Ce document est extrait du site web EUR-Lex
Document 62014CN0240
Case C-240/14: Request for a preliminary ruling from the Landesgericht Korneuburg (Austria) lodged on 12 May 2014 — Eleonore Prüller-Frey v Norbert Brodnig, Axa Versicherung AG
Υπόθεση C-240/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 12 Μαΐου 2014 — Eleonore Prüller-Frey κατά Norbert Broding, Axa Versicherung AG
Υπόθεση C-240/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 12 Μαΐου 2014 — Eleonore Prüller-Frey κατά Norbert Broding, Axa Versicherung AG
ΕΕ C 261 της 11.8.2014, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
11.8.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 261/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 12 Μαΐου 2014 — Eleonore Prüller-Frey κατά Norbert Broding, Axa Versicherung AG
(Υπόθεση C-240/14)
2014/C 261/21
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Landesgericht Korneuburg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Eleonore Prüller-Frey
Εναγόμενοι: Norbert Broding, Axa Versicherung AG
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2027/97 του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 1997, για την ευθύνη του αερομεταφορέως σε περίπτωση ατυχήματος (1), το άρθρο 3, στοιχεία γ'και ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 785/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις απαιτήσεις ασφαλίσεως των αερομεταφορέων και των επιχειρήσεων εκμεταλλεύσεως αεροσκαφών (2) καθώς και το άρθρο 1, παράγραφος 1, της συμβάσεως για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία υπογράφηκε την 28η Μαΐου 1999 στο Μόντρεαλ (3), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι οι αξιώσεις αποζημιώσεως παθούσας
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: |
2) |
Πρέπει το άρθρο 33 της συμβάσεως για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία υπογράφηκε την 28η Μαΐου 1999 στο Μόντρεαλ, και το άρθρο 67 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (4), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η δικαιοδοσία για την εκδίκαση και εξέταση των αξιώσεων αποζημιώσεως που μνημονεύθηκαν στο πρώτο ερώτημα πρέπει να κριθεί αποκλειστικά βάσει του άρθρου 33 της συμβάσεως για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές η οποία υπογράφηκε την 28η Μαΐου 1999 στο Μόντρεαλ; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: |
3) |
Πρέπει το άρθρο 29 της συμβάσεως για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία υπογράφηκε την 28η Μαΐου 1999 στο Μόντρεαλ, και το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (5), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές κανονιστικές ρυθμίσεις που επιτρέπουν την ευθεία εναγωγή του ασφαλιστή της αστικής ευθύνης του ζημιώσαντος από την παθούσα η οποία μνημονεύθηκε στο πρώτο ερώτημα; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: |
4) |
Πρέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της δεύτερης οδηγίας του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1988, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής, και τη θέσπιση των διατάξεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 73/239/ΕΟΚ (6), και το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η συνδρομή των προϋποθέσεων για την ευθεία αγωγή που ασκήθηκε από την παθούσα η οποία μνημονεύθηκε στο πρώτο ερώτημα κατά του ασφαλιστή της αστικής ευθύνης του ζημιώσαντος πρέπει να κριθεί βάσει της νομοθεσίας τρίτου κράτους, εφόσον
|