Η συμφωνία θεσπίζει τους όρους σχετικά με την έκδοση εγκληματιών μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, με σκοπό τη βελτίωση της συνεργασίας στο πλαίσιο των υφιστάμενων σχέσεων σε θέματα έκδοσης.

Με την απόφαση συνάπτεται εξ ονόματος της ΕΕ η συμφωνία με τις ΗΠΑ σχετικά με την έκδοση.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Η συμφωνία συμπληρώνει τις διμερείς συνθήκες έκδοσης μεταξύ των χωρών της ΕΕ και των ΗΠΑ και ενισχύει τη συνεργασία στο πλαίσιο των υφιστάμενων σχέσεων σε θέματα έκδοσης.

Πράξεις για τις οποίες χωρεί έκδοση

Οι πράξεις για τις οποίες χωρεί έκδοση συνίστανται στις εξής:

πράξεις οι οποίες τιμωρούνται από το δίκαιο τόσο της χώρας που ζητεί την έκδοση όσο και της χώρας από την οποία ζητείται η έκδοση με στερητική της ελευθερίας ποινή για μέγιστο χρονικό διάστημα (άνω του ενός έτους) ή με αυστηρότερη ποινή·
απόπειρα διάπραξης ή συμμετοχή στη διάπραξη ενός τέτοιου αδικήματος.

Εάν η χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση επιτρέψει την έκδοση για μια πράξη για την οποία χωρεί έκδοση, πρέπει να επιτρέψει την έκδοση και για όλα τα άλλα αδικήματα που περιλαμβάνονται στην αίτηση, εφόσον το άλλο αδίκημα τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή ανωτάτου ορίου ενός έτους και πληρούνται όλες οι άλλες απαιτήσεις έκδοσης.

Αιτήσεις έκδοσης

Η χώρα που ζητεί την έκδοση διαβιβάζει τις αιτήσεις έκδοσης και τυχόν δικαιολογητικά έγγραφα μέσω της διπλωματικής οδού. Τα εν λόγω έγγραφα δεν απαιτούν περαιτέρω επικύρωση εφόσον φέρουν το πιστοποιητικό ή τη σφραγίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή του αρμοδίου υπουργείου ή τμήματος για τις εξωτερικές υποθέσεις της χώρας που ζητεί την έκδοση.
Η χώρα που ζητεί την έκδοση μπορεί να διαβιβάσει αιτήσεις προσωρινής κράτησης μέσω των Υπουργείων Δικαιοσύνης, αντί να χρησιμοποιήσει τη διπλωματική οδό. Η διαβίβαση των εν λόγω αιτήσεων μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Εγκληματολογικής Αστυνομίας (Interpol). Όταν η χώρα που ζητεί την έκδοση επιδιώκει την έκδοση ενός ατόμου το οποίο τελεί ήδη υπό προσωρινή κράτηση στη χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση, μπορεί να υποβάλει την αίτησή της απευθείας στην ευρισκόμενη στο έδαφός της πρεσβεία της χώρας από την οποία ζητείται η έκδοση.
Εάν η χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση θεωρεί ότι οι πληροφορίες που παρέχονται στην αίτηση έκδοσης δεν επαρκούν για την εκτέλεσή της, δύναται να απαιτήσει την υποβολή πρόσθετων πληροφοριών από τη χώρα που ζητεί την έκδοση. Οι αιτήσεις για πρόσθετες πληροφορίες και οι διαβιβάσεις αυτών μπορούν να γίνονται απευθείας μεταξύ των Υπουργείων Δικαιοσύνης.

Διαδικασίες έκδοσης

Η χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση δύναται να παραδώσει προσωρινά ένα άτομο που διώκεται ή εκτίει ποινή στη χώρα που ζητεί την έκδοση για να του ασκηθεί δίωξη.
Όταν ζητούν πολλές χώρες την έκδοση του ίδιου ατόμου για τα ίδια ή για διαφορετικά αδικήματα, η εκτελεστική αρχή της χώρας από την οποία ζητείται η έκδοση αποφασίζει τη χώρα στην οποία θα παραδοθεί το εν λόγω άτομο. Ομοίως, εάν οι ΗΠΑ υποβάλουν αίτηση έκδοσης για ένα άτομο του οποίου η παράδοση έχει ζητηθεί επίσης βάσει του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης (ΕΕΣ) για τα ίδια ή για διαφορετικά αδικήματα, η αρμόδια αρχή της χώρας της ΕΕ από την οποία ζητείται η έκδοση αποφασίζει τη χώρα στην οποία θα παραδοθεί το άτομο.
Ωστόσο, όταν η αίτηση έκδοσης των ΗΠΑ απευθύνεται σε χώρα της ΕΕ η οποία έχει θεσπίσει κανόνες που παρέχουν στους υπηκόους της προστασία κατά της έκδοσης και η αίτηση αφορά πολίτη άλλης χώρας της ΕΕ, η δικαστική αρχή εκτέλεσης οφείλει να ενημερώσει τη χώρα της ΕΕ της οποίας ο εν λόγω πολίτης είναι υπήκοος και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, να παραδώσει το άτομο στη συγκεκριμένη χώρα βάσει του ΕΕΣ που εξέδωσε, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-182/15, Petruhhin.
Τα άρθρα 18 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι, όταν σε χώρα της ΕΕ, στην οποία μετέβη πολίτης της ΕΕ που είναι υπήκοος άλλης χώρας της ΕΕ, απευθύνεται αίτηση εκδόσεως από χώρα εκτός της ΕΕ, με την οποία η πρώτη χώρα της ΕΕ έχει συνάψει συμφωνία περί εκδόσεως, αυτή η χώρα της ΕΕ υποχρεούται να ενημερώσει τη χώρα της ΕΕ της οποίας έχει την ιθαγένεια ο εν λόγω πολίτης και, ενδεχομένως, κατόπιν αιτήματος της δεύτερης χώρας, να της παραδώσει τον πολίτη αυτόν, σύμφωνα με την απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή η χώρα της ΕΕ έχει δικαιοδοσία, βάσει του εθνικού δικαίου της, να ασκήσει δίωξη κατά του ατόμου αυτού για πράξεις τελεσθείσες στην αλλοδαπή.
Σε περίπτωση κατά την οποία χώρα της ΕΕ επιλαμβάνεται αιτήσεως χώρας εκτός της ΕΕ για την έκδοση υπηκόου άλλης χώρας της ΕΕ, αυτή η πρώτη χώρα της ΕΕ οφείλει να διακριβώσει ότι η έκδοση δεν θα έχει ως αποτέλεσμα προσβολή των δικαιωμάτων που διαλαμβάνονται στο άρθρο 19 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου για την υπόθεση C-191/16, Pisciotti: «Σε περίπτωση κατά την οποία ένας πολίτης της ΕΕ ο οποίος αποτέλεσε αντικείμενο αιτήσεως εκδόσεως προς τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της συμφωνίας σχετικά με την έκδοση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ συνελήφθη σε χώρα της ΕΕ άλλη από αυτή της ιθαγένειάς του με σκοπό την ενδεχόμενη εκτέλεση της αιτήσεως αυτής, τα άρθρα 18 και 21 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν εμποδίζουν την προς ην η αίτηση εκδόσεως χώρα της ΕΕ να διακρίνει, βάσει κανόνα του συνταγματικού δικαίου, μεταξύ των υπηκόων της και των υπηκόων άλλων χωρών της ΕΕ και να επιτρέπει την έκδοση αυτή ενώ δεν επιτρέπει την έκδοση των δικών της υπηκόων, εφόσον η προς ην η αίτηση χώρα της ΕΕ έχει παράσχει προηγουμένως στις αρμόδιες αρχές της χώρας της ΕΕ της οποίας την ιθαγένεια έχει αυτός ο πολίτης τη δυνατότητα να ζητήσουν την έκδοσή του βάσει ΕΕΣ και η τελευταία αυτή χώρα της ΕΕ δεν έχει λάβει κανένα σχετικό μέτρο.»
Επιπλέον, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου για την υπόθεση C-247/17, Raugevicius: «Τα άρθρα 18 και 21 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι, στην περίπτωση υποβολής από χώρα εκτός της ΕΕ αιτήσεως εκδόσεως πολίτη της ΕΕ που άσκησε το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, με σκοπό όχι την άσκηση ποινικής διώξεως, αλλά την εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής, η χώρα της ΕΕ προς την οποία απευθύνεται η αίτηση εκδόσεως, της οποίας η εθνική νομοθεσία απαγορεύει την έκδοση των υπηκόων της εκτός της ΕΕ με σκοπό την εκτέλεση ποινής και προβλέπει τη δυνατότητα εκτίσεως στο έδαφός της αυτής της καταγνωσθείσας στην αλλοδαπή ποινής, υποχρεούται να εξασφαλίζει στον εν λόγω πολίτη της ΕΕ, εφόσον είναι μόνιμος κάτοικός της, την ίδια ακριβώς μεταχείριση με εκείνη που επιφυλάσσει στους δικούς της υπηκόους όσον αφορά την έκδοση.»
Η χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση δύναται να χρησιμοποιήσει απλουστευμένες διαδικασίες έκδοσης, ήτοι να παραδώσει ένα άτομο χωρίς καθυστερήσεις και περαιτέρω διαδικασίες, όταν το ενδιαφερόμενο άτομο συγκατατίθεται να παραδοθεί.
Οι χώρες της ΕΕ και οι ΗΠΑ μπορούν να επιτρέπουν τη διέλευση μέσω των εδαφών τους ενός ατόμου που παραδόθηκε από το ένα ή το άλλο μέρος σε μια τρίτη χώρα, ή το αντίστροφο. Οι αιτήσεις διέλευσης μπορούν να πραγματοποιούνται μέσω της διπλωματικής οδού, απευθείας μεταξύ του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και του Υπουργείου Δικαιοσύνης της χώρας της ΕΕ ή μέσω της Interpol. Δεν απαιτείται άδεια για τις αεροπορικές μεταφορές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει προγραμματιστεί προσγείωση στο έδαφος της χώρας διέλευσης. Σε περίπτωση έκτακτης προσγείωσης, η εν λόγω χώρα μπορεί να ζητήσει αίτηση διέλευσης.
Η χώρα από την οποία ζητείται η έκδοση μπορεί να επιτρέψει την έκδοση για αδίκημα που τιμωρείται με θάνατο βάσει της νομοθεσίας της χώρας που ζητεί την έκδοση, αλλά όχι βάσει της δικής της νομοθεσίας, υπό την προϋπόθεση ότι:
- δεν θα επιβληθεί θανατική ποινή·
- εάν επιβληθεί θανατική ποινή, δεν θα εκτελεστεί.
Η απόφαση 2009/933/ΚΕΠΠΑ επεκτείνει το πεδίο εδαφικής εφαρμογής της συμφωνίας σχετικά με την έκδοση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ στις ολλανδικές Αντίλλες και την Αρούμπα.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΙΣΧΥΟΣ

Η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ στη Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου 2010.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

Αμοιβαία νομική υποστήριξη και έκδοση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή).

ΒΑΣΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Συμφωνία σχετικά με την έκδοση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (EE L 181 της 19.7.2003, σ. 27–33)

Απόφαση 2009/820/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της συμφωνίας σχετικά με την έκδοση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της συμφωνίας σχετικά με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (EE L 291 της 7.11.2009, σ. 40–41)

Απόφαση 2003/516/ΕΚ του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2003, σχετικά με την υπογραφή των συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής περί εκδόσεως και αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις (EE L 181 της 19.7.2003, σ. 25–26)

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Απόφαση 2009/933/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την επέκταση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πεδίου εδαφικής εφαρμογής της συμφωνίας περί έκδοσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΕΕ L 325 της 11.12.2009, σ. 4–5)

Ενημέρωση σχετικά με την ημερομηνία έναρξης ισχύος των συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την έκδοση και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή (EE L 323 της 10.12.2009, σ. 11)

Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών - Δηλώσεις τις οποίες έκαναν ορισμένα κράτη μέλη με την ευκαιρία της έκδοσης της απόφασης-πλαισίου (ΕΕ L 190 της 18.7.2002, σ. 1–20)

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις της απόφασης 2002/584/ΔΕΥ έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Η παρούσα ενοποιημένη έκδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.

τελευταία ενημέρωση 05.12.2019

Top

All