—

η E.ON Kraftwerke GmbH, εκπροσωπούμενη από τους S. Altenschmidt και A. Sitzer, Rechtsanwälte,

—

η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον T. Henze και την K. Petersen,

—

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον E. White και την K. Herrmann,

1

Η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά την ερμηνεία του άρθρου 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 130, σ. 1).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ της E.ON Kraftwerke GmbH και της Bundesrepublik Deutschland (Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας), με αντικείμενο την έκταση της υποχρέωσης ενημέρωσης η οποία βάρυνε την E.ON Kraftwerke σε σχέση με τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής, λαμβανομένων υπόψη των τροποποιήσεων που είχαν γίνει σε έναν από τους σταθμούς της για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

3

Το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/87/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (EE 2003, L 275, σ. 32), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/29/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009 (EE 2009, L 140, σ. 63) (στο εξής: οδηγία 2003/87), επιγράφεται «Αλλαγές που σχετίζονται με εγκαταστάσεις» και έχει ως εξής:

«Ο φορέας εκμετάλλευσης ενημερώνει την αρμόδια αρχή για κάθε σχεδιαζόμενη αλλαγή της φύσης ή της λειτουργίας της εγκατάστασης, ή κάθε επέκταση ή σημαντική μείωση της παραγωγικής ικανότητας της εγκατάστασης η οποία μπορεί να απαιτεί ενημέρωση της άδειας εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Εφόσον ενδείκνυται, η αρμόδια αρχή ενημερώνει την άδεια. […]»

4

Το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/87 ορίζει τα ακόλουθα:

«Από το 2013 και μετά, τα κράτη μέλη θέτουν σε πλειστηριασμό όλα τα δικαιώματα τα οποία δεν κατανέμονται δωρεάν σύμφωνα με το άρθρο 10α και 10γ [...]».

5

Το άρθρο 10α της οδηγίας αυτής, το οποίο φέρει τον τίτλο «Μεταβατικοί κοινοτικοί κανόνες για εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή», προβλέπει στην παράγραφο 1 τα ακόλουθα:

«Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010, η Επιτροπή πρέπει να υιοθετήσει πλήρως εναρμονισμένα μέτρα εφαρμογής που θα ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα για την κατανομή των δικαιωμάτων [...]».

6

Το άρθρο 7 της απόφασης 2011/278 τιτλοφορείται «Συλλογή δεδομένων βάσης» και ορίζει τα κάτωθι:

«1.   Για κάθε κατεστημένη εγκατάσταση η οποία είναι επιλέξιμη για δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων που λειτουργούν μόνο περιστασιακά, και ειδικότερα, των εγκαταστάσεων που διατηρούνται σε εφεδρεία ή σε ετοιμότητα και εκείνων που λειτουργούν βάσει εποχιακού προγραμματισμού, τα κράτη μέλη συλλέγουν από τον φορέα εκμετάλλευσης, για όλα τα έτη της περιόδου από την 1η Ιανουαρίου 2005 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 ή, κατά περίπτωση, από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, κατά τα οποία η εγκατάσταση λειτουργούσε, όλες τις σχετικές πληροφορίες και τα δεδομένα που αφορούν κάθε παράμετρο του παραρτήματος IV.

2.   Τα κράτη μέλη συλλέγουν δεδομένα για κάθε υποεγκατάσταση χωριστά. Εάν είναι απαραίτητο, τα κράτη μέλη μπορεί να απαιτήσουν από τον φορέα εκμετάλλευσης να υποβάλει περισσότερα δεδομένα.

[...]»

7

Το άρθρο 10, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278 έχει ως εξής:

«Βάσει των δεδομένων που έχουν συλλεχθεί σύμφωνα με το άρθρο 7, τα κράτη μέλη υπολογίζουν, για κάθε έτος, τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν, από το 2013 και έπειτα, σε κάθε κατεστημένη εγκατάσταση στην επικράτειά τους σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 8.»

8

Τα άρθρα 19 έως 21 της απόφασης 2011/278 ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη κατανέμουν τα προς χορήγηση δικαιώματα εκπομπής σε περίπτωση είτε σημαντικής επέκτασης είτε σημαντικής μείωσης της παραγωγικής ικανότητας της οικείας εγκατάστασης.

9

Το άρθρο 24 της απόφασης 2011/278 επιγράφεται «Μεταβολές στη λειτουργία εγκαταστάσεων» και προβλέπει τα ακόλουθα:

«1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την υποβολή όλων των κατάλληλων πληροφοριών σχετικά με προγραμματισμένη ή πραγματική μεταβολή της παραγωγικής ικανότητας, του επιπέδου δραστηριότητας και της λειτουργίας μιας εγκατάστασης από τον φορέα εκμετάλλευσης στην αρμόδια αρχή έως τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους.

2.   Όταν επέρχεται μεταβολή στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας ή στη λειτουργία μιας εγκατάστασης, η οποία έχει αντίκτυπο στην κατανομή δικαιωμάτων σε αυτή, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό πρότυπο που διατίθεται από αυτήν, όλες τις σχετικές πληροφορίες, καθώς και την αναθεωρημένη προκαταρκτική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν για την εν λόγω εγκατάσταση, η οποία προσδιορίζεται σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, προτού καθορίσουν την τελική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν. Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει την αναθεωρημένη προκαταρκτική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν για τη συγκεκριμένη εγκατάσταση.»

10

Ο κανονισμός (ΕΕ) 601/2012 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2012, για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 181, σ. 30), θεσπίζει, όπως προκύπτει από το άρθρο του 1, κανόνες για την παρακολούθηση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και των δεδομένων δραστηριότητας και για την υποβολή σχετικών εκθέσεων δυνάμει της οδηγίας 2003/87, τόσο ως προς την περίοδο εμπορίας η οποία αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2013 όσο και ως προς τις επόμενες περιόδους εμπορίας του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

11

Το άρθρο 12 του κανονισμού 601/2012 φέρει τον τίτλο «Περιεχόμενο και υποβολή του σχεδίου παρακολούθησης» και ορίζει τα ακόλουθα:

«1.   Ο φορέας εκμετάλλευσης ή φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών υποβάλλει προς έγκριση σχέδιο παρακολούθησης στην αρμόδια αρχή.

Το σχέδιο παρακολούθησης συνίσταται σε λεπτομερή και πλήρη τεκμηρίωση, με διαφάνεια, της μεθοδολογίας παρακολούθησης που εφαρμόζει ο συγκεκριμένος φορέας εκμετάλλευσης εγκατάστασης ή αεροσκαφών και περιλαμβάνει τουλάχιστον τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα I.

[...]

2.   Στις περιπτώσεις που το παράρτημα I αναφέρεται σε διαδικασία, ο φορέας εκμετάλλευσης ή φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών καθιερώνει, τεκμηριώνει, εφαρμόζει και διατηρεί τη διαδικασία αυτή χωριστά από το σχέδιο παρακολούθησης.

[...]

3.   Εκτός των στοιχείων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν να συμπεριλαμβάνονται στο σχέδιο παρακολούθησης εγκαταστάσεων περαιτέρω στοιχεία για την κάλυψη των απαιτήσεων του άρθρου 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278 […], μεταξύ των οποίων και συνοπτική περιγραφή διαδικασίας που εξασφαλίζει τα ακόλουθα:

12

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2011 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξέδωσε τη Verordnung über die Zuteilung von Treibhausgas-Emissionsberechtigungen in der Handelsperiode 2013 bis 2020 (κανονιστική πράξη για την κατανομή δικαιωμάτων εμπορίας ως προς την περίοδο εμπορίας από το 2013 έως το 2020) (BGBl. I S. 1921, στο εξής: ZuV 2020).

13

Το άρθρο 22 της ZuV 2020 τιτλοφορείται «Τροποποιήσεις στην εκμετάλλευση εγκατάστασης» και προβλέπει τα κάτωθι:

«1)   Ο φορέας εκμετάλλευσης οφείλει να κοινοποιεί στην αρμόδια αρχή κάθε χρήσιμη πληροφορία σχετικά με σχεδιαζόμενες ή ισχύουσες αλλαγές στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας και στην εκμετάλλευση εγκατάστασής του, το αργότερο έως τις 31 Ιανουαρίου του επόμενου έτους και για πρώτη φορά στις 31 Ιανουαρίου 2013.

2)   Σε περίπτωση σημαντικής μείωσης της παραγωγικής ικανότητας κατά την έννοια του άρθρου 19, ο φορέας εκμετάλλευσης οφείλει να κοινοποιήσει αμελλητί στην αρμόδια αρχή στοιχεία σχετικά με το πόσο μειώθηκε η παραγωγική ικανότητα και ποια είναι η εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα της οικείας μονάδας κατανομής. Σε περίπτωση παύσης των δραστηριοτήτων μιας εγκατάστασης, κατά την έννοια του άρθρου 20, παράγραφος 1, ο φορέας εκμετάλλευσης οφείλει να κοινοποιήσει αμελλητί στην αρμόδια αρχή την ακριβή ημερομηνία παύσης των δραστηριοτήτων.»

14

Η E.ON Kraftwerke είναι επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της ενέργειας στη Γερμανία και φορέας εκμετάλλευσης πολλών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ως προς τους οποίους υπέχει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου. Για τον σταθμό της στο Heyden (Γερμανία), ζήτησε από τη γερμανική αρχή που είναι αρμόδια για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής (Deutsche Emissionshandelsstelle, στο εξής: DEHSt) τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής για την τρίτη περίοδο εμπορίας (2013 έως 2020), κατ’ αναλογίαν προς τις αντίστοιχες τιμές εκπομπής θερμότητας.

15

Με επιστολή της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, η E.ON Kraftwerke γνωστοποίησε στην DEHSt, η οποία απαιτούσε να της κοινοποιηθούν ορισμένες πληροφορίες βάσει του άρθρου 22, παράγραφος 1, της ZuV 2020, ότι δεν σκόπευε να της παράσχει στοιχεία σχετικά με τα επίπεδα δραστηριότητας κάθε μονάδας κατανομής, παρά μόνο στην περίπτωση όπου αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναπροσαρμογή της απόφασης για την κατανομή δικαιωμάτων.

16

Με έγγραφο της 24ης Σεπτεμβρίου 2013, η DEHSt απάντησε στην επιστολή υπογραμμίζοντας ότι ως χρήσιμες πληροφορίες, για τις οποίες ισχύει η υποχρέωση κοινοποίησης κατά το άρθρο 22, παράγραφος 1, της ZuV 2020, δεν νοούνται μόνον εκείνες που έχουν ως αποτέλεσμα την τροποποίηση της κατανομής, αλλά κάθε πληροφορία σχετική με τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται η κατανομή των δικαιωμάτων.

17

Στο έντυπο της δήλωσης την οποία υπέβαλε η E.ON Kraftwerke για το 2013, στο τμήμα που αναφέρεται στο επίπεδο δραστηριότητας αναγράφεται η ένδειξη «0».

18

Με προσφυγή την οποία άσκησε ενώπιον του Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικό πρωτοδικείο Βερολίνου) στις 27 Νοεμβρίου 2013, η E.ON Kraftwerke ζήτησε να αναγνωριστεί κατ’ ουσίαν ότι δεν όφειλε, βάσει του άρθρου 22, παράγραφος 1, της ZuV 2020, να παράσχει όλα τα στοιχεία σχετικά με την παραγωγική ικανότητα, το επίπεδο δραστηριότητας και την εκμετάλλευση της εγκατάστασης, αλλά μόνον εκείνα που αφορούσαν αλλαγές ικανές να επηρεάσουν την κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής. Αυτή είναι, κατά την άποψή της, η ορθή ερμηνεία του άρθρου 24 της απόφασης 2011/278 της Επιτροπής, καθώς και του υπ’ αριθ. 7 εγγράφου καθοδήγησης του ίδιου θεσμικού οργάνου.

19

Η DEHSt, στηριζόμενη σε διαφορετική ερμηνεία της απόφασης και του εγγράφου καθοδήγησης της Επιτροπής, υποστήριξε ότι στα κράτη μέλη απόκειται να ορίζουν ποιες είναι οι χρήσιμες πληροφορίες όσον αφορά την κατανομή.

20

Κατόπιν τούτου, το Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικό πρωτοδικείο Βερολίνου) αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

21

Με τα ερωτήματά του, τα οποία ενδείκνυται να εξεταστούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσίαν να διευκρινιστεί αν το άρθρο 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να απαιτεί από τις επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ υπέχουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, τυγχάνουν ταυτόχρονα δωρεάν κατανομής τέτοιων δικαιωμάτων να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με όλες τις σχεδιαζόμενες ή ισχύουσες αλλαγές στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας και στην εκμετάλλευση μιας εγκατάστασης, χωρίς να περιορίζει την ως άνω απαίτηση μόνο στις πληροφορίες που αφορούν αλλαγές ικανές να επηρεάσουν αυτή την κατανομή.

22

Η απόφαση 2011/278 ρυθμίζει τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 10α της οδηγίας 2003/87.

23

Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό ότι σκοπός της οδηγίας 2003/87 είναι να μειωθούν, έως το 2020, οι συνολικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της Ένωσης τουλάχιστον κατά 20 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, με αποτελεσματικό τρόπο από πλευράς κόστους. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, ο νομοθέτης της Ένωσης προέβλεψε δύο μηχανισμούς. Ο πρώτος, ο οποίος θεσπίζεται με το άρθρο 9 της οδηγίας 2003/87, συνίσταται στη γραμμική μείωση της ποσότητας των διαθέσιμων δικαιωμάτων με την εφαρμογή συντελεστή 1,74 % σε σύγκριση με τη μέση ετήσια συνολική ποσότητα δικαιωμάτων που χορηγούσαν τα κράτη μέλη βάσει των αποφάσεων της Επιτροπής σχετικά με τα εθνικά τους σχέδια κατανομής για την περίοδο από το 2008 έως το 2012. Ο δεύτερος μηχανισμός είναι αυτός του πλειστηριασμού των δικαιωμάτων, ο οποίος αναμένεται να συμβάλει επίσης στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου με τρόπο αποτελεσματικό από πλευράς κόστους (απόφαση της 28ης Απριλίου 2016, Borealis Polyolefine κ.λπ.,C‑191/14, C‑192/14, C‑295/14, C‑389/14 και C‑391/14 έως C‑393/14, EU:C:2016:311, σκέψη 81).

24

Όσον αφορά τις εγκαταστάσεις οι οποίες τυγχάνουν, σε ορισμένους τομείς δραστηριότητας, δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου δυνάμει του άρθρου 10α, παράγραφος 11, της οδηγίας 2003/87, η κατανεμόμενη ποσότητα των δικαιωμάτων αυτών μειώνεται σταδιακά από το 2013 και εντεύθεν, με απώτερο σκοπό να καταργηθούν εν τέλει, το 2027, τα δωρεάν δικαιώματα (απόφαση της 28ης Απριλίου 2016, Borealis Polyolefine κ.λπ.,C‑191/14, C‑192/14, C‑295/14, C‑389/14 και C‑391/14 έως C‑393/14, EU:C:2016:311, σκέψη 82).

25

Στο πλαίσιο αυτό, το άρθρο 7 της απόφασης 2011/278 προβλέπει ότι, για κάθε κατεστημένη εγκατάσταση που πληροί τις προϋποθέσεις δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, τα κράτη μέλη συλλέγουν από τον φορέα εκμετάλλευσης, σε σχέση με όλα τα έτη της περιόδου από την 1η Ιανουαρίου 2005 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 και, κατά περίπτωση, από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, στη διάρκεια των οποίων η εγκατάσταση λειτουργούσε, όλες τις χρήσιμες πληροφορίες και τα στοιχεία σχετικά με καθεμία από τις απαριθμούμενες στο παράρτημα IV της ίδιας απόφασης κρίσιμες παραμέτρους για τον καθορισμό της προς κατανομή ποσότητας.

26

Εν συνεχεία, το άρθρο 10 της απόφασης 2011/278 ορίζει ότι τα κράτη μέλη, βάσει των πληροφοριών που έχουν συλλέξει δυνάμει του άρθρου 7, υπολογίζουν για κάθε έτος τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής τα οποία κατανέμονται δωρεάν, από το 2013 και εντεύθεν, σε κάθε κατεστημένη εγκατάσταση στην επικράτειά τους.

27

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 15 της απόφασης 2011/278, τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα στοιχεία που συλλέγουν από τους φορείς εκμετάλλευσης και χρησιμοποιούν για την κατανομή είναι πλήρη, συνεκτικά και, κατά τον μέγιστο δυνατό βαθμό, ακριβή.

28

Με αυτά ακριβώς τα δεδομένα κατά νου, πρέπει να εξεταστεί, προκειμένου να δοθεί απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα του αιτούντος δικαστηρίου, ποιες είναι οι «κατάλληλες πληροφορίες» των οποίων την κοινοποίηση μπορούν να απαιτούν τα κράτη μέλη από τους φορείς εκμετάλλευσης, δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278.

29

Επ’ αυτού, σημειώνεται, πρώτον, ότι η απόφαση 2011/278 δεν επιβάλλει ευθέως στους φορείς εκμετάλλευσης υποχρέωση ενημέρωσης, αλλά αναθέτει στα κράτη μέλη να καθορίσουν, τα ίδια, με ποια μέσα θα λαμβάνουν από τους φορείς εκμετάλλευσης στοιχεία που να έχουν επαρκή συνάφεια με τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου.

30

Ως προς τα στοιχεία αυτά, τα κράτη μέλη οφείλουν, βάσει του άρθρου 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278, να διασφαλίζουν ότι οι φορείς εκμετάλλευσης έχουν κοινοποιήσει στην αρμόδια αρχή, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους, όλες τις χρήσιμες πληροφορίες όσον αφορά σχεδιαζόμενες ή ισχύουσες αλλαγές στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας και στην εκμετάλλευσης της εγκατάστασης.

31

Διαπιστώνεται, δεύτερον, ότι το άρθρο 24, παράγραφος 2, της απόφασης 2011/278, το οποίο ρυθμίζει τα σχετικά με την υποχρέωση των κρατών μελών να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που είναι χρήσιμες για τον καθορισμό της τελικής ετήσιας συνολικής ποσότητας δωρεάν κατανεμόμενων δικαιωμάτων εκπομπής, ορίζει ότι η υποχρέωση αυτή υφίσταται μόνο στις περιπτώσεις όπου οι οικείες τροποποιήσεις επηρεάζουν την κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής σε συγκεκριμένη εγκατάσταση.

32

Αντιθέτως, το άρθρο 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278, κάνοντας λόγο για όλες τις χρήσιμες πληροφορίες που αφορούν τέτοιες τροποποιήσεις, δεν περιορίζει την εφαρμογή της υποχρέωσης κοινοποίησης, την οποία υπέχουν οι φορείς εκμετάλλευσης, μόνο στις περιπτώσεις όπου οι τροποποιήσεις αυτές επηρεάζουν τη δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής.

33

Τρίτον, η ως άνω ερμηνεία του άρθρου 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278 είναι σύμφωνη τόσο με την όλη οικονομία όσο και με τους σκοπούς της απόφασης αυτής.

34

Ειδικότερα, στο πλαίσιο του συστήματος κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής, απόκειται στα κράτη μέλη, όπως υπενθυμίστηκε ήδη στη σκέψη 26 της παρούσας απόφασης, να υπολογίζουν για κάθε έτος, βάσει των πληροφοριών που συλλέγουν δυνάμει του άρθρου 7 της απόφασης 2011/278, τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής τα οποία χορηγούνται δωρεάν σε καθεμία από τις κατεστημένες εγκαταστάσεις εντός της επικράτειάς τους. Είναι, επομένως, έργο αποκλειστικά και μόνον των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών να εξετάζουν τις πληροφορίες που συλλέγουν από τους φορείς εκμετάλλευσης και να αποφασίζουν αν αυτές μπορούν να επηρεάσουν τον καθορισμό του αριθμού των κατανεμόμενων δικαιωμάτων.

35

Επιπλέον, ούτε από την οδηγία 2003/87, και πιο συγκεκριμένα από το άρθρο 7, ούτε από την απόφαση 2011/278 προκύπτει ότι η βούληση του νομοθέτη της Ένωσης ήταν να παράσχει στους φορείς εκμετάλλευσης την ευχέρεια να επιλέγουν ποιες πληροφορίες πρέπει να κοινοποιήσουν δυνάμει των διατάξεων αυτών, ανάλογα με την επιρροή που αυτές υποτίθεται ότι ασκούν ως προς την κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής.

36

Πράγματι, σκοπός των διατάξεων του άρθρου 24 της απόφασης αυτής είναι, όπως συνάγεται από το περιεχόμενό τους, να λαμβάνονται υπόψη οι τροποποιήσεις στην εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων προκειμένου, αφενός, τα κράτη μέλη να είναι σε θέση, σε ένα πρώτο στάδιο, να καθορίσουν τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν σε καθεμία από τις κατεστημένες εγκαταστάσεις εντός της επικράτειάς τους και, αφετέρου, η Επιτροπή να είναι σε θέση, σε ένα δεύτερο στάδιο, να καθορίσει την τελική ετήσια συνολική ποσότητα δωρεάν κατανεμόμενων δικαιωμάτων εκπομπής.

37

Υπό την οπτική αυτή, και όπως προεκτέθηκε στη σκέψη 27 της παρούσας απόφασης, τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα στοιχεία που συλλέγουν από τους φορείς εκμετάλλευσης και χρησιμοποιούν για την κατανομή είναι πλήρη, συνεκτικά και, κατά τον μέγιστο δυνατό βαθμό, ακριβή. Απόκειται, κατά συνέπεια, στα ίδια τα κράτη μέλη να ορίζουν ποια χρήσιμα δεδομένα πρέπει να συλλέγουν οι αρμόδιες αρχές από τους φορείς εκμετάλλευσης.

38

Εστιάζοντας στη χρησιμότητα των πληροφοριών που ζητούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο, το άρθρο 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/78 επιτρέπει στα κράτη μέλη να υποχρεώνουν τους φορείς εκμετάλλευσης να υποβάλλουν στις αρμόδιες αρχές εκείνες τις πληροφορίες οι οποίες θα δώσουν στις εν λόγω αρχές τη δυνατότητα να αξιολογήσουν αντικειμενικά τις τροποποιήσεις στην οικεία εγκατάσταση, ενώ τους απαγορεύει να απαιτούν άλλες πληροφορίες, άσχετες με την αξιολόγηση του συγκεκριμένου ζητήματος, όπως παραδείγματος χάρη στοιχεία σχετικά με τα αίτια ή, γενικότερα, με τους οικονομικούς ή εμπορικούς λόγους που υπαγόρευσαν τις αλλαγές αυτές, ζητήματα τα οποία εμπίπτουν στον αποκλειστικό έλεγχο των εθνικών δικαστηρίων. Αντιθέτως, η ως άνω διάταξη δεν επιβάλλει να περιορίζεται η παροχή πληροφοριών μόνο σε εκείνα τα στοιχεία τα οποία, εκτός του ότι αφορούν τυχόν αλλαγές, είναι ικανά, κατά την εκτίμηση των φορέων εκμετάλλευσης, να επηρεάσουν τη δωρεάν κατανομή.

39

Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται από τα διευκρινιστικά σχόλια στο έγγραφο υπό τον τίτλο «Guidance Document no 7 on the harmonized free allocation methodology for the EU-ETS post 2012 New Entrants and Closures» το οποίο έχει δημοσιεύσει η Επιτροπή στον δικτυακό της τόπο. Ειδικότερα, στο ίδιο το έγγραφο αναφέρεται ρητώς ότι αυτό δεν είναι νομικά δεσμευτικό και ότι δεν αντικατοπτρίζει την επίσημη θέση της Επιτροπής.

40

Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στα προδικαστικά ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278 έχει την έννοια ότι επιτρέπει σε κράτος μέλος να απαιτεί από τις επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ υπέχουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ένωση, τυγχάνουν ταυτόχρονα δωρεάν κατανομής τέτοιων δικαιωμάτων να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με όλες τις σχεδιαζόμενες ή ισχύουσες αλλαγές στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας και στην εκμετάλλευση μιας εγκατάστασης, χωρίς να περιορίζει την απαίτηση αυτή μόνο στις πληροφορίες που αφορούν αλλαγές ικανές να επηρεάσουν τη δωρεάν κατανομή.

41

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 24, παράγραφος 1, της απόφασης 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι επιτρέπει σε κράτος μέλος να απαιτεί από τις επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ υπέχουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τυγχάνουν ταυτόχρονα δωρεάν κατανομής τέτοιων δικαιωμάτων να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με όλες τις σχεδιαζόμενες ή ισχύουσες αλλαγές στην παραγωγική ικανότητα, στο επίπεδο δραστηριότητας και στην εκμετάλλευση μιας εγκατάστασης, χωρίς να περιορίζει την απαίτηση αυτή μόνο στις πληροφορίες που αφορούν αλλαγές ικανές να επηρεάσουν τη δωρεάν κατανομή.