Υπόθεση C-281/10 P

PepsiCo Inc.

κατά

Grupo Promer Mon Graphic SA

«Αίτηση αναιρέσεως – Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 – Άρθρα 5, 6, 10 και 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄ – Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει κυκλική διαφημιστική βάση – Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαφορετική συνολική εντύπωση – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Ενημερωμένος χρήστης – Εύρος του δικαστικού ελέγχου – Παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών»

Περίληψη της αποφάσεως

1.        Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Σύγκρουση με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Ενημερωμένος χρήστης – Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1, 10 § 1 και 25 § 1, στοιχείο δ΄)

2.        Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του κοινοτικού δικαστή – Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου – Πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως – Περιθώριο εκτιμήσεως του ΓEEA

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61)

1.        Η έννοια του ενημερωμένου χρήστη πρέπει να νοηθεί ως ενδιάμεση έννοια μεταξύ εκείνης του μέσου καταναλωτή που απαντά στο δίκαιο των σημάτων, από τον οποίο δεν απαιτείται καμία ειδική γνώση και ο οποίος εν γένει δεν αντιμετωπίζει άμεσα τα αντιπαρατιθέμενα σήματα, και του ειδικού στον τομέα της τέχνης, ο οποίος διαθέτει τη σχετική τεχνογνωσία. Ως εκ τούτου, με τον όρο ενημερωμένος χρήστης νοείται ο χρήστης που δεν επιδεικνύει μετρίου βαθμού προσοχή, αλλά ιδιαίτερη επιμέλεια, είτε λόγω της επαγγελματικής πείρας του είτε λόγω του ευρέος πεδίου γνώσεων που διαθέτει στον οικείο τομέα.

Ως εκ της φύσεώς του, ο ως άνω ορισθείς ενημερωμένος χρήστης θα προβεί σε άμεση σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, εφόσον τούτο καταστεί δυνατό. Δεν αποκλείεται ωστόσο μια τέτοια σύγκριση να αποδειχθεί αδύνατη ή ασυνήθης στον οικείο τομέα, ιδίως λόγω ειδικών συνθηκών ή λόγω των χαρακτηριστικών των αντικειμένων που απεικονίζουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα. Ελλείψει συγκεκριμένων ενδείξεων προς την κατεύθυνση αυτή στον κανονισμό 6/2002, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι ο νομοθέτης της Ένωσης είχε την πρόθεση να περιορίσει την εκτίμηση των ενδεχόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων σε άμεση μεταξύ τους σύγκριση.

Όσον αφορά τον βαθμό προσοχής που επιδεικνύει ο ενημερωμένος χρήστης, ναι μεν ο ενημερωμένος χρήστης δεν είναι ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση, είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος και αντιλαμβάνεται κατά κανόνα ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ως ένα σύνολο, χωρίς να εξετάζει μεμονωμένα τις διάφορες λεπτομέρειές του, πλην όμως δεν είναι ούτε ο εμπειρογνώμων ή ο ειδικός στον τομέα της τέχνης που είναι ικανός να παρατηρήσει λεπτομερώς τις ελάσσονος σημασίας ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Εξάλλου, ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» προϋποθέτει ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή ειδικός τεχνικός, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που κατά κανόνα περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί.

(βλ. σκέψεις 53, 55, 57, 59)

2.        Στο πλαίσιο προσφυγής ακυρώσεως κατά αποφάσεως του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ασκεί πλήρη έλεγχο νομιμότητας επί της εκ μέρους του Γραφείου εκτιμήσεως των στοιχείων που υποβάλλει στην κρίση του ο αιτών την καταχώριση.

Όσον αφορά το εύρος του δικαστικού ελέγχου εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, το δικαστήριο αυτό μπορεί να αναγνωρίσει στο Γραφείο ορισμένου βαθμού περιθώριο εκτιμήσεως, ιδίως όταν το Γραφείο καλείται να πραγματοποιήσει ιδιαιτέρως τεχνικές εκτιμήσεις, και να περιοριστεί, όσον αφορά το περιεχόμενο του ελέγχου επί των αποφάσεων του τμήματος προσφυγών στον τομέα των βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, σε εξέταση των προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως.

(βλ. σκέψεις 66-67)

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 20ής Οκτωβρίου 2011 (*)

«Αίτηση αναιρέσεως – Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 – Άρθρα 5, 6, 10 και 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄ – Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει κυκλική διαφημιστική βάση – Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαφορετική συνολική εντύπωση – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Ενημερωμένος χρήστης – Εύρος του δικαστικού ελέγχου – Παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών»

Στην υπόθεση C‑281/10 P,

με αντικείμενο αίτηση αναιρέσεως δυνάμει του άρθρου 56 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ασκήθηκε στις 3 Ιουνίου 2010,

PepsiCo, Inc., με έδρα τη Νέα Υόρκη (ΗΠΑ), εκπροσωπούμενη από τους E. Armijo Chávarri, abogado, και V. von Bomhard, Rechtsanwältin,

αναιρεσείουσα,

όπου οι λοιποί διάδικοι είναι:

η Grupo Promer Mon Graphic, SA, με έδρα τη Sabadell (Ισπανία), εκπροσωπούμενη από την R. Almaraz Palmero, abogada,

προσφεύγουσα πρωτοδίκως,

το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενο από τον A. Folliard-Monguiral,

καθού πρωτοδίκως,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους J.‑C. Bonichot, πρόεδρο τμήματος, K. Schiemann, L. Bay Larsen, C. Toader (εισηγήτρια) και E. Jarašiūnas, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: P. Mengozzi

γραμματέας: A. Impellizzeri, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 10ης Μαρτίου 2011,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 12ης Μαΐου 2011,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Με την αίτησή της αναιρέσεως, η PepsiCo Inc. (στο εξής: PepsiCo) ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 18ης Μαρτίου 2010 [T-9/07, Grupo Promer Mon Graphic κατά ΓΕΕΑ – PepsiCo (απεικόνιση κυκλικής διαφημιστικής βάσεως), που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση], με την οποία το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε την προσφυγή της Grupo Promer Mon Graphic SA (στο εξής: Grupo Promer) περί ακυρώσεως της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), της 27ης Οκτωβρίου 2006 (υπόθεση R 1001/2005-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Grupo Promer και της PepsiCo (στο εξής: επίδικη απόφαση).

 Το νομικό πλαίσιο

2        Το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1) ορίζει τα εξής:

«1.      Το σχέδιο ή υπόδειγμα προστατεύεται ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εφόσον είναι νέο και έχει ατομικό χαρακτήρα.

[…]»

3        Το άρθρο 5 του κανονισμού 6/2002 προβλέπει τα εξής:

«1.      Ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται νέο εάν δεν έχει διατεθεί στο κοινό ταυτόσημο σχέδιο ή υπόδειγμα:

α)      στην περίπτωση μη καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία το σχέδιο ή το υπόδειγμα για το οποίο διεκδικείται προστασία διατέθηκε για πρώτη φορά στο κοινό,

β)      στην περίπτωση καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση ή, αν διεκδικείται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας.

2.      Τα σχέδια ή υποδείγματα λογίζονται ως ταυτόσημα αν τα χαρακτηριστικά τους διαφέρουν μόνο σε επουσιώδεις λεπτομέρειες.»

4        Το άρθρο 6 του ιδίου κανονισμού έχει ως εξής:

«1.      Ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι παρουσιάζει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο καταναλωτή διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω καταναλωτή κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει διατεθεί στο κοινό:

α)      στην περίπτωση μη καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία το σχέδιο ή το υπόδειγμα για το οποίο διεκδικείται προστασία διατέθηκε για πρώτη φορά στο κοινό,

β)      στην περίπτωση καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση ή, εάν διεκδικείται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας.

2.      Προκειμένου να εκτιμηθεί ο ατομικός χαρακτήρας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.»

5        Κατά το άρθρο 10 του κανονισμού 6/2002:

«1.      Η προστασία που παρέχει το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εκτείνεται σε οποιοδήποτε σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση.

2.      Προκειμένου να εκτιμάται η έκταση της προστασίας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.»

6        Το άρθρο 25 του κανονισμού αυτού προβλέπει τα εξής:

«1.      Το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο μόνο εάν:

[…]

β)      δεν πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9,

[…]

δ)      το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα συγκρούεται με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που διατέθηκε στο κοινό μετά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για καταχώριση ή, εάν διεκδικείται προτεραιότητα, μετά την ημερομηνία προτεραιότητας του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος και του οποίου η προστασία αρχίζει πριν από την προαναφερθείσα ημερομηνία με καταχώριση κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ή με κατάθεση αίτησης καταχώρισής του, ή με καταχώριση σχεδίου ή υποδείγματος σε κράτος μέλος, ή με κατάθεση αίτησης προς απόκτηση του σχετικού δικαιώματος

[…]

3.      Τους λόγους των στοιχείων δ΄, ε΄ και στ΄ της παραγράφου 1 δικαιούνται να επικαλεσθούν μόνον ο υποβάλλων την αίτηση ή ο δικαιούχος του προγενέστερου δικαιώματος.

[…]»

7        Το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 προβλέπει ότι, «[μ]ε την επιφύλαξη του άρθρου 25, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, καθώς και κάθε δημόσια αρχή που νομιμοποιείται προς τούτο, μπορεί να υποβάλλει στο [ΓΕΕΑ] αίτηση [κηρύξεως] ακυρότητας καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος».

8        Κατά το άρθρο 61, παράγραφοι 1 έως 3, του κανονισμού 6/2002:

«1.      Ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μπορούν να ασκούνται προσφυγές κατά αποφάσεων του συμβουλίου προσφυγών.

2.      Η προσφυγή μπορεί να ασκείται για λόγους αναρμοδιότητας, παράβασης ουσιώδους τύπου, παράβασης της Συνθήκης, του παρόντος κανονισμού και οποιουδήποτε κανόνα δικαίου σχετικού με την εφαρμογή τους ή λόγω κατάχρησης εξουσίας.

3.      Tο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δύναται να ακυρώνει ή να τροποποιεί την προσβαλλόμενη απόφαση.»

 Ιστορικό της διαφοράς και επίδικη απόφαση

9        Στις 9 Σεπτεμβρίου 2003 η PepsiCo υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ενώπιον του ΓΕΕΑ, βάσει του κανονισμού 6/2002. Κατά την αίτηση καταχωρίσεως προβλήθηκε προτεραιότητα επί του ισπανικού σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 157156, το οποίο κατατέθηκε στις 23 Ιουλίου 2003 και του οποίου η αίτηση καταχωρίσεως δημοσιεύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2003.

10      Το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίσθηκε από το ΓΕΕΑ με αριθμό 74463-0001 για τα εξής προϊόντα: «Διαφημιστικά είδη για παιχνίδια». Απεικονίζεται ως εξής:

11      Στις 4 Φεβρουαρίου 2004 η Grupo Promer υπέβαλε αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 74463-0001 (στο εξής: σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση), βάσει του άρθρου 52 του κανονισμού 6/2002.

12      Η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στηριζόταν στο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που είχε καταχωρισθεί με αριθμό 53186-0001 (στο εξής: προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα), με ημερομηνία καταθέσεως τη 17η Ιουλίου 2003, και για το οποίο προβαλλόταν η προτεραιότητα του ισπανικού σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 157098, το οποίο κατατέθηκε στις 8 Ιουλίου 2003 και του οποίου η αίτηση καταχωρίσεως δημοσιεύθηκε την 1η Νοεμβρίου 2003. Το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίσθηκε για το εξής προϊόν: «Μεταλλικό έλασμα για παιχνίδια». Απεικονίζεται ως εξής:

13      Οι λόγοι που προβλήθηκαν προς στήριξη της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας αντλούνταν από την έλλειψη νεωτερικού και ατομικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, καθώς και από την ύπαρξη προγενέστερου δικαιώματος, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του εν λόγω κανονισμού.

14      Με απόφαση της 20ής Ιουνίου 2005, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ δέχθηκε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

15      Στις 18 Αυγούστου 2005 η PepsiCo άσκησε ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων, δυνάμει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002.

16      Με την επίδικη απόφαση, το τρίτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ (στο εξής: τμήμα προσφυγών) ακύρωσε την εν λόγω απόφαση του τμήματος ακυρώσεων και απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας. Αφού απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί κακής πίστης της PepsiCo, το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση δεν συγκρουόταν με το προγενέστερο δικαίωμα της προσφεύγουσας και ότι, επομένως, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

17      Το τμήμα προσφυγών έκρινε, συναφώς, ότι τα προϊόντα που συνδέονταν με τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα ενέπιπταν σε ειδική κατηγορία διαφημιστικών ειδών, ήτοι στα «tazos» ή «rappers», και ότι, συνεπώς, η ελευθερία του δημιουργού στον οποίο είχε ανατεθεί ο σχεδιασμός τέτοιων διαφημιστικών ειδών ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη». Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε ότι η διαφορά στην πλάγια όψη των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούσε για να διαπιστωθεί ότι προκαλούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

 Η ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση

18      Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 9 Ιανουαρίου 2007, η Grupo Promer άσκησε προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της επίδικης αποφάσεως και την καταδίκη του ΓΕΕΑ και της PepsiCo στα δικαστικά έξοδα.

19      Προς στήριξη της προσφυγής της, η Grupo Promer προέβαλε τρεις λόγους ακυρώσεως αντλούμενους, πρώτον, από κακή πίστη της PepsiCo και από συσταλτική ερμηνεία του κανονισμού 6/2002, δεύτερον, από έλλειψη νεωτερικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και, τρίτον, από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

20      Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο, αφού απέρριψε τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, δέχθηκε τον τρίτο λόγο ακυρώσεως και διαπίστωσε ότι, ως εκ τούτου, δεν συνέτρεχε πλέον λόγος να εξεταστεί ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως.

21      Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως περιελάμβανε τέσσερα σκέλη.

22      Πρώτον, η Grupo Promer έβαλλε κατά της διαπιστώσεως του τμήματος προσφυγών ότι η κατηγορία προϊόντων την οποία αφορούσαν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα είναι αυτή των «pogs», των «rappers» ή των «tazos», υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για διαφορετικά προϊόντα. Κατά την Grupo Promer, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να λάβει υπόψη τη γενική κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια.

23      Συναφώς, με τη σκέψη 60 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το επίμαχο προϊόν υπαγόταν, εντός της ευρείας κατηγορίας των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια, στην ειδική κατηγορία των παιχνιδιών που είναι γνωστά με τα ονόματα «pogs», «rappers» ή «tazos».

24      Δεύτερον, η Grupo Promer, στηριζόμενη στο ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση εμπίπτει στη γενική κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια, αμφισβήτησε την περιλαμβανόμενη στην επίδικη απόφαση εκτίμηση ότι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη».

25      Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ορθή, με τη σκέψη 70 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι, κατά την ημερομηνία της διεκδικούμενης προτεραιότητας για το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, η ελευθερία του δημιουργού ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη», καθόσον ο εν λόγω δημιουργός έπρεπε να ενσωματώσει στο σχέδιο ή υπόδειγμά του τα κοινά χαρακτηριστικά των επίμαχων προϊόντων.

26      Τρίτον, κατά την Grupo Promer, ο ενημερωμένος χρήστης ήταν ένα παιδί ηλικίας περίπου 5 έως 10 ετών και όχι ένας διευθυντής μάρκετινγκ, όπως αναφέρθηκε στην επίδικη απόφαση. Όπως υποστήριξε, ένας τέτοιος διευθυντής του κλάδου της βιομηχανίας τροφίμων δεν είναι τελικός χρήστης και έχει μεγαλύτερη εμπειρία και τεχνική εξειδίκευση απ’ ό,τι ο απλός χρήστης.

27      Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο, με τη σκέψη 62 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, όρισε την έννοια του ενημερωμένου χρήστη και, με τις σκέψεις 64 και 65 της ίδιας αυτής αποφάσεως, διαπίστωσε ότι ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, εν προκειμένω, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν ο ενημερωμένος χρήστης είναι παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου ή ο διευθυντής μάρκετινγκ εταιρίας παραγωγής προϊόντων των οποίων η προώθηση γίνεται με την προσφορά «pogs», «rappers» ή «tazos», αλλά το ότι οι δύο αυτές κατηγορίες ατόμων γνωρίζουν το φαινόμενο των «rappers».

28      Τέταρτον, κατά την Grupo Promer, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούσαν την ίδια συνολική εντύπωση, διότι, αντιθέτως προς τις εκτιμήσεις που πραγματοποίησε το τμήμα προσφυγών με την επίδικη απόφαση, οι διαφορές στην πλάγια όψη των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν είναι προφανείς, καθόσον ο εντοπισμός τους απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και προσεκτική παρατήρηση του δίσκου.

29      Επί του σημείου αυτού, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, με τη σκέψη 72 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, συμμεριζόμενο την άποψη του τμήματος προσφυγών, ότι οι ομοιότητες μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, στο μέτρο που αφορούν κοινά χαρακτηριστικά, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία ως προς τη συνολική εντύπωση που τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη. Εξάλλου, όσο πιο περιορισμένη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, τόσο πιθανότερο θα είναι διαφορές ελάσσονος σημασίας μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων να αρκούν προκειμένου να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

30      Ακολούθως, με τις σκέψεις 77 έως 82 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε πέντε ομοιότητες μεταξύ των δύο αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Αμφότερα τα σχέδια ή υποδείγματα συνίστανται σε σχεδόν επίπεδους δίσκους και περιλαμβάνουν έναν ομόκεντρο κύκλο πολύ κοντά στην περιφέρεια, έναν ομόκεντρο κύκλο ευρισκόμενο στο ένα τρίτο περίπου της αποστάσεως μεταξύ της περιφέρειας και του κέντρου του δίσκου, μια κυρτή περιφέρεια υπερυψωμένη σε σχέση με το ενδιάμεσο τμήμα του δίσκου, το οποίο βρίσκεται μεταξύ της περιφέρειας και του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος, επιπλέον δε εμφανίζουν ομοιότητα ως προς τις αναλογίες του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος και του ενδιάμεσου τμήματος του δίσκου, το οποίο βρίσκεται μεταξύ της περιφέρειας και του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος.

31      Αφού διαπίστωσε ότι η πρώτη ομοιότητα αποτελούσε κοινό χαρακτηριστικό των σχεδίων ή υποδειγμάτων που σχετίζονται με προϊόντα όπως τα επίμαχα και ότι η δεύτερη ομοιότητα θα μπορούσε να αποτελεί για τον δημιουργό περιορισμό σχετιζόμενο με τις απαιτήσεις ασφάλειας, το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι ομοιότητες αυτές δεν θα επηρεάσουν τη συνολική εντύπωση που τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη.

32      Αντιθέτως, όσον αφορά τις τρεις τελευταίες ομοιότητες, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι αφορούν στοιχεία ως προς τα οποία υφίστατο ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και ότι, ως εκ τούτου, θα προκαλέσουν την προσοχή του ενημερωμένου χρήστη, τούτο δε κατά μείζονα λόγο δεδομένου ότι, εν προκειμένω, η άνω όψη είναι η πλέον ορατή στον χρήστη αυτόν.

33      Όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε, με τη σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση περιλαμβάνει, εξεταζόμενο σε κάτοψη, δύο επιπλέον ομόκεντρους κύκλους απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα και ότι, από πλάγια όψη, τα δύο σχέδια ή υποδείγματα διαφέρουν καθόσον το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση εμφανίζει μεγαλύτερο βαθμό κυρτότητας, ο οποίος όμως είναι πολύ μικρός.

34      Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ωστόσο ότι οι διαφορές τις οποίες διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών δεν αρκούσαν προκειμένου το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση να δημιουργήσει στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση σε σχέση με το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Ως εκ τούτου, το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την επίδικη απόφαση.

 Αιτήματα των διαδίκων ενώπιον του Δικαστηρίου

35      Η PepsiCo ζητεί από το Δικαστήριο:

–        να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

–        να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς απορρίπτοντας τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματα ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο και

–        να καταδικάσει την Grupo Promer στα δικαστικά έξοδα.

36      Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Δικαστήριο να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως και να καταδικάσει την Grupo Promer στα δικαστικά έξοδα.

37      Η Grupo Promer ζητεί από το Δικαστήριο:

–        να απορρίψει την αίτηση αναιρέσεως ως απαράδεκτη και αβάσιμη·

–        να καταδικάσει την PepsiCo στα δικαστικά έξοδα της κατ’ αναίρεση δίκης·

–        να καταδικάσει την PepsiCo και το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Grupo Promer στο πλαίσιο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας και

–        να καταδικάσει την PepsiCo στα δικαστικά έξοδα της ενώπιον του ΓΕΕΑ διαδικασίας.

 Επί της αιτήσεως αναιρέσεως

38      Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η PepsiCo προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο αναιρέσεως αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002. Αυτός ο λόγος αναιρέσεως περιλαμβάνει πέντε σκέλη, τα τέσσερα πρώτα εκ των οποίων αφορούν διάφορες περιπτώσεις πλάνης στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο ως προς τους περιορισμούς της ελευθερίας του δημιουργού, την έννοια του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού προσοχής που αυτός επιδεικνύει, το εύρος του δικαστικού ελέγχου που πρέπει να ασκείται και τη δυνατότητα να συγκρίνονται μάλλον τα επίμαχα προϊόντα και όχι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, το δε τελευταίο σκέλος αφορά την προβαλλόμενη παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών.

 Επί του πρώτου σκέλους του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, που αφορά τους περιορισμούς της ελευθερίας του δημιουργού

 Επιχειρήματα των διαδίκων

39      Η PepsiCo υποστηρίζει ότι οι τρεις ομοιότητες που επισήμανε το Γενικό Δικαστήριο (κεντρικό κυκλικό σχήμα, υπερυψωμένη περιφέρεια, αναλογίες) αφορούν στο σύνολό τους τις λειτουργίες των επίμαχων προϊόντων και αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά τους, γεγονός που περιορίζει την ελευθερία του δημιουργού. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε ωστόσο υπόψη τους περιορισμούς αυτούς κατά την εκ μέρους του σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Η διαπίστωση του Γενικού Δικαστηρίου ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα εμφανίζουν ομοιότητες λόγω των συγκεκριμένων αυτών κοινών χαρακτηριστικών τους συνεπάγεται απλώς και μόνο αναγνώριση στην Grupo Promer των αποκλειστικών δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως των κοινών αυτών χαρακτηριστικών, αποτέλεσμα που δεν ανταποκρίνεται στον επιδιωκόμενο από το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002 σκοπό.

40      Το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι, ναι μεν χαρακτηριστικά όπως το επίπεδο σχήμα του δίσκου ή η κεντρική κυρτή ζώνη δεν επιβάλλονται από τη λειτουργία του προϊόντος ή από νομικές προδιαγραφές, πλην όμως υπαγορεύονται από τους όρους της αγοράς, περιορίζοντας με τον τρόπο αυτό την ελευθερία του δημιουργού.

41      Από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους –αν όχι στο σύνολό τους– τα «pogs» που υφίστανται κατά την ημερομηνία προτεραιότητας του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση εμφανίζει μια κεντρική κυκλική διόγκωση. Ο λόγος είναι ότι τα «pogs» των οποίων η κεντρική διόγκωση δεν έχει κυκλικό σχήμα δεν μπορούν να στοιβαχθούν επί της συντριπτικής πλειονότητας των «pogs» που εμφανίζουν το εν λόγω χαρακτηριστικό.

42      Η Grupo Promer κρίνει ότι αυτό το σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως είναι απαράδεκτο, στο μέτρο που βάλλει κατά εκτιμήσεων επί των πραγματικών περιστατικών τις οποίες περιλαμβάνει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

43      Πρέπει να επισημανθεί ότι, με το πρώτο σκέλος του μοναδικού λόγου της αναιρέσεως, η PepsiCo επικρίνει, κατ’ ουσίαν, τη διαπίστωση του Γενικού Δικαστηρίου ότι το κεντρικό κυκλικό σχήμα, η υπερυψωμένη περιφέρεια και οι παρόμοιες αναλογίες των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν ήταν συνέπεια του περιορισμού της ελευθερίας του δημιουργού τους, ενώ στην πραγματικότητα αυτά τα στοιχεία ομοιότητας είναι αναγκαία για να μπορούν τα επίμαχα προϊόντα να επιτελέσουν τη λειτουργία τους. Κατά την PepsiCo, οι περιστάσεις αυτές οδήγησαν το Γενικό Δικαστήριο σε εσφαλμένη εκτίμηση της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργεί καθένα από τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα.

44      Η PepsiCo επιδιώκει με τον τρόπο αυτό να βάλει κατά μιας επί των πραγματικών περιστατικών εκτιμήσεως του Γενικού Δικαστηρίου, χωρίς να αποδείξει ότι παραμορφώθηκε το περιεχόμενο των πραγματικών περιστατικών και χωρίς να αμφισβητήσει ούτε την κρισιμότητα των στοιχείων που καθορίζουν τον βαθμό ελευθερίας που διαθέτει ο δημιουργός κατά την εκπόνηση σχεδίου ή υποδείγματος, όπως αυτά ορίσθηκαν από το Γενικό Δικαστήριο με τη σκέψη 67 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ήτοι ιδίως των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά που επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή των νομικών προδιαγραφών των προϊόντων, ούτε τις συνέπειες που το Γενικό Δικαστήριο άντλησε από τη σκέψη 72 της εν λόγω αποφάσεως.

45      Κατά πάγια νομολογία, το Γενικό Δικαστήριο είναι το μόνο αρμόδιο, αφενός, για τη διαπίστωση των πραγματικών περιστατικών, εκτός αν η ανακρίβεια του περιεχομένου των διαπιστώσεών του προκύπτει από τα υποβληθέντα σ’ αυτό στοιχεία της δικογραφίας, και, αφετέρου, για την εκτίμηση αυτών των πραγματικών περιστατικών. Επομένως, η εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών δεν αποτελεί, με την επιφύλαξη της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των στοιχείων που προσκομίστηκαν ενώπιόν του, νομικό ζήτημα υποκείμενο, ως εκ της φύσεώς του, στον αναιρετικό έλεγχο του Δικαστηρίου (απόφαση της 29ης Απριλίου 2004, C-470/00 P, Κοινοβούλιο κατά Ripa di Meana κ.λπ., Συλλογή 2004, σ. I-4167, σκέψη 40 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

46      Διαπιστώνεται, κατά συνέπεια, ότι το πρώτο σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως είναι απαράδεκτο.

 Επί του δευτέρου σκέλους του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, που αφορά την έννοια του ενημερωμένου χρήστη και τον βαθμό προσοχής που αυτός επιδεικνύει

 Επιχειρήματα των διαδίκων

47      Η PepsiCo υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον «ενημερωμένο χρήστη» στηριζόμενο σε εσφαλμένα κριτήρια. Όπως επισημαίνει, «ενημερωμένος χρήστης» δεν είναι ούτε ο μέσος καταναλωτής ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, όπως ορίζεται από το δίκαιο των σημάτων, ούτε μόνον ο τελικός χρήστης των επίμαχων προϊόντων.

48      Εξάλλου, κατά την άποψή της, πρέπει να τεκμαίρεται ότι ο ενημερωμένος χρήστης είναι σε θέση να αντιπαραβάλει τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα και, αντιθέτως προς το δίκαιο των σημάτων, δεν πρέπει να βασίζεται σε μια «ατελή ανάμνηση».

49      Αν το Γενικό Δικαστήριο είχε εφαρμόσει τα κατάλληλα κριτήρια, θα είχε διαπιστώσει ότι ο ενημερωμένος χρήστης μπορούσε εύκολα να διακρίνει μεταξύ τους τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, χάρη στις δύο σημαντικότερες μεταξύ τους διαφορές, ήτοι, πρώτον, στους δύο πλέον ορατούς από κάτοψη επιπλέον ομόκεντρους κύκλους του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και, δεύτερον, του κυρτού σχήματος του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος, αντιθέτως προς την εντελώς επίπεδη επιφάνεια (εξαιρουμένων των υπερυψωμένων τμημάτων) του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος.

50      Η PepsiCo υποστηρίζει εξάλλου ότι ο ενημερωμένος χρήστης δεν θα λάβει υπόψη μόνο τις «πλέον ορατ[ές όψεις]» ενός σχεδίου ή υποδείγματος, εστιάζοντας την προσοχή του στα «ευχερώς αντιληπτ[ά]» στοιχεία (σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως), αλλά θα έχει την ευκαιρία να εξετάσει λεπτομερέστερα το σχέδιο ή υπόδειγμα στο σύνολό του και να το συγκρίνει με τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα, λαμβάνοντας υπόψη την ελευθερία που διαθέτει ο δημιουργός.

51      Το ΓΕΕΑ υποστηρίζει επίσης ότι η σύγκριση δεν θα έπρεπε να στηρίζεται στην ατελή ανάμνηση που έχει ο ενημερωμένος χρήστης, αλλά σε άμεση σύγκριση των σχεδίων ή υποδειγμάτων.

52      Η Grupo Promer εκτιμά ότι αυτό το σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως άπτεται επίσης των πραγματικών περιστατικών. Υποστηρίζει επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε κριτήριο αντλούμενο από το δίκαιο των σημάτων, όπως το κριτήριο του κινδύνου συγχύσεως των δύο επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

53      Πρέπει να σημειωθεί, πρώτον, ότι ο κανονισμός 6/2002 δεν ορίζει την έννοια του ενημερωμένου χρήστη. Η έννοια αυτή πρέπει ωστόσο να νοηθεί, όπως ορθώς επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας με τα σημεία 43 και 44 των προτάσεών του, ως ενδιάμεση έννοια μεταξύ εκείνης του μέσου καταναλωτή που απαντά στο δίκαιο των σημάτων, από τον οποίο δεν απαιτείται καμία ειδική γνώση και ο οποίος εν γένει δεν αντιμετωπίζει άμεσα τα αντιπαρατιθέμενα σήματα, και του ειδικού στον τομέα της τέχνης, ο οποίος διαθέτει τη σχετική τεχνογνωσία. Ως εκ τούτου, με τον όρο ενημερωμένος χρήστης νοείται ο χρήστης που δεν επιδεικνύει μετρίου βαθμού προσοχή, αλλά ιδιαίτερη επιμέλεια, είτε λόγω της επαγγελματικής πείρας του είτε λόγω του ευρέος πεδίου γνώσεων που διαθέτει στον οικείο τομέα.

54      Διαπιστώνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε αυτή ακριβώς την ενδιάμεση έννοια με τη σκέψη 62 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Τούτο προκύπτει εξάλλου από το συμπέρασμα που συνήγαγε στη σκέψη 64 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, διαπιστώνοντας ότι, εν προκειμένω, ενημερωμένος χρήστης θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου ή ένας διευθυντής μάρκετινγκ εταιρίας που παράγει προϊόντα η προώθηση των οποίων εξασφαλίζεται με την προσφορά «pogs», «rappers» ή «tazos».

55      Δεύτερον, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας με τα σημεία 51 και 52 των προτάσεών του, είναι γεγονός ότι, ως εκ της φύσεώς του, ο ως άνω ορισθείς ενημερωμένος χρήστης θα προβεί σε άμεση σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, εφόσον τούτο καταστεί δυνατό. Δεν αποκλείεται ωστόσο μια τέτοια σύγκριση να αποδειχθεί αδύνατη ή ασυνήθης στον οικείο τομέα, ιδίως λόγω ειδικών συνθηκών ή λόγω των χαρακτηριστικών των αντικειμένων που απεικονίζουν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα.

56      Ως εκ τούτου, δεν μπορεί θεμιτώς να προσαφθεί στο Γενικό Δικαστήριο πλάνη περί το δίκαιο, λόγω του ότι εκτίμησε τη γενική εντύπωση που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, χωρίς να στηριχθεί στο αξίωμα ότι ένας ενημερωμένος χρήστης θα προέβαινε εν πάση περιπτώσει σε άμεση μεταξύ τους σύγκριση.

57      Τούτο δε κατά μείζονα λόγο δεδομένου ότι, ελλείψει συγκεκριμένων ενδείξεων προς την κατεύθυνση αυτή στον κανονισμό 6/2002, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι ο νομοθέτης της Ένωσης είχε την πρόθεση να περιορίσει την εκτίμηση των ενδεχόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων σε άμεση μεταξύ τους σύγκριση.

58      Εντεύθεν προκύπτει ότι η εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου επιλογή, στη σκέψη 77 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, της διατυπώσεως «η ομοιότητα αυτή δεν θα επηρεάσει τη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη», έστω και αν καταδεικνύει, πέραν του πλαισίου της, ότι το Γενικό Δικαστήριο στήριξε το σκεπτικό του σε μέθοδο έμμεσης συγκρίσεως στηριζόμενη σε ατελή ανάμνηση, δεν αποδεικνύει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.

59      Τρίτον, όσον αφορά τον βαθμό προσοχής που επιδεικνύει ο ενημερωμένος χρήστης, υπενθυμίζεται ότι ναι μεν ο ενημερωμένος χρήστης δεν είναι ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση, είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος και αντιλαμβάνεται κατά κανόνα ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ως ένα σύνολο, χωρίς να εξετάζει μεμονωμένα τις διάφορες λεπτομέρειές του (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 22ας Ιουνίου 1999, C-342/97, Lloyd Schuhfabrik Meyer, Συλλογή 1999, σ. Ι-3819, σκέψεις 25 και 26), πλην όμως δεν είναι ούτε ο εμπειρογνώμων ή ο ειδικός στον τομέα της τέχνης που είναι ικανός να παρατηρήσει λεπτομερώς τις ελάσσονος σημασίας ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Εξάλλου, ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» προϋποθέτει ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή ειδικός τεχνικός, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που κατά κανόνα περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί.

60      Συνεπώς, η χρήση των όρων «ευχερώς αντιληπτό» στη σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως πρέπει να ενταχθεί σε ευρύτερο πλαίσιο και να θεωρηθεί ως χάριν ακρίβειας επισήμανση του μεγαλύτερου βαθμού κυρτότητας που παρουσιάζει το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου αμφισβητείται η καταχώριση. Συγκεκριμένα, στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο προσέγγισε ορθώς το ζήτημα του ορισμού της έννοιας του ενημερωμένου χρήστη, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι από το γράμμα της εν λόγω σκέψεως 83, αυτό καθαυτό, προκύπτει ότι ο βαθμός προσοχής του ενημερωμένου χρήστη έτυχε εσφαλμένης εκτιμήσεως εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου.

61      Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, το δεύτερο αυτό σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

 Επί του τρίτου σκέλους του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, που αφορά το εύρος του δικαστικού ελέγχου

 Επιχειρήματα των διαδίκων

62      Η PepsiCo, παραπέμποντας σε πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου αφορώσα τις φυτικές ποικιλίες (απόφαση της 15ης Απριλίου 2010, C-38/09 P, Schräder κατά OCVV, Συλλογή 2010, σ. I-3209, σκέψη 77), υποστηρίζει ότι η ενδελεχής εξέταση των διαφορών και των ομοιοτήτων των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο βαίνει πέραν της αποστολής που του έχει αναθέσει το άρθρο 61, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002. Ως εκ τούτου, η PepsiCo υποστηρίζει ότι το ζήτημα αν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούν πράγματι παρόμοια συνολική εντύπωση επαφίεται στην εκτίμηση του τμήματος προσφυγών.

63      Το ΓΕΕΑ κρίνει επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο, μη περιορίζοντας την εκτίμησή του στην εξέταση των προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως, υπερέβη τα όρια που θέτει το άρθρο 61 του κανονισμού 6/2002 στον τομέα των κοινοτικών σχεδίων ή υποδειγμάτων.

64      Η Grupo Promer εκτιμά ότι το επιχείρημα της PepsiCo δεν ευσταθεί. Οι διαπιστώσεις στις οποίες προέβη το Δικαστήριο με την προαναφερθείσα απόφαση Schräder κατά OCVV απέρρεαν από το γεγονός ότι επρόκειτο περί τεχνικής και πολύπλοκης εξετάσεως, ενώ η υπό κρίση υπόθεση αφορά απλώς την εξέταση σχεδίων ή υποδειγμάτων προκειμένου να εξακριβωθεί ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση δεν έχει ατομικό χαρακτήρα.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

65      Eν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε ενδελεχώς τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα πριν ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών.

66      Στο πλαίσιο αυτό, υπενθυμίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ασκεί πλήρη έλεγχο νομιμότητας επί της εκ μέρους του ΓΕΕΑ εκτιμήσεως των στοιχείων που υποβάλλει στην κρίση του ο αιτών την καταχώριση (βλ. απόφαση της 5ης Ιουλίου 2011, C-263/09 P, Edwin κατά ΓΕΕΑ, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 52).

67      Βεβαίως, κατ’ αναλογία προς την προαναφερθείσα απόφαση Schräder κατά OCVV, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να αναγνωρίσει στο ΓΕΕΑ ορισμένου βαθμού περιθώριο εκτιμήσεως, ιδίως όταν το ΓΕΕΑ καλείται να πραγματοποιήσει ιδιαιτέρως τεχνικές εκτιμήσεις, και να περιοριστεί, όσον αφορά το περιεχόμενο του ελέγχου επί των αποφάσεων του τμήματος προσφυγών στον τομέα των βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, σε εξέταση των προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως.

68      Πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι, υπό τις ειδικές περιστάσεις της οικείας υποθέσεως, το Γενικό Δικαστήριο δεν υπερέβη, κατά την άσκηση του ελέγχου του, τα όρια της εξουσίας μεταρρυθμίσεως της οποίας απολαύει δυνάμει του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002.

69      Κατά συνέπεια, το τρίτο σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

 Επί του τετάρτου σκέλους του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, που αφορά τη δυνατότητα ασκήσεως ελέγχου επί των προϊόντων και όχι επί των επίμαχων σχεδίων

 Επιχειρήματα των διαδίκων

70      Η PepsiCo υποστηρίζει ότι κακώς η εκτίμηση των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων στηρίζεται στη σύγκριση δειγμάτων πραγματικών προϊόντων τα οποία υποβάλλουν οι διάδικοι προς στήριξη των ισχυρισμών τους. Ειδικότερα, κατά την αναιρεσείουσα, το ΓΕΕΑ ουδεμία ανάγκη έχει, στο πλαίσιο παρεμφερών αιτήσεων κηρύξεως ακυρότητας, να προδικάζει ενδεχόμενες παράλληλες ή μέλλουσες αγωγές περί παραποιήσεως/απομιμήσεως στηριζόμενες στο ίδιο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα και στο ίδιο πιο πρόσφατο σχέδιο ή υπόδειγμα, όπως αυτά χρησιμοποιούνται στην αγορά.

71      Η Grupo Promer υπενθυμίζει ότι τα δείγματα προϊόντων εξετάστηκαν επίσης από το τμήμα ακυρώσεων και το τμήμα προσφυγών. Συνεπώς, η εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου επί του συνόλου των αποδεικτικών στοιχείων που περιλαμβάνει ήδη η δικογραφία αποτελεί πραγματικό ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να κριθεί κατ’ αναίρεση ενώπιον του Δικαστηρίου.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

72      Πρέπει να επισημανθεί ότι, με τη σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η εκ μέρους του εκτίμηση του βαθμού κυρτότητας των επίμαχων σχεδίων «επιβεβαιώνεται από τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο, όπως προκύπτει από τον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάσθηκε στο Γενικό Δικαστήριο».

73      Ωστόσο, στο μέτρο που, στον τομέα των σχεδίων ή υποδειγμάτων, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη σύγκριση είναι ένας ενημερωμένος χρήστης ο οποίος, όπως διαπιστώθηκε στις σκέψεις 53 και 59 της παρούσας αποφάσεως, διακρίνεται από τον απλό μέσο καταναλωτή, δεν είναι σφάλμα να ληφθούν υπόψη, κατά την εκτίμηση της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, τα προϊόντα που πράγματι διατίθενται στο εμπόριο και αντιστοιχούν στα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα.

74      Εν πάση περιπτώσει, από τη χρήση του όρου «επιβεβαιώνεται» στη σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει ότι το Γενικό Δικαστήριο στήριξε στην πραγματικότητα τις εκτιμήσεις του στα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, όπως περιγράφονται και απεικονίζονται στις αντίστοιχες αιτήσεις καταχωρίσεως, οπότε η σύγκριση των πραγματικών προϊόντων χρησιμοποιήθηκε ενδεικτικώς και μόνον, προκειμένου να επιβεβαιώσει τα συμπεράσματα που είχαν ήδη συναχθεί, και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως βάση της αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

75      Συνεπώς, το τέταρτο σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

 Επί του πέμπτου σκέλους του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, που αφορά προβαλλόμενη παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών

 Επιχειρήματα των διαδίκων

76      Η PepsiCo, υποστηριζόμενη από το ΓΕΕΑ, προβάλλει παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, στο μέτρο που έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι είναι εκτός πραγματικότητας και αντίθετο προς την κοινή πείρα να τεκμαίρεται ότι ο ενημερωμένος χρήστης θα αντιληφθεί το οικείο αντικείμενο «εξεταζόμενο [μόνο] σε κάτοψη». Επιπλέον, ακόμη και αν ο ενδιαφερόμενος εξετάσει τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα τόσο σε κάτοψη όσο και σε πλάγια όψη, οι μεταξύ τους διαφορές θα είναι, κατά την εκτίμηση της αναιρεσείουσας, αμέσως αντιληπτές.

77      Η Grupo Promer εκτιμά ότι η φερόμενη παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών, η οποία προβάλλεται χωρίς να γίνεται λόγος για παραμόρφωση του περιεχομένου της εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων, αποτελεί επιχείρημα μη δυνάμενο να στηρίξει αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου. Αυτή η εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών δεν είναι, υπό την επιφύλαξη της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου τους, νομικό ζήτημα υποκείμενο, υπό την έννοια αυτή, στον αναιρετικό έλεγχο του Δικαστηρίου.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

78      Το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι, λαμβανομένου υπόψη του εξαιρετικού χαρακτήρα μιας αιτιάσεως περί παραμορφώσεως του περιεχομένου πραγματικών περιστατικών, τα άρθρα 256 ΣΛΕΕ, 58, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου και 112, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου επιβάλλουν ειδικότερα στον αναιρεσείοντα την υποχρέωση να αναφέρει επακριβώς τα στοιχεία των οποίων το περιεχόμενο παραμόρφωσε, κατά την άποψή του, το Γενικό Δικαστήριο και να αποδείξει τα σφάλματα αναλύσεως τα οποία, κατά την εκτίμησή του, οδήγησαν σ’ αυτή την παραμόρφωση (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 7ης Ιανουαρίου 2004, C‑204/00 P, C‑205/00 P, C‑211/00 P, C‑213/00 P, C‑217/00 P και C‑219/00 P, Aalborg Portland κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. I‑123, σκέψη 50).

79      Μια τέτοια παραμόρφωση πρέπει να προκύπτει σαφώς από τα έγγραφα της δικογραφίας, χωρίς να απαιτείται νέα εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων (απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008, C-16/06 P, Les Éditions Albert René κατά ΓΕΕΑ, σ. I-10053, σκέψη 69 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

80      Εν προκειμένω, η PepsiCo προσάπτει κατ’ ουσίαν στο Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών, στο μέτρο που συνέκρινε τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα εξεταζόμενα μόνο «σε κάτοψη», παραλείποντας με τον τρόπο αυτό να λάβει υπόψη τις διαφορές που είναι ορατές όταν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα εξετάζονται σε πλάγια όψη. Συνεπώς, η PepsiCo δεν διευκρινίζει τα στοιχεία των οποίων το περιεχόμενο παραμορφώθηκε από το Γενικό Δικαστήριο, ούτε αποδεικνύει τα σφάλματα αναλύσεως που το οδήγησαν, στο πλαίσιο της εκ μέρους του εκτιμήσεως, στην εν λόγω παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών.

81      Υπό τις περιστάσεις αυτές, διαπιστώνεται ότι τα επιχειρήματα που προέβαλε η αναιρεσείουσα επί του σημείου αυτού δεν ανταποκρίνονται στις επιταγές της προαναφερθείσας νομολογίας. Ως εκ τούτου, το πέμπτο σκέλος του μοναδικού λόγου αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.

82      Δεδομένου ότι είναι απορριπτέα όλα τα σκέλη του μοναδικού λόγου αναιρέσεως, η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.

 Επί των δικαστικών εξόδων

83      Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, που εφαρμόζεται στη διαδικασία αναιρέσεως δυνάμει του άρθρου 118 του ίδιου κανονισμού, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Grupo Promer ζήτησε την καταδίκη της PepsiCo και η τελευταία αυτή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)      Καταδικάζει την PepsiCo Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(υπογραφές)

---

* Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.