20.12.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 327/18

1)

Μπορεί η ενέχουσα δυσμενείς διακρίσεις λόγω ιθαγενείας μεταχείριση να γίνει υπό ορισμένες προϋποθέσεις αποδεκτή στην εγχώρια αγορά των τυχηρών παιγνίων και των λαχειοφόρων αγορών για επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος;

2)

Αν υπάρχουν πολλοί σκοποί της περιοριστικής πολιτικής που ασκείται στην εγχώρια αγορά των τυχηρών παιγνίων και των λαχειοφόρων αγορών και αν ένας από αυτούς συνίσταται στη χρηματοδότηση κοινωνικών δραστηριοτήτων, μπορεί ο σκοπός αυτός να θεωρηθεί παρεπόμενη ευεργετική συνέπεια της περιοριστικής πολιτικής; Αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αρνητική, μπορεί παρ' όλ' αυτά η ασκούμενη περιοριστική πολιτική να είναι αποδεκτή, αν ο σκοπός της χρηματοδότησης κοινωνικών δραστηριοτήτων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί τον κύριο σκοπό της περιοριστικής πολιτικής;

3)

Μπορεί το κράτος να επικαλεσθεί επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος για μια περιοριστική πολιτική, αν ελεγχόμενες από το κράτος εταιρίες ασκούν εμπορία τυχηρών παιγνίων και λαχειοφόρων αγορών, τα έσοδα από την οποία τα προσπορίζεται το κράτος, και αν ένας από τους σκοπούς της εμπορίας αυτής συνίσταται στη χρηματοδότηση κοινωνικών δραστηριοτήτων; Αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αρνητική, μπορεί παρ' όλ' αυτά η ασκούμενη περιοριστική πολιτική να είναι αποδεκτή, αν η χρηματοδότηση κοινωνικών δραστηριοτήτων δεν εκτιμάται ότι είναι ο κύριος σκοπός της εμπορίας αυτής;

4)

Μπορεί μια απόλυτη απαγόρευση εμπορίας τυχηρών παιγνίων και λαχειοφόρων αγορών, που διοργανώνονται σε άλλο κράτος μέλος από εγκατεστημένη στο κράτος αυτό εταιρία η οποία ελέγχεται από τις αρχές του εν λόγω κράτους, να είναι αναλογική σε σχέση με τον σκοπό της άσκησης έλεγχου και εποπτείας στη δραστηριότητα τυχηρών παιγνίων, όταν ταυτόχρονα δεν τίθενται όρια στην εμπορία τυχηρών παιγνίων και λαχειοφόρων αγορών που διοργανώνονται από εταιρία εγκατεστημένη στο κράτος μέλος που ασκεί την περιοριστική πολιτική; Ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα αν ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι ο περιορισμός των τυχηρών παιγνίων;

5)

Έχει ο διοργανωτής τυχηρών παιγνίων, ο οποίος έλαβε άδεια ασκήσεως δραστηριότητας τυχηρών παιγνίων σε ένα κράτος και ελέγχεται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους αυτού, το δικαίωμα να προωθεί στην αγορά άλλου κράτους μέλους τις προσφορές του τυχηρών παιγνίων, δημοσιεύοντας για παράδειγμα αγγελίες σε εφημερίδες, χωρίς να έχει προηγουμένως ζητήσει άδεια από τις αρμόδιες αρχές του κράτους αυτού; Αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική, συνεπάγεται τούτο ότι η νομοθεσία του κράτους μέλους που συνίσταται στην επιβολή ποινικών κυρώσεων για την προώθηση της συμμετοχής σε λαχειοφόρους αγορές που έχουν διοργανωθεί στην αλλοδαπή αποτελεί εμπόδιο στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών το οποίο ουδέποτε μπορεί να γίνει δεκτό έστω και αν γίνεται επίκληση επιτακτικού λόγου γενικού συμφέροντος; Επηρεάζει την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το αν το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο διοργανωτής τυχηρών παιγνίων επικαλείται τον ίδιο λόγο γενικού συμφέροντος με αυτόν που επικαλείται το κράτος στην αγορά του οποίου ο διοργανωτής αυτός θέλει να ασκήσει τη σχετική με τυχηρά παίγνια δραστηριότητά του;