—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/376 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (1), καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/375 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (2), καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα, και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν διακρίβωσε και δεν είχε τη δυνατότητα να διακριβώσει ότι η απόφαση ή οι αποφάσεις των ουκρανικών αρχών στις οποίες στηρίχθηκε προκειμένου να καταχωρίσει το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο ελήφθησαν κατά τρόπο διασφαλίζοντα τον σεβασμό των παρεχόμενων βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεμελιωδών δικαιωμάτων άμυνας και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι πληρούνταν τα κριτήρια για την καταχώριση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων σε βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα. Ειδικότερα, το Συμβούλιο δέχθηκε το αποδεικτικό υλικό το οποίο προσκόμισαν οι ουκρανικές αρχές χωρίς να εξετάσει προσηκόντως και/ή χωρίς να λάβει υπόψη τις ανακρίβειες που εντοπίζει ο προσφεύγων. Το Συμβούλιο όφειλε να προβεί σε επιπλέον ελέγχους και να ζητήσει πρόσθετα στοιχεία από τις ουκρανικές αρχές κατόπιν των παρατηρήσεων που υπέβαλε ο προσφεύγων και των απαλλακτικών στοιχείων που προσκόμισε, πλην όμως η έρευνα στην οποία προέβη το Συμβούλιο ήταν πιο περιορισμένης εκτάσεως από όσο απαιτούνταν. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν αρκούντως βάσιμα πραγματικά στοιχεία για τις κυρώσεις του 2022.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος, κατά το άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθότι, μεταξύ άλλων, τα προσβαλλόμενα μέτρα θίγουν κατά τρόπο αδικαιολόγητο, μη αναγκαίο και στερούμενο αναλογικότητας τα δικαιώματα αυτά διότι: i) ουδόλως προκύπτει ότι τα κεφάλαια τα οποία προβάλλεται ότι υπεξαίρεσε ο προσφεύγων θεωρούνται ότι μεταφέρθηκαν εκτός Ουκρανίας, (ii) τα εθνικά μέτρα εσωτερικής ισχύος που έλαβαν οι ουκρανικές αρχές είναι πρόσφορα και επαρκή και (iii) τα περιοριστικά μέτρα βρίσκονται σε ισχύ από οκταετίας και επιβλήθηκαν, για ακόμη μια φορά, βάσει προκαταρκτικών ερευνών οι οποίες έχουν αποβεί προδήλως άκαρπες και/ή, τουλάχιστον, παραμένουν εντελώς στάσιμες και, όσον αφορά τη μία από τις έρευνες αυτές, το Συμβούλιο δεν επιδίωξε να στηριχθεί σε αυτήν κατά τα προηγούμενα δύο έτη.