ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 1.6.2022

COM(2022) 282 final

2022/0179(NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από την Κροατία την 1η Ιανουαρίου 2023

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Στις 3 Μαΐου 1998, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία, η Αυστρία και η Φινλανδία πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 1999. Η Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν χρήση των ρητρών εξαίρεσης και, συνεπώς, δεν αξιολογήθηκαν από το Συμβούλιο. Η Ελλάδα και η Σουηδία θεωρήθηκαν από το Συμβούλιο ως κράτη μέλη με παρέκκλιση.

Στις 19 Ιουνίου 2000, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Ελλάδα πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2001. Οι χώρες που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 (Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Κύπρος, Λετονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβενία και Σλοβακία) έγιναν κράτη μέλη με παρέκκλιση κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 της αντίστοιχης Πράξης Προσχώρησης.

Στις 11 Ιουλίου 2006, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Σλοβενία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2007.

Η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Ιανουαρίου 2007, έγιναν κράτη μέλη με παρέκκλιση κατ’ εφαρμογή του άρθρου 5 της αντίστοιχης Πράξης Προσχώρησης.

Στις 10 Ιουλίου 2007, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Κύπρος και η Μάλτα πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2008.

Στις 8 Ιουλίου 2008, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Σλοβακία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2009.

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Εσθονία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2011.

Η Κροατία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Ιουλίου 2013 και κατέστη κράτος μέλος με παρέκκλιση σύμφωνα με το άρθρο 5 της Πράξης Προσχώρησης.

Στις 9 Ιουλίου 2013, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Λετονία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Στις 23 Ιουλίου 2014, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Λιθουανία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Το άρθρο 140 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «Συνθήκη») ορίζει ότι τουλάχιστον μια φορά κάθε δύο χρόνια ή μετά από αίτημα κράτους μέλους για το οποίο ισχύει παρέκκλιση, η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα οφείλουν να υποβάλουν έκθεση προς το Συμβούλιο σχετικά με την πρόοδο που έχουν επιτελέσει τα κράτη μέλη με παρέκκλιση στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους για την επίτευξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.

Βασιζόμενη στην έκθεσή της και σε εκείνη της ΕΚΤ, η Επιτροπή όφειλε να υποβάλει στο Συμβούλιο πρόταση απόφασης του Συμβουλίου, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 140 παράγραφος 2 της Συνθήκης, για την κατάργηση της παρέκκλισης για τα κράτη μέλη που πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις.

Οι εκθέσεις σύγκλισης τόσο της Επιτροπής όσο και της ΕΚΤ ανακοινώθηκαν την 1η Ιουνίου 2022. Οι εκθέσεις περιλαμβάνουν εξέταση της συμβατότητας της εθνικής νομοθεσίας της Κροατίας, συμπεριλαμβανομένου του καταστατικού της εθνικής της κεντρικής τράπεζας, με τα άρθρα 130 και 131 της Συνθήκης και το καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ.

Στις εκθέσεις εξετάζεται επίσης κατά πόσον επιτεύχθηκε η διατηρήσιμη σύγκλιση υψηλού βαθμού με γνώμονα την εκπλήρωση των κριτηρίων σύγκλισης και λαμβάνονται υπόψη διάφοροι άλλοι παράγοντες που προβλέπονται στο τελευταίο εδάφιο του άρθρου 140 παράγραφος 1 της Συνθήκης.

Στην οικεία έκθεση σύγκλισης, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Κροατία πληροί τις προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ.

Με βάση την έκθεσή της και εκείνη της ΕΚΤ, η Επιτροπή ενέκρινε τη συνημμένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την κατάργηση της παρέκκλισης αναφορικά με την Κροατία, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

2.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Οι συζητήσεις με τα κράτη μέλη σχετικά με τις προκλήσεις της οικονομικής πολιτικής σε αυτά διεξάγονται τακτικά στο πλαίσιο διάφορων θεμάτων που εξετάζονται στην Οικονομική και Δημοσιονομική Επιτροπή (ΟΔΕ) και στο Συμβούλιο ECOFIN/στην Ευρωομάδα. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι άτυπες συζητήσεις για θέματα που αφορούν ειδικά την προετοιμασία της επακόλουθης εισόδου στη ζώνη του ευρώ (περιλαμβανομένων των πολιτικών των συναλλαγματικών ισοτιμιών). Ο διάλογος με τους ακαδημαϊκούς κύκλους και λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη διεξάγεται στο πλαίσιο συνεδρίων/σεμιναρίων και σε ad hoc βάση.

Οι οικονομικές εξελίξεις στη ζώνη του ευρώ και στα κράτη μέλη αξιολογούνται μέσω διάφορων διαδικασιών του συντονισμού και της εποπτείας των οικονομικών πολιτικών (ιδίως στο πλαίσιο του άρθρου 121 της Συνθήκης), καθώς και στο πλαίσιο της τακτικής παρακολούθησης και ανάλυσης εκ μέρους της Επιτροπής όσον αφορά τις ειδικές ανά χώρα εξελίξεις και τις εξελίξεις σε ολόκληρη τη ζώνη (περιλαμβανομένων των προβλέψεων, των τακτικών σειρών εκδόσεων και της παροχής πληροφοριών προς την ΟΔΕ και το Συμβούλιο ECOFIN/την Ευρωομάδα). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και κατά την εφαρμοζόμενη πρακτική, δεν εκπονήθηκε επίσημη εκτίμηση αντίκτυπου.

3.ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

3.1.Νομική βάση

Νομική βάση της παρούσας πρότασης είναι το άρθρο 140 παράγραφος 2 της Συνθήκης, το οποίο καθορίζει τη διαδικασία για την έκδοση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ και για την κατάργηση της παρέκκλισης των σχετικών κρατών μελών.

Το Συμβούλιο αποφασίζει μετά από πρόταση της Επιτροπής, κατόπιν διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αφού διεξαχθεί συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και μετά από σύσταση που εκδίδεται με ειδική πλειοψηφία των μελών του που εκπροσωπούν τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ.

3.2.Επικουρικότητα και αναλογικότητα

Η πρόταση εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Ως εκ τούτου, δεν εφαρμόζεται η αρχή της επικουρικότητας.

Η παρούσα πρωτοβουλία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου της και είναι συνεπώς σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας.

3.3.Επιλογή του νομικού μέσου

Η απόφαση είναι το μόνο κατάλληλο νομικό μέσο σύμφωνα με το άρθρο 140 παράγραφος 2 της Συνθήκης.

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση δεν έχει επίπτωση στον προϋπολογισμό της Ένωσης.

2022/0179 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από την Κροατία την 1η Ιανουαρίου 2023

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 140 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής( 1 ),

Έχοντας υπόψη την έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας( 2 ),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Έχοντας υπόψη τη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο,

Έχοντας υπόψη τη σύσταση των μελών του Συμβουλίου που εκπροσωπούν τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Το τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης (ΟΝΕ) άρχισε την 1η Ιανουαρίου 1999. Το Συμβούλιο, το οποίο συνήλθε στις 3 Μαΐου 1998 στις Βρυξέλλες σε επίπεδο αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, αποφάσισε ότι το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πορτογαλία και η Φινλανδία πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 1999 ( 3 ).

(2)Με την απόφαση 2000/427/ΕΚ( 4 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Ελλάδα πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2001. Με την απόφαση 2006/495/ΕΚ( 5 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Σλοβενία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2007. Με τις αποφάσεις 2007/503/ΕΚ( 6 ) και 2007/504/ΕΚ( 7 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Κύπρος και η Μάλτα πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2008. Με την απόφαση 2008/608/ΕΚ( 8 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Σλοβακία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ. Με την απόφαση 2010/416/ΕΕ( 9 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Εσθονία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ. Με την απόφαση 2013/387/ΕΕ( 10 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Λετονία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ. Με την απόφαση 2014/509/ΕΕ( 11 ), το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Λιθουανία πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ.

(3)Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του πρωτοκόλλου σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν τη Δανία, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και με την απόφαση που ελήφθη τον Δεκέμβριο του 1992 στο Εδιμβούργο από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, η Δανία γνωστοποίησε στο Συμβούλιο ότι δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ. Η Δανία δεν ζήτησε να κινηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 140 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(4)Με την απόφαση 98/317/ΕΚ, η Σουηδία τυγχάνει παρέκκλισης κατά την έννοια του άρθρου 139 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 4 της πράξης προσχώρησης του 2003 ( 12 ), η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία και η Πολωνία τυγχάνουν παρέκκλισης κατά την έννοια του άρθρου 139 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 5 της πράξης προσχώρησης του 2005( 13 ), η Βουλγαρία και η Ρουμανία τυγχάνουν παρέκκλισης κατά την έννοια του άρθρου 139 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 5 της πράξης προσχώρησης του 2012( 14 ), η Κροατία τυγχάνει παρέκκλισης κατά την έννοια του άρθρου 139 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(5)Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1998. Το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα αντικαταστάθηκε με έναν μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, η δημιουργία του οποίου εγκρίθηκε με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1997, για τη θέσπιση ενός μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης( 15 ). Οι διαδικασίες για τη δημιουργία του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης (ΜΣΙ ΙΙ) καθορίστηκαν στη συμφωνία της 16ης Μαρτίου 2006 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών εκτός της ζώνης ευρώ για τη θέσπιση των λειτουργικών διαδικασιών του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά το τρίτο στάδιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης ( 16 ).

(6)Το άρθρο 140 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ καθορίζει τις διαδικασίες για την κατάργηση της παρέκκλισης των σχετικών κρατών μελών. Τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο χρόνια ή όποτε το ζητήσει κράτος μέλος με παρέκκλιση, η Επιτροπή και η ΕΚΤ υποβάλλουν έκθεση στο Συμβούλιο ακολουθώντας τη διαδικασία του άρθρου 140 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(7)Η εθνική νομοθεσία των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των καταστατικών των εθνικών κεντρικών τραπεζών, πρέπει να προσαρμόζεται, ανάλογα με τις ανάγκες, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι συμβιβάζεται με τα άρθρα 130 και 131 της ΣΛΕΕ και με το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (εφεξής «καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ»). Οι εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ παρέχουν λεπτομερή αξιολόγηση του συμβιβάσιμου χαρακτήρα της νομοθεσίας της Κροατίας με τα άρθρα 130 και 131 της Συνθήκης και με το καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ.

(8)Σύμφωνα με το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 13 σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης που καθορίζονται στο άρθρο 140 της ΣΛΕΕ, το κριτήριο της σταθερότητας των τιμών, που προβλέπεται στο άρθρο 140 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση της Συνθήκης, έχει την έννοια ότι ένα κράτος μέλος έχει σταθερές επιδόσεις στο θέμα των τιμών και μέσο ποσοστό πληθωρισμού, καταγεγραμμένο επί ένα έτος πριν από την εξέταση, που δεν υπερβαίνει περισσότερο από 1,5 ποσοστιαίες μονάδες εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας τιμών. Για τους σκοπούς του κριτηρίου της σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός υπολογίζεται με τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΕνΔΤΚ), ο οποίος ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2016/792 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου( 17 ). Για την αξιολόγηση του κριτηρίου της σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός ενός κράτους μέλους μετράται ως ποσοστό της μεταβολής του αριθμητικού μέσου 12 μηνιαίων δεικτών ως προς τον αριθμητικό μέσο των 12 μηνιαίων δεικτών της προηγούμενης περιόδου. Στις εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ χρησιμοποιήθηκε η τιμή αναφοράς η οποία υπολογίστηκε ως ο απλός αριθμητικός μέσος των ποσοστών πληθωρισμού των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών συν 1,5 ποσοστιαίες μονάδες. Κατά την ετήσια περίοδο που έληξε τον Απρίλιο του 2022, η τιμή αναφοράς του πληθωρισμού υπολογίστηκε σε 4,9 τοις εκατό, και τα κράτη μέλη με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών ήταν η Γαλλία, η Φινλανδία και η Ελλάδα, με ποσοστά πληθωρισμού, αντιστοίχως, 3,2 τοις εκατό, 3,3 τοις εκατό και 3,6 τοις εκατό. Είναι δικαιολογημένο να αποκλείονται από τα κράτη μέλη με τις καλύτερες επιδόσεις οι χώρες των οποίων τα ποσοστά πληθωρισμού δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόλογα σημεία αναφοράς για τα άλλα κράτη μέλη. Τέτοιες ακραίες τιμές είχαν επισημανθεί κατά το παρελθόν το 2004, το 2010, το 2013, το 2014 και το 2016. Επί του παρόντος, δικαιολογείται ο αποκλεισμός της Μάλτας και της Πορτογαλίας από τις χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις( 18 ). Για τον υπολογισμό της τιμής αναφοράς, αντικαθίστανται από τη Φινλανδία και την Ελλάδα, τα κράτη μέλη με το αμέσως χαμηλότερο μέσο ποσοστό πληθωρισμού.

(9)Σύμφωνα με το άρθρο 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 13, το κριτήριο της δημοσιονομικής κατάστασης, που αναφέρεται στο άρθρο 140 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση της ΣΛΕΕ, απαιτεί τη στιγμή της εξέτασης να μην έχει ληφθεί απόφαση του Συμβουλίου για το κράτος μέλος, όπως αναφέρεται στο άρθρο 126 παράγραφος 6 της ΣΛΕΕ, όσον αφορά την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος.

(10)Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 13, το κριτήριο της συμμετοχής στον μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, που προβλέπεται στο άρθρο 140 παράγραφος 1 τρίτη περίπτωση της ΣΛΕΕ απαιτεί από ένα κράτος μέλος να έχει τηρήσει τα κανονικά περιθώρια διακύμανσης που προβλέπει ο μηχανισμός συναλλαγματικών ισοτιμιών του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος χωρίς σοβαρές εντάσεις κατά τα δύο, τουλάχιστον, έτη πριν από την εξέταση. Ειδικότερα, το κράτος μέλος δεν πρέπει να έχει υποτιμήσει τη διμερή κεντρική ισοτιμία του νομίσματός του έναντι του ευρώ, με δική του πρωτοβουλία, μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Από την 1η Ιανουαρίου 1999, ο ΜΣΙ ΙΙ παρέχει το πλαίσιο για την αξιολόγηση της εκπλήρωσης του κριτηρίου της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Κατά την εξέταση της ικανοποίησης του εν λόγω κριτηρίου στις εκθέσεις τους, η Επιτροπή και η ΕΚΤ εξέτασαν τη διετή περίοδο που έληξε στις 18 Μαΐου 2022.

(11)Σύμφωνα με το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 13, το κριτήριο της σύγκλισης των επιτοκίων που προβλέπεται στο άρθρο 140 παράγραφος 1 τέταρτη περίπτωση της ΣΛΕΕ απαιτεί από το υπό παρατήρηση κράτος μέλος, για διάστημα ενός έτους πριν από την εξέταση, να έχει μέσο ονομαστικό μακροπρόθεσμο επιτόκιο το οποίο δεν υπερβαίνει εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών, περισσότερο από 2 ποσοστιαίες μονάδες. Το κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της σύγκλισης των επιτοκίων ήταν τα συγκρίσιμα επιτόκια δεκαετών κρατικών ομολόγων αναφοράς. Προκειμένου να εξετασθεί αν πληρούται το κριτήριο των επιτοκίων, στις εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ ελήφθη υπόψη τιμή αναφοράς που υπολογίσθηκε με βάση τον απλό αριθμητικό μέσο όρο των ονομαστικών μακροπρόθεσμων επιτοκίων των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας των τιμών συν 2 ποσοστιαίες μονάδες. Η τιμή αναφοράς βασίζεται στα μακροπρόθεσμα επιτόκια στη Γαλλία (0,3 τοις εκατό), τη Φινλανδία (0,2 τοις εκατό) και την Ελλάδα (1,4 τοις εκατό) και, στην ετήσια περίοδο που έληξε τον Απρίλιο του 2022, ήταν 2,6 τοις εκατό.

(12)Σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου αριθ. 13, τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στην αξιολόγηση εκπλήρωσης των κριτηρίων σύγκλισης παρέχονται από την Επιτροπή. Η τελευταία παρέσχε τα στοιχεία. Τα δημοσιονομικά δεδομένα παρασχέθηκαν από την Επιτροπή μετά την υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη μέχρι την 1η Απριλίου 2022, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2009 του Συμβουλίου( 19 ).

(13)Βάσει των εκθέσεων τις οποίες υπέβαλαν η Επιτροπή και η ΕΚΤ σχετικά με την πρόοδο που σημειώθηκε στην εκπλήρωση από την Κροατία των υποχρεώσεών της όσον αφορά την επίτευξη της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, διατυπώνονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

α)η εθνική νομοθεσία της Κροατίας, συμπεριλαμβανομένου του καταστατικού της εθνικής κεντρικής τράπεζας, είναι συμβατή με τα άρθρα 130 και 131 της Συνθήκης και με το καταστατικό του ΕΣΚΤ και της ΕΚΤ·

β)όσον αφορά την εκπλήρωση από την Κροατία των κριτηρίων σύγκλισης που προβλέπονται στις τέσσερις περιπτώσεις του άρθρου 140 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ:

–το μέσο ποσοστό πληθωρισμού στην Κροατία κατά το έτος που έληξε τον Απρίλιο του 2022 ανήλθε σε 4,7 τοις εκατό, δηλαδή σε επίπεδο χαμηλότερο από την τιμή αναφοράς, και φαίνεται ότι θα διατηρηθεί κάτω από την εν λόγω τιμή αναφοράς και κατά τους επόμενους μήνες,

–η Κροατία δεν αποτελεί αντικείμενο απόφασης του Συμβουλίου για την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος,

–η Κροατία συμμετέχει στον ΜΣΙ ΙΙ από τις 10 Ιουλίου 2020. Κατά τη διάρκεια των δύο ετών που προηγήθηκαν της αξιολόγησης, η συναλλαγματική ισοτιμία της κούνα (HRK) δεν υπέστη σοβαρές εντάσεις και η Κροατία δεν έχει υποτιμήσει με δική της πρωτοβουλία τη διμερή κεντρική ισοτιμία της HRK έναντι του ευρώ,

–κατά την ετήσια περίοδο που έληξε τον Απρίλιο του 2022, το μακροπρόθεσμο επιτόκιο της Κροατίας κινήθηκε, κατά μέσο όρο, στο 0,8 τοις εκατό, δηλαδή σε επίπεδο σαφώς χαμηλότερο από την τιμή αναφοράς.

γ)με βάση την αξιολόγηση όσον αφορά τη συμβατότητα της νομοθεσίας και την εκπλήρωση των κριτηρίων σύγκλισης, καθώς και των πρόσθετων παραγόντων, η Κροατία πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η Κροατία πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ευρώ. Η παρέκκλιση υπέρ της Κροατίας, που αναφέρεται στο άρθρο 5 της πράξης προσχώρησης του 2012, καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2023.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

(1) ()    Έκθεση της 1ης Ιουνίου 2022 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) ()    Έκθεση της 1ης Ιουνίου 2022 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ()    Απόφαση 98/317/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1998, σύμφωνα με το άρθρο 109 Ι παράγραφος 4 της Συνθήκης (ΕΕ L 139 της 11.5.1998, σ. 30).

(4) ()    Απόφαση 2000/427/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2000, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου 2001 (ΕΕ L 167 της 7.7.2000, σ. 19).

(5) ()    Απόφαση 2006/495/ΕΚ του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από τη Σλοβενία από την 1η Ιανουαρίου 2007 (ΕΕ L 195 της 15.7.2006, σ. 25).

(6) ()    Απόφαση 2007/503/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Ιουλίου 2007, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο από την 1η Ιανουαρίου 2008 (ΕΕ L 186 της 18.7.2007, σ. 29).

(7) ()    Απόφαση 2007/504/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Ιουλίου 2007, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από τη Μάλτα από την 1η Ιανουαρίου 2008 (ΕΕ L 186 της 18.7.2007, σ. 32).

(8) ()    Απόφαση 2008/608/ΕΚ του Συμβουλίου, της 8ης Ιουλίου 2008, σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από τη Σλοβακία από την 1η Ιανουαρίου 2009 (ΕΕ L 195 της 24.7.2008, σ. 24).

(9) ()    Απόφαση (2010/416/ΕΕ) του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, σύμφωνα με το άρθρο 140 παράγραφος 2 της συνθήκης, σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από την Εσθονία την 1η Ιανουαρίου 2011 (ΕΕ L 196 της 28.7.2010, σ. 24).

(10) ()    Απόφαση 2013/387/ΕΕ του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2013, σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από τη Λετονία την 1η Ιανουαρίου 2014 (ΕΕ L 195 της 18.7.2013, σ. 24).

(11) ()    Απόφαση του Συμβουλίου 2014/509/ΕΕ, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από τη Λιθουανία την 1η Ιανουαρίου 2015 (ΕΕ L 228 της 31.7.2014, σ. 29).

(12) ()    ΕΕ L 236 της 23.9.2003, σ. 33.

(13) ()    ΕΕ L 157 της 21.6.2005, σ. 203.

(14) ()    ΕΕ L 112 της 24.4.2012, σ. 21.

(15) ()    ΕΕ C 236 της 2.8.1997, σ. 5.

(16) ()    ΕΕ C 73 της 25.3.2006, σ. 21.

(17) ()    Κανονισμός (ΕΕ) 2016/792 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, για τους εναρμονισμένους δείκτες τιμών καταναλωτή και τον δείκτη τιμών κατοικιών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2494/95 του Συμβουλίου (ΕΕ L 135 της 24.5.2016, σ. 11).».

(18) ()    Τον Απρίλιο του 2022, το μέσο ποσοστό πληθωρισμού σε δωδεκάμηνη βάση στη Μάλτα και την Πορτογαλία ήταν αντίστοιχα 2,1 % και 2,6 %, ενώ αυτό της ζώνης του ευρώ 4,4 %.

(19) ()    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 479/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 145 της 10.6.2009, σ. 1).