52006PC0015

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 18.01.2006

COM(2006) 15 τελικό

2006/0005 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την αξιολόγηση των πλημμυρών [SEC(2006) 66]

(υποβάλλεται από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Πλαίσιο της πρότασης |

110 | Λόγοι και στόχοι για την υποβολή της πρότασης Μεταξύ 1998 και 2004 σημειώθηκαν στην Ευρώπη 100 σημαντικές πλημμύρες, συμπεριλαμβανόμενων των καταστροφικών πλημμυρών του Δούναβη και του Έλβα το 2002. Οι πλημμύρες αυτές προκάλεσαν 700 θανάτους, τη μετακίνηση περίπου μισού εκατομμυρίου ανθρώπων και οικονομικές ζημίες που συνολικά ανήλθαν σε τουλάχιστον 25 δισεκατομμύρια €. Οι πλημμύρες κατά το θέρος του 2005 στην Αυστρία, την Βουλγαρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ρουμανία καθώς και αλλού, είχαν ως αποτέλεσμα τα ως άνω αριθμητικά στοιχεία να επιδεινωθούν περαιτέρω. Τα περιουσιακά στοιχεία που κινδυνεύουν από τις πλημμύρες μπορεί να είναι τεράστια και περιλαμβάνουν ιδιωτικά σπίτια, υποδομές για τις μεταφορές και την παροχή δημόσιων υπηρεσιών, εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις καθώς και γεωργικές εκτάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι περισσότεροι από 10 εκατομμύρια άνθρωποι διαβιούν σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρότατους κινδύνους από πλημμύρες κατά μήκος του Ρήνου με πιθανές ζημίες από τις πλημμύρες αυτές 165 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η συνολική αξία των οικονομικών περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη από 500 μέτρα από τις ευρωπαϊκές ακτές συμπεριλαμβανόμενων των ακτών, των γεωργικών γαιών και των βιομηχανικών εγκαταστάσεων υπολογίζεται σε 500 με 1000 δισεκατομμυρία €[1]. Επιπλέον των οικονομικών και κοινωνικών ζημιών, οι πλημμύρες μπορεί να έχουν σοβαρότατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, π.χ όταν πλήττουν εγκαταστάσεις ή εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων στα οποία απαντούν μεγάλες ποσότητες τοξικών χημικών ουσιών. Οι πλημμύρες μπορούν επίσης να καταστρέφουν υγροτόπους και να μειώνουν τη βιοποικιλότητα. Από δύο τάσεις διαφαίνεται ότι στην Ευρώπη αυξάνεται ο κίνδυνος για πλημμύρες και για μεγαλύτερες οικονομικές ζημίες εξαιτίας τους. Κατά πρώτον η κλίμακα και η συχνότητα των πλημμυρών ενδέχεται να αυξηθούν μελλοντικά συνεπεία της αλλαγής του κλίματος, της ακατάλληλης διαχείρισης των ποταμών και των κατασκευών σε περιοχές που κινδυνεύουν από πλημμύρες. Κατά δεύτερον έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση της ευπάθειας λόγω του αριθμού των ανθρώπων και των περιουσιακών στοιχείων που απαντούν σε ζώνες υψηλού κινδύνου ως προς τις πλημμύρες. Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι να μειωθούν και να αποτελέσουν αντικείμενο ορθής διαχείρισης οι κίνδυνοι που οφείλονται στις πλημμύρες και απειλούν την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον, τις υποδομές και την ιδιοκτησία. |

120 | Γενικό πλαίσιο Οι πλημμύρες είναι φυσικά φαινόμενα που είναι αδύνατον να προβλεφθούν. Ωστόσο οι ανθρώπινες δραστηριότητες συμβάλλουν στην αύξηση των πιθανοτήτων και την επιδείνωση των συνεπειών τους. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότερες από τις ποτάμιες λεκάνες στην Ευρώπη μοιράζονται μεταξύ των επιμέρους κρατών, η ανάληψη συντονισμένης δράσης σε κοινοτικό επίπεδο θα μπορούσε να προσφέρει αξιοσημείωτη προστιθέμενη αξία και να συμβάλει στην ανύψωση του συνολικού επιπέδου της αντιπλημμυρικής προστασίας. Δεδομένων των πιθανών κινδύνων για τη ζωή του ανθρώπου, τα περιουσιακά στοιχεία για το περιβάλλον, η δέσμευση της Ευρώπης υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης θα μπορούσε να υποθηκευθεί πολύ άσχημα αν δεν αναληφθεί η ενδεδειγμένη δράση. Η Κοινότητα διαθέτει τη δική της παράδοση όσον αφορά την περιβαλλοντική νομοθεσία για την ποιότητα του νερού. Ωστόσο δεν έχουν εισέτι αντιμετωπιστεί το θέμα των πλημμυρών και οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος όσον αφορά τους κινδύνους πλημμύρας. Με την οδηγία πλαίσιο για το νερό 2000/60/ΕΚ[2] (WFD) καθιερώθηκε η αρχή του διαμεθοριακού συντονισμού σε επίπεδο ποταμίων λεκανών με στόχο να επιτευχθεί η καλή ποιότητα όλων των υδάτων δίχως εντούτοις να θεσπίζονται στόχοι για τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας. Με την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών[3] κατέστη διαθέσιμη σχετική ανάλυση και υποβλήθηκαν προτάσεις για συντονισμένη δράση σε επίπεδο ΕΕ. Η παρούσα πρόταση αποτελεί στοιχείο της εν λόγω δράσης. |

139 | Ήδη υφιστάμενες διατάξεις στον τομέα της πρότασης Δεν υφίστανται διατάξεις στον τομέα της συγκεκριμένης πρότασης. |

140 | Συνέπεια προς άλλες πολιτικές και στόχος της Ένωσης Η ευρωπαϊκή πολιτική έρευνας υποστηρίζει με τα διαδοχικά προγράμματα πλαίσιο την έρευνα σχετικά με τις επιμέρους πτυχές της διαχείρισης των κινδύνων πλημμυρών από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το Έκτο Πρόγραμμα Πλαίσιο υποστηρίζει το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα ερευνητικό έργο της ΕΕ σχετικά με τις πλημμύρες που φέρει τον τίτλο ”FLOODsite”,[4] και αποσκοπεί στην ανάπτυξη ολοκληρωμένης ανάλυσης των κινδύνων πλημμύρας και αντιστοίχων ολοκληρωμένων μεθόδων διαχείρισης. Το προτεινόμενο 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει την έρευνα στον τομέα της αξιολόγησης των κινδύνων και της διαχείρισης των πλημμυρών. Η ευρωπαϊκή περιφερειακή πολιτική χρηματοδοτεί επενδύσεις που μεταξύ άλλων αφορούν και μέτρα σχετικά με τις πλημμύρες (Διαρθρωτικά Ταμεία και Ταμείο Συνοχής). Το Ταμείο Αλληλεγγύης προσφέρει άλλα οικονομικά μέσα ειδικά για την εκτέλεση έκτακτων επιχειρήσεων σε περίπτωση μείζονος καταστροφής. Με τους προτεινόμενους κανονισμούς για την πολιτική συνοχής κατά την περίοδο 2007-2013 τα μέτρα σχετικά με τις πλημμύρες θα καταστούν επιλέξιμα στο πλαίσιο των προσπαθειών για την πρόληψη των κινδύνων. Η αναμορφωμένη Κοινή Γεωργική Πολιτική θα συμβάλει θετικά στην προστασία από τις πλημμύρες μέσω των μηχανισμών αποσύνδεσης και διατομεακής συμμόρφωσης. Στον κανονισμό για την ανάπτυξη της υπαίθρου που εξεδόθη το 2005[5] μεταξύ των επιλέξιμων δραστηριοτήτων περιλαμβάνονται μέτρα σχετικά με τις πλημμύρες (προπαρασκευή, σχεδιασμός και επιχειρησιακά μέτρα). |

Διαβουλεύσεισ με τα ενδιαφερόμενα μέρη και αξιολόγηση των επιπτώσεων |

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη |

211 | Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τομείς, στόχο και γενική κατατομή των δαιβουλευομένων Μετά από τις πλημμύρες του 2002, η Επιτροπή, τα κράτη μέλη, οι υποψήφιες χώρες και άλλοι εμπλεκόμενοι συνέταξαν και οριστικοποίησαν το 2003 έγγραφο τεχνικού περιεχομένου σχετικά με τις αντίστοιχες βέλτιστες πρακτικές. Μετά από την ανακοίνωση του Ιουλίου του 2004 για τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας και τα θετικά συμπεράσματα που εξέδωσε το Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2004 με τα οποία καλούσε την Επιτροπή να υποβάλει κατάλληλη πρόταση, η Επιτροπή συγκάλεσε συμβουλευτικό φόρουμ εμπειρογνωμόνων από όλα τα κράτη μέλη, ευρωπαϊκούς οργανισμούς-ομπρέλλα, τη βιομηχανία, μη κυβερνητικούς οργανισμούς και την επιστημονική κοινότητα που συμμετείχε σε μείζονα ερευνητικά έργα καθώς και άλλους εμπλεκομένους. |

212 | Σύνοψη των απαντήσεων και του τρόπου με τον οποίο ελήφθησαν υπόψη Η διαδικασία διαβουλεύσεων αποκάλυψε ότι τυγχάνει ευρείας υποστήριξης η προτεινόμενη προσέγγιση για το πρόγραμμα δράσης ως προς το πεδίο εφαρμογής, το συντονισμό σε επίπεδο ποταμίων λεκανών και τα βασικά στοιχεία που θα πρέπει να περιληφθούν. Πολύτιμες εισηγήσεις ελήφθησαν σχετικά με τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής (με αποτέλεσμα π.χ με την προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων) να αποφεύγονται οι προσπάθειες σε περιοχές όπου δεν υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πλημμυρών ώστε να αποφεύγεται ο διπλασιασμός των προσπαθειών αναγνωρίζοντας τα είδη υφιστάμενα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας και όσον αφορά την ανάπτυξη χαρτών κινδύνων πλημμύρας και σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη διαδικασία των διαβουλεύσεων περιλαμβάνονται στην επισυναπτόμενη αξιολόγηση επιπτώσεων (SEC(2006)66 της 18.01.2006). Αντίγραφα των εγγράφων που χρησιμοποιήθηκαν και συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαβούλευσης καθώς και τα αποτελέσματα της διαβούλευσης μέσω του διαδικτύου παρατίθενται στη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/environment/water/flood_risk/index.htm |

Συλλογή και αξιοποίηση της εμπειρογνωμοσύνης |

221 | Εμπλεκόμενοι επιστημονικοί τομείς και τομείς εμπειρογνωμοσύνης Μέσω του συμβουλευτικού φόρουμ εμπειρογνωμόνων πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες από τα κράτη μέλη, εμπλεκομένους και μέλη των ομίλων που ασχολούνται με μείζονα ερευνητικά έργα σχετικά με τις πλημμύρες.. Καλύφθηκαν όλοι οι σχετικοί τομείς εμπειρογνωμοσύνης από την υδρολογία και τη γεωλογία έως τις τοπικές και περιφερειακές αρχές και τον ασφαλιστικό κλάδο. |

222 | Χρησιμοποιούμενη μεθοδολογία Πραγματοποιήθηκε σειρά συνεδριάσεων μεταξύ 2003 και 2005. |

223 | Κύριοι οργανισμοί/εμπειρογνώμονες με τους οποίους πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις Εμπειρογνώμονες από όλα τα κράτη μέλη, τις υποψήφιες χώρες και της χώρες της ΕΖΕΣ, τις διεθνείς επιτροπές προστασίας ποταμών, σχετικοί ευρωπαίοι εμπλεκόμενοι, οργανισμοί και μη κυβερνητικοί οργανισμοί. Πλήρης κατάλογος παρατίθεται στο δελτίο αξιολόγησης επιπτώσεων. |

2243 | Σύνοψη των εισηγήσεων που ελήφθησαν και χρησιμοποιήθηκαν Όλα τα μέρη με τα οποία πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις αναγνώρισαν και αποδέχθηκαν ότι υφίστανται πιθανά πολλοί σοβαροί κίνδυνοι με μη αντιστρεπτές επιπτώσεις. Υπήρξε επίσης συμφωνία όσον αφορά την προστιθέμενη αξία που μπορεί να προσφέρει η ανάληψη δράσης σε κοινοτικό επίπεδο. |

225 | Είναι δεκτό ότι είναι αδύνατον να προβλεφθούν πλήρως οι πλημμύρες, μολονότι είναι εφικτό να μειωθούν οι κίνδυνοι για τη ζωή του ανθρώπου, το περιβάλλον και τα περιουσιακά στοιχεία. Επετεύχθη ευρύτατη συναίνεση όσον αφορά την ανάγκη ανάληψης δράσης σε κοινοτικό επίπεδο ενώ παράλληλα τονίστηκε η ανάγκη να υιοθετηθεί ελαστική προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη το ήδη εκτελεσθέν έργο σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Επιπλέον από τη διαδικασία διαβούλευσης προέκυψε αξιοσημείωτη υποστήριξη υπέρ μιας σταδιακής προσέγγισης η οποία να αρχίζει από με την προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας και εν συνεχεία, εφόσον είναι δικαιολογημένο, να συνεχίζεται με τη χαρτογράφηση των κινδύνων πλημμυρας καταλήγοντας τελικά στη διαμόρφωση και την εφαρμογή σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Συνοπτικά μπορεί να ειπωθεί ότι από την όλη διαδικασία των διαβουλεύσεων προέκυψε το σαφές μήνυμα ότι για την αντιμετώπιση της πρόκλησης που συνεπάγεται η διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας απαιτείται ανάληψη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επίπεδο κρατών μελών, σε περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο λεκανών απορροής ποταμών. |

226 | Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να δημοσιοποιηθούν οι προτάσεις των εμπειρογνωμόνων Έγγραφα για τις βέλτιστες πρακτικές καθώς και σχετικά με τα αποτελέσματα της διαβούλευσης που πραγματοποιήθηκε μέσω του διαδικτύου διατίθενται στον ιστοτόπο της Επιτροπής.. |

Νομικά στοιχεία της πρότασησ |

305 | Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης Στόχος της προτεινόμενης οδηγίας είναι να μειωθούν και να αποτελέσουν αντικείμενο διαχείρισης οι κίνδυνοι που συνεπάγονται οι πλημμύρες για την ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον, τις υποδομές και τις ιδιοκτησίες. Προβλέπεται χαρτογράφηση των πλημμυρών σε όλες τις περιφέρειες που υπάρχουν σοβαροί ανάλογοι κίνδυνοι, ο συντονισμός στις λεκάνες απορροής των ποταμών που μοιράζονται διάφορα κράτη και η διαμόρφωση σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας μέσω ευρύτατης συμμετοχικής διαδικασίας. Δεδομένης της ποικιλομορφίας της ΕΕ ως προς τη γεωγραφία, την υδρολογία και τη διάρθρωση των εγκατεστημένων πληθυσμών, η προτεινόμενη οδηγία εξασφαλίζει στα κράτη μέλη αξιοσημείωτη ευελιξία ώστε να μπορούν να καθορίσουν το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας, τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν για την επίτευξη του εν λόγω επιπέδου προστασίας και τα χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. H προτεινόμενη οδηγία και τα μέτρα που λαμβάνονται για την εφαρμογή της συνδέονται στενά με την εφαρμογή της οδηγίας πλαίσιο για το νερό. Η Επιτροπή προτείνει την πλήρη ευθυγράμμιση των οργανωτικών και θεσμικών πτυχών καθώς και των χρονοδιαγραμμάτων των εν λόγω οδηγιών, βάσει των λεκανών απορροής των ποταμών, των αρμοδίων αρχών και της επιτροπής που συγκροτήθηκε με βάση την οδηγία πλαίσιο για το νερό. Τα προτεινόμενα χρονοδιαγράμματα είναι πλήρως συγχρονισμένα[6] επιτρέποντας τοιουτοτρόπως το στενό συντονισμό της διαδικασίας για τη δημόσια διαβούλευση. Αφ’ ής στιγμής εγκριθεί η προτεινόμενη οδηγία για τις πλημμύρες, η εφαρμογή των δύο οδηγιών που θα έχουν συμπληρωματικούς στόχους θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο στενού συντονισμού. Επιπλέον είναι πλήρως συγχρονισμένη η υποβολή εκθέσεων εκ μέρους των κρατών μελών στην Επιτροπή, και τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να ενσωματώσουν τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμυρών στα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες από τις πτυχές της οδηγίας πλαίσιο για το νερό, και ιδίως τα θέματα που διέπονται από το άρθρο 4, 11 και 13 της οδηγίας αυτής, θα έχουν επιπτώσεις στο περιεχόμενο των χαρτών κινδύνου πλημμύρας και των σχεδίων διαχείρισης. |

310 | Νομική βάση Το άρθρο 175 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ αποτελεί την ενδεδειγμένη νομική βάση, όπως συμβαίνει και με άλλες νομοθετικές πράξεις παρεμφερούς περιεχομένου που αντιμετωπίζουν θέματα όπως η πρόληψη των κινδύνων και η διαχείριση των λεκανών απορροής των ποταμών με χαρακτηριστικά παραδείγματα την οδηγία Seveso (96/82/ΕΚ) και την οδηγία πλαίσιο για το νερό (2000/60/ΕΚ). |

320 | Η αρχή της επικουρικότητας Η αρχή της επικουρικότητας ισχύει στο μέτρο που η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. |

Οι στόχοι της πρότασης είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς μόνο από τα κράτη μέλη για τους εξής λόγους: |

321 | Τα ποτάμια και οι περιφερειακές θάλασσες δεν περιορίζονται από τα υφιστάμενα γεωπολιτικά σύνορα, ενώ αντίθετα οι περισσότερες λεκάνες απορροής ποταμών και οι παράκτιες περιοχές μοιράζονται μεταξύ διαφόρων χωρών. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, μια αυστηρά εθνική προσέγγιση σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας θα ήταν ανέφικτη τόσο από τεχνική όσο και από οικονομική σκοπιά. |

323 | Οι δράσεις των κρατών μελών από μόνες τους θα μπορούσαν να καταλήξουν σε διαφορετικές ή ακόμη και αντιφατικές προσεγγίσεις με αποτέλεσμα όχι μόνο να καθυστερεί η επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τους κινδύνους πλημμύρας αλλά και να αξιοποιούνται ανεπαρκώς οι ήδη περιορισμένοι πόροι. |

324 | Με την πρόταση καθιερώνεται κοινό πλαίσιο για να αντιμετωπιστούν κοινές προκλήσεις και να υιοθετηθούν κοινές προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας. Ο συντονισμένος σχεδιασμός και η συντονισμένη δράση στις λεκάνες και υπολεκάνες απορροής ποταμών θα εξασφαλίσει την απόδοση της δέουσας προσοχής στα συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων εταίρων, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίσει και τη βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων. Ανάλογη συνεργασία μεταξύ των χωρών έχει ήδη αρχίσει υπό την αιγίδα των διεθνών επιτροπών ποταμών όπως οι ασχολούμενες με τις λεκάνες του Δούναβη, του Oder, του Έλβα, του Ρήνου, του Maas/Meuse και του Scheldt/Escaut. Δεν θα καθοριστούν σε επίπεδο ΕΕ οι λεπτομερείς στόχοι για την προστασία από τις πλημμύρες, καθώς και τα πλέον ενδεδειγμένα μέτρα για την επίτευξη των στόχων και την τήρηση των προβλεπόμενων προθεσμιών. |

Ως εκ τούτου, η πρόταση ανταποκρίνεται στην αρχή της επικουρικότητας. |

Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση συμμορφώνεται προς την αρχή της αναλογικότητας για τους εξής λόγους: |

332 | Εάν ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες εμπειρίες σε ό,τι αφορά τις ζημίες λόγω πλημμυρών σε ιδιωτικές ιδιοκτησίες, εγκαταστάσεις υποδομής, επιχειρήσεις και το περιβάλλον, οι αναμενόμενες μελλοντικές ζημίες σε περίπτωση που δεν αναληφθεί δράση είναι σαφές ότι υπερβαίνουν το κόστος για παράδειγμα της χαρτογράφησης των πλημμυρών, των συστημάτων πρόβλεψης των πλημμυρών και των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης όπως προκύπτει από την αξιολόγηση των επιπτώσεων. Παράλληλα οι λεκάνες και οι υπολεκάνες απορροής καθώς και οι περιφέρειες που δεν αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους πλημμύρας μπορεί να εξαιρεθούν από κάθε μέτρο το οποίο λαμβάνεται βάσει της παρούσας οδηγίας. Η ίδια αρχή θα ισχύσει για τις λεκάνες και τις υπολεκάνες απορροής καθώς και τις περιφέρειες για τις οποίες έχουν ήδη ληφθεί μέτρα σύμφωνα με τις διατάξεις σχετικά με τη χαρτογράφηση των πλημμυρών και/ή των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Η απόφαση σχετικά με το κατά πόσο υφίσταται «σημαντικός κίνδυνος» θα εξαρτηθεί από τις τοπικές και περιφερειακές περιστάσεις και υπό την επιφύλαξη της αρχής του συντονισμού σε επίπεδο λεκάνης απορροής και υπολεκάνης απορροής δεν θα λαμβάνεται σε κοινοτικό επίπεδο. |

Η επιλογή των μέσων |

341 | Προτεινόμενη πράξη: οδηγία |

342 | Άλλα μέσα θα ήταν ακατάλληλα για τους εξής λόγους. Ο κανονισμός θα συνεπαγόταν τη λήψη αποφάσεων για το επίπεδο της προστασίας από τις πλημμύρες καθώς και σε ό,τι αφορά μέτρα και προθεσμίες για όλες τις περιφέρειες της Κοινότητας χρησιμοποιώντας κοινοτική νομοθεσία, πρόκειται δηλαδή για ανέφικτη προσέγγιση τόσο από πολιτική όσο και από τεχνική σκοπιά. Λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα τεχνικού περιεχομένου και τις κατευθυντήριες γραμμές που έχουν χαραχθεί ήδη σε ό,τι αφορά τις βέλτιστες διαθέσιμες πρακτικές, οι συστάσεις δεν θα εξασφάλιζαν τον απαραίτητο διοικητικό και πολιτικό συντονισμό διασυνοριακά. Μία οδηγία παρέχει το απαραίτητο κανονιστικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά τις αρχές και τις δομές αξιολόγησης και λήψης αποφάσεων, αφήνοντας στην επικουρικότητα καθοριστικής σημασίας στοιχεία όπως το επίπεδο της προστασίας, η επιλογή και ο συνδυασμός των μέτρων καθώς και η προθεσμία για την επίτευξη των στόχων. |

Δημοσιονομικές επιπτώσεις |

401 | Μολονότι η εφαρμογή και η χρηματοδότηση της πολιτικής περιβάλλοντος αποτελεί κατά κανόνα δικαίωμα και υποχρέωση των κρατών μελών (βλέπε άρθρό 175 παράγραφος 4 της συνθήκης ΕΚ), η Κοινότητα διαθέτει ποικίλους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προαγωγή της προστασίας από τις πλημμύρες, παραδείγματος χάρη στο πλαίσιο της πολιτικής έρευνας, της πολιτικής συνοχής και της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης. Οι πρωτοβουλίες και τα μέτρα που σχετίζονται με τις πλημμύρες είναι επιλέξιμα τόσο βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας στους ως άνω τομείς πολιτικής όσο και δυνάμει της προτεινόμενης νομοθεσίας για την περίοδο 2007-2013. Ωστόσο, η πρόταση αυτή δεν θα έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις πέρα των προβλεπόμενων για τις προτάσεις που έχει ήδη εγκρίνει η Επιτροπή. |

Συμπληρωματικές πληροφορίες |

510 | Απλοποίηση |

511 | Η πρόταση προβλέπει την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών για τις δημόσιες (κοινοτικές ή εθνικές) αρχές καθώς και για ιδιώτες, ιδίως σε ό,τι αφορά το συγχρονισμό και το συντονισμό με την οδηγία πλαίσιο για το νερό. |

513 | Η διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας και η διαχείριση της ποιότητας του νερού αποτελούν μέρος της ολοκληρωμένης διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών. Αφορούν τις ίδιες λεκάνες απορροής και περιφέρειες και τις ίδιες τοπικές κοινότητες και ενδιαφερομένους. Ως εκ τούτου υφίσταται ιδιαίτερα ισχυρός σύνδεσμος μεταξύ της διαχείρισης της ποιότητας του ύδατος, που τελεί ήδη υπό εξελίξει βάσει της οδηγίας πλαίσιο για το νερό, και των μέτρων για τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας που προβλέπει η παρούσα πρόταση. Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι ο κύκλος εφαρμογής της οδηγίας πλαίσιο για το νερό και ο προβλεπόμενος από την παρούσα πρόταση κύκλος εφαρμογής επιβάλλεται να συγχρονιστούν και να ολοκληρωθούν, σε ό,τι αφορά τις περιοχές των ποταμίων λεκανών, τις αρμόδιες αρχές, τα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής και επανεξέτασης, τους μηχανισμούς υποβολής εκθέσεων, τις επιτροπές και τη συμμετοχή του κοινού. |

514 | Οι ιδιώτες θα συμβάλουν πλήρως, μέσω της συμμετοχής του κοινού στη διαδικασία σχεδιασμού και θα επωφεληθούν από τις σχετικές συνεργίες. |

Ρήτρα επανεξέτασης/αναθεώρησης/προθεσμίας |

531 | Η πρόταση δεν περιλαμβάνει ρήτρα επανεξέτασης. |

550 | Συγκριτικός πίνακας Τα κράτη μέλη καλούνται να κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των εθνικών διατάξεων με τα οποία μεταφέρουν την παρούσα οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο καθώς και πίνακα που να αντιστοιχίζει τις εν λόγω διατάξεις προς τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. |

560 | Ευρωπαϊκός οικονομικός χώρος Η πρόταση αφορά τον ΕΟΧ και ως εκ τούτου θα πρέπει να καλύψει και τον ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο. |

570 | Λεπτομερής ερμηνεία της πρότασης Άρθρο 1 (θέμα): Η προτεινόμενη οδηγία αποσκοπεί στην μείωση των κινδύνων πλημμύρας για την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και τις οικονομικές δραστηριότητες. Ισχύει σε ολόκληρο το έδαφος της Κοινότητας, και κατά συνέπεια για τη διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών τόσο σε ποταμούς όσο και σε παράκτιες περιοχές. Άρθρο 2 (ορισμοί): προσδιορίζονται πέραν των ορισμών που περιέχονται στην οδηγία πλαίσιο για το νερό οι έννοιες της «πλημμύρας» και του «κινδύνου πλημμύρας». Άρθρο 3 (συντονισμός σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής ποταμών). Το άρθρο αυτό υιοθετεί την προσέγγιση του άρθρου 3 της οδηγίας πλαίσιο για το νερό ιδίως σε ότι αφορά την μονάδα διαχείρισης της περιοχής της ποτάμιας λεκάνης και της αρμόδιας αρχής που έχουν οριστεί βάσει της οδηγίας πλαίσιο για το νερό. Επιπλέον των λεκανών και υπολεκανών απορροής που περιλαμβάνονται στις εν λόγω περιοχές, όλα τα τμήματα της ακτής θεωρούνται τμήμα των περιοχών των λεκανών απορροής ποταμών και ως εκ τούτου καλύπτονται από τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου. Τα κεφάλαια II, III και IV καθορίζουν μία διαφανή και σταδιακή προσέγγιση η οποία αποτελείται από: το χαρακτηρισμό των περιοχών που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο πλημμύρας (Κεφάλαιο II, άρθρα 4, 5 και 6)· την εκπόνηση των χαρτών κινδύνου πλημμυρών για περιοχές που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πλημμύρας (Κεφάλαιο III, άρθρα 7 και 8, παράρτημα); την ανάπτυξη και την εφαρμογή σχεδίων διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας σε ευπαθείς λεκάνες απορροής ποταμών και παράκτιες περιοχές, καθώς και των μηχανισμών συντονισμού, των σχεδίων διαχείρισης στις περιοχές λεκάνης απορροής ποταμών (Κεφάλαιο IV, άρθρα 9, 10, 11 και 12)· Τα χρονοδιαγράμματα των κεφαλαίων III και VI είναι πλήρως συγχρονισμένα με τα αντίστοιχα χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή της οδηγίας πλαίσιο για το νερό συμπεριλαμβανόμενων των προβλέψεων για την επανεξέταση της επικρατούσας κατάστασης ανά εξαετία ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται ο συντονισμός με τις διαδικασίες που προβλέπει η οδηγία πλαίσιο για το νερό και τους κύκλους χαρακτηρισμού των περιοχών των λεκανών απορροής των ποταμών (με χαρτογράφηση των κινδύνων πλημμύρας) και τα σχέδια για τη διαχείριση των λεκανών απορροής (με σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας). Επιπλέον προτείνεται τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας στα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών που προβλέπονται στην οδηγία πλαίσιο για το νερό. Το άρθρο 14 (ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού) επιβάλλει τη συμμετοχή του κοινού κατά τη διαμόρφωση και την επανεξέταση των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Η εν λόγω διαδικασία θα συντονισθεί επίσης με την οδηγία πλαίσιο για το νερό. Τα άρθρα 15 και 16 (τεχνικές προσαρμογές και επιτροπή) προβλέπουν δυνατότητες τεχνικών προσαρμογών συγκεκριμένων άρθρων και του παραρτήματος καθώς και τα τεχνικά δελτία για την διαβίβαση και την επεξεργασία των δεδομένων, συμπεριλαμβανόμενων των στατιστικών και των χαρτογραφικών στοιχείων. Η επιτροπή που συγκροτείται με βάση την οδηγία πλαίσιο για το νερό θα χρησιμοποιηθεί επίσης και για την παρούσα οδηγία. Το άρθρο 17 ( υποβολή εκθέσεων) περιέχει τις απαραίτητες διατάξεις για την υποβολή εκθέσεων. Το άρθρο αυτό και η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της προτεινόμενης οδηγίας (άρθρο 18) συγχρονίζονται επίσης με το χρονοδιάγραμμα της οδηγίας πλαίσιο για το νερό. Τα άρθρα 19, 20 και 21 καλύπτουν τη μεταφορά, τη θέση σε ισχύ και τα μέρη στα οποία απευθύνεται η οδηγία. |

1. 2006/0005(COD)

Πρόταση για ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Για την αξιολόγηση των πλημμυρών (Κείμενο που ενδιαφέρει τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 175 (1),

Την πρόταση της Επιτροπής[7],

Την γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[8],

Τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[9],

Ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της συνθήκης[10],

Εκτιμώντας τα εξής:

2. Οι πλημμύρες μπορεί να προκαλέσουν θανάτους, μετακινήσεις πληθυσμών, να θέσουν σοβαρά σε κίνδυνο την οικονομική ανάπτυξη και να υπονομεύσουν τις οικονομικές δραστηριότητες της Κοινότητας.

3. Οι πλημμύρες είναι φυσικά φαινόμενα τα οποία είναι αδύνατο να προβλεφθούν. Ωστόσο, οι ανθρώπινες δραστηριότητες συμβάλλουν στην αύξηση της πιθανότητας και των αρνητικών επιπτώσεων των πλημμυρών.

4. Είναι εφικτό και επιθυμητό να μειωθεί ο κίνδυνος πρόκλησης ζημιών στην ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον και τις υποδομές λόγω πλημμυρών, εντούτοις, τα μέτρα για τη μείωση του κινδύνου ζημιών από πλημμύρες θα πρέπει να συντονίζονται σε επίπεδο ποτάμιας λεκάνης για να είναι αποτελεσματικά.

5. Η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων[11] επιβάλλει την ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης για κάθε λεκάνη απορροής ποταμού με στόχο την επίτευξη καλής οικολογικής και χημικής κατάστασης και θα συμβάλλει στον μετριασμό των επιπτώσεων των πλημμυρών. Ωστόσο η μείωση του κινδύνου πλημμύρας δεν είναι ένας από τους κύριους στόχους της εν λόγω οδηγίας ούτε λαμβάνονται δεόντως υπόψη πιθανοί μελλοντικοί κίνδυνοι λόγω της αλλαγής του κλίματος.

6. Η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών-Πλημμύρες: πρόληψη, προστασία και μετριασμός των επιπτώσεών τους»[12] περιγράφει την ανάλυση και την προσέγγιση της Επιτροπής όσον αφορά τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας σε επίπεδο Κοινότητας και αναφέρει ότι η ανάληψη προμελετημένης και συντονισμένης δράσης σε επίπεδο κοινότητας θα μπορούσε να προσφέρει αξιοσημείωτη προστιθέμενη αξία και να βελτιώσει το συνολικό επίπεδο της προστασίας από τις πλημμύρες.

7. Η απόφαση 2001/792/EΚ του Συμβουλίου της 23 Οκτωβρίου 2001 περί κοινοτικού μηχανισμού για τη διευκόλυνση της ενισχυμένης συνεργασίας στις επεμβάσεις βοήθειας της πολιτικής προστασίας[13], αφορά την υποστήριξη και την ενίσχυση των κρατών μελών σε περίπτωση εκτάκτων καταστάσεων μείζονος κλίμακας συμπεριλαμβανόμενων των πλημμυρών. Η πολιτική προστασία μπορεί να προσφέρει ενδεδειγμένες απαντήσεις στους θιγόμενους πληθυσμούς και να βελτιώσει την ετοιμότητα και την ανθεκτικότητα, ωστόσο, δεν αντιμετωπίζει τα βασικά αίτια των πλημμυρών.

8. Δυνάμει του κανονισμού (EΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου, της 11 Νοεμβρίου 2002 για την ίδρυση του ταμείου αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης[14] είναι δυνατή η ταχεία παροχή χρηματοοικονομικής αρωγής σε περίπτωση μείζονος καταστροφής ώστε να εξασφαλιστεί βοήθεια σε ανθρώπους, περιφέρειες και χώρες που έχουν πληγεί για να επιστρέψουν σε κατά το δυνατόν ομαλές συνθήκες διαβίωσης. Εντούτοις η προσέγγιση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί αποκλειστικά και μόνο εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις αντιμετώπισης κατεπειγόντων περιστατικών και όχι για τα στάδια τα οποία προηγούνται αναλόγων εκτάκτων καταστάσεων.

9. Διάφοροι τύποι πλημμυρών σημειώνονται στην Κοινότητα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι πλημμύρες ποταμών, οι στιγμιαίες πλημμύρες, οι πλημμύρες στα αστικά κέντρα, οι πλημμύρες που οφείλονται στο αποχετευτικό σύστημα και οι παράκτιες πλημμύρες. Οι ζημίες που προκαλούνται από τις πλημμύρες ποικίλλουν στις διάφορες χώρες και περιφέρειες της Κοινότητας. Ως εκ τούτου, οι στόχοι που αποσκοπούν στη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας θα πρέπει να βασίζονται στις τοπικές και περιφερειακές περιστάσεις.

10. Οι κίνδυνοι πλημμύρας σε ορισμένες περιοχές εντός της Κοινότητας μπορούν να θεωρηθούν ασήμαντοι όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε περιοχές ακατοίκητες ή με μικρή δημογραφική πυκνότητα ή σε περιοχές με περιορισμένα περιουσιακά στοιχεία ή μικρή οικολογική αξία. Η προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας σε κάθε λεκάνη και υπολεκάνη απορροής ποταμών καθώς και τις αντίστοιχες παράκτιες ζώνες πρέπει να πραγματοποιείται σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού ώστε να προσδιορίζεται πάντοτε ο κίνδυνος πλημμύρας και να αποφασίζεται κατά πόσον επιβάλλεται να αναληφθεί περαιτέρω δράση.

11. Για να εξασφαλιστεί αξιόπιστο μέσο πληροφόρησης καθώς και πολύτιμη βάση για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων κα τη λήψη περαιτέρω τεχνικών, οικονομικών και πολιτικών αποφάσεων είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η καθιέρωση χαρτών για τις πλημμύρες καθώς και χαρτών στους οποίους να αναφέρονται ενδεικτικές ζημίες από πλημμύρες και να περιγράφονται οι περιοχές που χαρακτηρίζονται από διαφορετικά επίπεδα κινδύνου πλημμύρας.

12. Για να μειωθούν και να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των πλημμυρών στην εκάστοτε περιοχή είναι σκόπιμο να καθιερωθούν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Τα αίτια και οι συνέπειες των πλημμυρών ποικίλλουν ανάλογα με τις χώρες και τις περιφέρειες της Κοινότητας. Κατά συνέπεια τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες γεωγραφικές υδρολογικές και άλλες σχετικές περιστάσεις στη λεκάνη απορροής του ποταμού, μέρος αυτής ή τμήμα της ακτής, και να παρέχουν λύσεις αφού ληφθούν υπόψη οι ανάγκες και οι προτεραιότητες της λεκάνης απορροής, τμήματος αυτής ή της ακτής, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίζεται ο συντονισμός με τις περιοχές της λεκάνης απορροής του κάθε ποταμού.

13. Ο κύκλος της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας που περιλαμβάνει τα στάδια της πρόληψης, της προστασίας, της ετοιμότητας, της αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων και της αποκατάστασης και της επανεξέτασης θα πρέπει να βασίζεται στα στοιχεία των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας και να εστιάζεται στις πτυχές της πρόληψης, της προστασίας και της ετοιμότητας.

14. Για να αποφευχθεί ο περιττός διπλασιασμός των εργασιών τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τους ήδη υφιστάμενους χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.

15. Η ανάπτυξη σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας βάσει της παρούσας οδηγίας αποτελούν στοιχεία της ολοκληρωμένης διαχείρισης της λεκάνης απορροής του εκάστοτε ποταμού. Ως εκ τούτου οι δύο διαδικασίες θα πρέπει να αλληλοαξιοποιούνται ώστε καθίσταται δυνατή η εκμετάλλευση των διαθέσιμων συνεργιών. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική και εύλογη χρήση των πόρων, επιβάλλεται η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας να συντονίζεται στενά με την οδηγία 2000/60/EΚ.

16. Σε περίπτωση που υδάτινα ρεύματα χρησιμοποιούνται για πολλούς σκοπούς και διάφορες μορφές αειφόρων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (π.χ. διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας, οικολογία, εσωτερική ναυσιπλοΐα ή υδροηλεκτρική ενέργεια) και εφόσον οι συγκεκριμένες χρήσεις έχουν επιπτώσεις στα εν λόγω υδατικά συστήματα, η οδηγία 2000/60/ΕΚ πλαίσιο για το νερό επιβάλλει σαφή και διαφανή διαδικασία για την αντιμετώπιση ανάλογων χρήσεων και επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των πιθανών εξαιρέσεων από τους στόχους για «καλή κατάσταση» ή/και «μη υποβάθμιση» στο άρθρο 4 παρ.7 αυτής).

17. Τα μέτρα που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[15].

18. Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδιαιτέρως από το χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εν προκειμένω επιδιώκεται ιδίως να προαχθεί η ενσωμάτωση υψηλού επιπέδου περιβαλλοντικής προστασίας στις κοινοτικές πολιτικές σύμφωνα με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης όπως περιγράφεται στο άρθρο 37 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

19. Δεδομένου ότι είναι αδύνατο να επιτευχθούν επαρκώς μόνο από τα κράτη μέλη οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης και δεδομένου ότι κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των επιπτώσεων της δράσης είναι σκοπιμότερο να επιτευχθούν σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα ενδέχεται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει ότι είναι αυστηρώς απαραίτητο για να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία ορίζει πλαίσιο για τη μείωση των κινδύνων που αντιμετωπίζει η υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και οι οικονομικές δραστηριότητες από τις πλημμύρες στην Κοινότητα.

Άρθρο 2

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας επιπλέον των ορισμών για τις έννοιες των όρων «ποταμός», «λεκάνη απορροής ποταμού», «υπολεκάνες» και «περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού», που ορίζονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2000/60/EΚ, ισχύουν και οι εξής ορισμοί:

1. ως «πλημμύρα» νοείται η προσωρινή κάλυψη από νερό εδάφους το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν καλύπτεται από νερό.

2. ως «κίνδυνος πλημμύρας» νοείται η πιθανότητα να λάβει χώρα πλημμύρα κάποιας σοβαρότητας η οποία να συνεπάγεται ανάλογες ζημίες όσον αφορά την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και τις οικονομικές δραστηριότητες.

Άρθρο 3

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας τα κράτη μέλη αξιοποιούν τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφοι 1, 2, 3 και 6 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 4

1. Τα κράτη μέλη για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού ή τμήμα διεθνούς περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού που εμπίπτει στην επικράτειά τους, πραγματοποιούν προκαταρκτική αξιολόγηση κινδύνων πλημμύρας σύμφωνα με την παράγραφο 2.

2. Η προκαταρκτική αξιολόγηση κινδύνου πλημμύρας περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εξής:

(α) χάρτη της περιοχής της λεκάνης απορροής του ποταμού ο οποίος περιλαμβάνει τα όρια της λεκάνης απορροής του ποταμού, της αντίστοιχης υπολεκάνης και όπου αυτό είναι απαραίτητο των παράκτιων ζωνών και ο οποίος περιγράφει τα αντίστοιχα τοπογραφικά χαρακτηριστικά και τη χρήση γης·

(β) περιγραφή των πλημμυρών που σημειώθηκαν κατά το παρελθόν

(γ ) περιγραφή των διαδικασιών που σχετίζονται με τις πλημμύρες και της ευπάθειας που τις χαρακτηρίζει έναντι αλλαγών, συμπεριλαμβανόμενου του ρόλου των πλημμυρικών περιοχών ως φυσικού μηχανισμού ρύθμισης των πλημμυρών και των οδών αποστράγγισης των πλημμυρισμένων περιοχών κατά τον παρόν και το μέλλον.

(δ) περιγραφή αναπτυξιακών σχεδίων που ενδεχομένως συνεπάγονται αλλαγή της χρήσης γης ή της δημογραφικής κατανομής και της κατανομής των οικονομικών δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα να αυξάνουν οι κίνδυνοι πλημμύρας στην περιοχή, ανάντι ή κατάντι αυτής·

(ε) αξιολόγηση της πιθανότητας μελλοντικών πλημμυρών βάσει των υδρολογικών δεδομένων, των ειδών των πλημμυρών και των προβλεπόμενων επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος και των τάσεων σε ότι αφορά τη χρήση γης·

(στ) πρόβλεψη και υπολογισμός των συνεπειών των μελλοντικών πλημμυρών στην υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και τις οικονομικές δραστηριότητες λαμβανομένων υπόψη μακροπρόθεσμων εξελίξεων όπως η αλλαγή του κλίματος.

Άρθρο 5

1. Βάσει της αξιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 4 κάθε λεκάνη και υπολεκάνη απορροής ή παράκτια ζώνη του ποταμού που καλύπτεται από περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού χαρακτηρίζονται κατά τρόπο που να εμπίπτει σε μία από τις εξής κατηγορίες:

(α) Λεκάνες, υπολεκάνες απορροής ή παράκτια ζώνη των ποταμών για τις οποίες συμπεραίνεται ότι δεν υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πλημμύρας ή δεν θεωρείται εύλογο να θεωρηθεί πιθανό να συμβεί πλημμύρα ή θεωρείται ότι οι επιπτώσεις σε περίπτωση πλημμύρας για την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον ή την οικονομική δραστηριότητα είναι αρκετά περιορισμένες ώστε να θεωρούνται αποδεκτές.

(β) Λεκάνες και υπολεκάνες απορροής ποταμού ή παράκτιες ζώνες για τις οποίες θεωρείται ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πλημμύρας ή είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι είναι εύλογο να συμβεί πλημμύρα.

2. Ο χαρακτηρισμός δυνάμει της παραγράφου 1 λεκανών ή υπολεκανών απορροής διεθνών ποταμών ή αντιστοίχων παρακτίων τμημάτων της περιοχής της λεκάνης απορροής διεθνούς ποταμού, αποτελούν αντικείμενο συντονισμού μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών.

Άρθρο 6

1 . Τα κράτη μέλη ολοκληρώνουν την προκαταρκτική αξιολόγηση του κινδύνου πλημμύρας το αργότερο τρία χρόνια μετά από την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η παρούσα οδηγία.

2. Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν και ενημερώνουν, εφόσον είναι απαραίτητο, την αξιολόγηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 το αργότερο το 2018 και εν συνεχεία ανά εξαετία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Χάρτες κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 7

1. Τα κράτη μέλη εκπονούν σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού χάρτες πλημμυρών και χάρτες ενδεικτικών ζημιών από πλημμύρες, που εφεξής αναφέρονται ως «χάρτες κινδύνων πλημμύρας», για τις λεκάνες και υπολεκάνες απορροής των ποταμών καθώς και τα παράκτια τμήματα που αναφέρονται στο εδάφιο (β) της πρώτης παραγράφου του άρθρου 5.

2. Οι χάρτες πλημμυρών θα καλύψουν τις γεωγραφικές περιοχές που θα μπορούσαν να πλημμυρήσουν σύμφωνα με τα εξής σενάρια:

(α) πλημμύρες υψηλής πιθανότητας (με πιθανή περίοδο επαναλληπτικότητας άπαξ ανά δέκαετία)·

(β) πλημμύρες μέσης πιθανότητας (με πιθανή περίοδο επαναλληπτικότητας άπαξ ανά εκατονταετία)

(γ) πλημμύρες περιορισμένης πιθανότητας (ακραίες περιπτώσεις)

Για κάθε σενάριο που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο πρέπει να παρατίθενται τα εξής στοιχεία:

(α) προβλεπόμενο βάθος νερού·

(β) ταχύτητα ροής, εφόσον είναι απαραίτητο·

(γ) περιοχές στις οποίες ενδέχεται να παρατηρηθούν φαινόμενα παρόχθιας αποσάθρωσης και εναπόθεσης υπολειμμάτων λόγω της ροής υδάτων.

3. Οι χάρτες ενδεικτικών ζημιών λόγω πλημμυρών θα πρέπει να περιγράφουν τις πιθανές ζημίες που θα προκληθούν από τις πλημμύρες υπό τις συνθήκες των σεναρίων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και να εκφράζουν τις ζημίες αυτές ως εξής:

(α) αριθμό κατοίκων που ενδέχεται να πληγεί·

(β) πιθανή οικονομική ζημία στην περιοχή,

(γ) πιθανή ζημία στο περιβάλλον.

Άρθρο 8

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ολοκλήρωση των χαρτών κινδύνων πλημμύρας το αργότερο έως τις 22 Δεκεμβρίου 2013.

2. Οι χάρτες αυτοί επανεξετάζονται και εφόσον είναι απαραίτητο ενημερώνονται το αργότερο έως τις 22 Δεκεμβρίου 2019 και εν συνεχεία ανά έξι έτη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 9

1. Τα κράτη μέλη εκπονούν και εφαρμόζουν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής του ποταμού για τις λεκάνες και υπολεκάνες απορροής του ποταμού καθώς και τα παράκτια τμήματα που αναφέρονται στο εδάφιο (β) άρθρο 5, παράγραφος 1 σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2. Τα κράτη μέλη καθιερώνουν κατάλληλα επίπεδα προστασίας που προσιδιάζουν σε έκαστη λεκάνη απορροής, ή υπολεκάνη ποταμού ή παράκτιο τμήμα, εστιάζοντας στην μείωση της πιθανότητας των πλημμυρών και των πιθανών συνεπειών τους για την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και την οικονομική δραστηριότητα και λαμβανοντας υπόψη τα αντίστοιχα θέματα διαχείρισης του ύδατος, το έδαφος, το χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση της γης και τη διαφύλαξη της φύσης.

3. Τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας περιλαμβάνουν μέτρα για την επίτευξη επιπέδων προστασίας ανάλογων με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2.

Το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας αντιμετωπίζει όλα τα στάδια του κύκλου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας εστιαζόμενο στην πρόληψη, την προστασία, την ετοιμότητα και λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της λεκάνης ή υπολεκάνης απορροής του εκάστοτε ποταμού.

4. Τα μέτρα διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας που λαμβάνει ένα κράτος μέλος δεν επιτρέπεται να αυξάνουν τους κινδύνους πλημμύρας στις γειτονικές χώρες.

Άρθρο 10

1. To πρώτο σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας θα περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο μέρος Α του παραρτήματος. Η επανεξέταση που θα ακολουθήσει, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2, θα περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο μέρος Β του παραρτήματος.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή ενδιάμεση έκθεση για τις προόδους που σημειώνονται κατά την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων εντός τριών ετών από την δημοσίευση ή την ενημέρωση κάθε σχεδίου διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας.

Άρθρο 11

1 . Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας ολοκληρώνονται και δημοσιεύονται έως τις 22 Δεκεμβρίου 2015 το αργότερο και εφαρμόζονται από τις 23 Δεκεμβρίου 2015.

2. Τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας επανεξετάζονται και ενημερώνονται το 2021 το αργότερο και εν συνεχεία ανά εξαετία.

Άρθρο 12

1. Για τις λεκάνες απορροής των ποταμών που ανήκουν εξολοκλήρου στην επικράτειά τους, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την εκπόνηση αποκλειστικά και μόνο ενός σχεδίου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

2. Στην περίπτωση περιοχών διεθνών λεκανών απορροής ποταμού που ανήκουν στην Κοινότητα, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τον απαραίτητο συντονισμό με στόχο να εκπονηθεί αποκλειστικά και μόνο ένα διεθνές σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

Εάν δεν εκπονηθεί ανάλογο σχέδιο, τα κράτη μέλη διαμορφώνουν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας τα οποία να καλύπτουν τουλάχιστον τα μέρη της διεθνούς λεκάνης απορροής ποταμού που ανήκουν στην επικράτειά τους.

3. Εάν η διεθνής λεκάνη απορροής ποταμού υπερβαίνει τα όρια της Κοινότητας, και εφόσον δεν εκπονείται ένα και μόνο διεθνές σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας στο οποίο να συμπεριλαμβάνεται κάθε εμπλεκόμενη τρίτη χώρα, τα κράτη μέλη εκπονούν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας που καλύπτουν τουλάχιστον τα μέρη της διεθνούς λεκάνης απορροής του ποταμού που εμπίπτουν στην επικράτεια των εμπλεκομένων κρατών μελών.

Κεφάλαιο V Συντονισμός με την οδηγία 2000/60/EΚ, πληροφόρηση και συμμετοχή του κοινού

Άρθρο 13

1. Η εκπόνηση των πρώτων χαρτών για τους κινδύνους πλημμύρας και οι εν συνεχεία επανεξετάσεις τους που προβλέπονται στο άρθρο 8 της παρούσας οδηγίας εκτελούνται σε στενό συντονισμό και εντάσσονται, εάν θεωρηθεί απαραίτητο, στις επανεξετάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

2. Η εκπόνηση των πρώτων σχεδίων διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας και οι εν συνεχεία επανεξετάσεις τους σύμφωνα με το άρθρο 10 της παρούσας οδηγίας εκτελούνται σε στενό συντονισμό με, και αν θεωρηθεί απαραίτητο, εντάσσονται στις επανεξετάσεις των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών που προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 7 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών δυνάμει του άρθρου 14 της παρούσας οδηγίας να συντονίζεται με την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών δυνάμει του άρθρου 14 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

Άρθρο 14

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να διατίθενται στο κοινό οι προκαταρκτικές αξιολογήσεις κινδύνων πλημμύρας, οι χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών στην εκπόνηση, επανεξέταση και ενημέρωση των σχεδίων διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας που αναφέρονται στο κεφάλαιο IV.

Κεφάλαιο VI Μέτρα εφαρμογής και τροποποιήσεις

Άρθρο 15

1. Η Επιτροπή δύναται, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 να εγκρίνει τεχνικά δελτία για τη διαβίβαση και την επεξεργασία των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών και χαρτογραφικών στοιχείων.

2. Η Επιτροπή δύναται, λαμβάνοντας υπόψη της προβλεπόμενες προθεσμίες επανεξέτασης και ενημέρωσης και σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 16 παράγραφος 2, να προσαρμόζει στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο το άρθρο 4 παράγραφος 2, το άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 και το παράρτημα.

Άρθρο 16

1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή που συγκροτείται δυνάμει του άρθρου 21 της οδηγίας 2000/60/EΚ (εφεξής «η επιτροπή»).

2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύουν τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/EΚ, σε ότι αφορά τις διατάξεις του άρθρου 8.

Η προθεσμία που ορίζει το άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/EΚ ανέρχεται σε τρεις μήνες.

3. Η επιτροπή εγκρίνει τον εσωτερικό κανονισμό της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII Εκθέσεις και τελικές διατάξεις

Άρθρο 17

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν προκαταρκτική αξιολόγηση κινδύνων πλημμύρας, τους χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας στην Επιτροπή εντός 3 μηνών μετά την ολοκλήρωσή τους.

Άρθρο 18

Η Επιτροπή υποβάλλει έως τις 22 December 2018 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας το αργότερο και εν συνεχεία κάθε έξι χρόνια.

Άρθρο 19

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο εντός [δύο ετών μετά από την ημερομηνία θέσης σε ισχύ […]. Ενημερώνουν πάραυτα την Επιτροπή όσον αφορά το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και συγκριτικό πίνακα αντιστοίχισης των εν λόγω διατάξεων προς τις διατάξεις της οδηγίας.

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν τις εν λόγω διατάξεις μεριμνούν ώστε κατά την επίσημη δημοσίευση τους να περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή να συνοδεύονται από ανάλογη αναφορά. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν τη μορφή της εν λόγω παραπομπής.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις κύριες διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που εγκρίνουν στον τομέα που καλύπτει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 20

Η παρούσα οδηγία τίθεται σε ισχύ την [εικοστή ημέρα] μετά από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 21

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, […]

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

[…] […]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Σχέδια διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας

A. Στοιχεία των πρώτων σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας:

1. τα συμπεράσματα της προκαταρκτικής αξιολόγησης κινδύνου πλημμύρας όπως προβλέπεται στο κεφάλαιο II.

2. χάρτες κινδύνων πλημμύρας που εκπονούνται βάσει του κεφαλαίου III και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τους εν λόγω χάρτες·

3. περιγραφή του ενδεδειγμένου επιπέδου προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2

4. περιγραφή των απαιτούμενων μέτρων για την επίτευξη των ενδεδειγμένων επιπέδων προστασίας συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 9 και μέτρα σχετικά με τις πλημμύρες που λαμβάνονται βάσει άλλων νομοθετικών πράξεων της Κοινότητας·

5. περιγραφή των πληροφοριών για το κοινό και των μέτρων/δράσεων που έχουν αναληφθεί για την πραγματοποίηση διαβουλεύσεων·

6. περιγραφή της διαδικασίας συντονισμού σε κάθε διεθνή περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού και της διαδικασίας συντονισμού με την οδηγία 2000/60/EΚ καθώς και κατάλογος των αρμοδίων αρχών.

B. Στοιχεία της εν συνεχεία ενημέρωσης των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας:

1. οιεσδήποτε μεταβολές ή ενημερώσεις μετά από τη δημοσίευση της προηγούμενης έκδοσης του σχεδίου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, συμπεριλαμβανομένης της σύνοψης των επανεξετάσεων που πραγματοποιήθηκαν βάσει των κεφαλαίων II, III και IV·

2. αξιολόγηση των συντελεσθεισών προόδων όσον αφορά την επίτευξη του επιπέδου προστασίας·

3. περιγραφή και ερμηνεία μέτρων που προβλέφθηκαν βάσει της προηγούμενης μορφής του σχεδίου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας δίχως αναληφθούν τελικά·

4. περιγραφή τυχόν συμπληρωματικών μέτρων μετά από τη δημοσίευση της προηγούμενης μορφής του σχεδίου διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας.

[1] EUrosion: http://www.eurosion.org

[2] Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, ΕΕ αριθ. L 327 της 22.12.2000.

[3] COM(2004)472 τελικό της 12.07.2004

[4] http://www.floodsite.net

[5] Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2005 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (EΓΤΑΑ), ΕΕ L277 της 21.10.2005

[6] Οι προθεσμίες που προβλέπει η οδηγία πλαίσιο για το νερό αναφέρονται όλες στις 22 Δεκεμβρίου, την ημερομηνία θέσης σε ισχύ.

[7] ΕΕ C […], […], σ. […].

[8] ΕΕ C […], […], σ. […].

[9] ΕΕ C […], […], σ. […].

[10] ΕΕ C […], […], σ. […].

[11] ΕΕ αριθ. L 327 της 22.12.2000, σελ.1 Οδηγία που τροποποιήθηκε με την απόφαση αριθ. 2455/2001/ΕΚ (ΕΕ αριθ. L 331, 15.12.2001, σ.1)

[12] COM(2004)472 τελικό της 12.7.2004.

[13] ΕΕ L297, 15.11.2001, σ.7.

[14] ΕΕ L311, 14.11.2002, σ.3.

[15] ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.