24.3.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 86/20

(1)

Το 1994, η Επιτροπή ενέκρινε χορήγηση κεφαλαίου του γαλλικού κράτους στην Entreprise Minière et Chimique (Εξορυκτική και Χημική Επιχείρηση — που καλείται στο εξής «EMC») 76 εκατ. ευρώ, που προορίζονταν να μεταβιβαστούν από την EMC στην εταιρεία Mines de Potasse d’Alsace (που καλείται στο εξής «MDPA»), υπό μορφή αύξησης κεφαλαίου. Η Επιτροπή στην απόφασή της (2) έκρινε το μέτρο συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά δεδομένου ότι είχε ως στόχο να αντισταθμίσει συμπληρωματικές κοινωνικές επιβαρύνσεις συνταξιούχων (θέρμανση, στέγαση, τέλη σύνδεσης και αποζημιώσεις αποχώρησης) που είχε υποστεί η MDPA λόγω του ειδικού καθεστώτος του εργάτη ορυχείου (3).

(2)

Το 1996, η Επιτροπή ενέκρινε (4) για τους ίδιους λόγους, τρεις χορηγήσεις κεφαλαίου του γαλλικού κράτους στην EMC ύψους 38 εκατ. ευρώ η καθεμία, για τα έτη 1995, 1996 και 1997 που προορίζονταν να μεταβιβαστούν από την EMC στην MDPA υπό μορφή αυξήσεων κεφαλαίου.

(3)

Στις 7 Δεκεμβρίου 1998, οι γαλλικές αρχές ανακοίνωσαν τρεις νέες χορηγήσεις κεφαλαίου ύψους 42 εκατ. ευρώ η καθεμία, που θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν το 1998, 1999 και 2000 προς την EMC και να μεταβιβαστούν στην MDPA. Σύμφωνα με τη Γαλλία, τα μέτρα αυτά είχαν ως στόχο, τη φορά αυτή, να αντισταθμίσουν στην MDPA ορισμένες κοινωνικές και περιβαλλοντικές δαπάνες τις οποίες είχε πραγματοποιήσει στο πλαίσιο του κλεισίματός της.

(4)

Από τις πρόσθετες πληροφορίες που διαβίβασε η Γαλλία στην Επιτροπή, στις 22 Ιανουαρίου 1999, προέκυψε ότι πέραν της μεταβίβασης της χορηγηθείσας από τη Γαλλία ενίσχυσης, η EMC είχε προβεί σε αυξήσεις κεφαλαίου της MDPA, ανά πενταετία, από το 1995 και μετά. Οι γαλλικές αρχές, με επιστολή τους της 14ης Μαρτίου 2000, ενημέρωσαν την Επιτροπή ότι τμήμα των κοινοποιηθεισών το 1998 ενισχύσεων, είχε ήδη χορηγηθεί στην επιχείρηση. Η Επιτροπή, στην απάντησή της της 10ης Απριλίου 2000, δήλωσε ότι οι ενισχύσεις αυτές έπρεπε να θεωρηθούν παράνομες.

(5)

Η Επιτροπή, με επιστολή της της 10ης Οκτωβρίου 2000, ενημέρωσε τη Γαλλία για την απόφασή της να κινήσει κατά των προαναφερθέντων μέτρων τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της Συνθήκης. Η απόφαση αυτή δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων  (5). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με τις συγκεκριμένες ενισχύσεις.

(6)

Η Επιτροπή έλαβε τις παρατηρήσεις από μέρους των γαλλικών αρχών, στις 28 Νοεμβρίου 2000 και στις 21 και 23 Μαρτίου 2001. Στις 2 Δεκεμβρίου 2004 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση μεταξύ των γαλλικών αρχών και των εκπροσώπων της Επιτροπής. Η Γαλλία διαβίβασε πληροφορίες στην Επιτροπή με επιστολές της της 8ης Φεβρουαρίου 2005 και της 23ης Σεπτεμβρίου 2005.

(7)

Η MDPA εκμεταλλευόταν ένα αλσατικό κοίτασμα συλβινίτη που παρείχε τη δυνατότητα εξόρυξης χλωριούχου καλίου το οποίο χρησιμοποιείτο ως λίπασμα ή ως βιομηχανική πρώτη ύλη από το 1904. Το 1967, η Γαλλία ίδρυσε την EMC (6), δημόσια βιομηχανική και εμπορική επιχείρηση και αναδιοργάνωσε την MDPA σε ανώνυμο εταιρεία με διευθυντήριο και εποπτικό συμβούλιο (7), θυγατρική κατά 100 % της EMC.

(8)

Η MPDA αντιμετωπίζοντας την εξάντληση των κοιτασμάτων, διαπραγματεύθηκε το 1996 ένα κοινωνικό σχέδιο που διοργάνωνε την προοδευτική μείωση της δραστηριότητας μέχρι το πλήρες κλείσιμο, το 2004. Εκτός από την MPDA, η EMC κατείχε τότε, άμεσα ή μέσω της εταιρείας χαρτοφυλακίου EMC Société Anonyme (που καλείται στο εξής «EMC SA»), συμμετοχές στο κεφάλαιο ορισμένων εταιρειών στους τομείς των χημικών προϊόντων, των ζωοτροφών, του περιβάλλοντος και της αποκομιδής αποβλήτων.

(9)

Η Επιτροπή στην απόφασή να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξέτασης θεώρησε ότι η MDPA ήταν ο μόνος δικαιούχος των υπό εξέταση μέτρων. Με την παρούσα απόφαση διατηρείται η θέση αυτή. Όντως, κανένα στοιχείο δεν αποδεικνύει ότι οι θυγατρικές εταιρείες της EMC έτυχαν της ενίσχυσης που χορηγήθηκε στην MDPA. Ειδικότερα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το σύνολο των πόρων μεταβιβάστηκε από την EMC στην MDPA υπό μορφή αύξησης κεφαλαίου.

(10)

Μία πυρκαγιά το 2002, έθεσε πρόωρα τέρμα στις εξορυκτικές δραστηριότητες της MDPA. Ο κοινωνικός στόχος της επιχείρησης τροποποιήθηκε ώστε να αντικατοπτρίζει την τροπή αυτή: ενώ κατά την ίδρυσή της, η MDPA είχε ως στόχο «την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χλωριούχου καλίου και συναφούς άλατος που είχε εκχωρηθεί στις παλαιές δημόσιες εγκαταστάσεις της Mines domaniales de potasse d’ Alsace», το άρθρο 3 που τροποποιείται από το καταστατικό της ορίζει πλέον ότι αντικείμενο της επιχείρησης είναι «να εξασφαλίσει αποστολές που συνδέονται με την διακοπή της εκμετάλλευσης των ορυχείων καλίου της λεκάνης που βρίσκεται βόρεια της Mulhouse και αφορά τις παλαιές εκμεταλλεύσεις, τις εγκαταστάσεις τους, τα παραρτήματα και τους προσκείμενους χώρους».

(11)

Οι αποστολές αυτές συνίσταντο κυρίως σε συνοδευτικά μέτρα της αλλαγής δραστηριότητας του προσωπικού, και της αποκατάστασης της ασφάλειας και της παράδοσης των χώρων. Η MDPA θα διαλυθεί κατά το πέρας του σταδίου αυτού, που προβλέπεται για τα τέλη του 2009.

(12)

Την 1η Ιανουαρίου 2005, η EMC διαβίβασε δωρεάν στο κράτος τη συμμετοχή της στο κεφάλαιο της MDPA (8).

(13)

Η Γαλλία κατέβαλε στην MDPA τις κοινοποιηθείσες ενισχύσεις, το 1998 (ήτοι 42 εκατ. ευρώ το 1998, 1999 και 2000) χωρίς να αναμείνει την απόφαση της Επιτροπής. Ως εκ τούτου, οι ενισχύσεις αυτές είναι παράνομες.

(14)

Για να παρασχεθεί η δυνατότητα στην MDPA να συνεχίσει την δραστηριότητά της μέχρι το 2004, ημερομηνία που είχε προγραμματιστεί για το τέλος της εκμετάλλευσης των ορυχείων, η EMC προέβαινε κάθε χρόνο, από το 1996 και μετά, σε αυξήσεις κεφαλαίου της θυγατρικής της εταιρείας, ίσες με την διαπιστούμενη στην εταιρεία αυτή ζημία κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος. Στον πίνακα 1 εμφαίνεται ότι τα ποσά που κατέβαλε κατά τον τρόπο αυτό η MDPA είναι υψηλότερα από τις εγκριθείσες από την Επιτροπή ενισχύσεις στην απόφασή της του 1996 και από τις κοινοποιηθείσες ενισχύσεις για τη χρονική περίοδο του 1998-2000.

Πίνακας 1:   Λεπτομέρειες των μη κοινοποιηθεισών ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στην MDPA μεταξύ 1996 και 2000

(15)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η Γαλλία κατέχει πλέον άμεσα, κατά 100%, τη δικαιούχο επιχείρηση, η οποία έχει οριστικά παύσει κάθε οικονομική δραστηριότητα στον τομέα του καλίου και ότι τα ορυχεία δεν θα ανοιχθούν πλέον. Ο μόνος λόγος ύπαρξης της MDPA είναι να φέρει εις πέρας αποστολές που συνδέονται με την παύση της εξορυκτικής δραστηριότητας και ειδικότερα να συμμορφώσει τον χώρο στις επιταγές της ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Η τελευταία αυτή ευθύνη σε περίπτωση διάλυσης της MDPA βαρύνει σε κάθε περίπτωση το κράτος (9). Μετά την εκτέλεση των καθηκόντων αυτών, η MDPA θα διαλυθεί.

(16)

Στην υπό εξέταση περίπτωση, οι δραστηριότητες της MDPA που συνδέονται με τη διατήρηση της ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος δεν παρουσιάζουν οικονομικό χαρακτήρα που να δικαιολογεί την εφαρμογή των κανόνων της συνθήκης περί ανταγωνισμού. Κατά συνέπεια, εάν υποτεθεί ότι τα μέτρα 1 και 2 παρέχουν πλεονέκτημα στην MDPA και δημιουργούν στρέβλωση του ανταγωνισμού, η Επιτροπή συνάγει ότι η στρέβλωση αυτή θα λάβει τέλος μόλις η MDPA παύσει τις εμπορικές της δραστηριότητες και κλείσουν τα ορυχεία. Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι το κεφάλαιο της MDPA εκχωρήθηκε στο κράτος δωρεάν. Υπό αυτές τις συνθήκες, μία απόφαση της Επιτροπής για τον χαρακτήρα της ενίσχυσης των υπό εξέταση μέτρων και για το συμβιβάσιμό τους δεν μπορεί να έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.

(17)

Η επίσημη διαδικασία εξέτασης που κινήθηκε βάσει του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ καθίσταται, ως εκ τούτου, άνευ αντικειμένου,