24.11.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 327/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1717/2006 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 15ης Νοεμβρίου 2006

για τη θέσπιση μηχανισμού σταθερότητας

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 179 παράγραφος 1 και το άρθρο 181α,

την πρόταση της Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η Κοινότητα αποτελεί σημαντικό φορέα παροχής οικονομικής, χρηματοδοτικής, τεχνικής, ανθρωπιστικής και μακροοικονομικής βοήθειας προς τις τρίτες χώρες. Η διασφάλιση σταθερών συνθηκών για την ανθρώπινη και την οικονομική ανάπτυξη και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και των θεμελιωδών ελευθεριών παραμένουν πρωταρχικοί στόχοι της εξωτερικής δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «ΕΕ») στην οποία συμβάλλουν οι κοινοτικοί μηχανισμοί εξωτερικής βοήθειας. Το Συμβούλιο και οι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συναντώμενοι εντός του Συμβουλίου, με τα συμπεράσματά του του Νοεμβρίου 2004 σχετικά με την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα, καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η καλή διακυβέρνηση είναι ουσιώδη στοιχεία για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας».

(2)

Το πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων, που επικυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, υπογραμμίζει την «πολιτική δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνέχιση της πρόληψης των συγκρούσεων ως ενός από τους κυριότερους στόχους των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ» και δηλώνει ότι οι κοινοτικοί μηχανισμοί αναπτυξιακής συνεργασίας μπορούν να συμβάλουν στο στόχο αυτό και στην ανάδειξη της ΕΕ σε παγκόσμιο παράγοντα.

(3)

Τα μέτρα που θεσπίζονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού προς επίτευξη των στόχων των άρθρων 177 και 181α της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής «συνθήκη ΕΚ») μπορούν να συμπληρώνουν και θα πρέπει να είναι συνεπή προς τα μέτρα της ΕΕ για την επίτευξη των στόχων της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, στο πλαίσιο του τίτλου V, και προς τα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο του τίτλου VI της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (εφεξής «συνθήκη ΕΕ»). Το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να συνεργάζονται για τη διασφάλιση της συνέπειας αυτής, σύμφωνα με τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους.

(4)

Στην ευρωπαϊκή συναίνεση σχετικά με την ανάπτυξη, την οποία ενέκρινε το Συμβούλιο, οι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή στις 22 Νοεμβρίου 2005 και χαιρέτισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 15-16 Δεκεμβρίου 2005, δηλώνεται ότι η Κοινότητα, στο πλαίσιο των αντιστοίχων αρμοδιοτήτων των οργάνων της, θα αναπτύξει ολοκληρωμένη προσέγγιση για την πρόληψη των εύθραυστων πολιτειακών καταστάσεων, των συγκρούσεων, των φυσικών καταστροφών και άλλων κρίσεων, στόχος στον οποίο θα πρέπει να συμβάλλει ο παρών κανονισμός.

(5)	Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας στις 12 Δεκεμβρίου 2003.

(6)

Η δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της 25ης Μαρτίου 2004, κάνει έκκληση για την ενσωμάτωση των αντιτρομοκρατικών στόχων στα προγράμματα εξωτερικής βοήθειας. Επιπλέον, η στρατηγική της ΕΕ για τη χιλιετία όσον αφορά την πρόληψη και τον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος, την οποία υιοθέτησε το Συμβούλιο στις 27 Μαρτίου 2000, απαιτεί στενότερη συνεργασία με τις τρίτες χώρες.

(7)	Η σταθεροποίηση μιας κατάστασης ύστερα από κρίση απαιτεί τη διαρκή και ευέλικτη δέσμευση της διεθνούς κοινότητας, ιδίως κατά τα πρώτα χρόνια μετά την κρίση, βάσει ολοκληρωμένων στρατηγικών μετάβασης.

(8)

Για την εφαρμογή προγραμμάτων βοήθειας σε περιόδους κρίσης και πολιτικής αστάθειας απαιτούνται ειδικά μέτρα για να διασφαλιστεί η ευελιξία κατά τη λήψη αποφάσεων και την κατανομή του προϋπολογισμού, καθώς και ενισχυμένα μέτρα για να διασφαλιστεί η συνοχή με τη διμερή βοήθεια και μηχανισμοί για τη συγκέντρωση των κεφαλαίων των χορηγών βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της μεταβίβασης καθηκόντων δημόσιας αρχής από την έμμεση κεντρική διαχείριση.

(9)

Τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου που ακολούθησαν τις ανακοινώσεις της Επιτροπής σχετικά με τη σύνδεση της αρωγής, της αποκατάστασης και της ανάπτυξης υπογραμμίζουν την ανάγκη να συσχετιστούν εμπράκτως οι ενέργειες που χρηματοδοτούνται δυνάμει των διαφόρων χρηματοδοτικών μηχανισμών της Κοινότητας στο πλαίσιο των καταστάσεων κρίσης.

(10)

Για να αντιμετωπιστούν τα προαναφερθέντα προβλήματα εγκαίρως και αποτελεσματικά, απαιτούνται ειδικοί χρηματοδοτικοί πόροι και χρηματοδοτικοί μηχανισμοί που συμπληρώνουν την ανθρωπιστική βοήθεια και τους μακροπρόθεσμους μηχανισμούς συνεργασίας. Η ανθρωπιστική βοήθεια θα πρέπει να εξακολουθήσει να παρέχεται στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/96 του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 1996, σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια (2).

(11)

Πέρα από τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί με τις χώρες εταίρους στο πολιτικό πλαίσιο για τη συνεργασία που έχει θεσπιστεί στο πλαίσιο των σχετικών κοινοτικών μηχανισμών εξωτερικής βοήθειας, η Κοινότητα πρέπει να είναι σε θέση να παρέχει βοήθεια για μείζονα διεθνή και διαπεριφερειακά θέματα που ενδέχεται να έχουν αποσταθεροποιητικό αντίκτυπο.

(12)	Οι «Κατευθυντήριες γραμμές για την ενίσχυση του επιχειρησιακού συντονισμού μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών μελών στον τομέα της εξωτερικής βοήθειας» του 2001 υπογράμμισαν την ανάγκη καλύτερου συντονισμού της εξωτερικής βοήθειας της ΕΕ.

(13)

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει για την περίοδο 2007-2013 χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (3).

(14)	Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (4).

(15)	Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην κάλυψη του πεδίου εφαρμογής και στην αντικατάσταση ορισμένων υφιστάμενων κανονισμών σχετικά με την εξωτερική βοήθεια που παρέχει η Κοινότητα· ως εκ τούτου, οι εν λόγω κανονισμοί θα πρέπει να καταργηθούν.

(16)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα μεμονωμένα κράτη μέλη, λόγω της απαιτούμενης συντονισμένης πολυμερούς απάντησης στους τομείς που καθορίζει ο παρών κανονισμός και μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, λόγω της κλίμακας και των παγκόσμιων επιπτώσεων των μέτρων που προβλέπονται στον κανονισμό, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίζει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που καθορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης ΕΚ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1

Στόχοι

1.   Η Κοινότητα αναλαμβάνει μέτρα αναπτυξιακής συνεργασίας καθώς και μέτρα δημοσιονομικής, οικονομικής και τεχνικής συνεργασίας με τρίτες χώρες υπό τις συνθήκες που ορίζει ο παρών κανονισμός.

2.

α) σε καταστάσεις κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης, να συμβάλει στη σταθερότητα προβλέποντας αποτελεσματική αντίδραση με σκοπό την περιφρούρηση, τη θέσπιση ή την αποκατάσταση των απαραίτητων προϋποθέσεων για την αποτελεσματική εφαρμογή των πολιτικών ανάπτυξης και συνεργασίας της Κοινότητας· β) στο πλαίσιο σταθερών συνθηκών για την εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών συνεργασίας σε τρίτες χώρες, να βοηθά στην οικοδόμηση ικανοτήτων για την αντιμετώπιση ειδικών παγκόσμιων και διαπεριφερειακών απειλών που έχουν αποσταθεροποιητική επίδραση, και να διασφαλίζει την ετοιμότητα για αντιμετώπιση καταστάσεων πριν και μετά την κρίση.

3.   Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορούν να είναι συμπληρωματικά των μέτρων που θεσπίζονται στον τίτλο V και στον τίτλο VΙ της συνθήκης ΕΕ, είναι δε συνεπή προς αυτά και δεν τα θίγουν.

Άρθρο 2

Συμπληρωματικότητα της κοινοτικής βοήθειας

1.   Η κοινοτική βοήθεια βάσει του παρόντος κανονισμού είναι συμπληρωματική προς αυτήν που προβλέπεται στο πλαίσιο σχετικών κοινοτικών μηχανισμών εξωτερικής βοήθειας. Η κοινοτική βοήθεια παρέχεται μόνο καθόσον δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί επαρκής και αποτελεσματική αντίδραση από τους προαναφερθέντες μηχανισμούς.

2.   Η Επιτροπή εξασφαλίζει ότι τα μέτρα που εγκρίνονται βάσει του παρόντος κανονισμού είναι συνεπή με το συνολικό στρατηγικό πλαίσιο πολιτικής της Κοινότητας για τη χώρα-εταίρο και ειδικότερα με τους στόχους των μηχανισμών της παραγράφου 1, καθώς και με άλλα σχετικά κοινοτικά μέτρα.

3.   Προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα και η συνέπεια των κοινοτικών και των εθνικών μέτρων ενίσχυσης, η Επιτροπή προωθεί τη στενή συνεργασία μεταξύ των δικών της δραστηριοτήτων και των δραστηριοτήτων των κρατών μελών, τόσο σε επίπεδο λήψης αποφάσεων όσο και επιτόπου. Προς τούτο, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θέτουν σε λειτουργία σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών.

Άρθρο 3

Μέτρα για αντίδραση σε καταστάσεις κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης

1.   Η Κοινότητα μπορεί να παράσχει τεχνική και χρηματοδοτική βοήθεια προς επιδίωξη των ειδικών στόχων που εκτίθενται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α), ως αντίδραση σε επείγουσα κατάσταση, κρίση ή αναδυόμενη κρίση, σε κατάσταση που αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία, τη δημόσια τάξη, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών ή την ασφάλεια των ατόμων ή σε κατάσταση που απειλεί να κλιμακωθεί σε ένοπλη σύγκρουση ή να αποσταθεροποιήσει σοβαρά τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες. Τα μέτρα αυτά μπορούν επίσης να αντιμετωπίσουν καταστάσεις κατά τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επικαλεσθεί τις ρήτρες «ουσιωδών στοιχείων» διεθνών συμφωνιών με σκοπό την πλήρη ή εν μέρει διακοπή της συνεργασίας με τρίτες χώρες.

2.

α) υποστήριξη, με πρόβλεψη για τεχνική και υλικοτεχνική βοήθεια, των προσπαθειών που αναλαμβάνουν διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί, κρατικοί και μη κρατικοί παράγοντες, για την προώθηση της οικοδόμησης εμπιστοσύνης, της διαμεσολάβησης του διαλόγου και της συμφιλίωσης· β) στήριξη της εδραίωσης και της λειτουργίας μεταβατικών διοικήσεων που ορίζονται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο· γ) στήριξη της ανάπτυξης δημοκρατικών, πλουραλιστικών κρατικών θεσμών, περιλαμβανομένων μέτρων για την ενίσχυση του ρόλου των γυναικών σε αυτούς τους θεσμούς, την αποτελεσματική πολιτική διοίκηση και τα σχετικά νομικά πλαίσια σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, καλή διακυβέρνηση και κράτος δικαίου και δημόσια τάξη, περιλαμβανομένης μη στρατιωτικής τεχνικής βοήθειας για την ενίσχυση του συνολικού πολιτικού ελέγχου, και εποπτεία του συστήματος ασφαλείας καθώς και μέτρα για την ενίσχυση της ικανότητας επιβολής του νόμου και της εξουσίας των δικαστικών αρχών που συμμετέχουν στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, ναρκωτικών, όπλων και εκρηκτικών υλών· δ) στήριξη των διεθνών ποινικών δικαστηρίων και των εκτάκτων εθνικών δικαστηρίων, των επιτροπών για την εξεύρεση της αλήθειας και συμφιλίωσης, καθώς και των μηχανισμών για τη νομική διευθέτηση των καταγγελιών στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και για τη διεκδίκηση και επιδίκαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου· ε) στήριξη των αναγκαίων μέτρων για την αποκατάσταση και ανοικοδόμηση των βασικών υποδομών, καταλυμάτων, δημόσιων κτιρίων και οικονομικών περιουσιακών στοιχείων καθώς και της βασικής παραγωγικής ικανότητας, και για την αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την εξασφάλιση των αναγκαίων ελάχιστων προϋποθέσεων για μια διαρκή κοινωνική ανάπτυξη· στ) στήριξη των πολιτικών μέτρων που συνδέονται με την αποστράτευση και την επανένταξη των μαχητών στην κοινωνία των πολιτών και, όπου χρειάζεται, του επαναπατρισμού τους, καθώς και των μέτρων για τη διευθέτηση της κατάστασης των παιδιών στρατιωτών και των γυναικών μαχητών· ζ) μέτρα για μετριασμό των κοινωνικών επιπτώσεων της αναδιάρθρωσης των ένοπλων δυνάμεων· η) στήριξη των μέτρων για την αντιμετώπιση, στο πλαίσιο των κοινοτικών πολιτικών συνεργασίας και των στόχων τους, των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων στους πολίτες από τις νάρκες κατά προσωπικού, μη εκραγέντες μηχανισμούς ή εκρηκτικά κατάλοιπα του πολέμου· οι δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού καλύπτουν την εκπαίδευση στους κινδύνους, την αρωγή των θυμάτων, τη ναρκαλίευση και την εκκαθάριση ναρκοπεδίων καθώς και την καταστροφή των αποθεμάτων· θ) στήριξη μέτρων για την αντιμετώπιση, στο πλαίσιο των κοινοτικών πολιτικών συνεργασίας και των στόχων τους, των επιπτώσεων για τους πολίτες από την παράνομη χρήση και την πρόσβαση σε όπλα· αυτή η υποστήριξη περιορίζεται σε δραστηριότητες έρευνας, αρωγής των θυμάτων, επαύξησης της ευαισθητοποίησης του κοινού και ανάπτυξης νομικής και διοικητικής τεχνογνωσίας και καλής πρακτικής. Βοήθεια παρέχεται μόνο κατά το μέτρο που τούτο απαιτείται για την αποκατάσταση των προϋποθέσεων για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη των ενδιαφερομένων πληθυσμών, σε καταστάσεις κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης, κατά την παράγραφο 1. Δεν περιλαμβάνεται η υποστήριξη μέτρων για την καταπολέμηση της διασποράς όπλων· ι) στήριξη μέτρων για την εξασφάλιση της επαρκούς κάλυψης των ειδικών αναγκών γυναικών και παιδιών σε καταστάσεις κρίσης και διένεξης, περιλαμβανομένης της έκθεσής τους σε πράξεις βίας λόγω φύλου· ια) στήριξη της αποκατάστασης και της επανένταξης των θυμάτων ένοπλων συγκρούσεων, περιλαμβανομένων μέτρων για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών γυναικών και παιδιών· ιβ) στήριξη μέτρων για την προώθηση και προάσπιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και των συναφών διεθνών κειμένων· ιγ) στήριξη των κοινωνικοοικονομικών μέτρων για την προώθηση της δίκαιης πρόσβασης στους φυσικούς πόρους, και της διαφανούς διαχείρισής τους, σε καταστάσεις κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης· ιδ) στήριξη των κοινωνικοοικονομικών μέτρων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων λόγω των αιφνιδίων μετακινήσεων των πληθυσμών, περιλαμβανομένων των μέτρων για την αντιμετώπιση των αναγκών των κοινοτήτων υποδοχής σε καταστάσεις κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης· ιε) στήριξη μέτρων με σκοπό την προαγωγή και την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών και της συμμετοχής της στην πολιτική διαδικασία, περιλαμβανομένων μέτρων για την προαγωγή ανεξάρτητων, πολυφωνικών και επαγγελματικών μέσων ενημέρωσης· ιστ) στήριξη μέτρων για την αντιμετώπιση των φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών και των απειλών κατά της δημόσιας υγείας ελλείψει κοινοτικής ανθρωπιστικής βοήθειας ή συμπληρωματικά προς αυτήν.

3.

— εμπίπτουν στο γενικό πεδίο εφαρμογής και στους ειδικούς στόχους του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο α), και — περιορίζονται σε διάρκεια στο χρονικό διάστημα που ορίζει το άρθρο 6 παράγραφος 2, και — θα ήσαν υπό κανονικές συνθήκες επιλέξιμα στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών μηχανισμών εξωτερικής βοήθειας, αλλά τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 2, θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού λόγω της ανάγκης ταχείας αντίδρασης σε κατάσταση κρίσης ή αναδυόμενης κρίσης.

Άρθρο 4

Συνεργασία με τρίτες χώρες στο πλαίσιο σταθερών συνθηκών για συνεργασία

1.

Απειλές κατά της δημόσιας τάξης, της ασφαλείας των προσώπων, των κρίσιμης σημασίας υποδομών και της δημόσιας υγείας. Η βοήθεια αυτή καλύπτει τα εξής: α) την ενίσχυση της ικανότητας επιβολής του νόμου και των δικαστικών και των πολιτικών αρχών που συμμετέχουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένης της παράνομης διακίνησης ανθρώπων, ναρκωτικών, όπλων και εκρηκτικών υλών και στον αποτελεσματικό έλεγχο του λαθρεμπορίου και της παράνομης διαμετακόμισης. Προτεραιότητα δίδεται στη διαπεριφερειακή συνεργασία με τη συμμετοχή τρίτων χωρών που έχουν καταδείξει σαφή πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Τα μέτρα σε αυτό τον τομέα αποδίδουν ιδιαίτερη έμφαση στην καλή διακυβέρνηση και είναι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ιδίως με το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Όσον αφορά τη συνδρομή προς τις αρχές που συμμετέχουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, προτεραιότητα δίδεται σε υποστηρικτικά μέτρα για την ανάπτυξη και ενίσχυση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, την εκτέλεση και έμπρακτη εφαρμογή του δημοσιονομικού δικαίου, του τελωνειακού και μεταναστευτικού δικαίου καθώς και για την ανάπτυξη διεθνών διαδικασιών για την επιβολή του νόμου. Όσον αφορά τη συνδρομή στο θέμα των ναρκωτικών, αποδίδεται η δέουσα προσοχή στη διεθνή συνεργασία που αποσκοπεί στην προώθηση των καλύτερων πρακτικών σχετικά με τον περιορισμό της ζήτησης, της παραγωγής και των βλαπτικών επιπτώσεων· β) την στήριξη των μέτρων για την αντιμετώπιση των απειλών κατά της ασφάλειας των διεθνών μεταφορών, των δράσεων στον τομέα της ενέργειας, καθώς και των κρίσιμης σημασίας υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών και της διανομής ενέργειας. Τα μέτρα που θεσπίζονται σε αυτόν τον τομέα αποδίδουν ιδιαίτερη έμφαση στην διαπεριφερειακή συνεργασία και στην εφαρμογή διεθνών προτύπων στα θέματα συνειδητοποίησης των κινδύνων, ανάλυσης της προσβλητότητας, ετοιμότητας για αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, διαχείρισης συναγερμικών ειδοποιήσεων και των συνεπειών τους· γ) την συμβολή στην εξασφάλιση επαρκούς αντιμετώπισης αιφνιδίων σοβαρών απειλών κατά της δημόσιας υγείας, όπως επιδημίες με ενδεχόμενες διακρατικές επιπτώσεις. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στο σχεδιασμό των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, στη διαχείριση των αποθεμάτων εμβολίων και φαρμάκων, στη διεθνή συνεργασία, στα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και συναγερμού.

2.

Μετριασμός των κινδύνων και ετοιμότητα σχετικά με τις χημικές, βιολογικές, ραδιολογικές και πυρηνικές ύλες ή ουσίες. Η βοήθεια καλύπτει τα εξής: α) την προώθηση δράσεων μη στρατιωτικής έρευνας ως εναλλακτική λύση στην έρευνα που συνδέεται με αμυντικούς σκοπούς και παροχή στήριξης για την επιμόρφωση και εναλλακτική απασχόληση επιστημόνων και μηχανικών που απασχολούνταν προηγουμένως στον τομέα των εξοπλισμών· β) την παροχή στήριξης σε μέτρα για την ενίσχυση των πρακτικών ασφάλειας που συνδέονται με διευκολύνσεις των πολιτών εκεί όπου αποθεματοποιούνται ευαίσθητες χημικές, βιολογικές, ραδιολογικές ή πυρηνικές ύλες ή ουσίες, ή διακινούνται στο πλαίσιο μη στρατιωτικών ερευνητικών προγραμμάτων· γ) την παροχή στήριξης, στο πλαίσιο κοινοτικών πολιτικών συνεργασίας και των στόχων τους, για την εγκαθίδρυση μη στρατιωτικών υποδομών και την εκπόνηση των σχετικών μελετών που απαιτούνται για την αποξήλωση, την αποκατάσταση ή την αλλαγή χρήσης διευκολύνσεων και εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνταν προηγουμένως για εξοπλισμούς, εφόσον θεωρούνται ως μη ανήκουσες σε συγκεκριμένο αμυντικό πρόγραμμα· δ) την παροχή στήριξης σε μέτρα για την ενίσχυση των αρμοδίων μη στρατιωτικών αρχών που συμμετέχουν στην ανάπτυξη και επιβολή αποτελεσματικού ελέγχου παράνομης διακίνησης ευαίσθητων χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών ή πυρηνικών υλών ή ουσιών (συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού για την παραγωγή ή την παράδοσή τους), μεταξύ άλλων, με την εγκατάσταση σύγχρονου εξοπλισμού υλικοτεχνικής αξιολόγησης και ελέγχου· ε) την ανάπτυξη νομικού πλαισίου και θεσμικών ικανοτήτων για την καθιέρωση και επιβολή ουσιαστικών ελέγχων στις εξαγωγές αγαθών διπλής χρήσης, περιλαμβανομένων μέτρων περιφερειακής συνεργασίας· στ) την ανάπτυξη δυνατοτήτων αποτελεσματικής αντιμετώπισης των καταστροφών με μη στρατιωτικά μέσα, σχεδιασμού των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, αντιμετώπισης των κρίσεων και δυνατοτήτων μέτρων εξυγίανσης σε σχέση με πιθανά μείζονος σημασίας περιβαλλοντικά περιστατικά σε αυτόν τον τομέα. Όσον αφορά τα μέτρα που καθορίζουν τα στοιχεία α), β), γ) και δ), τίθεται ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνες τις περιοχές ή χώρες στις οποίες υπάρχουν ακόμη αποθέματα αυτών των υλών και όπου υπάρχει κίνδυνος διασποράς αυτών των υλικών.

3.

Οικοδόμηση ικανοτήτων πριν και μετά την κρίση Παροχή στήριξης για μακροπρόθεσμα μέτρα που αποσκοπούν στην οικοδόμηση και ενίσχυση των ικανοτήτων των διεθνών, περιφερειακών και υποπεριφερειακών οργανισμών, καθώς και των κρατικών και μη κρατικών φορέων σε σχέση με τις προσπάθειές τους για: α) προώθηση της έγκαιρης προειδοποίησης, της οικοδόμησης εμπιστοσύνης, της διαμεσολάβησης και της συμφιλίωσης καθώς και αντιμετώπισης των αναδυόμενων ενδοκοινοτικών εντάσεων· β) βελτίωση της ανάκαμψης μετά τις συγκρούσεις και τις καταστροφές. Τα μέτρα, υπό την έννοια του παρόντος σημείου, περιλαμβάνουν τη μεταφορά τεχνογνωσίας, την ανταλλαγή πληροφοριών, την αξιολόγηση των κινδύνων/απειλών, την έρευνα και την ανάλυση, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και την κατάρτιση. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν, όπου δει, χρηματοοικονομική και τεχνική βοήθεια για την εφαρμογή εκείνων των συστάσεων της Επιτροπής των ΗΕ για την Οικοδόμηση Εμπιστοσύνης που εμπίπτουν στους στόχους της κοινοτικής πολιτικής συνεργασίας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 5

Γενικό πλαίσιο εφαρμογής

α)	μέτρα έκτακτης βοήθειας και προγράμματα προσωρινής αντίδρασης·

β)	πολυκρατικά έγγραφα στρατηγικής, θεματικά έγγραφα στρατηγικής και πολυετή ενδεικτικά προγράμματα·

γ)	ετήσια προγράμματα δράσης·

δ)	ειδικά μέτρα.

Άρθρο 6

Μέτρα έκτακτης βοήθειας και προγράμματα προσωρινής αντίδρασης

1.   Η κοινοτική βοήθεια βάσει του άρθρου 3 εκτελείται με μέτρα έκτακτης βοήθειας και με προγράμματα προσωρινής αντίδρασης.

2.   Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει μέτρα έκτακτης βοήθειας σε καταστάσεις κρίσης, όπως οι καταστάσεις του άρθρου 3 παράγραφος 1, καθώς και σε εξαιρετικές ή απρόβλεπτες, κατά το άρθρο 3 παράγραφος 3, όταν η αποτελεσματικότητα των μέτρων εξαρτάται κυρίως από την ταχεία ή ευέλικτη εφαρμογή τους. Τα μέτρα αυτά έχουν μέγιστη διάρκεια 18 μηνών. Κάποια επιμέρους μέτρα μπορούν να παραταθούν σε διάρκεια για έξι επιπλέον μήνες σε περίπτωση αντικειμενικών και απρόβλεπτων εμποδίων στην εφαρμογή τους, υπό τον όρο ότι δεν αυξάνεται το ύψος της χρηματοδότησης του μέτρου.

3.   Όταν το κόστος ενός μέτρου έκτακτης βοήθειας υπερβαίνει τα 20 000 000 ευρώ, τότε το μέτρο εγκρίνεται βάσει της διαδικασίας του άρθρου 22 παράγραφος 2.

4.   Η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει προγράμματα προσωρινής αντίδρασης με σκοπό να ορίσει ή να επαναπροσδιορίσει τις βασικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αποτελεσματική εφαρμογή των πολιτικών εξωτερικής συνεργασίας της Κοινότητας. Τα προγράμματα προσωρινής αντίδρασης βασίζονται στα μέτρα έκτακτης βοήθειας και εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 22 παράγραφος 2.

5.   Η Επιτροπή ενημερώνει τακτικά το Συμβούλιο σχετικά με τον εκ μέρους της προγραμματισμό της κοινοτικής βοήθειας, σύμφωνα με το άρθρο 3. Πριν από την έγκριση ή ανανέωση οιωνδήποτε μέτρων έκτακτης βοήθειας με κόστος έως και 20 000 000 ευρώ, η Επιτροπή ενημερώνει το Συμβούλιο σχετικά με τη φύση και τους στόχους τους, καθώς και για τα προβλεπόμενα ποσά χρηματοδότησης. Λαμβάνει υπόψη της τη σχετική πολιτική προσέγγιση του Συμβουλίου τόσο κατά το σχεδιασμό όσο και τη συνακόλουθη εφαρμογή αυτών των μέτρων, χάριν συνοχής των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ. Η Επιτροπή ενημερώνει ομοίως το Συμβούλιο πριν επιφέρει σημαντικές και ουσιαστικές αλλαγές στα ήδη εγκριθέντα μέτρα έκτακτης βοήθειας.

6.   Σε όσο το δυνατόν ενωρίτερο στάδιο μετά την έγκριση μέτρων έκτακτης βοήθειας, και οπωσδήποτε κάθε επτά μήνες μετά την έγκριση, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η οποία παρέχει γενικό απολογισμό της τρέχουσας και προβλεπόμενης κοινοτικής αντίδρασης, περιλαμβανομένης της συνεισφοράς των λοιπών κοινοτικών ταμείων χρηματοδότησης, της κατάστασης των υφισταμένων εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα και των αντιστοίχων πολυκρατικών εγγράφων στρατηγικής, καθώς και του ρόλου της Κοινότητας στο πλαίσιο της γενικότερης αντίδρασης σε διεθνές και πολυμερές πλαίσιο. Η έκθεση επισημαίνει επίσης κατά πόσον, και για ποια χρονική διάρκεια, η Επιτροπή προτίθεται να συνεχίσει τα μέτρα έκτακτης βοήθειας.

Άρθρο 7

Πολυεθνικά έγγραφα στρατηγικής, θεματικά έγγραφα στρατηγικής και πολυετή ενδεικτικά προγράμματα

1.   Τα πολυεθνικά και τα θεματικά έγγραφα στρατηγικής αποτελούν τη γενική βάση για την εφαρμογή της βοήθειας σύμφωνα με το άρθρο 4.

2.   Τα πολυεθνικά και τα θεματικά έγγραφα στρατηγικής ορίζουν τη στρατηγική της Κοινότητας για τις ενδιαφερόμενες χώρες ή τα συναφή θέματα, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των εν λόγω χωρών, τις προτεραιότητες της Κοινότητας, τη διεθνή κατάσταση και τις δραστηριότητες των βασικών εταίρων.

3.   Τα πολυεθνικά και τα θεματικά έγγραφα στρατηγικής, καθώς και όλες οι αναθεωρημένες ή διευρυμένες εκδόσεις τους, εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 22 παράγραφος 2. Η αρχική περίοδος την οποία καλύπτουν δεν υπερβαίνει την περίοδο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και αναθεωρούνται στο ενδιάμεσο στάδιο.

4.   Τα έγγραφα στρατηγικής συμφωνούν, χωρίς να αλληλεπικαλύπτονται, με εθνικά, πολυεθνικά ή θεματικά έγγραφα στρατηγικής τα οποία έχουν εγκριθεί στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών ταμείων εξωτερικής βοήθειας. Βασίζονται, όταν αυτό είναι απαραίτητο, σε διάλογο με τις ενδιαφερόμενες χώρες-εταίρους ή την περιοχή εταίρο, περιλαμβανομένης και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να υποστηριχθούν εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές και να διασφαλισθούν η δέσμευση και η συμμετοχή των χωρών εταίρων ή της περιοχής εταίρου. Επιπλέον, όταν κρίνεται σκόπιμο, διοργανώνονται διαβουλεύσεις μεταξύ της Επιτροπής, των κρατών μελών και των διαφόρων άλλων χορηγών βοήθειας για να διασφαλιστεί η συμπληρωματικότητα μεταξύ των δραστηριοτήτων συνεργασίας της Κοινότητας με τις δραστηριότητες των κρατών μελών και άλλων χορηγών. Ενδεχομένως, μπορούν να συμμετάσχουν και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.

5.   Κάθε πολυεθνικό έγγραφο στρατηγικής συνοδεύεται, εάν είναι απαραίτητο, από πολυετές ενδεικτικό πρόγραμμα στο οποίο συνοψίζονται οι τομείς προτεραιότητας που έχουν επιλεγεί για κοινοτική χρηματοδότηση, οι ειδικοί στόχοι, τα αναμενόμενα αποτελέσματα και το χρονοδιάγραμμα της κοινοτικής ενίσχυσης και το ενδεικτικό χρηματοδοτικό πλαίσιο, γενικά και για κάθε τομέα προτεραιότητας. Εάν κρίνεται σκόπιμο, τα χρηματοδοτικά πλαίσια μπορούν να παρατίθενται υπό μορφή ψαλίδας.

6.   Τα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα ορίζουν τα χρηματοδοτικά πλαίσια για κάθε πρόγραμμα βάσει διαφανών κριτηρίων, και με γνώμονα τις ανάγκες και τις επιδόσεις των ενδιαφερομένων χωρών ή περιοχών εταίρων και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι χώρες ή οι περιοχές που διέρχονται περίοδο κρίσης ή σύγκρουσης.

7.   Τα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα, καθώς και όλες οι αναθεωρημένες ή διευρυμένες εκδόσεις τους, εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 22 παράγραφος 2. Καταρτίζονται, όπου αυτό είναι απαραίτητο, κατόπιν διαβουλεύσεως με τις ενδιαφερόμενες χώρες ή περιοχές εταίρους.

8.   Τα χρηματικά ποσά των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων μπορούν να αυξηθούν ή να μειωθούν ως αποτέλεσμα αναθεωρήσεων, λαμβανομένων υπόψη των μεταβολών στην κατάσταση, τις επιδόσεις και τις ανάγκες μιας χώρας, σύμφωνα με τη διαδικασία της παραγράφου 7.

Άρθρο 8

Ετήσια προγράμματα δράσης

1.   Τα ετήσια προγράμματα δράσης περιέχουν μέτρα τα οποία εγκρίνονται βάσει των πολυεθνικών και των θεματικών εγγράφων στρατηγικής και των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων του άρθρου 7.

2.   Τα ετήσια προγράμματα δράσης ορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τα πεδία παρέμβασης, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Επιπλέον, περιέχουν συνοπτική περιγραφή των προς χρηματοδότηση δράσεων, ένδειξη του ποσού που χορηγείται για κάθε δράση και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους. Όπου κρίνεται απαραίτητο, θα πρέπει να περιέχουν τα αποτελέσματα εμπειριών που έχουν αποκομισθεί από προηγούμενες δράσεις χορήγησης βοήθειας. Οι στόχοι είναι μετρήσιμοι.

3.   Τα ετήσια προγράμματα δράσης, καθώς και όλες οι αναθεωρημένες ή διευρυμένες εκδόσεις τους, εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 22 παράγραφος 2.

Άρθρο 9

Ειδικά μέτρα

1.   Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 7 και 8, σε περίπτωση απρόβλεπτων αναγκών ή γεγονότων, η Επιτροπή υιοθετεί ειδικά μέτρα που δεν προβλέπονται στα πολυεθνικά ή θεματικά έγγραφα στρατηγικής και στα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα του άρθρου 7 ή στα ετήσια προγράμματα δράσης του άρθρου 8.

2.   Τα ειδικά μέτρα ορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τους τομείς παρέμβασης, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Επιπλέον, περιέχουν περιγραφή των προς χρηματοδότηση δράσεων, ένδειξη του ποσού που χορηγείται για κάθε δράση και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους.

3.   Ειδικά μέτρα το κόστος των οποίων υπερβαίνει τα 5 000 000 ευρώ θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 22 παράγραφος 2.

4.   Η Επιτροπή ενημερώνει την επιτροπή εντός ενός μηνός από τη θέσπιση ειδικών μέτρων το κόστος των οποίων είναι έως και 5 000 000 ευρώ.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ

Άρθρο 10

Eπιλεξιμότητα

1.

α) οι χώρες και περιοχές εταίροι, καθώς και τα θεσμικά τους όργανα· β) οι αποκεντρωμένες οντότητες των χωρών εταίρων, όπως οι περιοχές, τα διαμερίσματα, οι επαρχίες και οι δημοτικές αρχές· γ) οι κοινοί φορείς που δημιουργούνται από τις χώρες και περιοχές εταίρους και από την Κοινότητα· δ) οι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών οργανισμών, των οργανώσεων, των υπηρεσιών ή αποστολών των Ηνωμένων Εθνών, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι τράπεζες ανάπτυξης, και οργανισμοί διεθνούς δικαιοδοσίας, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού· ε) ευρωπαϊκές υπηρεσίες· στ) οι ακόλουθες οντότητες και φορείς των κρατών μελών, των χωρών και περιοχών εταίρων και οποιασδήποτε άλλης τρίτης χώρας, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού: i) οι φορείς του δημόσιου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι τοπικές αρχές ή διοικήσεις και οι αντίστοιχες κοινοπραξίες, ii) οι εταιρείες, οι επιχειρήσεις και άλλοι ιδιωτικοί οργανισμοί και οικονομικοί φορείς, iii) τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χορηγούν, προωθούν και χρηματοδοτούν ιδιωτικές επενδύσεις στις χώρες και περιοχές εταίρους, iv) οι μη κρατικοί παράγοντες, κατά την έννοια της παραγράφου 2, v) τα φυσικά πρόσωπα.

2.   Οι μη κρατικοί παράγοντες που μπορούν να τύχουν χρηματοδοτικής στήριξης κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού είναι κυρίως οι εξής: οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οργανώσεις αυτοχθόνων πληθυσμών, οι τοπικές επαγγελματικές ομάδες και οι τοπικές ομάδες πολιτών, οι συνεταιρισμοί, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων, οι τοπικές οργανώσεις (συμπεριλαμβανομένων των δικτύων) που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αποκεντρωμένης περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης, οι οργανώσεις καταναλωτών, οι οργανώσεις γυναικών και νέων, οι εκπαιδευτικοί, πολιτιστικοί, ερευνητικοί και επιστημονικοί οργανισμοί, τα πανεπιστήμια, οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές οργανώσεις ή κοινότητες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς και όλες οι μη κυβερνητικές ενώσεις και τα ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη ή στην εξωτερική διάσταση των εσωτερικών πολιτικών.

3.   Άλλοι φορείς ή παράγοντες που δεν περιλαμβάνονται στις παραγράφους 1 και 2 δύνανται να λάβουν χρηματοδότηση, εφόσον τούτο απαιτείται για την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 11

Τύποι μέτρων

1.

α) έργα και προγράμματα· β) τομεακή ή γενική στήριξη του προϋπολογισμού, όταν το σύστημα διαχείρισης των δημόσιων κεφαλαίων της χώρας εταίρου είναι αρκετά διαφανές, αξιόπιστο και αποτελεσματικό, και όταν η χώρα εταίρος έχει θεσπίσει κατάλληλες τομεακές ή μακροοικονομικές πολιτικές που έχουν εγκριθεί από τους κυριότερους χορηγούς βοήθειας, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η στήριξη του προϋπολογισμού δύναται γενικώς να αποτελεί έναν από πλείονες μηχανισμούς. Χορηγείται σε συνάρτηση με επακριβείς στόχους και σχετικά κριτήρια αξιολόγησης. Η εκταμίευση της στήριξης του προϋπολογισμού πραγματοποιείται υπό την προϋπόθεση ότι έχει σημειωθεί ικανοποιητική πρόοδος στην επίτευξη των στόχων όσον αφορά τον αντίκτυπο και τα αποτελέσματα· γ) σε εξαιρετικές περιπτώσεις, τομεακά και γενικά προγράμματα στήριξης των εισαγωγών, τα οποία μπορούν να λάβουν τη μορφή: i) τομεακών προγραμμάτων εισαγωγών σε είδος, ii) τομεακών προγραμμάτων εισαγωγών υπό μορφή συναλλάγματος για τη χρηματοδότηση των εν λόγω τομεακών εισαγωγών, ή iii) γενικών προγραμμάτων εισαγωγών υπό μορφή συναλλάγματος για τη χρηματοδότηση των γενικών εισαγωγών που αφορούν ευρύ φάσμα προϊόντων· δ) κεφάλαια που διατίθενται σε ενδιάμεσους χρηματοδότες, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 20, για τη χορήγηση δανείων (ιδίως για τη στήριξη των επενδύσεων στον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη του τομέα αυτού) ή επιχειρηματικών κεφαλαίων (ιδίως υπό μορφή δανείων μειωμένης εξασφάλισης ή υπό αίρεση δανείων) ή άλλες μειοψηφικές και προσωρινές συμμετοχές στο εταιρικό κεφάλαιο, εφόσον ο οικονομικός κίνδυνος για την Κοινότητα περιορίζεται στα κεφάλαια αυτά· ε) επιχορηγήσεις για τη χρηματοδότηση των μέτρων· στ) επιχορηγήσεις για τη χρηματοδότηση του κόστους λειτουργίας· ζ) χρηματοδότηση των προγραμμάτων αδελφοποίησης μεταξύ δημόσιων θεσμικών οργάνων, εθνικών δημόσιων φορέων ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου με αποστολή δημόσιας υπηρεσίας ενός κράτους μέλους και εκείνων των χωρών ή περιοχών εταίρων· η) συνεισφορές σε διεθνή κεφάλαια, ιδίως στα κεφάλαια που διαχειρίζονται διεθνείς ή περιφερειακοί οργανισμοί· θ) συνεισφορές σε εθνικά κεφάλαια που έχουν συσταθεί από τις χώρες και περιοχές εταίρους για να ευνοηθεί η κοινή χρηματοδότηση από διάφορους χορηγούς βοήθειας ή συνεισφορές σε κεφάλαια που έχουν συσταθεί από έναν ή περισσότερους χορηγούς βοήθειας με σκοπό την από κοινού εφαρμογή των δράσεων· ι) ανθρώπινο δυναμικό και υλικοί πόροι που απαιτούνται για την αποτελεσματική διαχείριση και εποπτεία των έργων και προγραμμάτων από τις χώρες και περιοχές εταίρους.

2.   Η κοινοτική χρηματοδότηση δεν χρησιμοποιείται, κατ’ αρχήν, για την πληρωμή φόρων, δασμών ή τελών σε χώρες δικαιούχους.

3.   Οι δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/96 και που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 12

Μέτρα στήριξης

1.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να καλύψει τις δαπάνες που συνδέονται με τις δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, εποπτείας, ελέγχου και αξιολόγησης που είναι άμεσα αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και για την επίτευξη των στόχων του. Η κοινοτική χρηματοδότηση περιλαμβάνει επίσης τις δαπάνες διοικητικής στήριξης του προσωπικού των αντιπροσωπειών της Επιτροπής που απαιτούνται για τη διαχείριση των χρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού έργων.

2.   Η στήριξη δύναται να χρηματοδοτείται εκτός του πεδίου εφαρμογής των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων. Η Επιτροπή εγκρίνει τέτοια μέτρα στήριξης σύμφωνα με το άρθρο 9.

Άρθρο 13

Συγχρηματοδότηση

1.

α) τα κράτη μέλη και τους οργανισμούς του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα· β) τις τρίτες χρηματοδότριες χώρες και ιδίως τους οργανισμούς του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα· γ) τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς και ιδίως τα διεθνή και περιφερειακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· δ) τις εταιρείες, τις επιχειρήσεις, άλλους οργανισμούς και ιδιωτικούς οικονομικούς παράγοντες, καθώς και τους λοιπούς μη κρατικούς παράγοντες του άρθρου 10 παράγραφος 2· ε) τις χρηματοδοτούμενες χώρες ή περιοχές εταίρους, και άλλες οντότητες επιλέξιμες για χρηματοδότηση, κατά την έννοια του άρθρου 10.

2.   Στην περίπτωση της παράλληλης συγχρηματοδότησης, το σχέδιο ή το πρόγραμμα υποδιαιρείται σε πολυάριθμα ταυτοποιήσιμα υποέργα, καθένα από τα οποία χρηματοδοτείται από τους διαφόρους εταίρους που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση, κατά τρόπο ώστε να μπορεί να προσδιορίζεται πάντα ο τελικός προορισμός της χρηματοδότησης. Στην περίπτωση της μεικτής συγχρηματοδότησης, το συνολικό κόστος του έργου ή του προγράμματος κατανέμεται μεταξύ των εταίρων που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση και οι πόροι συγκεντρώνονται κατά τρόπο ώστε δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί η ταυτότητα της πηγής χρηματοδότησης μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας στο πλαίσιο του έργου ή του προγράμματος.

3.   Στην περίπτωση της μεικτής συγχρηματοδότησης, για την εφαρμογή κοινών μέτρων, η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει και να διαχειρίζεται κεφάλαια για λογαριασμό των οργανισμών της παραγράφου 1 στοιχεία α), β) και γ). Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή εφαρμόζει τα χρηματοδοτούμενα μέτρα σε κεντρικό επίπεδο, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με την ανάθεση των καθηκόντων αυτών σε κοινοτικές υπηρεσίες ή οργανισμούς που δημιουργεί η Κοινότητα. Τα κεφάλαια αυτά εξομοιώνονται με έσοδα για ειδικό προορισμό, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (5).

Άρθρο 14

Τρόποι διαχείρισης

1.   Τα μέτρα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού υπόκεινται σε διαχείριση, παρακολούθηση, αξιολόγηση και έκθεση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

2.   Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αναθέσει την άσκηση δημόσιας εξουσίας, ιδίως εκτέλεσης του προϋπολογισμού, στους φορείς που μνημονεύονται στο άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, εφόσον οι εν λόγω φορείς αναγνωρίζονται διεθνώς, συμμορφώνονται με τα διεθνώς αναγνωρισμένα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και ελέγχονται από δημόσια αρχή.

3.   Σε περίπτωση αποκεντρωμένης διαχείρισης, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να καταφύγει σε διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων ή επιχορηγήσεων της χώρας ή της περιοχής εταίρου που δικαιούται χρηματοδότησης.

Άρθρο 15

Δημοσιονομικές δεσμεύσεις

1.   Οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις πραγματοποιούνται με βάση τις αποφάσεις που λαμβάνει η Επιτροπή δυνάμει των άρθρων 6, 8, 9 και 12.

2.	— συμφωνίες χρηματοδότησης, — συμφωνίες επιχορηγήσεων, — δημόσιες συμβάσεις, — συμβάσεις εργασίας.

Άρθρο 16

Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας

1.   Κάθε συμφωνία που εντάσσεται στον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνει διατάξεις που διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, ιδίως όσον αφορά την απάτη, τη δωροδοκία και άλλες παρατυπίες, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (6), τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (7), και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (8).

2.   Οι συμφωνίες αυτές εξουσιοδοτούν ρητά την Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο να έχουν την αρμοδιότητα ελέγχου, βάσει εγγράφων και επιτόπου, επί όλων των εργολάβων ή υπεργολάβων που έχουν λάβει κοινοτικά κεφάλαια. Εξουσιοδοτούν επίσης ρητά την Επιτροπή να διενεργεί ελέγχους και επιθεωρήσεις επιτόπου, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96.

3.   Κάθε συμβόλαιο που συνδέεται με την εφαρμογή της βοήθειας διασφαλίζει στην Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο την άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπει η παράγραφος 2 κατά τη διάρκεια και μετά την εκτέλεση των συμβολαίων.

Άρθρο 17

Συμμετοχή και κανόνες καταγωγής

1.   Δυνατότητα συμμετοχής στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού έχουν όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα των κρατών μελών.

2.	— οποιαδήποτε χώρα είναι δικαιούχος στο πλαίσιο του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (9), — οποιοδήποτε κράτος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, μη μέλος της ΕΕ, και — οποιαδήποτε άλλη τρίτη χώρα ή περιοχή στις περιπτώσεις που έχει καθιερωθεί η αμοιβαία πρόσβαση στην εξωτερική βοήθεια.

3.   Στην περίπτωση μέτρων που λαμβάνονται από οποιαδήποτε τρίτη χώρα που θεωρείται λιγότερο ανεπτυγμένη, σύμφωνα με τη κριτήρια του ΟΟΣΑ, η συμμετοχή στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων είναι δυνατή σε συνολική βάση.

4.   Στην περίπτωση των εκτάκτων μέτρων βοήθειας και των προγραμμάτων προσωρινής αντίδρασης του άρθρου 6, η συμμετοχή στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων είναι δυνατή σε συνολική βάση.

5.   Στην περίπτωση μέτρων που θεσπίζονται για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 4, η συμμετοχή στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων είναι δυνατή, οι δε κανόνες καταγωγής εφαρμόζονται, για κάθε φυσικό και νομικό πρόσωπο αναπτυσσόμενης χώρας ή χώρας που βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζει ο ΟΟΣΑ, καθώς και για κάθε άλλο κράτος που είναι επιλέξιμο δυνάμει της αντίστοιχης στρατηγικής.

6.   Οι διεθνείς οργανισμοί έχουν δυνατότητα συμμετοχής στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων ή συμβάσεων επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

7.   Οι προτεινόμενοι εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των διαδικασιών δημόσιων συμβάσεων ή συμβάσεων επιχορηγήσεων δεν υποχρεούνται να πληρούν τα κριτήρια εθνικότητας που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

8.   Όλες οι προμήθειες και όλα τα υλικά που αποκτώνται στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτούμενων δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι κοινοτικής καταγωγής ή καταγωγής χώρας επιλέξιμης στο πλαίσιο των παραγράφων 2 έως 5.

9.   Η συμμετοχή φυσικών και νομικών προσώπων τρίτων χωρών ή περιοχών που έχουν παραδοσιακούς, οικονομικούς, εμπορικούς ή γεωγραφικούς δεσμούς με τη χώρα εταίρο επιτρέπεται κατά περίπτωση. Η Επιτροπή δύναται επιπλέον, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέπει τη συμμετοχή φυσικών και νομικών προσώπων άλλων χωρών ή τη χρησιμοποίηση προμηθειών και υλικών διαφορετικής καταγωγής.

Άρθρο 18

Προχρηματοδότηση

Όσον αφορά την προχρηματοδότηση, οι τόκοι που αποφέρουν τα ποσά που διατίθενται στους δικαιούχους αφαιρούνται από την τελική πληρωμή.

Άρθρο 19

Επιχορηγήσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 114 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, τα φυσικά πρόσωπα μπορούν να λάβουν επιχορηγήσεις.

Άρθρο 20

Κεφάλαια που διατίθενται στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή σε άλλους ενδιάμεσους χρηματοδότες

Τα κεφάλαια κατά την έννοια του άρθρου 11 παράγραφος 1 στοιχείο δ) υπόκεινται στη διαχείριση των ενδιάμεσων χρηματοδοτών, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (εφεξής «ΕΤΕπ») ή οποιασδήποτε άλλης τράπεζας ή οργανισμού ικανού να διαχειρίζεται τα κεφάλαια αυτά. Η Επιτροπή θεσπίζει, κατά περίπτωση, τις διατάξεις εφαρμογής του παρόντος άρθρου όσον αφορά την κατανομή των κινδύνων, την αμοιβή του διαμεσολαβητή που έχει αναλάβει την εφαρμογή, τη χρησιμοποίηση και την απόδοση των κερδών του κεφαλαίου, καθώς και τους όρους κλεισίματος της διαδικασίας.

Άρθρο 21

Αξιολόγηση

Η Επιτροπή αξιολογεί τακτικά τα αποτελέσματα και την αποτελεσματικότητα των πολιτικών και προγραμμάτων, καθώς και την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού με σκοπό να ελέγξει κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι και να διατυπώσει συστάσεις για τη βελτίωση των μελλοντικών ενεργειών. Η Επιτροπή διαβιβάζει προς συζήτηση τις σημαντικές εκθέσεις αξιολόγησης στην επιτροπή που συστήνεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1. Τα αποτελέσματα αυτά ανατροφοδοτούν τον σχεδιασμό του προγράμματος και την κατανομή πόρων.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 22

Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

2.   Όταν γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία του άρθρου 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τριακονθήμερη.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

4.   Ένας παρατηρητής της ΕΤΕπ συμμετέχει στις διαδικασίες της συμβουλευτικής επιτροπής για τα θέματα που αφορούν την ΕΤΕπ.

Άρθρο 23

Έκθεση

Η Επιτροπή εξετάζει την επιτευχθείσα πρόοδο κατά την εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της βοήθειας. Διαβιβάζει επίσης την έκθεση αυτή στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών. Η έκθεση αυτή περιέχει πληροφορίες του προηγούμενου έτους για τα χρηματοδοτούμενα μέτρα, για τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης και αξιολόγησης και για την εκτέλεση του προϋπολογισμού ως προς τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις πληρωμές ανά χώρα, περιοχή και τομέα συνεργασίας.

Άρθρο 24

Χρηματοδοτικό κονδύλιο

Το χρηματοδοτικό κονδύλιο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού κατά το χρονικό διάστημα 2007-2013 ανέρχεται σε 2 062 000 000 ευρώ. Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή θα εγκρίνει ετήσιες πιστώσεις εντός των ορίων του δημοσιονομικού πλαισίου.

Κατά το χρονικό διάστημα 2007-2013:

α)	κατ’ ανώτατο όριο 7 % του χρηματοδοτικού κονδυλίου διατίθεται για μέτρα που εμπίπτουν στο πεδίο αναφοράς του άρθρου 4 σημείο 1·

β)	κατ’ ανώτατο όριο 15 % του χρηματοδοτικού κονδυλίου διατίθεται για μέτρα που εμπίπτουν στο πεδίο αναφοράς του άρθρου 4 σημείο 2·

γ)	κατ’ ανώτατο όριο 5 % του χρηματοδοτικού κονδυλίου διατίθεται για μέτρα που εμπίπτουν στο πεδίο αναφοράς του άρθρου 4 σημείο 3.

Άρθρο 25

Αναθεώρηση του κανονισμού

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2010, έκθεση που αξιολογεί την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού κατά τα τρία πρώτα έτη, σε συνδυασμό, εφόσον είναι σκόπιμο, με πρόταση που εισάγει τις τροποποιήσεις στον κανονισμό.

Άρθρο 26

Κατάργηση

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2130/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με τις ενέργειες της ενίσχυσης εκριζωθέντων πληθυσμών στις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής (10),

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1725/2001 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2001, σχετικά με τη δράση κατά των ναρκών ξηράς κατά προσωπικού σε τρίτες χώρες πλην των αναπτυσσομένων χωρών (11),

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1724/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2001, σχετικά με τη δράση κατά των ναρκών ξηράς κατά προσωπικού στις αναπτυσσόμενες χώρες (12),

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 381/2001 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, για δημιουργία μηχανισμού ταχείας αντίδρασης (13),

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1080/2000 του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2000, περί υποστηρίξεως στην προσωρινή Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για το Κοσσυφοπέδιο (MINUK) και στο Γραφείο του Ανωτάτου Εκπροσώπου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (OHR) (14), με εξαίρεση το άρθρο 1α του εν λόγω κανονισμού,

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2046/97 του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1997, για τη συνεργασία Βορρά-Νότου στην καταπολέμηση των ναρκωτικών και της τοξικομανίας (15),

—	κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2258/96 του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1996, σχετικά με δράσεις αποκατάστασης και ανασυγκρότησης προς όφελος των αναπτυσσομένων χωρών (16).

2.   Οι καταργηθέντες κανονισμοί εξακολουθούν να διέπουν τις νομικές πράξεις και δεσμεύσεις των προγενέστερων του 2007 οικονομικών ετών.

Άρθρο 27

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

---

(1)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που διατυπώθηκε στις 6 Ιουλίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 7ης Νοεμβρίου 2006.

(2)  ΕΕ L 163 της 2.7.1996, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

(3)  ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23. Απόφαση όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2006/512/ΕΚ (ΕΕ L 200 της 22.7.2006, σ. 11).

(5)  ΕΕ L 248 της 16.9.2002, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 312 της 23.12.1995, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2.

(8)  ΕΕ L 136 της 31.5.1999, σ. 1.

(9)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1085/2006 του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (IPA) (ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 82).

(10)  ΕΕ L 287 της 31.10.2001, σ. 3.

(11)  ΕΕ L 234 της 1.9.2001, σ. 6.

(12)  ΕΕ L 234 της 1.9.2001, σ. 1.

(13)  ΕΕ 57 της 27.2.2001, σ. 5.

(14)  ΕΕ L 122 της 24.5.2000, σ. 27.

(15)  ΕΕ L 287 της 21.10.1997, σ. 1.

(16)  ΕΕ L 306 της 28.11.1996, σ. 1.

---