52010PC0733

[pic] | ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ |

Βρυξέλλες, 10.12.2010

COM(2010) 733 τελικό

2010/0353 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων

SEC(2010) 1524 τελικό SEC(2010) 1525 τελικό

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η δέσμη μέτρων για την ποιότητα είναι ένα σύνολο προτάσεων που αποβλέπουν στη διαμόρφωση μιας συνεκτικής πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων, βάσει της οποίας θα παρέχεται συνδρομή στους γεωργούς για τη βελτίωση του τρόπου με τον οποίο γνωστοποιούν τις ιδιότητες, τα χαρακτηριστικά και τις μεθόδους παραγωγής των γεωργικών προϊόντων και θα εξασφαλίζεται η κατάλληλη ενημέρωση των καταναλωτών. Η δέσμη μέτρων για την ποιότητα περιλαμβάνει:

- πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων [COM(2010) XXXX]·

- πρόταση τροποποίησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 (ενιαία κοινή οργάνωση αγοράς) όσον αφορά τα πρότυπα εμπορίας για τα γεωργικά προϊόντα [COM(2010) XXXX]·

- κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό της βέλτιστης πρακτικής όσον αφορά την ανάπτυξη και τη λειτουργία συστημάτων πιστοποίησης των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων [C(2010) XXXX], και

- κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων στα οποία χρησιμοποιούνται προϊόντα με Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ) και Προστατευόμενες Γεωγραφικές Ενδείξεις (ΠΓΕ) ως συστατικά [C(2010) XXXX].

Αιτιολογία και στόχοι της πρότασης

Οι γεωργοί και οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων αντιμετωπίζουν ανταγωνιστική πίεση οφειλόμενη στην μεταρρύθμιση των πολιτικών, την παγκοσμιοποίηση, τη συγκέντρωση της διαπραγματευτικής ισχύος στον τομέα της λιανικής πώλησης και την κατάσταση της οικονομίας. Ταυτοχρόνως, οι καταναλωτές αναζητούν ολοένα και περισσότερο γνήσια προϊόντα, παραγόμενα με ιδιαίτερες και παραδοσιακές μεθόδους. Για την ικανοποίηση της ζήτησης για προϊόντα αυτού του είδους, σημαντικό ισχυρό στοιχείο και πηγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος για τους γεωργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούν η ποικιλομορφία και η ποιότητα της γεωργικής παραγωγής της.

Ωστόσο, για την ορθή ενημέρωση καταναλωτών και αγοραστών σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τις μεθόδους παραγωγής των γεωργικών προϊόντων, η επισήμανση πρέπει να τους παρέχει ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες για το προϊόν. Η παροχή στους παραγωγούς των κατάλληλων εργαλείων για να γνωστοποιούν τα χαρακτηριστικά των προϊόντων και τις μεθόδους γεωργικής παραγωγής στους αγοραστές και τους καταναλωτές και για την προστασία τους από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ενωσιακής πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων.

Τα περισσότερα εργαλεία υφίστανται ήδη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την ανάλυση και τη συζήτηση με τους ενδιαφερομένους έχει προκύψει ότι μπορούν να βελτιωθούν, να απλουστευθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη συνοχή. Η δέσμη μέτρων για την ποιότητα στοχεύει στη βελτίωση την ενωσιακής νομοθεσίας στα πεδία της ποιότητας, καθώς και της λειτουργίας των εθνικών και ιδιωτικών συστημάτων πιστοποίησης, ώστε να καταστούν απλούστερα, πιο διαφανή και πιο ευκολονόητα, να προσαρμόζονται καλύτερα στην καινοτομία και να είναι λιγότερο επαχθή για τους παραγωγούς και τις διοικήσεις.

Γενικό πλαίσιο

Από τη δεκαετία του 1990, η ενωσιακή πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων έχει σε μεγάλο βαθμό ταυτιστεί με τρία ενωσιακά συστήματα, τα οποία αφορούν συγκεκριμένα τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις, τη βιολογική γεωργία και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα. Επιπλέον, τα πρότυπα εμπορίας της Ένωσης έχουν παράσχει νομοθετικό πλαίσιο για τον θεμιτό ανταγωνισμό και την ομαλή λειτουργία της αγοράς από την εποχή του αρχικού σχεδιασμού της κοινής γεωργικής πολιτικής. Αυτά τα ενωσιακά πρότυπα και συστήματα ακολουθήθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία από σημαντική αύξηση του αριθμού των συστημάτων πιστοποίησης στον ιδιωτικό τομέα με τα οποία επιδιώκεται να παρέχονται στους καταναλωτές εγγυήσεις όσον αφορά τα χαρακτηριστικά και στοιχεία που προσδίδουν προστιθέμενη αξία, καθώς και την τήρηση των βασικών προτύπων μέσω της πιστοποίησης της διασφάλισης της ποιότητας.

Το 2006, στο πλαίσιο αναδιατύπωσης του συστήματος των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων, η Επιτροπή δεσμεύθηκε να επανεξετάσει υπό το πρίσμα της μελλοντικής πολιτικής για τη λειτουργία του κανονισμού και τη μελλοντική του εξέλιξη[1].

Το 2007, πραγματοποιήθηκε μια σημαντική διάσκεψη η οποία κάλυψε όλους τους τύπους συστημάτων ποιότητας: «Πιστοποίηση της ποιότητας των τροφίμων –προσθήκη αξίας στα γεωργικά προϊόντα». Η διάσκεψη οδήγησε στην έκδοση της Πράσινης Βίβλου του 2008 σχετικά με την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων[2], η οποία ακολουθήθηκε από 560 και πλέον λεπτομερείς απαντήσεις ενδιαφερομένων και παρείχε το υλικό για την ανακοίνωση σχετικά με την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων[3] το 2009. Τέθηκαν οι ακόλουθοι στρατηγικοί προσανατολισμοί:

- βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ γεωργών, αγοραστών και καταναλωτών σχετικά με τις ιδιότητες των γεωργικών προϊόντων·

- αύξηση της συνεκτικότητας των διαφόρων μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σχετίζονται με την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και

- μείωση της πολυπλοκότητας προκειμένου να είναι πιο εύκολο για τους γεωργούς, τους παραγωγούς και τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν και να κατανοούν τα διάφορα συστήματα και τις ενδείξεις της επισήμανσης.

Ισχύουσες διατάξεις στον συγκεκριμένο τομέα

Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχει σύστημα προστασίας ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων που αφορούν γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα. Το 1992 δημιουργήθηκε ένα εναρμονισμένο κανονιστικό σύστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την καταγραφή μεγάλης αξίας ονομάτων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων τα οποία παράγονται σύμφωνα με προδιαγραφές σε μια δεδομένη γεωγραφική περιοχή από παραγωγούς με αναγνωρισμένη τεχνογνωσία[4].

Επίσης, το 1992, στο πλαίσιο του συστήματος για τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα θεσπίστηκε μητρώο ονομασιών ιδιότυπων τροφίμων που έχουν παραδοσιακό χαρακτήρα, οφειλόμενο είτε στην παραδοσιακή τους σύσταση ή στον παραδοσιακό χαρακτήρα των εφαρμοζόμενων μεθόδων παραγωγής[5].

Όσον αφορά τα πρότυπα εμπορίας, υπάρχει εκτεταμένη νομοθεσία που έχει εξελιχθεί κυρίως σε τομεακή βάση, υπό μορφή κανονισμών και οδηγιών που έχουν εκδοθεί σε επίπεδο Συμβουλίου και Επιτροπής.

Επιπροσθέτως, οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, υπαγόμενες στα πρότυπα εμπορίας, εξασφαλίζουν ότι κατά την εμπορική διάθεση δεν γίνεται κατάχρηση των ενδείξεων που περιγράφουν χαρακτηριστικά τα οποία προσδίδουν προστιθέμενη αξία ή στοιχεία των μεθόδων παραγωγής ή μεταποίησης και ότι οι καταναλωτές μπορούν να εμπιστεύονται τις ενδείξεις αυτές για την αναγνώριση των διάφορων ιδιοτήτων του προϊόντος.

Συνοχή με άλλες πολιτικές

Η πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων αποτελεί τμήμα της κοινής γεωργικής πολιτικής. Η πρόσφατη ανακοίνωση[6] της Επιτροπής για την πολιτική κατά την περίοδο μετά το 2013 έχει προσδιορίσει πολλές βασικές προκλήσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η διατήρηση της ποικιλομορφίας των γεωργικών δραστηριοτήτων στις αγροτικές περιοχές και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στην αντιμετώπιση των οποίων θα συμβάλει η πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων. Η εν λόγω πολιτική επίσης ευθυγραμμίζεται με τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καθορίστηκαν με την ανακοίνωση ΕΥΡΩΠΗ 2020[7], ιδίως τους στόχους της προώθησης μιας ανταγωνιστικότερης οικονομίας, καθώς η πολιτική για την ποιότητα αποτελεί ένα από τα εμβληματικά στοιχεία της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας της ΕΕ.

Η παρούσα πρόταση συνδέεται και συνάδει με τις πολιτικές για την προστασία και ενημέρωση των καταναλωτών, την ενιαία αγορά και τον ανταγωνισμό, καθώς και με την πολιτική εξωτερικού εμπορίου.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Διαβουλεύσεις

Πραγματοποιήθηκαν ευρείες διαβουλεύσεις με τους ενδιαφερομένους. Οι κυριότεροι τρόποι διαβούλευσης ήταν μέσω της συμβουλευτικής ομάδας για την ποιότητα της γεωργικής παραγωγής και η διαβούλευση για την Πράσινη Βίβλο[8], η οποία ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2009 με διάσκεψη υψηλού επιπέδου που διοργανώθηκε από την Τσεχική Προεδρία. Το Συμβούλιο Υπουργών διατύπωσε συμπεράσματα[9] σχετικά με την ανακοίνωση κατά τη συνεδρίαση του Ιουνίου 2009. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα «Πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων: ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθήσουμε;»[10] τον Μάρτιο του 2010. Γνωμοδότησαν επίσης, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, τον Ιανουάριο του 2010[11], και η Επιτροπή των Περιφερειών, τον Φεβρουάριο του 2010[12].

Κύρια αποτελέσματα των διαβουλεύσεων

Συνολικά, οι προσανατολισμοί που καθορίζονται στην ανακοίνωση του 2009 αντιμετωπίστηκαν θετικά από τους ενδιαφερομένους. Οι κυριότερες απόψεις που εκφράστηκαν ήταν οι εξής:

- Όσον αφορά τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις, αντιτάχθηκαν στην απλούστευση του συστήματος με συγχώνευση των δύο μέσων (των «προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης» και των «προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων»). Η συγχώνευση των υφιστάμενων συστημάτων (για τους οίνους, τα αλκοολούχα ποτά, τους αρωματισμένους οίνους και τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα) κρίθηκε θετικά από τους περισσότερους ενδιαφερομένους, εκτός από όσους ανήκουν στους κλάδους του οίνου και των αλκοολούχων ποτών. Η Επιτροπή ενθαρρύνθηκε να προχωρήσει σε περαιτέρω απλούστευση, αποσαφήνιση και εξορθολογισμό των συστημάτων και να βελτιώσει τη διεθνή αναγνώριση των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων.

- Για την κατηγορία «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», οι ενδιαφερόμενοι υποστήριξαν σχεδόν ομόφωνα τη συνέχιση του συστήματος των ΕΠΠΕ, υπογραμμίζοντας το δυναμικό του και τη σημασία του για παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν στο σύστημα των γεωγραφικών ενδείξεων. Ορισμένοι ενδιαφερόμενοι ζήτησαν απλούστευση και εξορθολογισμό του συστήματος, ιδίως με την κατάργηση της δυνατότητας καταχώρισης ονομασιών χωρίς δέσμευσή τους. Οι ενδιαφερόμενοι που αντιπροσωπεύουν παραγωγούς προϊόντων καλυπτόμενων από ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις υποστήριξαν ότι το σύστημα θα μπορούσε να προσφέρει διέξοδο στα εν λόγω προϊόντα, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται σε συνταγές εδεσμάτων και γλυκισμάτων.

- Για τα πρότυπα εμπορίας, γενικά οι ενδιαφερόμενοι αντιμετώπισαν θετικά την απλούστευσή τους, την επισήμανση του τόπου γεωργικής παραγωγής και την περαιτέρω ανάπτυξη προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας.

- Αναφέρθηκε η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των παραγωγών μικρής κλίμακας, για τους οποίους τα συστήματα της Ένωσης που αφορούν τις ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα είναι επαχθή.

Εκτίμηση επιπτώσεων

Μετά την ανακοίνωση του 2009 και τις κύριες αντιδράσεις σε αυτήν, εκπονήθηκαν δύο εκτιμήσεις επιπτώσεων με σκοπό τη διερεύνηση των επιλογών που προσδιορίστηκαν στην ανακοίνωση. Αυτές αφορούσαν τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις, καθώς και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα .

Σχετικά με τις γεωγραφικές ενδείξεις , η ανάλυση έδειξε ισχυρή αιτιολόγηση για το σύστημα των γεωγραφικών ενδείξεων σε ενωσιακό επίπεδο και απέρριψε τις εναλλακτικές λύσεις - αντί συστήματος σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης – με το σκεπτικό ότι είναι χαμηλής αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας (σε αυτές συγκαταλέγονται η συρρύθμιση και αυτορρύθμιση από τον κλάδο, η μη ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προστασία μέσω της διεθνούς συμφωνίας της Λισαβόνας[13], η αντικατάσταση από σύστημα κοινοποίησης των εθνικών γεωγραφικών ενδείξεων και η προστασία μέσω του υφιστάμενου κοινοτικού συλλογικού εμπορικού σήματος). Η εκτίμηση επιπτώσεων προσδιόρισε σημαντικούς λόγους για μείωση της πολυπλοκότητας και διευκόλυνση της επιβολής μέσω συγχώνευσης του συστήματος που καλύπτει τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα με τα συστήματα στους κλάδους των αλκοολούχων ποτών, με ταυτόχρονη εξασφάλιση των ιδιαιτεροτήτων κάθε συστήματος. Ωστόσο, στην εκτίμηση επιπτώσεων αναγνωρίστηκε η αντίθεση ορισμένων ενδιαφερομένων με αυτήν την επιλογή.

Από την ανάλυση δεδομένων τιμολόγησης προέκυψε ότι τα εισοδήματα των παραγωγών από τα προϊόντα με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης (ΠΟΠ) και προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις (ΠΓΕ) είναι υψηλότερα από αυτά που αποφέρουν τα προϊόντα χωρίς προστατευόμενη ονομασία και ότι η ετικέτα ΠΟΠ επιβάλλει υψηλότερη τιμή από αυτήν που επιβάλλει η ετικέτα ΠΓΕ. Η συνολική αξία των πωλήσεων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων με ΠΟΠ και ΠΓΕ ήταν 14,2 δισ. ευρώ (1997) σε τιμές χονδρικής και εκτιμάται σε 21 δισ. ευρώ σε τιμές καταναλωτή. Όσον αφορά την εμπορική διάθεση στην εσωτερική αγορά, το 18,4 % των προϊόντων με ΠΟΠ ή ΠΓΕ διατίθενται εκτός του κράτους μέλους παραγωγής τους.

Από την εκτίμηση επιπτώσεων διαπιστώθηκε ότι η συγχώνευση του μέσου για τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης (ΠΟΠ) με αυτό για τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις (ΠΓΕ) θα μείωνε τα οφέλη από την προστιθέμενη αξία που προσδίδει ο χαρακτηρισμός ως ΠΟΠ. Όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, από μελέτες έχει προκύψει ότι ορισμένα προϊόντα με ΠΟΠ και ΠΓΕ προέρχονται από συστήματα γεωργικής εκμετάλλευσης χαμηλής έντασης με υψηλή περιβαλλοντική αξία. Αυτές οι ΠΟΠ και ΠΓΕ παρέχουν οικονομική υποστήριξη στα περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά. Στις επιλογές που προκρίθηκαν προς ανάλυση, προβλέπεται ότι οι παραγωγοί μπορούν να συμπεριλαμβάνουν περιβαλλοντικούς όρους σε κατάλληλες περιπτώσεις.

Όσον αφορά τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα , αναλύθηκαν τρεις επιλογές: εισαγωγή της ένδειξης «παραδοσιακό» ως προαιρετικής ένδειξης ποιότητας και κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος· μη ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ· και απλούστευση του υφιστάμενου συστήματος (επιτρέποντας μόνον την καταχώριση με δέσμευση της ονομασίας). Η εκτίμηση επιπτώσεων έδειξε ότι η κατάργηση του συστήματος ΕΠΠΕ θα οδηγούσε σε απώλεια των οικονομικών και κοινωνικών οφελών που προσφέρονται στα προστατευόμενα στο σύνολο της Ένωσης ονόματα και διαπιστώθηκε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν απαράδεκτο για τους ενδιαφερομένους και τον νομοθέτη της ΕΕ. Επιπροσθέτως, η επιλογή της προστασίας ονομάτων στο σύνολο της ενιαίας αγοράς χαρακτηρίστηκε ως καθήκον που μπορεί να εκτελεστεί αποτελεσματικά μόνον σε ενωσιακό επίπεδο. Η σημερινή περιορισμένη υιοθέτηση του συστήματος των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων (ΕΠΠΕ) συνεπάγεται ότι τα δεδομένα είναι περιορισμένα. Από τις περιπτωσιολογικές μελέτες και τις έρευνες αγοράς προέκυψαν θετικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η διαφύλαξη των παραδοσιακών μορφών παραγωγής, η πρόσβαση σε παρεκκλίσεις από τους κανόνες υγιεινής για τις παραδοσιακές μεθόδους και τα οικονομικά οφέλη προστιθέμενης αξίας από την καταχώριση ΕΠΠΕ.

Ωστόσο, όσον αφορά τα μη προστατευόμενα ονόματα, προέκυψε ελάχιστη οικονομική ή κοινωνική επίπτωση για την επιλογή της κατάργησης, καθώς το καθήκον αυτό θα μπορούσε να αναληφθεί από εθνικά ή περιφερειακά συστήματα και ήδη εκτελείται επιτυχώς από πολλά εθνικά συστήματα· η αναγκαιότητα για δράση σε επίπεδο Ένωσης στο πλαίσιο αυτό ήταν επομένως δύσκολο να αιτιολογηθεί με βάση την επικουρικότητα.

Από κοινωνικής πλευράς, οι ονομασίες ΠΟΠ, ΠΓΕ και ΕΠΠΕ διαπιστώθηκε ότι συμβάλλουν στη συνέχιση παραδοσιακών μορφών παραγωγής προς όφελος τόσο των παραγωγών, όσο και των καταναλωτών.

Ωστόσο, οι εκτιμήσεις επιπτώσεων για τις γεωγραφικές ενδείξεις και για τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα ανέδειξαν την ευρεία αποτυχία αυτών των συστημάτων να προσελκύσουν τη συμμετοχή παραγωγών με πολύ μικρή παραγωγή , παρά το γεγονός ότι οι μικρής κλίμακας παραγωγοί συχνά συνδέονται με βιοτεχνικά προϊόντα, παραδοσιακές μεθόδους και τοπική εμπορία, τα συστήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούνται επαχθή όσον αφορά την υποβολή της αίτησης, απαιτούν δαπανηρούς ελέγχους και απαιτούν την πιστή τήρηση προδιαγραφών. Επομένως, θα μελετηθεί και θα αναλυθεί περαιτέρω το ζήτημα, προκειμένου να εκτιμηθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρής κλίμακας παραγωγοί που επιθυμούν να ενταχθούν σε ενωσιακά συστήματα ποιότητας. Βάσει των αποτελεσμάτων της εν λόγω ανάλυσης, η Επιτροπή μπορεί να προτείνει κατάλληλες περαιτέρω ενέργειες.

Όσον αφορά τα πρότυπα εμπορίας , επιπροσθέτως της εκτίμησης επιπτώσεων που έχει ήδη διενεργηθεί, στο πλαίσιο της ανακοίνωσης του 2009, περαιτέρω εργασία εκτίμησης επιπτώσεων θα συνδεθεί, εάν κριθεί σκόπιμο, με τις προτάσεις για ειδικά πρότυπα στο πλαίσιο των ανατιθέμενων αρμοδιοτήτων για τις οποίες έχει προβλεφθεί νομικό πλαίσιο με την εναρμόνιση του κανονισμού 1234/2007 με τη συνθήκη της Λισαβόνας.

Τα κείμενα των εκτιμήσεων επιπτώσεων μπορούν να αναζητηθούν στον ακόλουθο δικτυακό τόπο:

http://ec.europa.eu/ agriculture/quality/policy/backdocuments-links/index_en.htm

ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Συνοπτική παρουσίαση της προτεινόμενης δράσης

Ο ενιαίος κανονισμός για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων παρουσιάζει τρία συμπληρωματικά συστήματα (ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις· εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα· προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας) σε ενιαία κανονιστική δομή, εποπτευόμενη από ενιαία επιτροπή για την πολιτική που αφορά την ποιότητα. Τα πρότυπα εμπορίας καλύπτονται από χωριστό κανονισμό.

Ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις, πλην αυτών που αφορούν οίνους, αρωματισμένους οίνους και αλκοολούχα ποτά

Η πρόταση διατηρεί και ενισχύει το σύστημα για τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα, αλλά δεν ενσωματώνει τα συστήματα γεωγραφικών ενδείξεων για οίνους, αλκοολούχα ποτά και αρωματισμένους οίνους. Λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικά πρόσφατες μεταρρυθμίσεις της νομοθεσίας για τους οίνους και τα αλκοολούχα ποτά, σε αυτή την φάση τα συστήματα πρέπει να παραμείνουν διακριτά. Το ζήτημα μπορεί να επανεξεταστεί σε μεταγενέστερο στάδιο. Στο ενδιάμεσο διάστημα, οι κανόνες για το σύστημα των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων θα συγκλίνουν, όπου ενδείκνυται, με αυτούς για τους οίνους.

Τα κυριότερα στοιχεία που αποβλέπουν στην ενίσχυση και απλούστευση του συστήματος είναι τα εξής:

- αναγνώριση των ρόλων και αρμοδιοτήτων των ομάδων[14] που υποβάλλουν αίτηση για καταχώριση ονομασιών, όσον αφορά την παρακολούθηση, την προώθηση και την επικοινωνία·

- ενίσχυση και διευκρίνιση του επιπέδου προστασίας των καταχωρισμένων ονομασιών και των κοινών ενωσιακών συμβόλων·

- συντόμευση της διαδικασίας καταχώρισης των ονομασιών·

- διασαφήνιση των ρόλων των κρατών μελών και των ομάδων που υποβάλλουν αίτηση για καταχώριση όσον αφορά την επιβολή της προστασίας των καταχωρισμένων ονομασιών στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

- καλύτερη ευθυγράμμιση των ορισμών των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων με τη διεθνή πρακτική.

Η πρόταση εξορθολογίζει την υφιστάμενη διαδικασία καταχώρισης των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων, συντομεύοντας τις προθεσμίες. Επιπλέον, αποσαφηνίζονται ορισμένα νομικά ζητήματα και ευθυγραμμίζεται η ορολογία με την πρόσφατα θεσπισθείσα νομοθεσία για τις γεωγραφικές ενδείξεις των οίνων. Καθορίζονται επίσης οι ελάχιστοι κοινοί κανόνες για τους επίσημους ελέγχους που διενεργούνται προκειμένου να διαπιστωθεί αν το προϊόν συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές και αν φέρει την ορθή επισήμανση όταν κυκλοφορεί στο εμπόριο. Το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού διατηρείται (γεωργικά προϊόντα για ανθρώπινη κατανάλωση και ορισμένα άλλα προϊόντα) και προστίθεται η μαύρη σοκολάτα.

Εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα

Η πρόταση διατηρεί το σύστημα της δέσμευσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση των ονομασιών εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων αλλά καταργεί την επιλογή της καταχώρισης ονομασιών χωρίς δέσμευση. Η επιλογή να δίνεται δημοσιότητα, αλλά χωρίς προστασία, σε παραδοσιακά προϊόντα επιτυγχάνεται καλύτερα σε εθνικό (ή περιφερειακό) επίπεδο και δεν δικαιολογείται η ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ανανεωμένο σύστημα εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης απλουστεύεται (η διαδικασία καταχώρισης εξορθολογίζεται μέσω της συντόμευσης των προθεσμιών, οι διαδικασίες ευθυγραμμίζονται με αυτές για τις ΠΟΠ-ΠΓΕ) και ο προσανατολισμός του βελτιώνεται από πολλές απόψεις: το κριτήριο της παράδοσης επεκτείνεται στα 50 έτη (αντί για 25 έτη) ώστε να ενισχυθεί η αξιοπιστία του συστήματος· το σύστημα περιορίζεται στα έτοιμα εδέσματα και στα μεταποιημένα προϊόντα· οι ορισμοί και οι διαδικαστικές απαιτήσεις απλουστεύονται ουσιαστικά ώστε να βελτιωθεί η κατανόηση του συστήματος.

Προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας

Όσον αφορά τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, οι οποίες έχουν ως κοινό στοιχείο με τα συστήματα ποιότητας το γεγονός ότι είναι προαιρετικές και ότι βοηθούν τους γεωργούς να προσδιορίζουν τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία παραγωγής που προσδίδουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν που διατίθεται στο εμπόριο, προτείνεται να ενσωματωθούν στον παρόντα κανονισμό. Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας δεν μεταβάλλονται ως προς το περιεχόμενο, αλλά προσαρμόζονται στο νομοθετικό πλαίσιο της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα μελετηθεί και θα αναλυθεί περαιτέρω το ζήτημα, προκειμένου να εκτιμηθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί ορεινών προϊόντων όσον αφορά την επισήμανση των προϊόντων τους που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Βάσει των αποτελεσμάτων της εν λόγω ανάλυσης, η Επιτροπή μπορεί να προτείνει κατάλληλη παρακολούθηση της συμμόρφωσης.

Πρότυπα εμπορίας

Κατόπιν της ανακοίνωσης της Επιτροπής για την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τις συζητήσεις που επακολούθησαν, είναι σαφές ότι τα πρότυπα εμπορίας μπορούν να συμβάλουν στην βελτίωση των οικονομικών συνθηκών για την παραγωγή και την εμπορία, καθώς και της ποιότητας των εν λόγω προϊόντων. Τα μέτρα διαχείρισης της αγοράς επιβάλλουν ήδη την ελάχιστη απαίτηση για «υγιή, ανόθευτη και σύμφωνη με τα συναλλακτικά ήθη» ποιότητα. Η επέκταση των ελάχιστων αυτών απαιτήσεων στα προϊόντα που δεν καλύπτονται από ειδικά πρότυπα μπορεί να είναι χρήσιμη, παρέχοντας τη βεβαιότητα στους καταναλωτές ότι τα προϊόντα που αγοράζουν διαθέτουν τα βασικά στοιχεία ποιότητας.

Η πρόταση λαμβάνει επίσης υπόψη την αναγκαιότητα εναρμόνισης με τη Συνθήκη για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επομένως, μελλοντικά, οι αρμοδιότητες έκδοσης και ανάπτυξης προτύπων θα ανατίθενται στην Επιτροπή.

Βάσει του νέου πλαισίου, θα εισαχθεί, σε όλους τους κλάδους, νομική βάση για την υποχρεωτική επισήμανση του τόπου γεωργικής παραγωγής. Το στοιχείο αυτό θα επιτρέψει στην Επιτροπή, μετά από την ενδεδειγμένη εκτίμηση των επιπτώσεων και κατά περίπτωση, να εκδίδει πράξεις κατ’εξουσιοδότηση σχετικά με ενδεχόμενη υποχρεωτική επισήμανση του τόπου γεωργικής παραγωγής σε κατάλληλο γεωγραφικό επίπεδο προκειμένου να ικανοποιηθεί το αίτημα των καταναλωτών για διαφάνεια και ενημέρωση. Ένας από τους πρώτους κλάδους που πρόκειται να εξεταστούν θα είναι ο γαλακτοκομικός. Ταυτοχρόνως, πρόθεση της Επιτροπής είναι να διατηρηθεί στο μέλλον η υποχρεωτική ένδειξη της προέλευσης για τους κλάδους στους οποίους υφίσταται ήδη.

Νομική βάση (εάν είναι απαραίτητο να αιτιολογηθεί η επιλογή της νομικής βάσης)

Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 43 παράγραφος 2 και επιπλέον, για τον τίτλο II, άρθρο 118 παράγραφος 1.

Αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας

Όσον αφορά την επικουρικότητα , τα συστήματα για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις, τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα και τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας , προβλέπουν την προστασία ή δέσμευση, στο σύνολο του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ονομασιών και ενδείξεων που προσδίδουν προστιθέμενη αξία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να χρησιμοποιούν τις εν λόγω ενδείξεις οι παραγωγοί που δεν πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις. Εάν προστατεύονταν χωριστά από κάθε κράτος μέλος, οι ενδείξεις και ονομασίες θα καλύπτονταν από διαφορετικών επιπέδων προστασία στα διάφορα κράτη μέλη, η οποία θα μπορούσε να παραπλανά τους καταναλωτές, να παρακωλύει το ενδοενωσιακό εμπόριο και να οδηγεί σε άνισο ανταγωνισμό κατά την εμπορική προώθηση των προϊόντων που φέρουν ονομασίες και ενδείξεις σχετικές με την ποιότητα. Ο προσδιορισμός αυτών των δικαιωμάτων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να γίνει αποτελεσματικά και ουσιαστικά μόνο σε ενωσιακό επίπεδο. Το 18 % της αξίας των πωλήσεων προϊόντων που υπάγονται στο σύστημα των ΠΟΠ και ΠΓΕ αφορά συναλλαγές εκτός του κράτους μέλους προέλευσής τους και στηρίζεται στην προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας που προσφέρει το σύστημα σε επίπεδο ΕΕ. Για τις προστατευόμενες βάσει του συστήματος ΕΠΠΕ ονομασίες, οι πωλήσεις στην εσωτερική αγορά είναι σημαντικές για τους αντίστοιχους παραγωγούς. Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας επίσης εφαρμόζονται σε σημαντικές ενδοενωσιακές εμπορικές ροές και οι αποκλίνοντες ορισμοί και έννοιες θα παρακώλυαν την λειτουργία της αγοράς.

Τα συστήματα που αφορούν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις , καθώς και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα στηρίζονται σε ενωσιακά σύμβολα που προσφέρουν πληροφορίες σχετικά με το είδος κάθε συστήματος ποιότητας. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναγνώριση των συμβόλων από τους καταναλωτές στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, επομένως, να διευκολυνθεί η κατανόηση του συστήματος και το εξαγωγικό εμπόριο προϊόντων ποιότητας, πρέπει να καθιερωθούν τα σύμβολα σε επίπεδο Ένωσης.

Η διεκπεραίωση και ανάλυση των αιτήσεων για ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις καθώς και για εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα αποτελεί καθήκον το οποίο δεν είναι αναγκαίο να εκτελείται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός όσον αφορά ορισμένα στοιχεία. Σε αυτά περιλαμβάνονται η εκτίμηση της επιλεξιμότητας για την προστασία ονομασιών στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διατήρηση των δικαιωμάτων των προγενέστερων χρηστών των ονομάτων (ιδίως αυτών εκτός του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση) και ο έλεγχος των αιτήσεων για πρόδηλα σφάλματα. Η αρχική λεπτομερής ανάλυση μιας αίτησης, ωστόσο, μπορεί να εκτελείται πιο αποτελεσματικά και ουσιαστικά σε εθνικό επίπεδο.

Η λειτουργία των συστημάτων επισήμανσης που αποβλέπουν στην ταυτοποίηση προϊόντων τα οποία διαθέτουν ορισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, χωρίς όμως να επηρεάζουν την προστασία ή τη δέσμευση ονομάτων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να αναληφθεί αποτελεσματικότερα από τις εθνικές αρχές. Για τον λόγο αυτό, η προτεινόμενη αναθεώρηση του συστήματος των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων καταργεί την επιλογή καταχώρισης ονομάτων που δεν είναι προστατευόμενα.

Το καθήκον του ελέγχου όλων των συστημάτων πρέπει, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων, να ανατεθεί, κατ’αρχάς, στις αρμόδιες εθνικές αρχές. Οι ελεγκτικές δραστηριότητες των κρατών μελών πρέπει να εποπτεύονται σε ενωσιακό επίπεδο προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία των συστημάτων που άπτονται της νομοθεσίας περί τροφίμων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό.

Όσον αφορά την αναλογικότητα , τα συστήματα για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις και για τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα απαιτούν τήρηση αυστηρών προδιαγραφών προϊόντος και αποτελεσματικούς ελέγχους της παραγωγής που μπορούν να είναι επαχθή για τους παραγωγούς. Είναι ωστόσο απαραίτητα και ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό, ώστε να στηρίζεται η αξιοπιστία του συστήματος και να παρέχονται στον καταναλωτή αποτελεσματικές εγγυήσεις για τη συμμόρφωση. Χωρίς αυτήν την εγγύηση, δεν μπορεί να αναμένεται να καταβάλλει ο καταναλωτής δίκαιη τιμή για τα προϊόντα ποιότητας που του προσφέρονται. Αντιθέτως, τα συστήματα που αφορούν τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας στηρίζονται κατά κύριο λόγο στις δηλώσεις συμμόρφωσης των ίδιων των παραγωγών, υποστηριζόμενες από τους κανονικούς γεωργικούς ελέγχους που διενεργούνται από τα κράτη μέλη βάσει εκτίμησης των κινδύνων. Καθώς οι όροι συμμετοχής στα εν λόγω συστήματα είναι λιγότερο αυστηροί από τους προβλεπόμενους για τις ονομασίες προέλευσης, τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα, το λιγότερο επαχθές σύστημα συμμετοχής και ελέγχων είναι ανάλογο με τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Τα συστήματα ποιότητας αποτελούν ουσιώδες τμήμα της στρατηγικής της ανάπτυξης της κοινής γεωργικής πολιτικής, ώστε να δοθεί η δυνατότητα και η ώθηση στους γεωργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξουν την εμπειρογνωμοσύνη τους στην εμπορική διάθεση προϊόντων υψηλής ποιότητας που διαθέτουν χαρακτηριστικά και στοιχεία παραγωγής τα οποία προσδίδουν προστιθέμενη αξία στα εν λόγω προϊόντα. Για τους λόγους αυτούς είναι ζωτικής σημασίας να έχουν όλοι οι γεωργοί πρόσβαση στα συστήματα. Επομένως, ενώ οι γεωργοί πρέπει να αποφασίζουν με περίσκεψη να αναλάβουν τον φόρτο και τη δέσμευση να διαθέτουν στην αγορά προϊόντα ποιότητας βάσει των συστημάτων, εξίσου τα οφέλη από την πολιτική αυτή για τον γεωργικό τομέα και για τους καταναλωτές μπορούν να επιτευχθούν μόνον εάν κάθε γεωργός που το επιθυμεί έχει πρόσβαση στα συστήματα. Για τον λόγο αυτό είναι ανάλογο με τον στόχο το γεγονός ότι πρέπει τα εν λόγω συστήματα να εφαρμόζονται από κάθε κράτος μέλος στο σύνολο της επικράτειάς τους.

Επιλογή νομικών μέσων

Η πρόταση για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων αντικαθιστά τους υφιστάμενους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου και ενσωματώνει τις υφιστάμενες διατάξεις σχετικά με τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας που σήμερα περιλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα[15] και στην οδηγία 2001/110/ΕΚ για το μέλι[16].

Ο κανονισμός συνοδεύεται από παράλληλη νομοθετική πρόταση για τα πρότυπα εμπορίας που περιλαμβάνει κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, εναρμονισμένου με τους κανόνες της ΣΛΕΕ.

4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Κανένα από τα συστήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις.

Ωστόσο, αποδείχθηκε αναγκαίο να αναλάβει η Επιτροπή πιο δραστήριο ρόλο στο ζήτημα της προστασίας των ονομάτων των συστημάτων ποιότητας και των ενωσιακών συμβόλων, ιδίως σε τρίτες χώρες. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, απαιτούνται πρόσθετοι δημοσιονομικοί πόροι, οι οποίοι εμφαίνονται στο δημοσιονομικό δελτίο.

5. ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ

Ο προτεινόμενος κανονισμός απλουστεύει τη διαχείριση των συστημάτων συνενώνοντας διαφορετικά συστήματα ποιότητας για τα γεωργικά προϊόντα, καθώς και τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας σε ένα νομοθετικό μέσο. Εξασφαλίζει τη συνοχή μεταξύ των μέσων και καθιστά τα συστήματα πιο ευκολονόητα για τους ενδιαφερομένους. Η πρόταση διευκρινίζει και απλουστεύει τις διατάξεις για τα κράτη μέλη, τα οποία είναι πρωτίστως αρμόδια για την εφαρμογή και τον έλεγχο των συστημάτων.

Τα κύρια στοιχεία της απλούστευσης είναι:

- συνδυασμός, όπου είναι δυνατόν, των κανόνων για τη διεκπεραίωση και τον έλεγχο των αιτήσεων, με οφέλη όσον αφορά την συνέπεια των κανόνων μεταξύ συστημάτων, ώστε να παύσουν οι σημερινές διαφορές μεταξύ των διαδικασιών·

- οι διαδικασίες συντομεύονται και εξορθολογίζονται, όπου είναι δυνατόν·

- εισάγονται διασαφηνίσεις, ιδίως σε σχέση με τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας·

- εισάγονται απλούστερες έννοιες, πιο ευκολονόητες για τους καταναλωτές, ιδίως όσον αφορά το σύστημα των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων·

- συστήνεται ενιαία επιτροπή (επιτροπή για την πολιτική ποιότητας) για όλα τα συστήματα. Αυτή αντικαθιστά δύο επιτροπές οι οποίες λειτουργούν σήμερα για το σύστημα των ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων και για το σύστημα των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων.

Όσον αφορά τα πρότυπα εμπορίας, η προτεινόμενη τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 θα απλουστεύσει τις διαδικασίες και θα αυξήσει τη διαφάνεια όσον αφορά τις διατάξεις για τα πρότυπα εμπορίας.

2010/0353 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 118 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[17],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[18],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1. Η ποιότητα και η ποικιλομορφία της γεωργικής παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστούν παράγοντα ισχύος και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τους παραγωγούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζωντανό τμήμα της πολιτιστικής και γαστρονομικής κληρονομιάς της Ένωσης. Αυτό οφείλεται στις δεξιότητες και την αποφασιστικότητα των γεωργών και παραγωγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν διατηρήσει ζωντανές τις παραδόσεις λαμβάνοντας ταυτοχρόνως υπόψη τις εξελίξεις όσον αφορά νέες μεθόδους και υλικά παραγωγής.

2. Οι πολίτες και οι καταναλωτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολοένα και περισσότερο ζητούν προϊόντα ποιότητας, καθώς και παραδοσιακά προϊόντα. Ενδιαφέρονται επίσης για τη διατήρηση της ποικιλομορφίας της γεωργικής παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτέλεσμα είναι η αυξημένη ζήτηση γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων με ταυτοποιήσιμη ιδιοτυπία, ιδίως όσον αφορά τη γεωγραφική καταγωγή.

3. Οι παραγωγοί μπορούν να εξακολουθήσουν να παράγουν ποικίλα και ποιοτικά προϊόντα μόνον εάν λαμβάνουν δίκαιη ανταμοιβή για τους κόπους τους. Για να συμβεί αυτό πρέπει να είναι σε θέση να γνωστοποιούν στους αγοραστές και τους καταναλωτές τα χαρακτηριστικά του προϊόντος τους υπό συνθήκες δίκαιου ανταγωνισμού. Είναι επίσης απαραίτητο να ταυτοποιούνται σωστά τα προϊόντα τους στην αγορά.

4. Η υποστήριξη των παραγωγών, μέσω της εφαρμογής συστημάτων ποιότητας, ώστε να ανταμείβονται για τις προσπάθειές τους να παράγουν μια ποικιλία προϊόντων ποιότητας, μπορεί να είναι ωφέλιμη για την αγροτική οικονομία. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τις λιγότερο ευνοημένες περιοχές, όπου ο γεωργικός κλάδος καλύπτει σημαντικό τμήμα της οικονομίας. Με τον τρόπο αυτό, τα συστήματα ποιότητας συμβάλλουν στην πολιτική αγροτικής ανάπτυξης καθώς και στις πολιτικές στήριξης της αγοράς και του εισοδήματος στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ), συμπληρώνοντας τις πολιτικές αυτές.

5. Στις προτεραιότητες πολιτικής που καθορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Ευρώπη 2020 - μια στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη»[19], συγκαταλέγονται οι στόχοι της ανάπτυξης μιας ανταγωνιστικής οικονομίας βασιζόμενης στη γνώση και την καινοτομία και της προώθησης μιας οικονομίας με υψηλή απασχόληση που θα επιτυγχάνει κοινωνική και εδαφική συνοχή. Η πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων πρέπει επομένως να παρέχει στους παραγωγούς τα κατάλληλα εργαλεία για την καλύτερη ταυτοποίηση και προώθηση των προϊόντων τους που διαθέτουν ειδικά χαρακτηριστικά, προστατεύοντας ταυτοχρόνως τα προϊόντα αυτά από τις αθέμιτες πρακτικές.

6. Τα διάφορα συμπληρωματικά μέτρα που προβλέπονται πρέπει να πληρούν τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

7. Μέτρα πολιτικής που αφορούν την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων προβλέπονται στους ακόλουθους κανονισμούς:

8. Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου της 10ης Ιουνίου 1991 για τη θέσπιση των γενικών κανόνων σχετικά με τον ορισμό, τον χαρακτηρισμό και την παρουσίαση των αρωματισμένων οίνων, των αρωματισμένων ποτών με βάση τον οίνο και των αρωματισμένων κοκτέιλ αμπελοοινικών προϊόντων[20].

9. Οδηγία 2001/110/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2001 για το μέλι[21], και ιδίως το άρθρο 2.

10. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης[22], και ιδίως το άρθρο 14 «Γραφικό σύμβολο» του τίτλου IV.

11. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 509/2006 του Συμβουλίου της 20ής Μαρτίου 2006 για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα[23].

12. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων[24].

13. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα ( Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ)[25] και ιδίως το μέρος II τίτλος II κεφάλαιο I τμήμα I «Πρότυπα εμπορίας» και τμήμα Iα υποτμήμα I «Ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις».

14. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2007 για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91[26].

15. Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2008 σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1576/89 του Συμβουλίου[27].

16. Τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα πρέπει να υπόκεινται, όσον αφορά την επισήμανσή τους, στους γενικούς κανόνες που θεσπίστηκαν με την οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων[28].

17. Η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων[29] προσδιόρισε ως προτεραιότητα την επίτευξη μεγαλύτερης συνολικής συνέπειας και συνεκτικότητας της πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων.

18. Το σύστημα των γεωγραφικών ενδείξεων για γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα, το σύστημα των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων και οι κανόνες προαιρετικής επισήμανσης παρουσιάζουν κοινούς στόχους και διατάξεις.

19. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει από καιρό την απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου της ΚΓΠ. Η προσέγγιση αυτή πρέπει να εφαρμοστεί επίσης στους κανονισμούς που αφορούν την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων.

20. Ορισμένοι κανονισμοί που αποτελούν τμήμα της πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων αναθεωρήθηκαν πρόσφατα και δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί πλήρως. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να περιλαμβάνει τα μέτρα αυτά. Ωστόσο, ενδεχομένως θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν η νομοθεσία θα έχει πλήρως εφαρμοστεί.

21. Βάσει των ανωτέρω, οι ακόλουθες διατάξεις πρέπει να συγχωνευθούν σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο:

22. νέες ή ενημερωμένες διατάξεις των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 510/2006 και (ΕΚ) αριθ. 509/2006·

23. διατάξεις των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 510/2006 και (ΕΚ) αριθ. 509/2006 που διατηρούνται·

24. διατάξεις σχετικά με τους κανόνες προαιρετικής επισήμανσης βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 και της οδηγίας 2001/110/ΕΚ.

25. Συνεπώς, για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας, οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006 θα πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από τον παρόντα κανονισμό.

26. Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να περιοριστεί στα γεωργικά προϊόντα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση και περιλαμβάνονται στο παράρτημα I της Συνθήκης και σε κατάλογο προϊόντων που δεν εμπίπτουν στο εν λόγω παράρτημα και συνδέονται στενά με τη γεωργική παραγωγή ή την αγροτική οικονομία.

27. Οι κανόνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς να θίγουν την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία για τους οίνους, τους αρωματισμένους οίνους, τα αλκοολούχα ποτά, τα προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

28. Το πεδίο εφαρμογής για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις θα πρέπει να περιοριστεί σε προϊόντα για τα οποία υπάρχει ουσιαστικός δεσμός μεταξύ των χαρακτηριστικών του προϊόντος ή τροφίμου και της γεωγραφικής προέλευσης. Η υπαγωγή στο προηγούμενο σύστημα ορισμένων μόνον τύπων σοκολάτας ως προϊόντων ζαχαροπλαστικής αποτελεί ανωμαλία προς διόρθωση.

29. Οι ειδικοί στόχοι της προστασίας των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων συνίστανται, για τους γεωργούς και τους παραγωγούς, στην εξασφάλιση δίκαιης απόδοσης για τα στοιχεία ποιότητας που διαθέτει ένα προϊόν και στην παροχή σαφούς πληροφόρησης για προϊόντα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συνδεόμενα με τη γεωγραφική προέλευση, ώστε οι καταναλωτές να είναι καλύτερα ενημερωμένοι όταν επιλέγουν τα προϊόντα που αγοράζουν.

30. Η εξασφάλιση του ομοιόμορφου σεβασμού σε όλη την Ένωση των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με τις ονομασίες αποτελεί επίσης στόχο ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικότερα σε επίπεδο Ένωσης.

31. Ένα ενωσιακό πλαίσιο προστασίας των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων, μέσω της καταχώρισής τους σε μητρώο, επιτρέπει την ανάπτυξή τους, δεδομένου ότι το εν λόγω πλαίσιο, παρέχοντας μια πιο ομοιόμορφη προσέγγιση, εξασφαλίζει τον ισότιμο ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών προϊόντων που φέρουν τις εν λόγω ενδείξεις και ενισχύει την αξιοπιστία αυτών των προϊόντων στα μάτια των καταναλωτών. Πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις για την ανάπτυξη ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων σε επίπεδο Ένωσης.

32. Με βάση την πείρα που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/1992 του Συμβουλίου της 14ης Ιουλίου 1992 για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων[30] και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν ορισμένα ζητήματα, να αποσαφηνιστούν και να απλουστευθούν ορισμένοι κανόνες και να εξορθολογιστούν οι διαδικασίες του εν λόγω συστήματος.

33. Βάσει της υφιστάμενης πρακτικής, πρέπει να οριστούν και να διατηρηθούν δύο διαφορετικά μέσα πιστοποίησης του δεσμού μεταξύ του προϊόντος και της γεωγραφικής του προέλευσης, τα οποία είναι η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη. Πρέπει ωστόσο να θεσπιστούν ορισμένες τροποποιήσεις των ορισμών, χωρίς να υπάρξει αλλαγή στη βασική τους έννοια, προκειμένου να ληφθεί καλύτερα υπόψη ο ορισμός των γεωγραφικών ενδείξεων που περιλαμβάνεται στην συμφωνία για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου και να διευκολυνθεί η κατανόησή τους από τις επιχειρήσεις με την αποσαφήνισή τους.

34. Τα γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα που φέρουν τέτοια γεωγραφική περιγραφή θα πρέπει να πληρούν ορισμένους όρους που παρατίθενται σε προδιαγραφές.

35. Για να δικαιούνται προστασία στην επικράτεια των κρατών μελών, οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις θα πρέπει να καταχωρίζονται μόνο σε ενωσιακό επίπεδο. Τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν μεταβατική προστασία σε εθνικό επίπεδο χωρίς να θίγεται το ενδοενωσιακό ή διεθνές εμπόριο, με ισχύ από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης σε επίπεδο Ένωσης. Η παρεχόμενη από τον παρόντα κανονισμό προστασία, κατόπιν της καταχώρισης, πρέπει να προσφέρεται επίσης σε ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις τρίτων χωρών που πληρούν τα αντίστοιχα κριτήρια και προστατεύονται στην χώρα προέλευσης.

36. Η διαδικασία καταχώρισης σε ενωσιακό επίπεδο θα πρέπει να επιτρέπει σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον σε κράτος μέλος, εκτός του κράτους μέλους το οποίο αφορά η αίτηση, ή σε τρίτη χώρα, να ασκεί τα δικαιώματά του κοινοποιώντας τις ενστάσεις του.

37. Η καταχώριση στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους ασχολούμενους με την εμπορική διακίνηση των προϊόντων και στους καταναλωτές.

38. Η Ένωση διαπραγματεύεται με τους εμπορικούς της εταίρους διεθνείς συμφωνίες που περιλαμβάνουν την προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων. Προκειμένου να διευκολύνεται η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τις ονομασίες που προστατεύονται με τον τρόπο αυτό, και ιδίως να διασφαλίζονται η προστασία και ο έλεγχος της χρήσης των εν λόγω ονομασιών, αυτές μπορούν να καταχωρίζονται στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων. Οι ονομασίες πρέπει να καταχωρίζονται στο μητρώο ως προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, εκτός εάν χαρακτηρίζονται ρητά ως ονομασίες προέλευσης στις οικείες συμφωνίες.

39. Λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους, πρέπει να θεσπιστούν ειδικές διατάξεις για την επισήμανση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων, οι οποίες να απαιτούν από τους παραγωγούς να χρησιμοποιούν στη συσκευασία τα κατάλληλα ενωσιακά σύμβολα ή ενδείξεις. Η χρήση αυτών των συμβόλων ή των ενδείξεων θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική στην περίπτωση των ενωσιακών ονομασιών ούτως ώστε, αφενός, να γίνουν ευρύτερα γνωστά στους καταναλωτές τα προϊόντα της εν λόγω κατηγορίας και οι εγγυήσεις που συνδέονται με αυτά και, αφετέρου, να καταστεί δυνατή η ευκολότερη αναγνώριση των εν λόγω προϊόντων στην αγορά ώστε να διευκολύνονται οι έλεγχοι. Λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η χρήση αυτών των συμβόλων ή ενδείξεων πρέπει να είναι προαιρετική για τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις ονομασίες προέλευσης καταγωγής τρίτης χώρας.

40. Η προστασία πρέπει να παρέχεται σε ονομασίες που περιλαμβάνονται στο μητρώο, με σκοπό να εξασφαλιστεί ισότιμη χρήση και να αποτραπούν πρακτικές που μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές. Επιπλέον, πρέπει να αποσαφηνιστούν τα μέσα που εξασφαλίζουν την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης , ιδίως όσον αφορά το ρόλο των ομάδων παραγωγών και των αρμοδίων αρχών των κρατών μελών.

41. Πρέπει να προβλεφθούν ειδικές παρεκκλίσεις οι οποίες να επιτρέπουν τη χρήση καταχωρισμένης ονομασίας εκ παραλλήλου με άλλες ονομασίες επί περιορισμένο χρονικό διάστημα, οι οποίες όμως πρέπει να είναι απλούστερες και σαφέστερες. Σε ειδικές περιπτώσεις, για να αντιμετωπιστούν προσωρινές δυσκολίες με μακροπρόθεσμο στόχο τη συμμόρφωση όλων των παραγωγών με τις προδιαγραφές, οι ειδικές παρεκκλίσεις μπορούν να εγκρίνονται για χρονικό διάστημα 10 ετών.

42. Πρέπει να διευκρινιστεί το πεδίο προστασίας που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό, ιδίως όσον αφορά τους περιορισμούς στην καταχώριση νέων εμπορικών σημάτων βάσει της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2008 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων[31], τα οποία συγκρούονται με την καταχώριση προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων, όπως ήδη ισχύει για την καταχώριση εμπορικών σημάτων σε επίπεδο Ένωσης. Χρειάζεται αντίστοιχη διευκρίνιση και όσον αφορά τους κατόχους προγενέστερων δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, ιδίως για τα εμπορικά σήματα και ομώνυμες ονομασίες που είναι καταχωρισμένα ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις.

43. Η προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων πρέπει να επεκταθεί στις αθέμιτες χρήσεις, τις παραποιήσεις και τις επικλήσεις των καταχωρισμένων ονομασιών σε εμπορεύματα καθώς και σε υπηρεσίες προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας και να εναρμονιστεί η προστασία με αυτήν που ισχύει για τον αμπελοοινικό τομέα.

44. Οι ονομασίες που είναι ήδη καταχωρισμένες βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να εξακολουθήσουν να προστατεύονται βάσει του παρόντος κανονισμού και να συμπεριληφθούν αυτομάτως στο μητρώο.

45. Ο ειδικός στόχος του συστήματος που αφορά τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα είναι να συνδράμει τους παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων στην ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα στοιχεία των προϊόντων τους τα οποία προσδίδουν προστιθέμενη αξία σε αυτά. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχουν καταχωριστεί ελάχιστες ονομασίες, το ισχύον σύστημα για τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα δεν έχει επιτύχει τους στόχους του. Οι ισχύουσες διατάξεις πρέπει επομένως να βελτιωθούν, να αποσαφηνιστούν και να εστιαστούν ακριβέστερα ώστε το σύστημα να καταστεί πιο κατανοητό, λειτουργικό και ελκυστικό για τους υποψήφιους αιτούντες.

46. Το προηγούμενο σύστημα παρείχε την επιλογή καταχώρισης μιας ονομασίας για σκοπούς ταυτοποίησης χωρίς δέσμευσή της στην Ένωση. Καθώς αυτή η επιλογή δεν έγινε πλήρως κατανοητή από τους εμπλεκομένους και δεδομένου ότι η ταυτοποίηση παραδοσιακών προϊόντων μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο κράτους μέλους ή σε περιφερειακό επίπεδο κατ’εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας, η επιλογή αυτή πρέπει να καταργηθεί. Βάσει της εμπειρίας, το σύστημα πρέπει να αφορά μόνο τη δέσμευση ονομασιών στο σύνολο της Ένωσης.

47. Για να εξασφαλιστεί ότι οι ονομασίες γνήσιων παραδοσιακών προϊόντων καταχωρίζονται βάσει του συστήματος, πρέπει να αναθεωρηθούν τα άλλα κριτήρια και προϋποθέσεις καταχώρισης ονομασίας, ιδίως όσον αφορά τον ορισμό της έννοιας «παραδοσιακό» που πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να καλύπτει προϊόντα τα οποία παράγονται επί σημαντικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Για να βελτιωθεί η προστασία της γαστριμαργικής κληρονομιάς της Ένωσης, το πεδίο εφαρμογής του συστήματος των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων πρέπει εφεξής να εστιαστεί ακριβέστερα στα παρασκευασμένα εδέσματα και τα μεταποιημένα προϊόντα.

48. Για να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση με το σύστημα των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων και η συνοχή του εν λόγω συστήματος, πρέπει οι ίδιοι οι παραγωγοί, οργανωμένοι σε ομάδες, να ορίζουν το προϊόν εκπονώντας προδιαγραφές. Η επιλογή της καταχώρισης μιας ονομασίας ως «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» πρέπει να είναι προσβάσιμη στους παραγωγούς τρίτων χωρών.

49. Για να δικαιούνται δέσμευση της ονομασίας τους, τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα πρέπει να καταχωρίζονται σε επίπεδο Ένωσης. Η καταχώριση σε μητρώο πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους εμπλεκόμενους στην εμπορία και στους καταναλωτές.

50. Για να αποφεύγεται η δημιουργία άνισων όρων ανταγωνισμού, κάθε παραγωγός, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών τρίτων χωρών, πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί μια καταχωρισμένη ονομασία και, όπου έχει εφαρμογή, το ενωσιακό σύμβολο που είναι συνδεδεμένο με την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», εφόσον το προϊόν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των σχετικών προδιαγραφών και ο παραγωγός υπάγεται σε σύστημα ελέγχων.

51. Προκειμένου να προστατεύονται οι καταχωρισμένες ονομασίες από αθέμιτη χρήση ή πρακτικές οι οποίες μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές, η χρήση τους πρέπει να υπόκειται σε δέσμευση.

52. Για τις ήδη καταχωρισμένες δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 ονομασίες οι οποίες, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του, οι όροι χρήσης που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν για μεταβατική περίοδο.

53. Θα πρέπει, εξάλλου, να προβλεφθούν μεταβατικά μέτρα που θα εφαρμόζονται στις αιτήσεις καταχώρισης οι οποίες θα έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

54. Τα πρότυπα εμπορίας πρέπει να υποδιαιρούνται σαφώς σε υποχρεωτικούς κανόνες που παραμένουν σε ισχύ στη νομοθεσία που διέπει την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών και σε προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνονται στην αρχιτεκτονική των συστημάτων ποιότητας. Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας πρέπει να εξακολουθήσουν να στηρίζουν τους στόχους των προτύπων εμπορίας και, επομένως, να περιορίζονται ως προς το πεδίο εφαρμογής τους στα προϊόντα που παρατίθενται στο παράρτημα I της Συνθήκης.

55. Βάσει των στόχων του παρόντος κανονισμού και για λόγους σαφήνειας, οι υφιστάμενες προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας πρέπει να διέπονται από τον παρόντα κανονισμό.

56. Προκειμένου να αναπτυχθούν με συνοχή προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας οι οποίες να δηλώνουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και στοιχεία παραγωγής του προϊόντος, πρέπει να προβλεφθεί η εξουσιοδότηση της Επιτροπής να δεσμεύει πρόσθετες ενδείξεις, να βελτιώνει το φάσμα των καλυπτόμενων προϊόντων ή τους όρους χρήσης ή να ακυρώνει μια προαιρετική ένδειξη ποιότητας μέσω κατ' εξουσιοδότηση πράξεων.

57. Η προστιθέμενη αξία των γεωγραφικών ενδείξεων και της ένδειξης «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» βασίζεται στην εμπιστοσύνη των καταναλωτών, η οποία για να εδραιωθεί πρέπει οι ενδείξεις να συνοδεύονται από αποτελεσματικές εξακριβώσεις και ελέγχους. Αυτά τα συστήματα ποιότητας πρέπει να υπόκεινται σε σύστημα παρακολούθησης με επισήμους ελέγχους, σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων[32], συμπεριλαμβανόμενου συστήματος ελέγχων σε όλα τα στάδια της παραγωγής, μεταποίησης και διανομής. Για να βοηθηθούν τα κράτη μέλη στην καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 στους ελέγχους των γεωγραφικών ενδείξεων και των ενδείξεων «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», στον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνονται παραπομπές στα πλέον συναφή άρθρα.

58. Για να παρέχεται στους καταναλωτές η εγγύηση ότι τα προϊόντα που φέρουν τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, οι επιχειρήσεις πρέπει να υπόκεινται σε σύστημα ελέγχου της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές των προϊόντων.

59. Οι αρμόδιες αρχές πρέπει να πληρούν ορισμένα λειτουργικά κριτήρια ώστε να εξασφαλίζεται η αμεροληψία και η αποτελεσματικότητά τους. Πρέπει να προβλεφθεί η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε οργανισμούς ελέγχου για την εκτέλεση ειδικών ελεγκτικών καθηκόντων.

60. Για τη λειτουργία και τη διαπίστευση των οργανισμών ελέγχου πρέπει να χρησιμοποιούνται τα ευρωπαϊκά πρότυπα (πρότυπα EN) τα οποία έχουν αναπτυχθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN) καθώς και τα διεθνή πρότυπα που έχουν αναπτυχθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO). Η διαπίστευση αυτών των οργανισμών πρέπει να είναι σύμφωνη με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Ιουλίου 2008 για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων[33].

61. Η πληροφόρηση για τις δραστηριότητες ελέγχου που αφορούν τις γεωγραφικές ενδείξεις και την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» πρέπει να περιλαμβάνεται στα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου και στις ετήσιες εκθέσεις που εκπονούνται από τα κράτη μέλη βάσει των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

62. Κρίνεται σκόπιμο να επιτραπεί στα κράτη μέλη να επιβάλλουν τέλος για την κάλυψη των δαπανών που επωμίζονται.

63. Πρέπει να διασαφηνιστούν οι υφιστάμενοι κανόνες που αφορούν την συνέχιση της χρήσης ονομασιών γενικού χαρακτήρα ώστε οι γενικές ενδείξεις που είναι όμοιες με ονομασία ή ένδειξη, ή αποτελούν τμήμα ονομασίας ή ένδειξης η οποία προστατεύεται ή έχει δεσμευτεί να διατηρούν αυτόν τον γενικό χαρακτήρα.

64. Οι ημερομηνίες για τον καθορισμό της αρχαιότητας εμπορικού σήματος και ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης πρέπει να είναι η ημερομηνία υποβολής αίτησης καταχώρισης του εμπορικού σήματος στην Ένωση ή στα κράτη μέλη και η ημερομηνία υποβολής αίτησης προστασίας της ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης στην Επιτροπή.

65. Οι διατάξεις για απόρριψη ή συνύπαρξη ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης με το αιτιολογικό της σύγκρουσης με προγενέστερο εμπορικό σήμα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν.

66. Τα κριτήρια με τα οποία τα μεταγενέστερα εμπορικά σήματα πρέπει να απορρίπτονται ή, εάν έχουν καταχωριστεί, να ακυρώνονται για λόγους σύγκρουσης με προγενέστερη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη πρέπει να αντιστοιχούν με το εύρος της προστασίας που παρέχεται σε ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη.

67. Οι διατάξεις που αφορούν συστήματα τα οποία κατοχυρώνουν δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, και ειδικότερα αυτές που έχουν θεσπιστεί βάσει του συστήματος ποιότητας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις και αυτές που έχουν θεσπιστεί βάσει της νομοθεσίας περί εμπορικών σημάτων, πρέπει να υπερισχύουν έναντι της δέσμευσης ονομασιών και της καθιέρωσης ενδείξεων και συμβόλων βάσει των συστημάτων ποιότητας για τα εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα και για τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας.

68. Ο ρόλος των ομάδων πρέπει να αποσαφηνιστεί και να αναγνωριστεί. Οι ομάδες διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο στην διαδικασία υποβολής αιτήσεων για καταχώριση ονομάτων που αντιπροσωπεύουν ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», συμπεριλαμβανόμενων των τροποποιήσεων προδιαγραφών και των αιτήσεων ακύρωσης. Οι ομάδες μπορούν επίσης να αναπτύσσουν δραστηριότητες σχετικές με την επιτήρηση της επιβολής της προστασίας των καταχωρισμένων ονομάτων, τη συμμόρφωση της παραγωγής με τις προδιαγραφές των προϊόντων, την ενημέρωση και την προώθηση της καταχωρισμένης ονομασίας καθώς και γενικά κάθε δραστηριότητα που αποβλέπει στη βελτίωση της αξίας των καταχωρισμένων ονομασιών και της αποτελεσματικότητας των συστημάτων ποιότητας. Ωστόσο, οι δραστηριότητες αυτές δεν πρέπει να διευκολύνουν ούτε να οδηγούν σε συμπεριφορές που αντιβαίνουν στις αρχές του υγιούς ανταγωνισμού και δεν συμβιβάζονται με τα άρθρα 101 και 102 της Συνθήκης.

69. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ονόματα που αντιπροσωπεύουν ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» πληρούν τους όρους του παρόντος κανονισμού, οι αιτήσεις θα πρέπει να εξετάζονται από τις εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, τηρώντας ελάχιστες κοινές διατάξεις που περιλαμβάνουν εθνική διαδικασία ένστασης. Η Επιτροπή πρέπει κατόπιν να εξετάζει ενδελεχώς τις αιτήσεις ώστε να εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχουν πρόδηλα σφάλματα και ότι λαμβάνονται υπόψη η ενωσιακή νομοθεσία και τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων που βρίσκονται εκτός του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση.

70. Η καταχώριση ονομάτων που αντιπροσωπεύουν ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και εγγυημένα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα και πληρούν τους όρους του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι ανοικτή σε ονομασίες που αφορούν προϊόντα καταγωγής τρίτων χωρών.

71. Τα σύμβολα, οι ενδείξεις και οι συντομογραφίες που βεβαιώνουν τη συμμετοχή σε σύστημα ποιότητας καθώς και τα αντίστοιχα δικαιώματα που αφορούν την Ένωση πρέπει να προστατεύονται στην Ένωση καθώς και στις τρίτες χώρες ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα εν λόγω σύμβολα, ενδείξεις και συντομογραφίες χρησιμοποιούνται σε γνήσια προϊόντα και ότι δεν παραπλανούνται οι καταναλωτές όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων. Επιπλέον, προκειμένου να είναι αποτελεσματική η προστασία, η Επιτροπή πρέπει να προσφεύγει σε εύλογους δημοσιονομικούς πόρους με κεντρική διαχείριση εντός του πλαισίου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)[34] και σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 της 21ης Ιουνίου 2005 του Συμβουλίου για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής[35].

72. Η διαδικασία καταχώρισης προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης και εγγυημένου ειδικού παραδοσιακού προϊόντος, συμπεριλαμβανόμενης της περιόδου εξέτασης και ενστάσεων, πρέπει να συντομευθεί και να βελτιωθεί, ιδίως όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων. Η διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την καταχώριση πρέπει να εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να περιλαμβάνει τη συνδρομή των κρατών μελών. Πρέπει να θεσπιστούν διαδικασίες οι οποίες θα επιτρέπουν την τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος μετά την καταχώριση, καθώς και την ακύρωση καταχωρισμένων ονομασιών, ιδίως εάν δεν εξασφαλίζεται πλέον η συμμόρφωση με τις αντίστοιχες προδιαγραφές προϊόντος ή εάν μια ονομασία δεν χρησιμοποιείται πλέον στην αγορά.

73. Η Επιτροπή πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης προκειμένου να συμπληρώνει ή να τροποποιεί ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού. Πρέπει να προσδιοριστούν τα στοιχεία για τα οποία μπορεί να ασκείται αυτή η αρμοδιότητα καθώς και οι όροι στους οποίους θα πρέπει να υπόκειται αυτή η εξουσιοδότηση.

74. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σε όλα τα κράτη μέλη, πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης. Εκτός αντίθετης ρητής διάταξης, η Επιτροπή πρέπει να εκδίδει αυτές τις εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (EΕ) αριθ. XX/XXXX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Συμβουλίου της … σχετικά με …[36].

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Τίτλος Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1 Αντικείμενο

75. Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι να βοηθηθούν οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων για να γνωστοποιούν τα χαρακτηριστικά προϊόντος και τα στοιχεία της γεωργικής παραγωγής των εν λόγω προϊόντων σε αγοραστές και καταναλωτές εξασφαλίζοντας:

76. ισότιμο ανταγωνισμό για τους γεωργούς και τους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων τα οποία διαθέτουν χαρακτηριστικά και στοιχεία τα οποία προσδίδουν προστιθέμενη αξία,

77. τη διάθεση αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με τα εν λόγω προϊόντα στους καταναλωτές,

78. τον σεβασμό των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και

79. την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς.

Τα παρόντα μέτρα έχουν στόχο να προάγουν τις γεωργικές και μεταποιητικές δραστηριότητες που συνδέονται με προϊόντα υψηλής ποιότητας συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη.

2. Ο παρών κανονισμός προβλέπει «συστήματα ποιότητας» τα οποία παρέχουν τη βάση για την ταυτοποίηση και, όπου έχει εφαρμογή, την προστασία ονομασιών και ενδείξεων που δηλώνουν ή περιγράφουν ιδίως τα γεωργικά προϊόντα τα οποία διαθέτουν:

α) χαρακτηριστικά που προσθέτουν αξία ή

β) στοιχεία που προσθέτουν αξία οφειλόμενα είτε στις μεθόδους γεωργικής παραγωγής ή μεταποίησης που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τους είτε στον τόπο παραγωγής ή εμπορίας τους.

Άρθρο 2 Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός καλύπτει γεωργικά προϊόντα προοριζόμενα για ανθρώπινη κατανάλωση τα οποία περιλαμβάνονται στο παράρτημα I της Συνθήκης και άλλα προϊόντα τα οποία περιλαμβάνονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού στο βαθμό που αναφέρεται σε αυτό.

Ωστόσο, το σύστημα ποιότητας που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού δεν έχει εφαρμογή σε μη μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα.

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα προϊόντα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό συνδέονται στενά με τα γεωργικά προϊόντα ή την αγροτική οικονομία, η Επιτροπή μπορεί, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, να τροποποιεί το παράρτημα I.

2. Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για τα αμπελοοινικά προϊόντα, με την εξαίρεση των ξιδιών οίνου, τα αλκοολούχα ποτά και τους αρωματισμένους οίνους.

3. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών διατάξεων της Ένωσης που αφορούν τη διάθεση των προϊόντων, και ειδικότερα την ενιαία κοινή οργάνωση των αγορών και την επισήμανση των τροφίμων.

4. Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[37] δεν ισχύει για τα συστήματα ποιότητας που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 3 Ορισμοί

Για τους σκοπούς που παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

(1) «συστήματα ποιότητας»: συστήματα που θεσπίζονται βάσει των τίτλων II, III και IV·

(2) «ομάδα»: κάθε ένωση παραγωγών ή μεταποιητών οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο προϊόν, ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή ή σύνθεση·

(3) «παραδοσιακό»: αυτό το οποίο αποδεδειγμένα χρησιμοποιείται στην εγχώρια αγορά για περίοδο που επιτρέπει την μετάδοση μεταξύ γενεών· η περίοδος αυτή θα πρέπει να είναι εκείνη η οποία αποδίδεται γενικώς σε δύο ανθρώπινες γενεές, δηλαδή τουλάχιστον 50 έτη·

(4) «επισήμανση»: έχει την ίδια έννοια όπως στο σημείο (α) του άρθρου 1 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/13/ΕΚ·

(5) «ιδιοτυπία»: σε σχέση με ένα προϊόν, παραπέμπει στα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία παραγωγής που διακρίνουν σαφώς ένα προϊόν από παρεμφερή προϊόντα της ίδιας κατηγορίας·

(6) «γενικές ενδείξεις»: ενδείξεις που περιλαμβάνουν ονομασίες προϊόντος οι οποίες, παρόλο που σχετίζονται με τον τόπο, την περιοχή ή τη χώρα όπου διεξαγόταν αρχικά η παραγωγή ή η εμπορία του προϊόντος, έχουν καταστεί κοινή ονομασία προϊόντος στην Ένωση.

Τίτλος II

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΌΜΕΝΕΣ ΟΝΟΜΑΣΊΕΣ ΠΡΟΈΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΌΜΕΝΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΈΣ ΕΝΔΕΊΞΕΙΣ

Άρθρο 4 Στόχος

Θεσπίζεται σύστημα προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων για την παροχή συνδρομής στους παραγωγούς προϊόντων συνδεόμενων με μια γεωγραφική περιοχή με τους εξής τρόπους:

α) εξασφαλίζοντας δίκαιες αποδόσεις ανάλογες με την ποιότητα των προϊόντων τους·

β) εξασφαλίζοντας ενιαία προστασία των ονομασιών ως δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

γ) παρέχοντας σαφή ενημέρωση στους καταναλωτές για τα στοιχεία του προϊόντος τα οποία προσδίδουν προστιθέμενη αξία.

Άρθρο 5 Ορισμοί της ονομασίας προέλευσης και της γεωγραφικής ένδειξης

1. Για την εφαρμογή του παρόντος τίτλου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) «ονομασία προέλευσης»: η ονομασία που ταυτοποιεί ένα προϊόν:

i) το οποίο κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο, περιοχή ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χώρα,

ii) του οποίου η ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται ουσιαστικά ή αποκλειστικά στο ιδιαίτερο γεωγραφικό περιβάλλον που περιλαμβάνει τους εγγενείς φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες και

iii) του οποίου όλα τα στάδια της παραγωγής εκτελούνται εντός της ίδιας οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής·

β) «γεωγραφική ένδειξη»: η ονομασία που ταυτοποιεί ένα προϊόν:

i) το οποίο κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο, περιοχή ή χώρα,

ii) του οποίου ένα συγκεκριμένο ποιοτικό χαρακτηριστικό, η φήμη ή άλλο χαρακτηριστικό μπορεί να αποδοθεί κυρίως στη γεωγραφική του καταγωγή και

iii) του οποίου ένα τουλάχιστον από τα στάδια της παραγωγής εκτελείται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής.

2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1 στοιχείο α), ορισμένες ονομασίες εξομοιούνται προς ονομασίες προέλευσης εάν οι πρώτες ύλες των σχετικών προϊόντων προέρχονται από γεωγραφική περιοχή ευρύτερη ή διαφορετική από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή, εφόσον:

α) οριοθετείται η περιοχή παραγωγής των πρώτων υλών·

β) ισχύουν ειδικοί όροι παραγωγής των πρώτων υλών· και

γ) προβλέπεται καθεστώς ελέγχου που εξασφαλίζει την τήρηση των όρων του στοιχείου β).

Οι εν λόγω ονομασίες προέλευσης πρέπει να έχουν αναγνωρισθεί ως ονομασίες προέλευσης στη χώρα καταγωγής πριν από την 1η Μαΐου 2004.

3. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με ορισμένους κλάδους ή περιοχές, η Επιτροπή μπορεί, με κατ’εξουσιοδότηση πράξεις, να θεσπίζει περιορισμούς και παρεκκλίσεις όσον αφορά τα στάδια της παραγωγής τα οποία εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής ή την προέλευση των πρώτων υλών.

Άρθρο 6 Γενικός χαρακτήρας, σύγκρουση με ονόματα φυτικών ποικιλιών και ζωικών φυλών, με ομώνυμες ονομασίες και εμπορικά σήματα

1. Τα ονόματα που έχουν καταστεί κοινά μπορούν να μην καταχωρίζονται ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις.

2. Ένα όνομα δεν μπορεί να καταχωριστεί ως ονομασία προέλευσης ή ως γεωγραφική ένδειξη όταν συγκρούεται με το όνομα φυτικής ποικιλίας ή ζωικής φυλής και ενδέχεται, ως εκ τούτου, να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.

3. Μια ονομασία προτεινόμενη για καταχώριση η οποία είναι πλήρως ή εν μέρει ομώνυμη με ονομασία που έχει ήδη καταχωριστεί στο μητρώο δυνάμει του άρθρου 11 μπορεί να καταχωριστεί εφόσον στην πράξη γίνεται επαρκής διάκριση μεταξύ των όρων χρήσης και παρουσίασης της ομώνυμης ονομασίας που καταχωρίστηκε μεταγενέστερα και της ονομασίας που είχε ήδη καταχωριστεί στο μητρώο, ώστε να μην παραπλανώνται οι καταναλωτές.

4. Μια ονομασία προτεινόμενη για καταχώριση ως ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη δεν καταχωρίζεται όταν, βάσει της φήμης και της αναγνωρισιμότητας ενός εμπορικού σήματος και της διάρκειας χρήσης του, η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας ως ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης θα ήταν δυνατόν να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του προϊόντος.

Άρθρο 7 Προδιαγραφές προϊόντος

1. Για να μπορεί να καταχωριστεί η ονομασία του ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, ένα προϊόν συμμορφώνεται με προδιαγραφές οι οποίες περιλαμβάνουν τουλάχιστον:

α) το όνομα που πρόκειται να προστατευθεί ως ονομασία προέλευσης ή ως γεωγραφική ένδειξη·

β) περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων υλών, κατά περίπτωση, και των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του·

γ) την οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής και, κατά περίπτωση, λεπτομέρειες από τις οποίες προκύπτει η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παράγραφος 2·

δ) στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το προϊόν προέρχεται από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β)·

ε) περιγραφή της μεθόδου παραγωγής του προϊόντος και των γνήσιων και πάγιων τοπικών μεθόδων και, όπου έχει εφαρμογή, πληροφορίες σχετικά με τη συσκευασία, όταν η αιτούσα ομάδα έχει καθορίσει και αιτιολογήσει ότι η συσκευασία πρέπει να εκτελείται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα ή η καταγωγή ή ο έλεγχος·

στ) στοιχεία που τεκμηριώνουν:

i) τον δεσμό μεταξύ της ποιότητας ή των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του γεωγραφικού περιβάλλοντος που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή, αναλόγως των περιπτώσεων,

ii) τον δεσμό μεταξύ μιας καθορισμένης ποιότητας, της φήμης ή άλλου χαρακτηριστικού του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου και της γεωγραφικής καταγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

ζ) το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών ή των οργανισμών που ελέγχουν την τήρηση των διατάξεων των προδιαγραφών προϊόντος δυνάμει του άρθρου 34, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους·

η) τυχόν ειδικούς κανόνες επισήμανσης σχετικά με το συγκεκριμένο προϊόν·

3. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι προδιαγραφές προϊόντος παρέχουν ουσιαστικές και περιεκτικές πληροφορίες, η Επιτροπή μπορεί, με κατ’εξουσιοδότηση πράξεις, να θεσπίζει πρόσθετους κανόνες όσον αφορά το περιεχόμενο των προδιαγραφών προϊόντος.

Άρθρο 8 Περιεχόμενο της αίτησης καταχώρισης

1. Η αίτηση καταχώρισης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης όπως αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 ή 5 περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α) το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β) τις προδιαγραφές προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 7·

γ) ενιαίο έγγραφο στο οποίο παρατίθενται:

i) τα κύρια σημεία των προδιαγραφών του προϊόντος: όνομα, περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων, όπου ενδείκνυται, ειδικών κανόνων που αφορούν την συσκευασία και επισήμανση, και συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής·

ii) περιγραφή του δεσμού μεταξύ του προϊόντος και του γεωγραφικού περιβάλλοντος ή της γεωγραφικής καταγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β), κατά περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων, όπου ενδείκνυται, των ειδικών στοιχείων της περιγραφής του προϊόντος ή των μεθόδων παραγωγής που αιτιολογούν τον δεσμό.

Οι αιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 5 περιλαμβάνουν επιπλέον απόδειξη του ότι η ονομασία του προϊόντος προστατεύεται στην χώρα προέλευσής της.

2. Ο φάκελος αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 4 περιλαμβάνει:

α) το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β) το ενιαίο έγγραφο που αναφέρεται στο στοιχείο γ) της παραγράφου 1·

γ) δήλωση του κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία θεωρεί πως η αίτηση που υποβλήθηκε από την αιτούσα ομάδα και ανταποκρίνεται στα κριτήρια λήψης ευνοϊκής απόφασης πληροί τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού και των διατάξεων που έχουν θεσπιστεί δυνάμει αυτού·

δ) τα στοιχεία δημοσίευσης των προδιαγραφών του προϊόντος.

Το κράτος μέλος, αφενός εξασφαλίζει ότι η έκδοση των προδιαγραφών του προϊόντος στην οποία βασίζεται η ευνοϊκή του απόφαση, δυνάμει του άρθρου 46 παράγραφος 4, δημοσιεύεται και, αφετέρου, παρέχει ηλεκτρονική πρόσβαση στις προδιαγραφές του προϊόντος.

Άρθρο 9 Μεταβατική εθνική προστασία

Ένα κράτος μέλος μπορεί, μόνον μεταβατικά, να παρέχει προστασία σε όνομα βάσει του παρόντος κανονισμού, σε εθνικό επίπεδο, με ισχύ από την ημερομηνία υποβολής αίτησης στην Επιτροπή.

Η εθνική αυτή προστασία παύει την ημερομηνία κατά την οποία είτε λαμβάνεται απόφαση σχετικά με την καταχώριση βάσει του παρόντος κανονισμού είτε η αίτηση ανακαλείται.

Αρμόδιο για τις συνέπειες αυτής της εθνικής προστασίας, όταν μια ονομασία δεν είναι καταχωρισμένη βάσει του παρόντος κανονισμού, είναι αποκλειστικά το οικείο κράτος μέλος.

Τα μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη βάσει του πρώτου εδαφίου παράγουν αποτελέσματα μόνο σε εθνικό επίπεδο και δεν θίγουν το ενδοενωσιακό ή το διεθνές εμπόριο.

Άρθρο 10 Λόγοι ένστασης

1. Η δήλωση ένστασης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 48 παράγραφος 1 είναι αποδεκτή μόνον εάν έχει ληφθεί από την Επιτροπή εμπρόθεσμα και εάν:

α) δεικνύει μη συμμόρφωση με τους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 5·

β) δεικνύει ότι η καταχώριση του προτεινόμενου ονόματος θα αντέβαινε στην παράγραφο 2 ή 3 του άρθρου 6·

γ) δεικνύει ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας θα ζημίωνε την ύπαρξη πλήρως ή μερικώς ταυτόσημης ονομασίας ή εμπορικού σήματος ή την ύπαρξη προϊόντων που κυκλοφορούν νομίμως στην αγορά επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που αναφέρεται στο στοιχείο α) του άρθρου 47 παράγραφος 2 · ή

δ) παρέχει λεπτομέρειες από τις οποίες μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το όνομα για το οποίο ζητείται καταχώριση είναι κοινό.

2. Οι λόγοι ένστασης αξιολογούνται ως προς την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 11 Μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων

1. Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, καταρτίζει και διατηρεί ενημερωμένο το μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων οι οποίες έχουν αναγνωριστεί βάσει του παρόντος συστήματος. Το μητρώο είναι διαθέσιμο στο κοινό.

2. Οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις που αφορούν προϊόντα τρίτων χωρών τα οποία προστατεύονται στην Ένωση βάσει διεθνούς συμφωνίας στην οποία η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος μπορούν να καταχωριστούν στο μητρώο. Τα εν λόγω ονόματα καταχωρίζονται στο μητρώο ως προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, εκτός εάν στην εν λόγω συμφωνία χαρακτηρίζονται ρητά ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης βάσει του παρόντος κανονισμού.

3. Η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, να καθορίσει την μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου.

Άρθρο 12 Ονόματα, σύμβολα και ενδείξεις

1. Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις μπορούν να χρησιμοποιούνται από οποιαδήποτε επιχείρηση διαθέτει στο εμπόριο προϊόν το οποίο συμμορφώνεται με τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

2. Θεσπίζονται ενωσιακά σύμβολα προοριζόμενα να προβάλλουν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις.

3. Στην περίπτωση των προϊόντων καταγωγής Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που έχει καταχωριστεί σύμφωνα με τις διαδικασίες του παρόντος κανονισμού, εμφανίζονται στην επισήμανση οι ενδείξεις «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» ή «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη» ή τα ενωσιακά σύμβολα που συσχετίζονται με αυτές. Επιπροσθέτως, μπορούν να εμφανίζονται στην επισήμανση τα αντίστοιχα αρκτικόλεξα «ΠΟΠ» ή «ΠΓΕ».

4. Στην περίπτωση των προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών τα οποία διατίθενται στο εμπόριο με ονομασία εγγεγραμμένη στο μητρώο, μπορούν να εμφαίνονται στην επισήμανση οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 και τα ενωσιακά σύμβολα που συσχετίζονται με αυτές.

5. Για να εξασφαλιστεί ότι παρέχεται στον καταναλωτή η κατάλληλη ενημέρωση, η Επιτροπή ορίζει, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των συμβόλων της Ένωσης καθώς και κανόνες σχετικά με την επισήμανση των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων γλωσσικών εκδόσεων που πρέπει να χρησιμοποιούνται.

Άρθρο 13 Προστασία

1. Οι καταχωρισμένες ονομασίες προστατεύονται από:

α) κάθε άμεση ή έμμεση εμπορική χρήση καταχωρισμένες ονομασίας για προϊόντα που δεν καλύπτονται από την καταχώριση, εφόσον τα προϊόντα αυτά είναι συγκρίσιμα με τα προϊόντα που έχουν καταχωριστεί με την ονομασία αυτή ή εφόσον η χρήση αυτή αποτελεί εκμετάλλευση της φήμης της προστατευόμενης ονομασίας·

β) κάθε κατάχρηση, παραποίηση ή επίκληση, έστω και αν αναφέρεται η πραγματική καταγωγή του προϊόντος ή της υπηρεσίας ή εάν η προστατευόμενη ονομασία είναι μεταφρασμένη ή συνοδεύεται από εκφράσεις όπως «στυλ», «τύπος», «μέθοδος», «όπως παράγεται στ.», «απομίμηση» ή άλλες ανάλογες·

γ) οποιαδήποτε άλλη ψευδή ή παραπλανητική ένδειξη, όσον αφορά την προέλευση, την καταγωγή, τη φύση ή τις βασικές ιδιότητες του προϊόντος, αναγραφόμενη στη συσκευασία ή στο περιτύλιγμα, στο διαφημιστικό υλικό ή σε έγγραφα που αφορούν το συγκεκριμένο προϊόν, καθώς και τη χρησιμοποίηση για τη συσκευασία του προϊόντος δοχείου που μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη εντύπωση ως προς την καταγωγή του·

δ) οποιαδήποτε άλλη πρακτική, ικανή να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.

Όταν η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη περιέχει ένα όνομα προϊόντος που θεωρείται κοινό, η χρήση αυτού του κοινού ονόματος δεν θεωρείται ότι αντιβαίνει στα στοιχεία α) και β) του πρώτου εδαφίου.

2. Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις δεν μπορούν να καταστούν γενικές.

3. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα διοικητικά και δικαστικά μέτρα ώστε να προλαμβάνεται ή να παύει η αθέμιτη χρήση προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης ή γεωγραφικών ενδείξεων που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ιδίως κατόπιν αίτησης ομάδας παραγωγών όπως προβλέπεται στο άρθρο 42 στοιχείο α).

Άρθρο 14 Σχέσεις μεταξύ εμπορικών σημάτων, ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων

1. Όταν μια ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη έχει καταχωριστεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, απορρίπτεται η καταχώριση εμπορικού σήματος του οποίου η χρήση θα αντέβαινε στο άρθρο 13 και το οποίο αφορά τον ίδιο τύπο προϊόντων, εάν η αίτηση καταχώρισης του εμπορικού σήματος υποβληθεί μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης στην Επιτροπή

Τα εμπορικά σήματα που έχουν καταχωριστεί κατά παράβαση του πρώτου εδάφιου ακυρώνονται.

2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 4, ένα εμπορικό σήμα του οποίου η χρήση αντιβαίνει στο άρθρο 13, για το οποίο έχει υποβληθεί αίτηση καταχώρισης ή το οποίο έχει καταχωριστεί ή έχει καθιερωθεί με καλόπιστη χρήση στο έδαφος της Κοινότητας, εάν προβλέπεται η δυνατότητα αυτή από τη σχετική νομοθεσία, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία υποβλήθηκε στην Επιτροπή η αίτηση για προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης, μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται και να ανανεωθεί για το οικείο προϊόν κατά παρέκκλιση της καταχώρισης της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης, υπό τον όρο ότι δεν υπάρχουν λόγοι για την ακύρωση ή την ανάκλησή του βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 του Συμβουλίου ης 26ης Φεβρουαρίου 2009 για το κοινοτικό σήμα[38] ή της οδηγίας 2008/95/ΕΚ. Στις περιπτώσεις αυτές, επιτρέπεται η χρήση της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης καθώς και η χρήση των σχετικών εμπορικών σημάτων.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν κατά παρέκκλιση των διατάξεων της οδηγίας 2008/95/ΕΚ.

Άρθρο 15 Προσωρινές παρεκκλίσεις όσον αφορά τη χρήση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 14, τα προϊόντα καταγωγής κράτους μέλους ή τρίτης χώρας, πλην της χώρας του αιτούντος, των οποίων η ονομασία περιλαμβάνει ή περιέχει όνομα που αντιβαίνει στο άρθρο 13 παράγραφος 1, μπορούν να εξακολουθήσουν να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία για μεταβατική περίοδο έως πέντε ετών, μόνον όταν από αποδεκτή βάσει του άρθρου 48 δήλωση ένστασης προκύπτει ότι:

α) η καταχώριση της ονομασίας θα έβλαπτε την ύπαρξη μιας πλήρως ή μερικώς ταυτόσημης ονομασίας ή·

β) τα συγκεκριμένα προϊόντα έχουν διατεθεί νόμιμα στο εμπόριο με τις σχετικές ονομασίες, στην οικεία επικράτεια, επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 47 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο.

2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 14, η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων, να αποφασίσει να παρατείνει την διάρκεια της αναφερόμενης στην παράγραφο 1 μεταβατικής περιόδου σε 15 έτη, σε πλήρως αιτιολογημένες περιπτώσεις, όταν διαπιστώνεται ότι η ονομασία που δεν πληροί τις προδιαγραφές δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ με σκοπό να αποκομιστεί όφελος από τη φήμη της καταχωρισμένης ονομασίας και ότι ο καταναλωτής δεν έχει ή δεν θα μπορούσε να έχει παραπλανηθεί ως προς την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.

3. Όταν χρησιμοποιείται ονομασία που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2, η ένδειξη της χώρας καταγωγής πρέπει να εμφαίνεται στην ετικέτα σαφώς και ευκρινώς.

4. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προσωρινές δυσκολίες με τον μακροπρόθεσμο στόχο να συμμορφώνονται όλοι οι παραγωγοί με τις προδιαγραφές, το κράτος μέλος μπορεί επίσης να εγκρίνει μεταβατική περίοδο έως 10 ετών, με ισχύ από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή, υπό τον όρο ότι οι σχετικοί παραγωγοί έχουν διαθέσει στο εμπόριο το εν λόγω προϊόν νόμιμα, χρησιμοποιώντας τα σχετικά ονόματα αδιαλείπτως επί τα πέντε τουλάχιστον έτη που προηγούνται της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών, σε προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που αναφέρεται σε γεωγραφική περιοχή που ανήκει σε τρίτη χώρα.

Αυτές οι μεταβατικές περίοδοι αναγράφονται στον φάκελο της αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2.

Άρθρο 16 Μεταβατικές διατάξεις

1. Τα ονόματα που καταχωρίζονται στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 καταχωρίζονται αυτομάτως στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 11 του παρόντος κανονισμού. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 7. Τυχόν ειδικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις αυτές, εξακολουθούν να ισχύουν.

2. Προκειμένου να προστατευθούν τα δικαιώματα και το έννομο συμφέρον των παραγωγών ή των ενδιαφερομένων, η Επιτροπή μπορεί, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, να θεσπίζει πρόσθετους μεταβατικούς κανόνες.

3. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος συνύπαρξης ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων με εμπορικά σήματα που ίσχυε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006.

Τίτλος III

ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ

Άρθρο 17 Στόχος

Καθιερώνεται σύστημα για ειδικά παραδοσιακά προϊόντα εγγυημένα με σκοπό να υποστηριχθούν οι παραγωγοί παραδοσιακών προϊόντων κατά την εμπορική προώθηση και τη γνωστοποίηση στους καταναλωτές των στοιχείων που προσδίδουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν.

Άρθρο 18 Κριτήρια

1. Ένα όνομα είναι επιλέξιμο για καταχώριση ως ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο όταν περιγράφει ένα ιδιότυπο μεταποιημένο προϊόν το οποίο:

α) έχει παραχθεί με τρόπο παραγωγής και σύνθεση που αντιστοιχούν στην παραδοσιακή πρακτική για το προϊόν αυτό και

β) παράγεται από πρώτες ύλες ή συστατικά που είναι τα παραδοσιακώς χρησιμοποιούμενα.

2. Για να καταχωρισθεί, ένα όνομα πρέπει:

α) να χρησιμοποιείται κατά παράδοση για παραπομπή στο ιδιότυπο προϊόν· ή

β) να προσδιορίζει την παραδοσιακή μορφή του προϊόντος.

3. Ένα όνομα δεν μπορεί να καταχωριστεί εάν αφορά μόνον ισχυρισμούς γενικής φύσης που χρησιμοποιούνται για ένα σύνολο προϊόντων ή ισχυρισμούς που προβλέπονται από ιδιαίτερη ενωσιακή νομοθεσία.

4. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του συστήματος, η Επιτροπή μπορεί, μέσω πράξεων κατ’εξουσιοδότηση, να ορίσει περαιτέρω τα απαιτούμενα κριτήρια επιλεξιμότητας.

Άρθρο 19 Προδιαγραφές προϊόντος

1. Για να είναι επιλέξιμο για καταχώριση ως ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο, ένα προϊόν συμμορφώνεται με προδιαγραφές που περιλαμβάνουν:

α) την προτεινόμενη για καταχώριση ονομασία, στις κατάλληλες γλωσσικές εκδόσεις·

β) περιγραφή του προϊόντος συμπεριλαμβανομένων των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του, από την οποία προκύπτει η ιδιοτυπία του προϊόντος·

γ) περιγραφή της μεθόδου παραγωγής την οποία πρέπει να ακολουθούν οι παραγωγοί, συμπεριλαμβανομένου του είδους και των χαρακτηριστικών των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών ή συστατικών, και της μεθόδου παρασκευής του προϊόντος και

δ) τα κύρια στοιχεία του παραδοσιακού χαρακτήρα του προϊόντος.

2. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι προδιαγραφές προϊόντος παρέχουν ουσιαστικές και περιεκτικές πληροφορίες, η Επιτροπή μπορεί, με κατ’εξουσιοδότηση πράξεις, να θεσπίζει κανόνες όσον αφορά την εκπόνηση των προδιαγραφών προϊόντος.

Άρθρο 20 Περιεχόμενο της αίτησης καταχώρισης

1. Η αίτηση καταχώρισης ονόματος ως ειδικού παραδοσιακού προϊόντος εγγυημένου, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 ή 5, περιλαμβάνει:

α) το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β) τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 19.

2. Ο φάκελος αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 46 παράγραφος 4 περιλαμβάνει:

α) τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και

β) δήλωση του κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία θεωρεί πως η αίτηση που υποβλήθηκε από την αιτούσα ομάδα και ανταποκρίνεται στα κριτήρια λήψης ευνοϊκής απόφασης πληροί τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού και των διατάξεων που έχουν θεσπιστεί δυνάμει αυτού.

Άρθρο 21 Λόγοι ένστασης

1. Η δήλωση ένστασης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 48 παράγραφος 1 είναι αποδεκτή μόνον εάν έχει ληφθεί από την Επιτροπή εμπρόθεσμα και εάν

α) αιτιολογεί επαρκώς την άποψη ότι η προτεινόμενη καταχώριση είναι ασυμβίβαστη με τους όρους του παρόντος κανονισμού, ή

β) εκθέτει εκτενώς την ύπαρξη προγενέστερης χρήσης ονόματος την οποία θα μπορούσε να βλάψει η προτεινόμενη καταχώριση.

2. Τα κριτήρια που αναφέρονται στο στοιχείο β) της παραγράφου 1 αξιολογούνται σε σχέση με την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 22 Μητρώο ειδικών παραδοσιακών προϊόντων εγγυημένων

1. Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, καταρτίζει και διατηρεί ενημερωμένο το μητρώο ειδικών παραδοσιακών προϊόντων εγγυημένων που έχουν αναγνωριστεί βάσει του παρόντος συστήματος. Το μητρώο είναι διαθέσιμο στο κοινό.

2. Η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, να καθορίσει την μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου.

Άρθρο 23 Ονόματα, σύμβολα και ενδείξεις

1. Ένα όνομα καταχωρισμένο ως ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο μπορεί να χρησιμοποιείται από οποιαδήποτε επιχείρηση διαθέτει στο εμπόριο προϊόν το οποίο συμμορφώνεται με τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

2. Θεσπίζεται ενωσιακό σύμβολο προοριζόμενο για την προβολή του συστήματος των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων.

3. Στην περίπτωση προϊόντων καταγωγής Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο ως ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο και έχουν καταχωριστεί σύμφωνα με τη διαδικασία του παρόντος κανονισμού, εμφανίζεται στην επισήμανση το σύμβολο που αναφέρεται στην παράγραφο 2, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4.

Το σύμβολο χρησιμοποιείται προαιρετικά στην επισήμανση των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων που παράγονται εκτός Ένωσης.

Το σύμβολο που αναφέρεται στην παράγραφο 2 μπορεί να συμπληρώνεται ή να αντικαθίσταται από την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο».

4. Για να εξασφαλιστεί ότι παρέχεται στον καταναλωτή η κατάλληλη ενημέρωση, η Επιτροπή ορίζει, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συμβόλου της Ένωσης, καθώς και κανόνες σχετικά με την επισήμανση των προϊόντων που φέρουν την ένδειξη «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων γλωσσικών εκδόσεων που πρέπει να χρησιμοποιούνται.

Άρθρο 24 Περιορισμοί στη χρήση καταχωρισμένων ονομασιών

1. Οι καταχωρισμένες ονομασίες προστατεύονται από κάθε κατάχρηση, παραποίηση ή επίκληση ή κάθε άλλη πρακτική ικανή να παραπλανήσει τον καταναλωτή.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι δεν προκαλείται σύγχυση μεταξύ των ονομασιών πώλησης που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο και των καταχωρισμένων ονομασιών.

3. Η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων, να θεσπίζει κανόνες προστασίας των εγγυημένων ειδικών παραδοσιακών προϊόντων.

Άρθρο 25 Μεταβατικές διατάξεις

1. Τα ονόματα που καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και δηλώνουν προϊόντα τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος τίτλου, εγγράφονται αυτόματα στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 22 του παρόντος κανονισμού. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 19. Τυχόν ειδικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις αυτές, εξακολουθούν να ισχύουν. Τα ονόματα που δηλώνουν προϊόντα τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος τίτλου μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται υπό τις προϋποθέσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006, έως την 31η Δεκεμβρίου 2017.

2. Τα ονόματα που έχουν καταχωριστεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 1 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο και του άρθρου 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006, συμπεριλαμβανόμενων αυτών που έχουν καταχωριστεί βάσει των αιτήσεων που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 55 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται υπό τις προϋποθέσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006, έως την 31η Δεκεμβρίου 2017.

3. Προκειμένου να προστατευθούν τα δικαιώματα και το έννομο συμφέρον των παραγωγών ή των ενδιαφερομένων, η Επιτροπή μπορεί, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, να θεσπίσει πρόσθετους μεταβατικούς κανόνες.

Τίτλος IV

ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

Άρθρο 26 Στόχος

Καθιερώνεται σύστημα προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας με σκοπό να διευκολυνθούν οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων τα οποία διαθέτουν χαρακτηριστικά ή στοιχεία παραγωγής που προσδίδουν προστιθέμενη αξία να γνωστοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά ή στοιχεία στην εσωτερική αγορά, και ιδίως να υποστηρίζουν και να συμπληρώνουν τα ειδικά πρότυπα εμπορίας.

Άρθρο 27 Υφιστάμενες προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας

1. Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας που καλύπτονται από το παρόν σύστημα κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού καθώς και οι νομοθετικές πράξεις που προβλέπουν τις εν λόγω ενδείξεις και τους όρους χρήσης τους παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού .

2. Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παραμένουν σε ισχύ έως ότου τροποποιηθούν ή ακυρωθούν δυνάμει του άρθρου 28.

Άρθρο 28 Δέσμευση, τροποποίηση και ακύρωση

Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι προσδοκίες των καταναλωτών, η εξέλιξη των επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων, η κατάσταση της αγοράς και οι εξελίξεις στα πρότυπα εμπορίας και στα διεθνή πρότυπα, η Επιτροπή μπορεί, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων:

α) να δεσμεύει πρόσθετες προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, καθορίζοντας τους όρους χρήσης τους,

β) να τροποποιεί τους όρους χρήσης μιας προαιρετικής ένδειξης ποιότητας ή

γ) να ακυρώνει μια προαιρετική ένδειξη ποιότητας.

Άρθρο 29 Πρόσθετες προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας

1. Οι πρόσθετες προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:

α) η ένδειξη αφορά χαρακτηριστικό του προϊόντος ή στοιχείο της μεθόδου γεωργικής παραγωγής ή μεταποίησης·

β) η χρήση της ένδειξης προσθέτει αξία στο προϊόν σε σύγκριση με παρεμφερές προϊόν και

γ) το προϊόν έχει διατεθεί στο εμπόριο με προσδιορισμό του χαρακτηριστικού ή στοιχείου που αναφέρεται στο σημείο α) έτσι ώστε να το γνωρίζουν οι καταναλωτές σε πολλά κράτη μέλη.

Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη κάθε συναφές διεθνές πρότυπο.

2. Οι προαιρετικές ενδείξεις που περιγράφουν τεχνικές ιδιότητες του προϊόντος για τους σκοπούς της εφαρμογής υποχρεωτικών προτύπων εμπορίας και δεν προορίζονται για την ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με αυτές τις ιδιότητες του προϊόντος δεν δεσμεύονται στο πλαίσιο του παρόντος συστήματος.

3. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες ορισμένων κλάδων, καθώς και οι προσδοκίες των καταναλωτών, η Επιτροπή μπορεί, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, να καθορίσει τους λεπτομερείς κανόνες που αφορούν τα κριτήρια τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 30 Περιορισμοί χρήσης

1. Μια προαιρετική ένδειξη ποιότητας μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον για την περιγραφή προϊόντων τα οποία συμμορφώνονται με τους αντίστοιχους όρους χρήσης.

2. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι η επισήμανση του προϊόντος δεν προκαλεί σύγχυση με τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας.

3. Η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων, να θεσπίζει κανόνες χρήσης των προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας.

Άρθρο 31 Παρακολούθηση

Τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους, βασισμένους σε ανάλυση κινδύνου, για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παρόντος τίτλου και, σε περίπτωση παραβάσεων, επιβάλλουν τις ενδεδειγμένες διοικητικές κυρώσεις.

Τίτλος V

ΚΟΙΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Κεφάλαιο Ι Επίσημοι έλεγχοι για τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης, τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και τα ειδικά παραδοσιακά προϊόντα εγγυημένα

Άρθρο 32 Πεδίο εφαρμογής

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται για τα συστήματα ποιότητας που προβλέπονται στους τίτλους II και III.

Άρθρο 33 Ορισμός των αρμοδίων αρχών

1. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004, τα κράτη μέλη ορίζουν μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές που είναι επιφορτισμένες με τη διενέργεια επίσημων ελέγχων προκειμένου να εξακριβωθεί η συμμόρφωση προς τις νομικές απαιτήσεις που αφορούν τα συστήματα ποιότητας τα οποία θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Οι διαδικασίες και απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στους επίσημους ελέγχους που διενεργούνται προκειμένου να εξακριβωθεί η συμμόρφωση προς τις νομικές απαιτήσεις που αφορούν τα συστήματα ποιότητας για όλα τα προϊόντα που καλύπτονται από το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.

2. Οι αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχουν επαρκή εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

3. Οι επίσημοι έλεγχοι περιλαμβάνουν:

α) εξακρίβωση της συμμόρφωσης ενός προϊόντος προς τις αντίστοιχες προδιαγραφές προϊόντος και

β) επιτήρηση της χρήσης των καταχωρισμένων ονομασιών για την περιγραφή προϊόντων που διατίθεται στο εμπόριο, σύμφωνα με το άρθρο 13, προκειμένου για τις ονομασίες που καταχωρίζονται βάσει του τίτλου ΙΙ, και με το άρθρο 24, προκειμένου για τις ονομασίες που καταχωρίζονται βάσει του τίτλου III.

Άρθρο 34 Εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές προϊόντος

1. Όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης, τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και τις ενδείξεις «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» οι οποίες αφορούν προϊόν καταγωγής Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές του προϊόντος, πριν από τη διάθεση του προϊόντος στο εμπόριο, εξασφαλίζεται από:

α) μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές, που αναφέρονται στο άρθρο 33 του παρόντος κανονισμού, ή/και

β) έναν ή περισσότερους οργανισμούς ελέγχου κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, οι οποίοι λειτουργούν ως οργανισμοί πιστοποίησης προϊόντων.

Το κόστος της εν λόγω εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές μπορεί να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις που υπόκεινται σε αυτούς τους ελέγχους.

2. Όσον αφορά τις ονομασίες προέλευσης, τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις ενδείξεις «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο» οι οποίες αφορούν προϊόν καταγωγής τρίτης χώρας, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές, πριν από τη διάθεση του προϊόντος στο εμπόριο, εξασφαλίζεται από:

α) μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές που ορίζει η τρίτη χώρα ή/και

β) έναν ή περισσότερους οργανισμούς πιστοποίησης προϊόντων.

3. Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των οργανισμών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και ενημερώνουν περιοδικά τον σχετικό κατάλογο.

Η Επιτροπή δημοσιοποιεί το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των οργανισμών που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και ενημερώνει περιοδικά τον σχετικό κατάλογο.

4. Η Επιτροπή μπορεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, να ορίσει τα μέσα δημοσιοποίησης του ονόματος και της διεύθυνσης των οργανισμών πιστοποίησης προϊόντων οι οποίοι αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

Άρθρο 35 Επιτήρηση της χρήσης των ονομασιών στην αγορά

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το όνομα και τη διεύθυνση των αρμοδίων αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 33. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί το όνομα και τη διεύθυνση των εν λόγω αρχών.

Άρθρο 36 Ανάθεση καθηκόντων σε φορείς ελέγχου

1. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να αναθέτουν σε έναν ή περισσότερους οργανισμούς ελέγχου συγκεκριμένα καθήκοντα που συνδέονται με τους επισήμους ελέγχους των συστημάτων ποιότητας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2. Οι εν λόγω φορείς ελέγχου διαπιστεύονται σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 45011 ή τον οδηγό ISO/IEC Guide 65 (Γενικές απαιτήσεις για φορείς που διαχειρίζονται συστήματα πιστοποίησης προϊόντων).

3. Η διαπίστευση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 μπορεί να εκτελεστεί μόνον από:

α) εθνικό οργανισμό διαπίστευσης εντός της Ένωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 ή

β) οργανισμό διαπίστευσης εκτός της Ένωσης ο οποίος είναι συμβαλλόμενο μέρος πολυμερούς συμφωνίας αναγνώρισης υπό την αιγίδα του Διεθνούς Φόρουμ Διαπίστευσης.

Άρθρο 37 Προγραμματισμός των ελέγχων και υποβολή σχετικών εκθέσεων

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο έλεγχος υποχρεώσεων βάσει του παρόντος κεφαλαίου περιλαμβάνεται ρητά σε χωριστό τμήμα των πολυετών εθνικών σχεδίων ελέγχου σύμφωνα με τα άρθρα 41, 42 και 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2. Οι ετήσιες εκθέσεις που αφορούν τον έλεγχο υποχρεώσεων βάσει του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνουν χωριστό τμήμα με τις πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 44 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

Κεφάλαιο IIΕπιφυλάξεις όσον αφορά ορισμένες προγενέστερες χρήσεις

Άρθρο 38 Γενικές ενδείξεις

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 13, ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη χρήση ενδείξεων οι οποίες χαρακτηρίζονται ως γενικές στην Ένωση, ακόμη και στις περιπτώσεις που η γενική ένδειξη αποτελεί τμήμα ονομασίας προστατευόμενης βάσει συστήματος ποιότητας.

3. Για να διαπιστωθεί αν μια ένδειξη έχει καταστεί γενική, λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες, και ιδίως:

α) η υφιστάμενη κατάσταση στα κράτη μέλη και στις περιοχές κατανάλωσης·

β) οι σχετικές εθνικές ή ενωσιακές νομοθετικές πράξεις.

4. Προκειμένου να προστατευθούν πλήρως τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων μερών η Επιτροπή μπορεί, μέσω πράξεων κατ’εξουσιοδότηση, να θεσπίσει πρόσθετους κανόνες για τον προσδιορισμό του γενικού χαρακτήρα των ονομασιών ή ενδείξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 39 Φυτικές ποικιλίες και ζωικές φυλές

1. Όταν μία ονομασία ή ένδειξη, προστατευόμενη ή δεσμευμένη βάσει συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο II, III ή IV, περιέχει ή συνίσταται από το όνομα φυτικής ποικιλίας ή ζωικής φυλής, ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει την διάθεση στο εμπόριο προϊόντος του οποίου η επισήμανση περιλαμβάνει το εν λόγω όνομα φυτικής ποικιλίας ή ζωικής φυλής, εφόσον:

α) το εν λόγω προϊόν συνίσταται ή προέρχεται από τη συγκεκριμένη ποικιλία ή φυλή,

β) δεν παραπλανώνται οι καταναλωτές,

γ) η χρήση του ονόματος της ποικιλίας ή φυλής δεν θίγει τον ισότιμο ανταγωνισμό,

δ) η χρήση δεν συνιστά εκμετάλλευση της φήμης της προστατευόμενης ένδειξης και

ε) στην περίπτωση του συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο II, η παραγωγή και εμπορία προϊόντων της ποικιλίας ή φυλής με το εν λόγω όνομα είχε υπερβεί τα όρια της περιοχής καταγωγής πριν από την ημερομηνία υποβολής αίτησης καταχώρισης της γεωγραφικής ένδειξης.

2. Προκειμένου να διασαφηνιστεί περαιτέρω η έκταση των δικαιωμάτων και ελευθεριών των επιχειρήσεων του διατροφικού κλάδου να χρησιμοποιούν το όνομα φυτικής ποικιλίας ή ζωικής φυλής που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή μπορεί, μέσω πράξεων κατ’εξουσιοδότηση, να καθορίζει κανόνες για τον προσδιορισμό της χρήσης ονομάτων αυτού του είδους.

Άρθρο 40 Σχέση με τη διανοητική ιδιοκτησία

Τα συστήματα ποιότητας που περιγράφονται στους τίτλους III και IV εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των κανόνων της Ένωσης ή των κρατών μελών που διέπουν τη διανοητική ιδιοκτησία, και ιδίως αυτών που αφορούν ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις, καθώς και εμπορικά σήματα.

Κεφάλαιο IIIΕνδείξεις και σύμβολα του συστήματος ποιότητας και ρόλος των παραγωγών

Άρθρο 41 Προστασία ενδείξεων και συμβόλων

1. Οι ενδείξεις, συντμήσεις και σύμβολα που παραπέμπουν στα συστήματα ποιότητας μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο στην επισήμανση προϊόντων που παράγονται σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος ποιότητας στο οποίο εφαρμόζονται. Αυτό ισχύει ιδίως για τις ακόλουθες ενδείξεις, συντμήσεις και σύμβολα:

α) «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης», «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη», «γεωγραφική ένδειξη», «ΠΟΠ», «ΠΓΕ», και τα συναφή σύμβολα, που προβλέπονται στον τίτλο II·

β) «ειδικό παραδοσιακό προϊόν εγγυημένο», «ΕΠΠΕ», και το συναφές σύμβολο, που προβλέπονται στον τίτλο III.

2. Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) μπορεί να χρηματοδοτεί κεντρικά, με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή εξ ονόματός της, διοικητική στήριξη που αφορά την ανάπτυξη, την προπαρασκευαστική εργασία, την παρακολούθηση, τη διοικητική και νομική υποστήριξη, την υπεράσπιση ενώπιον της δικαιοσύνης, τα τέλη καταχώρισης, τα τέλη ανανέωσης, τα έξοδα επιτήρησης των σημάτων, τα δικαστικά έξοδα και κάθε άλλο σχετικό μέτρο απαραίτητο για την προστασία της χρήσης των ενδείξεων, συντμήσεων και συμβόλων που παραπέμπουν στα συστήματα ποιότητας από κατάχρηση, παραποίηση, επίκληση ή κάθε άλλη πρακτική που μπορεί να παραπλανήσει τον καταναλωτή, εντός της Ένωσης και στις τρίτες χώρες.

3. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες ενιαίας προστασίας των ενδείξεων, συντμήσεων και συμβόλων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 42 Ρόλος των ομάδων

Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για τις οργανώσεις παραγωγών και τις διακλαδικές οργανώσεις, που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, μια ομάδα δικαιούται:

α) να συμβάλλει στη διασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων της που κυκλοφορούν στο εμπόριο μέσω της παρακολούθησης της χρήσης της ονομασίας στις εμπορικές συναλλαγές και, εάν είναι αναγκαίο, μέσω της ενημέρωσης των αρμοδίων αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 33, εντός του πλαισίου του άρθρου 13 παράγραφος 3·

β) να αναπτύσσει δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης που αποσκοπούν στην ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα στοιχεία του προϊόντος τα οποία του προσδίδουν προστιθέμενη αξία·

γ) να αναπτύσσει δραστηριότητες που σχετίζονται με την εξασφάλιση της συμμόρφωσης ενός προϊόντος προς τις προδιαγραφές του·

δ) να λαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση των επιδόσεων αποτελεσματικότητας του συστήματος, που περιλαμβάνουν την ανάπτυξη οικονομικής εμπειρογνωμοσύνης, την εκπόνηση οικονομικών αναλύσεων, τη διάδοση οικονομικών στοιχείων για το σύστημα και την παροχή συμβουλών στους παραγωγούς.

Άρθρο 43 Δικαίωμα χρήσης των συστημάτων

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι κάθε επιχείρηση που συμμορφώνεται προς τους κανόνες των τίτλων ΙΙ και ΙΙΙ δικαιούται να καλύπτεται από σύστημα ελέγχου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 34.

2. Οι επιχειρήσεις που παράγουν και αποθηκεύουν ειδικό παραδοσιακό προϊόν ή προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή οι οποίες διαθέτουν στο εμπόριο ειδικό παραδοσιακό προϊόν ή προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη υπόκεινται επίσης στο σύστημα ελέγχων που αναφέρεται στο κεφάλαιο Ι του παρόντος τίτλου.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να ενταχθούν σε ένα σύστημα ποιότητας από τα προβλεπόμενα στους τίτλους III και IV, τηρώντας τους κανόνες του, είναι σε θέση να το πράξουν και δεν αντιμετωπίζουν εμπόδια στη συμμετοχή τους τα οποία είναι μεροληπτικά ή, με άλλο τρόπο, δεν βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια.

Άρθρο 44 Τέλη

Με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 και ιδίως των διατάξεων του κεφαλαίου VI του τίτλου II, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών διαχείρισης των συστημάτων ποιότητας, στις οποίες περιλαμβάνονται αυτές που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων, των δηλώσεων ένστασης, των αιτήσεων τροποποίησης και των αιτημάτων ακύρωσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

Κεφάλαιο IV

Διαδικασίες υποβολής αιτήσεων και καταχώρισης για ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και ειδικά παραδοσιακά προϊόντα εγγυημένα

Άρθρο 45 Πεδίο εφαρμογής των διαδικασιών υποβολής αιτήσεων

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται στα συστήματα ποιότητας που προβλέπονται στους τίτλους ΙΙ και ΙΙΙ.

Άρθρο 46 Αίτηση καταχώρισης ονομασιών

1. Αιτήσεις καταχώρισης ονομασιών βάσει των συστημάτων ποιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 45 μπορούν να υποβληθούν μόνον από ομάδες.

Υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις, ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να εξομοιώνεται προς ομάδα.

Προκειμένου να αποφεύγονται δυσανάλογες απαιτήσεις, η Επιτροπή μπορεί, μέσω πράξεων κατ’εξουσιοδότηση, να ορίσει τις εξαιρετικές προϋποθέσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο.

2. Όταν η αίτηση βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο II αφορά γεωγραφική περιοχή κράτους μέλους ή η αίτηση βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο III συντάσσεται από ομάδα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, η αίτηση απευθύνεται στις αρχές του εν λόγω κράτους μέλους.

Το κράτος μέλος εξετάζει την αίτηση με τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του αντίστοιχου συστήματος.

3. Στο πλαίσιο της εξέτασης που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο, το κράτος μέλος κινεί εθνική διαδικασία ένστασης, εξασφαλίζοντας την αναγκαία δημοσιότητα της εν λόγω αίτησης και προβλέποντας εύλογο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει στην επικράτειά του, μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

4. Εάν, μετά την αξιολόγηση κάθε υποβληθείσας ένστασης, το κράτος μέλος θεωρεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, μπορεί να λάβει ευνοϊκή απόφαση και να καταθέσει στην Επιτροπή φάκελο αίτησης.

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει τη δημοσιοποίηση της ευνοϊκής του απόφασης και ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον διαθέτει δυνατότητες προσφυγής.

5. Όταν η αίτηση βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο II αφορά γεωγραφική περιοχή τρίτης χώρας ή η αίτηση βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο III συντάσσεται από ομάδα εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή, είτε απευθείας ή μέσω των αρχών της εν λόγω τρίτης χώρας.

6. Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή έχουν συνταχθεί σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

7. Προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία υποβολής αιτήσεων και να διασαφηνιστούν η μορφή και το περιεχόμενο των αιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν περισσότερα από ένα εθνικά εδάφη, η Επιτροπή μπορεί, μέσω πράξεων κατ’εξουσιοδότηση, να θεσπίσει τους αναγκαίους κανόνες.

Άρθρο 47 Εξέταση από την Επιτροπή και δημοσίευση που επιτρέπει την υποβολή ενστάσεων

1. Η Επιτροπή εξετάζει, με τα κατάλληλα μέσα, την αίτηση που της υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 46, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του αντίστοιχου συστήματος. Η εξέταση αυτή δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 6 μήνες.

Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, δημοσιοποιεί τον κατάλογο των ονομασιών για τις οποίες της έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταχώρισης, καθώς και την ημερομηνία υποβολής τους.

2. Όταν, βάσει της εξέτασης που διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή κρίνει ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54:

α) προκειμένου για αιτήσεις βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο II, το ενιαίο έγγραφο και την παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών προϊόντος·

β) προκειμένου για αιτήσεις βάσει του συστήματος που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙΙ, τις προδιαγραφές.

Άρθρο 48 Διαδικασία ένστασης

1. Εντός δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης , μπορεί να υποβληθεί δήλωση ένστασης στην Επιτροπή είτε από τις αρχές κράτους μέλους ή τρίτης χώρας, είτε από φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα.

Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει σε κράτος μέλος άλλο από αυτό από το οποίο υποβλήθηκε η αίτηση, μπορεί να υποβάλει δήλωση ένστασης στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένο, εντός προθεσμίας που επιτρέπει την υποβολή ένστασης βάσει της παραγράφου 1.

2. Η Επιτροπή εξετάζει το παραδεκτό των ενστάσεων.

3. Όταν μια δήλωση ένστασης είναι παραδεκτή, η Επιτροπή καλεί την αρχή ή το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση και την αρχή ή το πρόσωπο που υπέβαλε την αίτηση να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις επί εύλογο χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες.

4. Όταν, κατόπιν των κατάλληλων διαβουλεύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 3, τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφος 2 τροποποιούνται σημαντικά, η Επιτροπή επαναλαμβάνει την εξέταση που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1.

5. Η δήλωση ένστασης και τα σχετικά έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 4 συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

6. Προκειμένου να θεσπιστούν σαφείς διαδικασίες και προθεσμίες για την υποβολή ένστασης, η Επιτροπή, μέσω πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση, καθορίζει κανόνες για τη διαδικασία ένστασης.

Άρθρο 49 Απόφαση σχετικά με την καταχώριση

1. Όταν, βάσει των πληροφοριών που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή κατόπιν της εξέτασης που διενήργησε δυνάμει του άρθρου 47 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, θεωρεί ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις καταχώρισης, αποφασίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, να απορρίψει την αίτηση.

2. Εάν η ένσταση που έχει υποβληθεί στην Επιτροπή είναι μη παραδεκτή δυνάμει του άρθρου 48, η Επιτροπή προβαίνει στην καταχώριση της ονομασίας, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54.

3. Εάν η ένσταση που έχει υποβληθεί στην Επιτροπή είναι παραδεκτή, η Επιτροπή, κατόπιν των κατάλληλων διαβουλεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 48 παράγραφος 3 και λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματά τους:

α) είτε, σε περίπτωση που έχει επιτευχθεί συμφωνία, καταχωρίζει την ονομασία, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, και, εάν είναι αναγκαίο, τροποποιεί τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί δυνάμει του άρθρου 47 παράγραφος 2, εφόσον αυτές οι τροποποιήσεις δεν είναι ουσιαστικές,

β) ή, σε περίπτωση που δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία, λαμβάνει απόφαση μέσω εκτελεστικών πράξεων.

4. Οι πράξεις καταχώρισης και οι αποφάσεις απόρριψης δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Άρθρο 50 Τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος

1. Μια ομάδα που έχει έννομο συμφέρον μπορεί να υποβάλει αίτηση έγκρισης μιας τροποποίησης των προδιαγραφών προϊόντος.

Οι αιτήσεις περιγράφουν και αιτιολογούν τις αιτούμενες τροποποιήσεις.

2. Εάν πρόκειται για μία ή περισσότερες τροποποιήσεις των προδιαγραφών που δεν είναι ήσσονος σημασίας, για την αίτηση τροποποίησης ακολουθείται η διαδικασία των άρθρων 46, 47, 48 και 49.

Ωστόσο, εάν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι ήσσονος σημασίας, η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων χωρίς τη συνδρομή της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 54, εγκρίνει ή απορρίπτει την αίτηση. Σε περίπτωση έγκρισης, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2.

Μια τροποποίηση δεν μπορεί να θεωρηθεί ήσσονος σημασίας εάν αφορά αλλαγή στην καταχωρισμένη ονομασία ή εάν προσθέτει περιορισμούς στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

3. Προκειμένου να διευκολυνθεί η διοικητική διαδικασία που αφορά τις αιτήσεις τροποποίησης, η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων, καθορίζει τον ορισμό και την έκταση των τροποποιήσεων ήσσονος σημασίας, καθώς και τη μορφή και το περιεχόμενο των αιτήσεων τροποποίησης.

Άρθρο 51 Ακύρωση

1. Η Επιτροπή μπορεί, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος φυσικού ή νομικού προσώπου που έχει έννομο συμφέρον, μέσω εκτελεστικών πράξεων, να ακυρώνει την καταχώριση μιας προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης ή ειδικού παραδοσιακού προϊόντος εγγυημένου στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όταν δεν εξασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τους όρους των προδιαγραφών,

β) όταν, επί πέντε τουλάχιστον έτη, δεν έχει διατεθεί στο εμπόριο προϊόν το οποίο να φέρει την ένδειξη του εγγυημένου ειδικού παραδοσιακού προϊόντος ή την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη.

Η Επιτροπή μπορεί, κατόπιν αιτήματος των παραγωγών του προϊόντος που διατίθεται στην αγορά με την καταχωρισμένη ονομασία, να ακυρώσει την αντίστοιχη καταχώριση.

2. Προκειμένου να οριστούν σαφείς διαδικασίες και να εξασφαλιστεί ότι παρέχεται σε όλα τα μέρη η δυνατότητα να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και το έννομο συμφέρον τους, η Επιτροπή, μέσω κατ’εξουσιοδότηση πράξεων, καθορίζει κανόνες όσον αφορά τη διαδικασία ακύρωσης.

Τίτλος VΙ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Κεφάλαιο Ι Διαδικαστικοί κανόνες

Άρθρο 52 Αρμοδιότητες της Επιτροπής

Πλην ρητής αντίθετης διάταξης του παρόντος κανονισμού, όταν της ανατίθενται εξουσίες, η Επιτροπή ενεργεί σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 53, όταν πρόκειται για πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, και σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 54, όταν πρόκειται για εκτελεστικές πράξεις.

Άρθρο 53 Πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση

1. Η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση, η οποία προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό, ανατίθεται στην Επιτροπή επ’αόριστον.

Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί συγχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

2. Η αρμοδιότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να ανακληθεί οποτεδήποτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο.

Το θεσμικό όργανο που κίνησε εσωτερική διαδικασία για τη λήψη απόφασης όσον αφορά την ανάκληση εξουσιοδότησης ενημερώνει τον άλλο νομοθέτη και την Επιτροπή, το αργότερο ένα μήνα πριν από τη λήψη της τελικής απόφασης, προσδιορίζοντας τις ανατεθείσες αρμοδιότητες που θα μπορούσαν να ανακληθούν και τους πιθανούς λόγους ανάκλησης.

Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει αμέσως ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία την οποία ορίζει. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη. Δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

3. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο δύνανται να διατυπώσουν αντιρρήσεις κατά της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης εντός διμήνου από την ημερομηνία κοινοποίησης. Με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες.

Αν κατά τη λήξη αυτής της προθεσμίας ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο έχει αντιταχθεί στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία που ορίζεται στις διατάξεις της.

Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη μπορεί να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αρχίσει να ισχύει πριν από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν προτίθενται να διατυπώσουν αντιρρήσεις.

Αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιταχθεί σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, αυτή δεν τίθεται σε ισχύ. Το όργανο που διατυπώνει αντιρρήσεις κατά της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης εκθέτει τους σχετικούς λόγους.

Άρθρο 54 Εκτελεστικές πράξεις

[Όταν εκδίδονται εκτελεστικές πράξεις δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και εφαρμόζεται η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο [5] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. [xxxx/yyyy] ( θα συμπληρωθεί μετά την έκδοση του κανονισμού για τους μηχανισμούς ελέγχου, όπως προβλέπεται από το άρθρο 291 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, που προς το παρόν είναι υπό συζήτηση μεταξύ του ΕΚ και του Συμβουλίου ).]

Κεφάλαιο IIΚατάργηση και τελικοί κανόνες

Άρθρο 55 Κατάργηση

1. Οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006 καταργούνται.

Ωστόσο, το άρθρο 1 παράγραφος 1 και το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 εξακολουθούν να εφαρμόζονται στις αιτήσεις που αφορούν προϊόντα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τίτλου III και οι οποίες έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2. Οι παραπομπές στους καταργούμενους κανονισμούς νοούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IIΙ του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 56 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, […]

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος […] […]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1

I. Ονομασίες Προέλευσης και Γεωγραφικές Ενδείξεις

- μπίρα,

- σοκολάτα και παράγωγα προϊόντα

- προϊόντα αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής, ζαχαρώδη παρασκευάσματα και προϊόντα μπισκοτοποιίας

- ποτά με βάση εκχυλίσματα φυτών,

- ζυμαρικά,

- αλάτι,

- φυσικά κόμμεα και ρητίνες,

- πολτός μουστάρδας,

- σανός,

- αιθέρια έλαια,

- φελλός,

- κοχενίλλη,

- καλλωπιστικά άνθη και φυτά,

- βαμβάκι,

- μαλλί,

- λυγαριά,

- ξεφλουδισμένο λινάρι.

II. Ε ιδικά παραδοσιακα προϊόντα εγγυημένα

- παρασκευασμένα γεύματα,

- μπίρα,

- σοκολάτα και παράγωγα προϊόντα,

- προϊόντα αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής, ζαχαρώδη παρασκευάσματα και προϊόντα μπισκοτοποιίας,

- ποτά με βάση εκχυλίσματα φυτών,

- ζυμαρικά.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IΙ

Προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας

Κατηγορία προϊόντων (παραπομπή στην κατάταξη που ακολουθείται στη συνδυασμένη ονοματολογία) | Προαιρετική ένδειξη ποιότητας | Νομοθετική πράξη με την οποία ορίζονται η ένδειξη και οι συνθήκες χρήσης |

κρέας πουλερικών (ΣΟ 0207, ΣΟ 0210) | έχει τραφεί με | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 543/2008 άρθρο 11 |

εκτατικής εκτροφής |

ελεύθερης βοσκής |

παραδοσιακής ελεύθερης βοσκής |

απεριόριστης ελεύθερης βοσκής |

ηλικία κατά τη σφαγή |

διάρκεια της περιόδου πάχυνσης |

αυγά (ΣΟ 0407) | φρέσκα | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 589/2008 άρθρο 12 |

εξαιρετικά ή εξαιρετικά φρέσκα | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 589/2008 άρθρο 14 |

ένδειξη του τρόπου διατροφής των ωοτόκων ορνίθων | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 589/2008 άρθρο 15 |

μέλι (ΣΟ 0409) | φυτική προέλευση ή προέλευση από άνθη | Οδηγία 2001/110/ΕΚ άρθρο 2 |

προέλευση από συγκεκριμένη περιοχή |

προέλευση από συγκεκριμένο έδαφος |

προέλευση από συγκεκριμένη τοποθεσία |

ειδικά ποιοτικά κριτήρια |

ελαιόλαδο (ΣΟ 1509) | πρώτη πίεση εν ψυχρώ | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1019/2002 άρθρο 5 |

εξαγωγή εν ψυχρώ |

οξύτητα |

δριμύ |

φρουτώδες: ώριμο ή άγουρο |

πικρό |

έντονο |

μέτριο |

ελαφρύ |

ισορροπημένο |

γλυκό ελαιόλαδο |

γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα (ΣΟ 04) | παραδοσιακό βούτυρο | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, άρθρο 115 & παράρτημα XV |

λιπαρές ύλες για επάλειψη (ΣΟ 0405 και ex 2106, ΣΟ ex 1517, ΣΟ ex 1517 και ex 2106) | μειωμένης περιεκτικότητας σε λιπαρά |

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Πίνακας αντιστοιχίας που αναφέρεται στο άρθρο 55 παράγραφος 3

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 509/2006

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 509/2006 | Παρών κανονισμός |

Άρθρο 1 παράγραφος 1 | Άρθρο 2 παράγραφος 1 |

Άρθρο 1 παράγραφος 2 | Άρθρο 2 παράγραφος 3 |

Άρθρο 1 παράγραφος 3 | Άρθρο 2 παράγραφος 4 |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) | Άρθρο 3 παράγραφος 6 |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) | Άρθρο 3 παράγραφος 4 |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ) | - |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ) | Άρθρο 3 παράγραφος 3 |

Άρθρο 2 παράγραφος 2 πρώτο έως τρίτο εδάφιο | - |

Άρθρο 2 παράγραφος 2 τέταρτο εδάφιο | Άρθρο 46 παράγραφος 1 |

Άρθρο 3 | Άρθρο 22 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο |

Άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 18 παράγραφος 1 |

Άρθρο 4 παράγραφος 2 | Άρθρο 18 παράγραφος 2 |

Άρθρο 4 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο | - |

Άρθρο 4 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 18 παράγραφος 3 |

Άρθρο 5 παράγραφος 1 | Άρθρο 40 παράγραφος 1 |

Άρθρο 5 παράγραφος 2 | Άρθρο 39 παράγραφος 1 και άρθρο 40 παράγραφος 2 |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 | Άρθρο 19 παράγραφος 1 |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) | Άρθρο 19 παράγραφος 2 στοιχείο α) |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) | Άρθρο 19 παράγραφος 2 στοιχείο β) |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ) | Άρθρο 19 παράγραφος 2 στοιχείο γ) |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ) | - |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο ε) | Άρθρο 19 παράγραφος 2 στοιχείο δ) |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο στ) | - |

Άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 2 | Άρθρο 46 παράγραφος 1 |

Άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β) | Άρθρο 20 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) |

Άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο γ) | - |

Άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο δ) | - |

Άρθρο 7 παράγραφος 4 | Άρθρο 46 παράγραφος 2 |

Άρθρο 7 παράγραφος 5 | Άρθρο 46 παράγραφος 3 |

Άρθρο 7 παράγραφος 6 στοιχεία α) έως γ) | Άρθρο 46 παράγραφος 4 |

Άρθρο 7 παράγραφος 6 στοιχείο δ) | Άρθρο 20 παράγραφος 2 |

Άρθρο 7 παράγραφος 7 | Άρθρο 46 παράγραφος 5 |

Άρθρο 7 παράγραφος 8 | Άρθρο 46 παράγραφος 6 |

Άρθρο 8 παράγραφος 1 | Άρθρο 47 παράγραφος 1 |

Άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 47 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση |

Άρθρο 8 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 49 παράγραφος 1 |

Άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 | Άρθρο 48 παράγραφος 1 |

Άρθρο 9 παράγραφος 3 | Άρθρο 21 παράγραφοι 1 και 2 |

Άρθρο 9 παράγραφος 4 | Άρθρο 49 παράγραφος 2 |

Άρθρο 9 παράγραφος 5 | Άρθρο 49 παράγραφοι 3 και 4 |

Άρθρο 9 παράγραφος 6 | Άρθρο 48 παράγραφος 5 |

Άρθρο 10 | Άρθρο 51 |

Άρθρο 11 | Άρθρο 50 |

Άρθρο 12 | Άρθρο 23 |

Άρθρο 13 παράγραφος 1 | - |

Άρθρο 13 παράγραφος 2 | Άρθρο 23 παράγραφος 1 |

Άρθρο 13 παράγραφος 3 | - |

Άρθρο 14 παράγραφος 1 | Άρθρο 33 παράγραφος 1 |

Άρθρο 14 παράγραφος 2 | Άρθρο 43 παράγραφος 1 |

Άρθρο 14 παράγραφος 3 | Άρθρο 34 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο |

Άρθρο 15 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση | Άρθρο 33 παράγραφος 3 στοιχείο α) και άρθρο 34 παράγραφος 1 |

Άρθρο 15 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση | Άρθρο 36 παράγραφος 1 |

Άρθρο 15 παράγραφος 2 | Άρθρο 34 παράγραφος 2 |

Άρθρο 15 παράγραφος 3 | Άρθρο 36 παράγραφος 2 |

Άρθρο 15 παράγραφος 4 | Άρθρο 33 παράγραφος 2 |

Άρθρο 16 | - |

Άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2 | Άρθρο 24 παράγραφος 1 |

Άρθρο 17 παράγραφος 3 | Άρθρο 24 παράγραφος 2 |

Άρθρο 18 | Άρθρο 54 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο α) | Άρθρο 19 παράγραφος 3 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) | Άρθρο 46 παράγραφος 8 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ) | Άρθρο 46 παράγραφος 8 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο δ) | Άρθρο 22 παράγραφος 2 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο ε) Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο στ) | Άρθρο 21 παράγραφος 3 Άρθρο 51 παράγραφος 2 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) | Άρθρο 23 παράγραφος 5 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο η) | Άρθρο 50 παράγραφος 3 |

Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο θ) | - |

Άρθρο 19 παράγραφος 2 | Άρθρο 25 παράγραφος 1 |

Άρθρο 19 παράγραφος 3 στοιχείο α) | - |

Άρθρο 19 παράγραφος 3 στοιχείο β) | Άρθρο 25 παράγραφος 2 |

Άρθρο 20 | Άρθρο 44 |

Άρθρο 21 | Άρθρο 55 |

Άρθρο 22 | Άρθρο 56 |

Παράρτημα Ι | Παράρτημα Ι |

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 510/2006

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 510/2006 | Παρών κανονισμός |

Άρθρο 1 παράγραφος 1 | Άρθρο 2 παράγραφοι 1 και 2 |

Άρθρο 1 παράγραφος 2 | Άρθρο 2 παράγραφος 3 |

Άρθρο 1 παράγραφος 3 | Άρθρο 2 παράγραφος 4 |

Άρθρο 2 | Άρθρο 5 |

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 6 παράγραφος 1 |

Άρθρο 3 παράγραφος 1 δεύτερο και τρίτο εδάφιο | Άρθρο 38 παράγραφοι 1, 2 και 3 |

Άρθρο 3 παράγραφοι 2, 3 και 4 | Άρθρο 6 παράγραφοι 2, 3 και 4 |

Άρθρο 4 | Άρθρο 7 |

Άρθρο 5 παράγραφος 1 | Άρθρο 3 παράγραφος 3 και άρθρο 46 παράγραφος 1 |

Άρθρο 5 παράγραφος 2 | Άρθρο 46 παράγραφος 1 |

Άρθρο 5 παράγραφος 3 | Άρθρο 8 παράγραφος 1 |

Άρθρο 5 παράγραφος 4 | Άρθρο 46 παράγραφος 2 |

Άρθρο 5 παράγραφος 5 | Άρθρο 46 παράγραφος 3 |

Άρθρο 5 παράγραφος 6 | Άρθρο 9 και άρθρο 15 παράγραφος 3 |

Άρθρο 5 παράγραφος 7 | Άρθρο 8 παράγραφος 2 |

Άρθρο 5 παράγραφος 8 | - |

Άρθρο 5 παράγραφος 9 | Άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο |

Άρθρο 5 παράγραφος 10 | Άρθρο 46 παράγραφος 6 |

Άρθρο 6 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 47 παράγραφος 1 |

Άρθρο 6 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 47 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση |

Άρθρο 6 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 49 παράγραφος 1 |

Άρθρο 7 παράγραφος 1 | Άρθρο 48 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο |

Άρθρο 7 παράγραφος 2 | Άρθρο 48 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο |

Άρθρο 7 παράγραφος 3 | Άρθρο 10 |

Άρθρο 7 παράγραφος 4 | Άρθρο 49 παράγραφοι 2 και 4 |

Άρθρο 7 παράγραφος 5 | Άρθρο 49 παράγραφοι 3 και 4 και άρθρο 48 παράγραφος 4 |

Άρθρο 7 παράγραφος 6 | Άρθρο 11 |

Άρθρο 7 παράγραφος 7 | Άρθρο 48 παράγραφος 5 |

Άρθρο 8 | Άρθρο 12 |

Άρθρο 9 | Άρθρο 50 |

Άρθρο 10 παράγραφος 1 | Άρθρο 33 παράγραφος 1 |

Άρθρο 10 παράγραφος 2 | Άρθρο 43 παράγραφος 1 |

Άρθρο 10 παράγραφος 3 | Άρθρο 34 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο |

Άρθρο 11 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση | Άρθρο 33 παράγραφος 3 στοιχείο α) και άρθρο 34 παράγραφος 1 |

Άρθρο 11 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση | Άρθρο 36 παράγραφος 1 |

Άρθρο 11 παράγραφος 2 | Άρθρο 34 παράγραφος 2 |

Άρθρο 11 παράγραφος 3 | Άρθρο 36 παράγραφος 2 |

Άρθρο 11 παράγραφος 4 | Άρθρο 33 παράγραφος 2 |

Άρθρο 12 | Άρθρο 51 |

Άρθρο 13 παράγραφος 1 | Άρθρο 13 παράγραφος 1 |

Άρθρο 13 παράγραφος 2 | Άρθρο 13 παράγραφος 2 |

Άρθρο 13 παράγραφος 3 | Άρθρο 15 παράγραφος 1 |

Άρθρο 13 παράγραφος 4 | Άρθρο 15 παράγραφος 2 |

Άρθρο 14 | Άρθρο 14 |

Άρθρο 15 | Άρθρο 54 |

Άρθρο 16 στοιχείο α) | Άρθρο 5 παράγραφος 3 |

Άρθρο 16 στοιχείο β) | Άρθρο 7 παράγραφος 3 |

Άρθρο 16 στοιχείο γ) | Άρθρο 46 παράγραφος 7 |

Άρθρο 16 στοιχείο δ) | Άρθρο 46 παράγραφος 8 |

Άρθρο 16 στοιχείο ε) | - |

Άρθρο 16 στοιχείο στ) | Άρθρο 48 παράγραφος 6 |

Άρθρο 16 στοιχείο ζ) | Άρθρο 12 παράγραφος 5 |

Άρθρο 16 στοιχείο η) | Άρθρο 50 παράγραφος 3 |

Άρθρο 16 στοιχείο θ) | Άρθρο 11 παράγραφος 4 |

Άρθρο 16 στοιχείο ι) | - |

Άρθρο 16 στοιχείο ια) | Άρθρο 51 παράγραφος 2 |

Άρθρο 17 | Άρθρο 16 |

Άρθρο 18 | Άρθρο 44 |

Άρθρο 19 | Άρθρο 55 |

Άρθρο 20 | Άρθρο 56 |

Παραρτήματα Ι και ΙΙ | Παράρτημα Ι |

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ | CM/JGS/tm/10/717666 Rev1 6.0.2010.1 |

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 24/11/2010 |

1. | ΓΡΑΜΜΗ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ: 05 04 05 02 | ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: ΠΑΥ 22,5 εκατ. ευρώ ΠΠ 9 εκατ. ευρώ |

2. | ΤΙΤΛΟΣ: Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων |

3. | ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ: Άρθρο 43 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης |

4. | ΣΤΟΧΟΙ: Η θέσπιση συνεκτικής πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων με σκοπό την παροχή συνδρομής στους γεωργούς για τη βελτίωση του τρόπου με τον οποίο γνωστοποιούν στους καταναλωτές τις ιδιότητες, τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία της παραγωγής των γεωργικών προϊόντων |

5. | ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ | ΠΕΡΙΟΔΟΣ 12 ΜΗΝΩΝ (εκατ. ευρώ) | ΤΡΕΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ 2010 (εκατ. ευρώ) | ΕΠΟΜΕΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ 2011 (εκατ. ευρώ) |

5.0 | ΔΑΠΑΝΕΣ - ΠΟΥ ΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΚ (ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ/ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) - ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ - ΑΛΛΕΣ | ΠΑΥ 0,150 ΠΠ 0,150 | - | - |

5.1 | ΕΣΟΔΑ - ΙΔΙΟΙ ΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΚ (ΕΙΣΦΟΡΕΣ/ΔΑΣΜΟΙ) - ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ | - | - |

2012 | 2013 | 2014 | 2015 |

5.0.1 | ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΔΑΠΑΝΩΝ | ΠΑΥ 0,110 ΠΠ 0,110 | ΠΑΥ 0,150 ΠΠ 0,150 | ΠΑΥ 0,150 ΠΠ 0,150 | ΠΑΥ 0,150 ΠΠ 0,150 |

5.1.1 | ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΣΟΔΩΝ |

5.2 | ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ: |

6.0 | ΔΥΝΑΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ | ΝΑΙ ΟΧΙ |

6.1 | ΔΥΝΑΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΜΕ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ | ΝΑΙ ΟΧΙ |

6.2 | ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ | ΝΑΙ ΟΧΙ |

6.3 | ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ | ΝΑΙ ΟΧΙ |

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Η αρχική εκτίμηση των πιστώσεων που είναι απαραίτητες για τα μέτρα του άρθρου 46 παράγραφος 3, ιδίως για την καταχώριση και υπεράσπιση των λογοτύπων, ενδείξεων και συντμήσεων στις τρίτες χώρες ανέρχεται σε 110.000 ευρώ το 2012 και σε 150.000 ευρώ ετησίως από το 2013. Η προβλεπόμενη για το 2014 και 2015 χρηματοδότηση εξαρτάται από την ύπαρξη διαθέσιμων πιστώσεων κατά τα οικεία έτη |

[1] Προσθήκη στο σχέδιο πρακτικών· 2720η συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γεωργία και Αλιεία), 20.3.2006 (7702/06 ADD1).

[2] COM(2008) 641, 15.10.2008

[3] COM(2009) 234, 28.05.2009

[4] Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12) ο οποίος κατήργησε και αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92. Συστήματα γεωγραφικών ενδείξεων έχουν επίσης θεσπιστεί στον αμπελοοινικό τομέα και για τα αλκοολούχα ποτά και τους αρωματισμένους οίνους.

[5] Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 509/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα (ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 1-11)

[6] COM(2010) 672 τελικό, 18.11.2010

[7] COM(2010) 2020, 3.3.2010

[8] Από τις 15 Οκτωβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008

[9] http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/09/st10/st10722.en09.pdf

[10] http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&reference=P7-TA-2010-0088&language=EN&ring=A7-2010-0029

[11] http://eescopinions.eesc.europa.eu/EESCopinionDocument.aspx?identifier=ces\nat\nat448\ces105-2010_ac.doc&language=EN

[12] http://coropinions.cor.europa.eu/CORopinionDocument.aspx?identifier=cdr\deve-iv\dossiers\deve-iv-048\cdr315-2009_fin_ac.doc&language=EN

[13] Συμφωνία της Λισσαβώνας σχετικά με την προστασία των ονομασιών προέλευσης και τη διεθνή τους καταχώρηση (1958)

[14] Κάθε ένωση παραγωγών ή μεταποιητών οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο προϊόν, ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή ή σύνθεση.

[15] ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 45.

[16] ΕΕ L 10 της 12/1/2002, σ. 47.

[17] ΕΕJ C της , σ. .

[18] ΕΕJ C της , σ. .

[19] Ανακοίνωση της Επιτροπής με τον τίτλο «ΕΥΡΩΠΗ 2020 Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», COM (2010) 2020

[20] ΕΕ L 149 της 14.6.1991, σ. 1.

[21] ΕΕ L 10 της 12.1.2002, σ. 47

[22] ΕΕ L 42 της 14.2.2006, σ. 1.

[23] ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 1.

[24] ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

[25] ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 45.

[26] ΕΕ L 189 της 20.7.2007, σ. 1.

[27] ΕΕ L 39 της 13.2.2008, σ. 16.

[28] ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29.

[29] COM(234)2009 τελικό

[30] ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 1. Κανονισμός που καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006.

[31] ΕΕ L 299 της 8.11.2008, σ. 25.

[32] ΕΕ L 191 της 28.5.2004, σ. 1.

[33] ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30.

[34] ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1.

[35] ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1.

[36]

[37] ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37

[38] ΕΕ L 78 της 24.3.2009, σ. 1.