—

Να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1117 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2020, για τον διορισμό των ευρωπαίων εισαγγελέων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, κατά το μέρος που διορίζει ευρωπαίο εισαγγελέα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ως έκτακτο υπάλληλο με βαθμό AD 13, για μη ανανεώσιμη θητεία έξι ετών από τις 29 Ιουλίου 2020, τον José Eduardo Moreira Alves d’Oliveira Guerra, υποψήφιο τον οποίον πρότεινε η Πορτογαλία.

—

Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των κανόνων που έχουν εφαρμογή στον διορισμό των ευρωπαίων εισαγγελέων, με τους οποίους διασφαλίζεται η αρχή της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το έγγραφο που απέστειλε η Πορτογαλική Κυβέρνηση στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 29 Νοεμβρίου 2019, με το οποίο αμφισβήτησε την ταξινόμηση των προταθέντων από την ίδια Κυβέρνηση υποψηφίων στην οποία προέβη η επιτροπή επιλογής του άρθρου 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1939, και με το οποίο η ίδια Κυβέρνηση υπέδειξε άλλον υποψήφιο της προτίμησής της, και η αποδοχή του από το Συμβούλιο, θέτει υπό αμφισβήτηση τη δομή της διαδικασίας διορισμού των ευρωπαίων εισαγγελέων, η οποία έχει ως αντικείμενο τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των ευρωπαίων εισαγγελέων. Η νομιμοποίηση των ευρωπαίων εισαγγελέων απορρέει από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης που συμμετέχουν στη διαδικασία διορισμού, ιδίως το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και όχι από τη συμμετοχή των εθνικών Κυβερνήσεων. Το ως άνω έγγραφο της Πορτογαλικής Κυβέρνησης και η αποδοχή του από το Συμβούλιο αμφισβητούν σοβαρά την ανεξαρτησία και, ως εκ τούτου, την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των ευρωπαίων εισαγγελέων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα όσον αφορά το σκεπτικό της απόφασης. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το έγγραφο της 29ης Νοεμβρίου 2019 που απέστειλε η Πορτογαλική Κυβέρνηση προς το Συμβούλιο περιείχε δύο σοβαρά σφάλματα, τα οποία αναγνωρίστηκαν και από την ίδια την Κυβέρνηση. Τα εν λόγω σφάλματα συνίσταντο στη μνεία του προτιμώμενου από την Πορτογαλική Κυβέρνηση υποψηφίου, σε έξι περιπτώσεις, ως «αναπληρωτή γενικού εισαγγελέα José Guerra» και στον ισχυρισμό ότι ο εν λόγω εισαγγελέας διενήργησε προκαταρκτική εξέταση και άσκησε τη δίωξη σε σημαντική δίκη που αφορούσε αδικήματα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, ο εισαγγελέας που μνημονεύεται στην προσβαλλόμενη πράξη δεν ήταν ούτε είναι αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας, ούτε συμμετείχε στην εν λόγω δίκη στο στάδιο της προκαταρκτική εξέτασης. Καίτοι είναι αληθές ότι το Συμβούλιο αρνείται ότι τα δύο αυτά σφάλματα ασκούν επιρροή στην απόφασή του, είναι εξίσου αληθές ότι το ίδιο ουδέποτε αναφέρθηκε σε αυτά ούτε τα διόρθωσε, παρότι δέχθηκε τους λοιπούς ισχυρισμούς που προέβαλε με το ίδιο έγγραφο η Πορτογαλική Κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, το Συμβούλιο εξέτασε το ζήτημα των σφαλμάτων μετά τη δημοσιοποίηση των σχετικών πραγματικών περιστατικών, γεγονός που προκάλεσε έντονη κοινωνική κατακραυγή, τόσο στην Πορτογαλία όσο και στην Ευρώπη.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι σκοποί για τους οποίους απονεμήθηκαν αρμοδιότητες στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής και διορισμού των ευρωπαίων εισαγγελέων, συνίστανται στη διασφάλιση της ανεξαρτησίας του οργάνου και στον διορισμό των εθνικών υποψηφίων που διαθέτουν τα περισσότερα προσόντα και παρέχουν όλα τα εχέγγυα ανεξαρτησίας για την άσκηση των καθηκόντων του ευρωπαίου εισαγγελέα. Η παρέμβαση της Πορτογαλικής Κυβέρνησης και η συμπεριφορά του Συμβουλίου απέβλεπαν, ή τουλάχιστον κατέληξαν, σε σκοπό διαφορετικό από τους προβληθέντες. Η επιλογή και ο συνακόλουθος διορισμός, μέσω της προσβαλλόμενης πράξης, του ευρωπαίου εισαγγελέα, δεν συμβάλλουν κατ’ ανάγκην στον διορισμό των εθνικών υποψηφίων που διαθέτουν τα περισσότερα προσόντα και παρέχουν όλα τα εχέγγυα ανεξαρτησίας για την άσκηση των καθηκόντων του ευρωπαίου εισαγγελέα, με αποτέλεσμα να διακυβεύονται οι σκοποί που απορρέουν από τους ως άνω κανονισμούς και αποφάσεις και να υπονομεύεται η νομιμοποίηση των ευρωπαίων εισαγγελέων και η αξιοπιστία του οργάνου καθεαυτό.