9.2.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/16

1.

να ακυρώσει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 12ης Σεπτεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-30/05 καθόσον οι αναιρεσείουσες επιβαρύνονται από την απόφαση,

2.

να κηρύξει άκυρη την απόφαση C (2004) 4221 τελικό της Επιτροπής ΕΚ, της 26ης Οκτωβρίου 2004 (Υπόθεση COMP/F-1/38.338 — PO/Βελόνες), καθόσον αυτή αφορά τις αναιρεσείουσες,

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις αναιρεσείουσες με το άρθρο 2 της αποφάσεως αυτής,

3.

επικουρικώς ως προς το αίτημα 2, να αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο για να αποφανθεί επ' αυτής,

4.

να καταδικάσει την καθής σε όλα τα δικαστικά έξοδα.

—

Το Πρωτοδικείο αρνείται ότι ο χωρισμός της αρχικώς ενιαίας διαδικασίας «ανθεκτικά είδη ραπτικής» στις (επί μέρους) διαδικασίες «ανθεκτικά είδη ραπτικής: βελόνες» και «ανθεκτικά είδη ραπτικής: φερμουάρ» χωρίς αναφορά των λόγων του χωρισμού αυτού προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας των αναιρεσειουσών, ειδικότερα την αξίωσή τους για νόμιμη ακρόαση.

—

Αρνούμενο το Πρωτοδικείο να εξετάσει αν ο χωρισμός της διαδικασίας «ανθεκτικά είδη ραπτικής» είναι παράνομος λόγω υπάρξεως μιας μοναδικής και συνεχιζομένης παραβάσεως, παραβιάζει την αρχή της απαγορεύσεως της αρνησιδικίας και προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα για αποτελεσματική δικαστική έννομη προστασία.

—

Το Πρωτοδικείο κακώς αρνείται την ύπαρξη παραβάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που απορρέει από το άρθρο 253 ΕΚ. Θεωρεί εσφαλμένως από νομικής απόψεως ως νομικώς επουσιώδεις τις ελλιπείς αναπτύξεις της Επιτροπής σχετικά με το μέγεθος των θεωρουμένων ως κρισίμων ουσιαστικών αγορών καθώς και αναφορικά με τις συγκεκριμένες επιπτώσεις της παραβάσεως στην αγορά.

—

Το Πρωτοδικείο παρέβη τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαδικασία καθορισμού προστίμων. Εξακριβώνει τη βαρύτητα της παραβάσεως μόνο λαμβάνοντας υπόψη γενικώς και αορίστως την παράβαση και θεωρεί το πλέον χαμηλό βασικό ποσό που αντιστοιχεί σε μία βαθμίδα βαρύτητας ως το ελάχιστο ποσό κάτω από το οποίο δεν θα πρέπει να κατεβεί το πρόστιμο. Αρνείται επίσης, παραβιάζοντας τις αρχές του κράτους δικαίου και της ίσης μεταχειρίσεως, να λάβει υπόψη την εκούσια παύση της παραβάσεως ως ελαφρυντική περίσταση.

—

Τέλος, το Πρωτοδικείο παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Εφαρμόζει τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαδικασία του καθορισμού προστίμων κατά τη διαπίστωση της βαρύτητας της παραβάσεως εξίσου φορμαλιστικά και μονόπλευρα σε βάρος των αναιρεσειουσών, όπως η καθής στην αρχική διαδικασία. Πέραν αυτού, δεν επιχειρεί την απαιτουμένη ως προς την αρχή της αναλογικότητας συνολική εκτίμηση αντιμετωπίζοντας σωρευτικώς όλες τις κρίσιμες περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, αλλά εξετάζει την αναλογικότητα των προστίμων μόνον ως προς μεμονωμένα κριτήρια, χωριστά κάθε φορά.