51994AC1307

Γνωμοδότηση για το Λευκό Βιβλίο « Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική - η πορεία προς το μέλλον για την Ένωση »

(94/C 397/14)

Στις 3 Αυγούστου 1994, και σύμφωνα με το άρθρο 198 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, η Επιτροπή αποφάσισε να ζητήσει τη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική - η πορεία προς το μέλλον για την Ένωση - Λευκό Βιβλίο.

Το τμήμα κοινωνικών, οικογενειακών, εκπαιδευτικών και πολιτισμικών θεμάτων στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών της ΟΚΕ, υιοθετήσει τη γνωμοδότησή του στις 10 Νοεμβρίου 1994 (εισηγητής ήταν ο κ. Cal).

Κατά την 320ή σύνοδο ολομέλειας (συνεδρίαση της 23ης Νοεμβρίου 1994), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε, κατά πλειοψηφία, 6 ψήφους κατά και 6 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Εισαγωγή

1.1. Στο Λευκό Βιβλίο για την Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική, η Επιτροπή επιδιώκει να « καθορίσει ένα πλαίσιο δράσης της Ένωσης (...) για να εδραιώσει και να επεκτείνει τα επιτεύγματα του παρελθόντος - ιδίως, όσον αφορά το εργατικό δίκαιο, την υγεία και την ασφάλεια, την ελεύθερη κυκλοφορία και την ισότητα μεταχείρισης ανδρών και γυναικών και (...) όσον αφορά τη δημιουργία μιας νέας δυναμικής, διατυπώνοντας νέες προτάσεις σχετικά με διάφορους τομείς, όπως π.χ. η κοινωνική προστασία, η ισότητα ευκαιριών για όλους και η δημόσια υγεία » ().

1.1.1. Το Λευκό Βιβλίο βασίζεται « στην αρχή ότι η Ευρώπη χρειάζεται μια ευρείας βάσεως καινοτόμο κοινωνική πολιτική με προοπτικές για να ανταποκριθεί με επιτυχία στις προκλήσεις του μέλλοντος ». Από την άποψη αυτή η Επιτροπή επιδιώκει να « προωθήσει μια νέα εταιρική σχέση μεταξύ των κρατών μελών, των κοινωνικών εταίρων, των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των δημόσιων οργανισμών, των ευρωπαίων πολιτών και των διεθνών οργανισμών » (). Ωστόσο, υπογραμμίζεται ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων. « Από τώρα και στο εξής, είναι δυνατό η ευρωπαϊκή κοινωνική νομοθεσία να επαφίεται τόσο στη νομοθετική πρωτοβουλία των οργάνων της Ένωσης όσο και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ».

1.1.2. Η Επιτροπή τονίζει ότι « οι θέσεις εργασίας πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν κύριο θέμα συζητήσεων » και ότι ο στόχος πρέπει να είναι, η « διατήρηση και η εξέλιξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου, ώστε οι λαοί της Ευρώπης να απολαμβάνουν το μοναδικό συνδυασμό οικονομικής ευημερίας, κοινωνικής συνοχής και υψηλής ποιότητας ζωής » (). « Η οικονομική και κοινωνική πρόοδος πρέπει να συμβαδίζουν. Για μια επιτυχημένη Ευρώπη στο μέλλον απαιτείται να συνεκτιμηθούν η ανταγωνιστικότητα και η αλληλεγγύη » ().

1.2. Το παρόν « Λευκό Βιβλίο για την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική » εμφανίζεται ως συνέχεια της παρουσίασης του Πράσινου Βιβλίου, που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 1993, και των συζητήσεων που προκάλεσε.

1.2.1. Οι συμβολές που συγκεντρώθηκαν, τόσο από τα κοινοτικά όργανα και τα κράτη μέλη, όσο και από τις εργοδοτικές, συνδικαλιστικές και φιλανθρωπικές οργανώσεις επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας σειράς κοινών αξιών που αποτελούν τη βάση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου (βλ. σύνθεση των συμβολών - μέρος Β του Λευκού Βιβλίου).

1.2.2. Η εκτενής διαδικασία διαβουλεύσεων και ο υψηλός αριθμός των συμβολών που απεστάλησαν επέτρεψαν να επιβεβαιωθεί η δέσμευση στην κοινωνική διάσταση ως απαραίτητο στοιχείο της ευρωπαϊκής οικοδόμησης.

1.3. Από την πλευρά της, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή παρουσίασε μια μακροσκελή γνωμοδότηση απαντώντας σε όλα τα θέματα που έθιγε το Πράσινο Βιβλίο, ενώ πολλά από τα μέλη της συμμετέσχον στις συζητήσεις που διεξήχθησαν σε κοινοτικό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών.

1.3.1. Το Φεβρουάριο του 1989 η ΟΚΕ υιοθέτησε γνωμοδότηση για τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα στην Κοινότητα (εισηγητής : Franηois Staedelin). Το Δεκέμβριο του 1989, ένδεκα αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων ενέκριναν επίσημη δήλωση για τον κοινοτικό χάρτη των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, στην οποία γίνεται αναφορά στο πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής που αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή του. Το Νοέμβριο του 1993, δημοσιεύθηκε το Πράσινο Βιβλίο για την ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική - επιλογές για την ένωση, για το οποίο η ΟΚΕ εξέδωσε εκτενή γνωμοδότηση το Μάρτιο του 1994.

1.4. Η παρούσα γνωμοδότηση αναπτύσσει τις θεμελιώδεις αρχές της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξή της κατά τα προσεχή έτη (1995-1999). Πάντως σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο κάθε μιάς από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στα διάφορα κεφάλαια του Λευκού Βιβλίου, γίνεται αναφορά σε προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της ΟΚΕ ().

2. Γενικές παρατηρήσεις

2.1. Το τμήμα συμφωνεί με την εκπόνηση προγράμματος δράσης για την κοινωνική πολιτική σε επίπεδο Ένωσης και σε επίπεδο κρατών μελών, το οποίο να παράσχει στην ευρωπαϊκή πολιτική την απαραίτητη σταθερότητα και δυνατότητα προβλέψεων.

Το πρόγραμμα δράσης πρέπει να λάβει υπόψη :

2.1.1. Το σύνολο των μέτρων που έχουν ήδη εγκριθεί και τα οποία είχαν προβλεφθεί στο πρόγραμμα δράσης του 1989, την μεταφορά τους στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών τις δράσεις που αναπτύχθηκαν για την υλοποίηση και την πρακτική εφαρμογή τους (πράγμα το οποίο πρέπει να οδηγήσει στην διενέργεια διαβουλεύσεων με τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς εταίρους και όχι στην απλή εκπόνηση επίσημων εκθέσεων από τα κράτη μέλη).

2.1.2. Η εκ νέου αξιολόγηση και αν είναι ανάγκη, και προσαρμογή των μέτρων που έχουν ήδη υποβληθεί αλλά δεν έχουν ακόμη εγκριθεί, με σκοπό την ταχεία έγκρισή τους σε κοινοτικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την άτυπη απασχόληση, την παροχή γονικής άδειας για οικογενειακούς λόγους, την τροποποίηση των κανόνων για το βάρος της απόδειξης, τη διασυνοριακή υπεργολαβία, τα δικαιώματα των εργαζομένων σε περίπτωση μεταφοράς της επιχείρησης, την επανεξέταση του κανονισμού αριθ. 1612 για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, την επέκταση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 για την εφαρμογή συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σε εργαζόμενους, εργαζόμενους για ίδιο λογαριασμό και τα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, και για το τέταρτο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας.

2.1.3. Η διεύρυνση της βάσης των ελάχιστων δεσμευτικών και εφαρμόσιμων κατωτέρων προτύπων ως το καταλληλότερο μέσο για τη σταδιακή επίτευξη της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης στην Ένωση, ανάλογα με την οικονομική ισχύ και δυνατότητα του κάθε κράτους μέλους. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε προτάσεις όπως η συνεκτίμηση νομοθετικών προτάσεων κοινοτικού επιπέδου σε μία σειρά τομέων όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής των εργαζομένων, κυρίως όσον αφορά την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής και της διάδοσής τους, η ίση μεταχείριση σε περίπτωση εργασίας κατά μερική απασχόληση και συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, η απαγόρευση κάθε διάκρισης εις βάρος των εργαζομένων που διεκδικούν τα δικαιώματά τους ή αρνούνται να εκτελέσουν μη νόμιμα καθήκοντα, το δικαίωμα αμοιβής κατά τις αργίες καθώς και στις περιπτώσεις ασθενείας και το δικαίωμα του εργαζομένου να εκφέρει γνώμη επί των εσωτερικών θεμάτων της επιχείρησης που τον αφορούν άμεσα.

2.1.4. Τη συνέχιση της καταβολής προσπαθειών για την προσαρμογή και ενημέρωση των νομοθεσιών σε τομείς όπως η προστασία της υγείας και της ασφάλειας στον χώρο εργασίας, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, η αναγνώριση των τυπικών προσόντων, η σύγκλιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς των συντάξεων και η προώθηση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, δεδομένου ότι ο ρόλος των γυναικών στη λήψη αποφάσεων είναι θεμελιώδης για την πρόοδο της κοινωνίας.

2.1.5. Τη διεύρυνση του παραδοσιακού πλαισίου της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής, με σκοπό την αποτελεσματική καταπολέμηση των φαινομένων περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού μέσω κυρίως των πρωτοβουλιών που έχουν προταθεί (φτώχεια, άτομα με ειδικές ανάγκες, μετανάστες, πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι και οι νέοι, καθώς και πρωτοβουλίες στον τομέα της δημόσιας υγείας).

2.1.6. Η καθιέρωση των δικαιωμάτων περί ιθαγένειας στη Συνθήκη θα πρέπει να περιλαμβάνει διάταξη που να απαγορεύει την άσκηση διακρίσεων λόγω φύλου, χρώματος, φυλής, απόψεων ή πεποιθήσεων [γνωμοδότηση της ΟΚΕ για την Ευρώπη των Πολιτών (ΕΕ αριθ. 313 της 30. 11. 1992, σ. 34), εισηγήτρια η κ. Beatrice Rangoni Machiavelli].

2.1.7. Τον απολογισμό των εμπειριών που αποκτήθηκαν κατά τα τελευταία έτη, συμπεριλαμβανομένων των συμπερασμάτων της τελευταίας διακυβερνητικής Διάσκεψης, ώστε να προετοιμασθεί προσεκτικά, με τη συμμετοχή όχι μόνο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, η προσεχής αναθεώρηση των Συνθηκών στον κοινωνικό τομέα, με στόχο να επιτραπεί η ενιαία και χωρίς διακρίσεις εφαρμογή τους σε όλους τους πολίτες της Ένωσης.

2.2. Η ΟΚΕ αναγνωρίζει ότι το Λευκό Βιβλίο για την Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική επιτρέπει την διενέργεια μιας ευρύτερης, συστηματικής και συντονισμένης εξέτασης των προτάσεων της Επιτροπής για τα προσεχή έτη σε ό,τι αφορά τον σημαντικό αυτό τομέα.

2.2.1. Οι προτάσεις για την ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική πρέπει να είναι συνεπείς προς τις τρέχουσες πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί στα πλαίσια της εφαρμογής του Λευκού Βιβλίου για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση και, κυρίως, προς το σχέδιο δράσης που θα παρουσιασθεί στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής, στο Έσσεν, τον Δεκέμβριο 1994.

2.2.2. Η οικονομική αποτελεσματικότητα και η κοινωνική αποδοτικότητα αλληλοεξαρτώνται. Συνεπώς, η περαιτέρω ανάπτυξη της κοινωνικής διάστασης πρέπει να αποτελεί βασική προϋπόθεση για την συσχέτιση της οικονομικής ελευθερίας της αγοράς με την κοινωνική δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη αυτή μπορεί επίσης να τονώσει την ανταγωνιστικότητα της Κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών, τον Δεκέμβριο 1993, συστηματοποίησε τις δράσεις που έπρεπε να αναληφθούν σε εθνικό επίπεδο και σήμερα είναι ήδη δυνατό να διαπιστωθεί ότι έχουν ληφθεί πολλά μέτρα στον τομέα της απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης, κοινωνικής προστασίας κ.λ.π., και ότι τα μέτρα αυτά εμπνεύσθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στο Λευκό Βιβλίο της Επιτροπής. Ωστόσο, εξακολουθούν να εφαρμόζονται σε ad hoc βάση μάλλον και χωρίς συντονισμό, αντί να ενταχθούν σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταβολών στις οποίες θα πρέπει να συμβάλουν οι κοινωνικοί εταίροι.

2.2.3. Είναι λοιπόν σημαντικό να προωθηθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφορετικών σχεδίων δράσης, και τα μέτρα να είναι συνεπώς προς τους στόχους, ως αναπόσπαστο μέρος της διεργασίας των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

2.3. Η ΟΚΕ αναγνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική οφείλει να συμβάλλει στη δημιουργία σταθερών θέσεων απασχόλησης υψηλής ποιότητας ως πρωταρχική πηγή οικονομικής ασφάλειας και ουσιώδης παράγων της κοινωνικής ένταξης.

2.3.1. Εντούτοις, οι προσπάθειες που έχουν καταβληθεί για διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορεί να αποδειχθούν άκαρπες εάν οι γενικοί προσανατολισμοί της οικονομικής πολιτικής (άρθρο 103 της Συνθήκης) δεν καθορίζουν σαφώς την οικονομική αύξηση, τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ως προτεραιότητες της μακροοικονομικής πολιτικής σε επίπεδο Ένωσης.

2.3.2. Υπό το πρίσμα αυτό, πέρα από την « θετική αλλά ανεπαρκή » πρόταση () για την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ του Συμβουλίου Κοινωνικών Υποθέσεων και του Συμβουλίου ECOFIN, είναι απαραίτητο να αναζητηθεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ του στόχου και των πολιτικών που έχουν εξαγγελθεί σε επίπεδο Ένωσης, ως συνέχεια και της προσέγγισης που επιτεύχθηκε στο Λευκό Βιβλίο της Επιτροπής για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση, στο οποίο πιστεύεται ότι η οικονομική και κοινωνική πτυχή πρέπει να συμβαδίζουν.

2.3.3. Η αξιοπιστία του ευρωπαϊκού προτύπου στο σύνολό του συνδέεται με την επιτυχία σε ό,τι αφορά τη χρησιμοποίηση του εργατικού δυναμικού και τις συγκεκριμένες προοπτικές που παρέχονται στους ανέργους. Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των οικονομικών παραγόντων ώστε οι ενδείξεις αναθέρμανσης να μεταμορφωθούν σε βιώσιμη και διαρκή αναζωογόνηση.

2.4. Η ΟΚΕ επιδοκιμάζει την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας κατά την υλοποίηση των ενεργειών της κοινωνικής πολιτικής. Η αρχή αυτή πρέπει να εφαρμοσθεί καθέτως (ΕΕ, κράτη μέλη, περιφέρειες κ.λ.π), αλλά και οριζοντίως (κοινωνικοί εταίροι).

2.4.1. Κατά αυτόν τον τρόπο, τα μέσα σε κοινοτικό επίπεδο πρέπει να επικεντρωθούν, στο μέτρο του δυνατού, στον προσδιορισμό των αποτελεσμάτων που πρέπει να επιτευχθούν, αφήνοντας εντούτοις στις εθνικές αρχές τις ανάλογες αρμοδιότητες για την ανεύρεση του τρόπου και των μέσων επίτευξης. Η αρχή της επικουρικότητας δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την μη ανάληψη δράσεων ή, ακόμη, για την οπισθοδρόμηση στον κοινωνικό τομέα.

2.4.2. Η ΟΚΕ θεωρεί επίσης ότι, πέρα από την κάθετη επικουρικότητα που αναφέρθηκε ανωτέρω, θα πρέπει να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή, κατά τρόπο αποτελεσματικό, της οριζόντιας επικουρικότητας, με την πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που προσφέρονται στους κοινωνικούς εταίρους, ιδιαίτερα μέσω συμφωνιών που έχουν συναφθεί σε κοινοτικό επίπεδο. Οι κοινωνικοί εταίροι έχουν να διαδραματίσουν ειδικό ρόλο όχι μόνον στη χάραξης κοινωνικής πολιτικής και πολιτικής για την απασχόληση, αλλά και στην εφαρμογή της σε εθνικό και τομεακό επίπεδο.

2.5. Η ΟΚΕ υποστηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την προσέγγιση της κοινωνικής πολιτικής των κρατών μελών μέσω της σύγκλισης και όχι μέσω της εναρμόνισης των εθνικών συστημάτων. Ειδικότερα, ο καθορισμός ελάχιστων κοινωνικών προτύπων θα επιτρέψει την προσεκτική και σταδιακή πρόοδο προς την οικονομική και κοινωνική συνοχή.

2.6. Υπό το πρίσμα των υφιστάμενων συνθηκών που επικρατούν στις διεθνείς αγορές, είναι απαραίτητη η ανάπτυξη συνεργασίας με τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς (ειδικότερα με την ΔΟΕ και τον ΠΟΕ) για να εξασφαλισθεί η τήρηση αξιοπρεπών συνθηκών ζωής και εργασίας σε όλες τις χώρες. Η ΟΚΕ έχει ήδη αποφανθεί για την ανάγκη υιοθέτησης μιας « κοινωνικής ρήτρας » στις συμφωνίες του διεθνούς εμπορίου, και εκφράζει την ελπίδα ότι τα κοινοτικά όργανα θα ενεργήσουν σταθερά προς την κατεύθυνση αυτή.

Βρυξέλλες, 23 Νοεμβρίου 1994.

Ο Πρόεδρος της

Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Carlos FERRER

() Βλ. Πρόλογο του Λευκού Βιβλίου.

() Βλ. εισαγωγή του Λευκού Βιβλίου.

() ΕΕ αριθ. C 148 της 30. 5. 1994, σ. 35.

() Σημείο 23 του κεφαλαίου Ι του Λευκού Βιβλίου για την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ στη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Η ακόλουθη τροπολογία, η οποία συγκέντρωσε τουλάχιστον το ένα τέταρτο των ψήφων, απορρίφθηκε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων :

« 2.1. Το 1996 θα αποτελέσει έτος ορόσημο για την εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έτος αυτό θα ληφθούν, κατά πάσα πιθανότητα, νέα μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας, καθώς και τη βελτίωση και περαιτέρω ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς.

2.1.1. Θα είναι αποφασιστικής σημασίας για τη νομιμότητα της ΕΕ έναντι των πολιτών της να διασφαλισθεί, με την αναθεώρηση της συνθήκης, η ισορροπία μεταξύ του κοινωνικού και του οικονομικού τομέα. Για το λόγο αυτό είναι επίσης καθοριστικής σημασίας να δοθεί, στις σκέψεις της Επιτροπής που περιέχονται στο Λευκό Βιβλίο, σχετικά με την διασφάλιση των ελαχίστων κανόνων για την κοινωνική πολιτική και την πολιτική της αγοράς εργασίας καθώς και τη ρύθμισή τους με τη βοήθεια ενός συνδυασμού νομοθεσίας και συλλογικών συμβάσεων, πρώτη προτεραιότητα στις μελλοντικές συζητήσεις σχετικά με τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας της ΕΕ.

2.1.2. Εάν η πρόταση της Επιτροπής για ένα ρυθμιζόμενο πρότυπο, που θα αποτελείται τόσο από την νομοθεσία όσο και από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, επιτύχει, τότε είναι σημαντικό για το πρότυπο αυτό να στηρίζεται σε στέρεα βάση, πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί με τον άπαξ δια παντός καθορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων από τη συνθήκη. Διότι ακριβώς, το πλεονέκτημα με τη θέσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων από την συνθήκη έγκειται στο γεγονός ότι καθορίσθηκαν άπαξ δια παντός τα πλαίσια για τη ρύθμιση από την ΕΕ - έτσι ώστε θα εναπόκειται πλέον στην Επιτροπή και στους κοινωνικούς εταίρους στην Ευρώπη να αναπτύξουν περαιτέρω τα θεμελιώδη δικαιώματα μέσω της νομοθεσίας και/ή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. »

Το έως τώρα σημείο 2.1 γίνεται 2.2 κ.ο.κ.

Αιτιολογία

Αυτονόητη.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

Ψήφοι υπέρ : 30, ψήφοι κατά : 68, αποχές : 9.