Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62012TN0095

    Υπόθεση T-95/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 28 Φεβρουαρίου 2012 ο Willem Stols κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 13 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-51/08 RENV, Stols κατά Συμβουλίου

    ΕΕ C 126 της 28.4.2012, p. 22–23 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    28.4.2012   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 126/22

    Αναίρεση που άσκησε στις 28 Φεβρουαρίου 2012 ο Willem Stols κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 13 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-51/08 RENV, Stols κατά Συμβουλίου

    (Υπόθεση T-95/12 P)

    2012/C 126/43

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείων: Willem Stols (Halsteren, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Blot και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

    Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    Αιτήματα του αναιρεσείοντος

    Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

    —

    να κηρύξει την παρούσα αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή·

    —

    να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το πρώτο τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 13 Δεκεμβρίου 2011, επί της υποθέσεως F-51/08 RENV·

    —

    να δεχτεί τα αιτήματα που προέβαλε πρωτοδίκως

    —

    να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της αιτήσεως του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τους εξής λόγους.

    1)

    Ο πρώτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι το ΔΔΔ παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης κατά την εξέταση του πρώτου πρωτοδίκως προβληθέντος λόγου αντλούμενου από παράβαση του άρθρου 45, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως (ΚΥΚ) των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως:

    —

    χρησιμοποιώντας κριτήριο που δεν προβλέπει το άρθρο 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ (βλ. σκέψεις 46 και 47 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης)·

    —

    αιτιολογώντας την απόφασή του ανεπαρκώς και θέτοντας υπό αμφισβήτηση την κατάταξη σε δύο ομάδες καθηκόντων όπως προβλέπει το άρθρο 5 του ΚΥΚ (βλ. σκέψεις 52 έως 54 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης) και

    —

    καθιστώντας την αιτιολογία του πλημμελή λόγω ουσιαστικής ανακρίβειας και εκτιμώντας εσφαλμένως το κριτήριο της γλώσσας του άρθρου 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ (βλ. σκέψεις 50 και 51 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).

    2)

    Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από το γεγονός ότι το ΔΔΔ, κατά την εξέταση του δεύτερου λόγου ακυρώσεως αντλούμενου από παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, του ΚΥΚ και από προσβολή της αρχής περί απαγορεύσεως των διακρίσεων, κατέληξε σε, κατ' ανάγκη, νομικώς εσφαλμένη κρίση απορρίπτοντας τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως ως αλυσιτελή, καθόσον ο πρώτος λόγος δεν είχε αποδειχθεί, ενώ είχε υποπέσει σε πολλά νομικά σφάλματα κρίνοντας ότι ο πρώτος λόγος δεν είχε στοιχειοθετηθεί (βλ. σκέψεις 59 και 60 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης).
    Top