Επιτροπολογία

Ο όρος «επιτροπολογία» υποδηλώνει το σύνολο των διαδικασιών μέσω των οποίων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασκεί τις εκτελεστικές αρμοδιότητες που της έχει αναθέσει ο νομοθέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), υποστηριζόμενη από επιτροπές αντιπροσώπων των κρατών μελών της ΕΕ.

Σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο νομοθέτης της ΕΕ μπορεί να παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα έκδοσης «εκτελεστικών πράξεων» μέσω ειδικών κανόνων που περιλαμβάνονται σε νομοθετική πράξη (στη «βασική πράξη»). Αυτό συμβαίνει όταν είναι απαραίτητη η δημιουργία ενιαίων προϋποθέσεων για την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ, αντί να την εφαρμόζει κάθε κράτος μέλος με τον δικό του, πιθανώς αποκλίνοντα τρόπο.

Οι πρακτικοί κανόνες και οι γενικές αρχές που πρέπει να ακολουθούνται στην επιτροπολογία παρατίθενται στον κανονισμό (ΕE) αριθ. 182/2011 («κανονισμός επιτροπολογίας»). Σύμφωνα με αυτόν, η Επιτροπή όσον αφορά τα σχέδια εκτελεστικών πράξεων ζητά τη γνώμη επιτροπής που συγκροτείται από αντιπροσώπους όλων των κρατών μελών και προεδρεύεται από την ίδια την Επιτροπή. Οι επιτροπές αυτές χρησιμοποιούν δύο τύπους διαδικασίας:

• διαδικασία εξέτασης και
• συμβουλευτική διαδικασία.

Οι διαδικασίες αυτές διαφέρουν ως προς τους κανόνες ψηφοφορίας και ως προς τον τρόπο που οι ψήφοι τους επηρεάζουν τις πιθανότητες έγκρισης από την Επιτροπή της εκάστοτε εκτελεστικής πράξης. Η επιλογή της διαδικασίας για μια συγκεκριμένη πράξη γίνεται από τον νομοθέτη της ΕΕ και εξαρτάται από τη φύση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που προβλέπονται στη βασική πράξη (κανονισμό, οδηγία ή απόφαση).

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Επιτροπές και ομάδες εργασίας
• Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• Πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση
• Ευρωπαϊκή Επιτροπή
• Εκτελεστικές πράξεις
• Συνήθης νομοθετική διαδικασία (συναπόφαση)
• Ο ρόλος των επιτροπών στις εκτελεστικές αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (σύνοψη)
• Μητρώο επιτροπολογίας (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)