1.   Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τον ενωσιακό τελωνειακό κώδικα (ο κώδικας), ο οποίος καθορίζει τους γενικούς κανόνες και τα καθεστώτα που εφαρμόζονται στα εμπορεύματα που εισέρχονται στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης ή εξέρχονται από αυτό.

Με την επιφύλαξη του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων καθώς και της ενωσιακής νομοθεσίας που ισχύει σε άλλους τομείς, ο κώδικας εφαρμόζεται ομοιόμορφα σε ολόκληρο το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης.

2.   Ορισμένες διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας μπορούν επίσης να εφαρμόζονται εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης, δυνάμει νομοθεσίας που διέπει ειδικούς τομείς ή βάσει διεθνών συμβάσεων.

3.   Ορισμένες διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των απλουστεύσεων τις οποίες προβλέπει, εφαρμόζονται στις συναλλαγές ενωσιακών εμπορευμάτων μεταξύ τμημάτων του ενωσιακού τελωνειακού εδάφους όπου εφαρμόζονται οι διατάξεις της οδηγίας 2006/112/ΕΚ ή της οδηγίας 2008/118/ΕΚ και τμημάτων του εδάφους αυτού όπου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτές, ή στις συναλλαγές μεταξύ τμημάτων του εδάφους αυτού όπου δεν ισχύουν οι εν λόγω διατάξεις.

1.   Το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης περιλαμβάνει τα ακόλουθα εδάφη, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, των εσωτερικών υδάτων και του εναέριου χώρου τους:

2.   Τα ακόλουθα εδάφη, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, των εσωτερικών υδάτων και του εναέριου χώρου τους, που βρίσκονται εκτός του εδάφους των κρατών μελών, θεωρούνται, λόγω των συμβάσεων και συνθηκών που ισχύουν γι’ αυτά, μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης:

1.   Κάθε είδους ανταλλαγή πληροφοριών, όπως διασαφήσεων, αιτήσεων ή αποφάσεων, μεταξύ τελωνειακών αρχών και μεταξύ οικονομικών φορέων και τελωνειακών αρχών και η διατήρηση των πληροφοριών αυτών, όπως απαιτείται από την τελωνειακή νομοθεσία, πραγματοποιείται με τη χρησιμοποίηση ηλεκτρονικών τεχνικών επεξεργασίας δεδομένων.

2.   Ορίζονται κοινές απαιτήσεις περί δεδομένων για τους σκοπούς της ανταλλαγής και της διατήρησης των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Μέσα για την ανταλλαγή και τη διατήρηση πληροφοριών άλλα από τις ηλεκτρονικές τεχνικές επεξεργασίας δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να χρησιμοποιούνται ως εξής:

4.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει σε εξαιρετικές περιπτώσεις αποφάσεις που παρέχουν τη δυνατότητα σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν μέσα ανταλλαγής και διατήρησης πληροφοριών εκτός από τις ηλεκτρονικές τεχνικές επεξεργασίας δεδομένων.

Η εν λόγω απόφαση για την παρέκκλιση δικαιολογείται από την ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται στο κράτος που τη ζητά και η παρέκκλιση χορηγείται για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η παρέκκλιση επανεξετάζεται περιοδικά και μπορεί να επεκταθεί για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα κατόπιν νέας αίτησης του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται. Ανακαλείται εφόσον δεν είναι πλέον δικαιολογημένη.

Η παρέκκλιση δεν θίγει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται και των λοιπών κρατών μελών ούτε και την ανταλλαγή και διατήρηση πληροφοριών σε άλλα κράτη μέλη για την εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας.

1.   Η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

2.   Η Επιτροπή εκδίδει τις αποφάσεις για τις παρεκκλίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 4 μέσω εκτελεστικών πράξεων.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 285 παράγραφος 2.

1.   Οι οικονομικοί φορείς που είναι εγκατεστημένοι εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης καταχωρίζονται στις τελωνειακές αρχές που είναι υπεύθυνες για τον τόπο όπου είναι εγκατεστημένοι.

2.   Σε ειδικές περιπτώσεις, οικονομικοί φορείς που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης καταχωρίζονται στις τελωνειακές αρχές που είναι υπεύθυνες για τον τόπο όπου καταθέτουν για πρώτη φορά διασάφηση ή αίτηση απόφασης.

3.   Εκτός εάν ορίζεται άλλως, δεν απαιτείται να καταχωρίζονται στις τελωνειακές αρχές άλλα πρόσωπα πλην των οικονομικών φορέων.

Σε περίπτωση απαίτησης καταχώρισης προσώπων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, ισχύουν τα ακόλουθα:

4.   Σε ειδικές περιπτώσεις, οι τελωνειακές αρχές ακυρώνουν την καταχώριση.

1.   Όλες οι πληροφορίες που περιέρχονται στην κατοχή των τελωνειακών αρχών κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, οι οποίες είναι εκ φύσεως εμπιστευτικές ή παρέχονται εμπιστευτικά, καλύπτονται από την υποχρέωση τήρησης του επαγγελματικού απόρρητου. Οι πληροφορίες αυτές κοινολογούνται από τις αρμόδιες αρχές μόνον εάν το επιτρέψει ρητά το πρόσωπο ή η αρχή που τις παρέχει, με εξαίρεση τα οριζόμενα στο άρθρο 47 παράγραφος 2.

Εντούτοις, οι πληροφορίες αυτές δύνανται να κοινολογηθούν χωρίς άδεια, εφόσον οι τελωνειακές αρχές υποχρεούνται ή δικαιούνται να το πράξουν σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ιδίως όσον αφορά την προστασία των δεδομένων ή στο πλαίσιο δικαστικών διαδικασιών.

2.   Επιτρέπεται η ανακοίνωση των εμπιστευτικών πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στις τελωνειακές αρχές και άλλες αρμόδιες αρχές χωρών ή εδαφών εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης με σκοπό την τελωνειακή συνεργασία με τις χώρες ή τα εδάφη αυτά στο πλαίσιο διεθνούς συμφωνίας ή ενωσιακής νομοθεσίας στον τομέα της κοινής εμπορικής πολιτικής.

3.   Κάθε κοινολόγηση ή ανακοίνωση πληροφοριών κατά τα οριζόμενα στις παραγράφους 1 και 2 διασφαλίζει ενδεδειγμένο επίπεδο προστασίας των δεδομένων συμμορφούμενη πλήρως προς τις διατάξεις που ισχύουν για την προστασία των δεδομένων.

1.   Οι τελωνειακές αρχές και οι οικονομικοί φορείς μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες που δεν απαιτούνται ρητά σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία, ιδίως με σκοπό την αμοιβαία συνεργασία για τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση των κινδύνων. Η ανταλλαγή μπορεί να πραγματοποιείται με γραπτή συμφωνία και μπορεί να περιλαμβάνει πρόσβαση των τελωνειακών αρχών στα ηλεκτρονικά συστήματα των οικονομικών φορέων.

2.   Κάθε πληροφορία που παρέχεται από το ένα μέρος στο άλλο στο πλαίσιο της συνεργασίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 είναι εμπιστευτική, εκτός εάν συμφωνήσουν άλλως και τα δύο μέρη.

1.   Κάθε πρόσωπο μπορεί να ζητήσει από τις τελωνειακές αρχές πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας. Η αίτηση αυτή μπορεί να απορριφθεί, εάν δεν σχετίζεται με πράγματι προβλεπόμενη δραστηριότητα που αφορά διεθνείς εμπορευματικές συναλλαγές.

2.   Οι τελωνειακές αρχές διατηρούν τακτικό διάλογο με τους οικονομικούς φορείς και άλλες αρχές που συμμετέχουν στις διεθνείς εμπορευματικές συναλλαγές. Προωθούν τη διαφάνεια παρέχοντας, εφόσον είναι εφικτό δωρεάν και μέσω του Διαδικτύου, την τελωνειακή νομοθεσία, τις γενικές διοικητικές ρυθμίσεις και τα έντυπα αιτήσεων.

1.   Κάθε πρόσωπο που συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στη διεκπεραίωση τελωνειακών διατυπώσεων ή σε τελωνειακούς ελέγχους παρέχει, μετά από αίτημα των τελωνειακών αρχών και εντός της εκάστοτε καθοριζόμενης προθεσμίας, στις αρχές αυτές, όλα τα απαραίτητα έγγραφα και πληροφορίες στην κατάλληλη μορφή, και όλη την απαιτούμενη βοήθεια για τη διεκπεραίωση αυτών των διατυπώσεων ή ελέγχων.

2.   Η υποβολή τελωνειακής διασάφησης, διασάφησης για προσωρινή εναπόθεση, συνοπτικής διασάφησης εισόδου, συνοπτικής διασάφησης εξόδου, διασάφησης επανεξαγωγής ή γνωστοποίησης επανεξαγωγής από πρόσωπο στις τελωνειακές αρχές, ή η υποβολή αίτησης για χορήγηση άδειας ή για τη λήψη άλλης απόφασης, καθιστούν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπεύθυνο για όλα τα ακόλουθα:

Το πρώτο εδάφιο ισχύει επίσης για την παροχή οιασδήποτε πληροφορίας υπό οιαδήποτε άλλη μορφή ζητείται από τις τελωνειακές αρχές ή παρέχεται σε αυτές.

Στην περίπτωση που υποβάλλεται διασάφηση ή γνωστοποίηση, υποβάλλεται αίτηση ή παρέχονται πληροφορίες από τελωνειακό αντιπρόσωπο του ενδιαφερομένου προσώπου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 18, ο εν λόγω τελωνειακός αντιπρόσωπος δεσμεύεται επίσης από τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

1.   Τα κράτη μέλη συνεργάζονται με την Επιτροπή για τη δημιουργία, τη διατήρηση και τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των τελωνειακών αρχών και με την Επιτροπή και για τη διατήρηση των πληροφοριών αυτών σύμφωνα με τον κώδικα.

2.   Τα κράτη μέλη στα οποία έχει χορηγηθεί παρέκκλιση σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 δεν υποχρεούνται να αναπτύσσουν, να διατηρούν ή να χρησιμοποιούν στο πλαίσιο της παρέκκλισης αυτής τα ηλεκτρονικά συστήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

1.   Κάθε πρόσωπο μπορεί να ορίσει τελωνειακό αντιπρόσωπο.

Η εν λόγω αντιπροσώπευση μπορεί να είναι είτε άμεση, οπότε ο τελωνειακός αντιπρόσωπος ενεργεί εξ ονόματος και για λογαριασμό άλλου προσώπου, είτε έμμεση, οπότε ο τελωνειακός αντιπρόσωπος ενεργεί εξ ονόματός του, αλλά για λογαριασμό άλλου προσώπου.

2.   Ο τελωνειακός αντιπρόσωπος είναι εγκατεστημένος εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

Εκτός αν ορίζεται άλλως, η εν λόγω απαίτηση αίρεται εάν ο τελωνειακός αντιπρόσωπος ενεργεί για λογαριασμό προσώπων τα οποία δεν υποχρεούνται να είναι εγκατεστημένα εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, τους όρους υπό τους οποίους ένας τελωνειακός αντιπρόσωπος μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος. Εντούτοις, με την επιφύλαξη της εφαρμογής λιγότερο αυστηρών κριτηρίων από το σχετικό κράτος μέλος, ο τελωνειακός αντιπρόσωπος που πληροί τα κριτήρια του άρθρου 39 στοιχεία α) έως δ) έχει το δικαίωμα να παρέχει υπηρεσίες αυτού του είδους σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος της εγκατάστασής του.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τους όρους που έχουν καθορίσει σύμφωνα με την πρώτη πρόταση της παραγράφου 3 στους τελωνειακούς αντιπροσώπους που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

1.   Κατά τις συναλλαγές του με τις τελωνειακές αρχές, ο τελωνειακός αντιπρόσωπος αναφέρει ότι ενεργεί εξ ονόματος του προσώπου που εκπροσωπεί και διευκρινίζει κατά πόσον η αντιπροσώπευση είναι άμεση ή έμμεση.

Το πρόσωπο που δεν δηλώνει ότι ενεργεί ως τελωνειακός αντιπρόσωπος ή που δηλώνει ότι ενεργεί ως τελωνειακός αντιπρόσωπος χωρίς να έχει σχετική εξουσιοδότηση, θεωρείται ότι ενεργεί εξ ονόματός του και για λογαριασμό του.

2.   Οι τελωνειακές αρχές μπορούν να ζητήσουν από οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο δηλώνει ότι ενεργεί ως τελωνειακός αντιπρόσωπος, να παράσχει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι διαθέτει εξουσιοδότηση του προσώπου που αντιπροσωπεύει.

Σε ειδικές περιπτώσεις, οι τελωνειακές αρχές δεν απαιτούν την προσκόμιση τέτοιων αποδείξεων.

3.   Οι τελωνειακές αρχές δεν ζητούν από πρόσωπο που ενεργεί ως τελωνειακός αντιπρόσωπος και διεκπεραιώνει τακτικά πράξεις και διατυπώσεις να προσκομίζει κάθε φορά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι διαθέτει εξουσιοδότηση, στον βαθμό που το εν λόγω πρόσωπο είναι σε θέση να προσκομίσει τα στοιχεία αυτά στις τελωνειακές αρχές εφόσον του ζητηθεί.

1.   Όταν ένα πρόσωπο υποβάλλει αίτηση απόφασης σχετικά με την εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας, το πρόσωπο αυτό παρέχει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές για να μπορέσουν να λάβουν την απόφαση.

Μπορεί επίσης να υποβληθεί αίτηση να ληφθεί απόφαση σχετικά με περισσότερα από ένα πρόσωπα, στο πλαίσιο των προϋποθέσεων που ορίζει η τελωνειακή νομοθεσία.

Εκτός αν ορίζεται άλλως, οι αρμόδιες τελωνειακές αρχές είναι εκείνες του τόπου όπου τηρούνται ή είναι διαθέσιμες οι κύριες λογιστικές καταχωρίσεις του αιτούντος για τελωνειακούς σκοπούς, και όπου πρόκειται να διεξαχθεί τουλάχιστον ένα μέρος των δραστηριοτήτων που καλύπτει η απόφαση.

2.   Οι τελωνειακές αρχές, χωρίς καθυστέρηση και το αργότερο 30 ημέρες από την παραλαβή της αίτησης απόφασης, επαληθεύουν αν πληρούνται οι όροι αποδοχής της αίτησης.

Σε περίπτωση που οι τελωνειακές αρχές κρίνουν ότι η αίτηση περιέχει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για να μπορέσουν να λάβουν την απόφαση, κοινοποιούν την αποδοχή της στον αιτούντα εντός της περιόδου που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο.

3.   Οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο 1 και ενημερώνουν τον αιτούντα χωρίς καθυστέρηση και το αργότερο εντός 120 ημερών από την ημερομηνία αποδοχής της αίτησης, εκτός εάν ορίζεται άλλως.

Σε περίπτωση που οι τελωνειακές αρχές δεν είναι σε θέση να τηρήσουν την προθεσμία για τη λήψη απόφασης, ενημερώνουν σχετικά τον αιτούντα πριν από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, αναφέροντας τους λόγους και την περαιτέρω χρονική περίοδο που θεωρούν αναγκαία για να λάβουν απόφαση. Εκτός αν ορίζεται άλλως, αυτή η περαιτέρω χρονική περίοδος δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες.

Με την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να παρατείνουν την προθεσμία για τη λήψη απόφασης, όπως ορίζεται στην τελωνειακή νομοθεσία, όταν η παράταση ζητείται από τον αιτούντα με σκοπό την πραγματοποίηση προσαρμογών για την εκπλήρωση των προϋποθέσεων και των κριτηρίων. Οι προσαρμογές αυτές και η περαιτέρω χρονική περίοδος που είναι απαραίτητη για την πραγματοποίησή τους κοινοποιούνται στις τελωνειακές αρχές, οι οποίες αποφασίζουν για την παράταση.

4.   Η απόφαση αρχίζει να παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία κατά την οποία ο αιτών λαμβάνει, ή θεωρείται ότι λαμβάνει γνώση αυτής, εκτός εάν ορίζεται άλλως στην απόφαση ή στην τελωνειακή νομοθεσία. Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 45 παράγραφος 2, οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι εκτελεστές από τις τελωνειακές αρχές από την εν λόγω ημερομηνία.

5.   Εκτός αν ορίζεται άλλως στην τελωνειακή νομοθεσία, η απόφαση ισχύει χωρίς χρονικό περιορισμό.

6.   Πριν από τη λήψη απόφασης που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τον αιτούντα, οι τελωνειακές αρχές κοινοποιούν, στον αιτούντα, τους λόγους στους οποίους προτίθενται να βασίσουν την απόφασή τους και του παρέχουν τη δυνατότητα να εκφράσει τη γνώμη του, εντός περιόδου που καθορίζεται από την ημερομηνία κατά την οποία λαμβάνει ή θεωρείται ότι λαμβάνει γνώση της κοινοποίησης. Μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου, ο αιτών ενημερώνεται με τον κατάλληλο τρόπο σχετικά με την απόφαση.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

7.   Απόφαση η οποία επηρεάζει αρνητικά τον αιτούντα πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένη και να αναφέρει τη δυνατότητα άσκησης προσφυγής που προβλέπεται στο άρθρο 37.

1.   Ο δικαιούχος της απόφασης συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εν λόγω απόφαση.

2.   Ο δικαιούχος της απόφασης κοινοποιεί χωρίς καθυστέρηση στις τελωνειακές αρχές κάθε στοιχείο που ανακύπτει μετά τη λήψη της απόφασης και μπορεί να έχει επίπτωση στη διατήρηση ή το περιεχόμενό της.

3.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων που θεσπίζονται για άλλους τομείς, οι οποίες καθορίζουν τις περιπτώσεις στις οποίες οι αποφάσεις είναι άκυρες ή παύουν να παράγουν αποτελέσματα, οι τελωνειακές αρχές που έλαβαν απόφαση μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να την ακυρώσουν, να την τροποποιήσουν ή να την ανακαλέσουν, εφόσον δεν είναι σύμφωνη με την τελωνειακή νομοθεσία.

4.   Σε ειδικές περιπτώσεις, οι τελωνειακές αρχές προβαίνουν στις ακόλουθες ενέργειες:

5.   Οι τελωνειακές αρχές παρακολουθούν τους όρους και τα κριτήρια που πρέπει να πληροί ο δικαιούχος της απόφασης. Παρακολουθούν επίσης τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την απόφαση αυτή. Εάν δεν έχουν συμπληρωθεί τρία έτη από την εγκατάσταση του δικαιούχου της απόφασης, οι τελωνειακές αρχές διενεργούν αυστηρή παρακολούθηση αυτού κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά τη λήψη της απόφασης.

1.   Οι τελωνειακές αρχές ακυρώνουν απόφαση ευνοϊκή για τον δικαιούχο της απόφασης, εάν πληρούνται όλοι οι ακόλουθοι όροι:

2.   Η ακύρωση της απόφασης ανακοινώνεται στον δικαιούχο της απόφασης.

3.   Η ακύρωση αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε εφαρμογή η αρχική απόφαση, εκτός εάν υπάρχει διαφορετική πρόβλεψη στην απόφαση σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία.

1.   Μια ευνοϊκή απόφαση ανακαλείται ή τροποποιείται όταν, σε περιπτώσεις εκτός εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 27:

2.   Ευνοϊκή απόφαση που απευθύνεται σε περισσότερα από ένα πρόσωπα μπορεί να ανακληθεί μόνον για το πρόσωπο που δεν τηρεί υποχρέωση που επιβλήθηκε δυνάμει αυτής της απόφασης, εκτός εάν ορίζεται άλλως.

3.   Η ανάκληση ή τροποποίηση της απόφασης ανακοινώνεται στον δικαιούχο της απόφασης.

4.   Η παράγραφος 4 του άρθρου 22 εφαρμόζεται στην ανάκληση ή την τροποποίηση της απόφασης.

Εντούτοις, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον το απαιτεί η προστασία των νόμιμων συμφερόντων του δικαιούχου της απόφασης, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να μεταθέτουν έως ένα έτος την ημερομηνία από την οποία αρχίζει να παράγει αποτελέσματα η ανάκληση ή τροποποίηση. Η εν λόγω ημερομηνία αναγράφεται στην απόφαση ανάκλησης ή τροποποίησης.

1.   Οι τελωνειακές αρχές λαμβάνουν, κατόπιν αιτήσεως, αποφάσεις που αφορούν δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες (αποφάσεις ΔΔΠ), ή αποφάσεις που αφορούν δεσμευτικές πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή (αποφάσεις ΔΠΚ).

Τέτοιου είδους αίτηση δεν γίνεται αποδεκτή σε καμία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

2.   Οι αποφάσεις ΔΔΠ και ΔΠΚ είναι δεσμευτικές μόνο όσον αφορά τη δασμολογική κατάταξη ή τον προσδιορισμό της καταγωγής των εμπορευμάτων:

3.   Οι αποφάσεις ΔΔΠ ή ΔΠΚ ισχύουν για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζουν να ισχύουν.

4.   Για την εφαρμογή απόφασης ΔΔΠ ή ΔΠΚ στο πλαίσιο συγκεκριμένου τελωνειακού καθεστώτος, ο δικαιούχος της απόφασης πρέπει να μπορεί να αποδείξει τα ακόλουθα:

1.   Η απόφαση ΔΔΠ παύει να ισχύει πριν από το τέλος της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 εφόσον δεν είναι πλέον συμβατή με το δίκαιο, λόγω οποιασδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

με ισχύ από την ημερομηνία εφαρμογής της τροποποίησης ή των μέτρων.

2.   Η απόφαση ΔΠΚ παύει να ισχύει πριν από το τέλος της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 33 παράγραφος 3 σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

3.   Η παύση ισχύος των αποφάσεων ΔΔΠ ή ΔΠΚ δεν έχει αναδρομική εφαρμογή.

4.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 23 παράγραφος 3 και το άρθρο 27, οι αποφάσεις ΔΔΠ και ΔΠΚ ακυρώνονται, εφόσον βασίζονται σε ανακριβείς ή ελλιπείς πληροφορίες από τους αιτούντες.

5.   Οι αποφάσεις ΔΔΠ και ΔΠΚ ανακαλούνται σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 3 και το άρθρο 28. Ωστόσο, οι αποφάσεις αυτές δεν ανακαλούνται με αίτημα του δικαιούχου της απόφασης.

6.   Οι αποφάσεις ΔΔΠ και ΔΠΚ δεν δύνανται να τροποποιηθούν.

7.   Οι τελωνειακές αρχές ανακαλούν τις αποφάσεις ΔΔΠ:

8.   Οι αποφάσεις ΔΠΚ ανακαλούνται:

9.   Στις περιπτώσεις όπου εφαρμόζεται η παράγραφος 1 στοιχείο β) ή οι παράγραφοι 2, 7 ή 8, μια απόφαση ΔΔΠ ή ΔΠΚ μπορεί να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται όσον αφορά δεσμευτικές συμβάσεις που βασίζονταν στην εν λόγω απόφαση και είχαν συναφθεί πριν την παύση της ισχύος της ή την ανάκλησή της. Η εν λόγω παράταση της χρήσης δεν ισχύει σε περίπτωση λήψης απόφασης ΔΠΚ για εμπορεύματα προς εξαγωγή.

Η παράταση της χρήσης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση ΔΔΠ ή ΔΠΚ παύει να ισχύει ή ανακαλείται. Ωστόσο, μέτρο που αναφέρεται στο άρθρο 57 παράγραφος 4 ή στο άρθρο 67 μπορεί να αποκλείει την εν λόγω παράταση χρήσης ή να ορίζει συντομότερη διάρκεια. Όταν πρόκειται για προϊόντα για τα οποία προσκομίζεται πιστοποιητικό εισαγωγής ή εξαγωγής κατά την διεξαγωγή των τελωνειακών διατυπώσεων, η διάρκεια των έξι μηνών αντικαθίσταται από την διάρκεια ισχύος του πιστοποιητικού.

Για να επωφεληθεί από την παράταση της χρήσης μιας απόφασης ΔΔΠ ή ΔΠΚ, ο δικαιούχος της απόφασης καταθέτει αίτηση στην τελωνειακή αρχή που έλαβε την απόφαση εντός 30 ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία παύει να ισχύει ή ανακαλείται, αναφέροντας τις ποσότητες για τις οποίες ζητεί την παράταση της χρήσης και το κράτος μέλος ή τα κράτη μέλη όπου θα τελωνιστούν τα εμπορεύματα κατά την περίοδο που διαρκεί η παράταση της χρήσης. Η τελωνειακή αρχή λαμβάνει απόφαση για την παράταση της χρήσης και ενημερώνει τον δικαιούχο της απόφασης χωρίς καθυστέρηση και το αργότερο εντός 30 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής όλων των πληροφοριών που απαιτούνται για να μπορέσει να λάβει την απόφαση.

10.   Η Επιτροπή ενημερώνει τις τελωνειακές αρχές όταν:

11.   Η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις με τις οποίες ζητεί από τα κράτη μέλη να ανακαλέσουν αποφάσεις ΔΔΠ ή ΔΠΚ, προκειμένου να εξασφαλιστεί ενιαία δασμολογική κατάταξη ή ορθός και ενιαίος προσδιορισμός της καταγωγής των εμπορευμάτων.

1.   Η Επιτροπή ορίζει με εκτελεστικές πράξεις τους διαδικαστικούς κανόνες για:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

2.   Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τις αποφάσεις με τις οποίες ζητεί από τα κράτη μέλη να ανακαλέσουν:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 285 παράγραφος 2.

Όταν η γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 1 λαμβάνεται με γραπτή διαδικασία, εφαρμόζεται το άρθρο 285 παράγραφος 6.

1.   Οικονομικός φορέας που είναι εγκατεστημένος εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και πληροί τα κριτήρια του άρθρου 39 μπορεί να υποβάλει αίτηση για την ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα.

Οι τελωνειακές αρχές, εάν χρειαστεί μετά από διαβουλεύσεις με άλλες αρμόδιες αρχές, χορηγούν την εν λόγω ιδιότητα, που υπόκειται σε παρακολούθηση.

2.   Η ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα συνίσταται στα ακόλουθα είδη πιστοποιητικού:

3.   Είναι δυνατή η ταυτόχρονη κατοχή και των δύο ειδών πιστοποιητικών που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

4.   Η ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα αναγνωρίζεται, υπό τους όρους των άρθρων 39, 40 και 41, από τις τελωνειακές αρχές όλων των κρατών μελών.

5.   Οι τελωνειακές αρχές, εφόσον αναγνωρίσουν την ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα με πιστοποιητικό ως προς τις τελωνειακές απλουστεύσεις και υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι για ένα συγκεκριμένο είδος απλούστευσης που προβλέπεται στην τελωνειακή νομοθεσία, παρέχουν την άδεια στον οικονομικό φορέα να επωφεληθεί από την απλούστευση. Οι τελωνειακές αρχές δεν επανεξετάζουν τα κριτήρια που έχουν ήδη εξεταστεί κατά τη χορήγηση της ιδιότητας του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα.

6.   Ο εγκεκριμένος οικονομικός φορέας που αναφέρεται στην παράγραφο 2 απολαύει ευνοϊκότερης μεταχείρισης από τους λοιπούς οικονομικούς φορείς όσον αφορά τους τελωνειακούς ελέγχους, σύμφωνα με το είδος του πιστοποιητικού που του έχει χορηγηθεί, υποβαλλόμενος, μεταξύ άλλων, σε λιγότερους φυσικούς ελέγχους και ελέγχους εγγράφων.

7.   Οι τελωνειακές αρχές χορηγούν τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από την ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα σε πρόσωπα εγκατεστημένα σε χώρες ή εδάφη εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης τα οποία πληρούν τους όρους και συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις που ορίζονται από τη σχετική νομοθεσία των εν λόγω χωρών ή εδαφών, εφόσον οι όροι και οι υποχρεώσεις αυτές αναγνωρίζονται από την Ένωση ως ισοδύναμοι με τους όρους και τις υποχρεώσεις που ισχύουν για τους εγκεκριμένους οικονομικούς φορείς που είναι εγκατεστημένοι εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης. Η χορήγηση των πλεονεκτημάτων αυτών βασίζεται στην αρχή της αμοιβαιότητας, εκτός αν αποφασιστεί άλλως από την Ένωση, και στηρίζεται από διεθνή συμφωνία ή ενωσιακή συμφωνία στον τομέα της κοινής εμπορικής πολιτικής.

1.   Κάθε κράτος μέλος προβλέπει κυρώσεις για μη συμμόρφωση με την τελωνειακή νομοθεσία. Οι κυρώσεις αυτές είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

2.   Εφόσον επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις, μπορούν να λαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μία ή και τις δύο από τις ακόλουθες μορφές:

3.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή εντός 180 ημερών από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος άρθρου, όπως υπολογίζεται βάσει του άρθρου 288 παράγραφος 2, τις ισχύουσες εθνικές διατάξεις σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και κοινοποιούν στην Επιτροπή χωρίς καθυστέρηση οιαδήποτε μεταγενέστερη τροποποίηση που επηρεάζει τις εν λόγω διατάξεις.

1.   Κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα να προσφεύγει κατά οποιασδήποτε απόφασης λαμβάνεται από τις τελωνειακές αρχές σχετικά με την εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας και το αφορά άμεσα και ατομικά.

Κάθε πρόσωπο το οποίο υποβάλλει αίτηση για έκδοση απόφασης στην αρμόδια τελωνειακή αρχή χωρίς να επιτυγχάνει την έκδοση απόφασης εντός της προθεσμίας που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 έχει επίσης δικαίωμα να ασκήσει προσφυγή.

2.   Το δικαίωμα προσφυγής μπορεί να ασκηθεί τουλάχιστον σε δύο στάδια:

3.   Η προσφυγή πρέπει να ασκείται στο κράτος μέλος στο οποίο ελήφθη η απόφαση ή υπεβλήθη η αίτηση για την έκδοσή της.

4.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η διαδικασία προσφυγής καθιστά δυνατή την ταχεία επιβεβαίωση ή τροποποίηση των αποφάσεων που λαμβάνουν οι τελωνειακές αρχές.

1.   Η άσκηση προσφυγής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης.

2.   Ωστόσο, οι τελωνειακές αρχές αναστέλλουν την εκτέλεση της απόφασης αυτής, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, εφόσον έχουν βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συμβιβάζεται με την τελωνειακή νομοθεσία ή όταν υπάρχει κίνδυνος ανεπανόρθωτης ζημίας για τον ενδιαφερόμενο.

3.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, όταν η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ως αποτέλεσμα την επιβολή εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού, η αναστολή εκτέλεσης της εν λόγω απόφασης εξαρτάται από τη σύσταση εγγύησης, εκτός εάν στοιχειοθετείται βάσει τεκμηριωμένης αξιολόγησης, ότι εγγύηση αυτού του είδους ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές δυσκολίες οικονομικού ή κοινωνικού χαρακτήρα εις βάρος του οφειλέτη.

1.   Οι τελωνειακές αρχές μπορούν να διεξάγουν οποιονδήποτε τελωνειακό έλεγχο θεωρούν απαραίτητο.

Οι τελωνειακοί έλεγχοι, μπορούν, ειδικότερα, να συνίστανται στην εξέταση εμπορευμάτων, στη δειγματοληψία, στην επαλήθευση της ακρίβειας και της πληρότητας των πληροφοριών που περιέχονται σε διασάφηση ή γνωστοποίηση και της ύπαρξης, της γνησιότητας, της ακρίβειας και της ισχύος εγγράφων, στην εξέταση των λογαριασμών οικονομικών φορέων και άλλων καταχωρίσεων, στον έλεγχο των μεταφορικών μέσων, στην επιθεώρηση των αποσκευών και άλλων εμπορευμάτων που μεταφέρονται ή φέρονται από πρόσωπα και στη διενέργεια επίσημων ερευνών και σε άλλες παρεμφερείς πράξεις.

2.   Οι τελωνειακοί έλεγχοι, εκτός από τους δειγματοληπτικούς, βασίζονται κυρίως στην ανάλυση των κινδύνων με τη χρήση ηλεκτρονικών τεχνικών επεξεργασίας δεδομένων, με σκοπό τον προσδιορισμό και την εκτίμηση των κινδύνων και τη θέσπιση των απαραίτητων αντιμέτρων, με βάση κριτήρια που καθορίζονται σε εθνικό, ενωσιακό και, ενδεχομένως, διεθνές επίπεδο.

3.   Οι τελωνειακοί έλεγχοι διεξάγονται εντός κοινού πλαισίου διαχείρισης κινδύνων που βασίζεται στην ανταλλαγή πληροφοριών και των αποτελεσμάτων αναλύσεων κινδύνων μεταξύ των τελωνειακών διοικήσεων και καθορίζει κοινά κριτήρια και πρότυπα κινδύνων, μέτρα ελέγχου και τομείς ελέγχων με προτεραιότητα.

Οι έλεγχοι που βασίζονται σε πληροφορίες και σε κριτήρια αυτού του είδους διεξάγονται χωρίς να θίγονται άλλοι έλεγχοι που πραγματοποιούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή άλλες ισχύουσες διατάξεις.

4.   Οι τελωνειακές αρχές αναλαμβάνουν τη διαχείριση κινδύνων, προκειμένου να διαφοροποιήσουν τα επίπεδα κινδύνου που συνδέονται με εμπορεύματα υπό τελωνειακό έλεγχο ή τελωνειακή επιτήρηση και να καθορίσουν εάν τα εμπορεύματα θα αποτελέσουν αντικείμενο ειδικών τελωνειακών ελέγχων και, εάν ναι, πού.

Η διαχείριση κινδύνων περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως η συλλογή δεδομένων και πληροφοριών, η ανάλυση και αξιολόγηση κινδύνου, η αίτηση για δράση και η ανάληψη δράσης και η τακτική παρακολούθηση και επανεξέταση της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της, βάσει διεθνών, ενωσιακών και εθνικών πηγών και στρατηγικών.

5.   Οι τελωνειακές αρχές ανταλλάσσουν πληροφορίες όσον αφορά τους κινδύνους και ανάλυση των κινδύνων όταν:

6.   Για τον καθορισμό των κοινών κριτηρίων και προτύπων κινδύνων, των μέτρων ελέγχου και των τομέων ελέγχων με προτεραιότητα που αναφέρονται στην παράγραφο 3, λαμβάνονται υπόψη όλα τα ακόλουθα:

7.   Τα κοινά κριτήρια και πρότυπα κινδύνου που αναφέρονται στην παράγραφο 3 περιλαμβάνουν όλα τα ακόλουθα:

8.   Οι τομείς ελέγχων με προτεραιότητα καλύπτουν ιδιαίτερα τελωνειακά καθεστώτα, είδη εμπορευμάτων, οδούς διακίνησης, τρόπους μεταφοράς ή οικονομικούς φορείς, που υπόκεινται για ορισμένη χρονική περίοδο σε αυξημένα επίπεδα ανάλυσης κινδύνου και τελωνειακών ελέγχων, με την επιφύλαξη των άλλων ελέγχων που διενεργούνται συνήθως από τις τελωνειακές αρχές.

1.   Όταν, όσον αφορά τα ίδια εμπορεύματα, πρόκειται να διεξαχθούν έλεγχοι άλλοι από τους τελωνειακούς ελέγχους από αρμόδιες αρχές άλλες από τις τελωνειακές, οι τελωνειακές αρχές, σε στενή συνεργασία με τις ως άνω άλλες αρχές, καταβάλλουν προσπάθειες ώστε οι έλεγχοι αυτοί να διεξάγονται, ει δυνατόν, την ίδια χρονική στιγμή και στο ίδιο μέρος με τους τελωνειακούς ελέγχους (μονοαπευθυντική διαδικασία). Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, οι τελωνειακές αρχές έχουν συντονιστικό ρόλο.

2.   Στο πλαίσιο των ελέγχων που αναφέρονται στο παρόν τμήμα, οι τελωνειακές και άλλες αρμόδιες αρχές μπορούν, εάν κρίνεται απαραίτητο για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων και για την καταπολέμηση της απάτης, να ανταλλάσσουν τόσο μεταξύ τους όσο και με την Επιτροπή, στοιχεία που λαμβάνουν σχετικά με την είσοδο, την έξοδο, τη διαμετακόμιση, τη διακίνηση, την αποθήκευση και τον ειδικό προορισμό εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ταχυδρομικής διακίνησης, που μεταφέρονται μεταξύ του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και χωρών ή εδαφών εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης, καθώς και με την παρουσία και την κίνηση εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης μη ενωσιακών εμπορευμάτων και εμπορευμάτων υπό το καθεστώς ειδικού προορισμού και τα αποτελέσματα ενδεχόμενων ελέγχων. Οι τελωνειακές αρχές και η Επιτροπή μπορούν επίσης να ανταλλάσσουν στοιχεία μεταξύ τους με σκοπό να διασφαλίσουν την ενιαία εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας.

1.   Τελωνειακοί έλεγχοι ή διατυπώσεις σε παραδιδόμενες αποσκευές και χειραποσκευές προσώπων τα οποία πραγματοποιούν είτε ενδοενωσιακές πτήσεις είτε ενδοενωσιακό θαλάσσιο ταξίδι, διεξάγονται μόνο εφόσον οι εν λόγω τελωνειακοί έλεγχοι ή διατυπώσεις προβλέπονται από την τελωνειακή νομοθεσία.

2.   Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ακολούθων:

1.   Η Επιτροπή θεσπίζει με εκτελεστικές πράξεις μέτρα για τη διασφάλιση της ενιαίας εφαρμογής των τελωνειακών ελέγχων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται η ανταλλαγή πληροφοριών όσον αφορά τους κινδύνους και τα αποτελέσματα της ανάλυσης των κινδύνων, τα κοινά κριτήρια και πρότυπα κινδύνου, τα μέτρα ελέγχου και οι τομείς ελέγχων με προτεραιότητα που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 3.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

Όταν συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι επείγουσας ανάγκης σχετικά με τα εν λόγω μέτρα, που δικαιολογούνται δεόντως από την ανάγκη για ταχεία επικαιροποίηση του κοινού πλαισίου διαχείρισης κινδύνων και για προσαρμογή της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τους κινδύνους και της ανάλυσης των κινδύνων, των κοινών κριτηρίων και προτύπων κινδύνου, των μέτρων ελέγχου και των τομέων ελέγχων με προτεραιότητα λόγω της εξέλιξης των κινδύνων, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 5.

Όταν η γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 1 λαμβάνεται με γραπτή διαδικασία, εφαρμόζεται το άρθρο 285 παράγραφος 6.

2.   Η Επιτροπή ορίζει, με εκτελεστικές πράξεις, τους λιμένες ή τους αερολιμένες όπου εφαρμόζονται, σύμφωνα με το άρθρο 49, τελωνειακοί έλεγχοι και τελωνειακές διατυπώσεις όσον αφορά τα εξής:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

1.   Ο ενδιαφερόμενος φυλάσσει, για λόγους τελωνειακών ελέγχων, τα έγγραφα και τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 1, επί τρία τουλάχιστον έτη, με κάθε τρόπο που είναι προσβάσιμος και αποδεκτός από τις τελωνειακές αρχές.

Εφόσον πρόκειται για εμπορεύματα που τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία υπό περιστάσεις άλλες από εκείνες που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο ή για εμπορεύματα που αποτελούν αντικείμενο διασάφησης εξαγωγής, η εν λόγω περίοδος αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο γίνονται αποδεκτές οι τελωνειακές διασαφήσεις για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία ή εξαγωγή.

Εφόσον πρόκειται για εμπορεύματα που τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία με μειωμένο ή μηδενικό εισαγωγικό δασμό λόγω του τελικού τους προορισμού, η εν λόγω περίοδος αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο τα εν λόγω εμπορεύματα παύουν να υπόκεινται σε τελωνειακή επιτήρηση.

Εφόσον πρόκειται για εμπορεύματα που έχουν υπαχθεί σε άλλο τελωνειακό καθεστώς ή εμπορεύματα σε προσωρινή εναπόθεση, η εν λόγω περίοδος αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο εκκαθαρίστηκε το σχετικό τελωνειακό καθεστώς ή έληξε η προσωρινή εναπόθεση.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 103 παράγραφος 4, εφόσον, ύστερα από τελωνειακό έλεγχο για την τελωνειακή οφειλή, κρίνεται αναγκαίο να διορθωθεί ο σχετικός καταλογισμός και να ενημερωθεί σχετικά ο ενδιαφερόμενος, τα έγγραφα και οι πληροφορίες φυλάσσονται επί τρία έτη από το πέρας της προθεσμίας που καθορίζει η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου.

Σε περίπτωση που ασκηθεί προσφυγή ή που έχει κινηθεί δικαστική διαδικασία, τα έγγραφα και οι πληροφορίες φυλάσσονται για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή μέχρις ότου περατωθεί η διαδικασία της προσφυγής ή η δικαστική διαδικασία, ανάλογα με το ποια ημερομηνία είναι μεταγενέστερη.

1.   Οι τελωνειακές αρχές δεν επιβάλλουν επιβαρύνσεις για τη διεξαγωγή τελωνειακών ελέγχων ή για οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας κατά τις επίσημες ώρες λειτουργίας των αρμόδιων τελωνείων.

2.   Οι τελωνειακές αρχές μπορούν να επιβάλλουν επιβαρύνσεις ή να προβαίνουν στην είσπραξη του κόστους, εφόσον παρέχονται ειδικές υπηρεσίες, ιδίως οι εξής:

1.   Οι αρμόδιες αρχές δημοσιεύουν και/ή κοινοποιούν μέσω του Διαδικτύου τις τιμές συναλλάγματος που εφαρμόζονται όταν η μετατροπή νομισμάτων είναι απαραίτητη για έναν από τους ακόλουθους λόγους:

2.   Εφόσον η μετατροπή του νομίσματος είναι απαραίτητη για λόγους άλλους από αυτούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η ισοτιμία του ευρώ σε εθνικό νόμισμα που εφαρμόζεται στο πλαίσιο της τελωνειακής νομοθεσίας καθορίζεται τουλάχιστον μία φορά ετησίως.

1.   Εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά, όταν στο πλαίσιο της τελωνειακής νομοθεσίας καθορίζεται προθεσμία, ημερομηνία ή διορία, η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται ή να μειώνεται και η ημερομηνία ή η διορία να μετατίθεται ή να επισπεύδεται.

2.   Οι κανόνες που ισχύουν για τις προθεσμίες, τις ημερομηνίες και τις διορίες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου της 3ης Ιουνίου 1971 περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες (14) εφαρμόζονται, εκτός αν ορίζεται άλλως στην τελωνειακή νομοθεσία.

1.   Ο οφειλόμενος εισαγωγικός και εξαγωγικός δασμός βασίζεται στο κοινό δασμολόγιο.

Άλλα μέτρα που προβλέπονται από ενωσιακές διατάξεις που διέπουν συγκεκριμένους τομείς στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών εφαρμόζονται, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τη δασμολογική κατάταξη των εκάστοτε εμπορευμάτων.

2.   Το κοινό δασμολόγιο περιέχει όλα τα ακόλουθα:

3.   Εφόσον τα εμπορεύματα πληρούν τους όρους που περιλαμβάνονται στα μέτρα που θεσπίζονται στην παράγραφο 2 στοιχεία δ) έως ζ), τα μέτρα που αναφέρονται στις εν λόγω διατάξεις εφαρμόζονται, μετά από αίτηση του διασαφιστή, στη θέση αυτών που προβλέπονται στο στοιχείο γ) της εν λόγω παραγράφου. Η αίτηση αυτή μπορεί να υποβληθεί αναδρομικά, υπό τον όρο ότι τηρούνται οι προθεσμίες και οι όροι που θεσπίζει το σχετικό μέτρο ή ο κώδικας.

4.   Εφόσον η εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, στοιχεία δ) έως ζ), ή η απαλλαγή από τα μέτρα που αναφέρονται στο στοιχείο η) αυτής, περιορίζεται σε ορισμένο όγκο εισαγωγών ή εξαγωγών, η εφαρμογή ή η απαλλαγή, στην περίπτωση δασμολογικών ποσοστώσεων, παύει μόλις επιτευχθεί ο καθορισμένος όγκος εισαγωγών ή εξαγωγών.

Στην περίπτωση δασμολογικών ανωτάτων ορίων η εφαρμογή των εν λόγω μέτρων παύει δυνάμει νομικής πράξης της Ένωσης.

5.   Η θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία ή η εξαγωγή εμπορευμάτων, στις οποίες εφαρμόζονται τα μέτρα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο επιτήρησης.

1.   Για την εφαρμογή του κοινού δασμολογίου, η δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων συνίσταται στον προσδιορισμό μιας από τις διακρίσεις ή περαιτέρω υποδιαιρέσεις της συνδυασμένης ονοματολογίας στην οποία κατατάσσονται τα εν λόγω εμπορεύματα.

2.   Για την εφαρμογή μη δασμολογικών μέτρων, η δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων συνίσταται στον προσδιορισμό μιας από τις διακρίσεις ή περαιτέρω υποδιαιρέσεις της συνδυασμένης ονοματολογίας ή οποιασδήποτε άλλης ονοματολογίας θεσπίζουν οι ενωσιακές διατάξεις και η οποία βασίζεται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, στη συνδυασμένη ονοματολογία ή προβλέπει περαιτέρω υποδιαιρέσεις, στην οποία κατατάσσονται τα εν λόγω εμπορεύματα.

3.   Η διάκριση ή περαιτέρω υποδιαίρεση που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, χρησιμοποιείται για την εφαρμογή των μέτρων που αφορούν την εν λόγω διάκριση.

4.   Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει μέτρα για τον προσδιορισμό της δασμολογικής κατάταξης των εμπορευμάτων σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2.

1.   Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, μέτρα για την ενιαία διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων και των ανωτάτων δασμολογικών ορίων, που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 4, και για τη διαχείριση της επιτήρησης για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία ή την εξαγωγή εμπορευμάτων, που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 5.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

2.   Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 57 παράγραφος 4.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

Όταν συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι επείγουσας ανάγκης σχετικά με τα μέτρα αυτά, που δικαιολογούνται δεόντως από την ανάγκη για ταχεία εξασφάλιση της ορθής και ενιαίας εφαρμογής της συνδυασμένης ονοματολογίας, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 5.

Όταν η γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 1 λαμβάνεται με γραπτή διαδικασία, εφαρμόζεται το άρθρο 285 παράγραφος 6.

1.   Τα εμπορεύματα που έχουν παραχθεί εξ ολοκλήρου σε μία μόνο χώρα ή έδαφος θεωρούνται ως καταγόμενα από την εν λόγω χώρα ή έδαφος.

2.   Τα εμπορεύματα στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν μία ή περισσότερες χώρες ή εδάφη θεωρούνται ως καταγόμενα από τη χώρα ή το έδαφος στην οποία πραγματοποιήθηκε η τελευταία, ουσιαστική, οικονομικά δικαιολογημένη μεταποίηση ή επεξεργασία, σε επιχείρηση εξοπλισμένη για το σκοπό αυτό, η οποία κατέληξε στην παρασκευή ενός νέου προϊόντος ή αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο της παρασκευής.

1.   Εφόσον η καταγωγή δηλώνεται στην τελωνειακή διασάφηση σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να ζητήσουν από τον διασαφιστή να αποδείξει την καταγωγή των εμπορευμάτων.

2.   Εφόσον προσκομίζεται απόδειξη της καταγωγής των εμπορευμάτων σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία ή άλλη ενωσιακή νομοθεσία που διέπει συγκεκριμένους τομείς, οι τελωνειακές αρχές μπορούν, σε περίπτωση εύλογης αμφιβολίας, να ζητήσουν πρόσθετες αποδείξεις για να βεβαιωθούν ότι η καταγωγή συμβιβάζεται με τους κανόνες που θεσπίζει η σχετική ενωσιακή νομοθεσία.

3.   Εφόσον το απαιτούν οι εμπορικές συναλλαγές, μπορεί να εκδοθεί στην Ένωση έγγραφο που αποδεικνύει την καταγωγή σύμφωνα με τους κανόνες καταγωγής που ισχύουν στην χώρα ή το έδαφος προορισμού ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο για τον προσδιορισμό της χώρας όπου τα εμπορεύματα παρήχθησαν εξ ολοκλήρου ή υπέστησαν την τελευταία ουσιώδη μεταποίησή τους.

1.   Για να επωφεληθούν από τις διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχεία δ) ή ε) ή από μη δασμολογικά προτιμησιακά μέτρα, τα εμπορεύματα πρέπει να πληρούν τους κανόνες για την προτιμησιακή καταγωγή που αναφέρονται στις παραγράφους 2 έως 5 του παρόντος άρθρου.

2.   Στην περίπτωση εμπορευμάτων στα οποία εφαρμόζονται προτιμησιακά μέτρα που περιέχονται σε συμφωνίες που συνήψε η Ένωση με ορισμένες χώρες ή εδάφη εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης ή ομάδες χωρών ή εδαφών, οι κανόνες προτιμησιακής καταγωγής θεσπίζονται με τις εν λόγω συμφωνίες.

3.   Στην περίπτωση εμπορευμάτων στα οποία εφαρμόζονται προτιμησιακά μέτρα που θεσπίζονται μονομερώς από την Ένωση για ορισμένες χώρες ή εδάφη εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης ή ομάδες χωρών ή εδαφών, εκτός από αυτά που αναφέρονται στην παράγραφο 5, η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα που καθορίζουν τους κανόνες προτιμησιακής καταγωγής.

Οι κανόνες αυτοί βασίζονται είτε στο κριτήριο της εξ ολοκλήρου παραγωγής των εμπορευμάτων είτε στο κριτήριο της επαρκούς μεταποίησης ή επεξεργασίας.

4.   Στην περίπτωση εμπορευμάτων στα οποία εφαρμόζονται προτιμησιακά μέτρα που προβλέπονται στο εμπόριο μεταξύ τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και της Θέουτας και Μελίλιας, που προσδιορίζονται στο πρωτόκολλο 2 της πράξης προσχώρησης του 1985, οι κανόνες προτιμησιακής καταγωγής θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 του εν λόγω πρωτοκόλλου.

5.   Στην περίπτωση εμπορευμάτων στα οποία εφαρμόζονται προτιμησιακά μέτρα που περιέχονται σε προτιμησιακές συμφωνίες υπέρ των υπερπόντιων χωρών και εδαφών που συνδέονται με την Ένωση, οι κανόνες προτιμησιακής καταγωγής θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 203 ΣΛΕΕ.

6.   Με δική της πρωτοβουλία ή μετά από αίτηση δικαιούχου χώρας ή εδάφους, η Επιτροπή μπορεί να χορηγήσει στην εν λόγω χώρα ή το εν λόγω έδαφος, όσον αφορά ορισμένα εμπορεύματα, προσωρινή παρέκκλιση από τους κανόνες προτιμησιακής καταγωγής που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

Η προσωρινή παρέκκλιση αιτιολογείται βάσει ενός εκ των ακολούθων λόγων:

Η αίτηση παρέκκλισης υποβάλλεται γραπτώς στην Επιτροπή από τη συγκεκριμένη δικαιούχο χώρα ή έδαφος. Η εν λόγω αίτηση αναφέρει τους λόγους, όπως προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο, για τους οποίους ζητείται παρέκκλιση, και περιλαμβάνει τα κατάλληλα δικαιολογητικά έγγραφα.

Η προσωρινή παρέκκλιση περιορίζεται χρονικά όσο διαρκούν οι επιπτώσεις των εσωτερικών ή εξωτερικών παραγόντων που την προκαλούν ή στο χρονικό διάστημα που απαιτείται για να συμμορφωθεί η δικαιούχος χώρα ή έδαφος με τους κανόνες.

Όταν εγκρίνεται παρέκκλιση, η δικαιούχος χώρα ή έδαφος συμμορφώνεται με όλες τις απαιτήσεις που έχουν θεσπιστεί σχετικά με τα στοιχεία που πρέπει να παρέχονται στην Επιτροπή όσον αφορά τη χρήση της παρέκκλισης και τη διαχείριση των ποσοτήτων για τις οποίες αυτή εγκρίθηκε.

1.   Η κύρια βάση της δασμολογητέας αξίας εμπορευμάτων, είναι η συναλλακτική αξία, δηλαδή η πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα για τα εμπορεύματα τιμή, όταν αυτά πωλούνται προς εξαγωγή με προορισμό το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, ενδεχομένως κατόπιν προσαρμογής.

2.   Η πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή είναι η συνολική πληρωμή που έγινε ή πρόκειται να γίνει από τον αγοραστή προς τον πωλητή ή από τον αγοραστή προς τρίτο υπέρ του πωλητή για τα εισαγόμενα εμπορεύματα και περιλαμβάνει όλες τις πληρωμές που έγιναν ή πρόκειται να γίνουν, ως προϋπόθεση για την πώληση των εισαγομένων εμπορευμάτων.

3.   Η συναλλακτική αξία εφαρμόζεται υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

1.   Για τον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 72, στην πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα για τα εισαγόμενα εμπορεύματα τιμή προστίθενται:

2.   Κάθε στοιχείο που προστίθεται κατ' εφαρμογή της παραγράφου 1 στην πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή βασίζεται αποκλειστικά σε αντικειμενικά δεδομένα που είναι δυνατό να αποτιμηθούν.

3.   Για τον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας, κανένα στοιχείο δεν προστίθεται στην πράγματι πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή, με εξαίρεση τα στοιχεία που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

1.   Όταν η δασμολογητέα αξία των εμπορευμάτων δεν μπορεί να προσδιορισθεί βάσει του άρθρου 70, εφαρμόζονται διαδοχικά οι διατάξεις της παραγράφου 2 στοιχεία α) έως δ), μέχρι την πρώτη μεταξύ αυτών διάταξη η οποία επιτρέπει τον προσδιορισμό της αξίας των εμπορευμάτων.

Η σειρά εφαρμογής των στοιχείων γ) και δ) της παραγράφου 2 αντιστρέφεται με αίτημα του διασαφιστή.

2.   Η δασμολογητέα αξία, σύμφωνα με την παράγραφο 1, είναι:

3.   Όταν η δασμολογητέα αξία δεν μπορεί να καθορισθεί κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 1, καθορίζεται με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, με εύλογο τρόπο συμβιβαζόμενο με τις αρχές και τις γενικές διατάξεις όλων των κατωτέρω:

1.   Η τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή γεννάται με την υπαγωγή των μη ενωσιακών εμπορευμάτων που υπόκεινται σε εισαγωγικό δασμό σε ένα από τα ακόλουθα τελωνειακά καθεστώτα:

2.   Η τελωνειακή οφειλή γεννάται τη στιγμή αποδοχής της τελωνειακής διασάφησης.

3.   Οφειλέτης είναι ο διασαφιστής. Σε περίπτωση έμμεσης αντιπροσώπευσης, οφειλέτης είναι επίσης το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου υποβάλλεται η τελωνειακή διασάφηση.

Όταν η τελωνειακή διασάφηση για υπαγωγή σε ένα από τα καθεστώτα που ορίζονται στην παράγραφο 1 συντάσσεται βάσει πληροφοριών δυνάμει των οποίων δεν εισπράττεται το σύνολο ή μέρος του εισαγωγικού δασμού, το πρόσωπο που παρείχε τις αναγκαίες για τη συμπλήρωση της διασάφησης πληροφορίες θεωρείται επίσης οφειλέτης εφόσον γνώριζε, ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει, ότι οι πληροφορίες αυτές ήταν εσφαλμένες.

1.   Όταν εφαρμόζεται απαγόρευση επιστροφής ή απαλλαγής από τον εισαγωγικό δασμό σε μη καταγόμενα εμπορεύματα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή προϊόντων, για τα οποία εκδίδεται ή συντάσσεται αποδεικτικό καταγωγής στο πλαίσιο προτιμησιακού καθεστώτος μεταξύ της Ένωσης και ορισμένων χωρών ή εδαφών εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης ή ομάδων τέτοιων χωρών ή εδαφών, γεννάται τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή αυτών των μη καταγόμενων εμπορευμάτων, με την αποδοχή της διασάφησης επανεξαγωγής των εν λόγω προϊόντων.

2.   Όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή σύμφωνα με την παράγραφο 1, το ποσό του εισαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί σε αυτή την οφειλή καθορίζεται με τους ίδιους όρους όπως και στην περίπτωση τελωνειακής οφειλής που γεννάται από την αποδοχή, κατά την ίδια ημερομηνία, της τελωνειακής διασάφησης για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των μη καταγόμενων εμπορευμάτων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των εν λόγω προϊόντων, για τον σκοπό της λήξης του καθεστώτος της τελειοποίησης προς επανεξαγωγή.

3.   Εφαρμόζεται το άρθρο 77 παράγραφοι 2 και 3. Ωστόσο, στην περίπτωση μη ενωσιακών εμπορευμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 270, οφειλέτης είναι το πρόσωπο που υποβάλλει τη διασάφηση επανεξαγωγής. Σε περίπτωση έμμεσης αντιπροσώπευσης, οφειλέτης είναι επίσης το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου υποβάλλεται η διασάφηση.

1.   Για τα εμπορεύματα που υπόκεινται σε εισαγωγικό δασμό, γεννάται τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή λόγω της μη τήρησης οποιουδήποτε από τα εξής:

2.   Η στιγμή γένεσης της τελωνειακής οφειλής είναι μία από τις ακόλουθες:

3.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β), οφειλέτης είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα πρόσωπα:

4.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ), ο οφειλέτης είναι το πρόσωπο που οφείλει να τηρεί τους όρους που διέπουν την υπαγωγή των εμπορευμάτων σε τελωνειακό καθεστώς ή την τελωνειακή διασάφηση των εμπορευμάτων που υπάγονται στο εν λόγω τελωνειακό καθεστώς ή τη χορήγηση δασμολογικής απαλλαγής ή μειωμένου εισαγωγικού δασμού λόγω του ειδικού προορισμού των εμπορευμάτων.

Όταν συντάσσεται τελωνειακή διασάφηση σχετικά με ένα από τα τελωνειακά καθεστώτα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) και όταν παρέχονται στις τελωνειακές αρχές στοιχεία που απαιτούνται από την τελωνειακή νομοθεσία για τους όρους που διέπουν την υπαγωγή των εμπορευμάτων στο εν λόγω τελωνειακό καθεστώς, και τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα να μην εισπραχθεί εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ο εισαγωγικός δασμός, οφειλέτης είναι επίσης το πρόσωπο που παρέσχε τα απαιτούμενα στοιχεία για τη σύνταξη της τελωνειακής διασάφησης και που γνώριζε, ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει, ότι τα στοιχεία αυτά ήταν εσφαλμένα.

1.   Όταν, σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 1, γεννάται τελωνειακή οφειλή για εμπορεύματα που έχουν τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία με μειωμένο εισαγωγικό δασμό λόγω του ειδικού προορισμού τους, το ποσό του εισαγωγικού δασμού που καταβάλλεται τη στιγμή της θέσης τους σε ελεύθερη κυκλοφορία αφαιρείται από το ποσό του εισαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή για τα απορρίμματα και θραύσματα που προκύπτουν από την καταστροφή των εμπορευμάτων αυτών.

2.   Όταν, σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 1, γεννάται τελωνειακή οφειλή για εμπορεύματα που υπάγονται σε καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με μερική απαλλαγή από τον εισαγωγικό δασμό, το ποσό του εισαγωγικού δασμού που καταβάλλεται δυνάμει της μερικής απαλλαγής αφαιρείται από το ποσό του εισαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή.

1.   Τελωνειακή οφειλή κατά την εξαγωγή γεννάται με την υπαγωγή εμπορευμάτων που υπόκεινται σε εξαγωγικό δασμό σε καθεστώς εξαγωγής ή σε καθεστώς τελειοποίησης προς επανεισαγωγή.

2.   Η τελωνειακή οφειλή γεννάται τη στιγμή αποδοχής της τελωνειακής διασάφησης.

3.   Οφειλέτης είναι ο διασαφιστής. Σε περίπτωση έμμεσης αντιπροσώπευσης, οφειλέτης είναι επίσης το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου υποβάλλεται η τελωνειακή διασάφηση.

Όταν μια τελωνειακή διασάφηση συντάσσεται με βάση στοιχεία που έχουν ως αποτέλεσμα να μην εισπραχθεί εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ο εξαγωγικός δασμός, οφειλέτης είναι επίσης το πρόσωπο που παρείχε τα απαιτούμενα στοιχεία για τη διασάφηση και το οποίο γνώριζε, ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει, ότι τα στοιχεία αυτά ήταν εσφαλμένα.

1.   Για τα εμπορεύματα που υπόκεινται σε εξαγωγικό δασμό, τελωνειακή οφειλή κατά την εξαγωγή γεννάται λόγω της μη τήρησης οποιουδήποτε από τα εξής:

2.   Η στιγμή γένεσης της τελωνειακής οφειλής είναι μία από τις ακόλουθες:

3.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), ο οφειλέτης είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα πρόσωπα:

4.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β), ο οφειλέτης είναι το πρόσωπο που οφείλει να τηρεί τους όρους υπό τους οποίους επετράπη η έξοδος των εμπορευμάτων από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης με ολική ή μερική απαλλαγή από τον εξαγωγικό δασμό.

1.   Η τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή ή την εξαγωγή γεννάται ακόμη και αν αφορά εμπορεύματα που υπόκεινται σε απαγορευτικά ή περιοριστικά μέτρα οιουδήποτε τύπου κατά την εισαγωγή ή την εξαγωγή.

2.   Ωστόσο, δεν γεννάται τελωνειακή οφειλή στις ακόλουθες περιπτώσεις:

3.   Για τους σκοπούς, ωστόσο, των εφαρμοστέων στις τελωνειακές παραβάσεις κυρώσεων, η τελωνειακή οφειλή λογίζεται γεννηθείσα όταν, σύμφωνα με το δίκαιο κράτους μέλους, ο εισαγωγικός ή εξαγωγικός δασμός ή η ύπαρξη τελωνειακής οφειλής χρησιμεύουν ως βάση για τον καθορισμό των κυρώσεων.

1.   Το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού καθορίζεται με βάση τους κανόνες που εφαρμόζονταν για τον υπολογισμό του δασμού στα συγκεκριμένα εμπορεύματα τη στιγμή γένεσης της τελωνειακής οφειλής.

2.   Όταν δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί με ακρίβεια η στιγμή γένεσης της τελωνειακής οφειλής, θεωρείται ότι η στιγμή αυτή είναι εκείνη κατά την οποία οι τελωνειακές αρχές διαπιστώνουν ότι τα εμπορεύματα βρίσκονται σε κατάσταση που συνεπάγεται τη γένεση της τελωνειακής οφειλής.

Ωστόσο, όταν οι πληροφορίες που διαθέτουν οι τελωνειακές αρχές τους επιτρέπουν να διαπιστώσουν ότι η τελωνειακή οφειλή γεννήθηκε σε χρονικό σημείο προγενέστερο της διαπίστωσης αυτής, η τελωνειακή οφειλή θεωρείται ότι γεννήθηκε κατά το απώτερο χρονικό σημείο στο οποίο μπορεί να αποδειχθεί η κατάσταση αυτή.

1.   Όταν προκύπτουν δαπάνες για αποθήκευση ή για συνήθεις εργασίες στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης όσον αφορά εμπορεύματα που υπάγονται σε τελωνειακό καθεστώς ή σε προσωρινή εναπόθεση, οι δαπάνες αυτές ή η αύξηση της αξίας δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ποσού του εισαγωγικού δασμού, όταν ο διασαφιστής παρέχει ικανοποιητικές αποδείξεις αυτών των δαπανών.

Ωστόσο, η δασμολογητέα αξία, η ποσότητα, η φύση και η καταγωγή μη ενωσιακών εμπορευμάτων που χρησιμοποιούνται κατά τις εργασίες λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ποσού του εισαγωγικού δασμού.

2.   Όταν η δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων που υπάγονται σε τελωνειακό καθεστώς αλλάξει λόγω των συνήθων εργασιών στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, εφαρμόζεται, κατόπιν αιτήσεως του διασαφιστή, η αρχική δασμολογική κατάταξη για τα εμπορεύματα που υπάγονται στο καθεστώς αυτό.

3.   Όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή για τα μεταποιημένα προϊόντα που προκύπτουν από το καθεστώς της τελειοποίησης προς επανεξαγωγή, το ποσό του εισαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην οφειλή αυτή καθορίζεται, κατόπιν αιτήσεως του διασαφιστή, με βάση τη δασμολογική κατάταξη, τη δασμολογητέα αξία, την ποσότητα, τη φύση και την καταγωγή των εμπορευμάτων που είχαν υπαχθεί στο καθεστώς τελειοποίησης προς επανεξαγωγή τη στιγμή της αποδοχής της τελωνειακής διασάφησης που αφορά τα εν λόγω εμπορεύματα.

4.   Σε ειδικές περιπτώσεις, το ποσό του εισαγωγικού δασμού καθορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου χωρίς αίτηση του διασαφιστή με σκοπό την αποφυγή της καταστρατήγησης των δασμολογικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο η).

5.   Όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή για μεταποιημένα προϊόντα που προκύπτουν από το καθεστώς της τελειοποίησης προς επανεισαγωγή ή από τα προϊόντα αντικατάστασης όπως αναφέρεται στο άρθρο 261 παράγραφος 1 το ποσοστό του εισαγωγικού δασμού υπολογίζεται με βάση το κόστος των εργασιών τελειοποίησης που διενεργούνται εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

6.   Όταν η τελωνειακή νομοθεσία προβλέπει ευνοϊκή δασμολογική μεταχείριση των εμπορευμάτων, ατέλεια ή μερική ή πλήρη απαλλαγή από τον εισαγωγικό ή εξαγωγικό δασμό σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχεία δ) έως ζ), τα άρθρα 203, 204, 205 και 208 ή τα άρθρα 259 έως 262 του παρόντος κανονισμού ή δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1186/2009 του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2009 για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών (15), αυτή η ευνοϊκή δασμολογική μεταχείριση, ατέλεια ή απαλλαγή εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις όπου γεννάται τελωνειακή οφειλή σύμφωνα με τα άρθρα 79 ή 82 του παρόντος κανονισμού, υπό τον όρο ότι οι παραλείψεις που οδήγησαν στη γένεση τελωνειακής οφειλής δεν συνιστούσαν απόπειρα διάπραξης απάτης.

1.   Η τελωνειακή οφειλή γεννάται στον τόπο υποβολής της τελωνειακής διασάφησης ή της γνωστοποίησης επανεξαγωγής που αναφέρονται στα άρθρα 77, 78, και 81.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο τόπος γένεσης της τελωνειακής οφειλής είναι ο τόπος στον οποίο λαμβάνουν χώρα οι πράξεις που γεννούν την οφειλή αυτή.

Αν δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί ο τόπος αυτός, η τελωνειακή οφειλή γεννάται στον τόπο όπου οι τελωνειακές αρχές διαπιστώνουν ότι τα εμπορεύματα βρίσκονται σε κατάσταση η οποία γεννά τελωνειακή οφειλή.

2.   Αν τα εμπορεύματα έχουν υπαχθεί σε τελωνειακό καθεστώς που δεν έχει εκκαθαρισθεί ή εάν η προσωρινή εναπόθεση δεν έληξε όπως προβλέπεται, και εφόσον ο τόπος γένεσης της τελωνειακής οφειλής δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί δυνάμει της παραγράφου 1 δεύτερο και τρίτο εδάφιο, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, η τελωνειακή οφειλή γεννάται είτε στον τόπο όπου τα εμπορεύματα έχουν υπαχθεί στο εν λόγω καθεστώς είτε στον τόπο από τον οποίο εισήλθαν στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης υπό το εν λόγω καθεστώς είτε στον τόπο όπου βρίσκονταν σε προσωρινή εναπόθεση.

3.   Όταν οι πληροφορίες που διαθέτουν οι τελωνειακές αρχές τους επιτρέπουν να προσδιορίσουν ότι η τελωνειακή οφειλή είναι πιθανό να έχει γεννηθεί σε διάφορους τόπους, η τελωνειακή οφειλή θεωρείται ότι έχει γεννηθεί στον τόπο όπου αρχικά γεννήθηκε.

4.   Αν μια τελωνειακή αρχή διαπιστώσει ότι, δυνάμει του άρθρου 79 ή του άρθρου 82, γεννήθηκε τελωνειακή οφειλή σε άλλο κράτος μέλος και ότι το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην οφειλή αυτή είναι μικρότερο των 10 000 EUR, η τελωνειακή οφειλή θεωρείται ότι γεννήθηκε στο κράτος μέλος στο οποίο διαπιστώθηκε η γένεσή της.

1.   Το παρόν κεφάλαιο εφαρμόζεται στις εγγυήσεις τόσο για τις τελωνειακές οφειλές που έχουν γεννηθεί όσο και για τις τελωνειακές οφειλές που ενδέχεται να γεννηθούν, εκτός αν ορίζεται άλλως.

2.   Όταν οι τελωνειακές αρχές απαιτούν τη σύσταση εγγύησης για ενδεχόμενη ή υπάρχουσα τελωνειακή οφειλή, η εγγύηση αυτή καλύπτει το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού και τις λοιπές επιβαρύνσεις που συνδέονται με την εισαγωγή ή εξαγωγή των εμπορευμάτων όταν:

Εγγύηση που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός του κράτους μέλους στο οποίο απαιτείται ισχύει μόνο στο κράτος μέλος αυτό και καλύπτει τουλάχιστον το ποσό του εισαγωγικού η εξαγωγικού δασμού.

3.   Όταν οι τελωνειακές αρχές απαιτούν τη σύσταση εγγύησης, η εγγύηση αυτή πρέπει να παρέχεται από τον οφειλέτη ή το πρόσωπο που ενδέχεται να καταστεί οφειλέτης. Μπορούν επίσης να επιτρέπουν τη σύσταση εγγύησης από τρίτο πρόσωπο άλλο από εκείνο από το οποίο απαιτείται η εγγύηση.

4.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 97, οι τελωνειακές αρχές απαιτούν τη σύσταση μίας μόνο εγγύησης για συγκεκριμένα εμπορεύματα ή για συγκεκριμένη διασάφηση.

Η εγγύηση που παρέχεται για συγκεκριμένη διασάφηση εφαρμόζεται στο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή και στις άλλες επιβαρύνσεις που αφορούν όλα τα εμπορεύματα που καλύπτονται από τη διασάφηση αυτή ή παραλαμβάνονται βάσει αυτής, έστω και αν η διασάφηση αυτή είναι ανακριβής.

Εάν η εγγύηση δεν έχει αποδεσμευτεί, μπορεί να χρησιμοποιείται επίσης, εντός των ορίων του εγγυημένου ποσού, για την είσπραξη των ποσών του εισαγωγικού ή του εξαγωγικού δασμού και των λοιπών επιβαρύνσεων που πρέπει να καταβληθούν μετά τη διενέργεια εκ των υστέρων ελέγχου των εν λόγω εμπορευμάτων.

5.   Κατόπιν αιτήσεως του προσώπου που αναφέρεται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, οι τελωνειακές αρχές μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 95 παράγραφοι 1, 2 και 3, να εγκρίνουν τη σύσταση συνολικής εγγύησης για να καλύψουν το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή που αφορά δύο ή περισσότερες πράξεις, διασαφήσεις ή τελωνειακά καθεστώτα.

6.   Οι τελωνειακές αρχές παρακολουθούν την εγγύηση.

7.   Ουδεμία εγγύηση απαιτείται από τα κράτη, τις αρχές περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου, όσον αφορά τις δραστηριότητες που αναλαμβάνουν ως δημόσιες αρχές.

8.   Δεν απαιτείται η σύσταση εγγύησης σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

9.   Οι τελωνειακές αρχές μπορούν να άρουν την απαίτηση για σύσταση εγγύησης όταν το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που πρόκειται να διασφαλισθεί δεν υπερβαίνει την αξία του στατιστικού κατωφλίου που καθορίζεται για τις διασαφήσεις στο άρθρο 3 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 471/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2009 για τις κοινοτικές στατιστικές του εξωτερικού εμπορίου με τις τρίτες χώρες (16).

1.   Όταν η σύσταση εγγύησης είναι υποχρεωτική, οι τελωνειακές αρχές καθορίζουν το ποσό της εγγύησης αυτής σε επίπεδο ίσο με το ακριβές ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή και των άλλων επιβαρύνσεων, όταν το ποσό αυτό μπορεί να καθορισθεί με βεβαιότητα τη στιγμή απαίτησης της εγγύησης.

Όταν δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί το ακριβές ποσό, η εγγύηση καθορίζεται στο μέγιστο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή και των λοιπών επιβαρύνσεων που έχουν γεννηθεί ή είναι δυνατό να γεννηθούν, όπως υπολογίζεται αυτό από τις τελωνειακές αρχές.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 95, σε περίπτωση σύστασης συνολικής εγγύησης για το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί σε τελωνειακές οφειλές και λοιπές επιβαρύνσεις των οποίων το ποσό ποικίλλει διαχρονικά, το ποσό της εγγύησης αυτής καθορίζεται σε επίπεδο που επιτρέπει να καλύπτεται, ανά πάσα στιγμή, το ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στις τελωνειακές οφειλές και στις λοιπές επιβαρύνσεις.

1.   Η εγγύηση μπορεί να συστήνεται με μία από τις ακόλουθες μορφές:

2.   Η εγγύηση με μορφή κατάθεσης μετρητών ή με κάθε άλλο ισοδύναμο τρόπο πληρωμής παρέχεται στο πλαίσιο των ισχυουσών διατάξεων του κράτους μέλους στο οποίο απαιτείται η σύσταση εγγύησης.

Η σύσταση εγγύησης με κατάθεση μετρητών ή με κάθε άλλο ισοδύναμο τρόπο πληρωμής δεν γεννά απαίτηση για την καταβολή τόκων εκ μέρους των τελωνειακών αρχών.

1.   Ο τριτεγγυητής που αναφέρεται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 στοιχείο β) είναι τρίτο πρόσωπο εγκατεστημένο εντός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης. Ο τριτεγγυητής εγκρίνεται από τις τελωνειακές αρχές που απαιτούν την εγγύηση, εκτός αν πρόκειται για πιστωτικό ίδρυμα ή χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή ασφαλιστική εταιρεία διαπιστευμένα στην Ένωση σύμφωνα με τις ισχύουσες ενωσιακές διατάξεις.

2.   Ο τριτεγγυητής αναλαμβάνει γραπτώς την ευθύνη να καταβάλει το εγγυημένο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί σε τελωνειακή οφειλή και τις λοιπές επιβαρύνσεις.

3.   Οι τελωνειακές αρχές μπορούν να αρνηθούν να εγκρίνουν τον προτεινόμενο τριτεγγυητή ή το προτεινόμενο είδος εγγύησης, όταν κρίνουν ότι δεν εξασφαλίζεται απόλυτα η καταβολή εντός της καθορισμένης προθεσμίας του ποσού του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί στην τελωνειακή οφειλή και των λοιπών επιβαρύνσεων.

1.   Η άδεια που αναφέρεται στο άρθρο 89 παράγραφος 5 χορηγείται μόνο στα πρόσωπα που πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

2.   Όταν πρέπει να συσταθεί συνολική εγγύηση για την κάλυψη των τελωνειακών οφειλών και λοιπών επιβαρύνσεων που είναι δυνατόν να γεννηθούν, μπορεί να χορηγείται άδεια σε έναν οικονομικό φορέα να προβεί στη σύσταση συνολικής εγγύησης μειωμένου ποσού ή να απαλλαγεί από την υποχρέωση σύστασης εγγύησης, υπό την προϋπόθεση ότι πληροί τα κριτήρια του άρθρου 39 στοιχεία β) και γ).

3.   Όταν πρέπει να συσταθεί συνολική εγγύηση για την κάλυψη τελωνειακών οφειλών και λοιπών επιβαρύνσεων που έχουν γεννηθεί, μπορεί, κατόπιν αιτήσεως, να χορηγείται άδεια σε εγκεκριμένο οικονομικό φορέα για τελωνειακές απλουστεύσεις προκειμένου να χρησιμοποιεί συνολική εγγύηση για μειωμένο ποσό.

4.   Η συνολική εγγύηση για μειωμένο ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 3 ισοδυναμεί με τη σύσταση εγγύησης.

1.   Στο πλαίσιο ειδικών καθεστώτων ή προσωρινής εναπόθεσης, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να απαγορεύσει προσωρινά την προσφυγή σε οποιαδήποτε από τα ακόλουθα:

2.   Όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 1 στοιχεία α) ή β) του παρόντος άρθρου, μπορεί να επιτραπεί η χρήση συνολικής εγγύησης για μειωμένο ποσό ή η απαλλαγή από την υποχρέωση σύστασης εγγύησης ή η χρήση της συνολικής εγγύησης που αναφέρεται στο άρθρο 95 όταν ο ενδιαφερόμενος πληροί μια από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Για να λάβει άδεια χρησιμοποίησης προσωρινά απαγορευμένης συνολικής εγγύησης, ο ενδιαφερόμενος πρέπει επίσης να πληροί τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 39 στοιχεία β) και γ).

1.   Οι τελωνειακές αρχές αποδεσμεύουν την εγγύηση αμέσως μόλις αποσβεσθεί η τελωνειακή οφειλή ή η οφειλή άλλων επιβαρύνσεων ή καταστεί αδύνατη πλέον η γένεσή τους.

2.   Όταν η τελωνειακή οφειλή ή η οφειλή άλλων επιβαρύνσεων αποσβέννυται εν μέρει ή μπορεί πλέον να γεννηθεί για μέρος του εγγυημένου ποσού, η εγγύηση που έχει συσταθεί αποδεσμεύεται κατά αντίστοιχο ποσό, κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερόμενου, εκτός αν το ύψος του σχετικού ποσού δεν δικαιολογεί τέτοια ενέργεια.

1.   Η Επιτροπή ορίζει με εκτελεστικές πράξεις τους διαδικαστικούς κανόνες για:

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

2.   Η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 96 με εκτελεστικές πράξεις.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 285 παράγραφος 4.

Όταν, σχετικά με τα μέτρα αυτά, συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι επείγουσας ανάγκης που δικαιολογούνται δεόντως από την ανάγκη για ταχεία ενίσχυση της προστασίας των δημοσιονομικών συμφερόντων της Ένωσης και των κρατών μελών της, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 5.

Όταν η γνώμη της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 285 παράγραφος 1 λαμβάνεται με γραπτή διαδικασία, εφαρμόζεται το άρθρο 285 παράγραφος 6.

1.   Το ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού καθορίζεται από τις τελωνειακές αρχές που είναι αρμόδιες για τον τόπο στον οποίο γεννάται ή λογίζεται γεννηθείσα η τελωνειακή οφειλή, σύμφωνα με το άρθρο 87, μόλις λάβουν τις απαιτούμενες πληροφορίες.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 48, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να δέχονται το καθοριζόμενο από τον διασαφιστή ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού.

3.   Όταν το καταβλητέο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού δεν συνίσταται σε ακέραιο αριθμό, το ποσό αυτό μπορεί να στρογγυλοποιείται.

Όταν το ποσό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο εκφράζεται σε ευρώ, η στρογγυλοποίηση περιορίζεται στον πλησιέστερο ακέραιο αριθμό προς τα πάνω ή προς τα κάτω.

Τα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ μπορούν είτε να εφαρμόζουν κατ' αναλογία το δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου είτε να παρεκκλίνουν από το εδάφιο αυτό, με την προϋπόθεση ότι οι κανόνες σχετικά με τη στρογγυλοποίηση δεν έχουν μεγαλύτερο δημοσιονομικό αντίκτυπο από τους κανόνες του δεύτερου εδαφίου.

1.   Η τελωνειακή οφειλή γνωστοποιείται στον οφειλέτη με τον τρόπο που ορίζει στον τόπο στον οποίο γεννάται ή λογίζεται γεννηθείσα η τελωνειακή οφειλή, σύμφωνα με το άρθρο 87.

Η γνωστοποίηση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν πραγματοποιείται σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

2.   Όταν το καταβλητέο ποσό των εισαγωγικών ή εξαγωγικών δασμών ισούται με το ποσό που αναγράφεται στην τελωνειακή διασάφηση, η χορήγηση άδειας παραλαβής των εμπορευμάτων από τις τελωνειακές αρχές ισοδυναμεί με γνωστοποίηση της τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη.

3.   Όταν δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 2, η τελωνειακή οφειλή γνωστοποιείται στον οφειλέτη από τις τελωνειακές αρχές όταν είναι σε θέση να καθορίσουν το ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού και να λάβουν σχετική απόφαση.

Ωστόσο, όταν η γνωστοποίηση της τελωνειακής οφειλής θα έθετε σε κίνδυνο ποινική έρευνα, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να μεταθέσουν την εν λόγω γνωστοποίηση έως ότου να μην τίθεται πλέον σε κίνδυνο η ποινική έρευνα.

4.   Εφόσον έχει κατατεθεί εγγύηση για την καταβολή της, η τελωνειακή οφειλή που αντιστοιχεί στο συνολικό ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού για όλα τα εμπορεύματα τα οποία παραδίδονται σε ένα και το αυτό πρόσωπο εντός περιόδου που καθορίζεται από τις τελωνειακές αρχές μπορεί να γνωστοποιείται στο τέλος της περιόδου αυτής. Η περίοδος που ορίζεται από τις τελωνειακές αρχές δεν υπερβαίνει τις 31 ημέρες.

1.   Δεν γνωστοποιείται τελωνειακή οφειλή στον οφειλέτη μετά το πέρας περιόδου τριών ετών από την ημερομηνία γένεσης της τελωνειακής οφειλής.

2.   Αν η τελωνειακή οφειλή έχει γεννηθεί ως αποτέλεσμα πράξης η οποία, κατά τη στιγμή της διαπράξεώς της, διωκόταν ως ποινικό αδίκημα, η περίοδος των τριών ετών που καθορίζεται στην παράγραφο 1 παρατείνεται σε πέντε έτη κατ' ελάχιστο όριο και 10 έτη κατ' ανώτατο όριο σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

3.   Οι περίοδοι που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 αναστέλλονται:

4.   Όταν μια τελωνειακή οφειλή έχει αναβιώσει σύμφωνα με το άρθρο 116 παράγραφος 7, οι προθεσμίες που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 θεωρείται ότι αναστέλλονται από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης επιστροφής ή διαγραφής, σύμφωνα με το άρθρο 121, μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία λήφθηκε η απόφαση σχετικά με την εν λόγω επιστροφή ή διαγραφή.

1.   Οι τελωνειακές αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 101 προβαίνουν, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, στον καταλογισμό του καταβλητέου ποσού του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού σύμφωνα με τα οριζόμενα στο εν λόγω άρθρο.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 102 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο.

2.   Οι τελωνειακές αρχές έχουν την ευχέρεια να μην προβαίνουν στον καταλογισμό των ποσών του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που, σύμφωνα με το άρθρο 103, αντιστοιχούν σε τελωνειακή οφειλή, η οποία δεν μπορεί πλέον να γνωστοποιηθεί στον οφειλέτη.

3.   Οι πρακτικοί τρόποι καταλογισμού των ποσών του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού καθορίζονται από τα κράτη μέλη. Οι τρόποι αυτοί μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το αν οι τελωνειακές αρχές, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών υπό τις οποίες γεννάται η τελωνειακή οφειλή, εξασφαλίζονται ή όχι ως προς την καταβολή των εν λόγω ποσών.

1.   Όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή από την αποδοχή της τελωνειακής διασάφησης εμπορευμάτων για την υπαγωγή τους σε τελωνειακό καθεστώς άλλο από το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με μερική απαλλαγή από εισαγωγικό δασμό ή από οιαδήποτε άλλη πράξη που έχει τα ίδια έννομα αποτελέσματα με την αποδοχή αυτή, οι τελωνειακές αρχές καταλογίζουν το ποσό των καταβλητέων εισαγωγικών ή εξαγωγικών δασμών εντός δεκατεσσάρων ημερών από την παραλαβή των εμπορευμάτων.

Ωστόσο, υπό την προϋπόθεση ότι έχει κατατεθεί εγγύηση για την καταβολή τους, το σύνολο των ποσών εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αφορούν όλα τα εμπορεύματα για τα οποία έχει χορηγηθεί η άδεια παραλαβής σε ένα και το αυτό πρόσωπο εντός προθεσμίας που καθορίζεται από τις τελωνειακές αρχές και η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 31 ημέρες, είναι δυνατόν να αποτελέσει αντικείμενο ενός και μοναδικού καταλογισμού στο τέλος της εν λόγω προθεσμίας. Ο καταλογισμός αυτός πρέπει να πραγματοποιείται εντός δεκατεσσάρων ημερών από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας.

2.   Όταν η παραλαβή των εμπορευμάτων εξαρτάται από ορισμένες προϋποθέσεις που διέπουν τόσο τον καθορισμό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού όσο και την είσπραξή του, ο καταλογισμός πραγματοποιείται εντός δεκατεσσάρων ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία καθορίσθηκε το ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού ή προσδιορίσθηκε η υποχρέωση καταβολής του δασμού αυτού.

Ωστόσο, όταν η τελωνειακή οφειλή αφορά προσωρινό μέτρο εμπορικής πολιτικής υπό μορφή δασμού, ο καταλογισμός του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού πρέπει να πραγματοποιείται το αργότερο εντός δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης του κανονισμού που θεσπίζει το οριστικό μέτρο εμπορικής πολιτικής.

3.   Όταν γεννάται τελωνειακή οφειλή υπό περιστάσεις που δεν καλύπτονται από την παράγραφο 1, το καταβλητέο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού καταλογίζεται εντός δεκατεσσάρων ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία οι τελωνειακές αρχές είναι σε θέση να καθορίσουν το εν λόγω ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού και να λάβουν απόφαση.

4.   Όταν το ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού δεν έχει καταλογιστεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3, ή έχει υπολογισθεί και καταλογιστεί σε επίπεδο κατώτερο του οφειλόμενου ποσού, η παράγραφος 3 εφαρμόζεται στο ποσό του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που πρόκειται ή που απομένει να εισπραχθεί.

5.   Οι προθεσμίες για τον καταλογισμό των δασμών που προβλέπονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, δεν εφαρμόζονται στις περιπτώσεις απρόβλεπτου γεγονότος ή ανωτέρας βίας.

6.   Ο καταλογισμός μπορεί να αναβληθεί στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 102 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο μέχρι η γνωστοποίηση της τελωνειακής οφειλής να μην θέτουν πλέον σε κίνδυνο την ποινική έρευνα.

1.   Τα ποσά του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού, τα οποία αντιστοιχούν σε τελωνειακή οφειλή και γνωστοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 102, καταβάλλονται από τον οφειλέτη εντός της προθεσμίας που καθορίζουν οι τελωνειακές αρχές.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 45 παράγραφος 2, η προθεσμία αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα ημέρες από τη γνωστοποίηση της τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη. Σε περίπτωση συγκεντρωτικών καταλογισμών υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 105 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, η προθεσμία αυτή καθορίζεται με τρόπο που να μην επιτρέπει στον οφειλέτη να επιτύχει προθεσμία πληρωμής μεγαλύτερη από εκείνη που θα ήταν δυνατόν να επιτύχει σε περίπτωση αναβολής της πληρωμής σύμφωνα με το άρθρο 110.

Κατόπιν αιτήσεως του οφειλέτη, οι τελωνειακές αρχές μπορούν να χορηγήσουν παράταση της εν λόγω προθεσμίας, όταν το ποσό του καταβλητέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού έχει καθορισθεί κατά τη διάρκεια εκ των υστέρων ελέγχου σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 48. Με την επιφύλαξη του άρθρου 112 παράγραφος 1, η εν λόγω παράταση της προθεσμίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τον χρόνο που χρειάζεται ο οφειλέτης για να λάβει τα αναγκαία μέτρα προς εκπλήρωση της υποχρέωσής του.

2.   Αν ο οφειλέτης δικαιούται κάποια από τις διευκολύνσεις πληρωμής που προβλέπονται στα άρθρα 110 έως 112, η πληρωμή πρέπει να γίνεται το αργότερο κατά τη λήξη της προθεσμίας ή των προθεσμιών που καθορίζονται στο πλαίσιο των διευκολύνσεων αυτών.

3.   Η προθεσμία καταβολής του ποσού του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί σε τελωνειακή οφειλή αναστέλλεται σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

1.   Η πληρωμή πρέπει να πραγματοποιείται σε μετρητά ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο που έχει παρόμοια εξοφλητική ισχύ, ενδεχομένως και με συμψηφισμό, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

2.   Η πληρωμή μπορεί να γίνεται από τρίτο πρόσωπο για λογαριασμό του οφειλέτη.

3.   Ο οφειλέτης μπορεί σε κάθε περίπτωση να καταβάλλει το σύνολο ή μέρος του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού χωρίς να πρέπει να περιμένει τη λήξη της περιόδου που του χορηγήθηκε για την πληρωμή.