52010PC0419

[pic] | ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ |

Βρυξέλλες, 6.8.2010

COM(2010)419 τελικό

2010/0227 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την υπογραφή της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου[1], οι υπήκοοι Βραζιλίας μπορούν να ταξιδεύουν σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκοπό βραχεία διαμονή χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να διαθέτουν θεώρηση. Η ίδια ρύθμιση θα έπρεπε να ισχύει στη βάση της αμοιβαιότητας και από την πλευρά της Βραζιλίας, πλην όμως η χώρα αυτή εξακολουθεί να απαιτεί θεώρηση από τους υπηκόους τεσσάρων κρατών μελών: της Εσθονίας, της Κύπρου, της Μάλτας και της Λετονίας.

Για συνταγματικούς λόγους, η Βραζιλία αδυνατεί να χορηγήσει μονομερώς απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ως προς τα προαναφερθέντα κράτη μέλη. Αντ’ αυτού, είναι αναγκαία η σύναψη συμφωνίας για τη χορήγηση απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης προς κύρωση από το εθνικό της κοινοβούλιο.

Η Βραζιλία έχει συνάψει διμερείς συμφωνίες για τη χορήγηση απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τα κράτη μέλη, εξαιρουμένων των τεσσάρων προαναφερθέντων. Οι εν λόγω διμερείς συμφωνίες διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους από την άποψη των προσώπων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής τους (δηλαδή όσον αφορά τις κατηγορίες προσώπων που τυγχάνουν απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης).

Ως εκ της φύσεως της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων και λόγω της αποκλειστικής εξωτερικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα, μόνον η Ένωση δύναται να διαπραγματεύεται και να συνάπτει συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, ενώ η δυνατότητα αυτή δεν αναγνωρίζεται στα επιμέρους κράτη μέλη. Κατά συνέπεια, στις 18 Απριλίου 2008, το Συμβούλιο εξέδωσε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να κινήσει διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας για την άρση της υποχρέωσης θεώρησης προκειμένου για βραχεία διαμονή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας.

Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν στις 2 Ιουλίου 2008 και ολοκληρώθηκαν ήδη την 1η Οκτωβρίου 2009.

Κατά τις διαπραγματεύσεις, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να συνάψουν δύο χωριστές συμφωνίες : μία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων και μία για τους κατόχους διπλωματικών και υπηρεσιακών διαβατηρίων, δεδομένου ότι η συμφωνία σχετικά με τα διπλωματικά και τα υπηρεσιακά διαβατήρια δεν είναι απαραίτητο να κυρωθεί από το Κογκρέσο της Βραζιλίας, πράγμα που σημαίνει ότι η κύρωσή της θα μπορούσε να προχωρήσει ταχύτερα και αυτοτελώς σε σχέση με τη συμφωνία για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων.

Μετά την τελμάτωση των σχετικών συνομιλιών τον Ιούλιο του 2009 λόγω της διαφωνίας μεταξύ των μερών σχετικά με τις κατηγορίες προσώπων που θα υπάγονταν στο πεδίο εφαρμογής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων, το COREPER προσάρμοσε, στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, την εντολή διεξαγωγής διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του COREPER, η Επιτροπή καλείτο να διαπραγματευθεί συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τη Βραζιλία η οποία να προβλέπει:

- δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών άνευ θεώρησης με σκοπό βραχεία διαμονή διάρκειας έως τρεις μήνες ανά περίοδο έξι μηνών στον χώρο Σένγκεν καθώς και στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Κύπρο για τους υπηκόους Βραζιλίας, και στη Βραζιλία για τους υπηκόους ΕΕ, στη βάση της αμοιβαιότητας και με πιο περιορισμένο πεδίο εφαρμογής σε σύγκριση με το καθεστώς θεωρήσεων που ισχύει επί του παρόντος με βάση τον κανονισμό 539/2001, πράγμα που σημαίνει ότι η συμφωνία θα ισχύει κατά βάση μόνο για τους τουρίστες και τους επιχειρηματίες·

- ρήτρα περί διατήρησης των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης στον βαθμό που προβλέπουν δυνατότητα μετάβασης στη Βραζιλία άνευ θεώρησης για κατηγορίες προσώπων οι οποίες δεν καλύπτονται από τη συμφωνία της ΕΕ·

- και ότι, ως προς τους υπηκόους Βραζιλίας, η συμφωνία είναι δυνατό να καλύπτει μόνο τις επισκέψεις στον χώρο Σένγκεν καθώς και στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Κύπρο, και θα πρέπει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του σημείου αναχώρησης και του τόπου κατοικίας τους. Σε ό,τι αφορά τους υπηκόους ΕΕ, η συμφωνία θα πρέπει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του σημείου αναχώρησης και του τόπου κατοικίας τους κατά τον χρόνο μετάβασής τους στη Βραζιλία.

Κατά τον τέταρτο γύρο διαπραγματεύσεων, που διεξήχθη στην Μπραζίλια από τις 29 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου 2009, κατέστη δυνατή η οριστικοποίηση του κειμένου της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Βραζιλίας σχετικά με την απαλλαγή των κατόχων κοινών διαβατηρίων από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή, γεγονός που επέτρεψε την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία σχετικά με την απαλλαγή των κατόχων κοινών διαβατηρίων από την υποχρέωση θεώρησης, η διατήρηση σε ισχύ των διμερών συμφωνιών, στον βαθμό που προβλέπουν τη δυνατότητα μετάβασης άνευ θεώρησης για κατηγορίες προσώπων οι οποίες δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας, αποτελεί στοιχείο της συνολικής δέσμης ρυθμίσεων επί της οποίας επετεύχθη συμφωνία με τη Βραζιλία στην Μπραζίλια, με βάση τη σχετική εντολή.

Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων, προκειμένου να δοθεί σαφές μήνυμα στη Βραζιλία και να διαφυλαχθούν οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες, η ΕΕ προέβη σε μονομερή δήλωση, την οποία απηύθυνε στη Βραζιλία υπό τύπον επιστολής στις 5 Φεβρουαρίου 2010 και σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδέχεται να αναστείλει τη συμφωνία εάν η Βραζιλία αρχίσει να καταγγέλλει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες. Η προσέγγιση αυτή εγκρίθηκε από τα κράτη μέλη καθώς και από την ομάδα εργασίας για τις θεωρήσεις στη συνεδρίασή της τής 20ής Ιανουαρίου 2010.

Η Βραζιλία, στην απάντησή της με ημερομηνία 14 Απριλίου 2010 στην επιστολή της ΕΕ, επιβεβαίωσε την πρόθεσή της να επαναδιαπραγματευθεί ορισμένες από τις παλαιές διμερείς συμφωνίες με τα κράτη μέλη. Οι δύο επιστολές επισυνάπτονται στην παρούσα πρόταση ως παραρτήματα II και III.

Ενημερώθηκαν τα κράτη μέλη και ζητήθηκε επανειλημμένα η γνώμη τους στο πλαίσιο της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου για τις θεωρήσεις, καθώς και στο COREPER.

Η συμφωνία μονογραφήθηκε στις 28 Απριλίου 2010.

Από την πλευρά της Ένωσης, η νομική βάση για τη συμφωνία είναι το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο α), σε συνδυασμό με το άρθρο 218 της ΣΛΕΕ[2].

Οι συνημμένες προτάσεις συνιστούν τις νομικές πράξεις για την υπογραφή και σύναψη της συμφωνίας. Το Συμβούλιο θα λάβει απόφαση με ειδική πλειοψηφία. Βάσει του άρθρου 218 παράγραφος 6 στοιχείο α) περίπτωση v) της ΣΛΕΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβάλλεται να εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας.

2. ΕΚΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ

Η Επιτροπή θεωρεί ότι έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που καθορίζει το Συμβούλιο στις διαπραγματευτικές του οδηγίες – συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής της εντολής από το COREPER στις 23 Σεπτεμβρίου 2009 – και ότι το σχέδιο συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης είναι αποδεκτό από την Ένωση.

Το τελικό περιεχόμενο της συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων μπορεί να συνοψισθεί ως εξής.

Σκοπός και πεδίο εφαρμογής

Η συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας χορηγεί αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια με σκοπό τον τουρισμό ή την επιχειρηματική δραστηριότητα ως προς όλους τους υπηκόους της Βραζιλίας και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των υπηκόων των τεσσάρων κρατών μελών που επί του παρόντος δεν απολαύουν απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τα ταξίδια στη Βραζιλία.

Οι δύο σκοποί «τουρισμός» και «επιχειρηματική δραστηριότητα» ορίζονται με ευρύτητα στη συμφωνία και συμπεριλαμβάνουν, π.χ. τους αθλητές και τους καλλιτέχνες, υπό την προϋπόθεση ότι δεν λαμβάνουν αμοιβή για τη δραστηριότητά τους, καθώς και ορισμένες αμφισβητούμενες κατηγορίες, όπως είναι οι επισκέψεις οικογενειακού χαρακτήρα και οι επίσημες συσκέψεις, οι οποίες θα υπάγονται επίσης στις κατηγορίες των «τουριστών» και των «επιχειρηματιών», αντιστοίχως. Οι εν λόγω δύο κατηγορίες τις οποίες καλύπτει η συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας θα καλύπτουν το 90-95 % του συνόλου των ταξιδιωτών.

Μια σειρά κατηγοριών (π.χ. σπουδαστές, ερευνητές, καλλιτέχνες, κληρικοί, κ.λπ, οι οποίες καθορίζονται από την εγχώρια νομοθεσία της Βραζιλίας) αποκλείεται από το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας. Η συμφωνία προβλέπει ότι οι διμερείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί μεταξύ Βραζιλίας και κρατών μελών και οι οποίες καλύπτουν τέτοιες άλλες κατηγορίες που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας εξακολουθούν να ισχύουν στον βαθμό που προβλέπουν απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για τις κατηγορίες αυτές. Με τον τρόπο αυτό, οι υπήκοοι ΕΕ που εμπίπτουν σε άλλες κατηγορίες (πλην του τουρισμού και της επιχειρηματικής δραστηριότητας) οι οποίες καλύπτονται από τις διμερείς συμφωνίες θα μπορέσουν να εξακολουθήσουν να τυγχάνουν απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης βάσει των εν λόγω διμερών συμφωνιών.

Η κατηγορία των προσώπων που ταξιδεύουν με σκοπό την άσκηση αμειβόμενης δραστηριότητας αποκλείεται επίσης από το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας. Για την τελευταία αυτή κατηγορία, όλα τα κράτη μέλη, καθώς επίσης η Βραζιλία διατηρούν την ελευθερία να επιβάλουν την υποχρέωση θεώρησης στους υπηκόους του έτερου συμβαλλόμενου μέρους σύμφωνα με το εφαρμοστέο ενωσιακό ή εθνικό δίκαιο ή σύμφωνα με τις διμερείς συμφωνίες που καλύπτουν τη συγκεκριμένη κατηγορία.

Κατά συνέπεια, η συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας δεν περιορίζει τη δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών στη Βραζιλία άνευ θεώρησης για τους πολίτες κρατών μελών τα οποία έχουν συνάψει διμερή συμφωνία με τη Βραζιλία, αλλά κατά βάση διατηρεί το ισχύον καθεστώς για τους πολίτες αυτούς.

Οι ανωτέρω ρυθμίσεις σχετικά με το πεδίο εφαρμογής συνιστούν τον καλύτερο συμβιβασμό που ήταν δυνατό να επιτύχουν τα συμβαλλόμενα μέρη υπό τις δεδομένες ειδικές περιστάσεις και συμβαδίζουν με τη σχετική εντολή, όπως αυτή τροποποιήθηκε από το COREPER στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.

Διάρκεια διαμονής

Βάσει της συμφωνίας, η διάρκεια διαμονής στον χώρο Σένγκεν περιορίζεται σε τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου. Με τον τρόπο αυτό, η συγκεκριμένη συμφωνία θέτει τέλος στη δυνατότητα την οποία παρέχουν στους υπηκόους Βραζιλίας οι διμερείς συμφωνίες να πραγματοποιούν διαδοχικές τρίμηνες διαμονές σε διάφορα κράτη μέλη του χώρου Σένγκεν.

Η συμφωνία λαμβάνει υπόψη την κατάσταση των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ακόμη πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν. Εφόσον δεν αποτελούν μέρος του απαλλαγμένου από εσωτερικά σύνορα χώρου Σένγκεν, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης παρέχει στους υπηκόους της Βραζιλίας το δικαίωμα τρίμηνης διαμονής στο έδαφος καθενός από αυτά τα κράτη μέλη (Κύπρος, Βουλγαρία, Ρουμανία), ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που υπολογίζεται για ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν.

Εδαφικά όρια εφαρμογής

Καθώς τα υπερπόντια εδάφη της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών εξαιρούνται του χώρου Σένγκεν και δεν ισχύουν σε αυτά οι κανόνες περί θεωρήσεων (π.χ. κανονισμός 539/2001), η συμφωνία ΕΕ-Βραζιλίας δεν είναι δυνατό να καλύπτει τα εδάφη αυτά. Από την άλλη πλευρά, οι υπήκοοι ΕΕ που διαμένουν σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα ή σε υπερπόντιο έδαφος κράτους μέλους θα πρέπει να καλύπτονται από την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης (π.χ. υπήκοοι Κάτω Χωρών που διαμένουν στις ΗΠΑ ή στην Αρούμπα ή γάλλοι υπήκοοι οι οποίοι διαμένουν στη Γαλλική Πολυνησία), όπως αρμόζει στην ιθαγένειά τους.

Η συμφωνία προβλέπει απαλλαγή των υπηκόων Βραζιλίας από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια προς τα ευρωπαϊκά εδάφη των κρατών μελών και θα πρέπει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του σημείου αναχώρησης και του τόπου κατοικίας τους.

Σε ό,τι αφορά τους υπηκόους ΕΕ, η συμφωνία προβλέπει την απαλλαγή τους από την υποχρέωση θεώρησης για ταξίδια προς τη Βραζιλία, ανεξαρτήτως του σημείου αναχώρησης και του τόπου κατοικίας τους.

Παρόλα αυτά, οι σχετικοί κανόνες περί εδαφικής εφαρμογής δεν διατυπώνονται ρητώς στη συμφωνία, αλλά εξακολουθούν να ισχύουν οι υφιστάμενοι κανόνες της νομοθεσίας της Ένωσης και της εγχώριας νομοθεσίας της Βραζιλίας, συμπεριλαμβανομένων των διμερών συμφωνιών που η Βραζιλία έχει συνάψει με τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες σχετικά με τα μη ευρωπαϊκά εδάφη τους.

Η προεκτεθείσα προσέγγιση έγινε δεκτή από τα κράτη μέλη κατά τη συνεδρίαση των Συμβούλων ΔΕΥ στις 5 Οκτωβρίου 2009.

Άλλες διατάξεις

Για την προάσπιση της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών της ΕΕ, περιελήφθη στη συμφωνία διάταξη στην οποία αναφέρεται ότι η Βραζιλία μπορεί να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, στη βάση της αμοιβαιότητας, η Ένωση μπορεί επίσης να αναστείλει ή να καταγγείλει τη συμφωνία μόνον όσον αφορά όλα τα κράτη μέλη της.

Η συμφωνία προβλέπει τη σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση της συμφωνίας.

Η ειδική κατάσταση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας αναφέρεται στο προοίμιο.

Στη συμφωνία έχει συμπεριληφθεί ρήτρα σχετικά με την ανταλλαγή δείγματος των διαβατηρίων.

Έχει πραγματοποιηθεί κοινή δήλωση σχετικά με την πλήρη διάχυση πληροφόρησης με σκοπό την απρόσκοπτη εφαρμογή της συμφωνίας.

3. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Με βάση τα προαναφερθέντα αποτελέσματα, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο

- να αποφασίσει την υπογραφή της συμφωνίας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εξουσιοδοτήσει τον Πρόεδρο του Συμβουλίου να ορίσει το(τα) πρόσωπο(-α) που είναι αρμόδιο(-α) να υπογράψει(-ουν) τη συμφωνία εξ ονόματος της Ένωσης.

2010/0227 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την υπογραφή της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο α), σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 5,

την πρόταση της Επιτροπής[3],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1. Προκειμένου να εναρμονίσουν την πολιτική τους στον τομέα των θεωρήσεων με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001, ορισμένα κράτη μέλη χορήγησαν απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης στους υπηκόους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας (στο εξής: «Βραζιλία») πριν από την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου ότι η Βραζιλία συγκαταλέγεται στις τρίτες χώρες των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης.

2. Για συνταγματικούς λόγους, η Βραζιλία αδυνατεί να χορηγήσει μονομερώς απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης στα κράτη μέλη. Αντ’ αυτού, είναι αναγκαία η σύναψη συμφωνίας για τη χορήγηση απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης προς κύρωση από το εθνικό της κοινοβούλιο.

3. Η Βραζιλία έχει συνάψει διμερείς συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με τα περισσότερα κράτη μέλη, οι οποίες είναι προγενέστερες της προσχώρησής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή της θέσπισης κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων. Πλην όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν τέσσερα κράτη μέλη με τα οποία δεν συνήφθη κατά το παρελθόν διμερής συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να απαιτεί η Βραζιλία θεώρηση από τους υπηκόους των συγκεκριμένων κρατών μελών που επιθυμούν να την επισκεφθούν με σκοπό βραχεία διαμονή.

4. Ως εκ της φύσεως της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων και λόγω της αποκλειστικής εξωτερικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα, μόνον η Ένωση δύναται να διαπραγματεύεται και να συνάπτει συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, ενώ η δυνατότητα αυτή δεν αναγνωρίζεται στα επιμέρους κράτη μέλη.

5. Με γνώμονα τη μη αμοιβαία μεταχείριση που η Βραζιλία επιφυλάσσει σε ορισμένα κράτη μέλη, το Συμβούλιο, με απόφαση που εξέδωσε στις 18 Απριλίου 2008, εξουσιοδότησε την Επιτροπή να διαπραγματευθεί συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας σχετικά με τη χορήγηση απαλλαγής από τη θεώρηση βραχείας διαμονής, ούτως ώστε να διασφαλισθεί μια πλήρως αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης.

6. Οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία άρχισαν στις 2 Ιουλίου 2008 και ολοκληρώθηκαν την 1η Οκτωβρίου 2009.

7. Οι συμφωνίες που μονογραφήθηκαν στις Βρυξέλλες στις 28 Απριλίου 2010 πρέπει να υπογραφούν, με την επιφύλαξη ενδεχόμενης σύναψής τους σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

8. Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στο οποίο δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετάσχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[4]. Επομένως, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

9. Η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στο οποίο δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετάσχει σε ορισμένες διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[5]. Επομένως, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Άρθρο 1

Η υπογραφή της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων (στο εξής: «Συμφωνία») εγκρίνεται εξ ονόματος της Ένωσης, με την επιφύλαξη της σύναψης της Συμφωνίας.

Το κείμενο της Συμφωνίας επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου εξουσιοδοτείται να ορίσει το(τα) πρόσωπο(-α) που είναι αρμόδιο(-α) να υπογράψει(-ουν) τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την επιφύλαξη της σύναψής της.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Συμφωνία

μεταξύ

της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας

για την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βραχείας διαμονής για τους κατόχους κοινών διαβατηρίων

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, καλούμενη στο εξής «Ένωση»

και

η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας, καλούμενη στο εξής «Βραζιλία»

που καλούνται στο εξής «συμβαλλόμενα μέρη»,

(1) Επιθυμώντας να διαφυλάξουν την αρχή της αμοιβαιότητας και να διευκολύνουν τις μετακινήσεις διασφαλίζοντας την άνευ θεωρήσεως είσοδο και βραχεία διαμονή για τους πολίτες όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τους υπηκόους της Βραζιλίας,

(2) Επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή τους να διασφαλίσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών με αμοιβαία απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, σε πλήρη συμμόρφωση με την ολοκλήρωση των αντίστοιχων κοινοβουλευτικών και λοιπών εσωτερικών διαδικασιών,

(3) Επιδιώκοντας την περαιτέρω ανάπτυξη φιλικών σχέσεων και τη συνέχιση της ενδυνάμωσης των στενών δεσμών μεταξύ των συμβαλλομένων μερών,

(4) Λαμβάνοντας υπόψη το Πρωτόκολλο για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας και το Πρωτόκολλο για την ενσωμάτωση του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και επιβεβαιώνοντας ότι οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία,

Συμφώνησαν τα εξής:

Άρθρο 1

Σκοπός

Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι πολίτες της Βραζιλίας οι οποίοι είναι κάτοχοι έγκυρου κοινού διαβατηρίου δύνανται να εισέρχονται στο έδαφος του έτερου συμβαλλόμενου μέρους, να διέρχονται από αυτό και να παραμένουν σε αυτό χωρίς θεώρηση με σκοπό τον τουρισμό ή την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας για μέγιστο χρονικό διάστημα το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες κατά τη διάρκεια χρονικής περιόδου έξι μηνών σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας νοούνται ως:

(α) «κράτος μέλος», κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία,

(β) «πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης», υπήκοος κράτους μέλους όπως ορίζεται στο στοιχείο α),

(γ) «υπήκοος Βραζιλίας», κάθε πρόσωπο το οποίο κατέχει τη βραζιλιανική ιθαγένεια,

(δ) «χώρος Σένγκεν», ο χώρος χωρίς εσωτερικά σύνορα που περιλαμβάνει τα εδάφη των κρατών μελών όπως ορίζονται στο στοιχείο α) τα οποία εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν,

(ε) «κεκτημένο Σένγκεν», το σύνολο των μέτρων που αποσκοπούν στη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων σε έναν απαλλαγμένο από εσωτερικά σύνορα χώρο, σε συνδυασμό με συνοδευτικά μέτρα που έχουν άμεση σχέση με αυτή την ελεύθερη κυκλοφορία και αφορούν τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, το άσυλο, τη μετανάστευση και τα μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση της εγκληματικότητας.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1. Κατά την έννοια της παρούσας Συμφωνίας, οι σκοποί του τουρισμού και της άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας περιλαμβάνουν τα εξής:

- τουριστικές δραστηριότητες,

- επισκέψεις σε συγγενικά πρόσωπα,

- διερεύνηση εμπορικών ευκαιριών, συμμετοχή σε συσκέψεις, υπογραφή συμβάσεων και δραστηριότητες χρηματοοικονομικού, διαχειριστικού και διοικητικού χαρακτήρα,

- συμμετοχή σε συσκέψεις, συνέδρια και σεμινάρια, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος δεν εισπράττει για την εκάστοτε δραστηριότητα αμοιβή προερχόμενη από την αντίστοιχη πηγή στη Βραζιλία/ΕΕ (με εξαίρεση την κάλυψη των εξόδων παραμονής, είτε άμεσα είτε υπό τη μορφή ημερήσιας αποζημίωσης),

- συμμετοχή σε αθλητικές διοργανώσεις και καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, υπό την προϋπόθεση ότι οι συμμετέχοντες δεν εισπράττουν οιαδήποτε αμοιβή προερχόμενη από την αντίστοιχη πηγή στη Βραζιλία/ΕΕ, ακόμη και αν διεκδικούν έπαθλα, περιλαμβανομένων των επάθλων που συνοδεύονται από χρηματικό βραβείο.

2. Δεν υπάγονται στην παρούσα Συμφωνία οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι υπήκοοι Βραζιλίας οι οποίοι επιθυμούν να ασκήσουν αμειβόμενες δραστηριότητες ή να εργασθούν ως μισθωτοί, να ασκήσουν ερευνητική δραστηριότητα, να εργασθούν ως μαθητευόμενοι, να πραγματοποιήσουν σπουδές ή κοινωνικό έργο, να παράσχουν τεχνική συνδρομή ή να αναπτύξουν ιεραποστολικές, θρησκευτικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

Άρθρο 4

Όροι της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης και της διαμονής

1. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης που προβλέπει η παρούσα Συμφωνία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των νόμων των συμβαλλόμενων μερών που αφορούν τους όρους εισόδου και βραχείας διαμονής. Τα κράτη μέλη και η Βραζιλία διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν την είσοδο και τη βραχεία διαμονή στο έδαφός τους αν δεν πληρούνται ένας ή περισσότεροι από αυτούς τους όρους.

2. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απολαύουν της παρούσας Συμφωνίας συμμορφώνονται με τους νόμους και τους κανονισμούς που ισχύουν στο έδαφος της Βραζιλίας κατά τον χρόνο της διαμονής τους.

3. Οι υπήκοοι Βραζιλίας που απολαύουν της παρούσας Συμφωνίας συμμορφώνονται με τους νόμους και τους κανονισμούς που ισχύουν στο έδαφος του εκάστοτε κράτους μέλους κατά τον χρόνο της διαμονής τους.

4. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει ανεξάρτητα από το μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιείται για τη διέλευση των ανοικτών σε διεθνή επιβατική κίνηση συνόρων των συμβαλλομένων μερών.

5. Με την επιφύλαξη του άρθρου 7, ζητήματα θεωρήσεων που δεν καλύπτονται από την παρούσα Συμφωνία διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης, το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών και το εθνικό δίκαιο της Βραζιλίας.

Άρθρο 5

Διάρκεια διαμονής

1. Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας, οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να μείνουν στο έδαφος της Βραζιλίας για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος της χώρας.

2. Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας, οι πολίτες της Βραζιλίας μπορούν να μείνουν στον χώρο Σένγκεν για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος οποιουδήποτε κράτους μέλους που εφαρμόζει πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν. Το χρονικό διάστημα των τριών μηνών ανά εξάμηνο υπολογίζεται ανεξάρτητα από τυχόν διαμονή σε κράτος μέλος που δεν εφαρμόζει ακόμη πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν.

3. Οι πολίτες της Βραζιλίας μπορούν να μείνουν για τρεις μήνες ανά εξάμηνο κατ’ ανώτατο όριο από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος εκάστου κράτους μέλους που δεν εφαρμόζει ακόμη πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν, ανεξάρτητα από την περίοδο διαμονής που υπολογίζεται για τον χώρο Σένγκεν.

4. Η παρούσα Συμφωνία δεν επηρεάζει τη δυνατότητα της Βραζιλίας και των κρατών μελών να επεκτείνουν την περίοδο διαμονής πέραν των τριών μηνών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και το δίκαιο της Ένωσης.

Άρθρο 6

Διαχείριση της Συμφωνίας

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν στη σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων (στο εξής: «επιτροπή»).

Η επιτροπή απαρτίζεται από εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας. Η Ένωση εκπροσωπείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

2. Η επιτροπή συγκαλείται, όποτε κρίνεται αναγκαίο, κατόπιν αιτήσεως ενός εκ των συμβαλλομένων μερών, με σκοπό την παρακολούθηση της εφαρμογής της παρούσας Συμφωνίας και την επίλυση διαφορών που ανακύπτουν σε σχέση με την ερμηνεία ή την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Συμφωνίας.

Άρθρο 7

Σχέση μεταξύ της παρούσας Συμφωνίας και των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών για θέματα θεωρήσεων μεταξύ των κρατών μελών και της Βραζιλίας

Η παρούσα Συμφωνία δεν θίγει τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες ή ρυθμίσεις που έχουν συναφθεί μεταξύ επιμέρους κρατών μελών και της Βραζιλίας, στο μέτρο που οι διατάξεις τους καλύπτουν θέματα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας Συμφωνίας.

Άρθρο 8

Ανταλλαγή δείγματος διαβατηρίων

1. Εφόσον δεν το έχουν ήδη πράξει, η Βραζιλία και τα κράτη μέλη ανταλλάσσουν, δια της διπλωματικής οδού, δείγματα των έγκυρων κοινών διαβατηρίων που εκδίδουν, το αργότερο εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία υπογραφής της παρούσας Συμφωνίας.

2. Σε περίπτωση καθιέρωσης νέων κοινών διαβατηρίων ή τροποποίησης των ήδη υπαρχόντων, τα συμβαλλόμενα μέρη αποστέλλουν το ένα στο άλλο, δια της διπλωματικής οδού, δείγματα των νέων ή τροποποιημένων διαβατηρίων, μαζί με αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τις προδιαγραφές τους και τις διατάξεις που διέπουν την ισχύ τους, το αργότερο τριάντα (30) ημέρες προτού αρχίσουν να ισχύουν.

Άρθρο 9

Τελικές διατάξεις

1. Η παρούσα Συμφωνία κυρώνεται ή εγκρίνεται από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με τις αντίστοιχες εσωτερικές διαδικασίες τους και τίθεται σε ισχύ την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα που έπεται της ημερομηνίας κατά την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη γνωστοποιούν αμοιβαία την ολοκλήρωση των ανωτέρω διαδικασιών.

2. Η παρούσα Συμφωνία συνάπτεται για απεριόριστο χρονικό διάστημα, εκτός εάν καταγγελθεί σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου.

3. Η παρούσα Συμφωνία μπορεί να τροποποιηθεί με γραπτή συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών. Οι τροποποιήσεις αρχίζουν να ισχύουν μετά την αμοιβαία κοινοποίηση των συμβαλλόμενων μερών σχετικά με την ολοκλήρωση των εσωτερικών διαδικασιών που είναι αναγκαίες για το σκοπό αυτό.

4. Έκαστο συμβαλλόμενο μέρος δύναται να αναστείλει συνολικά ή εν μέρει την παρούσα Συμφωνία, η δε απόφαση περί αναστολής κοινοποιείται στο έτερο συμβαλλόμενο μέρος το αργότερο δύο μήνες προ της έναρξης της ισχύος της. Το συμβαλλόμενο μέρος που έχει αναστείλει την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας ενημερώνει αμέσως το έτερο συμβαλλόμενο μέρος μόλις εκλείψουν οι λόγοι της αναστολής.

5. Έκαστο συμβαλλόμενο μέρος δύναται να καταγγείλει την παρούσα Συμφωνία με γραπτή κοινοποίηση στο έτερο μέρος. Η παρούσα Συμφωνία παύει να ισχύει 90 ημέρες μετά την ημερομηνία της εν λόγω κοινοποίησης.

6. Η Βραζιλία δύναται να αναστείλει ή να καταγγείλει την παρούσα Συμφωνία μόνον ως προς όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

7. Η Ένωση δύναται να αναστείλει ή να καταγγείλει την παρούσα Συμφωνία μόνον ως προς όλα τα κράτη μέλη της.

Συντάχθηκε στις Βρυξέλλες, στις……… 2008, σε δύο αντίτυπα στην αγγλική, βουλγαρική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, εσθονική, ισπανική, ιταλική, λετονική, λιθουανική, μαλτεζική, ολλανδική, ουγγρική, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική, σλοβακική, σλοβενική, σουηδική, τσεχική και φινλανδική γλώσσα, και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση Για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας

Κοινή δήλωση όσον αφορά την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τη συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης

Αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της διαφάνειας για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να διασφαλίζουν την πλήρη διάχυση πληροφόρησης σχετικά με το περιεχόμενο και τις συνέπειες της Συμφωνίας απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης και τα συναφή ζητήματα, π.χ. σχετικά με τα ταξιδιωτικά έγγραφα που παρέχουν δικαίωμα μετάβασης άνευ θεώρησης, την εδαφική εφαρμογή, περιλαμβανομένου του καταλόγου κρατών μελών που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν, την επιτρεπόμενη διάρκεια διαμονής και τις προϋποθέσεις εισόδου, περιλαμβανομένου του δικαιώματος προσφυγής σε περίπτωση άρνησης.

[1] ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 1.

[2] Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΕ C 115 της 9.5.2008, σ. 47

[3] …………………….

[4] ΕΕ L 131 της 01.06.2000, σ. 43.

[5] ΕΕ L 64 της 07.03.2002, σ. 20.