1.   Κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας που αναφέρεται στο κεφάλαιο III οι αιτούντες απολαύουν των εγγυήσεων των παραγράφων 2 έως 6 του παρόντος άρθρου.

2.   Η αποφαινόμενη αρχή ή, κατά περίπτωση, άλλες αρμόδιες αρχές ή οργανώσεις στις οποίες τα κράτη μέλη έχουν αναθέσει καθήκοντα για αυτόν τον σκοπό, ενημερώνουν τους αιτούντες, σε γλώσσα την οποία καταλαβαίνουν ή ευλόγως αναμένεται να καταλαβαίνουν, για τα ακόλουθα:

Όλες οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο παρέχονται το συντομότερο δυνατόν ώστε να δίνεται στους αιτούντες η δυνατότητα να ασκούν τα δικαιώματα που εγγυάται ο παρών κανονισμός και να τους δίνεται η δυνατότητα να συμμορφώνονται δεόντως με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στο άρθρο 9. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο πρώτο εδάφιο στοιχεία α) έως ε) παρέχονται στον αιτούντα το αργότερο κατά την καταχώριση της αίτησης διεθνούς προστασίας. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται μέσω του ενημερωτικού φυλλαδίου που αναφέρεται στην παράγραφο 7, το οποίο παρέχεται σε φυσική ή ηλεκτρονική μορφή και, εάν είναι αναγκαίο, προφορικά. Οι πληροφορίες παρέχονται στους ανηλίκους κατά τρόπο φιλικό προς τα παιδιά και με τη συμμετοχή του εκπροσώπου ή του προσώπου που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού.

Πρέπει να δίνεται στον αιτούντα η δυνατότητα να επιβεβαιώσει ότι έλαβε τις πληροφορίες. Η επιβεβαίωση αυτή καταχωρείται στον φάκελο του αιτούντος. Εάν ο αιτών αρνείται να επιβεβαιώσει ότι έλαβε τις πληροφορίες, καταχωρείται σχετική σημείωση στον φάκελό του.

3.   Κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας, παρέχονται στους αιτούντες υπηρεσίες διερμηνέα για τον σκοπό της καταχώρισης και της κατάθεσης αίτησης και, κατά περίπτωση, για την προσωπική συνέντευξη, οποτεδήποτε δεν μπορεί να διασφαλιστεί με άλλο τρόπο κατάλληλη επικοινωνία. Το κόστος των υπηρεσιών διερμηνείας καλύπτεται από δημόσια κονδύλια.

4.   Οι αρμόδιες αρχές παρέχουν στους αιτούντες το συντομότερο δυνατόν και πριν από την προθεσμία κατάθεσης αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 1, την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες ή με οποιαδήποτε άλλη οργάνωση παρέχει νομικές συμβουλές ή άλλους είδους καθοδήγηση στους αιτούντες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

5.   Η αποφαινόμενη αρχή μεριμνά ώστε οι αιτούντες και, κατά περίπτωση, οι εκπρόσωποι ή οι νομικοί σύμβουλοί τους ή άλλα πρόσωπα που παρέχουν καθοδήγηση τα οποία γίνονται δεκτά ή αναγνωρίζονται με την ιδιότητα αυτή βάσει του εθνικού δικαίου ώστε να παρέχουν νομικές συμβουλές («νομικοί σύμβουλοι»), να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ) και απαιτούνται για την εξέταση των αιτήσεων, καθώς και στις πληροφορίες που παρέχονται από τους εμπειρογνώμονες που αναφέρονται στο άρθρο 34 παράγραφος 3, όταν η αποφαινόμενη αρχή συνεκτιμά τις πληροφορίες αυτές για να λάβει απόφαση επί της αίτησής τους.

6.   Η αποφαινόμενη αρχή ενημερώνει τους αιτούντες γραπτώς το συντομότερο δυνατόν σχετικά με την απόφαση που ελήφθη επί της αίτησής τους. Όταν ο αιτών εκπροσωπείται νομικά από εκπρόσωπο ή νομικό σύμβουλο, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να γνωστοποιήσει την απόφαση στον εν λόγω εκπρόσωπο ή νομικό σύμβουλο αντί για τον αιτούντα.

7.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και κάθε κράτος μέλος, καταρτίζει ενημερωτικά φυλλάδια που περιέχουν τις πληροφορίες που απαιτούνται βάσει του παρόντος άρθρου. Αυτά τα ενημερωτικά φυλλάδια συντάσσονται κατά τρόπο τέτοιο που να δίνεται στα κράτη μέλη η δυνατότητα να τα συμπληρώνουν με επιπρόσθετες πληροφορίες ειδικές για το οικείο κράτος μέλος και λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ευάλωτων αιτούντων όπως ανηλίκων ή ατόμων με αναπηρία.

1.   Ο αιτών υποβάλλει την αίτησή του στο κράτος μέλος που προβλέπεται στο {άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351.

2.   Ο αιτών συνεργάζεται πλήρως με τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 4 σε θέματα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, ιδίως:

Όταν οι αρμόδιες αρχές αποφασίζουν να κρατήσουν οποιοδήποτε έγγραφο όπως αναφέρεται στο στοιχείο στ) του πρώτου εδαφίου, μεριμνούν ώστε ο αιτών να λάβει αμέσως αντίγραφα των πρωτοτύπων. Σε περίπτωση μεταφοράς δυνάμει του {άρθρου Χ του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, οι αρμόδιες αρχές επιστρέφουν τα εν λόγω έγγραφα στον αιτούντα κατά τη στιγμή της μεταφοράς.

3.   Ο αιτών αποδέχεται οποιαδήποτε επικοινωνία από τις αρμόδιες αρχές στον πλέον πρόσφατο τόπο διαμονής ή την πλέον πρόσφατη διεύθυνση, μέσω του τηλεφωνικού αριθμού ή της διεύθυνσης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που υποδείχθηκε από τον ίδιο στις αρμόδιες αρχές, ιδίως όταν καταθέτει αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 28.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν στο εθνικό δίκαιο τη μέθοδο ενημέρωσης και τη χρονική στιγμή κατά την οποία η ενημέρωση θεωρείται ότι έχει ληφθεί από τον αιτούντα.

4.   Ο αιτών συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις να παρουσιάζεται στις αρμόδιες αρχές σε καθορισμένο χρόνο ή σε εύλογα διαστήματα ή να παραμένει σε καθορισμένη γεωγραφική περιοχή στο έδαφός του σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2024/1346, όπως επιβάλλονται από το κράτος μέλος στο οποίο απαιτείται να είναι παρών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1351.

5.   Με την επιφύλαξη τυχόν έρευνας που διενεργείται για λόγους ασφαλείας, όταν είναι αναγκαία και δεόντως δικαιολογημένη για την εξέταση αίτησης, οι αρμόδιες αρχές δύνανται να ζητούν από τον αιτούντα την υποβολή του ιδίου ή των προσωπικών του αντικειμένων σε έρευνα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Η αρμόδια αρχή ενημερώνει τον αιτούντα για τους λόγους της έρευνας και τους περιλαμβάνει στον φάκελο του αιτούντος. Κάθε σωματική έρευνα του αιτούντος δυνάμει του παρόντος κανονισμού διεξάγεται από πρόσωπο του ιδίου φύλου, τηρουμένων πλήρως των αρχών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της σωματικής και ψυχολογικής ακεραιότητας.

1.   Οι αιτούντες έχουν δικαίωμα παραμονής στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο υποχρεούνται να βρίσκονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351 μέχρι η αποφαινόμενη αρχή να λάβει απόφαση επί της αίτησης στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας που προβλέπεται στο κεφάλαιο III.

2.   Το δικαίωμα παραμονής δεν θεμελιώνει δικαίωμα για χορήγηση άδειας διαμονής και δεν παρέχει στον αιτούντα το δικαίωμα μετάβασης στο έδαφος άλλων κρατών μελών χωρίς ταξιδιωτικό έγγραφο όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 της (ΕΕ) 2024/1346.

3.   Ο αιτών δεν έχει δικαίωμα παραμονής στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας όταν ο αιτών υπόκειται σε παράδοση σε άλλο κράτος μέλος δυνάμει υποχρεώσεων βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που έχει εκδοθεί σύμφωνα με την απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου (21).

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν εξαίρεση από το δικαίωμα παραμονής του αιτούντος στο έδαφός τους κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας όταν ο εν λόγω αιτών:

5.   Κράτος μέλος δύναται να εκδίδει, να παραδίδει ή να μεταφέρει αιτούντα σε τρίτη χώρα ή σε διεθνές δικαστήριο όπως αναφέρεται στην παράγραφο 4 στοιχείο β), μόνο εφόσον η αρμόδια αρχή θεωρεί ότι μια τέτοια απόφαση έκδοσης, παράδοσης ή μεταφοράς δεν θα οδηγήσει σε άμεση ή έμμεση επαναπροώθηση κατά παράβαση των υποχρεώσεων του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του διεθνούς και ενωσιακού δικαίου.

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 38 παράγραφος 1 και του άρθρου 55 παράγραφος 4, πριν από τη λήψη απόφασης από την αποφαινόμενη αρχή σχετικά με το μη παραδεκτό αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 38, δίνεται στον αιτούντα η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης επί του παραδεκτού («συνέντευξη επί του παραδεκτού»).

2.   Στο πλαίσιο της συνέντευξης επί του παραδεκτού, δίνεται στον αιτούντα η δυνατότητα να παράσχει εξηγήσεις σχετικά με το γιατί οι λόγοι απόρριψης της αίτησης ως απαράδεκτης, όπως προβλέπονται στο άρθρο 38, δεν ισχύουν για την περίπτωσή του.

1.   Πριν από τη λήψη απόφασης από την αποφαινόμενη αρχή επί της ουσίας αίτησης διεθνούς προστασίας, παρέχεται στον αιτούντα η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης επί της ουσίας της αίτησής του («συνέντευξη επί της ουσίας»). Η συνέντευξη επί της ουσίας μπορεί να διεξαχθεί ταυτόχρονα με την συνέντευξη επί του παραδεκτού εφόσον ο αιτών έχει ενημερωθεί για αυτή τη δυνατότητα εκ των προτέρων και ήταν σε θέση να συμβουλευτεί τον νομικό του σύμβουλο σύμφωνα με το άρθρο 15 ή πρόσωπο στο οποίο έχει ανατεθεί η παροχή νομικής καθοδήγησης σύμφωνα με το άρθρο 16.

2.   Στο πλαίσιο της συνέντευξης επί της ουσίας, παρέχεται στον αιτούντα η δυνατότητα να παρουσιάσει τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησής του σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347 και ο αιτών παρέχει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού στον πληρέστερο δυνατό βαθμό. Παρέχεται επίσης στον αιτούντα η δυνατότητα να παράσχει εξηγήσεις σχετικά με στοιχεία που τυχόν λείπουν ή οποιεσδήποτε ασυνέπειες ή αντιφάσεις στις δηλώσεις του.

1.   Οι προσωπικές συνεντεύξεις, όπως προβλέπονται στα άρθρα 11 και 12, διενεργούνται σύμφωνα με τους όρους που θέτει ο παρών κανονισμός.

2.   Όταν κατατίθεται αίτηση διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 31, δίνεται στον υπεύθυνο ενήλικο που αναφέρεται στην εν λόγω διάταξη η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης δυνάμει των άρθρων 11 και 12. Δίνεται επίσης στον αιτούντα η δυνατότητα συμμετοχής σε αυτή τη συνέντευξη εφόσον δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 11 στοιχείο γ) του παρόντος άρθρου.

3.   Οι προσωπικές συνεντεύξεις διενεργούνται υπό όρους που διασφαλίζουν τη δέουσα ιδιωτικότητα και εμπιστευτικότητα και επιτρέπουν στους αιτούντες να παρουσιάζουν τους λόγους της αίτησής τους κατά τρόπο ολοκληρωμένο.

4.   Διασφαλίζεται η παρουσία του νομικού συμβούλου του αιτούντος κατά την προσωπική συνέντευξη, όταν ο αιτών έχει αποφασίσει να επωφεληθεί από τη νομική συνδρομή σύμφωνα με το τμήμα III του παρόντος κεφαλαίου.

5.   Για τις προσωπικές συνεντεύξεις παρέχεται διερμηνέας που είναι σε θέση να διασφαλίσει τη δέουσα επικοινωνία μεταξύ του αιτούντος και του προσώπου που διεξάγει τη συνέντευξη.

Κατά τη διάρκεια των προσωπικών συνεντεύξεων μπορεί να εξασφαλιστεί η παρουσία διαπολιτισμικού μεσολαβητή.

Τα κράτη μέλη δίνουν προτεραιότητα σε διερμηνείς και διαπολιτισμικούς μεσολαβητές που έχουν λάβει κατάρτιση, όπως η κατάρτιση που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 4 στοιχείο ιγ) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι διερμηνείς και οι διαπολιτισμικοί μεσολαβητές να αποκτούν επίγνωση των βασικών εννοιών και της ορολογίας που σχετίζονται με την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, για παράδειγμα μέσω τυποποιημένου ενημερωτικού φυλλαδίου ή οδηγού. Η επικοινωνία πραγματοποιείται στη γλώσσα προτίμησης του αιτούντος εκτός εάν υπάρχει άλλη γλώσσα την οποία κατανοεί και στην οποία μπορεί να επικοινωνήσει με σαφήνεια.

6.   Οι προσωπικές συνεντεύξεις διεξάγονται από το προσωπικό της αποφαινόμενης αρχής.

Όταν υπάρχει δυσανάλογος αριθμός υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που υποβάλλουν αίτηση εντός της ίδιας χρονικής περιόδου, καθιστώντας πρακτικά αδύνατη την έγκαιρη διεξαγωγή προσωπικών συνεντεύξεων με κάθε αιτούντα, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να επικουρείται προσωρινά από το προσωπικό άλλων αρχών του εν λόγω κράτους μέλους που λαμβάνει εκ των προτέρων τη σχετική κατάρτιση η οποία περιλαμβάνει τα στοιχεία που απαριθμούνται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303 για τη διεξαγωγή τέτοιων συνεντεύξεων ή από τον Οργανισμό για το Άσυλο σύμφωνα με το άρθρο 5.

7.   Το προσωπικό που διεξάγει τη συνέντευξη:

8.   Το προσωπικό που διενεργεί συνεντεύξεις των αιτούντων, συμπεριλαμβανομένων των εμπειρογνωμόνων που διαθέτει ο Οργανισμός για το Άσυλο:

9.   Εφόσον ζητηθεί από τον αιτούντα και εφόσον αυτό είναι εφικτό, η αποφαινόμενη αρχή μεριμνά ώστε τα πρόσωπα που διενεργούν τη συνέντευξη και τη διερμηνεία να είναι του φύλου που προτιμά ο αιτών, εκτός εάν έχει λόγους να θεωρεί ότι ένα τέτοιο αίτημα δεν συνδέεται με δυσκολίες του αιτούντος να παρουσιάσει τους λόγους της αίτησής του κατά τρόπο ολοκληρωμένο.

10.   Κατά παρέκκλιση, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να διεξάγει την προσωπική συνέντευξη μέσω βιντεοδιάσκεψης όταν αυτό δικαιολογείται δεόντως από τις περιστάσεις.

Σε αυτή την περίπτωση, η αποφαινόμενη αρχή εξασφαλίζει τις αναγκαίες ρυθμίσεις για τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, τα διαδικαστικά και τεχνικά πρότυπα, τη νομική συνδρομή και τη διερμηνεία, λαμβάνοντας υπόψη καθοδήγηση από τον Οργανισμό για το Άσυλο.

11.   Η συνέντευξη επί του παραδεκτού ή η συνέντευξη επί της ουσίας μπορεί, κατά περίπτωση, να παραλείπεται, όταν:

Η παράλειψη προσωπικής συνέντευξης βάσει του στοιχείου γ) του πρώτου εδαφίου δεν επιδρά δυσμενώς στην απόφαση της αποφαινόμενης αρχής. Όταν η προσωπική συνέντευξη παραλείπεται βάσει του εν λόγω στοιχείου, η αποφαινόμενη αρχή παρέχει στον αιτούντα ουσιαστική δυνατότητα να υποβάλει γραπτώς περαιτέρω πληροφορίες.

Σε περίπτωση αμφιβολίας ως προς την ικανότητα ή τη δυνατότητα του αιτούντος να περάσει από συνέντευξη, η αποφαινόμενη αρχή συμβουλεύεται επαγγελματία του τομέα της υγείας για να διαπιστώσει αν ο αιτών δεν έχει τη δυνατότητα ή την ικανότητα να περάσει από συνέντευξη προσωρινά ή αν η κατάστασή του έχει μόνιμο χαρακτήρα. Όταν, αφού συμβουλευτεί τον εν λόγω επαγγελματία του τομέα της υγείας, είναι σαφές ότι η κατάσταση που καθιστά τον αιτούντα μη ικανό ή μη δυνάμενο να περάσει από συνέντευξη είναι προσωρινού χαρακτήρα, η αποφαινόμενη αρχή αναβάλλει την προσωπική συνέντευξη έως ότου ο αιτών θα είναι ικανός ή δυνάμενος να περάσει από συνέντευξη.

Όταν ο αιτών δεν δύναται να παραστεί στην προσωπική συνέντευξη λόγω συγκεκριμένων περιστάσεων πέραν του ελέγχου του, η αποφαινόμενη αρχή προγραμματίζει εκ νέου την προσωπική συνέντευξη.

12.   Οι αιτούντες είναι παρόντες στην προσωπική συνέντευξη και υποχρεούνται να απαντούν αυτοπροσώπως στις ερωτήσεις που τίθενται.

13.   Κατά την προσωπική συνέντευξη ο αιτών επιτρέπεται να επικουρείται από νομικό σύμβουλο, ακόμη και όταν αυτή πραγματοποιείται μέσω βιντεοδιάσκεψης.

Η απουσία νομικού συμβούλου δεν εμποδίζει την αποφαινόμενη αρχή να διεξαγάγει τη συνέντευξη.

Όταν στην προσωπική συνέντευξη συμμετέχει νομικός σύμβουλος, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν στο εθνικό δίκαιο ότι ο νομικός σύμβουλος μπορεί να παρεμβαίνει μόνο στο τέλος της προσωπικής συνέντευξης.

14.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 11 παράγραφος 1 και του άρθρου 12 παράγραφος 1 και εφόσον έχουν καταβληθεί επαρκείς προσπάθειες ώστε να διασφαλιστεί ότι δόθηκε στον αιτούντα η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης, η απουσία προσωπικής συνέντευξης δεν αποτρέπει την αποφαινόμενη αρχή από τη λήψη απόφασης επί της αίτησης διεθνούς προστασίας.

1.   Η αποφαινόμενη αρχή ή οποιαδήποτε άλλη αρχή ή εμπειρογνώμονες που την επικουρούν σύμφωνα με το άρθρο 5 και το άρθρο 13 παράγραφος 6 στη διεξαγωγή της προσωπικής συνέντευξης συντάσσουν διεξοδική και εμπεριστατωμένη έκθεση, που περιέχει όλα τα κύρια στοιχεία της προσωπικής συνέντευξης, ή πρακτικά της συνέντευξης ή απομαγνητοφώνηση της εν λόγω συνέντευξης τα οποία πρέπει να περιλαμβάνονται στον φάκελο του αιτούντος.

2.   Οι προσωπικές συνεντεύξεις καταγράφονται με τη χρήση ακουστικών μέσων καταγραφής. Ο αιτών ενημερώνεται εκ των προτέρων για το γεγονός της εν λόγω καταγραφής και για τους λόγους της. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στις ανάγκες των αιτούντων που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων. Η αποφαινόμενη αρχή περιλαμβάνει το αρχείο καταγραφής στον φάκελο του αιτούντος.

3.   Παρέχεται στον αιτούντα η ευκαιρία να διατυπώσει παρατηρήσεις ή να παράσχει διευκρινίσεις προφορικώς ή γραπτώς σε σχέση με οποιεσδήποτε εσφαλμένες μεταφράσεις ή παρερμηνείες ή άλλα πραγματολογικά σφάλματα που περιλαμβάνονται στην έκθεση, στα πρακτικά της συνέντευξης ή στην απομαγνητοφώνηση, με το πέρας της προσωπικής συνέντευξης ή εντός καθορισμένου χρονικού ορίου πριν από τη λήψη απόφασης από την αποφαινόμενη αρχή. Προς τον σκοπό αυτόν, ο αιτών ενημερώνεται για ολόκληρο το περιεχόμενο της έκθεσης, των πρακτικών της συνέντευξης ή της απομαγνητοφώνησης με τη συνδρομή διερμηνέα, όπου είναι αναγκαίο.

4.   Ο αιτών καλείται να επιβεβαιώσει ότι το περιεχόμενο της έκθεσης ή των πρακτικών της συνέντευξης αποτυπώνει ορθά την προσωπική συνέντευξη. Όταν ο αιτών αρνείται να επιβεβαιώσει το περιεχόμενο, οι λόγοι της άρνησής του καταχωρίζονται στον φάκελό του. Η άρνηση αυτή δεν εμποδίζει την αποφαινόμενη αρχή να λάβει απόφαση επί της αίτησης. Σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με τα όσα δήλωσε ο αιτών κατά τη διάρκεια της προσωπικής συνέντευξης, υπερισχύει η ηχητική καταγραφή.

5.   Δεν απαιτείται από τον αιτούντα να διατυπώσει παρατηρήσεις ή να παράσχει διευκρινίσεις σχετικά με την έκθεση ή τα πρακτικά της συνέντευξης, ούτε να επιβεβαιώσει ότι το περιεχόμενο της έκθεσης ή των πρακτικών της συνέντευξης αποτυπώνει ορθά τη συνέντευξη όταν:

6.   Οι αιτούντες και, όταν έχουν διοριστεί, οι εκπρόσωποί τους και οι νομικοί τους σύμβουλοι έχουν πρόσβαση στην έκθεση ή στα πρακτικά που αναφέρονταιστην παράγραφο 1 το συντομότερο δυνατόν μετά τη συνέντευξη και σε κάθε περίπτωση σε εύθετο χρόνο πριν η αποφαινόμενη αρχή λάβει απόφαση.

Η πρόσβαση στην καταγραφή παρέχεται επίσης στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής.

1.   Οι αιτούντες έχουν το δικαίωμα να συμβουλεύονται, με αποτελεσματικό τρόπο, νομικό ή άλλο σύμβουλο για ζητήματα που σχετίζονται με τις αιτήσεις τους σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

2.   Με την επιφύλαξη του δικαιώματος του αιτούντος να επιλέγει τον νομικό ή άλλο σύμβουλό του ιδία δαπάνη, ο αιτών μπορεί να ζητήσει δωρεάν νομική καθοδήγηση κατά τη διοικητική διαδικασία που προβλέπεται στο κεφάλαιο III, σύμφωνα με το άρθρο 16 και δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση στη διαδικασία προσφυγών που προβλέπεται στο κεφάλαιο V, σύμφωνα με το άρθρο 17.

Ο αιτών ενημερώνεται το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο κατά την καταχώριση της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 27 για το δικαίωμά του να ζητήσει δωρεάν νομική καθοδήγηση ή δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να σχεδιάζουν την παροχή νομικής καθοδήγησης και νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης σύμφωνα με τα εθνικά τους δίκαια.

1.   Τα κράτη μέλη, κατόπιν αιτήματος του αιτούντος, παρέχουν δωρεάν νομική καθοδήγηση στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας που προβλέπεται στο κεφάλαιο III.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, μπορεί να διασφαλιστεί πραγματική πρόσβαση σε δωρεάν νομική καθοδήγηση με την ανάθεση της παροχής νομικής καθοδήγησης σε πρόσωπο στο διοικητικό στάδιο της διαδικασίας προς πολλούς αιτούντες ταυτόχρονα.

2.   Για τους σκοπούς της διοικητικής διαδικασίας, η δωρεάν νομική καθοδήγηση περιλαμβάνει την παροχή:

3.   Με την επιφύλαξη τη παραγράφου 1, η παροχή δωρεάν νομικής καθοδήγησης στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας μπορεί να αποκλείεται όταν:

4.   Για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν τη συνδρομή του Οργανισμού για το Άσυλο. Επιπλέον, χρηματοδοτική στήριξη μπορεί να παρέχεται μέσω κονδυλίων της Ένωσης στα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις νομικές πράξεις που διέπουν αυτού του είδους τα κονδύλια.

1.   Στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής, τα κράτη μέλη, κατόπιν αιτήματος του αιτούντος, μεριμνούν ώστε να του παρέχεται δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση. Αυτού του είδους η δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση περιλαμβάνει την προετοιμασία των διαδικαστικών εγγράφων που απαιτούνται βάσει του εθνικού δικαίου, την εκπόνηση της προσφυγής και, σε περίπτωση συζήτησης στο ακροατήριο, την παράσταση στη συζήτηση αυτή ενώπιον δικαστηρίου.

2.   Η παροχή δωρεάν νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής μπορεί να αποκλείεται από τα κράτη μέλη όταν:

3.   Όταν η απόφαση μη χορήγησης δωρεάν νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης λαμβάνεται από αρχή που δεν είναι δικαστήριο με την αιτιολογία ότι η προσφυγή θεωρείται πως δεν έχει πραγματική πιθανότητα επιτυχίας ή ότι η άσκησή της είναι καταχρηστική, ο αιτών έχει δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου κατά της εν λόγω απόφασης. Για τον σκοπό αυτό ο αιτών δικαιούται να ζητήσει δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση.

1.   Νομικός σύμβουλος που εκπροσωπεί νομικά αιτούντα βάσει των όρων του εθνικού δικαίου, έχει πρόσβαση στις πληροφορίες του φακέλου του αιτούντος βάσει των οποίων λαμβάνεται ή θα ληφθεί απόφαση.

2.   Η πρόσβαση στις πληροφορίες ή στις πηγές στον φάκελο του αιτούντος μπορεί να αποκλείεται με βάση το εθνικό δίκαιο, όταν η αποκάλυψη πληροφοριών ή πηγών θα έθετε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, την ασφάλεια των οργανισμών ή των προσώπων που παρέχουν τις πληροφορίες ή την ασφάλεια των προσώπων τα οποία οι πληροφορίες αφορούν ή θα έβλαπτε τις έρευνες που σχετίζονται με την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών ή θα έθετε σε κίνδυνο τις διεθνείς σχέσεις των κρατών μελών ή όταν οι πληροφορίες ή οι πηγές είναι διαβαθμισμένες βάσει του εθνικού δικαίου. Στις περιπτώσεις αυτές, η αποφαινόμενη αρχή:

Όσον αφορά το στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου, τα κράτη μέλη παρέχουν πρόσβαση σε πληροφορίες ή πηγές σε νομικό σύμβουλο που εκπροσωπεί νομικά τον αιτούντα, και ο οποίος έχει περάσει από έλεγχο ασφαλείας, στον βαθμό που οι πληροφορίες σχετίζονται με την εξέταση της αίτησης ή με τη λήψη απόφασης ανάκλησης της διεθνούς προστασίας.

3.   Ο νομικός σύμβουλος ή το πρόσωπο στο οποίο έχει ανατεθεί η παροχή νομικής καθοδήγησης, που καθοδηγεί, συνδράμει ή εκπροσωπεί αιτούντα έχει πρόσβαση σε κλειστές ζώνες, όπως εγκαταστάσεις κράτησης και ζώνες διέλευσης, για τον σκοπό της παροχής νομικής καθοδήγησης, συνδρομής ή εκπροσώπησης του εν λόγω αιτούντος, σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2024/1346.

1.   Η δωρεάν νομική καθοδήγηση, συνδρομή και εκπροσώπηση παρέχονται από νομικούς συμβούλους ή άλλα πρόσωπα που παρέχουν νομική καθοδήγηση, τα οποία γίνονται δεκτά ή είναι αδειοδοτημένα βάσει του εθνικού δικαίου για την παροχή νομικής καθοδήγησης, συνδρομής ή εκπροσώπησης των αιτούντων ή από μη κυβερνητικές οργανώσεις που είναι διαπιστευμένες βάσει του εθνικού δικαίου για την παροχή νομικών υπηρεσιών ή εκπροσώπησης προς τους αιτούντες.

2.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες σχετικά με τις ρυθμίσεις για την υποβολή και τη διεκπεραίωση των αιτημάτων για την παροχή δωρεάν νομικής καθοδήγησης, συνδρομής και εκπροσώπησης σε σχέση με τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, ή εφαρμόζουν τους ισχύοντες κανόνες για τις εθνικές αιτήσεις παρεμφερούς φύσης, υπό την προϋπόθεση ότι οι κανόνες αυτοί δεν είναι περισσότερο περιοριστικοί ή δεν καθιστούν αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την πρόσβαση σε δωρεάν νομική καθοδήγηση ή σε δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση.

3.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν ειδικούς κανόνες σχετικά με τον αποκλεισμό της δωρεάν παροχής νομικής καθοδήγησης, συνδρομής και εκπροσώπησης σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 και το άρθρο 17 παράγραφος 2, αντίστοιχα.

4.   Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να επιβάλλουν χρηματικά ή χρονικά όρια στην παροχή δωρεάν νομικής καθοδήγησης, συνδρομής και εκπροσώπησης, εφόσον τα όρια αυτά δεν είναι αυθαίρετα και δεν περιορίζουν αδικαιολόγητα την πρόσβαση σε δωρεάν νομική καθοδήγηση, συνδρομή και εκπροσώπηση. Όσον αφορά τα τέλη και άλλα έξοδα, η μεταχείριση των αιτούντων δεν θα είναι λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που επιφυλάσσεται κατά γενικό κανόνα στους υπηκόους τους σε θέματα σχετικά με τη νομική συνδρομή.

5.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν από τον αιτούντα να τους επιστρέφει το σύνολο ή μέρος των εξόδων που ανέλαβαν σε σχέση με την παροχή δωρεάν νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης όταν η οικονομική κατάσταση του αιτούντος βελτιώνεται σημαντικά με την πάροδο της διαδικασίας ή όταν η απόφαση παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης είχε ληφθεί με βάση ψευδείς πληροφορίες που είχαν παρασχεθεί από τον αιτούντα. Για τον σκοπό αυτό, οι αιτούντες ενημερώνουν αμέσως τις αρμόδιες αρχές για κάθε σημαντική μεταβολή της οικονομικής τους κατάστασης.

1.   Οι αρμόδιες αρχές αξιολογούν εξατομικευμένα εάν ο αιτών χρήζει ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων, με τη συνδρομή διερμηνέα, όπου απαιτείται. Η εν λόγω αξιολόγηση μπορεί να ενσωματωθεί στις υφιστάμενες εθνικές διαδικασίες ή στην αξιολόγηση που αναφέρεται στο άρθρο 25 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346 και δεν απαιτείται να έχει τη μορφή διοικητικής διαδικασίας. Όπου απαιτείται βάσει του εθνικού δικαίου, η αξιολόγηση μπορεί να τεθεί στη διάθεση της αποφαινόμενης αρχής και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης μπορούν να της διαβιβαστούν, με την επιφύλαξη της συναίνεσης του αιτούντος.

2.   Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 αξιολόγηση ξεκινά το συντομότερο δυνατόν μετά την υποβολή της αίτησης εκτιμώντας κατά πόσον ένας αιτών παρουσιάζει πρώτες ενδείξεις ότι μπορεί να χρήζει ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων. Η εκτίμηση αυτή βασίζεται σε ορατά σημάδια, στις δηλώσεις ή στη συμπεριφορά του αιτούντος, ή σε οποιαδήποτε σχετικά έγγραφα. Στην περίπτωση ανηλίκων, οι δηλώσεις των γονέων, του υπεύθυνου για αυτόν ενηλίκου είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους, ή του εκπροσώπου του αιτούντος λαμβάνονται επίσης υπόψη. Οι αρμόδιες αρχές περιλαμβάνουν στον φάκελο του αιτούντος, κατά την καταχώριση της αίτησης, πληροφορίες σχετικά με τυχόν τέτοιου είδους πρώτες ενδείξεις και θέτουν τις πληροφορίες αυτές στη διάθεση της αποφαινόμενης αρχής.

3.   Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 αξιολόγηση συνεχίζεται μετά την κατάθεση της αίτησης, λαμβάνοντας υπόψη κάθε πληροφορία που βρίσκεται στον φάκελο του αιτούντος.

Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 αξιολόγηση ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν και, σε κάθε περίπτωση, εντός 30 ημερών. Τυγχάνει επανεξέτασης σε περίπτωση που επέλθουν οποιεσδήποτε σχετικές αλλαγές στις περιστάσεις του αιτούντος ή όταν μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης γίνεται εμφανής η ανάγκη ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων.

4.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να παραπέμψει τον αιτούντα, υπό την προϋπόθεση προηγούμενης συναίνεσής του, στον κατάλληλο ιατρό ή ψυχολόγο ή σε άλλον επαγγελματία για γνωμοδότηση σχετικά με την ανάγκη του αιτούντος για ειδικές διαδικαστικές εγγυήσεις, δίνοντας προτεραιότητα σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αιτούντες μπορεί να έχουν υπάρξει θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλης σοβαρής μορφής ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας ή βίας με βάση το φύλο που θα μπορούσε να επηρεάσει δυσμενώς τη δυνατότητά τους να συμμετέχουν αποτελεσματικά στη διαδικασία. Όταν ο αιτών συναινεί στην παραπομπή του σύμφωνα με το παρόν εδάφιο, η εν λόγω συναίνεση θεωρείται ότι εμπεριέχει και συναίνεση για τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων της παραπομπής στην αρμόδια αρχή.

Η γνωμοδότηση που παρέχεται δυνάμει του πρώτου εδαφίου λαμβάνονται υπόψη από την αποφαινόμενη αρχή όταν αυτή αποφασίζει σχετικά με τον τύπο των ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων που μπορούν να παρασχεθούν στον αιτούντα.

Όπου αρμόζει, και χωρίς να θίγεται η ιατρική εξέταση, η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 αξιολόγηση μπορεί να ενσωματωθεί στις ιατρικές εξετάσεις που αναφέρονται στα άρθρα 24 και 25.

5.   Το σχετικό προσωπικό των αρμόδιων αρχών και κάθε ιατρός, ψυχολόγος ή άλλος επαγγελματίας που δίνει συμβουλές σχετικά με την ανάγκη ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων λαμβάνει κατάρτιση ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίζει ενδείξεις ευαλωτότητας από πλευράς αιτούντος που ενδεχομένως χρήζει ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων και να ανταποκρίνεται σε αυτές τις ανάγκες όταν τις εντοπίζει.

1.   Όταν εκτιμάται ότι οι αιτούντες χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων, παρέχεται σε αυτούς η αναγκαία υποστήριξη, ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να απολαύουν των δικαιωμάτων και να συμμορφώνονται προς τις υποχρεώσεις που υπέχουν δυνάμει του παρόντος κανονισμού καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας διεθνούς προστασίας.

2.   Όταν η αποφαινόμενη αρχή θεωρεί, μεταξύ άλλων βάσει της εκτίμησης άλλης σχετικής εθνικής αρχής, ότι η αναγκαία υποστήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να παρασχεθεί στο πλαίσιο της ταχείας διαδικασίας εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 42 ή της διαδικασίας στα σύνορα που αναφέρεται στο άρθρο 43, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων σοβαρών μορφών ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας ή βίας με βάση το φύλο, η αποφαινόμενη αρχή δεν εφαρμόζει ή παύει να εφαρμόζει τις εν λόγω διαδικασίες στον αιτούντα.

1.   Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, οι αρμόδιες αρχές ενεργούν λαμβάνοντας πρωτίστως υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

2.   Η αποφαινόμενη αρχή αξιολογεί το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346.

3.   Η αποφαινόμενη αρχή δίνει σε ανήλικο τη δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης, μεταξύ άλλων και όταν η αίτηση έχει υποβληθεί εξ ονόματός του σύμφωνα με το άρθρο 32 και το άρθρο 33 παράγραφος 1, εκτός εάν κάτι τέτοιο δεν συνάδει με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Στην περίπτωση αυτή, η αποφαινόμενη αρχή αιτιολογεί την απόφαση να μην δοθεί σε ανήλικο η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης.

Η προσωπική συνέντευξη ανηλίκου διεξάγεται από πρόσωπο που έχει την κατάλληλη γνώση των δικαιωμάτων και των ειδικών αναγκών των ανηλίκων. Διεξάγεται με τρόπο ευαίσθητο για το παιδί και κατάλληλο για το συγκεκριμένο πλαίσιο, που λαμβάνει υπόψη την ηλικία και την ωριμότητα του παιδιού.

4.   Όταν ανήλικος συνοδεύεται, η προσωπική συνέντευξη διεξάγεται παρουσία ενηλίκου υπεύθυνου για αυτόν είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους και, όταν έχει διορισθεί, παρουσία νομικού συμβούλου. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης, εφόσον είναι αναγκαίο και όταν αυτό είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, να διεξάγουν την προσωπική συνέντευξη με τον εν λόγω ανήλικο παρουσία προσώπου με τις απαραίτητες δεξιότητες και εμπειρογνωσία. Για αιτιολογημένους λόγους, και μόνο όταν αυτό είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να προβεί σε συνέντευξη με τον ανήλικο χωρίς την παρουσία υπεύθυνου ενήλικου, υπό την προϋπόθεση ότι διασφαλίζει πως ο ανήλικος επικουρείται κατά τη διάρκεια της συνέντευξης από πρόσωπο με τις απαραίτητες δεξιότητες και εμπειρογνωσία προκειμένου να διαφυλαχθεί το βέλτιστο συμφέρον του.

5.   Η απόφαση επί της αίτησης ανηλίκου συντάσσεται από το αρμόδιο προσωπικό της αποφαινόμενης αρχής. Το εν λόγω αρμόδιο προσωπικό διαθέτει την απαραίτητη γνώση και έχει λάβει την κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με τα δικαιώματα και τις ειδικές ανάγκες των ανηλίκων.

1.   Οι αρμόδιες αρχές διασφαλίζουν ότι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι εκπροσωπούνται και λαμβάνουν βοήθεια κατά τρόπο ώστε να μπορούν να απολαύουν των δικαιωμάτων και να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό, τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1351, την οδηγία (ΕΕ) 2024/1346 και τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1358.

2.   Όταν υποβάλλεται αίτηση από πρόσωπο το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικο ή σε σχέση με το οποίο υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι να πιστεύεται ότι είναι ανήλικο, το οποίο είναι ασυνόδευτο, οι αρμόδιες αρχές:

Ο εκπρόσωπος και το πρόσωπο που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου μπορεί να ταυτίζονται με το πρόσωπο που προβλέπεται στο άρθρο 27 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346. Συναντάται με τον ασυνόδευτο ανήλικο και λαμβάνει υπόψη τις απόψεις του ίδιου του ανηλίκου σχετικά με τις ανάγκες του, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα του ανηλίκου.

Όταν η αρμόδια αρχή έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αιτών που ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικος είναι χωρίς καμία αμφιβολία άνω των 18 ετών, δεν χρειάζεται να διορίσει εκπρόσωπο σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

Τα καθήκοντα του εκπροσώπου ή του προσώπου που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου παύουν όταν οι αρμόδιες αρχές, μετά την εκτίμηση της ηλικίας που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1, δεν θεωρούν ότι ο αιτών είναι ανήλικος ή θεωρούν ότι ο αιτών δεν είναι ανήλικος ή όταν ο αιτών δεν είναι πλέον ασυνόδευτος ανήλικος.

3.   Σε περίπτωση υποβολής δυσανάλογα μεγάλου αριθμού αιτήσεων από ασυνόδευτους ανηλίκους ή σε άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις, η προθεσμία για τον διορισμό εκπροσώπου βάσει της παραγράφου 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) μπορεί να παραταθεί κατά δέκα εργάσιμες ημέρες, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 τρίτο εδάφιο.

4.   Όταν οργάνωση ορίζεται βάσει της παραγράφου 2, διορίζει φυσικό πρόσωπο για τη διεκπεραίωση των καθηκόντων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο όσον αφορά τον ασυνόδευτο ανήλικο.

5.   Η αρμόδια αρχή ενημερώνει άμεσα:

Ο εκπρόσωπος και το πρόσωπο που αναφέρεται στην παράγραφο 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο των σχετικών εγγράφων στον φάκελο του ανηλίκου, συμπεριλαμβανομένου του ειδικού πληροφοριακού υλικού για ασυνόδευτους ανηλίκους.

6.   Το πρόσωπο που αναφέρεται στην παράγραφο 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) συναντάται με τον ασυνόδευτο ανήλικο και εκτελεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα καθήκοντα, κατά περίπτωση μαζί με τον νομικό σύμβουλο:

7.   Για όσο διάστημα δεν έχει διοριστεί εκπρόσωπος, τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτούν το πρόσωπο που αναφέρεται στην παράγραφο 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), να συνδράμει τον ανήλικο κατά την καταχώριση και την κατάθεση της αίτησης ή να καταθέσει την αίτηση εξ ονόματος του ανηλίκου σύμφωνα με το άρθρο 33.

8.   Ο εκπρόσωπος συναντάται με τον ασυνόδευτο ανήλικο και εκτελεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα καθήκοντα, κατά περίπτωση, μαζί με τον νομικό σύμβουλο:

Κατά την προσωπική συνέντευξη, ο εκπρόσωπος και ο νομικός σύμβουλος έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν ερωτήσεις ή να διατυπώσουν παρατηρήσεις εντός του πλαισίου που καθορίζει το πρόσωπο που διεξάγει τη συνέντευξη.

Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να απαιτεί την παρουσία του ασυνόδευτου ανήλικου κατά την προσωπική συνέντευξη, ακόμη και αν είναι παρών ο εκπρόσωπος ή ο νομικός σύμβουλος.

9.   Ο εκπρόσωπος εκτελεί τα καθήκοντά του σύμφωνα με την αρχή του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού και διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, κατάρτιση και εμπειρογνωσία. Οι εκπρόσωποι λαμβάνουν τακτική κατάρτιση για την εκτέλεση των καθηκόντων τους και έχουν λευκό ποινικό μητρώο, ιδίως όσον αφορά οποιεσδήποτε αξιόποινες πράξεις ή αδικήματα που σχετίζονται με παιδιά.

Αλλαγή εκπροσώπου γίνεται μόνο εάν οι αρμόδιες αρχές κρίνουν ότι τα καθήκοντα του εν λόγω εκπροσώπου ή προσώπου δεν έχουν εκτελεστεί κατά τρόπο επαρκή. Οργανώσεις ή φυσικά πρόσωπα των οποίων τα συμφέροντα συγκρούονται ή θα μπορούσαν δυνητικώς να συγκρούονται με εκείνα του ασυνόδευτου ανηλίκου δεν διορίζονται ως εκπρόσωποι.

10.   Οι αρμόδιες αρχές ορίζουν φυσικό πρόσωπο ως εκπρόσωπο ή πρόσωπο κατάλληλο να ενεργεί προσωρινά ως εκπρόσωπος για αναλογικό και περιορισμένο αριθμό ασυνόδευτων ανηλίκων, και υπό κανονικές συνθήκες, δεν έχει την ευθύνη για πάνω από 30 ασυνόδευτους ανηλίκους ταυτόχρονα, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι είναι σε θέση να εκτελεί τα καθήκοντά του αποτελεσματικά.

Σε περίπτωση υποβολής δυσανάλογα μεγάλου αριθμού αιτήσεων από ασυνόδευτους ανηλίκους ή σε άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός των ασυνόδευτων ανήλικων ανά εκπρόσωπο μπορεί να αυξηθεί μέχρι μέγιστο αριθμό 50 ασυνόδευτων ανήλικων.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν για την παρουσία διοικητικών ή δικαστικών αρχών ή άλλων οντοτήτων υπεύθυνων να εποπτεύουν, σε τακτική βάση, την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων από τους εκπροσώπους και ότι το πρόσωπο που έχει οριστεί δυνάμει της παραγράφου 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α), μεταξύ άλλων εξετάζοντας τα ποινικά μητρώα των διορισμένων εκπροσώπων και των ορισμένων προσώπων ανά τακτά διαστήματα προκειμένου να εντοπίζονται δυνητικές ασυμβατότητες με τον ρόλο τους. Οι εν λόγω διοικητικές ή δικαστικές αρχές ή άλλες οντότητες εξετάζουν τις καταγγελίες που κατατίθενται από ασυνόδευτους ανηλίκους κατά των διορισμένων εκπροσώπων ή των προσώπων που ορίζονται δυνάμει της παραγράφου 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α).

1.   Όταν η αποφαινόμενη αρχή το θεωρεί σκόπιμο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας, ζητά, με την επιφύλαξη της συναίνεσης του αιτούντος, ιατρική εξέταση του αιτούντος όσον αφορά ενδείξεις και συμπτώματα που ενδεχομένως υποδηλώνουν ότι ο αιτών έχει υπάρξει θύμα δίωξης ή σοβαρής βλάβης στο παρελθόν και να πληροφορείται τα σχετικά αποτελέσματα.

2.   Στην περίπτωση ανηλίκου, η ιατρική εξέταση διενεργείται μόνον εφόσον συναινεί ο γονέας, ο υπεύθυνος για αυτόν ενήλικος είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους, ο εκπρόσωπος ή το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) και, εφόσον προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, ο αιτών.

Η ιατρική εξέταση είναι δωρεάν για τον αιτούντα και καλύπτεται από δημόσια κονδύλια.

Κατά περίπτωση, οι υγειονομικοί έλεγχοι και έλεγχοι ευαλωτότητας που αναφέρονται στο {άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356 μπορούν να ληφθούν υπόψη για την ιατρική εξέταση που αναφέρεται στο παρόν άρθρο.}

3.   Όταν δεν διενεργείται ιατρική εξέταση σύμφωνα με την παράγραφο 1, η αποφαινόμενη αρχή ενημερώνει τον αιτούντα ότι μπορεί, με δική του πρωτοβουλία και δικά του έξοδα, να μεριμνήσει για τη διενέργεια ιατρικής εξέτασης όσον αφορά ενδείξεις και συμπτώματα που ενδεχομένως υποδηλώνουν ότι ο αιτών έχει υπάρξει θύμα δίωξης ή σοβαρής βλάβης στο παρελθόν.

4.   Τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 ή 3 υποβάλλονται στην αποφαινόμενη αρχή και στον αιτούντα το συντομότερο δυνατόν και αξιολογούνται από την αποφαινόμενη αρχή μαζί με τα λοιπά στοιχεία της αίτησης.

5.   Η ιατρική εξέταση είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επεμβατική και εκτελείται μόνο από ειδικευμένους επαγγελματίες υγείας. Εκτελείται κατά τρόπο που σέβεται την αξιοπρέπεια του ατόμου.

6.   Η άρνηση του αιτούντος να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση ή η απόφασή του να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση με δική του πρωτοβουλία, όταν η εξέταση δεν πραγματοποιείται εντός κατάλληλου χρονικού διαστήματος, λαμβανομένης υπόψη της διαθεσιμότητας των ραντεβού για ιατρικές εξετάσεις στο υπεύθυνο κράτος μέλος, δεν εμποδίζει την αποφαινόμενη αρχή να λάβει απόφαση επί της αίτησης διεθνούς προστασίας.

1.   Όταν, ως αποτέλεσμα δηλώσεων του αιτούντος, διαθέσιμων αποδεικτικών εγγράφων ή άλλων σχετικών ενδείξεων, υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το αν ο αιτών είναι ανήλικος, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να διεξάγει πολυεπιστημονική εκτίμηση, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής εξέτασης, η οποία διενεργείται από ειδικευμένους επαγγελματίες, για να προσδιορίσει την ηλικία του αιτούντος στο πλαίσιο της μιας αίτηση. Η εκτίμηση της ηλικίας δεν βασίζεται αποκλειστικά στη σωματική εμφάνιση ή συμπεριφορά του αιτούντος. Για τους σκοπούς της εκτίμησης της ηλικίας, έγγραφα που είναι διαθέσιμα θεωρούνται αυθεντικά, εκτός εάν υπάρχουν αποδείξεις περί του αντιθέτου, και οι δηλώσεις ανηλίκων λαμβάνονται υπόψη.

2.   Όταν εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για την ηλικία του αιτούντος σε συνέχεια της πολυεπιστημονικής εκτίμησης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ιατρικές εξετάσεις ως μέτρο έσχατης ανάγκης για τον προσδιορισμό της ηλικίας του αιτούντος στο πλαίσιο της εξέτασης της αίτησης. Όταν το αποτέλεσμα της εκτίμησης της ηλικίας που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο δεν είναι οριστικό όσον αφορά την ηλικία του αιτούντος ή περιλαμβάνει εύρος ηλικίας κάτω των 18 ετών, τα κράτη μέλη θεωρούν ότι ο αιτών είναι ανήλικος.

3.   Κάθε ιατρική εξέταση που διενεργείται για τους σκοπούς της παραγράφου 2 είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επεμβατική και διενεργείται με πλήρη σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ατόμου. Διενεργείται από επαγγελματία της υγείας με εμπειρία και εμπειρογνωσία στην εκτίμηση ηλικίας.

Όταν εφαρμόζεται η παρούσα παράγραφος, τα αποτελέσματα της ιατρικής εξέτασης και της πολυεπιστημονικής εκτίμησης αναλύονται μαζί, επιτρέποντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το πλέον αξιόπιστο δυνατό αποτέλεσμα.

4.   Όταν για την εκτίμηση της ηλικίας αιτούντος γίνεται χρήση ιατρικών εξετάσεων, η αρμόδια αρχή διασφαλίζει ότι οι αιτούντες, οι γονείς τους, ο υπεύθυνος ενήλικος για αυτόν είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους, οι εκπρόσωποί τους ή το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) έχουν ενημερωθεί, πριν από την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, και σε γλώσσα την οποία κατανοούν και με τρόπο φιλικό προς τα παιδιά και κατάλληλο για την ηλικία τους, για την πιθανότητα η ηλικία τους να εκτιμηθεί μέσω ιατρικής εξέτασης. Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη μέθοδο εξέτασης, σχετικά με τον ενδεχόμενο αντίκτυπο των αποτελεσμάτων της ιατρικής εξέτασης στην εξέταση της αίτησης, και σχετικά με τη δυνατότητα και τον αντίκτυπο της από πλευράς του αιτούντος άρνησης υποβολής σε ιατρική εξέταση. Όλα τα σχετικά με την ιατρική εξέταση έγγραφα περιλαμβάνονται στον φάκελο του αιτούντος.

5.   Ιατρική εξέταση για την εκτίμηση της ηλικίας του αιτούντος διενεργείται μόνο όταν συναινούν οι αιτούντες, οι γονείς τους, ο υπεύθυνος ενήλικος που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, οι εκπρόσωποί τους ή το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α), αφού πρώτα λάβουν τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου.

6.   Η άρνηση από τους αιτούντες, τους γονείς τους, τον υπεύθυνο ενήλικο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, τον εκπρόσωπό τους ή το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) να διενεργηθεί ιατρική εξέταση με σκοπό την εκτίμηση της ηλικίας δεν εμποδίζει την αποφαινόμενη αρχή να λάβει απόφαση επί της αίτησης διεθνούς προστασίας. Η άρνηση αυτή μπορεί να θεωρηθεί μόνον μαχητό τεκμήριο ότι ο αιτών δεν είναι ανήλικος.

7.   Κράτος μέλος μπορεί να αναγνωρίζει αποφάσεις εκτίμησης της ηλικίας που λαμβάνονται από άλλα κράτη μέλη όταν οι εκτιμήσεις της ηλικίας διενεργήθηκαν σε συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο.

1.   Η αίτηση διεθνούς προστασίας θεωρείται ότι έχει υποβληθεί όταν υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής, συμπεριλαμβανομένου ασυνόδευτου ανηλίκου, εκφράζει αυτοπροσώπως σε αρμόδια αρχή όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 την επιθυμία να λάβει διεθνή προστασία από κράτος μέλος.

Σε περίπτωση που οι υπάλληλοι της αρμόδιας αρχής έχουν αμφιβολίες ως προς το εάν μια συγκεκριμένη δήλωση δύναται να θεωρηθεί αίτηση διεθνούς προστασίας, το συγκεκριμένο πρόσωπο ερωτάται ρητώς αν επιθυμεί να λάβει διεθνή προστασία.

2.   Οι αρχές που είναι αρμόδιες για τις εγκαταστάσεις υποδοχής σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2024/1346 ενημερώνονται, εφόσον απαιτείται, για την υποβολή αίτησης. Για τους υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στον έλεγχο διαλογής που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356, τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέξουν να εφαρμόσουν την παρούσα παράγραφο μετά τη λήξη του ελέγχου διαλογής.

1.   Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων συλλογής και μεταβίβασης δεδομένων σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358, οι αρχές που είναι αρμόδιες για την καταχώριση αιτήσεων, οι αρχές άλλου κράτους μέλους που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού ή οι εμπειρογνώμονες που αποστέλλονται από τον Οργανισμό για το Άσυλο οι οποίοι τις συνδράμουν στο εν λόγω καθήκον καταχωρίζουν αίτηση χωρίς καθυστέρηση και, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο πέντε ημέρες από την υποβολή της. Για τον σκοπό αυτό, καταχωρίζουν τις ακόλουθες πληροφορίες οι οποίες μπορούν να προέρχονται από το έντυπο ελέγχου διαλογής που αναφέρεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356:

Όταν τα δεδομένα που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) του πρώτου εδαφίου έχουν ήδη αποκτηθεί από άλλα κράτη μέλη πριν από την υποβολή της αίτησης, δεν ζητούνται εκ νέου.

2.   Όταν ένα άτομο ισχυρίζεται ότι δεν έχει ιθαγένεια, το γεγονός καταχωρίζεται με σαφήνεια εν όψει του προσδιορισμού του εάν είναι ανιθαγενής.

3.   Όταν υποβάλλεται αίτηση έναντι αρχής στην οποία έχει ανατεθεί το καθήκον παραλαβής αιτήσεων διεθνούς προστασίας η οποία δεν είναι υπεύθυνη για την καταχώριση αιτήσεων, η εν λόγω αρχή ενημερώνει την αρχή που είναι υπεύθυνη για την καταχώριση των αιτήσεων χωρίς καθυστέρηση και το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών από τη στιγμή υποβολής της αίτησης. Η αρχή που είναι υπεύθυνη για την καταχώριση των αιτήσεων καταχωρίζει την αίτηση το συντομότερο δυνατόν και όχι αργότερα από πέντε ημέρες από τη στιγμή που έλαβε τις πληροφορίες.

4.   Όταν οι πληροφορίες συλλέγονται από την αποφαινόμενη αρχή ή από άλλη αρχή που τη συνδράμει για τον σκοπό της εξέτασης της αίτησης, μπορούν επίσης να συλλεχθούν την ώρα της καταχώρισης επιπρόσθετα δεδομένα που είναι απαραίτητα για την εξέταση της αίτησης.

5.   Όταν υποβάλλεται αίτηση εντός της ίδιας χρονικής περιόδου από δυσανάλογα μεγάλο αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, καθιστώντας έτσι πρακτικώς αδύνατη την καταχώριση των αιτήσεων εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 3, η αίτηση καταχωρίζεται όχι αργότερα από 15 ημέρες από την υποβολή της.

6.   Χωρίς να θίγεται το δικαίωμα του αιτούντος να παρουσιάζει νέα στοιχεία προς υποστήριξη της αίτησης, σε περίπτωση μεταγενέστερης αίτησης, όταν οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β) και δ) και στην παράγραφο 2 είναι ήδη διαθέσιμες στην αρμόδια αρχή, η αρμόδια αρχή ή οι αρχές ή οι εμπειρογνώμονες που συνεργάζονται μαζί της δυνάμει του άρθρου 5 δύνανται να μην συλλέξουν τα εν λόγω στοιχεία.

7.   Για τους υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στον έλεγχο διαλογής που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356, οι παράγραφοι 1 έως 6 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται μόνο μετά τη λήξη του ελέγχου διαλογής.

1.   Ο αιτών καταθέτει την αίτηση στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός είκοσι μίας ημερών από την καταχώριση της αίτησης, εκτός αν εφαρμόζεται η παράγραφος 6 του παρόντος άρθρου, υπό την προϋπόθεση ότι του παρέχεται πραγματική δυνατότητα να το πράξει σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Όταν η αίτηση δεν κατατίθεται στην αποφαινόμενη αρχή, η αρμόδια αρχή ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση την αποφαινόμενη αρχή ότι έχει κατατεθεί αίτηση.

2.   Μετά από μεταφορά με βάση το άρθρο 46 του κανονισμού 2024/1351, ο αιτών καταθέτει την αίτηση στις αρμόδιες αρχές του υπεύθυνου κράτους μέλους το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός είκοσι μίας ημερών από τη στιγμή που ο αιτών παρουσιάζεται στις αρμόδιες αρχές του υπεύθυνου κράτους μέλους.

3.   Η αίτηση κατατίθεται αυτοπροσώπως σε καθορισμένη ημερομηνία και τόπο και, εφόσον κοινοποιείται, καθορισμένο χρόνο. Οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον αιτούντα για την ημερομηνία και τον τόπο. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ενημερώνουν τον αιτούντα για τον χρόνο.

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν στο εθνικό δίκαιο ότι η αίτηση θεωρείται ότι έχει κατατεθεί αυτοπροσώπως όταν η αρμόδια αρχή επαληθεύει ότι ο αιτών είναι φυσικώς παρών στο έδαφος του κράτους μέλους κατά τη στιγμή της καταχώρισης ή της κατάθεσης της αίτησης.

4.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν στο εθνικό δίκαιο τη δυνατότητα του αιτούντος να καταθέτει αίτηση μέσω εντύπου, ακόμη και όταν δεν είναι σε θέση να εμφανιστεί αυτοπροσώπως λόγω συνεχιζόμενων σοβαρών περιστάσεων που εκφεύγουν του ελέγχου του, όπως φυλάκιση ή μακροχρόνια νοσηλεία. Η αίτηση θεωρείται ότι έχει κατατεθεί εφόσον ο αιτών υποβάλει το έντυπο εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1 και εφόσον η αρμόδια αρχή καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρούσας παραγράφου. Στις περιπτώσεις αυτές, η προθεσμία για την εξέταση της αίτησης αρχίζει να υπολογίζεται από την ημερομηνία παραλαβής του εντύπου από την αρμόδια αρχή.

5.   Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 3, όταν υποβάλλεται αίτηση διεθνούς προστασίας εντός της ίδιας χρονικής περιόδου από δυσανάλογα μεγάλο αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, καθιστώντας πρακτικώς αδύνατο τον ορισμό συνάντησης με κάθε αιτούντα εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1, ορίζεται συνάντηση με τον αιτούντα ώστε να καταθέσει την αίτησή του σε ημερομηνία το αργότερο έως δύο μήνες από την ημερομηνία καταχώρισης της αίτησης.

6.   Κατά την κατάθεση της αίτησης, οι αιτούντες υποχρεούνται να υποβάλλουν το συντομότερο δυνατόν όλα τα στοιχεία και τα έγγραφα που έχουν στη διάθεσή τους τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347, και τα οποία απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησής τους. Μετά την κατάθεση της αίτησής τους, ιδίως κατά την προσωπική τους συνέντευξη, επιτρέπεται στους αιτούντες να υποβάλουν τυχόν επιπρόσθετα στοιχεία συναφή με την εξέτασή της, έως ότου ληφθεί απόφαση επί της αίτησης στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας.

Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ημερομηνία εντός του εν λόγω χρονικού διαστήματος για την υποβολή αυτών των επιπρόσθετων στοιχείων με την οποία ο αιτών καταβάλλει προσπάθειες να συμμορφωθεί.

7.   Τα κράτη μέλη μπορούν να οργανώνουν την πρόσβαση στη διαδικασία κατά τρόπο ώστε η υποβολή, η καταχώριση και η κατάθεση να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα. Σε τέτοιες περιπτώσεις τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι αιτούντες απολαύουν των εγγυήσεων που παρέχει το άρθρο 8 παράγραφοι 2 έως 6. Όταν η υποβολή, η καταχώριση και η κατάθεση πραγματοποιείται ταυτόχρονα, επιτρέπεται στους αιτούντες να υποβάλουν όλα τα στοιχεία και τα έγγραφα που έχουν στη διάθεσή τους και αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 τα οποία χρειάζονται για την τεκμηρίωση της αίτησής τους κατά τη διάρκεια της προσωπικής τους συνέντευξης.

Επιπλέον, επιτρέπεται στους αιτούντες να υποβάλουν τυχόν επιπρόσθετα στοιχεία συναφή με την εξέταση της αίτησής τους, έως ότου ληφθεί απόφαση επί της αίτησης στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ημερομηνία εντός του εν λόγω χρονικού διαστήματος για την υποβολή αυτών των επιπρόσθετων στοιχείων με την οποία ο αιτών καταβάλλει προσπάθειες να συμμορφωθεί.

1.   Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους όπου υποβάλλεται αίτηση διεθνούς προστασίας, κατά την καταχώριση της αίτησης παρέχουν στον αιτούντα έγγραφο με το όνομά του όπου αναγράφεται ότι έχει υποβληθεί και καταχωριστεί αίτηση. Το εν λόγω έγγραφο ισχύει έως την έκδοση του εγγράφου που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

Μετά από μεταφορά με βάση το άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, όταν ο αιτών παρουσιάζεται στις αρμόδιες αρχές του υπεύθυνου κράτους μέλους, οι εν λόγω αρμόδιες αρχές παρέχουν στον αιτούντα έγγραφο με το όνομά του όπου αναγράφεται ότι έχει υποβληθεί και καταχωριστεί αίτηση και ότι το άτομο αυτό έχει μεταφερθεί. Το εν λόγω έγγραφο παραμένει σε ισχύ έως την έκδοση του εγγράφου που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

2.   Το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν χρειάζεται να παρασχεθεί εάν είναι δυνατή η έκδοση του εγγράφου που αναφέρεται στην παράγραφο 4 κατά τον χρόνο της καταχώρισης.

3.   Το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ανακαλείται κατά την έκδοση του εγγράφου που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

4.   Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στο οποίο κατατίθεται η αίτηση βάσει του άρθρου 28 παράγραφοι 1 και 2 εκδίδουν, το συντομότερο δυνατόν μετά την κατάθεση της αίτησης, έγγραφο το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία, τα οποία επικαιροποιούνται όπως αρμόζει:

5.   Η έκδοση των εγγράφων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο δεν είναι απαραίτητη όταν και για όσο διάστημα ο αιτών τελεί υπό κράτηση ή φυλάκιση.

Με την αποφυλάκιση παρέχεται στον αιτούντα το έγγραφο που αναφέρεται στις παραγράφους 1 έως 4. Όταν παρέχεται στον αιτούντα το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 με την αποφυλάκιση, ο αιτών λαμβάνει το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 το συντομότερο δυνατόν.

6.   Στην περίπτωση ασυνόδευτων ανηλίκων, τα έγγραφα που αναφέρονται στο παρόν άρθρο που εκδίδονται για έναν από τους γονείς του αιτούντος ή τον υπεύθυνο για αυτόν ενήλικα είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους μπορούν επίσης να καλύπτουν τον ανήλικο, κατά περίπτωση.

7.   Τα έγγραφα που αναφέρονται στο παρόν άρθρο δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν απόδειξη ταυτότητας, αλλά θεωρούνται επαρκή μέσα για την ταυτοποίηση των αιτούντων έναντι των εθνικών αρχών και για να έχουν πρόσβαση στα δικαιώματά τους καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας διεθνούς προστασίας.

8.   Το έγγραφο που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και4 αναγράφει την ημερομηνία καταχώρισης του αιτούντος.

9.   Το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ισχύει για περίοδο έως δώδεκα μηνών ή έως ότου ο αιτών μεταφερθεί σε άλλο κράτος μέλος με βάση τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1351. Όταν το εν λόγω έγγραφο εκδίδεται από το υπεύθυνο κράτος μέλος, η ισχύς του εγγράφου ανανεώνεται ώστε να καλύπτει την περίοδο κατά την οποία ο αιτών έχει δικαίωμα παραμονής στο έδαφός του. Η περίοδος ισχύος του εγγράφου δεν συνιστά δικαίωμα παραμονής όταν το εν λόγω δικαίωμα έχει πάψει ή έχει ανασταλεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

1.   Όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς οι οποίοι κρατούνται σε κέντρα κράτησης ή βρίσκονται σε σημεία διέλευσης συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των ζωνών διέλευσης, στα εξωτερικά σύνορα, ενδεχομένως επιθυμούν να υποβάλουν αίτηση διεθνούς προστασίας, οι αρμόδιες αρχές του άρθρου 4 τους παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα να το πράξουν.

2.   Όταν ο αιτών υποβάλλει αίτηση σε μία εγκατάσταση κράτησης, σε μία φυλακή ή σε ένα σημείο διέλευσης των συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των ζωνών διέλευσης, στα εξωτερικά σύνορα, οι αρμόδιες αρχές βάσει του άρθρου 4 μεριμνούν για τις υπηρεσίες διερμηνείας στον βαθμό που απαιτείται για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη διαδικασία διεθνούς προστασίας.

3.   Οργανώσεις και πρόσωπα που επιτρέπεται βάσει του εθνικού δικαίου να παρέχουν συμβουλές και καθοδήγηση έχουν πραγματική πρόσβαση σε αιτούντες που κρατούνται σε εγκαταστάσεις κράτησης ή βρίσκονται σε σημεία διέλευσης των συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των ζωνών διέλευσης, στα εξωτερικά σύνορα. Η εν λόγω πρόσβαση μπορεί να υπόκειται σε προηγούμενη συμφωνία με τις αρμόδιες αρχές.

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιβάλλουν περιορισμούς στην πρόσβαση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, δυνάμει του εθνικού δικαίου, όταν αυτοί είναι αντικειμενικά απαραίτητοι για την ασφάλεια, τη δημόσια τάξη ή τη διοικητική διαχείριση σημείου διέλευσης των συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των ζωνών διέλευσης, ή εγκατάστασης κράτησης, υπό τον όρο ότι η πρόσβαση δεν περιορίζεται υπερβολικά ούτε καθίσταται αδύνατη.

1.   Στην περίπτωση ενηλίκου που χρήζει συνδρομής για την άσκηση δικαιοπρακτικής ικανότητας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο (ο «εξαρτώμενος ενήλικος»), ο ενήλικος που είναι υπεύθυνος για αυτόν, είτε βάσει νόμου είτε βάσει πρακτικής του οικείου κράτους μέλους, μπορεί να υποβάλει και να καταθέσει αίτηση εξ ονόματος του εξαρτώμενου ενηλίκου.

2.   Ο εξαρτώμενος ενήλικος είναι παρών κατά την κατάθεση της αίτησης, εκτός εάν υπάρχουν δικαιολογημένοι λόγοι για τους οποίους δεν έχει την ικανότητα ή τη δυνατότητα να παραστεί ή, όταν σχετική δυνατότητα προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, η αίτηση κατατίθεται μέσω εντύπου.

1.   Συνοδευόμενος ανήλικος έχει το δικαίωμα να καταθέσει αίτηση αυτοτελώς, όταν έχει τη δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. Όταν ο συνοδευόμενος ανήλικος δεν έχει τη δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, ο γονέας ή άλλος ενήλικος υπεύθυνος για τον ανήλικο, είτε βάσει νόμου είτε βάσει πρακτικής του οικείου κράτους μέλους, όπως νόμιμος κηδεμόνας ή υπηρεσίες προστασίας ανηλίκων, καταθέτει την αίτηση εξ ονόματος του ανηλίκου.

2.   Στην περίπτωση συνοδευόμενου ανηλίκου, ο οποίος δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους και ο οποίος είναι παρών τη στιγμή που ο γονέας ή άλλος ενήλικος υπεύθυνος για αυτόν είτε βάσει νόμου είτε βάσει πρακτικής του οικείου κράτους μέλους υποβάλλει ή καταθέτει την αίτηση διεθνούς προστασίας στο έδαφος του ίδιου κράτους μέλους, ιδίως εάν ο ανήλικος αυτός δεν διαθέτει άλλα νόμιμα μέσα διαμονής, στο έδαφος του ίδιου κράτους μέλους, η υποβολή και η κατάθεση αίτησης από γονέα ή άλλον ενήλικο υπεύθυνο για αυτόν είτε βάσει νόμου είτε βάσει πρακτικής του οικείου κράτους μέλους θεωρείται επίσης ότι είναι υποβολή και κατάθεση αίτησης διεθνούς προστασίας εξ ονόματος του ανηλίκου.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να εφαρμόσουν το πρώτο εδάφιο και στην περίπτωση συνοδευόμενου ανηλίκου που γεννιέται ή είναι παρών κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας.

3.   Όταν ο γονέας ή ο ενήλικος που είναι υπεύθυνος για τον συνοδευόμενο ανήλικο που αναφέρεται στην παράγραφο 2 καταθέτει την αίτηση εξ ονόματος του ανηλίκου, ο ανήλικος είναι παρών για την κατάθεση της αίτησης, εκτός εάν υπάρχουν δικαιολογημένοι λόγοι για τους οποίους ο ανήλικος δεν έχει τη δυνατότητα ή την ικανότητα να είναι παρών ή, όταν η δυνατότητα αυτή προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, η αίτηση εξ ονόματος του ανηλίκου κατατίθεται μέσω εντύπου.

1.   Ένας ασυνόδευτος ανήλικος έχει το δικαίωμα να καταθέσει αίτηση αυτοτελώς εάν έχει τη δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. Για τον λόγο αυτό, ο ασυνόδευτος ανήλικος ενημερώνεται για την ηλικία που απαιτείται ώστε να έχει τη δικαιοπρακτική ικανότητα στο υπεύθυνο κράτος μέλος για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας του. Όταν ο ασυνόδευτος ανήλικος δεν έχει τη δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, εκπρόσωπος ή πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) καταθέτει την αίτηση εξ ονόματός του.

Το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται χωρίς να θίγεται το δικαίωμα ασυνόδευτων ανηλίκων σε νομική καθοδήγηση και σε νομική συνδρομή και εκπροσώπηση σύμφωνα με τα άρθρα 15 και 16.

2.   Στην περίπτωση ασυνόδευτου ανηλίκου, ο οποίος δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, η αίτηση κατατίθεται εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1, λαμβάνοντας υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

3.   Όταν ο εκπρόσωπος ασυνόδευτου ανηλίκου ή πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) καταθέτει την αίτηση εξ ονόματος του ανηλίκου, ο ανήλικος είναι παρών για την κατάθεση της αίτησης, εκτός εάν υπάρχουν δικαιολογημένοι λόγοι για τους οποίους ο ανήλικος δεν έχει τη δυνατότητα ή την ικανότητα να είναι παρών ή, όταν η δυνατότητα αυτή προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, η αίτηση κατατίθεται μέσω εντύπου.

1.   Η αποφαινόμενη αρχή εξετάζει τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας και λαμβάνει αποφάσεις επ’ αυτών, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις του κεφαλαίου ΙΙ.

2.   Η αποφαινόμενη αρχή λαμβάνει αποφάσεις επί αιτήσεων διεθνούς προστασίας κατόπιν κατάλληλης εξέτασης ως προς το παραδεκτό και την ουσία της αίτησης. Η αποφαινόμενη αρχή εξετάζει τις αιτήσεις κατά τρόπο αντικειμενικό και αμερόληπτο, σε ατομική βάση. Για τους σκοπούς της εξέτασης αίτησης, η αποφαινόμενη αρχή λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα:

3.   Το προσωπικό που εξετάζει αιτήσεις και λαμβάνει αποφάσεις έχει την κατάλληλη γνώση και έχει λάβει κατάρτιση, μεταξύ άλλων τη σχετική κατάρτιση βάσει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303, ως προς τα συναφή πρότυπα που ισχύουν στον τομέα του δικαίου περί ασύλου και προσφύγων. Έχει τη δυνατότητα να ζητά συμβουλές, οποτεδήποτε απαιτείται, από εμπειρογνώμονες επί ειδικών ζητημάτων, όπως ιατρικών, πολιτιστικών ή θρησκευτικών ή ζητημάτων ψυχικής υγείας, και ζητημάτων που άπτονται των παιδιών ή του φύλου. Όταν απαιτείται, μπορεί να υποβάλει ερωτήματα στον Οργανισμό για το Άσυλο σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303.

4.   Έγγραφα που αξιολογούνται από την αποφαινόμενη αρχή ως σχετικά με την εξέταση των αιτήσεων μεταφράζονται, κατά περίπτωση, για την εν λόγω εξέταση.

Η μετάφραση των εν λόγω σχετικών εγγράφων ή μερών αυτών μπορεί να παρέχεται από άλλες οντότητες και να πληρώνεται από δημόσιους πόρους σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. Ο αιτών μπορεί, με δικά του έξοδα, να εξασφαλίσει τη μετάφραση άλλων εγγράφων. Για μεταγενέστερες αιτήσεις, ο αιτών μπορεί να καταστεί υπεύθυνος για τη μετάφραση εγγράφων.

5.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να δώσει προτεραιότητα στην εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας ιδίως, όταν:

1.   Η εξέταση για να καθοριστεί εάν μια αίτηση είναι απαράδεκτη σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 1 στοιχεία α), β), γ) και δ) και το άρθρο 38 παράγραφος 2 ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως δύο μήνες από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης.

Στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 στοιχείο ε), η αποφαινόμενη αρχή ολοκληρώνει την εξέταση εντός δέκα εργάσιμων ημερών.

Η αίτηση δεν θεωρείται παραδεκτή με μοναδικό κριτήριο το γεγονός ότι δεν έχει ληφθεί απόφαση επί του απαραδέκτου εντός των προθεσμιών που ορίζονται στην παρούσα παράγραφο και στην παράγραφο 2.

2.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να παρατείνει τις προθεσμίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο το πολύ κατά δύο μήνες, εφόσον:

3.   Η αποφαινόμενη αρχή ολοκληρώνει την ταχεία διαδικασία εξέτασης το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης.

4.   Η αποφαινόμενη αρχή μεριμνά ώστε η διαδικασία εξέτασης επί της ουσίας, υπό τον όρο ότι δεν πρόκειται για ταχεία διαδικασία εξέτασης, να ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης, με την επιφύλαξη κατάλληλης και πλήρους εξέτασης.

5.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να παρατείνει την προθεσμία των έξι μηνών που αναφέρεται στην παράγραφο 4 για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες, όταν:

6.   Όταν η αίτηση υπόκειται σε διαδικασία μεταφοράς όπως ορίζεται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, η προθεσμία της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου υπολογίζεται από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 2.

7.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να αναβάλει την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης στην περίπτωση που δεν μπορεί εύλογα να αναμένεται να αποφασίσει εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στην παράγραφο 4 λόγω αβέβαιης κατάστασης στη χώρα καταγωγής η οποία αναμένεται να είναι πρόσκαιρη. Στις περιπτώσεις αυτές, η αποφαινόμενη αρχή:

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό για το Άσυλο το συντομότερο δυνατόν για την αναβολή των διαδικασιών για την εν λόγω χώρα καταγωγής. Σε κάθε περίπτωση, η αποφαινόμενη αρχή ολοκληρώνει τη διαδικασία εξέτασης εντός 21 μηνών από την κατάθεση της αίτησης.

8.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν προθεσμίες για την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης σε περιπτώσεις που δικαστήριο ακυρώσει την απόφαση της αποφαινόμενης αρχής και αναπέμψει την υπόθεση. Οι εν λόγω προθεσμίες είναι συντομότερες από τις προθεσμίες που ορίζονται στο παρόν άρθρο.

1.   Η απόφαση επί αιτήσεως διεθνούς προστασίας παρέχεται γραπτώς και κοινοποιείται στον αιτούντα το συντομότερο δυνατόν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. Όταν ο αιτών εκπροσωπείται νομικά από εκπρόσωπο ή νομικό σύμβουλο, η αρμόδια αρχή μπορεί να γνωστοποιήσει την απόφαση στον εν λόγω εκπρόσωπο ή νομικό σύμβουλο αντί για τον αιτούντα.

2.   Όταν η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, ως αβάσιμη ή προδήλως αβάσιμη όσον αφορά το καθεστώς πρόσφυγα ή το καθεστώς επικουρικής προστασίας, λόγω ρητής ανάκλησης ή λόγω σιωπηρής ανάκλησης, οι πραγματικοί και νομικοί λόγοι της απόρριψης αναφέρονται στην απόφαση.

3.   Ο αιτών ενημερώνεται γραπτώς για το αποτέλεσμα της απόφασης και για τον τρόπο προσβολής της απόφασης που απορρίπτει μια αίτηση ως απαράδεκτη, ως αβάσιμη ή ως προδήλως αβάσιμη όσον αφορά το καθεστώς πρόσφυγα ή το καθεστώς επικουρικής προστασίας, ή λόγω σιωπηρής ανάκλησης. Η εν λόγω ενημέρωση μπορεί να παρέχεται ως μέρος της απόφασης επί της αίτησης διεθνούς προστασίας. Όταν ο αιτών δεν έχει τη συνδρομή από νομικό σύμβουλο, η εν λόγω ενημέρωση παρέχεται σε γλώσσα την οποία κατανοεί ή ευλόγως θεωρείται ότι κατανοεί ο αιτών.

4.   Όταν ο αιτών επικουρείται από νομικό σύμβουλο ο οποίος εκπροσωπεί νομικά τον αιτούντα, η ενημέρωση που αναφέρεται στην παράγραφο 3, μπορεί να παρέχεται αποκλειστικά στον εν λόγω νομικό σύμβουλο χωρίς να μεταφράζεται σε γλώσσα την οποία κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί ο αιτών. Σε τέτοια περίπτωση, το γεγονός της χορήγησης ή μη διεθνούς προστασίας κοινοποιείται προς ενημέρωση, γραπτώς, στον αιτούντα σε γλώσσα την οποία κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί, μαζί με γενικές πληροφορίες για τον τρόπο προσβολής της απόφασης.

5.   Στην περίπτωση αιτήσεων εξ ονόματος ανηλίκων ή εξαρτώμενων ενηλίκων και όταν οι αιτήσεις βασίζονται όλες στην ίδια ακριβώς αιτιολογία με την αίτηση του υπεύθυνου ενηλίκου για τον εν λόγω ανήλικο ή εξαρτώμενο ενήλικο, η αποφαινόμενη αρχή μπορεί, κατόπιν ατομικής αξιολόγησης για κάθε αιτούντα, να λαμβάνει μία μόνο απόφαση που να καλύπτει όλους τους αιτούντες, εκτός εάν αυτό θα οδηγούσε σε αποκάλυψη της ιδιαίτερης κατάστασης αιτούντος που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντά του, ιδίως σε περιπτώσεις που εμπλέκονται βία με βάση το φύλο, εμπορία ανθρώπων, διώξεις σχετικές με το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την ηλικία. Στις περιπτώσεις αυτές, εκδίδεται χωριστή απόφαση και κοινοποιείται στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο σύμφωνα με την παράγραφο 1.

1.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να αξιολογεί το παραδεκτό μιας αίτησης, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ, και μπορεί να εξουσιοδοτείται βάσει του εθνικού δικαίου να απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη, εάν συντρέχει κάποιος από τους ακόλουθους λόγους:

2.   Η αποφαινόμενη αρχή απορρίπτει αίτηση ως απαράδεκτη όταν η αίτηση είναι μεταγενέστερη αίτηση στην οποία δεν προέκυψαν ούτε προβλήθηκαν από τον αιτούντα νέα συναφή στοιχεία όπως αναφέρονται στο άρθρο 55 παράγραφοι 3 και 5 σχετικά με την εξέταση του κατά πόσον ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί δικαιούχος διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347 ή σχετικά με τον λόγο απαραδέκτου που εφαρμόστηκε προηγουμένως.

1.   Μια αίτηση δεν εξετάζεται επί της ουσίας όταν:

2.   Κατά την εξέταση αίτησης επί της ουσίας, η αποφαινόμενη αρχή λαμβάνει απόφαση για το αν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί πρόσφυγας και, εάν όχι, προσδιορίζει εάν ο αιτών έχει το δικαίωμα επικουρικής προστασίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347.

3.   Η αποφαινόμενη αρχή απορρίπτει την αίτηση ως αβάσιμη, όταν διαπιστώσει ότι ο αιτών δεν πληροί τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347.

4.   Η αποφαινόμενη αρχή μπορεί να εξουσιοδοτηθεί βάσει του εθνικού δικαίου να διαπιστώσει μια αβάσιμη αίτηση προδήλως αβάσιμη, εάν κατά τον χρόνο ολοκλήρωσης της εξέτασης ισχύει οποιαδήποτε από τις περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφοι 1 και 3.

1.   Ο αιτών μπορεί, με δική του πρωτοβουλία και σε οποιαδήποτε στιγμή της διαδικασίας, να ανακαλέσει την αίτησή του. Η αίτηση ανακαλείται γραπτώς από τον αιτούντα αυτοπροσώπως ή παραδίδεται από τον νομικό του σύμβουλο που εκπροσωπεί νομικά τον αιτούντα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

2.   Οι αρμόδιες αρχές, τη στιγμή της ανάκλησης της αίτησης, ενημερώνουν τον αιτούντα σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχείο γ) για όλες τις διαδικαστικές συνέπειες της εν λόγω ανάκλησης σε γλώσσα την οποία κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί.

3.   Όταν η ρητή ανάκληση λάβει χώρα ενώπιον αρμόδιας αρχής άλλης από την αποφαινόμενη αρχή, η εν λόγω αρχή ενημερώνει την αποφαινόμενη αρχή για την ανάκληση. Η αποφαινόμενη αρχή εκδίδει απόφαση με την οποία δηλώνεται η ρητή ανάκληση της αίτησης. Η εν λόγω απόφαση είναι τελική και δεν υπόκειται σε προσφυγή, όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο V του παρόντος κανονισμού.

4.   Όταν κατά το στάδιο ρητής ανάκλησης της αίτησης από τον αιτούντα η αποφαινόμενη αρχή έχει ήδη διαπιστώσει ότι ο αιτών δεν πληροί τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347, μπορεί ακόμη να λάβει απόφαση να απορρίψει την αίτηση ως αβάσιμη ή ως προδήλως αβάσιμη.

1.   Μια αίτηση θεωρείται σιωπηρά ανακληθείσα όταν:

2.   Όταν η αρχή που αξιολογεί εάν η αίτηση ανακαλείται σιωπηρά είναι αρμόδια αρχή διαφορετική από την αποφαινόμενη αρχή και η εν λόγω αρχή θεωρεί ότι η αίτηση πρέπει να θεωρηθεί ως σιωπηρά ανακληθείσα, η αρχή αυτή ενημερώνει σχετικά την αποφαινόμενη αρχή. Η αποφαινόμενη αρχή εκδίδει απόφαση με την οποία δηλώνει ότι η αίτηση ανακλήθηκε σιωπηρά.

3.   Όταν ο αιτών είναι παρών, η αρμόδια αρχή, τον ενημερώνει κατά τη στιγμή της ανάκλησης, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχείο γ), για όλες τις διαδικαστικές συνέπειες της ανάκλησης σε γλώσσα που κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί.

4.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να αναστείλει τη διαδικασία ώστε να δώσει στον αιτούντα τη δυνατότητα να αιτιολογήσει ή να διορθώσει παραλείψεις ή ενέργειες κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 προτού ληφθεί απόφαση με την οποία κηρύσσεται η αίτηση σιωπηρά ανακληθείσα.

5.   Μια αίτηση μπορεί να απορριφθεί ως αβάσιμη ή ως προδήλως αβάσιμη όταν η αποφαινόμενη αρχή, κατά το στάδιο σιωπηρής ανάκλησης της αίτησης, έχει ήδη διαπιστώσει ότι ο αιτών δεν πληροί τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347.

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 21 παράγραφος 2, η αποφαινόμενη αρχή, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο II, επιταχύνει την εξέταση επί της ουσίας της αίτησης διεθνούς προστασίας, όταν:

Όταν ο Οργανισμός για το Άσυλο έχει παράσχει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με μια χώρα καταγωγής σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303, από το οποίο προκύπτει ότι έχει επέλθει σημαντική αλλαγή στην οικεία τρίτη χώρα μετά τη δημοσίευση των σχετικών στοιχείων της Eurostat, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το εν λόγω καθοδηγητικό σημείωμα ως σημείο αναφοράς για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου στοιχείο ι) της παρούσας παραγράφου.

2.   Όταν η αποφαινόμενη αρχή θεωρεί ότι η εξέταση της αίτησης αφορά πραγματικά ή νομικά ζητήματα τα οποία είναι υπερβολικά περίπλοκο να εξεταστούν στο πλαίσιο της ταχείας διαδικασίας εξέτασης, μπορεί να συνεχίσει την εξέταση επί της ουσίας σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 4 και το άρθρο 39. Στην περίπτωση αυτή, ο αιτών ενημερώνεται για την αλλαγή στη διαδικασία.

3.   Η ταχεία διαδικασία εξέτασης μπορεί να χρησιμοποιείται για ασυνόδευτους ανηλίκους, μόνο σε περίπτωση που:

Όταν ο Οργανισμός για το Άσυλο έχει παράσχει καθοδηγητικό σημείωμα σχετικά με μια χώρα καταγωγής σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303, από το οποίο προκύπτει ότι έχει επέλθει σημαντική αλλαγή στην οικεία τρίτη χώρα μετά τη δημοσίευση των σχετικών στοιχείων της Eurostat, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το εν λόγω καθοδηγητικό σημείωμα ως σημείο αναφοράς για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου στοιχείο ε) της παρούσας παραγράφου.

1.   Μετά τον έλεγχο διαλογής που διενεργείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1356, κατά περίπτωση και υπό την προϋπόθεση ότι ο αιτών δεν έχει ακόμη λάβει άδεια εισόδου στο έδαφος κράτους μέλους, ένα κράτος μέλος μπορεί, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις του κεφαλαίου ΙΙ, να εξετάσει αίτηση στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα, εφόσον η αίτηση αυτή έχει υποβληθεί από υπήκοο τρίτης χώρας ή ανιθαγενή ο οποίος δεν πληροί τις προϋποθέσεις εισόδου στο έδαφος κράτους μέλους, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399. Η διαδικασία στα σύνορα μπορεί να πραγματοποιείται:

2.   Οι αιτούντες που υπόκεινται στη διαδικασία στα σύνορα δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στο έδαφος κράτους μέλους, με την επιφύλαξη του άρθρου 51 παράγραφος 2 και του άρθρου 53 παράγραφος 2. Κάθε μέτρο που λαμβάνουν τα κράτη μέλη για την πρόληψη της μη επιτρεπόμενης εισόδου στο έδαφός τους πρέπει να είναι σύμφωνο με την οδηγία (EΕ) 2024/1346.

3.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 51 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο τελευταία περίοδος, ο αιτών δεν επιτρέπεται να εισέλθει στο έδαφος του κράτους μέλους όταν:

Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, όταν ο αιτών υπόκειται σε απόφαση επιστροφής που έχει εκδοθεί σύμφωνα με την οδηγία 2008/115/EΚ ή απαγόρευσης εισόδου σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1349.

4.   Με την επιφύλαξη και συμπληρωματικά προς τον μηχανισμό παρακολούθησης που προβλέπεται στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303, κάθε κράτος μέλος προβλέπει μηχανισμό για την παρακολούθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε σχέση με τη διαδικασία στα σύνορα που πληροί τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356.

1.   Όταν εφαρμόζεται διαδικασία στα σύνορα, μπορούν να λαμβάνονται αποφάσεις σχετικά με τα ακόλουθα ζητήματα:

2.   Όταν ο αριθμός των αιτούντων υπερβαίνει τον αριθμό που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 και προκειμένου να καθοριστεί σε ποιον θα εφαρμοστεί η διαδικασία στα σύνορα σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχεία γ), στ) ή ι) ή το άρθρο 42 παράγραφος 3 στοιχείο β), δίνεται προτεραιότητα στις ακόλουθες κατηγορίες αιτήσεων:

3.   Όταν εφαρμόζεται η διαδικασία στα σύνορα σε ανηλίκους και τα μέλη των οικογενειών τους, δίνεται προτεραιότητα στην εξέταση των αιτήσεων τους.

Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να δίνουν προτεραιότητα στην εξέταση των αιτήσεων ορισμένων υπηκόων τρίτων χωρών ή, στην περίπτωση ανιθαγενών, προσώπων που είχαν προηγουμένως τη συνήθη διαμονή τους σε τρίτη χώρα οι οποίοι, σε περίπτωση αρνητικής απόφασης, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επιστραφούν, ανάλογα με την περίπτωση, στη χώρα καταγωγής τους, στη χώρα της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους, σε ασφαλή τρίτη χώρα ή στην πρώτη χώρα ασύλου, κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού.

1.   Ένα κράτος μέλος εξετάζει μία αίτηση στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1, εάν συντρέχει οποιαδήποτε από τις περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχεία γ), στ) ή ι).

2.   Όταν συντρέχουν οι περιστάσεις του άρθρου 42 παράγραφος 1 στοιχείο στ), και με την επιφύλαξη του άρθρου 54, τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για τη διατήρηση, στο μέτρο του δυνατού, της οικογενειακής ενότητας στη διαδικασία στα σύνορα.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, προκειμένου να διατηρηθεί η οικογενειακή ενότητα, ως «μέλη της οικογένειας του εν λόγω αιτούντος» νοούνται, εφόσον η οικογένεια υπήρχε ήδη πριν από την άφιξη του αιτούντος στο έδαφος των κρατών μελών, τα ακόλουθα μέλη της οικογένειας του αιτούντος που βρίσκονται στο έδαφος του ίδιου κράτους μέλους σε σχέση με την αίτηση διεθνούς προστασίας:

Για τους σκοπούς των σημείων β), γ) και δ) του πρώτου εδαφίου, βάσει ατομικής αξιολόγησης, ένας ανήλικος θεωρείται άγαμος εάν ο γάμος του δεν θα μπορούσε να συναφθεί σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, ιδίως όσον αφορά τη νόμιμη ηλικία γάμου.

4.   Όταν, βάσει πληροφοριών που αποκτώνται στο πλαίσιο της παρακολούθησης που διενεργείται σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 15 του κανονισμού (EΕ) 2021/2303, η Επιτροπή έχει λόγους να θεωρεί ότι ένα κράτος μέλος δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 54 παράγραφος 2, συνιστά, χωρίς καθυστέρηση, την αναστολή της εφαρμογής της διαδικασίας στα σύνορα σε οικογένειες με ανηλίκους σύμφωνα με το άρθρο 53 παράγραφος 2 στοιχείο β). Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τη σύσταση αυτή.

Το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει ιδιαιτέρως υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής όσον αφορά τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 53 παράγραφος 2 στοιχείο β) και με σκοπό την αντιμετώπιση τυχόν ελλείψεων που εντοπίζονται για τη διασφάλιση της πλήρους συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις του άρθρου 54 παράγραφος 2. Το οικείο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή για τα μέτρα που έλαβε για να θέσει σε ισχύ τη σύσταση.

1.   Η Επιτροπή υπολογίζει, με εκτελεστικές πράξεις, τον αριθμό που αντιστοιχεί στην επαρκή ικανότητα κάθε κράτους μέλους, χρησιμοποιώντας τον τύπο που ορίζεται στην παράγραφο 4.

Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, η Επιτροπή καθορίζει επίσης, με εκτελεστικές πράξεις, τον μέγιστο αριθμό αιτήσεων που υποχρεούται να εξετάζει ένα κράτος μέλος ανά έτος στο πλαίσιο της διαδικασίας στα σύνορα. Ο εν λόγω μέγιστος αριθμός είναι διπλάσιος του αριθμού που προκύπτει από τη χρήση του τύπου που ορίζεται στην παράγραφο 4 από τις 12 Ιουνίου 2026, τριπλάσιος του αριθμού που προκύπτει χρησιμοποιώντας τον τύπο της παραγράφου 4 από τις 13 Ιουνίου 2027 και τετραπλάσιος του αριθμού που προκύπτει χρησιμοποιώντας τον τύπο της παραγράφου 4 από τις 13 Ιουνίου 2028.

2.   Όταν επιτυγχάνεται η επαρκής ικανότητα ενός κράτους μέλους όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, το εν λόγω κράτος μέλος δεν υποχρεούται πλέον να διενεργεί διαδικασίες στα σύνορα στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1, όταν συντρέχουν οι περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχείο ι).

3.   Όταν ένα κράτος μέλος έχει εξετάσει τον μέγιστο αριθμό αιτήσεων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο, το εν λόγω κράτος μέλος δεν υποχρεούται πλέον να διενεργεί διαδικασίες στα σύνορα στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1, όταν συντρέχουν οι περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχείο γ) ή ι). Το κράτος μέλος εξακολουθεί, ωστόσο, να εξετάζει, στο πλαίσιο της διαδικασίας στα σύνορα αιτήσεις υπηκόων τρίτων χωρών για τους οποίους ισχύουν οι περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχείο στ) και στο άρθρο 42 παράγραφος 3 στοιχείο β).

4.   Ο αριθμός που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό που ορίζεται στο άρθρο 46 επί το άθροισμα των παράνομων διελεύσεων των εξωτερικών συνόρων, των αφίξεων μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και των περιπτώσεων άρνησης εισόδου στα εξωτερικά σύνορα στο οικείο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών και διαιρώντας το αποτέλεσμα που προκύπτει διά του αθροίσματος των παράνομων διελεύσεων των εξωτερικών συνόρων, των αφίξεων μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και των περιπτώσεων άρνησης εισόδου στα εξωτερικά σύνορα σε ολόκληρη την Ένωση κατά την ίδια περίοδο, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία του Frontex και της Eurostat.

5.   Η πρώτη τέτοια εκτελεστική πράξη όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 εκδίδεται από την Επιτροπή στις 12 Αυγούστου 2024, και στη συνέχεια στις 15 Οκτωβρίου ανά τριετία.

Μετά την έκδοση από την Επιτροπή εκτελεστικής πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, κάθε κράτος μέλος μεριμνά, εντός έξι μηνών από την έκδοση της δεύτερης και όλων των επακόλουθων τέτοιων εκτελεστικών πράξεων, ώστε να διαθέτει την επαρκή ικανότητα που ορίζεται στην εν λόγω εκτελεστική πράξη. Για τους σκοπούς της πρώτης τέτοιας εκτελεστικής πράξης, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν την επαρκή ικανότητα που ορίζεται στην εν λόγω εκτελεστική πράξη πριν από τις 12 Ιουνίου 2026.

1.   Όταν ο αριθμός των αιτούντων που εντάσσονται στην διαδικασία ασύλου στα σύνορα σε ένα κράτος μέλος σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, σε συνδυασμό με τον αριθμό των προσώπων που υπόκεινται σε διαδικασία επιστροφής στα σύνορα η οποία θεσπίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1349 ή, κατά περίπτωση, ισοδύναμη διαδικασία επιστροφής στα σύνορα που θεσπίζεται βάσει του εθνικού δικαίου, ισούται με τον αριθμό που ορίζεται για το εν λόγω κράτος μέλος στην εκτελεστική πράξη της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, ή υπερβαίνει τον αριθμό αυτό, το κράτος μέλος αυτό μπορεί να ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή.

2.   Όταν κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 45 παράγραφος 1, το εν λόγω κράτος μέλος δεν υποχρεούται να εξετάζει στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα αιτήσεις που υποβάλλονται από αιτούντες που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχείο ι) σε χρονική στιγμή κατά την οποία ο αριθμός των αιτούντων που υπόκεινται στη διαδικασία στα σύνορα στο εν λόγω κράτος μέλος ισούται με τον αριθμό που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο ή όταν υπερβαίνει τον αριθμό αυτό.

3.   Το μέτρο που προβλέπεται στην παράγραφο 2 εφαρμόζεται με βάση τις εισροές και τις εκροές και το οικείο κράτος μέλος υποχρεούται να συνεχίσει να εξετάζει στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα αιτήσεις που υποβάλλονται από αιτούντες που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 1 στοιχείο ι) μόλις διαπιστωθεί ότι ο αριθμός των αιτούντων που υπόκεινται στη διαδικασία στα σύνορα στο εν λόγω κράτος μέλος είναι μικρότερος, σε μια δεδομένη στιγμή, από τον αριθμό που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο.

4.   Το μέτρο που προβλέπεται στην παράγραφο 2 μπορεί να εφαρμόζεται από ένα κράτος μέλος για το υπόλοιπο του ίδιου ημερολογιακού έτους, από την επομένη της ημερομηνίας ενημέρωσης δυνάμει της παραγράφου 1.

1.   Η ενημέρωση που αναφέρεται στο άρθρο 48 περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ενημερώνουν την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 48 του παρόντος κανονισμού στο πλαίσιο της ενημέρωσης που αναφέρεται στα άρθρα 58 και 59 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, κατά περίπτωση.

3.   Όταν κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 48, το οικείο κράτος μέλος ενημερώνει σχετικά τα άλλα κράτη μέλη.

4.   Κράτος μέλος που εφαρμόζει το μέτρο που αναφέρεται στο άρθρο 48 ενημερώνει την Επιτροπή σε μηνιαία βάση σχετικά με τα ακόλουθα στοιχεία:

Η Επιτροπή παρακολουθεί την εφαρμογή του μέτρου που αναφέρεται στο άρθρο 48 του παρόντος κανονισμού και, για τον σκοπό αυτό, εξετάζει τις πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη. Η Επιτροπή παρέχει, στο πλαίσιο της έκθεσης που αναφέρεται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, αξιολόγηση της εφαρμογής του μέτρου που αναφέρεται στο άρθρο 48 του παρόντος κανονισμού σε κάθε κράτος μέλος.

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 28 του παρόντος κανονισμού, οι αιτήσεις που υπόκεινται σε διαδικασία στα σύνορα κατατίθενται το αργότερο εντός πέντε ημερών από την πρώτη καταχώριση ή, ύστερα από μεταφορά σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, πέντε ημέρες από την άφιξη του αιτούντος στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης έπειτα από σχετική μεταφορά υπό την προϋπόθεση ότι παρέχεται στον αιτούντα πραγματική δυνατότητα να το πράξει. Η μη τήρηση της προθεσμίας των πέντε ημερών δεν επηρεάζει τη συνέχιση της εφαρμογής της διαδικασίας στα σύνορα.

2.   Η διαδικασία στα σύνορα είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, ενώ επιτρέπει παράλληλα την πλήρη και δίκαιη εξέταση των ισχυρισμών. Με την επιφύλαξη του τρίτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, η μέγιστη διάρκεια της διαδικασίας στα σύνορα είναι 12 εβδομάδες από την καταχώριση της αίτησης έως ότου ο αιτών να μην έχει πλέον δικαίωμα παραμονής και να μην επιτρέπεται να παραμείνει. Μετά την παρέλευση της περιόδου αυτής, επιτρέπεται στον αιτούντα να εισέλθει στο έδαφος του κράτους μέλους, εκτός όταν εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1349.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν διατάξεις σχετικά με τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 35, της εξέτασης από δικαστήριο της αίτησης παραμονής που κατατίθεται σύμφωνα με το άρθρο 68 παράγραφοι 4 και 5 και, κατά περίπτωση, της διαδικασίας προσφυγής. Η οριζόμενη διάρκεια διασφαλίζει ότι όλα τα εν λόγω διαδικαστικά στάδια έχουν ολοκληρωθεί εντός 12 εβδομάδων από την καταχώριση της αίτησης.

Η προθεσμία των 12 εβδομάδων μπορεί να παραταθεί σε 16 εβδομάδες εάν το κράτος μέλος στο οποίο μεταφέρεται το πρόσωπο σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 11 του κανονισμού ΕΕ 2024/1351 εφαρμόζει τη διαδικασία στα σύνορα.

1.   Όταν εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις για τη διαδικασία στα σύνορα, τα κράτη μέλη αποφασίζουν να διεξαγάγουν τη διαδικασία προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους για την εξέταση της αίτησης, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1351 στις τοποθεσίες στις οποίες θα διεξάγεται η διαδικασία στα σύνορα, με την επιφύλαξη των προθεσμιών που ορίζονται στο άρθρο 51 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

2.   Όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της διαδικασίας στα σύνορα στο κράτος μέλος από το οποίο μεταφέρεται ο αιτών, το κράτος μέλος στο οποίο μεταφέρεται ο αιτών μπορεί να εφαρμόσει διαδικασία στα σύνορα σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1351, με την επιφύλαξη των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 51 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

1.   Η διαδικασία στα σύνορα εφαρμόζεται για ασυνόδευτους ανηλίκους μόνο στις περιστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 42 παράγραφος 3 στοιχείο β). Όταν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την ηλικία του αιτούντος, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν χωρίς καθυστέρηση εκτίμηση της ηλικίας σύμφωνα με το άρθρο 25.

2.   Τα κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν ή παύουν να εφαρμόζουν τη διαδικασία στα σύνορα σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας όταν:

Στις περιπτώσεις που ορίζονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, η αρμόδια αρχή επιτρέπει στον αιτούντα να εισέλθει στο έδαφος του κράτους μέλους και εφαρμόζει την κατάλληλη διαδικασία ασύλου που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙΙ.

1.   Κατά την εξέταση των αιτήσεων που υπόκεινται σε διαδικασία στα σύνορα, το κράτος μέλος απαιτεί, σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346 και με την επιφύλαξη του άρθρου 10 αυτής, οι αιτούντες να διαμένουν κατά κανόνα στα εξωτερικά σύνορα ή στις ζώνες διέλευσης ή πλησίον αυτών, ή σε άλλες καθορισμένες τοποθεσίες στο έδαφός του, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τις ειδικές γεωγραφικές συνθήκες του εν λόγω κράτους μέλους.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 47, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οικογένειες με ανηλίκους διαμένουν σε εγκαταστάσεις υποδοχής κατάλληλες για τις ανάγκες τους, αφού αξιολογήσουν το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και εξασφαλίζουν ένα βιοτικό επίπεδο κατάλληλο για τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του ανηλίκου, με πλήρη σεβασμό των απαιτήσεων του κεφαλαίου IV της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346.

3.   Κάθε κράτος μέλος γνωστοποιεί στην Επιτροπή, έως την 11η Απριλίου 2026 το αργότερο, τις τοποθεσίες στις οποίες θα διεξάγεται η διαδικασία στα σύνορα, μεταξύ άλλων κατά την εφαρμογή του άρθρου 45. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η χωρητικότητα των τοποθεσιών αυτών επαρκεί για την εξέταση των αιτήσεων που καλύπτονται από το άρθρο 45. Τυχόν αλλαγές στον προσδιορισμό των τοποθεσιών στις οποίες εφαρμόζεται η διαδικασία στα σύνορα γνωστοποιούνται στην Επιτροπή εντός δύο μηνών από τη στιγμή που σημειώθηκαν οι αλλαγές.

4.   Η απαίτηση διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 δεν θεωρείται άδεια εισόδου και διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους.

5.   Όταν αιτών που υπόκειται στη διαδικασία στα σύνορα πρέπει να μεταφερθεί στην αποφαινόμενη αρχή ή σε αρμόδιο πρωτοβάθμιο δικαστήριο για τον σκοπό της εν λόγω διαδικασίας, ή να μεταφερθεί προκειμένου να λάβει ιατρική περίθαλψη, η μετακίνηση αυτή δεν συνιστά αφεαυτής είσοδο στο έδαφος κράτους μέλους.

1.   Αίτηση που υποβάλλεται όταν δεν έχει ακόμη ληφθεί τελεσίδικη απόφαση για προηγούμενη αίτηση του ίδιου αιτούντος θεωρείται περαιτέρω δήλωση και όχι νέα αίτηση.

Η εν λόγω περαιτέρω δήλωση εξετάζεται στο υπεύθυνο κράτος μέλος στο πλαίσιο της εν εξελίξει εξέτασης κατά τη διοικητική διαδικασία ή στο πλαίσιο οποιασδήποτε εν εξελίξει διαδικασίας προσφυγής, στον βαθμό που το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη τα στοιχεία στα οποία βασίζεται η περαιτέρω δήλωση.

2.   Οποιαδήποτε νέα αίτηση υποβάλλεται σε κράτος μέλος αφότου έχει ληφθεί τελεσίδικη απόφαση για προηγούμενη αίτηση από τον ίδιο αιτούντα θεωρείται μεταγενέστερη αίτηση και εξετάζεται από το υπεύθυνο κράτος μέλος.

3.   Μεταγενέστερη αίτηση υπόκειται σε προκαταρκτική εξέταση κατά την οποία η αποφαινόμενη αρχή καθορίζει εάν έχουν προκύψει ή έχουν υποβληθεί από τον αιτούντα νέα στοιχεία και τα οποία:

4.   Η προκαταρκτική εξέταση διεξάγεται επί τη βάσει γραπτών παρατηρήσεων ή προσωπικής συνέντευξης, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ. Ειδικότερα, η προσωπική συνέντευξη μπορεί να παραλείπεται στις περιπτώσεις όπου, από τις γραπτές παρατηρήσεις, είναι σαφές ότι η αίτηση δεν αποκαλύπτει νέα στοιχεία όπως αναφέρονται στην παράγραφο 3.

5.   Τα στοιχεία που υποβάλλει ο αιτών θεωρούνται νέα μόνον εφόσον ο αιτών δεν ήταν σε θέση, χωρίς υπαιτιότητά του, να παρουσιάσει τα στοιχεία αυτά στο πλαίσιο της προηγούμενης αίτησης. Τυχόν στοιχεία που θα μπορούσαν να είχαν υποβληθεί νωρίτερα από τον αιτούντα δεν χρειάζεται να ληφθούν υπόψη εκτός εάν αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες η αίτηση να μην είναι απαράδεκτη ή ο δικαιούχος να πληροί τις προϋποθέσεις διεθνούς προστασίας ή εάν προηγούμενη αίτηση απορρίφθηκε λόγω σιωπηρής ανάκλησης σύμφωνα με το άρθρο 41 χωρίς εξέταση επί της ουσίας.

6.   Όταν έχουν υποβληθεί από τον αιτούντα ή έχουν προκύψει νέα στοιχεία όπως αναφέρονται στην παράγραφο 3, η αίτηση εξετάζεται περαιτέρω επί της ουσίας, εκτός εάν η αίτηση μπορεί να θεωρηθεί απαράδεκτη βάσει άλλου λόγου που προβλέπεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1.

7.   Όταν δεν έχουν υποβληθεί από τον αιτούντα ούτε έχουν προκύψει νέα στοιχεία όπως αναφέρονται στην παράγραφο 3, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 2.

1.   Τρίτη χώρα που έχει κυρώσει και τηρεί τη σύμβαση της Γενεύης εντός των ορίων των παρεκκλίσεων ή των περιορισμών που ορίζει η εν λόγω τρίτη χώρα, όπως επιτρέπεται από την εν λόγω σύμβαση, θεωρείται ότι εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία. Στην περίπτωση γεωγραφικών περιορισμών που ορίζει η τρίτη χώρα, η ύπαρξη προστασίας για τα πρόσωπα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της σύμβασης της Γενεύης αξιολογείται σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στην παράγραφο 2.

2.   Σε περιπτώσεις άλλες από εκείνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η τρίτη χώρα θεωρείται ότι εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία μόνον όταν πληρούνται κατ’ ελάχιστον τα ακόλουθα κριτήρια:

1.   Μια τρίτη χώρα μπορεί να θεωρείται πρώτη χώρα ασύλου για αιτούντα μόνον όταν στην εν λόγω χώρα:

2.   Η έννοια της πρώτης χώρας ασύλου μπορεί να εφαρμόζεται μόνο εφόσον ο υποψήφιος δεν μπορεί να παράσχει στοιχεία που να δικαιολογούν γιατί η έννοια της πρώτης χώρας ασύλου δεν εφαρμόζεται σε αυτόν, στο πλαίσιο ατομικής αξιολόγησης.

3.   Μια τρίτη χώρα μπορεί να θεωρείται πρώτη χώρα ασύλου για ασυνόδευτο ανήλικο μόνον όταν αυτό δεν αντίκειται στο βέλτιστο συμφέρον του και οι αρχές των κρατών μελών έχουν πρώτα λάβει από τις αρχές της εν λόγω τρίτης χώρας τη διαβεβαίωση ότι ο ασυνόδευτος ανήλικος θα αναληφθεί από τις εν λόγω αρχές και ότι θα τύχει άμεσα μιας εκ των μορφών αποτελεσματικής προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 57.

4.   Όταν μια αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω της εφαρμογής της έννοιας της πρώτης χώρας ασύλου, η αποφαινόμενη αρχή:

5.   Εάν η εν λόγω τρίτη χώρα δεν επανεισδέχεται τον αιτούντα στο έδαφός της ή δεν απαντά εντός της προθεσμίας που ορίζει η αρμόδια αρχή, ο αιτών έχει πρόσβαση στη διαδικασία, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ και το κεφάλαιο ΙΙΙ τμήμα I.

1.   Μια τρίτη χώρα μπορεί να χαρακτηρίζεται ασφαλής τρίτη χώρα, μόνον όταν στη χώρα αυτή:

2.   Ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο μπορεί να γίνει με εξαιρέσεις για συγκεκριμένα τμήματα του εδάφους της ή κατηγορίες προσώπων που προσδιορίζονται σαφώς.

3.   Η εκτίμηση του εάν μια τρίτη χώρα μπορεί να χαρακτηρίζεται ασφαλής τρίτη χώρα, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό βασίζεται σε σειρά συναφών και διαθέσιμων πηγών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών από τα κράτη μέλη, τον Οργανισμό για το Άσυλο, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς.

4.   Η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας μπορεί να εφαρμόζεται:

5.   Η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας μπορεί να εφαρμόζεται μόνον εφόσον:

6.   Μια τρίτη χώρα μπορεί να θεωρείται ασφαλής τρίτη χώρα για ασυνόδευτο ανήλικο μόνον όταν αυτό δεν αντίκειται στο βέλτιστο συμφέρον του και οι αρχές των κρατών μελών έχουν πρώτα λάβει από τις αρχές της εν λόγω τρίτης χώρας τη διαβεβαίωση ότι ο ασυνόδευτος ανήλικος θα αναληφθεί από τις εν λόγω αρχές και ότι θα έχει άμεσα πρόσβαση σε αποτελεσματική προστασία όπως ορίζεται στο άρθρο 57.

7.   Όταν η Ένωση και μια τρίτη χώρα έχουν καταλήξει από κοινού σε συμφωνία σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ ότι οι μετανάστες που γίνονται δεκτοί δυνάμει της εν λόγω συμφωνίας θα προστατεύονται σύμφωνα με τα σχετικά διεθνή πρότυπα και με πλήρη σεβασμό της αρχής της μη επαναπροώθησης, οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου σχετικά με το καθεστώς ασφαλούς τρίτης χώρας μπορεί να τεκμαίρεται ότι πληρούνται με την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6.

8.   Όταν μια αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω της εφαρμογής της έννοιας της ασφαλούς τρίτης χώρας, η αποφαινόμενη αρχή:

9.   Εάν η εν λόγω τρίτη χώρα δεν εισδέχεται ή επανεισδέχεται τον αιτούντα στο έδαφός της, ο αιτών έχει πρόσβαση στη διαδικασία, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ και το κεφάλαιο ΙΙΙ τμήμα I.

1.   Οι τρίτες χώρες χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς τρίτες χώρες σε επίπεδο Ένωσης σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1.

2.   Η Επιτροπή εξετάζει την κατάσταση στις τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς τρίτες χώρες με τη συνδρομή του Οργανισμού για το Άσυλο και βάσει των άλλων πηγών πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

3.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, της παρέχει πληροφορίες και ανάλυση σχετικά με συγκεκριμένες τρίτες χώρες που θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη προκειμένου να χαρακτηριστούν ως ασφαλείς τρίτες χώρες σε επίπεδο Ένωσης. Η Επιτροπή εξετάζει χωρίς καθυστέρηση κάθε αίτημα κράτους μέλους να αξιολογηθεί κατά πόσον μια τρίτη χώρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ασφαλής τρίτη χώρα σε επίπεδο Ένωσης.

4.   Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 74 σχετικά με την αναστολή του χαρακτηρισμού μιας τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας σε επίπεδο Ένωσης, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 63.

1.   Μια χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί ασφαλής χώρα καταγωγής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μόνον εάν, βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, καταδεικνύεται ότι δεν υφίστανται διώξεις όπως ορίζεται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 ούτε πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης όπως ορίζεται στο άρθρο 15 του εν λόγω κανονισμού.

2.   Ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως ασφαλούς χώρας καταγωγής τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο μπορεί να γίνει με εξαιρέσεις για συγκεκριμένα τμήματα του εδάφους της ή για σαφώς αναγνωρίσιμες κατηγορίες προσώπων.

3.   Η εκτίμηση του κατά πόσον μια τρίτη χώρα είναι ασφαλής χώρα καταγωγής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό βασίζεται σε σειρά συναφών και διαθέσιμων πηγών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών από τα κράτη μέλη, τον Οργανισμό για το Άσυλο, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και άλλους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς, και λαμβάνει υπόψη κατά περίπτωση την κοινή ανάλυση των πληροφοριών της χώρας καταγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303.

4.   Κατά την εκτίμηση που αναφέρεται στην παράγραφο 3, λαμβάνεται, μεταξύ άλλων, υπόψη ο βαθμός στον οποίο παρέχεται προστασία κατά της δίωξης ή της σοβαρής βλάβης με τα εξής:

5.   Η έννοια της ασφαλούς χώρας καταγωγής μπορεί να εφαρμόζεται μόνον υπό την προϋπόθεση ότι:

1.   Οι τρίτες χώρες χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς χώρες καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 61.

2.   Η Επιτροπή εξετάζει την κατάσταση στις τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς χώρες καταγωγής, με τη συνδρομή του Οργανισμού για το Άσυλο και βάσει των άλλων πηγών πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 61 παράγραφος 3.

3.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, της παρέχει πληροφορίες και ανάλυση σχετικά με συγκεκριμένες τρίτες χώρες που θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη προκειμένου να χαρακτηριστούν ως ασφαλείς χώρες καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης. Η Επιτροπή εξετάζει χωρίς καθυστέρηση κάθε αίτημα κράτους μέλους να αξιολογηθεί κατά πόσον μια τρίτη χώρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ασφαλής χώρα καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης.

4.   Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 74 σχετικά με την αναστολή του χαρακτηρισμού μιας τρίτης χώρας ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 63.

1.   Σε περίπτωση σημαντικών αλλαγών στην κατάσταση μιας τρίτης χώρας η οποία χαρακτηρίζεται ως ασφαλής τρίτη χώρα ή ως ασφαλής χώρα καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης, η Επιτροπή προβαίνει σε τεκμηριωμένη αξιολόγηση της εκπλήρωσης, από πλευράς της εν λόγω τρίτης χώρας, των προϋποθέσεων που ορίζονται στο άρθρο 59 ή στο άρθρο 61 και, εάν η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν πληρούνται πλέον οι προϋποθέσεις αυτές, εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 74 για την αναστολή του χαρακτηρισμού της εν λόγω τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης για περίοδο έξι μηνών.

2.   Η Επιτροπή παρακολουθεί διαρκώς την κατάσταση στην τρίτη χώρα που αναφέρεται στην παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη και τον Οργανισμό για το Άσυλο σχετικά με μεταγενέστερες αλλαγές στην κατάσταση της εν λόγω τρίτης χώρας.

3.   Όταν η Επιτροπή έχει εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με την παράγραφο 1 για την αναστολή του χαρακτηρισμού τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης,, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, υποβάλλει πρόταση, σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού, ώστε να αφαιρεθεί ο χαρακτηρισμός της εν λόγω τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης.

4.   Εάν η Επιτροπή δεν υποβάλει πρόταση όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 εντός τριών μηνών από την έκδοση της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη για την αναστολή του χαρακτηρισμού της τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης παύει να παράγει αποτελέσματα. Εάν η Επιτροπή υποβάλει τέτοια πρόταση εντός τριών μηνών από την έκδοση της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται, με βάση τεκμηριωμένη αξιολόγηση, να παρατείνει την ισχύ της εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξης για περίοδο έξι μηνών, με δυνατότητα ανανέωσης της εν λόγω παράτασης άπαξ.

5.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 4, όταν η πρόταση που υποβάλλεται από την Επιτροπή για την αφαίρεση του χαρακτηρισμού της τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης δεν εγκριθεί εντός 15 μηνών από την υποβολή της πρότασης από την Επιτροπή, η αναστολή του χαρακτηρισμού της τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης παύει να παράγει αποτελέσματα.

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να θεσπίζουν νομοθεσία που να προβλέπει τον εθνικό χαρακτηρισμό ασφαλών τρίτων χωρών ή ασφαλών χωρών καταγωγής, πέραν όσων χαρακτηρίζονται σε επίπεδο Ένωσης με σκοπό την εξέταση αιτήσεων διεθνούς προστασίας.

2.   Όταν ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης έχει ανασταλεί σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη δεν χαρακτηρίζουν την εν λόγω χώρα ως ασφαλή τρίτη χώρα ή ασφαλή χώρα καταγωγής σε εθνικό επίπεδο.

3.   Όταν ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ως ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης έχει ανασταλεί σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, ένα κράτος μέλος μπορεί να ενημερώσει την Επιτροπή ότι θεωρεί ότι, κατόπιν αλλαγών στην κατάσταση της χώρας αυτής, η εν λόγω χώρα πληροί και πάλι τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 και στο άρθρο 61.

Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει τεκμηριωμένη εκτίμηση της εκπλήρωσης, από πλευράς της χώρας αυτής, των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 και στο άρθρο 61, συμπεριλαμβανομένης μιας επεξήγησης των συγκεκριμένων αλλαγών στην κατάσταση της τρίτης χώρας, που επιτρέπουν και πάλι στην εν λόγω χώρα να πληροί τις προϋποθέσεις αυτές.

Σε συνέχεια της ενημέρωσης, η Επιτροπή ζητεί από τον Οργανισμό για το Άσυλο να της παράσχει πληροφορίες και ανάλυση σχετικά με την κατάσταση στην τρίτη χώρα.

Το κράτος μέλος που παρέχει την ενημέρωση μπορεί να χαρακτηρίζει την εν λόγω τρίτη χώρα ως ασφαλή τρίτη χώρα ή ως ασφαλή χώρα καταγωγής σε εθνικό επίπεδο, εφόσον η Επιτροπή δεν διατυπώσει αντιρρήσεις για τον εν λόγω χαρακτηρισμό.

Το δικαίωμα ένστασης της Επιτροπής μπορεί να ασκηθεί μόνο εντός προθεσμίας δύο ετών από την ημερομηνία κατά την οποία αφαιρέθηκε ο χαρακτηρισμός της εν λόγω τρίτης χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας ή ασφαλούς χώρας καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης. Οποιαδήποτε ένσταση από την Επιτροπή διατυπώνεται εντός προθεσμίας τριών μηνών από την ημερομηνία κάθε ενημέρωσης από το κράτος μέλος και αφού επανεξεταστεί δεόντως η κατάσταση στην τρίτη χώρα, λαμβανομένων υπόψη των προϋποθέσεων που ορίζονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 και στο άρθρο 61 του παρόντος κανονισμού.

Όταν κρίνει ότι πληρούνται οι εν λόγω προϋποθέσεις, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει πρόταση, σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού ώστε να χαρακτηριστεί η εν λόγω τρίτη χώρα ως ασφαλής τρίτη χώρα ή ασφαλής χώρα καταγωγής σε επίπεδο Ένωσης.

4.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό για το Άσυλο για τις τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς τρίτες χώρες ή ασφαλείς χώρες καταγωγής σε εθνικό επίπεδο έως τις 12 Ιουνίου 2026 και αμέσως μετά από κάθε χαρακτηρισμό ή αλλαγή σε χαρακτηρισμούς. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό για το Άσυλο μία φορά ανά έτος σχετικά με άλλες ασφαλείς τρίτες χώρες στις οποίες η έννοια εφαρμόζεται σε σχέση με συγκεκριμένους αιτούντες όπως αναφέρονται στο άρθρο 59 παράγραφος 4 στοιχείο β).