32001R1447

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1447/2001 του Συμβουλίου

της 28ης Ιουνίου 2001

περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 περί γενικών διατάξεων για τα Διαρθρωτικά Ταμεία

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 161 και 299 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής(1),

τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου(2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το άρθρο 29 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999(4), προβλέπει ότι η δυνατότητα συμμετοχής των Ταμείων μέχρι το 85 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους, προορίζεται αποκλειστικά για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές που ανήκουν σε ένα κράτος μέλος το οποίο καλύπτεται από το Ταμείο Συνοχής, καθώς και για τα περιφερειακά ελληνικά νησιά που μειονεκτούν λόγω απόστασης.

(2) Το άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης ορίζει ότι όλες οι εξόχως απόκεντρες περιοχές έχουν τα ίδια μειονεκτήματα, ιδίως δε τη μεγάλη απόσταση και το νησιωτικό τους χαρακτήρα, που ενδέχεται να αναχαιτίζουν την ανάπτυξή τους.

(3) Είναι, κατά συνέπεια, απαραίτητη η τροποποίηση των διατάξεων του άρθρου 29 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, έτσι ώστε η συμμετοχή των Ταμείων να μπορεί να καθορίζεται στο 85 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους για όλες τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, είτε ανήκουν είτε όχι σε κράτος μέλος καλυπτόμενο από το Ταμείο Συνοχής, όταν δεν πρόκειται ούτε για επενδύσεις υποδομής που παράγουν ουσιαστικά καθαρά έσοδα ούτε για επενδύσεις στις επιχειρήσεις.

(4) Το άρθρο 29 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 ορίζει ότι, σε περίπτωση επενδύσεων σε επιχειρήσεις, η παρέμβαση των Ταμείων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 35 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους στις περιοχές που καλύπτονται από τον στόχο αριθ. 1.

(5) Όλες οι εξόχως απόκεντρες περιοχές είναι επιλέξιμες για τον στόχο αριθ. 1 των Διαρθρωτικών Ταμείων, για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2000 έως 31 Δεκεμβρίου 2006, σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής της 1ης Ιουλίου 1999 για τον καθορισμό του καταλόγου των περιοχών τις οποίες αφορά ο στόχος αριθ. 1 για την εν λόγω χρονική περίοδο.

(6) Χρειάζεται αύξηση του μεγίστου ποσοστού της παρέμβασης των Διαρθρωτικών Ταμείων σε περίπτωση επενδύσεων σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ευρισκόμενες στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν αυτές οι επιχειρήσεις, έτσι ώστε να υπάρξει μία σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη των εν λόγω περιοχών.

(7) Κατά συνέπεια, χρειάζεται να τροποποιηθούν οι διατάξεις του άρθρου 29 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, ώστε, σε περίπτωση επενδύσεων σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η παρέμβαση των Ταμείων να μπορεί να ανέρχεται μέχρι το 50 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους.

(8) Σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, κάθε σχέδιο, κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, επιχειρησιακό πρόγραμμα και ενιαίο έγγραφο προγραμματισμού καλύπτει περίοδο επτά ετών, η δε περίοδος προγραμματισμού αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2000. Χάριν συνοχής και για να αποφευχθούν οι δυσμενείς διακρίσεις μεταξύ δικαιούχων του ιδίου προγράμματος, οι παρεκκλίσεις που προβλέπει ο παρών κανονισμός πρέπει να μπορούν να εφαρμόζονται, κατ' εξαίρεση, σε όλη αυτή την περίοδο προγραμματισμού.

(9) Το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/1993 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1993, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους(5), προβλέπει μέτρα παρέκκλισης στον τομέα των διαρθρώσεων για τα εν λόγω νησιά. Το άρθρο αυτό καταργείται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών(6). Η ιδιαιτερότητα της κατάστασης και του γεωγραφικού χαρακτήρα των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους αποτελεί τροχοπέδη στην προσαρμογή και την ανάπτυξη των αγροτικών τους ζωνών, γεγονός που μπορεί να αντιμετωπιστεί αυξάνοντας το ποσοστό της παρέμβασης των διαρθρωτικών ταμείων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 τροποποιείται ως εξής:

1. Το άρθρο 29 παράγραφος 3 στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: "α) 75 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους και, κατά γενικό κανόνα, 50 % τουλάχιστον των επιλέξιμων δημόσιων δαπανών, για τα μέτρα που εφαρμόζονται στις περιοχές οι οποίες καλύπτονται από τον στόχο αριθ. 1. Όταν οι περιοχές αυτές ευρίσκονται σε κράτος μέλος το οποίο καλύπτεται από το Ταμείο Συνοχής, η κοινοτική συμμετοχή μπορεί, σε εξαιρετικές, δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να ανέλθει στο 80 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους και στο 85 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους στα απόκεντρα ελληνικά νησιά που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση λόγω απόστασης. Σε όλες τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η κοινοτική συμμετοχή δύναται, σε εξαιρετικές, δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να ανέλθει στο 85 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους".

2. Στο άρθρο 29 παράγραφος 4 στοιχείο β), προστίθεται το ακόλουθο σημείο: "ii) το 50 % κατ' ανώτατο όριο του συνολικού επιλέξιμου κόστους στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και, κατ' εξαίρεση, στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους, για τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 για τις επενδύσεις στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις".

Τα σημεία ii) και iii) γίνονται σημεία iii) και iv), αντίστοιχα.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2000.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, 28 Ιουνίου 2001.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

B. Rosengren

(1) ΕΕ C 96 Ε της 27.2.2001, σ. 272.

(2) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 14 Ιουνίου 2001 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ C 139 της 11.5.2001, σ. 29.

(4) ΕΕ L 161 της 26.6.1999, σ. 1.

(5) ΕΕ L 184 της 27.7.1993, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2417/95 (ΕΕ L 248 της 14.10.1995, σ. 39).

(6) ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80.