1)

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) την έννοια ότι, όταν εργαζόμενος κατοικεί σε κράτος μέλος και εργάζεται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους δυνάμει σύμβασης προσωρινής απασχόλησης βάσει της οποίας η σχέση εργασίας λύεται με τη λήξη της τοποθέτησης του προσωρινά απασχολουμένου και συνεχίζεται ακολούθως, ο εργαζόμενος αυτός εξακολουθεί να υπόκειται στη νομοθεσία του τελευταίου αυτού κράτους μέλους κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων περιόδων, εφόσον δεν έχει παύσει προσωρινά την εν λόγω εργασία;

2)

Ποιοι είναι οι κρίσιμοι παράγοντες βάσει των οποίων μπορεί να διαπιστωθεί, σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, κατά πόσον υφίσταται προσωρινή παύση της δραστηριότητας;

3)

Πόσος χρόνος πρέπει να παρέλθει για να μπορεί να θεωρηθεί –υπό την επιφύλαξη συγκεκριμένων ενδείξεων περί του αντιθέτου– ότι εργαζόμενος, ο οποίος δεν έχει πλέον σύμβαση εργασίας σε ισχύ, έχει παύσει προσωρινά τη δραστηριότητά του στο κράτος απασχόλησης;