Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52005AG0025

    Κοινή θέση (ΕΚ) αριθ. 25/2005, της 21ης Ιουνίου 2005, που καθορίστηκε από το Συμβούλιο με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    ΕΕ C 183E της 26.7.2005, p. 1–16 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    26.7.2005   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    CE 183/1


    ΚΟΙΝΉ ΘΈΣΗ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 25/2005

    που καθορίστηκε από το Συμβούλιο στις 21 Ιουνίου 2005

    για την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    (2005/C 183 E/01)

    ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1 και το άρθρο 95 σε σχέση με τα άρθρα 7, 8 και 9 του παρόντος κανονισμού,

    την πρόταση της Επιτροπής,

    τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

    Αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (2),

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1)

    Στο έκτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον (3), η αλλαγή του κλίματος προσδιορίζεται ως πεδίο δράσης προτεραιότητας. Στο πρόγραμμα αυτό αναγνωρίζεται ότι η Κοινότητα έχει δεσμευθεί να επιτύχει κατά την περίοδο 2008-2012 μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 8 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 και ότι, μακροπρόθεσμα, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου θα πρέπει να μειωθούν κατά 70 % περίπου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

    (2)

    Απώτερος σκοπός της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 94/69/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1993, σχετικά με τη σύναψη της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (4), είναι να επιτευχθεί σταθεροποίηση των ατμοσφαιρικών συγκεντρώσεων των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε επίπεδα που θα αποτρέπουν την επικίνδυνη ανθρωπογενή παρεμβολή στο κλιματικό σύστημα.

    (3)

    Η απόφαση 2002/358/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Απριλίου 2002, για την έγκριση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του πρωτοκόλλου του Κιότο στη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές και την από κοινού τήρηση των σχετικών δεσμεύσεων (5), δεσμεύει την Κοινότητα και τα κράτη μέλη της να μειώσουν, κατά την περίοδο από 2008 έως 2012, τις συνολικές ανθρωπογενείς εκπομπές των αερίων θερμοκηπίου που απαριθμούνται στο παράρτημα Α του πρωτοκόλλου του Κιότο κατά 8 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

    (4)

    Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αποτροπή και ελαχιστοποίηση των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, περί των στερεών αποβλήτων (6), της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (7), της οδηγίας 2000/53/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (8) και της οδηγίας 2002/96/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2003, σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) (9).

    (5)

    Πρωταρχικός στόχος του παρόντος κανονισμού είναι η μείωση των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κιότο και, με τον τρόπο αυτό, η προστασία του περιβάλλοντος. Η νομική βάση των διατάξεων αυτών θα πρέπει, συνεπώς, να είναι το άρθρο 175 παράγραφος 1 της συνθήκης.

    (6)

    Ωστόσο, είναι σκόπιμο να ληφθούν μέτρα σε κοινοτικό επίπεδο βάσει του άρθρου 95 της συνθήκης για την εναρμόνιση των απαιτήσεων που αφορούν τη χρήση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και τη διάθεση στην αγορά και την επισήμανση των προϊόντων και του εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου. Οι περιορισμοί στην εμπορία και στη χρήση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου για ορισμένες εφαρμογές είναι αποδεκτοί στις περιπτώσεις που υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις και δεν είναι εφικτή η βελτίωση της συγκράτησης και της ανάκτησης. Οι εθελοντικές πρωτοβουλίες ορισμένων βιομηχανικών κλάδων, καθώς και το γεγονός ότι συνεχίζεται η ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων, θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη.

    (7)

    Η διάθεση στην αγορά προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου όπως απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ είναι επιζήμια για τους στόχους και τις δεσμεύσεις της ΕΕ και των κρατών μελών της όσον αφορά τις κλιματικές μεταβολές και συνεπώς είναι ανάγκη να περιορισθεί η διάθεση των εν λόγω προϊόντων και εξοπλισμού στην αγορά. Τούτο θα μπορούσε να γίνει επίσης όσον αφορά άλλες εφαρμογές που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, και συνεπώς θα πρέπει να εξετασθεί η ανάγκη επέκτασης του παραρτήματος ΙΙ, λαμβάνοντας υπόψη τα περιβαλλοντικά οφέλη, τις τεχνικές δυνατότητες πραγματοποίησης και τη σχέση κόστους — αποτελέσματος.

    (8)

    Για να συμβάλουν στην τήρηση των υποχρεώσεων που υπέχουν η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της από τη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές, το πρωτόκολλο του Κιότο και την απόφαση 2002/358/ΕΚ, η οδηγία 2005/…/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) και ο παρών κανονισμός, τα οποία συμβάλλουν αμφότερα στην πρόληψη και την ελαχιστοποίηση των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, θα πρέπει να εκδοθούν και να δημοσιευθούν ταυτόχρονα στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    (9)

    Θα πρέπει να προβλεφθεί η παρακολούθηση, αξιολόγηση και επανεξέταση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

    (10)

    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος κανονισμού και να μεριμνούν για την εφαρμογή των κανόνων αυτών. Οι εν λόγω κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

    (11)

    Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    (12)

    Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, που είναι η προστασία του περιβάλλοντος και της εσωτερικής αγοράς με τη συγκράτηση των εκπομπών ορισμένων φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και την υποβολή σχετικών στοιχείων καθώς και με τον έλεγχο της διάθεσης στην αγορά και της χρήσης προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχουν ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, εάν αυτά ενεργούν μεμονωμένα, και ότι λόγω των διαστάσεων και των αποτελεσμάτων του παρόντος κανονισμού, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα όρια του αναγκαίου για την επίτευξη των στόχων αυτών.

    (13)

    Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (11),

    ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

    Άρθρο 1

    Πεδίο εφαρμογής

    Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι η μείωση των εκπομπών των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κιότο. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Α του εν λόγω πρωτοκόλλου. Το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνει κατάλογο των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που καλύπτονται επί του παρόντος από τον παρόντα κανονισμό, καθώς και τα αντίστοιχα δυναμικά θέρμανσης του πλανήτη. Βάσει των αναθεωρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 του πρωτοκόλλου του Κιότο και τις οποίες αποδέχονται η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της, το παράρτημα Ι μπορεί να αναθεωρείται και, ενδεχομένως, να καθίσταται επίκαιρο.

    Ο παρών κανονισμός πραγματεύεται τη συγκράτηση, τη χρήση, την ανάκτηση και την καταστροφή των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου του παραρτήματος Ι· την επισήμανση και τη διάθεση προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχουν τα αέρια αυτά· την κοινοποίηση πληροφοριών για τα αέρια αυτά· τις χρήσεις του άρθρου 8 και τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων και του εξοπλισμού του άρθρου 9· καθώς και την κατάρτιση και την πιστοποίηση του προσωπικού που συμμετέχει στις δραστηριότητες που προβλέπονται με τον παρόντα κανονισμό.

    Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των οδηγιών 75/442/ΕΟΚ, 96/61/ΕΚ, 2000/53/ΕΚ και 2002/96/ΕΚ.

    Άρθρο 2

    Ορισμοί

    Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

    1.

    «φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου»: οι υδροφθοράνθρακες (HFC), οι υπερφθοράνθρακες (PFC) και το εξαφθοριούχο θείο (SF6) όπως καταγράφονται στο παράρτημα Ι καθώς και τα παρασκευάσματα που περιέχουν τις ουσίες αυτές, αλλά όχι οι ουσίες που ελέγχονται στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2037/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος (12)·

    2.

    «υδροφθοράνθρακας»: οργανική ένωση αποτελούμενη από άνθρακα, υδρογόνο και φθόριο, το μόριο της οποίας περιέχει έξι το πολύ άτομα άνθρακα·

    3.

    «υπερφθοράνθρακας»: οργανική ένωση αποτελούμενη μόνον από άνθρακα και φθόριο, το μόριο της οποίας περιέχει έξι το πολύ άτομα άνθρακα·

    4.

    «δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη»: το δυναμικό θέρμανσης του κλίματος ενός φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου σε σχέση με το αντίστοιχο δυναμικό του διοξειδίου του άνθρακα. Το δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη (GWP) υπολογίζεται ως το δυναμικό θέρμανσης, εντός 100 ετών, ενός χιλιογράμμου αερίου σε σχέση με ένα χιλιόγραμμο CO2. Τα GWP του παραρτήματος Ι είναι τα GWP που δημοσιεύονται την τρίτη έκθεση αξιολόγησης (TAR) που ενέκρινε η διακυβερνητική ομάδα για τις κλιματικές μεταβολές («τιμές GWP της IPCC του 2001») (13)·

    5.

    «παρασκεύασμα»: για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, πλην της καταστροφής, μείγμα αποτελούμενο από δύο ή περισσότερες ουσίες από τις οποίες μία τουλάχιστον είναι φθοριούχο αέριο του θερμοκηπίου, εκτός εάν το συνολικό δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη του παρασκευάσματος είναι κατώτερο του 150. Το συνολικό δυναμικό θέρμανσης (14) του πλανήτη του παρασκευάσματος καθορίζεται σύμφωνα με το μέρος 2 του παραρτήματος Ι·

    6.

    «χειριστής»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι όντως υπεύθυνο για την τεχνική λειτουργία του εξοπλισμού και των συστημάτων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό· τα κράτη μέλη μπορούν, σε καθορισμένες και συγκεκριμένες περιστάσεις, να ορίζουν ότι ο κύριος είναι υπεύθυνος για τις υποχρεώσεις του χειριστή·

    7.

    «διάθεση στην αγορά»: η έναντι αμοιβής ή η δωρεάν παροχή ή προσφορά σε τρίτους, από παραγωγό ή εισαγωγέα για πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου ή η λειτουργία των οποίων εξαρτάται από τα αέρια αυτά·

    8.

    «χρήση»: η χρησιμοποίηση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου κατά την παραγωγή, [επ]αναπλήρωση, επισκευή ή συντήρηση προϊόντων και εξοπλισμού που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό·

    9.

    «αντλία θερμότητας»: συσκευή ή εγκατάσταση που αφαιρεί θερμότητα χαμηλής θερμοκρασίας από τον αέρα, το νερό ή το έδαφος και παρέχει θερμότητα·

    10.

    «σύστημα ανίχνευσης διαρροής»: βαθμονομημένη μηχανική, ηλεκτρική ή ηλεκτρονική συσκευή, η οποία ανιχνεύει τη διαρροή φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και ειδοποιεί τον χειριστή·

    11.

    «ερμητικά σφραγισμένο σύστημα»: σύστημα στο οποίο όλα τα μέρη που περιέχουν ψυκτικό μέσο στεγανοποιούνται με αυτογενή ή ετερογενή συγκόλληση ή με παρόμοια μόνιμη σύνδεση·

    12.

    «περιέκτης»: προϊόν κυρίως για τη μεταφορά ή την αποθήκευση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου·

    13.

    «περιέκτης μιας χρήσεως»: περιέκτης ο οποίος είναι σχεδιασμένος για να μην επαναπληρώνεται και ο οποίος χρησιμοποιείται για την επισκευή, τη συντήρηση ή την πλήρωση εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού ή αντλίας θερμότητας, για συστήματα πυροπροστασίας ή για εξοπλισμό μεταγωγής υψηλής τάσης ή για την αποθήκευση ή τη μεταφορά διαλυτών που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου·

    14.

    «ανάκτηση»: η συλλογή και αποθήκευση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, π.χ. από μηχανήματα, εξοπλισμό και περιέκτες·

    15.

    «ανακύκλωση»: η επαναχρησιμοποίηση ανακτηθέντος φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου μετά από διαδικασία βασικού καθαρισμού·

    16.

    «ποιοτική αποκατάσταση»: η επανεπεξεργασία ανακτηθέντος φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου προκειμένου να επιτευχθεί συγκεκριμένο πρότυπο επιδόσεων·

    17.

    «καταστροφή»: η διαδικασία με την οποία όλο το φθοριούχο αέριο του θερμοκηπίου, ή το μεγαλύτερο μέρος του, μετατρέπεται ή αποσυντίθεται μονίμως σε μία ή περισσότερες σταθερές ουσίες που δεν είναι φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου·

    18.

    «ψυχαγωγικά και διακοσμητικά αεροζόλ»: οι συσκευές αερολυμάτων που διατίθενται στην αγορά και προορίζονται για πώληση στο ευρύ κοινό για ψυχαγωγικούς και διακοσμητικούς σκοπούς, όπως καταγράφονται στο παράρτημα της οδηγίας 94/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15).

    Άρθρο 3

    Συγκράτηση

    1.   Οι χειριστές των ακόλουθων σταθερών εφαρμογών: εξοπλισμός ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας και συστήματα πυροπροστασίας, που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου του παραρτήματος Ι, χρησιμοποιώντας όλα τα μέτρα που είναι τεχνικώς εφικτά και δεν συνεπάγονται δυσανάλογο κόστος:

    α)

    προλαμβάνουν τη διαρροή των εν λόγω αερίων, και

    β)

    επισκευάζουν, το ταχύτερο δυνατόν, κάθε διαπιστωνόμενη διαρροή.

    2.   Οι χειριστές των εφαρμογών της παραγράφου 1 εξασφαλίζουν ότι ο εξοπλισμός και τα συστήματα αυτά επιθεωρούνται για τον εντοπισμό διαρροής από πιστοποιημένο προσωπικό που πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 5, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

    α)

    οι εφαρμογές που περιέχουν τουλάχιστον 3 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου επιθεωρούνται τουλάχιστον άπαξ ανά δωδεκάμηνο· η απαίτηση αυτή δεν ισχύει για τα ερμητικά σφραγισμένα συστήματα που φέρουν τη σχετική επισήμανση και περιέχουν λιγότερο από 6 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου·

    β)

    οι εφαρμογές που περιέχουν τουλάχιστον 30 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου επιθεωρούνται τουλάχιστον άπαξ ανά εξάμηνο·

    γ)

    οι εφαρμογές που περιέχουν τουλάχιστον 300 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου επιθεωρούνται τουλάχιστον άπαξ ανά τρίμηνο.

    Οι εφαρμογές επιθεωρούνται για την ανίχνευση διαρροών εντός ενός μηνός από την επισκευή διαρροής για να εξασφαλίζεται ότι η επισκευή υπήρξε αποτελεσματική.

    Χάριν εφαρμογής της παρούσας παραγράφου, η φράση «επιθεωρούνται για την ανίχνευση διαρροών» σημαίνει ότι ο εξοπλισμός ή το σύστημα ελέγχεται κατά πρώτο λόγο για διαρροές, με χρησιμοποίηση άμεσων ή έμμεσων μεθόδων μέτρησης και με επίκεντρο τα μέρη του εξοπλισμού ή του συστήματος που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο διαρροής.

    3.   Οι χειριστές των εφαρμογών της παραγράφου 1 που περιέχουν τουλάχιστον 300 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου εγκαθιστούν συστήματα ανίχνευσης διαρροών. Τα εν λόγω συστήματα ανίχνευσης διαρροών επιθεωρούνται τουλάχιστον άπαξ ανά δωδεκάμηνο για να εξασφαλίζεται η ορθή λειτουργία τους.

    4.   Όταν υπάρχει το κατάλληλο σύστημα ανίχνευσης διαρροών που λειτουργεί ορθώς, η συχνότητα των επιθεωρήσεων που απαιτούνται στο πλαίσιο της παραγράφου 2 στοιχεία β) και γ), μειώνεται στο ήμισυ.

    5.   Στην περίπτωση συστημάτων πυροπροστασίας για τα οποία υπάρχει σύστημα επιθεωρήσεων που πληροί το πρότυπο ISO 14520, οι επιθεωρήσεις αυτές μπορούν επίσης να καλύπτουν τις υποχρεώσεις από τον παρόντα κανονισμό εφόσον διενεργούνται με την ίδια τουλάχιστον συχνότητα.

    6.   Οι χειριστές των εφαρμογών της παραγράφου 1 που περιέχουν τουλάχιστον 3 kg φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, τηρούν αρχεία για την ποσότητα και τον τύπο φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που έχουν εγκατασταθεί, για τις τυχόν ποσότητες που έχουν προστεθεί και για την ποσότητα που ανακτάται κατά τη συντήρηση, την επισκευή και την τελική διάθεση. Οι εν λόγω χειριστές τηρούν αρχεία με άλλες σχετικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας της εταιρείας ή του τεχνικού που πραγματοποίησε την επισκευή ή τη συντήρηση, καθώς και τις ημερομηνίες και τα αποτελέσματα των επιθεωρήσεων που διενεργούνται στο πλαίσιο των παραγράφων 2, 3 και 4. Τα αρχεία διατίθενται στην αρμόδια αρχή και στην Επιτροπή κατόπιν σχετικής αίτησης.

    7.   Έως την … (16), η Επιτροπή θεσπίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 11 παράγραφος 2 τις στοιχειώδεις προδιαγραφές επιθεώρησης για κάθε συσκευή εκ των προβλεπομένων στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

    Άρθρο 4

    Ανάκτηση

    1.   Οι χειριστές των ακόλουθων τύπων σταθερού εξοπλισμού είναι υπεύθυνοι για να εφαρμόζουν ρυθμίσεις για την ορθή ανάκτηση, από πιστοποιημένο προσωπικό που πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 5, των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου προκειμένου να εξασφαλίζεται η ανακύκλωση, η ποιοτική αποκατάσταση ή η καταστροφή τους:

    α)

    τα ψυκτικά κυκλώματα εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας·

    β)

    εξοπλισμός που περιέχει διαλύτες οι οποίοι βασίζονται σε φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου·

    γ)

    συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες, και

    δ)

    εξοπλισμός μεταγωγής υψηλής τάσεως.

    2.   Όταν ένας περιέκτης φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, επαναπληρώσιμος ή μιας χρήσεως, φθάνει στο τέλος της ζωής του, το πρόσωπο που χρησιμοποιεί τον περιέκτη για μεταφορά ή αποθήκευση είναι υπεύθυνο για να εφαρμόζει ρυθμίσεις για την ορθή ανάκτηση των τυχόν εναπομενόντων αερίων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ανακύκλωση, η ποιοτική αποκατάσταση ή η καταστροφή τους.

    3.   Τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου που περιέχονται σε άλλα προϊόντα και εξοπλισμό καθώς και στον κινητό εξοπλισμό, εκτός εάν αυτός χρησιμοποιείται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, ανακτώνται κατά το μέτρο που αυτό είναι τεχνικώς εφικτό και δεν συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος, από προσωπικό που διαθέτει τα δέοντα προσόντα, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ανακύκλωση, η ποιοτική αποκατάσταση ή η καταστροφή τους.

    4.   Η ανάκτηση, για τον σκοπό της ανακύκλωσης, της ποιοτικής αποκατάστασης ή της καταστροφής των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 3, πραγματοποιείται πριν από την τελική διάθεση του εξοπλισμού αυτού και, ανάλογα με την περίπτωση, κατά την επισκευή και τη συντήρησή του.

    Άρθρο 5

    Κατάρτιση και πιστοποίηση

    1.   Έως την ... (17), βάσει πληροφοριών που παρέχουν τα κράτη μέλη και σε διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους, η Επιτροπή θεσπίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 11 παράγραφος 2, ελάχιστες απαιτήσεις και τους όρους για αμοιβαία αναγνώριση όσον αφορά προγράμματα κατάρτισης καθώς και πιστοποίηση για το οικείο προσωπικό καθώς και για τις επιχειρήσεις και το προσωπικό τους το οποίο εκτελεί τις δραστηριότητες των άρθρων 3 και 4.

    2.   Έως την ... (18), τα κράτη μέλη θεσπίζουν ή προσαρμόζουν τις οικείες απαιτήσεις κατάρτισης και πιστοποίησης, βάσει των ελάχιστων απαιτήσεων της παραγράφου 1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα οικεία προγράμματα κατάρτισης και πιστοποίησης. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τα πιστοποιητικά που εκδίδουν άλλα κράτη μέλη και δεν περιορίζουν την ελευθερία παροχής υπηρεσιών ή την ελευθερία εγκατάστασης για λόγους που σχετίζονται με τα πιστοποιητικά που εκδίδει άλλο κράτος μέλος.

    3.   Ο χειριστής της σχετικής εφαρμογής εξασφαλίζει ότι το οικείο προσωπικό έχει λάβει την απαιτούμενη πιστοποίηση της παραγράφου 2 και η οποία υποδηλώνει προσήκουσα γνώση των εφαρμοστέων κανονισμών και προτύπων καθώς και τις απαιτούμενες γνώσεις για την πρόληψη των εκπομπών και την ανάκτηση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και τον ασφαλή χειρισμό του εξοπλισμού του σχετικού τύπου και μεγέθους.

    4.   Έως την ... (19), τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που εκτελούν τις δραστηριότητες των άρθρων 3 και 4 παραλαμβάνουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου μόνον εάν το προσωπικό τους διαθέτει τα πιστοποιητικά της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

    5.   Έως την ... (17), η Επιτροπή, με τη διαδικασία του άρθρου 11 παράγραφος 2, καθορίζει τη μορφή της κοινοποίησης της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

    Άρθρο 6

    Εκθέσεις

    1.   Έως τις 31 Μαρτίου του πρώτου ημερολογιακού έτους που ακολουθεί την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, κάθε παραγωγός, εισαγωγέας και εξαγωγέας φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου γνωστοποιεί, με έκθεσή του, στην Επιτροπή, αποστέλλοντας τις ίδιες πληροφορίες στην αρμόδια αρχή του οικείου κράτους μέλους, τα ακόλουθα δεδομένα σχετικά με το προηγηθέν ημερολογιακό έτος:

    α)

    κάθε παραγωγός ο οποίος παράγει ποσότητα φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου άνω του ενός τόνου ετησίως γνωστοποιεί:

    τη συνολική του παραγωγή για κάθε φθοριούχο αέριο θερμοκηπίου στην Κοινότητα, αναφέροντας τις κυριότερες κατηγορίες εφαρμογών (π.χ. κινητά κλιματιστικά, ψύξη, κλιματισμός, αφροί, αεροζόλ, ηλεκτρικός εξοπλισμός, παραγωγή ημιαγωγών) στις οποίες αναμένεται να χρησιμοποιηθεί η ουσία,

    τις ποσότητες κάθε φθοριούχου αερίου θερμοκηπίου που διαθέτει στην αγορά εντός της Κοινότητας,

    τις τυχόν ποσότητες κάθε φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου που ανακυκλώνονται, υφίστανται ποιοτική αποκατάσταση ή καταστρέφονται·

    β)

    κάθε εισαγωγέας, ο οποίος εισάγει ποσότητα φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου άνω του ενός τόνου ετησίως, καθώς και οι παραγωγοί οι οποίοι επίσης εισάγουν, γνωστοποιεί:

    την ποσότητα κάθε φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου που εισάγει ή διαθέτει στην αγορά εντός της Κοινότητας, αναφέροντας χωριστά τις κυριότερες κατηγορίες εφαρμογών (π.χ. κινητά κλιματιστικά, ψύξη, κλιματισμός, αφροί, αεροζόλ, ηλεκτρικός εξοπλισμός, παραγωγή ημιαγωγών) στις οποίες αναμένεται να χρησιμοποιηθεί η ουσία,

    τις τυχόν ποσότητες κάθε φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου που εισάγει προς ανακύκλωση, ποιοτική αποκατάσταση ή καταστροφή·

    γ)

    κάθε εισαγωγέας, ο οποίος εξάγει ποσότητα φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου άνω του ενός τόνου ετησίως, καθώς και οι παραγωγοί οι οποίοι επίσης εξάγουν, γνωστοποιεί:

    τις ποσότητες κάθε φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου που εξάγει από την Κοινότητα,

    τις τυχόν ποσότητες κάθε φθοριούχου αερίου του θερμοκηπίου που εξάγει προς ανακύκλωση, ποιοτική αποκατάσταση ή καταστροφή.

    2.   Έως την ... (20), η Επιτροπή, με τη διαδικασία του άρθρου 11 παράγραφος 2, καθορίζει τη μορφή των εκθέσεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

    3.   Η Επιτροπή λαμβάνει τα δέοντα μέτρα για να προστατεύει το απόρρητο των πληροφοριών που της υποβάλλονται.

    4.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν συστήματα γνωστοποίησης για τους οικείους τομείς του παρόντος κανονισμού προκειμένου να συγκεντρώνουν, κατά το δυνατόν, δεδομένα για τις εκπομπές από τις σχετικές εφαρμογές.

    Άρθρο 7

    Επισήμανση

    1.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ του Συμβουλίου (21) και της οδηγίας 1999/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) για την επισήμανση των επικίνδυνων ουσιών και παρασκευασμάτων, τα προϊόντα και ο εξοπλισμός της παραγράφου 2 που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου διατίθενται στην αγορά μόνον εάν το όνομα των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου αναγράφεται, με χρήση επισήμανσης, με την αποδεκτή ονοματολογία του κλάδου. Η εν λόγω επισήμανση καταδεικνύει ότι το προϊόν περιέχει φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, τούτο δε δηλώνεται σαφώς και ανεξίτηλα επί του προϊόντος ή του εξοπλισμού, δίπλα στα σημεία εξυπηρέτησης για την πλήρωση με φθοριούχο αέριο θερμοκηπίου ή για την ανάκτησή του, ή στο μέρος του προϊόντος ή του εξοπλισμού που περιέχει το φθοριούχο αέριο θερμοκηπίου. Τα ερμητικά σφραγισμένα συστήματα φέρουν την ανάλογη επισήμανση.

    2.   Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται στους ακόλουθους τύπους προϊόντων και εξοπλισμού:

    α)

    ψυκτικά προϊόντα και εξοπλισμός που περιέχουν υπερφθοράνθρακες ή παρασκευάσματα που περιέχουν υπερφθοράνθρακες·

    β)

    ψυκτικά και κλιματιστικά προϊόντα και εξοπλισμός (πλην των εγκατεστημένων σε μηχανοκίνητα οχήματα), αντλίες θερμότητας, συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες, εάν ο αντίστοιχος τύπος προϊόντος ή εξοπλισμού περιέχει υδροφθοράνθρακες ή παρασκευάσματα που περιέχουν υδροφθοράνθρακες·

    γ)

    εξοπλισμός μεταγωγής που περιέχει εξαφθοριούχο θείο ή παρασκευάσματα που περιέχουν εξαφθοριούχο θείο, και

    δ)

    όλοι οι περιέκτες φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου.

    3.   Η Επιτροπή καθορίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 11 παράγραφος 2, τη μορφή της επισήμανσης που πρέπει να χρησιμοποιείται.

    Άρθρο 8

    Έλεγχος χρήσης

    1.   Από την 1η Ιανουαρίου 2008, απαγορεύεται η χρήση εξαφθοριούχου θείου ή παρασκευασμάτων του στη χύτευση μαγνησίου, εξαιρουμένων των περιπτώσεων όπου η χρησιμοποιούμενη ποσότητα εξαφθοριούχου θείου είναι μικρότερη από 850 kg ετησίως.

    2.   Από την … (20), απαγορεύεται η χρήση εξαφθοριούχου θείου ή παρασκευασμάτων του για την πλήρωση ελαστικών επισώτρων οχημάτων.

    Άρθρο 9

    Διάθεση στην αγορά

    1.   Η διάθεση στην αγορά προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου ή των οποίων η λειτουργία εξαρτάται από τα αέρια αυτά, όπως περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙ, απαγορεύεται όπως προσδιορίζεται στο εν λόγω παράρτημα.

    2.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στα προϊόντα και τον εξοπλισμό που αποδεικνύεται ότι έχουν κατασκευαστεί πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της οικείας απαγόρευσης της διάθεσης στην αγορά.

    Άρθρο 10

    Επανεξέταση

    1.   Με βάση την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς τις δυνατότητες συγκράτησης ή αντικατάστασης των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου τα οποία περιέχονται στα συστήματα κλιματισμού, πλην εκείνων που είναι εγκατεστημένα στα μηχανοκίνητα οχήματα που αναφέρονται στην οδηγία 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1970, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την έγκριση των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμένων τους (23), και στα συστήματα ψύξης μεταφορικών μέσων, η Επιτροπή επανεξετάζει τον παρόντα κανονισμό και δημοσιεύει σχετική έκθεση, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007. Εφόσον απαιτείται, η Επιτροπή υποβάλλει νομοθετικές προτάσεις, μεταξύ άλλων, για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3 στα συστήματα κλιματισμού, πλην εκείνων που είναι εγκατεστημένα στα μηχανοκίνητα οχήματα που μνημονεύονται στην οδηγία 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και στα συστήματα ψύξης μεταφορικών μέσων.

    2.   Έως την ... (24), η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση με βάση την πείρα από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Ειδικότερα, στην έκθεση αυτή:

    α)

    εκτιμάται η επίδραση των αντίστοιχων διατάξεων στις τρέχουσες και προβλεπόμενες εκπομπές φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και εξετάζεται η σχέση κόστους-αποτελέσματος των εν λόγω διατάξεων·

    β)

    βάσει μελλοντικών εκθέσεων αξιολόγησης της IPCC, εκτιμάται εάν στο παράρτημα Ι θα πρέπει να προστεθούν και άλλα αέρια·

    γ)

    αξιολογούνται τα προγράμματα κατάρτισης και πιστοποίησης που θεσπίζουν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του άρθρου 5 παράγραφος 2·

    δ)

    εκτιμάται η ανάγκη για πρότυπα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τον έλεγχο των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου από προϊόντα και εξοπλισμό, ιδίως όσον αφορά τον αφρό, συμπεριλαμβανομένων τεχνικών απαιτήσεων για το σχεδιασμό των προϊόντων και του εξοπλισμού·

    ε)

    αξιολογείται η αποτελεσματικότητα των μέτρων συγκράτησης που εφαρμόζουν οι χειριστές στο πλαίσιο του άρθρου 3 και εκτιμάται η δυνατότητα καθορισμού ανώτατου βαθμού διαρροής των εγκαταστάσεων·

    στ)

    αξιολογούνται και, ενδεχομένως, μπορεί να προτείνονται τροποποιήσεις των απαιτήσεων γνωστοποίησης του άρθρου 6 παράγραφος 1, ιδίως δε το ποσοτικό όριο του ενός τόνου, προκειμένου να βελτιωθεί η πρακτική εφαρμογή αυτών των απαιτήσεων κοινοποίησης·

    ζ)

    εκτιμάται η ανάγκη σύνταξης και διάδοσης ανακοινώσεων που να περιγράφουν τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές και τις βέλτιστες περιβαλλοντικές πρακτικές για την πρόληψη και την ελαχιστοποίηση των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου·

    η)

    περιλαμβάνεται γενική σύνοψη των πιο πρόσφατων εξελίξεων, τόσο εντός της Κοινότητας όσο και σε διεθνές επίπεδο, της τεχνολογίας, ιδίως όσον αφορά τους αφρούς, της κτηθείσας πείρας, των περιβαλλοντικών απαιτήσεων και των τυχόν επιπτώσεων στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς·

    θ)

    αξιολογείται η τεχνική δυνατότητα και η οικονομική αποδοτικότητα της υποκατάστασης του εξαφθοριούχου θείου στη χύτευση σε καλούπι από άμμο, τη χύτευση σε μόνιμο καλούπι και τη χύτευση με πίεση και, ανάλογα με την περίπτωση, προτείνεται αναθεώρηση του άρθρου 8 παράγραφος 1, έως την 1η Ιανουαρίου 2009· επανεξετάζεται επίσης η εξαίρεση του άρθρου 8 παράγραφος 1 υπό το πρίσμα μελλοντικών αξιολογήσεων των διαθέσιμων εναλλακτικών λύσεων έως την 1η Ιανουαρίου 2010·

    ι)

    εκτιμάται κατά πόσον η προσθήκη περισσοτέρων προϊόντων και εξοπλισμών που περιέχουν φθοριούχα αέρια στο παράρτημα ΙΙ είναι τεχνικώς εφικτή και οικονομικώς αποδοτική και, κατά περίπτωση, υποβάλλονται προτάσεις για τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ ούτως ώστε να συμπεριληφθούν τα εν λόγω προϊόντα και εξοπλισμοί·

    ια)

    εκτιμάται κατά πόσον θα πρέπει να τροποποιηθούν οι κοινοτικές διατάξεις που αφορούν το δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη που παρουσιάζουν τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου. Στις ενδεχόμενες αλλαγές θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι τεχνολογικές και επαγγελματικές εξελίξεις και η ανάγκη τήρησης της χρονικής κλίμακας του προγραμματισμού των βιομηχανικών προϊόντων.

    3.   Εφόσον απαιτείται, η Επιτροπή υποβάλλει κατάλληλες προτάσεις για την αναθεώρηση των σχετικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

    Άρθρο 11

    Επιτροπή

    1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που έχει συσταθεί με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2037/2000.

    2.   Όταν γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται η διαδικασία του άρθρου 5 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων των άρθρων 7 και 8 της ίδιας απόφασης.

    Η προθεσμία του άρθρου 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ είναι τρίμηνη.

    3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

    Άρθρο 12

    Κυρώσεις

    1.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες για τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή των κανόνων αυτών. Οι εν λόγω κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

    2.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους σχετικούς με τις κυρώσεις κανόνες έως την ... (25) και την ενημερώνουν αμελλητί για κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση των κανόνων αυτών.

    Άρθρο 13

    Έναρξη ισχύος

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει δώδεκα μήνες από την ημερομηνία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

    Βρυξέλλες,

    Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος


    (1)  ΕΕ C 108 της 30.4.2004, σ. 62.

    (2)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 31ης Μαρτίου 2004 (ΕΕ C 103 Ε της 29.4.2004, σ. 600), κοινή θέση του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 2005 και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της ... (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

    (3)  Απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2002, για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (ΕΕ L 242 της 10.9.2002, σ. 1).

    (4)  ΕΕ L 33 της 7.2.1994, σ. 11.

    (5)  ΕΕ L 130 της 15.5.2002, σ. 1.

    (6)  ΕΕ L 194 της 25.7.1975, σ. 39· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

    (7)  ΕΕ L 257 της 10.10.1996, σ. 26· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003.

    (8)  ΕΕ L 269 της 21.10.2000, σ. 34· οδηγία όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 2002/525/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 170 της 29.6.2002, σ. 81).

    (9)  ΕΕ L 37 της 13.2.2003, σ. 24· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/486/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 162 της 30.4.2004, σ. 114).

    (10)  Βλέπε σελίδα … της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας (παραπομπή στην οδηγία που αντιστοιχεί στον παρόντα κανονισμό για ταυτόχρονη δημοσίευση).

    (11)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

    (12)  ΕΕ L 244 της 29.9.2000, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2077/2004 (ΕΕ L 359 της 4.12.2004, σ. 28).

    (13)  Τρίτη αξιολόγηση των κλιματικών μεταβολών της IPCC, 2001. Έκθεση της διακυβερνητικής ομάδας για τις κλιματικές μεταβολές (http://www.ipcc.ch/pub/reports.htm).

    (14)  Για τον υπολογισμό των GWP των μη φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου σε παρασκευάσματα, εφαρμόζονται οι τιμές που δημοσιεύθηκαν στην πρώτη αξιολόγηση της IPCC, βλέπε: Climate Change, The IPCC Scientific Assessment, J.T. Houghton, G.J. Jenkins, J.J. Ephraums (ed.), Cambridge University Press, Cambridge (UK) 1990.

    (15)  Οδηγία 94/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Δεκεμβρίου 1994, για τη δέκατη τρίτη τροποποίηση της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ περί προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν περιορισμούς της διάθεσης στην αγορά και της χρήσεως ορισμένων επικινδύνων ουσιών και παρασκευασμάτων (ΕΕ L 331 της 21.12.1994, σ. 7).

    (16)  Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (17)  Ημερομηνία της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (18)  Ένα έτος από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (19)  Δύο έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (20)  Ημερομηνία της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (21)  Οδηγία 67/548/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1967, περί προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν στην ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικινδύνων ουσιών (ΕΕ 196 της 16.8.1967, σ. 1)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/73/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 152 της 30.4.2004, σ. 1).

    (22)  Οδηγία 1999/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 1999, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων (ΕΕ L 200 της 30.7.1999, σ. 1)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/66/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 168 της 1.5.2004, σ. 35).

    (23)  ΕΕ L 42 της 23.2.1970, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/104/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 337 της 13.11.2004, σ. 13).

    (24)  Τέσσερα έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    (25)  Ένα έτος από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

    ΜΕΡΟΣ 1

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου του άρθρου 2 σημείο 1

    Φθοριούχο αέριο θερμοκηπίου

    Χημικός τύπος

    Δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη

    Εξαφθοριούχο θείο

    SF6

    22 200

    Υδροφθοράνθρακες (HFC):

    HFC-23

    CHF3

    12 000

    HFC-32

    CH2F2

    550

    HFC-41

    CH3F

    97

    HFC-43-10mee

    C5H2F10

    1 500

    HFC-125

    C2HF5

    3 400

    HFC-134

    C2H2F4

    1 100

    HFC-134a

    CH2FCF3

    1 300

    HFC-152a

    C2H4F2

    120

    HFC-143

    C2H3F3

    330

    HFC-143a

    C2H3F3

    4 300

    HFC-227ea

    C3HF7

    3 500

    HFC-236cb

    CH2FCF2CF3

    1 300

    HFC-236ea

    CHF2CHFCF3

    1 200

    HFC-236fa

    C3H2F6

    9 400

    HFC-245ca

    C3H3F5

    640

    HFC-245fa

    CHF2CH2CF3

    950

    HFC-365mfc

    CF3CH2CF2CH3

    890

    Υπερφθοράνθρακες (PFC)

    Υπερφθορομεθάνιο

    CF4

    5 700

    Υπερφθοροαιθάνιο

    C2F6

    11 900

    Υπερφθοροπροπάνιο

    C3F8

    8 600

    Υπερφθοροβουτάνιο

    C4F10

    8 600

    Υπερφθοροπεντάνιο

    C5F12

    8 900

    Υπερφθοροεξάνιο

    C6F14

    9 000

    Υπερφθοροκυκλοβουτάνιο

    c-C4F8

    10 000

    ΜΕΡΟΣ 2

    Μέθοδος υπολογισμού του συνολικού δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη (GWP) ενός παρασκευάσματος

    Το συνολικό GWP ενός παρασκευάσματος είναι σταθμισμένος μέσος όρος ο οποίος προκύπτει από το άθροισμα των κατά βάρος κλασμάτων των επιμέρους ουσιών επί το αντίστοιχό τους GWP.

    Σ (Ουσία X % × GWP) + (Ουσία Y % × GWP) + …..(Ουσία N % × GWP)

    Όπου % είναι η αναλογία κατά βάρος με ανοχή βάρους +/- 1 %.

    Για παράδειγμα: εφαρμογή του τύπου σε θεωρητικό μείγμα αερίων που περιέχει 23 % HFC-32, 25 % HFC-125 και 52 % HFC-134a:

    Σ (23 % × 550) + (25 % × 3 400) + (52 % × 1 300)

    Image Συνολικό GWP = 1 652,5.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

    Απαγορεύσεις διάθεσης στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 9

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Προϊόντα και εξοπλισμός

    Ημερομηνία απαγόρευσης

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Περιέκτες μιας χρήσης

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Υδροφθοράνθρακες και υπερφθοράνθρακες

    Συστήματα άμεσης εξάτμισης σε ανοικτό περιβάλλον που περιλαμβάνουν ψυκτικά μέσα

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Υπερφθοράνθρακες

    Συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Παράθυρα για οικιακή χρήση

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Άλλα παράθυρα

    Ένα έτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Υποδήματα

    1η Ιουλίου 2006

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Επίσωτρα

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου

    Αφροί ενός συστατικού, εκτός από τις περιπτώσεις που απαιτείται για την τήρηση των εθνικών προτύπων ασφαλείας

    Ένα έτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος

    Υδροφθοράνθρακες

    Ψυχαγωγικά και διακοσμητικά αεροζόλ

    Δύο έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος


    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    Ι.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ

    1.

    Στις 11 Αυγούστου 2003, η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για ορισμένα φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου.

    2.

    Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γνωμοδότησε στις 31 Μαρτίου 2004 (πρώτη ανάγνωση).

    Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή γνωμοδότησε στις 28 Ιανουαρίου 2004.

    3.

    Στις 21 Ιουνίου 2005, το Συμβούλιο καθόρισε την κοινή θέση του σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης.

    ΙΙ.   ΣΤΟΧΟΣ

    Οι στόχοι της πρότασης της Επιτροπής ήταν:

    να συμβάλει στην επίτευξη του κοινοτικού στόχου στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Κιότο καθώς και ακόμη μεγαλύτερων μειώσεων στο μέλλον θεσπίζοντας αποδοτικούς –σε σχέση με το κόστος– ελέγχους και μέτρα μετριασμού και ενθαρρύνοντας την πιο υπεύθυνη χρήση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου γενικώς και ειδικότερα εκείνων που συντελούν περισσότερο στη συνολική αύξηση της θερμοκρασίας, και

    να αποτρέψει τη στρέβλωση της εσωτερικής αγοράς που θα μπορούσε να προκύψει από την εφαρμογή, σήμερα ή στο μέλλον, διαφορετικών εθνικών μέτρων από τα κράτη μέλη με σκοπό τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της συμφωνίας καταμερισμού των βαρών εντός της ΕΚ για την επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών της ΕΚ σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Κιότο (1). Η πρόταση περιλαμβάνει την απαγόρευση ορισμένων χρήσεων των αερίων και της εμπορίας περιορισμένου αριθμού συσκευών που περιέχουν τα εν λόγω αέρια.

    ΙΙΙ.   ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΘΕΣΗΣ

    1.   Γενικά

    Η κοινή θέση ενσωματώνει περίπου τα δύο τρίτα των τροπολογιών που υπέβαλε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση. Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η κοινή θέση, μολονότι μεταβάλλει την προσέγγιση (βλέπε παρακάτω σημείο 3), δεν αλλάζει τους στόχους της αρχικής πρότασης της Επιτροπής και σημειώνει ότι και η Επιτροπή υποστηρίζει την κοινή θέση ως έχει.

    2.   Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

    Κατά την ψηφοφορία στην ολομέλεια της 31ης Μαρτίου 2004, το ΕΚ ενέκρινε 81 τροπολογίες στην πρόταση.

    α)

    54 από αυτές ενσωματώθηκαν αυτολεξεί, μερικώς ή καταρχήν στην κοινή θέση του Συμβουλίου, 44 στον κανονισμό και 10 στην οδηγία, και

    β)

    27 τροπολογίες δεν ενσωματώθηκαν.

    Οι τροπολογίες που έγιναν δεκτές απαριθμούνται στη συνέχεια με τη σειρά που εμφανίζονται στις δύο συνιστώσες της κοινής θέσης, πρώτα στον κανονισμό και μετά στην οδηγία:

    Κ α ν ο ν ι σ μ ό ς:

    Τροπολογία 3: Αποδεκτή στην αιτιολογική σκέψη 4 ενώ η προσθήκη των λέξεων «του φαινομένου του θερμοκηπίου» έγινε αποδεκτή σε ολόκληρα τα κείμενα.

    Τροπολογία 8: Καταρχήν αποδεκτή. Η αρχική παράγραφος 1 του άρθρου 1 επαναδιατυπώθηκε σε δύο παραγράφους που καλύπτουν πλέον το περιεχόμενο της τροπολογίας.

    Τροπολογία 10: Αποδεκτή στο μεγαλύτερο μέρος της στο άρθρο 2 στοιχείο ζ). Η διάθεση στην αγορά των ίδιων των αερίων δεν ενσωματώθηκε στην κοινή θέση όπως ούτε το μέρος που αφορά τα οχήματα καθώς το Συμβούλιο προτείνει να ρυθμιστούν τα σχετικά με το μέρος αυτό της πρότασης σε χωριστή οδηγία για την έγκριση τύπου των οχημάτων.

    Τροπολογία 12: Εν μέρει αποδεκτή, στο άρθρο 2 στοιχείο ιε). Το Συμβούλιο δεν θεώρησε απαραίτητη τη διευκρίνιση «κατά τη συντήρηση ή την τελική διάθεση» αφήνοντας ανοικτό το χρονοδιάγραμμα.

    Τροπολογία 13: Το Συμβούλιο συμφώνησε ότι πρέπει να υπάρξει ορισμός της καταστροφής αλλά δεν ακολούθησε το κείμενο της τροπολογίας του ΕΚ. Αντ' αυτού η κοινή θέση χρησιμοποιεί τον ορισμό της καταστροφής που περιλαμβάνεται στις εκθέσεις για τη στιβάδα του όζοντος, βλέπε άρθρο 2 στοιχείο ιη).

    Τροπολογίες 15, 16 και 17: Όλες αποδεκτές εν μέρει, στο άρθρο 2 στοιχεία β), γ) και α). Το Συμβούλιο δεν θεώρησε την τελευταία φράση απαραίτητη κι έτσι σε κάθε περίπτωση δεν περιλαμβάνεται στην κοινή θέση.

    Τροπολογία 18: Καταρχήν αποδεκτή, άρθρο 2 στοιχείο δ).

    Τροπολογία 23: Καταρχήν αποδεκτή, άρθρο 3 παράγραφος 1. Έπειτα από μακρά συζήτηση των όρων «χειριστής» και «κύριος», το Συμβούλιο αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μόνο το «χειριστή». Πάντως, στον ορισμό του χειριστή [άρθρο 2 παράγραφος στ)] σημειώνεται ότι τα κράτη μέλη, μπορούν σε ειδικές περιστάσεις, να ορίζουν ότι ο κύριος είναι υπεύθυνος για το ρόλο του χειριστή.

    Τροπολογία 107: Αποδεκτή εν μέρει, το περιεχόμενό της καλύπτεται από το άρθρο 3 παράγραφος 2, εκτός από την ανάγκη επιθεώρησης της εγκατάστασης του εξοπλισμού, βλέπε απορριφθείσα τροποποίηση 24.

    Τροπολογίες 26, 27 και 28: Αποδεκτές στο άρθρο 3 παράγραφος 2, εκτός από το πρώτο μέρος της 26 που κρίθηκε περιττό.

    Τροπολογία 29: Αποδεκτή στο άρθρο 3 παράγραφος 2, εφαρμόστηκε και στους εξοπλισμούς που καλύπτονται από τα στοιχεία β) και γ).

    Τροπολογία 30: Αποδεκτή εν μέρει, άρθρο 3 παράγραφος 4, καθώς η συχνότητα μπορεί πράγματι να υποδιπλασιαστεί, αλλά μόνον εφόσον εγκατασταθεί σύστημα ανίχνευσης διαρροών.

    Τροπολογία 31: Αποδεκτή στο άρθρο 3 παράγραφος 5.

    Τροπολογίες 110 και 32: Αποδεκτές εν μέρει στο άρθρο 3 παράγραφος 4 — βλέπε τροπολογία 30.

    Τροπολογία 33: Αποδεκτή εν μέρει στο άρθρο 3 παράγραφος 3. Απορρίφθηκε το μέρος για το «ένα κύκλωμα» (βλέπε τροπολογία 26) καθώς και το τελευταίο μέρος καθώς η κοινή θέση ομιλεί περί «κατάλληλου» συστήματος ανίχνευσης διαρροών.

    Τροπολογία 34: Αποδεκτή στο άρθρο 3 παράγραφος 6 (πρβλ. τροπολογία 23).

    Τροπολογία 35: Αποδεκτή στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

    Τροπολογία 39: Αποδεκτή στο άρθρο 4 παράγραφος 4. Το Συμβούλιο, πάντως, θεώρησε ότι, πρακτικά, ήταν ορθότερη η διατύπωση «πριν από» αντί του «κατά» την τελική διάθεση.

    Τροπολογίες 41 και 42 και μέρη των 43 και 44: Το άρθρο 5 αναδιατυπώθηκε ουσιαστικά, ενώ καταρχήν το περιεχόμενο των τροπολογιών 41 και 42 ενσωματώθηκε στις παράγραφος 1, 2 και 3, μαζί με μέρη των 43 και 44.

    Τροπολογίες 46, 47, μέρος της 48 και 50: Αποδεκτές στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α).

    Τροπολογίες 52, μέρος της 53, 54 καταρχήν και 55: Αποδεκτές στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β).

    Τροπολογίες 59 και 60: Αποδεκτές στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ).

    Τροπολογίες 62 και 63: Καταρχήν αποδεκτές στο άρθρο 6 παράγραφος 4.

    Τροπολογία 78: Καταρχήν αποδεκτή μέσω του νέου άρθρου 6Α για την επισήμανση.

    Τροπολογία 65: Αποδεκτή στο άρθρο 7.

    Τροπολογία 67: Σχεδόν αυτολεξεί στο άρθρο 8 παράγραφος 1.

    Τροπολογία 79: Αποδεκτή εν μέρει, το άρθρο 9 παράγραφος 1 περιλαμβάνει τη φράση «του φαινομένου του θερμοκηπίου» όχι όμως και τη διαγραφή της φράσης «άλλων μεταφορικών μέσων».

    Τροπολογία 105: Αποδεκτή διαγραφή στο άρθρο 11.

    Ο δ η γ ί α:

    Τροπολογία 6: Καταρχήν αποδεκτή στην αιτιολογική σκέψη 4.

    Τροπολογίες 85 και 96: Αποδεκτές.

    Τροπολογία 111: Καταρχήν αποδεκτή στο άρθρο 5 παράγραφος 2. Ωστόσο, η ημερομηνία εξαρτάται από τη θέσπιση της εναρμονισμένης δοκιμής ανίχνευσης διαρροών και οι οριακές τιμές καθορίστηκαν ήδη στην κοινή θέση.

    Τροπολογία 71: Αποδεκτή στο άρθρο 7 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση.

    Τροπολογία 112: Αποδεκτή εν μέρει στο άρθρο 5 παράγραφος 4, ωστόσο η τιμή του δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη (GWP) καθορίστηκε σε 150 και όχι σε 50.

    Τροπολογία 73: Αποδεκτή εν μέρει στο άρθρο 5 παράγραφος 5, ωστόσο η ημερομηνία στην κοινή θέση είναι 1η Ιανουαρίου 2017 (και όχι 2014) και η τιμή του δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη 150 και όχι 50.

    Τροπολογία 76: Αποδεκτή η διαγραφή του συστήματος ποσοστώσεων.

    Τροπολογία 86: Καταρχήν αποδεκτή. Η έκθεση δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 1, πέντε (όχι δύο) έτη μετά την έναρξη ισχύος, θα εξετάσει εάν απαιτούνται τροποποιήσεις λόγω τεχνολογικών και επιστημονικών εξελίξεων και την ανάγκη τήρησης της χρονικής κλίμακας του προγραμματισμού των βιομηχανικών προϊόντων.

    Τροπολογία 82: Καλύπτεται καταρχήν από το άρθρο 8.

    Οι 27 τροπολογίες που απορρίφθηκαν απαριθμούνται με τη σειρά που αφορούν την πρόταση της Επιτροπής και συνοδεύονται από αιτιολογικό της απόρριψης:

    Τροπολογία 2: Στην κοινή θέση ορισμένα από τα προβλεπόμενα μέτρα πρέπει να ληφθούν με βάση το άρθρο 95, συνεπώς ενδέχεται να μην μπορούν τα κράτη μέλη να διατηρήσουν ορισμένα εθνικά μέτρα.

    Τροπολογία 4: Η χρήση των αερίων αυτών έχει περιοριστεί, σύμφωνα με τις απαγορεύσεις του άρθρου 7, έπειτα από συνεννόηση με την Επιτροπή. Ειδικά οι απαγορεύσεις χρήσης θα επανεξεταστούν το 2009 και 2010 σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο θ), ενώ η πιθανή επέκταση των απαγορεύσεων διάθεσης στην αγορά θα εξεταστεί στη γενική αναθεώρηση [άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο ι)].

    Τροπολογίες 5 και 7: Η αιτιολογική σκέψη 7 της Επιτροπής και η πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για μια νέα αιτιολογική σκέψη 9α δεν περιλαμβάνονται στην κοινή θέση επειδή το Συμβούλιο θεώρησε περιττή την επεξήγηση όλων των απαιτήσεων. Αντίθετα, ενσωματώθηκαν γενικότερες αιτιολογικές σκέψεις που εξηγούν ποια μέρη του κανονισμού βασίζονται στο άρθρο 175 και ποια στο άρθρο 95.

    Τροπολογία 9: Το Συμβούλιο δεν θεώρησε ότι υπάρχει λόγος να οριστεί ο «παραγωγός».

    Τροπολογία 11: Το Συμβούλιο προτίμησε τη λέξη «περιέκτης» αντί του «δοχείου» αλλά προσέθεσε τη λέξη «κυρίως» στον ορισμό τον οποίο πρότεινε η Επιτροπή.

    Τροπολογία 108: Το Συμβούλιο θεώρησε περιττό να περιλάβει το όριο των 50 GWP στον ορισμό καθώς αυτό περιλαμβάνεται στα άρθρα.

    Τροπολογία 20: Έπειτα από μακρά συζήτηση, το Συμβούλιο διατήρησε τον όρο «νέα αερολύματα» της πρότασης της Επιτροπής θεωρώντας ότι δεν είχε υπάρξει επαρκής έρευνα και διαβούλευση σχετικά με τα λοιπά αερολύματα.

    Τροπολογία 21: Το Συμβούλιο δεν θεώρησε απαραίτητες τις ειδικές διατάξεις για τους κατασκευαστές μικρών σειρών.

    Τροπολογία 22: Το Συμβούλιο τη θεώρησε υπερβολικά γενική. Η αρχή καλύπτεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

    Τροπολογία 24: Το Συμβούλιο θεώρησε ότι πρόκειται για τη συνήθη διαδικασία και ότι σκοπός του άρθρου ήταν να εξασφαλίσει ότι η διαρροή δεν συμβαίνει μετά την έναρξη λειτουργίας του εξοπλισμού.

    Τροπολογία 25: Έπειτα από αναλυτική συζήτηση, το Συμβούλιο δεν θεώρησε σκόπιμη την επέκταση της υποχρέωσης στον κινητό εξοπλισμό, στο στάδιο αυτό. Πάντως, το θέμα θα επανεξεταστεί πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2007 (βλέπε άρθρο 9 παράγραφος 1).

    Τροπολογία 36: Το Συμβούλιο δεν θεώρησε αναγκαία την καταχώριση.

    Τροπολογία 40: Το Συμβούλιο δεν θεώρησε αναγκαίο το μητρώο.

    Τροπολογία 49: Καλύπτεται από το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β).

    Τροπολογίες 57 και 61: Το Συμβούλιο θεώρησε ανεφάρμοστες τις απαιτήσεις.

    Τροπολογία 64: Στην κοινή θέση περιλαμβάνεται ακόμη εξαίρεση στην απαγόρευση χρήσης στην παράγραφος 1, η οποία όμως θα επανεξεταστεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 2010 [βλέπε άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο θ)].

    Τροπολογίες 69, 74, 75 και 77: Το Συμβούλιο δεν επιθυμούσε να περιλάβει φορολογικά κίνητρα στο κείμενο της κοινής θέσης.

    Τροπολογία 80: Το Συμβούλιο τη θεώρησε υπερβολικά ευρεία. Ωστόσο, τα στοιχεία θ) και η) προστέθηκαν στην επανεξέταση (άρθρο 9) και αφορούν πτυχές της τροπολογίας.

    Τροπολογία 81: Το Συμβούλιο θεώρησε ότι καλύπτεται ήδη από τη γενική επανεξέταση του άρθρου 9 παράγραφος 2 π.χ. στα στοιχεία α), ζ) και η).

    Τροπολογία 104: Έπειτα από μακρά συζήτηση, το Συμβούλιο συμφώνησε ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η υπάρχουσα επιτροπή για τις ουσίες που εξασθενούν τη στιβάδα του όζοντος, αλλά με τη διαδικασία ρύθμισης αντί της διαδικασίας διαχείρισης, βλέπε άρθρο 10.

    Τροπολογία 83: Δεν θεωρήθηκε αναγκαία χωριστή επιτροπή.

    Τροπολογία 84: Η νέα μορφή της οδηγίας για την έγκριση τύπου οχημάτων σε σχέση με τον κλιματισμό οχημάτων σημαίνει ότι αυτός απαλείφθηκε από το παράρτημα ΙΙ της κοινής θέσης ενώ για τα αερολύματα το Συμβούλιο προτίμησε τα «νέα αερολύματα», όπως είχε προτείνει η Επιτροπή, βλέπε τροπολογία 20.

    3.   Σημαντικότερες καινοτομίες που θεσπίζει το Συμβούλιο

    Κινητός κλιματισμός:

    1.

    Σύστημα ποσοστώσεων

    Το Συμβούλιο συμφώνησε με τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θεωρώντας ότι το προταθέν σύστημα ποσοστώσεων δεν ήταν ο πρακτικότερος τρόπος επίτευξης του στόχου της μείωσης των εκπομπών από τους εξοπλισμούς αυτούς, και τελικά αλλαγής του ψυκτικού μέσου σε όλους τους νέους εξοπλισμούς με άλλη ουσία λιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον (δηλαδή αέριο με ουσιαστικό χαμηλότερο GWP). Συνεπώς, το σύστημα ποσοστώσεων απαλείφθηκε.

    2.

    Οδηγία για την έγκριση τύπου

    Το Συμβούλιο έλαβε υπό σημείωση ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδίως με τις τροπολογίες 82 και 112, σκόπευε να χρησιμοποιήσει το σύστημα έγκρισης τύπου ΕΚ σύμφωνα με την οδηγία 70/156/ΕΟΚ προς το σκοπό του ελέγχου του τρόπου με τον οποίο τα οχήματα θα εξοπλίζονται με κλιματισμό που να είναι φιλικός στο περιβάλλον.

    Το Συμβούλιο συμμερίζεται το στόχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον εφάρμοσε χρησιμοποιώντας τη συνήθη μορφή μιας οδηγίας για την έγκριση τύπου οχημάτων, δυνάμει της μητρικής νομοθεσίας που περιέχεται στην οδηγία 70/156/ΕΟΚ.

    Νομική βάση των λοιπών μερών του κανονισμού:

    Αφού αποφάσισε να μεταφέρει το μέρος που αφορά τον κινητό κλιματισμό από την πρόταση σε χωριστή οδηγία, το Συμβούλιο εξέτασε επισταμένως την κατάλληλη νομική βάση για το υπόλοιπο του κανονισμού και, όπως αποτυπώθηκε στην κοινή θέση, αποφάσισε ότι η καλύτερη λύση είναι μια διπλή νομική βάση. Αυτό σημαίνει ότι ο κανονισμός βασίζεται στο άρθρο 175 παράγραφος 1. Ωστόσο, τα άρθρα που αφορούν την απαγόρευση χρήσεων, την απαγόρευση διάθεσης στην αγορά και την επισήμανση βασίζονται όλα στο άρθρο 95 της συνθήκης. Η παρεμβολή του άρθρου που απαιτεί ειδική επισήμανση των προϊόντων που περιέχουν φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου ήταν μια νέα προσθήκη από τη μεριά του Συμβουλίου και φαίνεται να επικαλύπτει, σε κάποιο βαθμό, την τροπολογία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενημέρωση των καταναλωτών.

    ΙV.   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

    Παρά το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν μπορεί να αποδεχθεί όλες τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θεωρεί ότι η κοινή θέση καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις ανησυχίες του ΕΚ.

    Όσον αφορά τον κινητό κλιματισμό, η μορφή της κοινής θέσης είναι νέα. Επί της ουσίας, όμως, αμφότερα τα θεσμικά όργανα συμμερίζονται το στόχο της εξεύρεσης μιας λύσης πρακτικότερης από την πρόταση των ποσοστώσεων, η οποία θα βασίζεται στη νομοθεσία περί έγκρισης τύπου. Σημειώνεται ότι μολονότι υπάρχουν δύο στοιχεία –ένας κανονισμός και μια πρόταση– το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμφωνούν ότι πρόκειται πάντα για μία πρόταση.


    (1)  Απόφαση 2002/358/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Απριλίου 2002, για τη σύναψη του πρωτοκόλλου του Κιότο στη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές και την από κοινού τήρηση των σχετικών δεσμεύσεων (ΕΕ L 130 της 15.5.2002, σ. 1).


    Top