61996J0026

1 Κοινή εμπορική πολιτική - Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Περιθώριο ντάμπινγκ - Καθορισμός της κανονικής αξίας - Εισαγωγές προελεύσεως χώρας που δεν έχει οικονομία της αγοράς - Επιλογή χώρας αναφοράς - Εξουσία εκτιμήσεως των θεσμικών οργάνων - Δικαστικός έλεγχος - Όρια

(Κανονισμός 2176/84 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 5, στοιχ. αα)

2 Κοινή εμπορική πολιτική - Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Περιθώριο ντάμπινγκ - Καθορισμός της κανονικής αξίας - Εισαγωγές προελεύσεως χώρας που δεν έχει οικονομία της αγοράς - Αναφορά στην τιμή τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς - Καθορισμός με τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής - Κριτήρια που πρέπει να ισχύουν κατά την επιλογή της χώρας αναφοράς

(Κανονισμοί του Συμβουλίου 2176/84, άρθρο 2 § 5, στοιχ. αα, και 1531/88)

3 Η κατ' εφαρμογήν του άρθρου 2, παράγραφος 5, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 2176/84 επιλογή της χώρας αναφοράς που πρέπει να χρησιμεύσει για τον καθορισμό της κανονικής αξίας των προϋόντων προελεύσεως χώρας που δεν έχει οικονομία της αγοράς εντάσσεται μεν στο πλαίσιο της εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτουν τα θεσμικά όργανα κατά την ανάλυση περιπλόκων οικονομικών καταστάσεων, αλλά δεν εξαιρείται του ελέγχου του Δικαστηρίου.

Στο πλαίσιο της ανωτέρω εξουσίας εκτιμήσεως, ο έλεγχος του Δικαστηρίου συνίσταται στο να εξακριβωθεί ότι τηρήθηκαν οι διαδικαστικοί κανόνες, ότι είναι υπαρκτά τα πραγματικά περιστατικά που ελήφθησαν υπόψη, ότι δεν έχει εμφιλοχωρήσει πρόδηλη πλάνη περί την εκτίμηση των περιστατικών αυτών και, τέλος, ότι δεν υφίσταται κατάχρηση εξουσίας, πράγμα που συνεπάγεται, όσον αφορά την επιλογή της χώρας αναφοράς, ότι εξακριβώνεται αν τα θεσμικά όργανα παρέλειψαν να λάβουν υπόψη ουσιώδη στοιχεία προκειμένου να βεβαιωθούν για την καταλληλότητα της επιλεγείσας χώρας και αν τα στοιχεία του φακέλου εξετάστηκαν με την απαιτούμενη επιμέλεια, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι η κανονική αξία καθορίστηκε με τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής.

4 Είναι δυνατόν να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η κανονική αξία των προϋόντων καταγωγής χώρας που δεν έχει οικονομία της αγοράς καθορίστηκε με αναφορά στην τιμή τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς κατά «τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής» υπό την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 5, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 2176/84, όταν, αφενός, δεν υποβλήθηκε στα θεσμικά όργανα καμία εναλλακτική πρόταση σε σχέση με την εκ μέρους τους επιλογή της χώρας αναφοράς, ενώ η χώρα αυτή είχε ήδη γίνει δεκτή στο πλαίσιο παλαιότερης διαδικασίας σχετικής με το ίδιο προϋόν και οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες δεν θα παρέλειπαν, αν συνέτρεχε τέτοια περίπτωση, να προτείνουν μια πιο κατάλληλη χώρα, και, αφετέρου, τα ίδια όργανα εξέθεσαν πειστικώς τους λόγους για τους οποίους δεν επιλέγηκαν οι άλλες δυνητικές χώρες αναφοράς, χωρίς ο προσφεύγων να προσκομίσει την παραμικρή ένδειξη που να μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την ανάλυσή τους. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι έγκυρος ο κανονισμός 1531/88 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές υπερμαγγανικού καλίου καταγωγής Λαϋκής Δημοκρατίας της Κίνας και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές αυτές.

Στην υπόθεση C-26/96,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΚ, με την οποία ζητείται, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

Rotexchemie International Handels GmbH & Co.

και

Hauptzollamt Hamburg-Waltershof,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς το κύρος του κανονισμού (ΕΟΚ) 1531/88 του Συμβουλίου, της 31ης Μαου 1988, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές υπερμαγγανικού καλίου καταγωγής Λαϋκής Δημοκρατίας της Κίνας και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές αυτές (EE L 138, σ. 1),

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(πέμπτο τμήμα),

συγκείμενο από τους J. C. Moitinho de Almeida, πρόεδρο τμήματος, L. Sevσn, C. Gulmann, J.-P. Puissochet (εισηγητή) και P. Jann, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: D. Ruiz-Jarabo Colomer

γραμματέας: L. Hewlett, υπάλληλος διοικήσεως,

λαμβάνοντας υπόψη τις γραπτές παρατηρήσεις που κατέθεσαν:

- η Rotexchemie International Handels GmbH & Co., εκπροσωπούμενη από τον Ulrich Eggers, δικηγόρο Αμβούργου,

- η Ισπανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τη Rosario Silva de Lapuerta, abogado del Estado, της Υπηρεσίας Κοινοτικών Διαφορών,

- το Συμβούλιο της Ευρωπαϋκής Ενώσεως, εκπροσωπούμενο από τους Yves Crιtien, νομικό σύμβουλο, και Antonio Tanca, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, επικουρούμενους από τους Hans-Jόrgen Rabe και Georg M. Berrisch, δικηγόρους Αμβούργου,

- η Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον Nicholas Khan, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, επικουρούμενο από τους Hans-Jόrgen Rabe και Georg M. Berrisch,

έχοντας υπόψη την έκθεση ακροατηρίου,

αφού άκουσε τις προφορικές παρατηρήσεις της Rotexchemie International Handels GmbH & Co., εκπροσωπουμένης από τον Ulrich Eggers, της Ισπανικής Κυβερνήσεως, εκπροσωπουμένης από τον Santiago Ortiz Vaamonde, abogado del Estado, του Συμβουλίου, εκπροσωπουμένου από τον Antonio Tanca, επικουρούμενο από τον Georg M. Berrisch, και της Επιτροπής, εκπροσωπουμένης από τον Nicholas Khan, επικουρούμενο από τον Georg M. Berrisch, κατά τη συνεδρίαση της 6ης Φεβρουαρίου 1997,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 6ης Μαρτίου 1997,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με διάταξη της 10ης Ιανουαρίου 1996, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 30 Ιανουαρίου 1996, το Finanzgericht Hamburg υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΚ, προδικαστικό ερώτημα ως προς το κύρος του κανονισμού (ΕΟΚ) 1531/88 του Συμβουλίου, της 31ης Μαου 1988, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές υπερμαγγανικού καλίου καταγωγής Λαϋκής Δημοκρατίας της Κίνας και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές αυτές (EE L 138, σ. 1).

2 Το ερώτημα αυτό ανέκυψε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ της Rotexchemie International Handels GmbH & Co. (στο εξής: Rotexchemie) και του Hauptzollamt Hamburg-Waltershof (στο εξής: Hauptzollamt), με αντικείμενο τους οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ στους οποίους το Hauptzollamt υπέβαλε τις εισαγωγές υπερμαγγανικού καλίου προελεύσεως Κίνας.

3 Από τις 21 Ιουλίου 1988 μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1989, η Rotexchemie ζήτησε, κυρίως από το Hauptzollamt, να τεθούν σε ελεύθερη κυκλοφορία 667 τόνοι υπερμαγγανικού καλίου, το οποίο υπαγόταν στη δασμολογική κλάση 2841 60 00 0100 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας και φερόταν ότι ήταν καταγωγής Ταϋβάν. Κατά τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία, η Rotexchemie κατέβαλε δασμούς ύψους 6,9 %. Όταν οι τελωνειακές αρχές ανακάλυψαν, κατόπιν έρευνας, ότι το εν λόγω προϋόν προερχόταν από τη Λαϋκή Δημοκρατία της Κίνας, το Hauptzollamt, με τροποποιητικές πράξεις περί καταλογισμού δασμών, αξίωσε, βάσει του κανονισμού 1531/88, την καταβολή δασμού αντιντάμπινγκ 1 495 170 γερμανικών μάρκων.

4 Αφού υπέβαλε ανεπιτυχώς διοικητική ένσταση κατά των εν λόγω τροποποιητικών πράξεων, η Rotexchemie άσκησε προσφυγή κατά της απορριπτικής αποφάσεως του Hauptzollamt. Με την προσφυγή της, η Rotexchemie δεν αμφισβητεί πλέον ότι το υπερμαγγανικό κάλιο ήταν καταγωγής Λαϋκής Δημοκρατίας της Κίνας, αλλ' αμφισβητεί το κύρος του κανονισμού 1531/88 σε σχέση με κοινοτικούς κανόνες ανώτερης βαθμίδας και προβάλλει συναφώς τέσσερις λόγους ακυρότητας του κανονισμού.

5 Ακριβώς στο πλαίσιο αυτό, το εθνικό δικαστήριο ζήτησε από το Δικαστήριο την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως επί του ζητήματος αν ο κανονισμός 1531/88 είναι έγκυρος.

6 Από την διάταξη περί παραπομπής προκύπτει ότι το εθνικό δικαστήριο στηρίζει τις αμφιβολίες του σχετικά με το κύρος του κανονισμού 1531/88 επί του πρώτου λόγου ακυρότητας που προβλήθηκε ενώπιόν του από την προσφεύγουσα της κύριας δίκης. Διερωτάται αν η επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ως χώρας αναφοράς συνιστά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 5, στοιχείο αα, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2176/84 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1984, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ ή επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϋκής Οικονομικής Κοινότητας (EE L 201, σ. 1, στο εξής: βασικός κανονισμός). Συγκεκριμένα, το αιτούν δικαστήριο εκθέτει ότι, ενώ η επιλογή της χώρας αναφοράς εξαρτάται ιδίως από το ζήτημα αν οι τιμές στη χώρα αυτή αποτελούν τη φυσιολογική συνισταμένη των δυνάμεων της αγοράς, η αμερικανική αγορά υπερμαγγανικού καλίου αριθμεί έναν μόνον παραγωγό, ο οποίος δεν υπόκειται σε κανένα ανταγωνισμό. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επιβαρύνουν τις κινεζικές εισαγωγές, οι οποίες δεν είναι αμελητέες, με δασμό αντιντάμπινγκ ανώτερο αυτού που καθορίζει η Κοινότητα και για τον οποίο δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι υπερβαίνει το περί ου πρόκειται περιθώριο ντάμπινγκ.

7 Το αιτούν δικαστήριο εκθέτει επίσης ότι, αν αποδειχθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επιβάλλουν ωσαύτως δασμό αντιντάμπινγκ επί των ισπανικών εισαγωγών υπερμαγγανικού καλίου, ο δασμός αυτός είναι αδικαιολόγητος και σκοπεί μόνο στην προστασία του Αμερικανού παραγωγού. Εξάλλου, οι τιμές του τελευταίου είναι ανώτερες των τιμών του μοναδικού κοινοτικού παραγωγού. Τέλος, το αιτούν δικαστήριο δεν θεωρεί πειστικούς τους λόγους που οδήγησαν τα κοινοτικά όργανα να απορρίψουν τις εναλλακτικές επιλογές της Ινδίας και της Βραζιλίας ως χωρών αναφοράς.

8 Κατά το άρθρο 2, παράγραφος 5, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού:

«Στην περίπτωση εισαγωγών από χώρες που δεν έχουν οικονομία αγοράς (...) η κανονική αξία καθορίζεται με τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής με βάση ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:

α) την τιμή στην οποία πράγματι πωλείται ένα ομοειδές προϋόν μιας τρίτης χώρας με οικονομία αγοράς:

i) για την κατανάλωση στην εσωτερική αγορά αυτής της χώρας, ή

ii) σε άλλες χώρες, περιλαμβανομένης της Κοινότητας (...).»

9 Ο στόχος του άρθρου 2, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού έγκειται στο να μη λαμβάνονται υπόψη οι τιμές και το κόστος που υφίστανται σε χώρες οι οποίες δεν έχουν οικονομία της αγοράς, καθόσον οι παράμετροι αυτές δεν αποτελούν στις πιο πάνω χώρες τη φυσιολογική συνισταμένη των δυνάμεων της αγοράς (βλ. τις αποφάσεις της 11ης Ιουλίου 1990, C-305/86 και C-160/87, Neotype Techmashexport κατά Επιτροπής και Συμβουλίου, Συλλογή 1990, σ. Ι-2945, σκέψη 26, και της 22ας Οκτωβρίου 1991, C-16/90, Nφlle, Συλλογή 1991, σ. Ι-5163, σκέψη 10).

10 Η επιλογή της χώρας αναφοράς εντάσσεται στο πλαίσιο της εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτουν τα θεσμικά όργανα κατά την ανάλυση περιπλόκων οικονομικών καταστάσεων.

11 Εντούτοις, η άσκηση της εξουσίας αυτής δεν εξαιρείται του δικαστικού ελέγχου. Συγκεκριμένα, κατά πάγια νομολογία, το Δικαστήριο, στο πλαίσιο του ελέγχου αυτού, εξακριβώνει ότι τηρήθηκαν οι διαδικαστικοί κανόνες, ότι είναι υπαρκτά τα πραγματικά περιστατικά που ελήφθησαν υπόψη για να γίνει η αμφισβητούμενη επιλογή, ότι δεν έχει εμφιλοχωρήσει πρόδηλη πλάνη περί την εκτίμηση των περιστατικών αυτών ή ότι δεν υφίσταται κατάχρηση εξουσίας (αποφάσεις της 7ης Μαου 1987, 240/84, Toyo κατά Συμβουλίου, Συλλογή 1987, σ. 1809, σκέψη 19, και 258/84, Nippon Seiko κατά Συμβουλίου, Συλλογή 1987, σ. 1923, σκέψη 21, και προαναφερθείσα απόφαση Nφlle, σκέψη 12).

12 Ειδικότερα όσον αφορά την επιλογή της χώρας αναφοράς, πρέπει να εξακριβώνεται αν τα θεσμικά όργανα παρέλειψαν να λάβουν υπόψη ουσιώδη στοιχεία προκειμένου να βεβαιωθούν για την καταλληλότητα της επιλεγείσας χώρας και αν τα στοιχεία του φακέλου εξετάστηκαν με την απαιτούμενη επιμέλεια, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι η κανονική αξία καθορίστηκε με τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής (προαναφερθείσα απόφαση Nφlle, σκέψη 13).

13 Επαναλαμβάνοντας τις αμφιβολίες που διατύπωσε συναφώς το εθνικό δικαστήριο, η Rotexchemie ισχυρίζεται ότι η κανονική αξία δεν καθορίστηκε σύμφωνα με τη νομολογία αυτή, δεδομένου ότι οι τιμές στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν απορρέουν από τους κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Συγκεκριμένα, η αμερικανική αγορά υπερμαγγανικού καλίου αριθμεί ένα μόνον παραγωγό ο οποίος προστατεύεται από τον εξωτερικό ανταγωνισμό με δασμούς αντιντάμπινγκ.

14 Το Συμβούλιο και η Επιτροπή φρονούν αντιθέτως ότι η παρουσία ενός μόνον παραγωγού είναι άνευ σημασίας, καθόσον στη χώρα αυτή δεν ισχύει κανένας έλεγχος των τιμών και ο ανταγωνισμός είναι επαρκής λόγω των εισαγωγών προελεύσεως τρίτων χωρών. Η επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ στις κινεζικές και ισπανικές εισαγωγές δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το συμπέρασμα αυτό, εφόσον τίποτε δεν επιτρέπει τον ισχυρισμό ότι οι εν λόγω δασμοί δεν έχουν προορισμό να αποτρέψουν ζημίες, αλλά μόνο να εδραιώσουν τη θέση του Αμερικανού παραγωγού. Εξάλλου, τα δύο θεσμικά όργανα ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή απέδειξε ότι τα επίπεδα των τιμών του τελευταίου, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι κατώτερες των τιμών του κοινοτικού παραγωγού, επιτρέπουν στον Αμερικανό παραγωγό να έχει εύλογο και όχι υπερβολικό κέρδος.

15 Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι απλώς και μόνον το γεγονός ότι στη χώρα αναφοράς υφίσταται ένας μόνον παραγωγός δεν αποκλείει, από μόνο του, το να είναι οι τιμές στη χώρα αυτή το αποτέλεσμα πραγματικού ανταγωνισμού, εφόσον τέτοιου είδους ανταγωνισμός μπορεί κάλλιστα να απορρέει, ελλείψει ελέγχου των τιμών, από την ύπαρξη σημαντικών εισαγωγών προελεύσεως άλλων χωρών. Πάντως, από το σημείο 11 του κανονισμού 1531/88, μη αμφισβητουμένων των όσων εκτίθενται σε αυτό, προκύπτει ότι η αμερικανική αγορά υπερμαγγανικού καλίου είναι ο αποδέκτης σημαντικών εισαγωγών προελεύσεως τρίτων χωρών.

16 Ομοίως, η επιλογή τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση απλώς και μόνον από το γεγονός ότι η επιλεγείσα χώρα υποβάλλει τις εισαγωγές προελεύσεως ορισμένων τρίτων χωρών σε δασμούς αντιντάμπινγκ. Συγκεκριμένα, πρέπει να υπομνησθεί ότι το ντάμπινγκ θεωρείται από το άρθρο VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, στο οποίο παραπέμπει η δεύτερη αιτιολογική σκέψη του βασικού κανονισμού, ως επικριτέα πρακτική, αν προκαλεί ή απειλεί να προκαλέσει σημαντική ζημία σε μια παραγωγή της χώρας εισαγωγής. Έτσι, η επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ δεν σκοπεί στην προστασία της αγοράς της χώρας εισαγωγής από οποιονδήποτε εξωτερικό ανταγωνισμό, αλλά στην αποκατάσταση του θεμιτού και φυσιολογικού ανταγωνισμού μεταξύ των περί ων πρόκειται ημεδαπών και αλλοδαπών παραγωγών. Κατά συνέπεια, απλώς και μόνον από το γεγονός ότι η χώρα αναφοράς υποβάλλει τις εισαγωγές προελεύσεως ορισμένων τρίτων χωρών σε δασμούς αντιντάμπινγκ δεν μπορεί να συναχθεί ότι οι τιμές στη χώρα αυτή δεν απορρέουν πλέον από πραγματικό ανταγωνισμό.

17 Ωστόσο, το αιτούν δικαστήριο σημείωσε ότι οι δασμοί αντιντάμπινγκ που επιβάλλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επί των εισαγωγών υπερμαγγανικού καλίου προελεύσεως Κίνας και Ισπανίας ενδέχεται να μη προορίζονται τόσο για την αποτροπή ζημιών όσο για την προστασία της θέσεως του Αμερικανού παραγωγού στην ημεδαπή του αγορά.

18 Το Συμβούλιο και η Επιτροπή υποστήριξαν, ωστόσο, ότι τίποτε δεν στηρίζει την υποψία αυτή, κατά την παρούσα δε διαδικασία δεν προέκυψε κάποιο στοιχείο που να μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση τον ισχυρισμό αυτόν. Επί πλέον, από τα πληροφοριακά στοιχεία που προσκόμισαν τα ανωτέρω όργανα και η Ισπανική Κυβέρνηση προκύπτει ότι οι δασμοί αντιντάμπινγκ που επιβάλλονται επί των εισαγωγών προελεύσεως Ισπανίας δεν εισπράχθηκαν το 1987 και ότι το ύψος τους μειώθηκε αισθητώς τα επόμενα έτη. Τέλος, το ενδεχόμενο που ανέφερε το αιτούν δικαστήριο έρχεται σε αντίθεση με το σημείο 11 των αιτιολογικών σκέψεων του κανονισμού 1531/88, κατά το οποίο τα επίπεδα τιμών του Αμερικανού παραγωγού τού επιτρέπουν να έχει εύλογο και όχι υπερβολικό κέρδος.

19 Επίσης, το αιτούν δικαστήριο δεν θεωρεί πειστικούς τους λόγους που οδήγησαν τα κοινοτικά όργανα να απορρίψουν τις εναλλακτικές επιλογές της Ινδίας και της Βραζιλίας ως χωρών αναφοράς. Συγκεκριμένα, το αιτούν δικαστήριο εκθέτει ότι από διάφορους κανονισμούς κατά του ντάμπινγκ, προγενέστερους ή μεταγενέστερους του κανονισμού 1531/88, που αφορούν το ίδιο προϋόν, προκύπτει ότι η πρώτη χώρα απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι οι τιμές σε αυτήν ήταν σημαντικά ανώτερες των τιμών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αλλά χωρίς η Επιτροπή ή το Συμβούλιο να έχουν προβεί σε σχετικές εξακριβώσεις. Επί πλέον, τα όργανα αυτά έλαβαν υπόψη το περιορισμένο μέγεθος της ινδικής παραγωγής, ενώ, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, το περιστατικό αυτό δεν είναι καθοριστικής σημασίας για την επιλογή της χώρας αναφοράς. Τέλος, δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστούν οι λόγοι που, όταν εκδόθηκε ο κανονισμός 1531/88, οδήγησαν στην απόρριψη της Βραζιλίας.

20 Το Συμβούλιο και η Επιτροπή τονίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είχαν ήδη επιλεγεί ως χώρα αναφοράς στο πλαίσιο παλαιότερης διαδικασίας, που κινήθηκε το 1986, σχετικά με το ίδιο προϋόν και ότι η εκ νέου επιλογή της χώρας αυτής, κατά τη διαδικασία εκδόσεως του κανονισμού 1531/88, έγινε σε συμφωνία με την κοινοτική βιομηχανία, χωρίς να διατυπώσουν συναφώς αντιρρήσεις ούτε ο Κινέζος εξαγωγέας τον οποίο αφορά ειδικά ο κανονισμός ούτε κάποιος εισαγωγέας της Κοινότητας. Τα ανωτέρω όργανα θεωρούν, υπό τις συνθήκες αυτές, ότι δεν είχαν υποχρέωση να εξετάσουν αν υφίστατο πιο κατάλληλη χώρα αναφοράς ούτε, ειδικότερα, να εξακριβώσουν αν οι πληροφορίες τους σχετικά με την Ινδία παρέμεναν ακριβείς. Υπενθυμίζουν συναφώς ότι, ναι μεν, σύμφωνα με τα πληροφοριακά στοιχεία που συνελέγησαν κατά την παλαιότερη διαδικασία, η Ινδία ήταν η μοναδική άλλη χώρα με οικονομία της αγοράς που παρήγε υπερμαγγανικό κάλιο, αλλά στη χώρα αυτή οι μέθοδοι παραγωγής ήταν βιοτεχνικές, η συνολική παραγωγική ικανότητα πολύ περιορισμένη και οι τιμές όντως ανώτερες των τιμών της αμερικανικής αγοράς. Τέλος, το Συμβούλιο και η Επιτροπή ισχυρίζονται ότι, ναι μεν είναι αλήθεια ότι πληροφορήθηκαν, το 1994, την ύπαρξη μονάδας παραγωγής υπερμαγγανικού καλίου στη Βραζιλία, αλλά αποδείχθηκε ότι κατά το έτος αυτό η πιο πάνω μονάδα δεν ήταν ακόμη λειτουργική.

21 Πρέπει να υπομνησθεί ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή δεν έχουν κατ' αρχήν υποχρέωση να λαμβάνουν υπόψη όλες τις χώρες αναφοράς που προτείνονται από τα μέρη στο πλαίσιο διαδικασίας αντιντάμπινγκ. Εντούτοις, οφείλουν να προβαίνουν σε πιο λεπτομερή εξέταση των προτάσεων που τους έχουν υποβληθεί όταν έχουν ή θα έπρεπε να έχουν αμφιβολίες ως προς τη χώρα της επιλογής τους (βλ. την προαναφερθείσα απόφαση Nφlle, σκέψη 32).

22 Όμως, εν προκειμένω, στο Συμβούλιο και την Επιτροπή δεν υποβλήθηκε, κατά τη διαδικασία εκδόσεως του κανονισμού 1531/88, καμία εναλλακτική πρόταση σε σχέση με την επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ως χώρας αναφοράς, ενώ η χώρα αυτή είχε ήδη γίνει δεκτή στο πλαίσιο παλαιότερης διαδικασίας σχετικής με το ίδιο προϋόν και οι Κινέζοι εξαγωγείς και οι κοινοτικοί εισαγωγείς υπερμαγγανικού καλίου δεν θα παρέλειπαν, αν συνέτρεχε τέτοια περίπτωση, να προτείνουν μια πιο κατάλληλη χώρα. Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν μπορεί να προσαφθεί στα όργανα αυτά ότι δεν προέβησαν σε λεπτομερή εξέταση των άλλων δυνητικών χωρών αναφοράς.

23 Επί πλέον, το Συμβούλιο και η Επιτροπή εξέθεσαν πειστικώς τους λόγους για τους οποίους δεν έγιναν δεκτές χώρες όπως η Ινδία ή η Βραζιλία, χωρίς η Rotexchemie να προσκομίσει την παραμικρή ένδειξη που να μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την ανάλυσή τους. Ειδικότερα όσον αφορά την περίπτωση της Ινδίας, ναι μεν είναι αλήθεια, όπως σημείωσε το αιτούν δικαστήριο, ότι το μέγεθος της εσωτερικής αγοράς δεν αποτελεί, κατ' αρχήν, στοιχείο δυνάμενο να ληφθεί υπόψη κατά την επιλογή της χώρας αναφοράς, εντούτοις η αγορά αυτή πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική σε σχέση με τις περί ων πρόκειται εξαγωγές (βλ. την προαναφερθείσα απόφαση Neotype Techmashexport κατά Επιτροπής και Συμβουλίου, σκέψη 31). Όμως, τα χαρακτηριστικά της ινδικής αγοράς υπερμαγγανικού καλίου, τα οποία εξέθεσαν το Συμβούλιο και η Επιτροπή, αποδεικνύουν σαφώς ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο εν προκειμένω. Γενικότερα, όπως τόνισε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 30 των προτάσεών του, όλα οδηγούν εν προκειμένω στο να θεωρηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποτελούσαν όντως τη μόνη χώρα με οικονομία της αγοράς που μπορούσε να επιλεγεί ως χώρα αναφοράς.

24 Από το σύνολο των ανωτέρω σκέψεων προκύπτει ότι η κανονική αξία καθορίστηκε «με τρόπο κατάλληλο και μη στερούμενο λογικής» υπό την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 5, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού.

25 Συνεπώς, στο εθνικό δικαστήριο πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι από την εξέταση του υποβληθέντος ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να μπορεί να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού 1531/88.

Επί των δικαστικών εξόδων

26 Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Ισπανική Κυβέρνηση, καθώς και το Συμβούλιο της Ευρωπαϋκής Ενώσεως και η Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων, που υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, δεν αποδίδονται. Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(πέμπτο τμήμα),

κρίνοντας επί του ερωτήματος που του υπέβαλε με διάταξη της 10ης Ιανουαρίου 1996 το Finanzgericht Hamburg, αποφαίνεται:

Από την εξέταση του υποβληθέντος ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να μπορεί να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού (ΕΟΚ) 1531/88 του Συμβουλίου, της 31ης Μαου 1988, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές υπερμαγγανικού καλίου καταγωγής Λαϋκής Δημοκρατίας της Κίνας και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές αυτές.