ότι υπάρχει νομικός διαχωρισμός μεταξύ της χρηματοδοτούσας επιχείρησης, δηλαδή της επιχείρησης που καταβάλλει εισφορές για τους εργαζομένους της στο συγκεκριμένο ίδρυμα συνταξιοδοτικών παροχών, και του ιδρύματος συνταξιοδοτικών παροχών. Η διάταξη αυτή είναι σημαντική για την προστασία των δικαιωμάτων των συμμετεχόντων εργαζομένων: όταν μια επιχείρηση δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει τη λειτουργία της, δεν υπάρχει καμία συνέπεια για τις συνταξιοδοτικές προοπτικές των ασφαλισμένων.

2.5. Το άρθρο 9 παρουσιάζει ορισμένα πρότυπα ποιότητας για το ίδρυμα συνταξιοδοτικών παροχών, όπως η διοίκηση από πρόσωπα με τα κατάλληλα επαγγελματικά προσόντα, η εφαρμογή των κατάλληλων κανόνων συνταξιοδότησης, ο υπολογισμός των υποχρεώσεων από αναλογιστή σύμφωνα με εγκεκριμένες μεθόδους κ.ά.

2.6. Στα άρθρα 10 και 11 διατυπώνονται ορισμένες υποχρεώσεις σχετικά με την ενημέρωση των μελών. Έτσι, τα μέλη (τα άτομα που θα συνταξιοδοτηθούν μελλοντικά από το καθεστώς) και οι δικαιούχοι (τα άτομα που έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί) μπορούν να λαμβάνουν τους ετήσιους λογαριασμούς και την ετήσια έκθεση. Επίσης, λαμβάνουν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος κάθε πληροφορία που αφορά αλλαγές του συνταξιοδοτικού συστήματος.

2.6.1. Τα μέλη λαμβάνουν επίσης, κατόπιν αιτήσεως, πληροφορίες για το ύψος του επιδόματος που θα τους χορηγηθεί κατά τη συνταξιοδότησή τους ή, σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης, για τα δικαιώματα που έχουν αποκτήσει, για τον τρόπο χρηματοδότησης των σωρευμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και, σε περίπτωση κατά την οποία το μέλος φέρει τον επενδυτικό κίνδυνο, κάθε δυνατή πληροφορία σχετικά με τις επενδύσεις.

2.6.2. Οι δικαιούχοι λαμβάνουν κάθε πληροφορία σχετικά με τις οφειλόμενες συνταξιοδοτικές παροχές και τους διάφορους δυνατούς τρόπους καταβολής τους.

2.7. Επίσης, πρέπει να ενισχυθεί η ενημέρωση της εποπτικής αρχής σχετικά με την επενδυτική στρατηγική και τις μεθόδους διαχείρισης του κινδύνου που εφαρμόζει το ίδρυμα (άρθρο 12).

2.8. Για να διαμορφωθεί κατάλληλα η εποπτεία των ιδρυμάτων συνταξιοδοτικών παροχών, στα άρθρα 13 και 14 περιλαμβάνονται ορισμένες διατάξεις σχετικά με μια εποπτική αρχή.

2.9. Για να προστατευθούν τα δικαιώματα των μελών, στα άρθρα 15 ως 17 προβλέπεται ότι τα ιδρύματα πρέπει να μπορούν ανά πάσα στιγμή να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Επιτρέπεται μόνο ορισμένο περιθώριο για μια προσωρινή παρέκκλιση, υπό τον όρο ότι υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα για την αποκατάσταση αυτής της προσωρινής αδυναμίας.

2.10. Το άρθρο 18 περιέχει διατάξεις σχετικά με τις επενδύσεις. Ο γενικός κανόνας είναι ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να υποχρεώσουν τα ιδρύματα να επενδύουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες παγίων. Κατ' αρχήν καθιερώνεται πλήρης ελευθερία επενδύσεων, στην οποία διατυπώνονται ωστόσο ορισμένες εξαιρέσεις:

- δεν επιτρέπεται να επενδύεται πάνω από το 5 % στη χρηματοδοτούσα επιχείρηση,

- τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν πιο αναλυτικούς κανόνες. Ορίζεται επ' αυτού ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να υποχρεώσουν τα συνταξιοδοτικά ιδρύματα να διατηρούν πάνω από το 70 % των παγίων τους σε μη συνδυαζόμενες αξίες ή να επενδύουν πάνω από το 30 % των διαθεσίμων τους σε μορφές επένδυσης διαφορετικές των μεριδίων.

2.11. Το άρθρο 20 προβλέπει τη δυνατότητα διασυνοριακής ασφάλισης εργαζομένων για τα ιδρύματα συνταξιοδοτικών παροχών. Και για αυτήν την περίπτωση διατυπώνονται κανόνες για την εποπτική αρχή.

3. Γενικές παρατηρήσεις

3.1. Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή επικροτεί αυτήν την πρώτη οδηγία και συμφωνεί με τους στόχους της. Η ΟΚΕ πιστεύει ότι η προστασία των ασφαλισμένων είναι ένα θέμα υψηλής προτεραιότητας και ότι με την οδηγία αυτή συντελείται ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

3.2. Η ΟΚΕ συμφωνεί, επίσης, με τον στόχο της επίτευξης μιας εσωτερικής αγοράς των συνταξιοδοτικών ιδρυμάτων. Έτσι, τα συνταξιοδοτικά ιδρύματα θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ευρύτερες δυνατότητες που τους προσφέρει η εσωτερική αγορά, ενώ ταυτόχρονα διατυπώνονται επαρκείς απαιτήσεις για την προστασία των μελών τους(11).

3.3. Η ΟΚΕ φρονεί ότι η Επιτροπή επέλεξε τη συνετή στρατηγική να μην συμπεριλάβει στην παρούσα οδηγία την εξέταση των φορολογικών πτυχών των ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών. Τώρα η οδηγία μπορεί να εγκριθεί με ειδική πλειοψηφία, ενώ τα φορολογικά θέματα διευθετούνται μόνο με ομοφωνία.

3.3.1. Η ΟΚΕ ελπίζει να υποβληθεί η οδηγία για τις φορολογικές πτυχές των συντάξεων μέχρι την 1η Ιουλίου 2001. Η ΟΚΕ λυπάται για το γεγονός ότι η Επιτροπή θα υποβάλει στις 20 Απριλίου μόνο μια απλή ανακοίνωση για το θέμα αυτό και όχι μια νομοθετική πρόταση, όπως, π.χ. μια οδηγία. Κατά την κατάρτιση αυτής της ανακοίνωσης, δεν θα πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνο οι απαιτήσεις της εσωτερικής αγοράς, αλλά να συνεκτιμηθούν και τα εθνικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και οι διάφοροι τρόποι χρηματοδότησής τους. Μια ανακοίνωση αυτού του είδους πρέπει να καθοδηγείται αποκλειστικά από τις απαιτήσεις της ενιαίας αγοράς.

3.3.2. Η ΟΚΕ επιθυμεί, επίσης, να επιστήσει την προσοχή στο Φόρουμ για τις Συντάξεις, όπου διεξάγεται αυτόν τον καιρό συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες διασυνοριακής μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

3.4. Η ΟΚΕ πιστεύει, ακόμη, ότι πρέπει να γίνουν ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Η οδηγία εφαρμόζεται αποκλειστικά στα συνταξιοδοτικά ιδρύματα που:

- είναι διακεκριμένα από τη χρηματοδοτούσα επιχείρηση,

- δεν έχουν σχέση με τη νόμιμη κοινωνική ασφάλιση,

- βασίζονται στην κεφαλαιοποίηση.

3.4.1. Τα άλλα συνταξιοδοτικά ιδρύματα δεν είναι υποχρεωμένα να πληρούν τις απαιτήσεις αυτής της οδηγίας. Στην πράξη, η οδηγία αυτή έχει αντίκτυπο σε όλες τις χώρες όπου, παράλληλα με τη διανεμητική βάση και με τα αποθεματικά του ισολογισμού, υπάρχουν και μέσα κεφαλαιουχικής κάλυψης των συνταξιοδοτικών παροχών. Το μερίδιο των μέσων αυτών είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο ολλανδικό, το βρετανικό και το ιρλανδικό σύστημα.

4. Ειδικές παρατηρήσεις

4.1. Η ΟΚΕ διατυπώνει ορισμένες ερωτήσεις σχετικά με τις εξαιρέσεις των κανόνων επενδύσεων των συνταξιοδοτικών ιδρυμάτων. Διερωτάται κατά πόσο είναι σκόπιμο να διατηρηθεί η δυνατότητα των κρατών μελών να επιβάλλουν στα συνταξιοδοτικά ταμεία να επενδύουν ως το 70 % τουλάχιστον των διαθεσίμων τους στο εθνικό νόμισμα. Ασφαλώς, με την επικείμενη καθιέρωση του ευρώ, η διάταξη αυτή έχει ελάχιστο νόημα. Φαίνεται ότι με τη διάταξη αυτή τα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν το ευρώ αποκτούν ένα πλεονέκτημα έναντι των κρατών μελών που το εφαρμόζουν, διότι το ευρώ εξομοιώνεται με το εθνικό νόμισμα.

4.2. Το ίδιο ισχύει και για τις επενδύσεις σε μορφές επένδυσης διαφορετικές των μεριδίων. Η υπόλοιπη οδηγία παρέχει επαρκείς εγγυήσεις.

4.3. Η ΟΚΕ συμφωνεί, ωστόσο, με τη διάταξη να μην να επιτρέπεται σε ένα συνταξιοδοτικό ταμείο να επενδύει πάνω από το 5 % των διαθεσίμων του στη επιχείρηση που το χρηματοδοτεί.

4.4. Η ΟΚΕ φρονεί ότι το άρθρο 20 παράγραφος 1 πρέπει να ερμηνευθεί με την έννοια ότι αυτή η διάταξη δεν έρχεται σε σύγκρουση με την υποχρέωση συμμετοχής σε επαγγελματικά συνταξιοδοτικά ταμεία που ισχύει σε διάφορα κράτη μέλη. Επ' αυτού, η απόφαση Αlbany(12) αποδεικνύει με μεγάλη σαφήνεια τη νομιμότητα της υποχρέωσης συμμετοχής σε επαγγελματικά ή κλαδικά ταμεία συνταξιοδότησης.

4.4.1. Για μεγαλύτερη σαφήνεια, η ΟΚΕ προτείνει να τροποποιηθεί ως εξής η διατύπωση της πρώτης πρότασης του άρθρου 20 παράγραφος 1:

"Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες που είναι εγκατεστημένοι στην επικράτειά τους να προσφεύγουν στις υπηρεσίες ιδρυμάτων επαγγελματικής συνταξιοδότησης που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας σε άλλα κράτη μέλη, εκτός εάν έχει συναφθεί μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων - και ενδεχομένως καθιερωθεί ως γενικά δεσμευτική - μια συλλογική σύμβαση εργασίας που υποχρεώνει τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν σ' αυτή να συμμετέχουν σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό ή επαγγελματικό ταμείο συνταξιοδότησης".

4.5. Οι εισφορές για τη συνταξιοδότηση στον δεύτερο πυλώνα θα πρέπει να βασίζονται κατά προτίμηση σε συμφωνίες που κατοχυρώνονται με συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ). Στις συμφωνίες αυτές θα πρέπει επίσης να καθίσταται σαφές ότι κάθε εργαζόμενος μιας επιχείρησης που εμπίπτει στη σχετική ΣΣΕ συμμετέχει στη συνταξιοδότηση αυτή. Έτσι καθίσταται ταυτόχρονα σαφές ποιοι είναι οι χρηματοδότες του συστήματος. Είναι λογικό να διαχειρίζονται το σύστημα συνταξιοδότησης της επιχείρησης οι εκπρόσωποι των εν λόγω ομάδων, δηλ. των εργαζομένων και των εργοδοτών.

4.6. Η ΟΚΕ συμφωνεί με τη διάταξη του άρθρου 16 ότι το ίδρυμα πρέπει να διαθέτει ανά πάσα στιγμή επαρκή πάγια για να καλύπτει τις υποχρεώσεις του, αλλά ότι επιτρέπονται παρεκκλίσεις από την αρχή αυτή για πρακτικούς λόγους και για περιορισμένο χρονικό διάστημα υπό τον όρο ότι θα καταρτισθεί πρόγραμμα για την αποκατάσταση του προσωρινού ελλείμματος. Η ΟΚΕ πιστεύει ότι στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς αυτή η διάταξη πρέπει να ισχύει και για τα ιδρύματα που ασκούν διασυνοριακή δραστηριότητα και ότι, συνεπώς, η παράγραφος 3 του άρθρου 16 πρέπει να διαγραφεί.

4.7. Μερικές τεχνικές παρατηρήσεις σχετικά με τα άρθρα για την εποπτεία:

4.7.1. Το άρθρο 13 γ) μπορεί να διασαφηνιστεί περισσότερο με την εξής διατύπωση:

"iii) μελέτες για τη σχέση παγίων με υποχρεώσεις, που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη των αρχών της επενδυτικής πολιτικής".

4.7.2. Σε πολύ λίγα κράτη μέλη της ΕΕ εφαρμόζονται ήδη αυτές οι διατάξεις του άρθρου 13. Γι' αυτό η ΟΚΕ θεωρεί επιθυμητό να εξετασθεί εδώ το ενδεχόμενο εφαρμογής μιας μεταβατικής περιόδου για εκείνα τα κράτη μέλη όπου δεν ισχύουν ακόμη οι διατάξεις.

4.7.3. Στο άρθρο 18 παράγραφος 17 θα πρέπει να διευκρινιστούν περισσότερο οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες δικαιολογείται η μετάβαση της εποπτικής αρχής στην εποπτεία σε μεμονωμένη βάση. Η διευκρίνιση αυτή θα πρέπει να γίνει σε εθνικό επίπεδο.

4.7.4. Η ΟΚΕ σημειώνει ότι χρειάζονται ειδικοί ευρωπαϊκοί κανόνες που να επιβάλλουν την ανταλλαγή των απαραίτητων πληροφοριών μεταξύ των εθνικών εποπτών.

Βρυξέλλες, 28 Μαρτίου 2001.

Ο Πρόεδρος

της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Göke Frerichs

(1) Βλ. για μια παρόμοια διαίρεση: Γνωμοδότηση της ΟΚΕ CES 950/1999 για την Ανακοίνωση της Επιτροπής "Προς μια ενιαία αγορά των επικουρικών συντάξεων - Αποτελέσματα των διαβουλεύσεων σχετικά με το Πράσινο Βιβλίο για τις επικουρικές συντάξεις στην ΕΕ" (COM(1999) 134 τελικό), ΕΕ C 368 της 20.12.1999, σ. 57. Η ΔΟΕ διακρίνει τέσσερις πυλώνες, αλλά στην ΕΕ εγκρίθηκαν γενικά ένα τμήμα και τρεις πυλώνες.

(2) EE L 149 της 5.7.1971, σ. 2.

(3) ΕΕ L 74 της 27.3.1972, σ. 1.

(4) ΕΕ L 63 της 13.3.1979, σ. 1-18.

(5) ΕΕ L 375 της 31.12.1985, σ. 3-18.

(6) ΕΕ L 141 της 11.6.1993, σ. 27.

(7) ΕΕ L 126 της 26.5.2000, σ. 1.

(8) Πρόταση οδηγίας σχετικά με την ελευθερία διαχείρισης και επένδυσης των κεφαλαίων τα οποία τηρούνται από ιδρύματα συνταξιοδοτικών παροχών, COM(91) 301 τελικό, ΕΕ C 312 της 3.12.1991, σ. 3, γνωμοδότηση ΟΚΕ ΕΕ C 169 της 6.7.1992, σ. 2.

(9) COM(97) 283 τελικό, της 10.6.1997, γνωμοδότηση ΟΚΕ CES 1403/1997, ΕΕ C 73 της 9.3.1998, σ. 114.

(10) COM(1999) 134 τελικό, της 11.5.1999, γνωμοδότηση ΟΚΕ CES 950/1999, ΕΕ C 368 της 20.12.1999, σ. 57.

(11) Επιπλέον, η έκθεση που κατήρτισε η Επιτροπή των Σοφών υπό την προεδρία του κ. Lamfalussy σχετικά με τη ρύθμιση των ευρωπαϊκών αγορών κινητών αξιών τόνισε την προτεραιότητα που έχει για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής χρηματαγοράς η μεταρρύθμιση των απηρχαιωμένων επενδυτικών κανόνων για τα συνταξιοδοτικά ταμεία.

(12) Απόφαση νan het Hof της 21ης Σεπτεμβρίου 1999: Albany International BV Stichting Bedrijfspensioenfonds Textielindustrie, υπόθεση C-67/96, Συλλ. 1999 Ι-5751.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

στη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Οι ακόλουθες τροπολογίες, οι οποίες υπερψηφίστηκαν τουλάχιστον από το ένα τέταρτο των ψηφισάντων, απορρίφθηκαν:

Σημείο 3.1

Να τροποποιηθεί ως εξής:

"... τους στόχους της, ιδιαιτέρως με την επαρκή προστασία των δικαιούχων, η εξασφάλιση των οποίων θεωρεί ότι αποτελεί προτεραιότητα. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές εάν η προτεινόμενη οδηγία ανταποκρίνεται στην απαίτηση αυτή."

Αιτιολογία

Παρόμοιοι φιλελεύθεροι όροι επενδύσεων εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους, όπως αποδεικνύεται σήμερα από την εξέλιξη των χρηματιστηρίων. Από ένα παρόμοιο μέσο συλλογικής συνταξιοδότησης πρέπει κανείς να μπορεί να περιμένει ότι οι μελλοντικές παροχές θα μπορούν κατά κάποιο τρόπο να υπολογιστούν. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται εάν το μεγαλύτερο μέρος της κεφαλαιουχικής κάλυψης ενός συνταξιοδοτικού ταμείου αποτελείται από χρεώγραφα με ιδιαίτερα ευμετάβλητη αξία.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

Ψήφοι υπέρ: 44, ψήφοι κατά: 49, αποχές: 8.

Σημείο 4.2

Συμπληρώνεται ως εξής:

"Η ΟΚΕ εκφράζει ωστόσο επιφυλάξεις ως προς τους πολύ φιλελεύθερους όρους επενδύσεων. Λόγω του ευμετάβλητου χαρακτήρα των χρηματιστηριακών δεικτών και του μεγάλου χρονικού διαστήματος κατά τον οποίο επενδύονται συνήθως αυτοί οι πόροι, οι εν λόγω όροι εγκυμονούν έναν δυσανάλογα υψηλό κίνδυνο για τους μελλοντικούς συνταξιούχους."

Αιτιολογία

Παρόμοιοι φιλελεύθεροι όροι επενδύσεων εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους, όπως αποδεικνύεται σήμερα από την εξέλιξη των χρηματιστηρίων. Από ένα παρόμοιο μέσο συλλογικής συνταξιοδότησης πρέπει κανείς να μπορεί να περιμένει ότι οι μελλοντικές παροχές θα μπορούν κατά κάποιο τρόπο να υπολογιστούν. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται εάν το μεγαλύτερο μέρος της κεφαλαιουχικής κάλυψης ενός συνταξιοδοτικού ταμείου αποτελείται από χρεώγραφα με ιδιαίτερα ευμετάβλητη αξία.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

Ψήφοι υπέρ: 44, ψήφοι κατά: 52, αποχές: 7.

Σημείο 4.4.1, δεύτερη παράγραφος

Να τροποποιηθεί η παράθεση ως εξής:

"Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες που είναι εγκατεστημένοιες στην επικράτειά τους να προσφεύγουν στις υπηρεσίες ιδρυμάτων επαγγελματικής συνταξιοδότησης που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας σε άλλα κράτη μέλη., εκτός Εάν έχει συναφθεί μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων - και ενδεχομένως καθιερωθεί ως γενικά δεσμευτική - μια συλλογική σύμβαση εργασίας που υποχρεώνει τους εν λόγω εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν σ' αυτή να συμμετέχουν σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό ή επαγγελματικό ταμείο συνταξιοδότησης, τότε τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι, σε περίπτωση που οι ενδιαφερόμενοι εργαζόμενοι και εργοδότες υπάγονται σε ισότιμο, τουλάχιστον, συνταξιοδοτικό σύστημα, δεν θα δικαιούνται να απολαύουν των παροχών που παρέχουν ιδρύματα επαγγελματικής συνταξιοδότησης εγκατεστημένα σε άλλο κράτος μέλος".

Αιτιολογία

Η αναφορά στους ιδιώτες διαγράφεται, πράγμα που ανταποκρίνεται στην ισχύουσα νομολογία του ΔΕΚ, επειδή η έννοια των επιχειρήσεων εμπεριέχει όλα τα είδη επιχειρήσεων, από τις ανώνυμες εταιρίες μέχρι τις ατομικές.

Στόχος της οδηγίας είναι, όχι μόνον η ισότιμη μεταχείριση όλων των φορέων παροχής υπηρεσιών, αλλά και η δημιουργία μιάς εσωτερικής αγοράς για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, καθώς και μιάς εσωτερικής αγοράς για τις επικουρικές συντάξεις. Ωστόσο, ο στόχος αυτός θα υπονομευτεί εάν, μέσω της σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αποκλειστούν φορείς του εξωτερικού από ορισμένους τομείς ενός κράτους μέλους, σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις από το σύνολο του κράτους μέλους, ενώ οι κοινωνικοί εταίροι του εν λόγω κράτους μέρους θα έχουν συμφωνήσει το μονοπώλιο να έχει ένα συγκεκριμένο εθνικό ταμείο συντάξεων. Για το λόγο αυτό, πρέπει να προβλεφθεί στην πρόταση του εισηγητή η δυνατότητα απαλλαγής σε περίπτωση που το σύστημα είναι ισοδύναμο.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

Ψήφοι υπέρ: 36, ψήφοι κατά: 71, αποχές: 6.

Σημείο 4.6

Να αναδιατυπωθεί ως εξής:

"Η ΟΚΕ είναι της άποψης ότι οι υποχρεώσεις συνταξιοδοτικών παροχών πρέπει να καλύπτονται πάντοτε επαρκώς από περιουσιακά στοιχεία. Σε περίπτωση μιας παροδικής ελλειμματικής κάλυψης, πρέπει να προβλέπεται σχέδιο για την άρση της."

Αιτιολογία

Η ελλιπής κάλυψη δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

Ψήφοι υπέρ: 45, ψήφοι κατά: 59, αποχές: 5.