1.

Το ποσό κατά το οποίο οι θετικές (αρνητικές) θέσεις του ιδρύματος υπερβαίνουν τις αρνητικές (θετικές) θέσεις στην ίδια μετοχή, στον ίδιο χρεωστικό ή μετατρέψιμο τίτλο και σε πανομοιότυπα χρηματοπιστωτικά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (financial futures), δικαιώματα προαίρεσης (options), πιστοποιητικά επιλογής (warrants), ή αντισταθμισμένα πιστοποιητικά επιλογής (covered warrants), αντιπροσωπεύει την καθαρή θέση της σε καθένα από τα διάφορα αυτά μέσα. Κατά τον υπολογισμό της καθαρής θέσης, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέψουν τον συνυπολογισμό των θέσεων σε παράγωγα μέσα ως θέσεων στον(στους) ίδιο(ους) τον(τους) τίτλο(-ους) αναφοράς ή τον(τους) ονομαστικό(-ούς) (notional) τίτλο(-ους) στον οποίο αυτά βασίζονται, σύμφωνα με τη μέθοδο που διευκρινίζεται στις παραγράφους 4 έως 7. Τα χαρτοφυλάκια των ιδίων τους χρεωστικών τίτλων των ιδρυμάτων δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ειδικού κινδύνου σύμφωνα με την παράγραφο 14.

2.

Δεν επιτρέπεται συμψηφισμός μεταξύ ενός μετατρέψιμου τίτλου και μιας αντισταθμιστικής θέσης στο ίδιο το μέσο στο οποίο βασίζεται ο μετατρέψιμος τίτλος, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές χρησιμοποιούν προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη την πιθανότητα μετατροπής ενός συγκεκριμένου μετατρέψιμου τίτλου, ή επιβάλλουν κεφαλαιακή απαίτηση για την κάλυψη κάθε ενδεχόμενου κινδύνου που θα μπορούσε να προκύψει κατά τη μετατροπή.

3.

Όλες οι καθαρές θέσεις, ανεξάρτητα από το πρόσημό τους, μετατρέπονται καθημερινά, βάσει της τρέχουσας συναλλαγματικής ισοτιμίας, στο νόμισμα που χρησιμοποιεί το ίδρυμα για την κατάρτιση των εγγράφων κοινοποίησης των πληροφοριών στις αρμόδιες αρχές, πριν από το συγκεντρωτικό υπολογισμό τους.

4.

Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης επιτοκίου (interest rate futures), οι συμφωνίες επιτοκίου προθεσμίας (FRAs) και οι προθεσμιακές δεσμεύσεις αγοράς ή πώλησης χρεωστικών τίτλων αντιμετωπίζονται ως συνδυασμοί θετικών και αρνητικών θέσεων. Έτσι, μια θετική θέση σε συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης επιτοκίου θεωρείται ότι αντιστοιχεί στο συνδυασμό ενός λαμβανόμενου δανείου που λήγει την ημερομηνία παράδοσης που προβλέπεται στο συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης, και κατοχής ενός στοιχείου ενεργητικού με προθεσμία λήξης ίση προς την προθεσμία του μέσου ή της ονομαστικής θέσης στα οποία αναφέρεται το συγκεκριμένο συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης. Παρομοίως, μια πωλούμενη συμφωνία επιτοκίου προθεσμίας (sold FRA) αντιμετωπίζεται ως θετική θέση με ημερομηνία λήξεως ίση με την ημερομηνία διακανονισμού συν τη διάρκεια της σύμβασης, και ως αρνητική θέση με ημερομηνία λήξεως την ημερομηνία διακανονισμού. Τόσο το λαμβανόμενο δάνειο όσο και το κατεχόμενο στοιχείο ενεργητικού θα συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη κατηγορία η οποία καθορίζεται στον κατωτέρω Πίνακα 1 της παραγράφου 14 για να υπολογίζεται το κεφάλαιο που απαιτείται ως κάλυψη του ειδικού κινδύνου των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης επιτοκίου και των FRA. Η προθεσμιακή δέσμευση αγοράς χρεωστικού τίτλου αντιμετωπίζεται ως συνδυασμός ληφθέντος δανείου εξοφλητέου την ημερομηνία παραδόσεως και θετικής (spot) θέσης στον ίδιο το χρεωστικό τίτλο. Το ληφθέν δάνειο συμπεριλαμβάνεται στην πρώτη κατηγορία η οποία καθορίζεται στον Πίνακα 1 της παραγράφου 14 για ό, τι αφορά τον ειδικό κίνδυνο, ο δε χρεωστικός τίτλος σε όποια στήλη του ίδιου πίνακα είναι η πρέπουσα.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης (margins) που απαιτείται από το χρηματιστήριο εάν πιστεύουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με το εν λόγω συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης και ότι είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης η οποία προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο των εσωτερικών υποδειγμάτων, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να επιτρέπουν, για τις συμβάσεις εξωχρηματιστηριακών παράγωγων μέσων του τύπου που αναφέρεται στο παρόν σημείο οι οποίες διακανονίζονται από αναγνωρισμένο οίκο διακανονισμού και εκκαθάρισης, κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης που απαιτεί ο οίκος διακανονισμού και εκκαθάρισης, εφόσον κρίνουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με τη σύμβαση παράγωγων μέσων και είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για την εν λόγω σύμβαση που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, με τον όρο «θετική θέση» νοείται η θέση στην οποία ένα ίδρυμα έχει καθορίσει το επιτόκιο που πρόκειται να εισπράξει σε ορισμένη μελλοντική ημερομηνία, ενώ με τον όρο «αρνητική θέση» νοείται η θέση στην οποία μια επιχείρηση έχει καθορίσει το επιτόκιο που πρόκειται να καταβάλει σε μια μελλοντική ημερομηνία.

5.

Τα δικαιώματα προαίρεσης επί επιτοκίων, χρεωστικών τίτλων, μετοχών, δεικτών μετοχών, χρηματοπιστωτικών συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, συμφωνιών ανταλλαγής και επί συναλλάγματος, αντιμετωπίζονται ως θέσεις ισόποσες με την αξία του μέσου στο οποίο βασίζεται το δικαίωμα προαίρεσης, πολλαπλασιασμένη με το συντελεστή δέλτα του δικαιώματος προαίρεσης για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος. Οι θέσεις αυτές μπορούν να συμψηφίζονται με τυχόν αντίθετες θέσεις στις ίδιες τις υποκείμενες μετοχές ή σε παράγωγα μέσα. Ο συντελεστής δέλτα που χρησιμοποιείται γι’ αυτό το σκοπό πρέπει να είναι εκείνος που παρέχεται από το σχετικό χρηματιστήριο ή που υπολογίζεται από τις αρμόδιες αρχές ή, εάν αυτός δεν είναι διαθέσιμος ή εάν πρόκειται για εξωχρηματιστηριακά (OTC) δικαιώματα προαίρεσης, ο συντελεστής που υπολογίζει το ίδιο το ίδρυμα, υπό την προϋπόθεση ότι οι αρμόδιες αρχές θεωρούν ικανοποιητική τη μέθοδο υπολογισμού που χρησιμοποιεί το ίδρυμα.

Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να ορίζουν ότι τα ιδρύματα πρέπει να υπολογίζουν τους συντελεστές δέλτα χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που καθορίζεται από τις αρμόδιες αρχές.

Πρέπει να παρέχεται κατάλληλη κάλυψη των άλλων κινδύνων, εκτός του κινδύνου που σχετίζεται με το συντελεστή δέλτα, στους οποίους υπόκεινται τα δικαιώματα προαίρεσης. Σε περίπτωση πωλούμενου δικαιώματος προαίρεσης (written option) διαπραγματεύσιμης σε χρηματιστήριο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης που απαιτείται από το χρηματιστήριο εάν πιστεύουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με αυτό το δικαίωμα προαίρεσης και ότι είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για δικαίωμα προαίρεσης που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να επιτρέπουν, για τα εξωχρηματιστηριακά δικαιώματα προαίρεσης τα οποία διακανονίζονται από αναγνωρισμένο οίκο διακανονισμού και εκκαθάρισης, κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης που απαιτεί ο οίκος διακανονισμού και εκκαθάρισης, εφόσον κρίνουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με το εξωχρηματιστηριακό δικαίωμα προαίρεσης και είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για το εν λόγω δικαίωμα που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V. Επιπλέον, σε περίπτωση αγοραζόμενου δικαιώματος προαίρεσης διαπραγματεύσιμου σε χρηματιστήριο ή εκτός χρηματιστηρίου, μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίση με εκείνην που καθορίζεται για το μέσο στο οποίο αφορά το δικαίωμα προαίρεσης, υπό τον περιορισμό ότι η κεφαλαιακή απαίτηση που προκύπτει κατ' αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει την αγοραία αξία του δικαιώματος προαίρεσης. Σε περίπτωση πωλούμενου εξωχρηματιστηριακού δικαιώματος προαίρεσης (written OTC option), η κεφαλαιακή απαίτηση ορίζεται σε συνάρτηση με το μέσο στο οποίο αφορά το δικαίωμα προαίρεσης.

6.

Για τα πιστοποιητικά επιλογής (warrants) που αφορούν χρεωστικούς και μετοχικούς τίτλους η μέθοδος αντιμετώπισης είναι ίδια με εκείνη που προβλέπεται για τα δικαιώματα προαίρεσης στην παράγραφο 5.

7.

Οι συμφωνίες ανταλλαγής (swaps) αντιμετωπίζονται, όσον αφορά τον κίνδυνο επιτοκίου, με βάση την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιείται και για τα στοιχεία εντός ισολογισμού. Κατά συνέπεια, μια συμφωνία ανταλλαγής επιτοκίου (interest rate swap) με την οποία ένα ίδρυμα λαμβάνει χρηματικές ροές βάσει μεταβλητού επιτοκίου και καταβάλλει χρηματικές ροές βάσει σταθερού επιτοκίου, θεωρείται ότι ισοδυναμεί με θετική θέση σε ένα μέσο μεταβλητού επιτοκίου με προθεσμία λήξης ίση με την περίοδο που εναπομένει έως τον επόμενο επανακαθορισμό του επιτοκίου και με αρνητική θέση σε ένα μέσο σταθερού επιτοκίου με προθεσμία λήξης ίση με εκείνην της ίδιας της συμφωνίας ανταλλαγής.

8.

Κατά τον υπολογισμό της κεφαλαιακής απαίτησης που ισχύει για τον κίνδυνο αγοράς του συμβαλλόμενου που επωμίζεται τον πιστωτικό κίνδυνο (δηλαδή του «πωλητή προστασίας»), εφόσον δεν ορίζεται κάτι διαφορετικό, πρέπει να χρησιμοποιείται το ονομαστικό ποσό της σύμβασης του πιστωτικού παραγώγου. Για τον υπολογισμό της επιβάρυνσης του ειδικού κινδύνου, εκτός των total return swaps, ισχύει η ληκτότητα της σύμβασης του πιστωτικού παραγώγου αντί της ληκτότητας του μέσου. Οι θέσεις καθορίζονται ως εξής:

9.

Τα ιδρύματα που αποτιμούν με την τρέχουσα τιμή της αγοράς και διαχειρίζονται τον κίνδυνο επιτοκίων των παράγωγων μέσων που αναφέρονται στις παραγράφους 4 έως 7 με τη μέθοδο της παρούσας αξίας των μελλοντικών χρηματικών ροών, δύνανται να χρησιμοποιούν υποδείγματα ευαισθησίας για τον υπολογισμό των εν λόγω θέσεων και δύνανται να τα χρησιμοποιούν για κάθε ομολογία που αποσβέννυται κατά την εναπομένουσα διάρκειά της, αντί με οριστική εξόφληση του κεφαλαίου. Τόσο το υπόδειγμα όσο και η χρησιμοποίησή του από το ίδρυμα πρέπει να εγκρίνονται από τις αρμόδιες αρχές. Τα υποδείγματα αυτά θα πρέπει να οδηγούν σε θέσεις που να έχουν την ίδια ευαισθησία στις διακυμάνσεις των επιτοκίων όπως και οι υποκείμενες χρηματικές ροές. Η εκτίμηση της ευαισθησίας τους πρέπει να γίνεται με βάση αναφοράς ανεξάρτητες κινήσεις δειγματοληπτικά επιλεγμένων επιτοκίων σε ολόκληρη την καμπύλη απόδοσης με ένα τουλάχιστον σημείο ευαισθησίας σε καθένα από τα διαστήματα προθεσμιών λήξης που περιλαμβάνονται στον Πίνακα 2 της παραγράφου 20. Οι θέσεις αυτές συνυπολογίζονται κατά τον προσδιορισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 17 έως 32.

10.

Όσα ιδρύματα δεν χρησιμοποιούν υποδείγματα σύμφωνα με την παράγραφο 9 μπορούν, με την έγκριση των αρμόδιων αρχών, να θεωρούν ως πλήρως συμψηφίζουσες (fully offsetting) οποιεσδήποτε θέσεις σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά μέσα που καλύπτονται από τις παραγράφους 4 έως 7, εφόσον πληρούν τουλάχιστον, τις παρακάτω προϋποθέσεις:

11.

Ο μεταβιβάζων τίτλους ή εγγυημένα δικαιώματα κυριότητας τίτλων, σε συμφωνία πώλησης και επαναγοράς και ο δανείζων τίτλους σε δανειοδοσία τίτλων, περιλαμβάνει αυτούς τους τίτλους στον υπολογισμό των κεφαλαιακών του απαιτήσεων σύμφωνα με το παρόν Παράρτημα, υπό τον όρο ότι οι εν λόγω τίτλοι ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θεσπίζονται στο άρθρο 11.

12.

Ο κίνδυνος θέσης για διαπραγματεύσιμο χρεωστικό τίτλο ή μετοχή (ή έναν παράγωγο τίτλο μετοχής ή χρεωστικό τίτλου), διαιρείται σε δύο συνιστώσες, προκειμένου να υπολογιστεί η κεφαλαιακή απαίτηση για την κάλυψή του. Η πρώτη συνιστώσα αφορά τον ειδικό κίνδυνο που ενέχει η θέση, δηλαδή τον κίνδυνο μεταβολής της τιμής του σχετικού μέσου λόγω της επίδρασης παραγόντων που σχετίζονται με τον εκδότη του ή, στην περίπτωση ενός παράγωγου μέσου, με τον εκδότη του υποκείμενου μέσου. Η δεύτερη συνιστώσα καλύπτει το γενικό κίνδυνο της θέσης, δηλαδή τον κίνδυνο μεταβολής της τιμής του σχετικού μέσου λόγω μιας μεταβολής στο επίπεδο των επιτοκίων (στην περίπτωση ενός διαπραγματεύσιμου χρεωστικού τίτλου ή παράγωγου μέσου χρεωστικού τίτλου) ή λόγω μιας ευρείας μεταβολής στην αγορά μετοχών που δεν σχετίζεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μεμονωμένων τίτλων (στην περίπτωση μιας μετοχής ή ενός παράγωγου μέσου που βασίζεται σε μετοχή).

13.

Οι καθαρές θέσεις κατατάσσονται ανάλογα με το νόμισμα στο οποίο αυτές είναι εκφρασμένες και οι κεφαλαιακές απαιτήσεις υπολογίζονται έναντι του γενικού και του ειδικού κινδύνου για κάθε νόμισμα χωριστά.

14.

Πίνακας 1

Όταν τα ιδρύματα εφαρμόζουν τους κανόνες στάθμισης των ανοιγμάτων των άρθρων 84 έως 89 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, ο οφειλέτης του ανοίγματος, για να καταταγεί σε βαθμίδα πιστωτικής ποιότητας, πρέπει να έχει εσωτερική διαβάθμιση που αντιστοιχεί σε πιθανότητα αθέτησης ίση ή μικρότερη από εκείνη της κατάλληλης βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας βάσει των κανόνων στάθμισης των ανοιγμάτων έναντι επιχειρήσεων των άρθρων 78 έως 83 της προαναφερθείσας οδηγίας.

Στα μέσα που εκδίδονται από έναν εκδότη που δεν πληροί την ανωτέρω προϋπόθεση εφαρμόζεται κεφαλαιακή απαίτηση για ειδικό κίνδυνο ίση με 8 % ή 12 % σύμφωνα με τον Πίνακα 1. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να υποχρεώσουν τα ιδρύματα να εφαρμόσουν υψηλότερη κεφαλαιακή απαίτηση για ειδικό κίνδυνο στα μέσα αυτά και/ή να απαγορεύσουν κάθε συμψηφισμό μεταξύ των μέσων αυτών και άλλων χρεωστικών τίτλων για τους σκοπούς της μέτρησης του γενικού κινδύνου αγοράς.

Τα ανοίγματα τιτλοποίησης που θα υπόκεινται σε αντιμετώπιση αφαίρεσης βάσει του άρθρου 66, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, σε στάθμιση κινδύνου στο 1 250 % όπως προβλέπεται στο Παράρτημα IX, Μέρος 4, της εν λόγω οδηγίας, θα υπόκεινται σε επιβάρυνση κεφαλαίου όχι κατώτερη εκείνης που προβλέπεται στο πλαίσιο των διαδικασιών αυτών. Οι αδιαβάθμητες διευκολύνσεις ρευστότητας θα υπόκεινται σε επιβάρυνση κεφαλαίου όχι κατώτερη εκείνης που προβλέπεται στο Παράρτημα IX, Μέρος 4, της οδηγίας 2006/48/ΕΚ.

15.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 14, η έννοια των «εγκεκριμένων στοιχείων» περιλαμβάνει:

Η μέθοδος αξιολόγησης των χρεωστικών τίτλων υπόκειται σε έλεγχο από μέρους των αρμόδιων αρχών, οι οποίες δύνανται να ανατρέψουν την κρίση του ιδρύματος εάν πιστεύουν ότι ο εκάστοτε τίτλος υπόκειται σε υπερβολικά υψηλό βαθμό ειδικού κινδύνου για να θεωρηθεί ως εγκεκριμένο στοιχείο.

16.

Οι αρμόδιες αρχές απαιτούν από το ίδρυμα να εφαρμόζει τον ανώτατο συντελεστή στάθμισης που αναγράφεται στον Πίνακα 1 της παραγράφου 14 για τους τίτλους που παρουσιάζουν ιδιαίτερο κίνδυνο λόγω ανεπαρκούς φερεγγυότητας του εκδότη.

17.

Η διαδικασία υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι του γενικού κινδύνου περιλαμβάνει δύο βασικά στάδια. Πρώτον, όλες οι θέσεις σταθμίζονται ανάλογα με την προθεσμία λήξης τους (όπως εξηγείται στην παράγραφο 18), προκειμένου να υπολογιστεί το ποσό του κεφαλαίου που απαιτείται για την κάλυψή τους. Δεύτερον, αυτή η κεφαλαιακή απαίτηση μπορεί να μειώνεται όταν μια σταθμισμένη θέση κατέχεται παράλληλα με μια αντίθετη σταθμισμένη θέση στο ίδιο διάστημα προθεσμιών λήξης. Μείωση της κεφαλαιακής απαίτησης επιτρέπεται επίσης όταν οι αντίθετες σταθμισμένες θέσεις ανήκουν σε διαφορετικά διαστήματα προθεσμιών λήξης· στην περίπτωση αυτή, η έκταση της επιτρεπόμενης μείωσης εξαρτάται τόσο από το εάν οι δύο θέσεις ανήκουν ή όχι στην ίδια ομάδα διαστημάτων προθεσμιών λήξης, όσο και από τα συγκεκριμένα διαστήματα προθεσμιών λήξης στα οποία αυτές ανήκουν. Ορίζονται συνολικά τρεις ομάδες διαστημάτων προθεσμιών λήξης (ή ζώνες).

18.

Το ίδρυμα κατατάσσει τις καθαρές θέσεις του στις κατάλληλες ζώνες προθεσμιών λήξης στη δεύτερη ή την τρίτη, κατά περίπτωση, στήλη του Πίνακα 2 της παραγράφου 20. Η κατάταξη γίνεται βάσει της εναπομένουσας προθεσμίας λήξης στην περίπτωση των μέσων σταθερού επιτοκίου και της περιόδου μέχρι τον επόμενο επανακαθορισμό του επιτοκίου στην περίπτωση των μέσων που έχουν μεταβλητό επιτόκιο πριν από την τελική ημερομηνία λήξης. Το ίδρυμα κάνει επίσης διάκριση μεταξύ των χρεωστικών τίτλων με απόδοση τοκομεριδίου 3 % ή μεγαλύτερη και εκείνων με απόδοση τοκομεριδίου μικρότερη από 3 %, και τα κατατάσσει, αντίστοιχα, στη δεύτερη ή την τρίτη στήλη του Πίνακα 2. Στη συνέχεια καθεμία από τις θέσεις αυτές πολλαπλασιάζεται με τους συντελεστές στάθμισης που αναφέρονται στην τέταρτη στήλη του Πίνακα 2 για το σχετικό διάστημα προθεσμιών λήξης.

19.

Το ίδρυμα υπολογίζει στη συνέχεια το άθροισμα των σταθμισμένων θετικών θέσεων και το άθροισμα των σταθμισμένων αρνητικών θέσεων, για κάθε διάστημα προθεσμιών λήξης. Το ποσό των θετικών θέσεων που αντιστοιχίζονται έναντι των αρνητικών θέσεων εντός ενός δεδομένου διαστήματος προθεσμιών λήξης, αντιπροσωπεύει την αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση σε αυτό το διάστημα προθεσμιών ενώ η εναπομένουσα θετική ή αρνητική θέση αντιπροσωπεύει τη μη αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση στο ίδιο διάστημα προθεσμιών λήξης. Υπολογίζεται στη συνέχεια το σύνολο των αντιστοιχισμένων σταθμισμένων θέσεων σε όλα τα διαστήματα προθεσμιών λήξης.

20.

Πίνακας 2

21.

Υπολογίζεται στη συνέχεια το ποσό της μη αντιστοιχισμένης σταθμισμένης θετικής (αρνητικής) θέσης στη ζώνη 1 το οποίο αντιστοιχίζεται έναντι της μη αντιστοιχισμένης σταθμισμένης αρνητικής (θετικής) θέσης στη ζώνη 2. Το ποσό αυτό αναφέρεται στην παράγραφο 25 ως αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση μεταξύ των ζωνών 1 και 2. Ο ίδιος υπολογισμός πραγματοποιείται για το εναπομένον τμήμα της μη αντιστοιχισμένης σταθμισμένης θέσης στη ζώνη 2 και τη μη αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση στη ζώνη 3, προκειμένου να υπολογιστεί η αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση μεταξύ των ζωνών 2 και 3.

22.

Το ίδρυμα μπορεί, εάν το επιθυμεί, να αντιστρέφει τη σειρά των υπολογισμών της παραγράφου 21 και να υπολογίσει την αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση μεταξύ των ζωνών 2 και 3 πριν από τον υπολογισμό της εν λόγω θέσης μεταξύ των ζωνών 1 και 2.

23.

Το υπόλοιπο της μη αντιστοιχισμένης σταθμισμένης θέσης στη ζώνη 1 αντιστοιχίζεται έναντι εκείνου που εναπομένει στη ζώνη 3 μετά την αντιστοίχισή της με τη ζώνη 2, προκειμένου να προσδιοριστεί η αντιστοιχισμένη σταθμισμένη θέση μεταξύ των ζωνών 1 και 3.

24.

Οι εναπομένουσες θέσεις, μετά τις τρεις χωριστές αντιστοιχίσεις των παραγράφων 21, 22 και 23, αθροίζονται.

25.

Η κεφαλαιακή απαίτηση του ιδρύματος υπολογίζεται ως το άθροισμα:

26.

Για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων που αντιστοιχούν στο γενικό κίνδυνο τον οποίο ενέχουν οι διαπραγματεύσιμοι χρεωστικοί τίτλοι, οι αρμόδιες αρχές μπορούν, γενικά ή μεμονωμένα, να επιτρέπουν στα ιδρύματα να χρησιμοποιούν σύστημα βασιζόμενο στο μέσο σταθμικό δείκτη διάρκειας, αντί να εφαρμόζουν τους κανόνες που ορίζονται στις παραγράφους 17 έως 25, υπό τον όρο ότι το ίδρυμα εφαρμόζει το σύστημα αυτό με συνέπεια.

27.

Στα πλαίσια ενός συστήματος για το οποίο γίνεται λόγος στην παράγραφο 26, το ίδρυμα λαμβάνει την αγοραία τιμή κάθε χρεωστικού τίτλου σταθερού επιτοκίου και βάσει αυτής υπολογίζει την απόδοσή του μέχρι τη λήξη, που αποτελεί τρόπον τινά το προεξοφλητικό του επιτόκιο. Αν πρόκειται για μέσα μεταβλητού επιτοκίου, η επιχείρηση λαμβάνει την αγοραία τιμή κάθε μέσου, και βάσει αυτής υπολογίζει την απόδοσή του με βάση την υπόθεση ότι το κεφάλαιο είναι πληρωτέο την επόμενη φορά που μπορεί να αλλάξει το επιτόκιο.

28.

Το ίδρυμα υπολογίζει στη συνέχεια τον τροποποιημένο μέσο σταθμικό δείκτη διάρκειας (modified duration) κάθε χρεωστικού τίτλου, χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο τύπο: modified duration = ((duration (D))/(1 + r)), όπου:

όπου:

r = ονομαστική απόδοση μέχρι τη λήξη του τίτλου (yield to maturity) (βλέπε παράγραφο 25)

Ct = χρηματική πληρωμή κατά τη χρονική στιγμή t

m = ολική διάρκεια μέχρι τη λήξη (βλέπε σημείο 25).

29.

Πίνακας 3

30.

Το ίδρυμα υπολογίζει κατόπιν τη σταθμισμένη βάσει του δείκτη διαρκείας θέση κάθε μέσου, πολλαπλασιάζοντας την αγοραία αξία του με τον τροποποιημένο σταθμικό δείκτη διαρκείας του καθώς και με την τεκμαιρόμενη μεταβολή του επιτοκίου όταν πρόκειται για μέσο που έχει αυτό το συγκεκριμένο τροποποιημένο σταθμικό δείκτη διαρκείας (βλέπε στήλη 3 του Πίνακα 3).

31.

Το ίδρυμα υπολογίζει τις σταθμισμένες βάσει του δείκτη διάρκειας θετικές και αρνητικές θέσεις του, σε κάθε ζώνη. Το ποσό των θετικών θέσεων που αντιστοιχίζεται με αρνητικές θέσεις σε κάθε ζώνη αποτελεί τη σταθμισμένη βάσει του δείκτη διάρκειας αντιστοιχισμένη θέση για την εν λόγω ζώνη.

Το ίδρυμα υπολογίζει, στη συνέχεια, την σταθμισμένη βάσει του δείκτη διάρκειας μη αντιστοιχισμένη θέση για κάθε ζώνη. Στη συνέχεια εφαρμόζει τη μέθοδο που περιγράφεται στις παραγράφους 21 έως 24 για τις μη αντιστοιχισμένες σταθμισμένες θέσεις.

32.

Η κεφαλαιακή απαίτηση του ιδρύματος υπολογίζεται ακολούθως ως το άθροισμα:

33.

Το ίδρυμα αθροίζει, σύμφωνα με την παράγραφο 1, όλες τις καθαρές θετικές του θέσεις, και όλες τις καθαρές αρνητικές του θέσεις. Το άθροισμα των δύο αυτών ποσών αντιπροσωπεύει τη συνολική μεικτή του θέση. Το ποσό κατά το οποίο το ένα από τα δύο αθροίσματα υπερβαίνει το άλλο αντιπροσωπεύει τη συνολική καθαρή θέση του.

34.

Το ίδρυμα αθροίζει όλες τις καθαρές θετικές θέσεις του και όλες τις καθαρές αρνητικές θέσεις του κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1. Το ίδρυμα πολλαπλασιάζει τη συνολική μεικτή θέση του επί 4 %, προκειμένου να υπολογίσει την κεφαλαιακή απαίτηση για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου

35.

Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 34, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση έναντι του ειδικού κινδύνου ίση με το 2 %, και όχι το 4 %, της συνολικής μεικτής θέσης για τα χαρτοφυλάκια μετοχών που κατέχονται από ένα ίδρυμα και πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Για την εφαρμογή του στοιχείου γ), οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν ατομικές θέσεις έως 10 % υπό την προϋπόθεση ότι οι θέσεις αυτές δεν πρέπει συνολικά να υπερβαίνουν το 50 % του χαρτοφυλακίου.

36.

Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις του ιδρύματος για την κάλυψη του γενικού κινδύνου ισούνται με τη συνολική καθαρή του θέση πολλαπλασιασμένη επί 8 %.

37.

Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης με βάση δείκτη μετοχών και τα σταθμισμένα με συντελεστή δέλτα ισοδύναμα δικαιωμάτων προαίρεσης σε τέτοια συμβόλαια και δείκτες μετοχών, που εφεξής καλούνται συλλήβδην «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών», μπορούν να αναλύονται σε θέσεις σε όλες τις μετοχές που τα συναποτελούν. Οι θέσεις αυτές μπορούν να αντιμετωπίζονται ως υποκείμενες θέσεις στις εν λόγω μετοχές και είναι δυνατό, με την επιφύλαξη της έγκρισης των αρμοδίων αρχών, να συμψηφίζονται με τις αντίθετες θέσεις στις ίδιες τις υποκείμενες μετοχές.

38.

Οι αρμόδιες αρχές μεριμνούν ώστε τα ιδρύματα που έχουν συμψηφίσει τις θέσεις που έχουν σε μία ή περισσότερες από τις μετοχές που συναποτελούν ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών με αντίθετη θέση ή θέσεις στο ίδιο το συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών, να έχουν επαρκή κεφάλαια ώστε να καλύπτουν τον κίνδυνο ζημίας που γεννάται από το ενδεχόμενο να μην ακολουθεί πλήρως η τιμή του συμβολαίου μελλοντικής εκπλήρωσης τις τιμές των μετοχών που το συναποτελούν. Το αυτό ισχύει όταν ένα ίδρυμα κατέχει αντίθετες θέσεις σε συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών των οποίων η λήξη προθεσμίας ή/και η σύνθεση δεν είναι πανομοιότυπες.

39.

Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 37 και 38, τα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων στο χρηματιστήριο και αντιπροσωπεύουν — κατά τη γνώμη των αρμοδίων αρχών — ευρέως διαφοροποιημένους δείκτες συνοδεύονται από κεφαλαιακές απαιτήσεις της τάξης του 8 % για την κάλυψη του γενικού κινδύνου αλλά δεν προβλέπεται καμία απαίτηση για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου. Τα εν λόγω συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συμπεριλαμβάνονται στον υπολογισμό της συνολικής καθαρής θέσης που προβλέπεται στην παράγραφο 33, αλλά δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της συνολικής μεικτής θέσης που προβλέπεται στην ίδια παράγραφο.

40.

Εάν ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης σε δείκτη μετοχών δεν αναλύεται στις διάφορες υποκείμενες θέσεις, το συμβόλαιο αυτό αντιμετωπίζεται ως μεμονωμένη μετοχή. Ωστόσο, ο ειδικός κίνδυνος της μεμονωμένης αυτής μετοχής μπορεί να αγνοείται αν το εν λόγω συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης είναι διαπραγματεύσιμο στο χρηματιστήριο και αντιπροσωπεύει, κατά τη γνώμη των αρμόδιων αρχών, ευρέως διαφοροποιημένο δείκτη.

41.

Πίνακας 4

«Εργάσιμη ημέρα 0» είναι η πρώτη εργάσιμη ημέρα κατά την οποία το ίδρυμα αναλαμβάνει την αμετάκλητη δέσμευση να δεχθεί μια δεδομένη (known) ποσότητα τίτλων σε προσυμφωνημένη τιμή.

Τρίτον, υπολογίζει την κεφαλαιακή απαίτηση, χρησιμοποιώντας τις μειωμένες θέσεις της αναδοχής έκδοσης τίτλων.

Οι αρμόδιες αρχές εξασφαλίζουν ότι το ίδρυμα κρατεί αρκετά κεφάλαια για την κάλυψη του κινδύνου ζημίας που υφίσταται ανάμεσα στην ημέρα της αρχικής δέσμευσης και στην εργάσιμη ημέρα 1.

42.

Αναγνωρίζεται η προστασία που παρέχεται από πιστωτικά παράγωγα, σύμφωνα με τις αρχές που διατυπώνονται στις παραγράφους 43 έως 46.

43.

Ισχύει υποχρέωση πλήρους αναγνώρισης όταν η αξία των δύο σκελών της θέσης κινείται πάντα προς αντίθετες κατευθύνσεις και στην ίδια περίπου έκταση. Τούτο ισχύει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Στις περιπτώσεις αυτές, δεν πρέπει να εφαρμόζεται κεφαλαιακή απαίτηση ειδικού κινδύνου σε οιοδήποτε σκέλος της θέσης.

44.

Εφαρμόζεται αντιστάθμισμα ύψους 80 % όταν η αξία των δύο σκελών κινείται πάντα προς την αντίθετη κατεύθυνση και εφόσον υφίσταται απόλυτη αντιστοιχία όσον αφορά το μέσο αναφοράς, τη ληκτότητα τόσο της υποχρέωσης αναφοράς όσο και του πιστωτικού παραγώγου και το νόμισμα του υποκείμενου ανοίγματος. Επιπλέον, τα βασικά στοιχεία της σύμβασης που διέπει το πιστωτικό παράγωγο δεν πρέπει να έχουν ως συνέπεια σημαντική απόκλιση των αυξομειώσεων της τιμής του πιστωτικού παραγώγου σε σύγκριση με τις αυξομειώσεις της τιμής της ταμειακής θέσης. Στο μέτρο που η συναλλαγή συνεπάγεται μεταβίβαση του κινδύνου, εφαρμόζεται αντιστάθμισμα ειδικού κινδύνου ύψους 80 % στο σκέλος της συναλλαγής με τη μεγαλύτερη κεφαλαιακή απαίτηση, ενώ οι απαιτήσεις ειδικού κινδύνου στο έτερο σκέλος είναι μηδενικές.

45.

Εφαρμόζεται μερική αναγνώριση όταν η αξία των δύο σκελών κινείται συνήθως προς αντίθετες κατευθύνσεις. Τούτο ισχύει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Σε καθεμιά από τις ανωτέρω περιπτώσεις, αντί της προσθήκης των κεφαλαιακών απαιτήσεων ειδικού κινδύνου για κάθε σκέλος της συναλλαγής, ισχύει μόνο η υψηλότερη εκ των δύο κεφαλαιακών απαιτήσεων.

46.

Σε κάθε περίπτωση που δεν υπάγεται στις παραγράφους 43 έως 45, η κεφαλαιακή απαίτηση ειδικού κινδύνου υπολογίζεται σε σχέση με αμφότερα σκέλη των θέσεων.

47.

Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις για θέσεις σε οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων («ΟΣΕ») που πληρούν τις προϋποθέσεις οι οποίες καθορίζονται στο άρθρο 11 για την κεφαλαιακή επάρκεια των χαρτοφυλακίων συναλλαγών υπολογίζονται σύμφωνα με τις μεθόδους που προβλέπονται στις παραγράφους 48 έως 56.

48.

Με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων του παρόντος τμήματος, οι θέσεις σε ΟΣΕ υπόκεινται σε κεφαλαιακή απαίτηση για κίνδυνο θέσης (ειδικό και γενικό) ύψους 32 %. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του Παραρτήματος III, παράγραφος 2.1, τέταρτο εδάφιο ή του Παραρτήματος V, παράγραφος 12, τέταρτο εδάφιο (Κίνδυνος βασικού εμπορεύματος) από κοινού με το Παράρτημα ΙΙΙ, παράγραφος 2.1, τέταρτο εδάφιο, οσάκις γίνεται χρήση της τροποποιημένης αναγωγής σε χρυσό που καθορίζεται στις εν λόγω παραγράφους, οι θέσεις σε ΟΣΕ υπόκεινται σε κεφαλαιακή απαίτηση για κίνδυνο θέσης (ειδικό και γενικό) και για κίνδυνο τιμών συναλλάγματος σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο από 40 %.

49.

Τα ιδρύματα δύνανται να καθορίζουν την κεφαλαιακή απαίτηση για θέσεις σε ΟΣΕ που πληρούν τις προϋποθέσεις οι οποίες καθορίζονται στην παράγραφο 51 με τις μεθόδους που καθορίζονται στις παραγράφους 53 έως 56.

50.

Με την επιφύλαξη τυχόν διαφορετικής επισήμανσης, δεν επιτρέπεται συμψηφισμός μεταξύ των υποκείμενων επενδύσεων ενός ΟΣΕ και άλλων θέσεων που κατέχει το ίδρυμα.

51.

Οι γενικές προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για χρήση των μεθόδων των παραγράφων 53 έως 56 στην περίπτωση ΟΣΕ που εκδίδονται από επιχειρήσεις οι οποίες υπόκεινται σε εποπτεία ή έχουν συσταθεί στην Κοινότητα είναι οι εξής:

52.

Οι ΟΣΕ τρίτων χωρών μπορούν να είναι επιλέξιμοι εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των στοιχείων α) έως ε) της παραγράφου 51, με την επιφύλαξη της έγκρισης της αρχής που είναι αρμόδια για το εκάστοτε ίδρυμα.

53.

Όταν ένα ίδρυμα γνωρίζει σε καθημερινή βάση τις υποκείμενες επενδύσεις του ΟΣΕ, το ίδρυμα έχει την ευχέρεια να εμβαθύνει την εξέτασή του στις εν λόγω υποκείμενες επενδύσεις προκειμένου να υπολογίσει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο θέσης (γενικό και ειδικό) για τις συγκεκριμένες θέσεις σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παρόν Παράρτημα ή, εάν έχει χορηγηθεί άδεια, σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο Παράρτημα V. Στο πλαίσιο της προσέγγισης αυτής, οι θέσεις σε ΟΣΕ αντιμετωπίζονται ως θέσεις στις υποκείμενες επενδύσεις του εκάστοτε ΟΣΕ. Επιτρέπεται συμψηφισμός μεταξύ θέσεων στις υποκείμενες επενδύσεις του ΟΣΕ και άλλων θέσεων τις οποίες κατέχει το ίδρυμα, υπό την προϋπόθεση ότι το ίδρυμα κατέχει ικανό αριθμό μεριδίων, ώστε να είναι δυνατή η εξαγορά/σύσταση σε αντάλλαγμα των υποκείμενων επενδύσεων.

54.

Ένα ίδρυμα μπορεί να υπολογίζει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο θέσης (γενικό και ειδικό) προκειμένου για θέσεις σε ΟΣΕ σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παρόν Παράρτημα ή, εάν έχει χορηγηθεί άδεια, σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο Παράρτημα V, με αναγωγή σε υποθετικές θέσεις οι οποίες να αντιστοιχούν στις θέσεις που απαιτούνται για την αναπαραγωγή της σύνθεσης και των επιδόσεων ενός εξωτερικά διαμορφούμενου δείκτη ή ενός πάγιου καλαθιού μετοχών ή χρεωστικών τίτλων για το οποίο γίνεται λόγος στο στοιχείο α), εφόσον πληρούνται οι εξής όροι:

55.

Όταν ένα ίδρυμα δεν γνωρίζει σε καθημερινή βάση τις υποκείμενες επενδύσεις του ΟΣΕ, τότε μπορεί να υπολογίζει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο θέσης (γενικό και ειδικό) σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παρόν Παράρτημα, εφόσον πληρούνται οι εξής όροι:

56.

Τα ιδρύματα δύνανται να καταφεύγουν στις υπηρεσίες τρίτου για τον υπολογισμό και τη γνωστοποίηση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο θέσης (γενικό και ειδικό) προκειμένου για θέσεις σε ΟΣΕ που εμπίπτουν στις παραγράφους 53 και 55, σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παρόν Παράρτημα, υπό την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται επαρκώς η ορθότητα του υπολογισμού και της γνωστοποίησης.

1.

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

2.

Το ίδρυμα οφείλει να διατηρεί ίδια κεφάλαια, όπως καθορίζεται στον Πίνακα 2, εάν:

3.

Κατά την εφαρμογή στάθμισης κινδύνου στα ανοίγματα ατελών συναλλαγών που τυγχάνουν της μεταχείρισης που προβλέπεται στη στήλη 3 του Πίνακα 2, τα ιδρύματα που χρησιμοποιούν την προσέγγιση που προβλέπεται στα άρθρα 84 έως 89 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, μπορούν να παραχωρήσουν πιθανότητες αθέτησης στους αντισυμβαλλόμενους για τους οποίους δεν υφίστανται άλλα ανοίγματα εκτός εμπορικών βιβλίων, βάσει της εξωτερικής διαβάθμισης του αντισυμβαλλόμενου. Τα ιδρύματα που χρησιμοποιούν ίδιες εκτιμήσεις σχετικά με τις ζημίες σε περίπτωση αθέτησης (loss given defaults — LGD), μπορούν να εφαρμόζουν τις LGD που παρατίθενται στο Παράρτημα VII, Μέρος 2, παράγραφος 8 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ στα ανοίγματα ατελών συναλλαγών που τυγχάνουν μεταχείρισης σύμφωνα με τη στήλη 3 του Πίνακα 2 υπό την προϋπόθεση ότι τούτο θα εφαρμόζεται για όλα αυτά τα ανοίγματα. Εναλλακτικά, τα ιδρύματα που χρησιμοποιούν την προσέγγιση που προβλέπεται στα άρθρα 84 έως 89 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ μπορούν να εφαρμόζουν τις σταθμίσεις κινδύνου, όπως προβλέπεται στα άρθρα 78 έως 83 της προαναφερθείσας οδηγίας υπό την προϋπόθεση ότι τούτο θα εφαρμόζεται σε όλα τα συγκεκριμένα ανοίγματα ή θα μπορούν να εφαρμόζουν συντελεστή στάθμισης κινδύνου 100 % στα εν λόγω ανοίγματα.

Στην περίπτωση που το ύψος θετικού ανοίγματος που προκύπτει από τις ελεύθερες ατελείς συναλλαγές δεν είναι υλικό, τα ιδρύματα θα μπορούν να εφαρμόζουν συντελεστή στάθμισης κινδύνου 100 % για τα ανοίγματα αυτά.

4.

Σε περίπτωση δυσλειτουργίας συστήματος διακανονισμού ή εκκαθάρισης, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέψουν τη μη εφαρμογή των κεφαλαιακών απαιτήσεων που έχουν υπολογισθεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 έως ότου διορθωθεί η κατάσταση. Ο μη διακανονισμός συναλλαγής από έναν αντισυμβαλλόμενο δεν θεωρείται αθέτηση για τους σκοπούς του πιστωτικού κινδύνου.

5.

Κάθε ίδρυμα υποχρεούται να διαθέτει κεφάλαια προς κάλυψη του CCR που απορρέει από ανοίγματα τα οποία οφείλονται σε:

6.

Με την επιφύλαξη των παραγράφων 7 έως 10, η αξία ανοιγμάτων και τα ποσά ανοίγματος με στάθμιση κινδύνου για τέτοια ανοίγματα υπολογίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου V, κεφάλαιο 2, τμήμα 3 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, όπου κάθε αναφορά σε «πιστωτικά ιδρύματα» στο εν λόγω τμήμα νοείται ως αναφορά σε «ιδρύματα», κάθε αναφορά σε «μητρικά πιστωτικά ιδρύματα» νοείται ως αναφορά σε «μητρικά ιδρύματα», ενώ οι συναφείς όροι νοούνται με ανάλογο τρόπο.

7.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 6:

Το Παράρτημα IV της οδηγίας 2006/48/ΕΚ θεωρείται ότι τροποποιείται ούτως ώστε να περιλαμβάνει την παράγραφο 8 του Μέρους Γ του Παραρτήματος Ι της οδηγίας 2004/39/ΕΚ.

Το Παράρτημα III της οδηγίας 2006/48/ΕΚ θεωρείται ότι τροποποιείται ούτως ώστε να περιλαμβάνει τα εξής μετά τις υποσημειώσεις του Πίνακα 1:

Εντούτοις, εάν πρόκειται για πιστωτικό παράγωγο τύπου “credit default swap”, το ίδρυμα του οποίου το άνοιγμα που προκύπτει από την εν λόγω συμφωνία ανταλλαγής αποτελεί θετική θέση στο υποκείμενο μέσο, έχει την ευχέρεια να εφαρμόσει ποσοστό 0 % για το ενδεχόμενο μελλοντικό πιστωτικό άνοιγμα, εκτός αν το πιστωτικό παράγωγο τύπου “credit default swap” υπόκειται σε ρήτρα εκκαθάρισης σε περίπτωση αφερεγγυότητας της οντότητας της οποίας το άνοιγμα που προκύπτει από τη συμφωνία ανταλλαγής αποτελεί αρνητική θέση στο υποκείμενο μέσο, έστω και αν το υποκείμενο μέσο δεν τελεί σε κατάσταση αθέτησης τήρησης υποχρέωσης.»

Οσάκις το πιστωτικό παράγωγο παρέχει προστασία έναντι της «νιοστής αθέτησης τήρησης υποχρέωσης» μεταξύ ενός πλήθους υποκείμενων υποχρεώσεων, το ποιο από τα παραπάνω ποσοστά είναι εφαρμοστέο καθορίζεται από την υποχρέωση με τη νιοστή χαμηλότερη πιστωτική ποιότητα, με κριτήριο το κατά πόσον πρόκειται για υποχρέωση η οποία, εάν βάρυνε το ίδρυμα, θα εθεωρείτο εγκεκριμένο στοιχείο για τους σκοπούς του Παραρτήματος I.

8.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 6, κατά τον υπολογισμό του ποσού ανοιγμάτων με στάθμιση κινδύνου, τα ιδρύματα δεν επιτρέπεται να εφαρμόζουν την «απλή μέθοδο χρήσης των χρηματοοικονομικών εξασφαλίσεων», η οποία καθορίζεται στο Παράρτημα VIII, Μέρος 3, παράγραφοι 24 έως 29 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, για την αναγνώριση των συνεπειών χρηματοοικονομικών εξασφαλίσεων.

9.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 6, στην περίπτωση συναλλαγών πώλησης και επαναγοράς και συναλλαγών δανειοδοσίας ή δανειοδοσίας τίτλων ή βασικών εμπορευμάτων κατατεθειμένων σε χαρτοφυλάκιο συναλλαγών, κάθε χρηματοοικονομικό μέσο και βασικό εμπόρευμα που πληροί τις προϋποθέσεις για να συμπεριληφθεί στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών είναι δυνατό να αναγνωρισθεί ως αποδεκτή εξασφάλιση. Όταν πρόκειται για άνοιγμα που οφείλεται σε εξωχρηματιστηριακό παράγωγο μέσο το οποίο εγγράφεται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών, τα βασικά εμπορεύματα που πληρούν τις προϋποθέσεις για να συμπεριληφθούν στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών μπορούν ομοίως να αναγνωρισθούν ως αποδεκτή εξασφάλιση. Προκειμένου να υπολογισθούν οι προσαρμογές μεταβλητότητας όταν τέτοιου είδους χρηματοοικονομικά μέσα ή βασικά εμπορεύματα μη αποδεκτά δυνάμει του Παραρτήματος VIII της οδηγίας 2006/48/ΕΚ διατίθενται ως δάνειο, πωλούνται ή παρέχονται ή αποτελούν αντικείμενο δανειοληψίας, αγοράζονται ή λαμβάνονται ως εξασφάλιση ή υπό άλλη μορφή στο πλαίσιο τέτοιας συναλλαγής και το ίδρυμα χρησιμοποιεί την προσέγγιση των εποπτευόμενων προσαρμογών μεταβλητότητας δυνάμει του Παραρτήματος VIII, τμήμα 3 της ίδιας οδηγίας, τα εν λόγω μέσα ή βασικά εμπορεύματα αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και οι μετοχές οι οποίες δεν περιλαμβάνονται σε βασικό δείκτη και είναι εισηγμένες σε αναγνωρισμένο χρηματιστήριο.

Εάν τα ιδρύματα χρησιμοποιούν τη δική τους προσέγγιση για την εκτίμηση των προσαρμογών μεταβλητότητας δυνάμει του Παραρτήματος VIII, τμήμα 3 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ σε σχέση με χρηματοδοτικά μέσα ή βασικά εμπορεύματα που δεν είναι αποδεκτά κατά το Παράρτημα VIII, της ίδιας οδηγίας, τότε οι προσαρμογές μεταβλητότητας πρέπει να υπολογίζονται για κάθε χωριστό στοιχείο. Εάν τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την Προσέγγιση Εσωτερικών Υποδειγμάτων που προσδιορίζεται στο Παράρτημα VIIΙ, τμήμα 3 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, τότε δύνανται επίσης να εφαρμόσουν αυτή την προσέγγιση και στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών.

10.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 6, σε σχέση με την αναγνώριση συμβάσεων-πλαισίων συμψηφισμού που καλύπτουν συναλλαγές πώλησης και επαναγοράς ή/και συναλλαγές δανειοδοσίας ή δανειοδοσίας τίτλων ή βασικών εμπορευμάτων ή/και άλλου είδους συναλλαγές κεφαλαιαγοράς, ο συμψηφισμός μεταξύ θέσεων εντός και εκτός του χαρτοφυλακίου συναλλαγών αναγνωρίζεται μόνο εφόσον οι συμψηφιζόμενες συναλλαγές πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

11.

Όταν ένα πιστωτικό παράγωγο το οποίο περιλαμβάνεται σε χαρτοφυλάκιο συναλλαγών αποτελεί στοιχείο εσωτερικής αντιστάθμισης κινδύνου και η πιστωτική προστασία αναγνωρίζεται βάσει της οδηγίας 2006/48/ΕΚ, γίνεται δεκτό ότι δεν υφίσταται κίνδυνος αντισυμβαλλομένου εξαιτίας της θέσης στο πιστωτικό παράγωγο.

12.

Η κεφαλαιακή απαίτηση είναι 8 % των συνολικών ποσών ανοίγματος με στάθμιση κινδύνου.

1.

Εάν το άθροισμα της συνολικής καθαρής θέσης του ιδρύματος σε συνάλλαγμα και της συνολικής καθαρής θέσης του σε χρυσό, υπολογιζόμενης με τη μέθοδο που ορίζεται στην παράγραφο 2, υπερβαίνει το 2 % των συνολικών του ιδίων κεφαλαίων, το άθροισμα της συνολικής καθαρής θέσης του σε συνάλλαγμα και της συνολικής καθαρής θέσης του σε χρυσό πολλαπλασιάζεται επί 8 % για να υπολογιστεί το ίδιο κεφάλαιο που απαιτείται έναντι συναλλαγματικού κινδύνου.

2.

Χρησιμοποιείται μια μέθοδος υπολογισμού σε δύο στάδια για τον καθορισμό κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο τιμών συναλλάγματος.

2.1.

Πρώτον, υπολογίζεται η καθαρή ανοικτή θέση του ιδρύματος σε κάθε νόμισμα (συμπεριλαμβανομένου του νομίσματος υποβολής στοιχείων) και σε χρυσό.

Οι τυχόν θέσεις που έχει αναλάβει σκοπίμως το ίδρυμα προκειμένου να αντισταθμιστεί έναντι των δυσμενών συνεπειών των συναλλαγματικών διακυμάνσεων για το λόγο κεφαλαίου/υποχρεώσεών της, μπορούν να μη συνυπολογίζονται στον υπολογισμό της καθαρής ανοικτής θέσης ανά νόμισμα. Οι θέσεις αυτές πρέπει να είναι εκτός του χαρτοφυλακίου συναλλαγών και διαρθρωτικής φύσης, να μη συνδέονται δηλαδή με τρέχουσες συναλλαγές, η δε εξαίρεσή τους από τον υπολογισμό καθώς και κάθε αλλαγή των συνθηκών εξαίρεσής τους προϋποθέτουν τη συναίνεση των αρμόδιων αρχών. Η ίδια μεταχείριση και με τους ίδιους όρους μπορεί να επιφυλάσσεται στις θέσεις που έχει ένα ίδρυμα, οι οποίες αφορούν στοιχεία ήδη εκπεσθέντα κατά τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων.

Για τους σκοπούς του υπολογισμού του πρώτου εδαφίου, στην περίπτωση των ΟΣΕ, λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές θέσεις συναλλάγματος του ΟΣΕ. Τα ιδρύματα δύνανται να βασίζονται στα στοιχεία που παρέχουν τρίτοι για τις θέσεις συναλλάγματος στον εκάστοτε ΟΣΕ, υπό την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται επαρκώς η ορθότητα των εν λόγω στοιχείων. Εάν ένα ίδρυμα δεν γνωρίζει τις θέσεις συναλλάγματος σε έναν ΟΣΕ, γίνεται δεκτό ότι ο ΟΣΕ έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις σε συνάλλαγμα μέχρι το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο βάσει της εντολής του ΟΣΕ, και τα ιδρύματα λαμβάνουν υπόψη, για τις θέσεις χαρτοφυλακίου συναλλαγών, το μέγιστο έμμεσο άνοιγμα που θα μπορούσαν να επιτύχουν με την ανάληψη μοχλευμένων θέσεων μέσω του ΟΣΕ κατά τον υπολογισμό της κεφαλαιακής τους απαίτησης για τον κίνδυνο τιμών συναλλάγματος. Τούτο πραγματοποιείται με κατ» αναλογία αύξηση της θέσης στον ΟΣΕ μέχρι το μέγιστο άνοιγμα στα υποκείμενα επενδυτικά στοιχεία που προκύπτουν από την επενδυτική εντολή. Η υποθετική θέση του ΟΣΕ σε συνάλλαγμα αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό νόμισμα, κατά το πρότυπο της μεταχείρισης των επενδύσεων σε χρυσό, με τη διαφορά ότι, εάν είναι διαθέσιμη η κατεύθυνση της επένδυσης του ΟΣΕ, η συνολική θετική θέση μπορεί να προστεθεί στη συνολική θετική ανοικτή θέση συναλλάγματος, ενώ η συνολική αρνητική θέση μπορεί να προστεθεί στη συνολική αρνητική ανοικτή θέση συναλλάγματος. Δεν επιτρέπεται συμψηφισμός μεταξύ τέτοιων θέσεων πριν από τον υπολογισμό.

Οι αρμόδιες αρχές έχουν τη διακριτική ευχέρεια να επιτρέπουν σε ιδρύματα να χρησιμοποιούν την καθαρή τρέχουσα αξία κατά τον υπολογισμό της καθαρής ανοικτής θέσης σε κάθε νόμισμα και σε χρυσό.

2.2.

Δεύτερον, οι καθαρές θετικές και αρνητικές θέσεις σε κάθε νόμισμα, εκτός του νομίσματος υποβολής στοιχείων και η καθαρή θετική ή αρνητική θέση σε χρυσό μετατρέπονται στο νόμισμα υποβολής στοιχείων βάσει των τρεχουσών συναλλαγματικών ισοτιμιών. Οι θέσεις αυτές αθροίζονται χωριστά έτσι ώστε να προκύψει, αντίστοιχα, το άθροισμα των καθαρών αρνητικών θέσεων και το άθροισμα των καθαρών θετικών θέσεων. Το μεγαλύτερο από αυτά τα δύο αθροίσματα είναι η συνολική καθαρή θέση του ιδρύματος σε συνάλλαγμα.

3.

Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2 και εν αναμονή περαιτέρω συντονισμού, οι αρμόδιες αρχές μπορούν, για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος, να επιβάλλουν ή να επιτρέπουν στα ιδρύματα τη χρησιμοποίηση των παρακάτω διαδικασιών.

3.1.

Η αρμόδια αρχή μπορεί να επιβάλλει στα ιδρύματα, για θέσεις σε στενά συσχετιζόμενα (correlated) νομίσματα, κεφαλαιακές απαιτήσεις χαμηλότερες από τις απαιτήσεις που θα προέκυπταν από την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 σε αυτές. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να θεωρούν δύο νομίσματα ως στενά συσχετιζόμενα μόνον όταν η πιθανότητα ζημίας —υπολογιζόμενη με βάση τα ημερήσια στοιχεία συναλλαγματικών ισοτιμιών για τα προηγούμενα τρία ή πέντε χρόνια— που θα προκύψει σε ίσες και αντίθετες θέσεις στα νομίσματα αυτά κατά τις επόμενες δέκα εργάσιμες ημέρες, ήτοι 4 % ή λιγότερο της αξίας της συγκεκριμένης αντιστοιχισμένης θέσης (αποτιμώμενης στο νόμισμα που χρησιμοποιείται για την υποβολή εκθέσεων) έχει πιθανότητα τουλάχιστον 99 % όταν χρησιμοποιείται τριετής περίοδος παρακολούθησης ή 95 % όταν η περίοδος παρακολούθησης είναι πενταετής. Οι απαιτήσεις για ίδια κεφάλαια έναντι της αντιστοιχισμένης θέσης σε δύο στενά συσχετιζόμενα νομίσματα είναι 4 % πολλαπλασιαζόμενο επί την αξία της αντιστοιχισμένης θέσης. Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις έναντι μη αντιστοιχισμένων θέσεων σε στενά συσχετιζόμενα νομίσματα, καθώς και όλες οι θέσεις σε άλλα νομίσματα είναι 8 %, πολλαπλασιαζόμενο επί το υψηλότερο ποσό της καθαρής αρνητικής θέσης, ή της καθαρής θετικής θέσης στα νομίσματα αυτά, ύστερα από την αφαίρεση των αντιστοιχισμένων θέσεων σε στενά συσχετιζόμενα νομίσματα.

3.2.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν σε ιδρύματα να μετακινούν θέσεις σε νομίσματα που εμπίπτουν σε νομικά δεσμευτική διακρατική συμφωνία για τον περιορισμό της διακύμανσής τους εν σχέσει προς άλλα νομίσματα καλυπτόμενα από την ίδια συμφωνία, από οποιαδήποτε μέθοδο που περιγράφεται στις παραγράφους 1, 2 και 3.1 και την οποία εφαρμόζουν. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τις αντιστοιχισμένες θέσεις τους στα νομίσματα αυτά και τις υπάγουν σε κεφαλαιακές απαιτήσεις ίσες τουλάχιστον προς το ήμισυ της μέγιστης αποδεκτής διακύμανσης που καθορίζεται στη συγκεκριμένη διακυβερνητική συμφωνία όσον αφορά τα περί ων ο λόγος νομίσματα. Οι μη αντιστοιχισμένες θέσεις στα νομίσματα αυτά αντιμετωπίζονται όπως και τα άλλα νομίσματα.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν στις κεφαλαιακές απαιτήσεις έναντι αντιστοιχισμένων θέσεων σε νομίσματα κρατών μελών που συμμετέχουν στη δεύτερη φάση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης να είναι 1,6 %, πολλαπλασιαζόμενο επί την αξία των αντιστοιχισμένων αυτών θέσεων.

4.

Οι καθαρές θέσεις σε σύνθετα νομίσματα μπορούν να διαχωρίζονται με βάση τα συμμετέχοντα νομίσματα και σύμφωνα με τις ισχύουσες αναλογίες τους.

1.

Κάθε θέση σε βασικά εμπορεύματα ή σε παράγωγα μέσα βασικών εμπορευμάτων εκφράζεται σε τυποποιημένες μονάδες μέτρησης. Για κάθε βασικό εμπόρευμα, η τιμή για άμεση παράδοση (spot price) εκφράζεται στο νόμισμα υποβολής στοιχείων στις αρμόδιες αρχές.

2.

Οι θέσεις σε χρυσό ή σε παράγωγα μέσα χρυσού θεωρούνται ότι ενέχουν κίνδυνο συναλλάγματος και αντιμετωπίζονται σύμφωνα με το Παράρτημα III ή το Παράρτημα V, κατά περίπτωση, ως προς τον υπολογισμό του κινδύνου αγοράς.

3.

Για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος, οι θέσεις που είναι καθαρώς χρηματοδοτήσεις φυσικών αποθεμάτων μπορούν να εξαιρούνται μόνο από τον υπολογισμό του κινδύνου βασικού εμπορεύματος.

4.

Οι κίνδυνοι επιτοκίου και συναλλάγματος που δεν καλύπτονται από άλλες διατάξεις του παρόντος Παραρτήματος περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του γενικού κινδύνου διαπραγματεύσιμων χρεωστικών τίτλων και στον υπολογισμό του κινδύνου συναλλάγματος.

5.

Όταν η αρνητική θέση καθίσταται ληξιπρόθεσμη πριν από τη θετική θέση, τα ιδρύματα καλύπτονται επίσης έναντι του κινδύνου ανεπαρκούς ρευστότητας που ενδέχεται να υπάρχει σε ορισμένες αγορές.

6.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 19, το ποσό κατά το οποίο οι θετικές (αρνητικές) θέσεις υπερβαίνουν τις θετικές (αρνητικές) θέσεις του ιδρύματος στο ίδιο βασικό εμπόρευμα και σε πανομοιότυπα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures), δικαιώματα προαίρεσης (options) και πιστοποιητικά επιλογής (warrants) αντιπροσωπεύει την καθαρή θέση του ιδρύματος σε κάθε βασικό εμπόρευμα.

Οι αρμόδιες αρχές επιτρέπουν την αντιμετώπιση, σύμφωνα με όσα ορίζονται στις παραγράφους 8, 9 και 10, των θέσεων σε παράγωγα μέσα ως θέσεων στο υποκείμενο βασικό εμπόρευμα.

7.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να θεωρήσουν τις ακόλουθες θέσεις ως θέσεις στο ίδιο βασικό εμπόρευμα:

8.

Τα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης επί βασικών εμπορευμάτων και οι προθεσμιακές δεσμεύσεις αγοράς ή πώλησης μεμονωμένων βασικών εμπορευμάτων ενσωματώνονται στο σύστημα μέτρησης ως ονομαστικά (notional) ποσά εκφρασμένα στην τυποποιημένη μονάδα μέτρησης και τους αποδίδεται προθεσμία λήξης με βάση την ημερομηνία λήξης.

Σε περίπτωση συμβολαίου μελλοντικής εκπλήρωσης διαπραγματεύσιμου σε χρηματιστήριο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης (margins) που επιβάλλει το χρηματιστήριο εάν έχουν πεισθεί ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου από το εν λόγω συμβόλαιο και ότι είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης η οποία προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να επιτρέπουν, για τις συμβάσεις εξωχρηματιστηριακών παράγωγων μέσων (OTC) του τύπου που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο οι οποίες διακανονίζονται από αναγνωρισμένο οίκο διακανονισμού και εκκαθάρισης, κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης που απαιτεί ο οίκος διακανονισμού και εκκαθάρισης, εφόσον κρίνουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με τη σύμβαση παράγωγων μέσων και είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για την εν λόγω σύμβαση που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V.

9.

Οι συμφωνίες ανταλλαγής βασικών εμπορευμάτων με ένα σκέλος σε σταθερές τιμές και το άλλο σε τρέχουσες τιμές πρέπει να ενσωματώνονται στην προσέγγιση του πίνακα προθεσμιών λήξης, όπως ορίζεται στις παραγράφους 13 έως 18, ως σύνολο θέσεων ίσων προς το ονομαστικό ποσό της συμφωνίας, όπου κάθε πληρωμή για την εξυπηρέτηση της συμφωνίας ανταλλαγής αποτελεί θέση που αναγράφεται στο αντίστοιχο διάστημα ληκτότητας του πίνακα προθεσμιών λήξης του Πίνακα 1 της παραγράφου 13. Οι θέσεις θα είναι θετικές εάν το ίδρυμα πληρώνει σταθερές τιμές και εισπράττει κυμαινόμενες τιμές και αρνητικές εάν το ίδρυμα εισπράττει σταθερές τιμές και πληρώνει κυμαινόμενες τιμές.

Οι συμφωνίες ανταλλαγής βασικών εμπορευμάτων στις οποίες τα δύο σκέλη της συναλλαγής είναι σε διαφορετικά εμπορεύματα πρέπει να κατατάσσονται στα αντίστοιχα διαστήματα ληκτότητας σύμφωνα με την προσέγγιση του πίνακα προθεσμιών λήξης.

10.

Τα δικαιώματα προαίρεσης σε βασικά εμπορεύματα ή σε παράγωγα μέσα βασικών εμπορευμάτων αντιμετωπίζονται ως θέσεις αξίας ίσης με το ποσό του υποκείμενου μέσου του δικαιώματος προαίρεσης, πολλαπλασιασμένο επί το συντελεστή δέλτα για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος. Οι θέσεις που υπολογίζονται έτσι μπορούν να συμψηφίζονται με αντίθετες θέσεις στο ίδιο υποκείμενο εμπόρευμα ή στο ίδιο παράγωγο μέσο βασικού εμπορεύματος. Ο χρησιμοποιούμενος συντελεστής δέλτα είναι είτε εκείνος του σχετικού χρηματιστηρίου είτε εκείνος που υπολογίζεται από τις αρμόδιες αρχές είτε, εάν κανένας από αυτούς δεν είναι διαθέσιμος ή εάν πρόκειται για εξωχρηματιστηριακά δικαιώματα προαίρεσης (OTC options), εκείνος που υπολογίζεται από το ίδιο το ίδρυμα, εφόσον οι αρμόδιες αρχές έχουν πεισθεί για την καταλληλότητα του υποδείγματος που χρησιμοποιεί το ίδρυμα.

Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να απαιτούν από τα ιδρύματα να υπολογίζουν τους συντελεστές δέλτα με τη μέθοδο που αυτές ορίζουν.

Είναι υποχρεωτική η κάλυψη των άλλων κινδύνων, εκτός του κινδύνου συντελεστή δέλτα, που σχετίζονται με δικαιώματα προαίρεσης επί βασικών εμπορευμάτων.

Σε περίπτωση πωλούμενου δικαιώματος προαίρεσης επί βασικού εμπορεύματος, διαπραγματεύσιμου σε χρηματιστήριο (written exchange-traded commodity option), οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό της απαίτησης περιθωρίου που επιβάλλει το χρηματιστήριο εάν κρίνουν ότι το ποσό αυτό δίνει το ακριβές μέτρο του κινδύνου από το εν λόγω δικαίωμα προαίρεσης και ότι είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για δικαίωμα προαίρεσης που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να επιτρέπουν, για τα εξωχρηματιστηριακά δικαιώματα προαίρεσης τα οποία διακανονίζονται από ανεγνωρισμένο οίκο διακανονισμού και εκκαθάρισης, κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το ποσό των περιθωρίων εγγύησης που απαιτεί ο οίκος διακανονισμού και εκκαθάρισης, εφόσον κρίνουν ότι το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το ακριβές μέτρο του κινδύνου που συνδέεται με το δικαίωμα προαίρεσης και είναι τουλάχιστον ίσο με την κεφαλαιακή απαίτηση για το εν λόγω δικαίωμα προαίρεσης που προκύπτει σύμφωνα με τη μέθοδο την εκτιθέμενη παρακάτω στο παρόν Παράρτημα ή σύμφωνα με μέθοδο εσωτερικού υποδείγματος, κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα V.

Επιπλέον, σε περίπτωση αγοραζόμενου δικαιώματος προαίρεσης επί βασικού εμπορεύματος, διαπραγματεύσιμου σε χρηματιστήριο ή εξωχρηματιστηριακού, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν κεφαλαιακή απαίτηση ίδια με εκείνη που απαιτείται για το υποκείμενο βασικό εμπόρευμα, υπό τον περιορισμό ότι η απαίτηση που υπολογίζεται έτσι δεν υπερβαίνει την αγοραία αξία του δικαιώματος προαίρεσης. Η κεφαλαιακή απαίτηση για πωλούμενο εξωχρηματιστηριακό δικαίωμα προαίρεσης καθορίζεται σε σχέση με το υποκείμενο βασικό εμπόρευμα.

11.

Τα πιστοποιητικά επιλογής που αφορούν βασικά εμπορεύματα αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα δικαιώματα προαίρεσης επί βασικών εμπορευμάτων που μνημονεύονται στην παράγραφο 10.

12.

Το ίδρυμα που μεταβιβάζει βασικά εμπορεύματα ή εγγυημένα δικαιώματα κυριότητας βασικών εμπορευμάτων σε συμφωνία πώλησης και επαναγοράς και το ίδρυμα που δανείζει βασικά εμπορεύματα σε συμφωνία δανειοδοσίας βασικών εμπορευμάτων περιλαμβάνει τα εμπορεύματα αυτά στον υπολογισμό της κεφαλαιακής απαίτησής του βάσει του παρόντος Παραρτήματος.

13.

Ακολουθώντας τον κατωτέρω Πίνακα 1, το ίδρυμα χρησιμοποιεί διαφορετική προθεσμία λήξης για έκαστο βασικό προϊόν. Οι θέσεις που αντιστοιχούν σε κάθε βασικό προϊόν, αλλά και οι θεωρούμενες ως θέσεις σε αυτό το προϊόν, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 7, κατατάσσονται στο οικείο διάστημα λήξης. Τα υλικά αποθέματα κατατάσσονται στο πρώτο διάστημα.

Πίνακας 1

14.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν το συμψηφισμό των θέσεων που είναι ή θεωρούνται βάσει της παραγράφου 7, θέσεις στο ίδιο βασικό προϊόν και την κατάταξή τους στο οικείο διάστημα λήξεως επί εκκαθαρισμένης βάσεως, προκειμένου περί των εξής:

15.

Στη συνέχεια το ίδρυμα υπολογίζει το άθροισμα για κάθε διάστημα ληκτότητας των θετικών θέσεων αφενός, και των αρνητικών θέσεων, αφετέρου. Το ποσό των πρώτων (δεύτερων) που αντιστοιχίζεται έναντι των δεύτερων (πρώτων) σε κάθε διάστημα ληκτότητας είναι η αντιστοιχισμένη θέση στο διάστημα αυτό, ενώ η απομένουσα θετική ή αρνητική θέση είναι η μη αντιστοιχισμένη θέση στο ίδιο διάστημα ληκτότητας (unmatched position).

16.

Το τμήμα της μη αντιστοιχισμένης θετικής (αρνητικής) θέσης σε δεδομένο διάστημα ληκτότητας που αντιστοιχίζεται έναντι της μη αντιστοιχισμένης αρνητικής (θετικής) θέσης στο επόμενο διάστημα ληκτότητας είναι η αντιστοιχισμένη θέση μεταξύ των δύο διαστημάτων ληκτότητας. Το μέρος της μη αντιστοιχισμένης θετικής ή αρνητικής θέσης που δεν μπορεί να αντιστοιχιστεί με τον τρόπο αυτό είναι η μη αντιστοιχισμένη θέση.

17.

Η κεφαλαιακή απαίτηση, την οποία υποχρεούται να πληροί το ίδρυμα για κάθε βασικό εμπόρευμα, υπολογίζεται με βάση τον σχετικό πίνακα προθεσμιών λήξεως και ισούται με το άθροισμα των κατωτέρω:

18.

Η συνολική κεφαλαιακή απαίτηση την οποία υποχρεούται να πληροί το ίδρυμα για τον κίνδυνο βασικού εμπορεύματος ισούται με το άθροισμα των κεφαλαιακών απαιτήσεων για έκαστο βασικό εμπόρευμα, σύμφωνα με την παράγραφο 17.

19.

Η κεφαλαιακή απαίτηση την οποία υποχρεούται να πληροί το ίδρυμα για κάθε βασικό εμπόρευμα ισούται με το άθροισμα των ακόλουθων δύο στοιχείων:

20.

Η συνολική κεφαλαιακή απαίτηση την οποία υποχρεούται να πληροί το ίδρυμα για τον κίνδυνο βασικού εμπορεύματος ισούται με το άθροισμα των κεφαλαιακών απαιτήσεων για έκαστο βασικό εμπόρευμα, σύμφωνα με την παράγραφο 19.

21.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν στα ιδρύματα να χρησιμοποιούν τους ελάχιστους συντελεστές διαφοράς αντιστοιχισμένης θέσης (spread rate), μεταφοράς (carry rate) και μη αντιστοιχισμένης θέσης (outright rate) που καθορίζονται στον κατωτέρω Πίνακα 2, αντί εκείνων που αναφέρονται στις παραγράφους 13, 14, 17 και 18, εφόσον τα ιδρύματα, κατά τη γνώμη των αρμόδιων αρχών τους:

Πίνακας 2

1.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο παρόν Παράρτημα, να επιτρέπουν στα ιδρύματα να υπολογίζουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις τους για τον κίνδυνο θέσης, τον κίνδυνο συναλλάγματος ή/και τον κίνδυνο βασικού εμπορεύματος με τα εσωτερικά τους υποδείγματα αντί, ή σε συνδυασμό, με τις μεθόδους που περιγράφονται στα Παραρτήματα I, III και IV. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ρητή αναγνώριση των αρμόδιων αρχών για τη χρησιμοποίηση των υποδειγμάτων αυτών, χάριν εποπτείας των κεφαλαίων.

2.

Οι αρμόδιες αρχές προβαίνουν στην αναγνώριση αυτή μόνον εφόσον έχουν πεισθεί ότι το σύστημα διαχείρισης κινδύνων του ιδρύματος βασίζεται σε υγιείς αρχές, εφαρμόζεται με ακεραιότητα και πληροί ιδίως τα ακόλουθα ποιοτικά κριτήρια:

Η ανάλυση που προβλέπεται στο στοιχείο η) αφορά τόσο τις δραστηριότητες των τμημάτων διαπραγμάτευσης όσο και εκείνες της ανεξάρτητης μονάδας ελέγχου κινδύνων. Τουλάχιστον μία φορά κάθε χρόνο, το ίδρυμα προβαίνει σε επανεξέταση της συνολικής διαδικασίας διαχείρισης κινδύνων.

Η επανεξέταση καλύπτει υπόψη τα εξής :

3.

Τα ιδρύματα εφαρμόζουν διαδικασίες που εξασφαλίζουν την επικύρωση των εσωτερικών τους υποδειγμάτων από κατάλληλα τρίτα πρόσωπα που είναι ανεξάρτητα από τη διαδικασία κατάρτισης των υποδειγμάτων, με τρόπο που εγγυάται ότι τα υποδείγματα είναι εννοιολογικά άρτια και συλλαμβάνουν επαρκώς όλους τους σημαντικούς κινδύνους. Η επικύρωση γίνεται κατά την αρχική κατάρτιση του εσωτερικού υποδείγματος, καθώς και σε κάθε σημαντική μεταβολή του. Επαναλαμβάνεται περιοδικά, αλλά ιδίως όταν επέρχονται διαρθρωτικές μεταβολές στην αγορά ή στη σύνθεση του χαρτοφυλακίου που μπορούν να καταστήσουν το εσωτερικό υπόδειγμα ακατάλληλο. Τα ιδρύματα υιοθετούν και επωφελούνται από τις τελευταίες εξελίξεις στις τεχνικές και στις βέλτιστες πρακτικές. Η επικύρωση του εσωτερικού υποδείγματος δεν περιορίζεται στον εκ των υστέρων δοκιμαστικό έλεγχο αλλά περιλαμβάνει επίσης τουλάχιστον τα ακόλουθα:

4.

Το ίδρυμα παρακολουθεί την ακρίβεια και την απόδοση του εσωτερικού υποδείγματος, διά της εφαρμογής ενός προγράμματος δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου. Με τον έλεγχο αυτό, συγκρίνεται για κάθε εργάσιμη ημέρα, το μέτρο δυνητικής ζημίας το υπολογιζόμενο σύμφωνα με το εσωτερικό υπόδειγμα για τις θέσεις του χαρτοφυλακίου στο τέλος της ημέρας, προς την ημερήσια μεταβολή της αξίας του χαρτοφυλακίου μέχρι το τέλος της επόμενης εργάσιμης ημέρας.

Οι αρμόδιες αρχές εξετάζουν την ικανότητα του ιδρύματος να προβαίνει σε δοκιμαστικό εκ των υστέρων έλεγχο τόσο των πραγματικών όσο και των υποθετικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου. Ο δοκιμαστικός εκ των υστέρων έλεγχος των υποθετικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου γίνεται με βάση μια σύγκριση μεταξύ της αξίας του χαρτοφυλακίου κατά το πέρας της ημέρας, και της αξίας του κατά το πέρας της επομένης, υποτιθεμένου ότι οι θέσεις παραμένουν αμετάβλητες. Οι αρμόδιες αρχές απαιτούν από τα ιδρύματα να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για τη βελτίωση του προγράμματος δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου εφόσον αυτό κρίνεται ανεπαρκές. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να απαιτούν από τα ιδρύματα να πραγματοποιούν εκ των υστέρων δοκιμαστικούς ελέγχους είτε υποθετικών αποτελεσμάτων συναλλαγών (βάσει των μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου που θα προέκυπταν εάν οι θέσεις παρέμεναν αμετάβλητες στο τέλος της ημέρας), είτε πραγματικών αποτελεσμάτων συναλλαγών (εκτός αμοιβών, προμηθειών και καθαρών τόκων), είτε αμφοτέρων.

5.

Για τους σκοπούς του υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου από διαπραγματεύσιμους χρεωστικούς και μετοχικούς τίτλους, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να αναγνωρίζουν τη χρήση του εσωτερικού υποδείγματος ενός ιδρύματος, εφόσον το εσωτερικό υπόδειγμα πληροί, εκτός από τους υπόλοιπους όρους του παρόντος Παραρτήματος, και τους ακόλουθους όρους :

Το ίδρυμα πληροί, επίσης, τους ακόλουθους όρους:

Περαιτέρω, τα ιδρύματα υιοθετούν και επωφελούνται από τις τελευταίες εξελίξεις στις τεχνικές και στις βέλτιστες πρακτικές.

Επιπλέον, το ίδρυμα εφαρμόζει προσέγγιση ούτως ώστε να λαμβάνει υπόψη, κατά τον υπολογισμό των κεφαλαιακών του απαιτήσεων, τον κίνδυνο αθέτησης των θέσεων του χαρτοφυλακίου συναλλαγών του ο οποίος επαυξάνει τον κίνδυνο αθέτησης που προκύπτει από τον υπολογισμό της δυνητικής ζημίας όπως καθορίζεται στις προηγούμενες διατάξεις της παρούσας παραγράφου. Προς αποφυγή διπλής απαίτησης, ένα ίδρυμα μπορεί, κατά τον υπολογισμό του αυξημένου κινδύνου αθέτησης, να λαμβάνει υπόψη σε ποιο βαθμό ο κίνδυνος αθέτησης έχει ήδη συνεκτιμηθεί στον υπολογισμό της δυνητικής ζημίας, ιδίως για θέσεις κινδύνου που θα μπορούσαν να κλείσουν, και όντως θα κλείσουν, εντός 10 ημερών σε περίπτωση δυσμενών συνθηκών της αγοράς ή άλλων ενδείξεων επιδείνωσης του πιστωτικού περιβάλλοντος. Σε περίπτωση που ένα ίδρυμα λαμβάνει υπόψη τον αυξημένο κίνδυνο αθέτησης του μέσω προσαύξησης, εφαρμόζει μεθόδους για την επικύρωση της μέτρησης αυτής.

Το ίδρυμα καταδεικνύει ότι η προσέγγισή του πληροί προδιαγραφές αξιοπιστίας συγκρίσιμες με αυτές της προσέγγισης που καθορίζεται στα άρθρα 84 έως 89 της οδηγίας 2006/49/ΕΚ, υπό την προϋπόθεση διαρκούς επιπέδου κινδύνου, και προσαρμοζόμενου, όποτε ενδείκνυται, ώστε να αντικατοπτρίζει τον αντίκτυπο της ρευστότητας, των συγκεντρώσεων, της αντιστάθμισης και της προαιρετικότητας.

Ένα ίδρυμα που δεν λαμβάνει υπόψη τον αυξημένο κίνδυνο αθέτησης μέσω εσωτερικής προσέγγισης, υπολογίζει τη συμπληρωματική επιβάρυνση μέσω προσέγγισης που συμφωνεί είτε με την προσέγγιση που προβλέπεται στα άρθρα 78 έως 83 της οδηγίας 2006/49/ΕΚ ή με την προσέγγιση που προβλέπεται στα άρθρα 84 έως 89 της ίδιας οδηγίας.

Όσον αφορά τα ανοίγματα μετρητών ή σύνθετης τιτλοποίησης που θα υπόκειντο σε μείωση σύμφωνα με τη μέθοδο που προβλέπεται στο άρθρο 66, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/49/ΕΚ, ή θα υπόκεινταν σε συντελεστή κινδύνου 1250 % όπως προβλέπεται στο Παράρτημα IX, Μέρος 4 της ίδιας οδηγίας, οι θέσεις αυτές υπόκεινται σε κεφαλαιακή απαίτηση όχι μικρότερη από εκείνη που θα υπολογιζόταν βάσει της απαίτησης αυτής. Τα ιδρύματα τα οποία είναι χρηματοπιστωτικοί διαμεσολαβητές για τα ανοίγματα αυτά μπορούν να επιβάλλουν διαφορετική απαίτηση σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορούν να αποδεικνύουν στις αρμόδιες αρχές τους ότι, εκτός από τους συναλλαγματικούς σκοπούς, υπάρχει ενεργός και ρευστή αγορά για τα ανοίγματα τιτλοποίησης ή, σε περίπτωση σύνθετων τιτλοποιήσεων, ότι βασίζονται αποκλειστικά σε πιστωτικά παράγωγα, για τα ανοίγματα τιτλοποίησης αυτά καθεαυτά ή για όλα τα συστατικά στοιχεία κινδύνου τους. Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, πρέπει να υφίσταται αγορά διπλής κατεύθυνσης (two-way market) σε περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχουν ανεξάρτητες προσφορές αγοράς και πώλησης καλή τη πίστει ούτως ώστε να μπορεί σε μία ημέρα να καθορίζεται τιμή που θα σχετίζεται ευλόγως προς την τιμή των τελευταίων πωλήσεων ή τις τρέχουσες καλή τη πίστει ανταγωνιστικές προσφορές και προτάσεις προσφοράς, και να διευθετούνται σε μια τέτοια τιμή σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα σύμφωνα με την συνήθη εμπορική πρακτική. Προκειμένου να επιβάλει ένα ίδρυμα διαφορετική απαίτηση, πρέπει να διαθέτει επαρκή δεδομένα αγοράς ούτως ώστε να εξασφαλίζει ότι λαμβάνει πλήρως υπόψη τον συγκεντρωμένο κίνδυνο αθέτησης των ανοιγμάτων αυτών στην εσωτερική του μέθοδο μέτρησης του αυξημένου κινδύνου αθέτησης σύμφωνα με τις προαναφερθείσες προδιαγραφές.

6.

Τα ιδρύματα που χρησιμοποιούν εσωτερικά υποδείγματα μη αναγνωρισμένα σύμφωνα με την παράγραφο 4 υπόκεινται σε χωριστή κεφαλαιακή απαίτηση για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου, όπως περιγράφεται στο Παράρτημα I.

7.

Για τους σκοπούς της παραγράφου 9, στοιχείο β), στο αποτέλεσμα του εσωτερικού υποδείγματος του ιδρύματος εφαρμόζεται πολλαπλασιαστικός συντελεστής τουλάχιστον 3.

8.

Πίνακας 1

Οι αρμόδιες αρχές δύνανται, σε μεμονωμένες περιπτώσεις και εφόσον συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, να άρουν την υποχρέωση προσαύξησης του πολλαπλασιαστικού συντελεστή με τον συμπληρωματικό συντελεστή του Πίνακα 1, εάν το ίδρυμα αποδείξει ότι η αύξηση είναι αδικαιολόγητη και το εσωτερικό υπόδειγμα είναι κατά βάση αξιόπιστο.

Εάν, λόγω πολυάριθμων υπερβάσεων, πιθανολογείται ότι το εσωτερικό υπόδειγμα δεν είναι αρκετά ακριβές, οι αρμόδιες αρχές ανακαλούν την αναγνώρισή του ή επιβάλλουν τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων προς άμεση βελτίωσή του.

Για να μπορούν οι αρμόδιες αρχές να παρακολουθούν συνεχώς την καταλληλότητα του συμπληρωματικού συντελεστή, τα ιδρύματα τους κοινοποιούν πάραυτα και οπωσδήποτε εντός πέντε εργάσιμων ημερών τις υπερβάσεις οι οποίες διαπιστώνονται κατά την εφαρμογή του προγράμματος ημερήσιου δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου, και οι οποίες, σύμφωνα με τον πίνακα συνεπάγονται αύξηση του συμπληρωματικού συντελεστή.

9.

Κάθε ίδρυμα υπόκειται σε κεφαλαιακή απαίτηση ίση με το υψηλότερο από τα ακόλουθα δύο ποσά:

10.

Ο υπολογισμός της δυνητικής ζημίας πρέπει να πληροί τα ακόλουθα ελάχιστα πρότυπα:

11.

Οι αρμόδιες αρχές εξασφαλίζουν επίσης ότι το υπόδειγμα λαμβάνει επακριβώς υπόψη όλους τους ουσιαστικούς κινδύνους τιμών από θέσεις σε δικαιώματα προαίρεσης και σε εξομοιούμενα δικαιώματα προαίρεσης μέσα και ότι οι μη καλυπτόμενοι από το υπόδειγμα κίνδυνοι αυτού του είδους καλύπτονται με επαρκή ίδια κεφάλαια.

12.

Το υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων λαμβάνει υπόψη επαρκή αριθμό παραγόντων κινδύνου, ανάλογα με το επίπεδο της δραστηριότητας του ιδρύματος στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως δε τους παρακάτω παράγοντες.

13.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν στα ιδρύματα να χρησιμοποιούν εμπειρικές συσχετίσεις στο εσωτερικό κατηγοριών κινδύνου και μεταξύ αυτών, εάν έχουν πεισθεί ότι το σύστημα που χρησιμοποιεί το ίδρυμα για τη μέτρηση αυτών των συσχετίσεων είναι αξιόπιστο και εφαρμόζεται με ακεραιότητα.

1.

Η υπέρβαση που μνημονεύεται στο άρθρο 31, στοιχείο β) υπολογίζεται με την επιλογή των συνιστωσών εκείνων του συνολικού κινδύνου συναλλαγής έναντι του αντίστοιχου πελάτη ή της αντίστοιχης ομάδας πελατών στις οποίες εφαρμόζονται οι αυστηρότερες από τις προβλεπόμενες στα Παραρτήματα I ή/και II απαιτήσεις για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου και των οποίων το άθροισμα ισούται προς το ποσό της υπέρβασης που αναφέρεται στο άρθρο 31, στοιχείο α).

2.

Εάν η υπέρβαση αυτή δεν διήρκεσε περισσότερο από δέκα ημέρες, η πρόσθετη κεφαλαιακή απαίτηση ισούται προς το 200 % των απαιτήσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 για τις συνιστώσες αυτές.

3.

Δέκα ημέρες μετά την πραγματοποίηση της υπέρβασης, οι συνιστώσες της, επιλεγόμενες σύμφωνα με την παράγραφο 1, καταλογίζονται στην αντίστοιχη σειρά της στήλης 1 του Πίνακα 1 κατ’ αύξουσα τάξη των απαιτήσεων για την κάλυψη του ειδικού κινδύνου του Παραρτήματος I ή/και των απαιτήσεων του Παραρτήματος II. Η πρόσθετη κεφαλαιακή απαίτηση ισούται προς το άθροισμα των απαιτήσεων ειδικού κινδύνου του Παραρτήματος I ή/και του Παραρτήματος ΙI, για τις συνιστώσες αυτές, επί τον αντίστοιχο συντελεστή που αναγράφεται στη στήλη 2 του Πίνακα 1.

Πίνακας 1

1.

Οι θέσεις/τα χαρτοφυλάκια που κατέχονται με σκοπό συναλλαγής πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

1.

Τα ιδρύματα συγκροτούν και διατηρούν σε ισχύ συστήματα και ελέγχους που να είναι επαρκή για την παροχή συνετών και αξιόπιστων εκτιμήσεων αποτίμησης.

2.

Τα συστήματα και οι έλεγχοι περιλαμβάνουν οπωσδήποτε τα ακόλουθα στοιχεία:

Ο δίαυλος αναφοράς πρέπει, εν τέλει, να είναι προς εκτελεστικό διευθυντή του κύριου συμβουλίου.

3.

Με τον όρο «καθημερινή αποτίμηση» νοείται η σε ημερήσια τουλάχιστον βάση αποτίμηση θέσεων σε τιμές εκκαθάρισης άμεσα διαθέσιμες και προερχόμενες από ανεξάρτητη πηγή (π.χ. τιμές χρηματιστηρίου, τιμές που είναι διαθέσιμες ηλεκτρονικά και τιμές προερχόμενες από περισσότερες ανεξάρτητες και έγκυρες χρηματιστηριακές εταιρείες.

4.

Κατά την καθημερινή αποτίμηση χρησιμοποιείται η πλέον συνετή τιμή αγοράς ή τιμή πώλησης εκτός εάν το ίδρυμα είναι σημαντικός ειδικός διαπραγματευτής (market maker) για τον συγκεκριμένο τύπο χρηματοπιστωτικού μέσου ή βασικού εμπορεύματος και μπορεί να εκκαθαρίσει τη θέση στη μέση τιμή της αγοράς.

5.

Όταν δεν είναι δυνατή η καθημερινή αποτίμηση, τα ιδρύματα οφείλουν να αποτιμούν τις θέσεις ή τα χαρτοφυλάκιά τους βάσει υποδείγματος πριν από την εφαρμογή της κεφαλαιακής μεταχείρισης που αρμόζει στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών. Με τον όρο «αποτίμηση βάσει υποδείγματος» νοείται κάθε αποτίμηση η οποία πρέπει να γίνει με τη μέθοδο της συγκριτικής αξιολόγησης ή της παρέκτασης ή να υπολογισθεί άλλως με βάση δεδομένα της αγοράς.

6.

Κατά την αποτίμηση βάσει υποδείγματος, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες απαιτήσεις:

Για τους σκοπούς του στοιχείου δ), το υπόδειγμα αναπτύσσεται ή εγκρίνεται χωρίς την ανάμειξη του γραφείου εξυπηρέτησης πελατών και η ορθότητά του ελέγχεται από ανεξάρτητο φορέα. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την επικύρωση των μαθηματικών υπολογισμών, των παραδοχών και του χρησιμοποιούμενου λογισμικού.

7.

Επιπλέον της καθημερινής αποτίμησης ή της αποτίμησης βάσει υποδείγματος, πρέπει να διενεργείται ανεξάρτητη επαλήθευση των τιμών. Πρόκειται για τη διαδικασία με την οποία οι τιμές αγοράς ή τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για το υπόδειγμα υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο της ακρίβειας και ανεξαρτησίας τους. Μολονότι η καθημερινή αποτίμηση είναι δυνατό να πραγματοποιείται από τις χρηματιστηριακές εταιρείες, η επαλήθευση των τιμών αγοράς και των δεδομένων που χρησιμοποιούνται για το υπόδειγμα είναι σκόπιμο να διενεργείται από μονάδα ανεξάρτητη σε σχέση με την αίθουσα συναλλαγών, τουλάχιστον σε μηνιαία βάση (ή συχνότερα, αναλόγως του χαρακτήρα της αγοράς ή της συναλλακτικής δραστηριότητας). Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ανεξάρτητες πηγές για τις τιμές ή υπάρχουν μεν αλλά χαρακτηρίζονται από αυξημένη υποκειμενικότητα, ενδείκνυται ενδεχομένως η εφαρμογή μέτρων σύνεσης, όπως είναι οι προσαρμογές αποτίμησης.

8.

Τα ιδρύματα συγκροτούν και διατηρούν σε ισχύ διαδικασίες που να επιτρέπουν την προσαρμογή ή τη σύσταση αποθεματικών αποτίμησης.

9.

Οι αρμόδιες αρχές απαιτούν την τυπική διερεύνηση της σκοπιμότητας των ακόλουθων προσαρμογών/αποθεμάτων αποτίμησης: μη δουλευμένα πιστωτικά περιθώρια, έξοδα εκκαθάρισης, λειτουργικοί κίνδυνοι, πρόωρη λήξη, επενδυτικά έξοδα και έξοδα χρηματοδότησης, μελλοντικά διοικητικά έξοδα και, εφόσον ισχύει, κίνδυνος υποδείγματος.

10.

Θέσεις μειωμένης ρευστότητας είναι δυνατό να προκύψουν τόσο από γεγονότα της αγοράς όσο και από καταστάσεις που αφορούν το ίδρυμα, π.χ. συγκεντρωμένες ή/και έωλες θέσεις.

11.

Όταν ένα ίδρυμα εξετάζει κατά πόσον είναι απαραίτητο αποθεματικό αποτίμησης για θέσεις μειωμένης ρευστότητας, συνεκτιμά διάφορους παράγοντες, στους οποίους συγκαταλέγονται οι εξής: το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την αντιστάθμιση της θέσης ή των κινδύνων που περικλείει η θέση· η μεταβλητότητα και ο μέσος όρος των αποκλίσεων μεταξύ τιμής αγοράς και τιμής πώλησης· η διαθεσιμότητα παρεχόμενων τιμών (πλήθος και ταυτότητα των ειδικών διαπραγματευτών)· και η μεταβλητότητα και ο μέσος όρος των όγκων συναλλαγών, τις συγκεντρώσεις στην αγορά, τη χρονολογική διάρθρωση των θέσεων, το βαθμό στον οποίο η αποτίμηση βασίζεται σε υπόδειγμα θεωρητικών τιμών (marking-to-model) και την επίπτωση άλλων κινδύνων που σχετίζονται με το υπόδειγμα.

12.

Όταν ένα ίδρυμα χρησιμοποιεί αποτιμήσεις τρίτων ή αποτιμήσεις βάσει υποδείγματος, πρέπει να εξετάζει τη σκοπιμότητα προσαρμογής αποτίμησης. Επιπλέον, τα ιδρύματα εξετάζουν την αναγκαιότητα συγκρότησης αποθεματικών για θέσεις μειωμένης ρευστότητας και ελέγχουν συνεχώς την καταλληλότητά τους.

13.

Σε περίπτωση που οι προσαρμογές ή τα αποθεματικά αποτίμησης προκαλούν σημαντικά αρνητικά αποτελέσματα της τρέχουσας χρήσης, αυτά αφαιρούνται από τα αρχικά ίδια κεφάλαια του ιδρύματος σύμφωνα με το στοιχείο ια) του άρθρου 57 της οδηγίας 2006/49/ΕΚ.

14.

Τα λοιπά κέρδη ή ζημίες που προέρχονται από προσαρμογές ή αποθεματικά αποτίμησης συμπεριλαμβάνονται στον υπολογισμό των «καθαρών κερδών χαρτοφυλακίου συναλλαγών» που μνημονεύεται στην παράγραφο 2, στοιχείο β), του άρθρου 13 και προστίθενται σε ή αφαιρούνται από τα πρόσθετα ίδια κεφάλαια που είναι επιλέξιμα για την κάλυψη απαιτήσεων κινδύνου αγοράς σύμφωνα με τις υπόψη διατάξεις.

15.

Οι προσαρμογές/τα αποθέματα αποτίμησης που υπερβαίνουν εκείνα που πραγματοποιούνται στο λογιστικό πλαίσιο στο οποίο υπάγεται το ίδρυμα εξετάζονται σύμφωνα με την παράγραφο 3 εάν προκαλούν σημαντικές ζημίες, ή σε αντίθετη περίπτωση, σύμφωνα με την παράγραφο 14.

1.

Με τον όρο «εσωτερική αντιστάθμιση κινδύνου» νοείται μία θέση η οποία αντισταθμίζει σε μεγάλο βαθμό ή εξ ολοκλήρου το συστατικό στοιχείο κινδύνου μιας θέσης εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών ή μιας ομάδας θέσεων. Οι θέσεις που προκύπτουν από εσωτερικές αντισταθμίσεις κινδύνου είναι επιλέξιμες για κεφαλαιακή μεταχείριση χαρτοφυλακίου συναλλαγών, υπό την προϋπόθεση ότι η κατοχή τους έχει σκοπό συναλλαγής και ότι πληρούνται οι γενικές προϋποθέσεις σχετικά με τον σκοπό συναλλαγής και τη συνετή αποτίμηση οι οποίες καθορίζονται στα μέρη A και B. Ειδικότερα:

Η παρακολούθηση διασφαλίζεται με επαρκείς διαδικασίες.

2.

Η μεταχείριση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ισχύει με την επιφύλαξη των κεφαλαιακών απαιτήσεων που ισχύουν για το «εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών σκέλος» της εσωτερικής αντιστάθμισης κινδύνου.

3.

Κατ' εξαίρεση των παραγράφων 1 και 2, όταν ένα ίδρυμα αντισταθμίζει ένα άνοιγμα σε πιστωτικό κίνδυνο χαρτοφυλακίου μεικτών δραστηριοτήτων με ένα πιστωτικό παράγωγο που περιλαμβάνεται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών του (με εσωτερική αντιστάθμιση), το άνοιγμα στις πράξεις συναλλαγών δεν θεωρείται ότι έχει αντισταθμιστεί για τους σκοπούς του υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων, εκτός εάν το ίδρυμα αγοράσει από τρίτο, ο οποίος είναι αποδεκτός πάροχος πιστωτικής προστασίας, ένα πιστωτικό παράγωγο που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του Παραρτήματος VIII, Μέρος 2, παράγραφος 19, της οδηγίας 2006/49/ΕΚ, προκειμένου να καλύψει το άνοιγμα στο χαρτοφυλάκιο μεικτών δραστηριοτήτων. Όταν παρόμοια πιστωτική προστασία αγοράζεται από τρίτους και αναγνωρίζεται ως αντιστάθμιση ανοίγματος σε πράξεις χαρτοφυλακίου μεικτών δραστηριοτήτων για τους σκοπούς του υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων, ούτε η εσωτερική ούτε η εξωτερική αντιστάθμιση με πιστωτικό παράγωγο δεν περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών για τους σκοπούς του υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων.

1.

Τα ιδρύματα διαθέτουν σαφώς καθορισμένες πολιτικές και διαδικασίες για τον προσδιορισμό θέσεων που πρέπει να περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών για τους σκοπούς του υπολογισμού των κεφαλαιακών τους απαιτήσεων, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 11 και λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και πρακτικές του ιδρύματος για τη διαχείριση των κινδύνων. Η συμμόρφωση προς τις εν λόγω πολιτικές και διαδικασίες τεκμηριώνεται πλήρως και υπόκειται σε περιοδικό εσωτερικό έλεγχο.

2.

Τα ιδρύματα έχουν σαφώς καθορισμένες πολιτικές και διαδικασίες για τη γενική διαχείριση του χαρτοφυλακίου συναλλαγών. Οι εν λόγω πολιτικές και διαδικασίες διέπουν τουλάχιστον:

3.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέπουν στα ιδρύματα να θεωρούν θέσεις που αντιπροσωπεύουν συμμετοχές, κατά την έννοια του άρθρου 57, στοιχεία ιβ), ιγ) και ιδ), της οδηγίας 2006/49/ΕΚ, στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών ως μετοχικά ή πιστωτικά μέσα, κατά περίπτωση, όταν ένα ίδρυμα αποδεικνύει ότι στις θέσεις αυτές είναι ενεργός παράγων της αγοράς. Στην περίπτωση αυτή, το ίδρυμα διαθέτει επαρκή συστήματα και ελέγχους για τη διαπραγμάτευση των επιλέξιμων μέσων των ιδίων πόρων.

4.

Οι προθεσμιακές εμπορικού χαρακτήρα συναλλαγές τύπου ρέπος που έχει συμπεριλάβει ένα ίδρυμα μεταξύ των εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών του μπορούν να περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών για λόγους κεφαλαιακών απαιτήσεων εφόσον περιλαμβάνονται όλες οι συναφείς συναλλαγές τύπου ρέπος. Προς το σκοπό αυτό, οι συναλλαγές εμπορικού χαρακτήρα τύπου ρέπος ορίζονται ως οι συναλλαγές που πληρούν τις απαιτήσεις τους άρθρου 11, παράγραφος 2, και του παραρτήματος VII, Μέρος Α, αμφότερα δε τα σκέλη έχουν τη μορφή είτε μετρητών είτε τίτλων που μπορούν να περιληφθούν στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών. Ανεξάρτητα από το πού καταχωρούνται, όλες οι συναλλαγές τύπου ρέπος υπόκεινται σε προσαύξηση πιστωτικού κινδύνου του αντισυμβαλλομένου στο χαρτοφυλάκιο μεικτών δραστηριοτήτων.