Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32009R1061

    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1061/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009 , για θέσπιση κοινού καθεστώτος εξαγωγών (Κωδικοποιημένη έκδοση)

    ΕΕ L 291 της 7.11.2009, p. 1–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (HR)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 15/04/2015; καταργήθηκε από 32015R0479

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2009/1061/oj

    7.11.2009   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    L 291/1


    ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1061/2009 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

    της 19ης Οκτωβρίου 2009

    για θέσπιση κοινού καθεστώτος εξαγωγών

    (κωδικοποιημένη έκδοση)

    ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 133,

    τις ρυθμίσεις περί κοινής οργανώσεως των γεωργικών αγορών καθώς και τις ρυθμίσεις που έχουν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 308 της συνθήκης και εφαρμόζονται για τα εμπορεύματα που προκύπτουν από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, και ιδίως τις διατάξεις των ρυθμίσεων αυτών οι οποίες επιτρέπουν παρέκκλιση από τη γενική αρχή της αντικαταστάσεως κάθε ποσοτικού περιορισμού ή μέτρου ισοδυνάμου αποτελέσματος μόνο από τα μέτρα που προβλέπονται από τις ρυθμίσεις αυτές,

    την πρόταση της Επιτροπής,

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1)

    Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2603/69 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1969, περί θεσπίσεως κοινού καθεστώτος εξαγωγών (1) έχει επανειλημμένα τροποποιηθεί κατά τρόπο ουσιαστικό (2). Είναι, ως εκ τούτου, σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση του εν λόγω κανονισμού.

    (2)

    Η κοινή εμπορική πολιτική θα πρέπει να βασίζεται σε ομοιόμορφες αρχές, μεταξύ άλλων όσον αφορά την εξαγωγή.

    (3)

    Ενδείκνυται ως εκ τούτου, η θέσπιση κοινού καθεστώτος ισχύοντος για τις εξαγωγές της Κοινότητας.

    (4)

    Σε όλα τα κράτη μέλη, οι εξαγωγές έχουν ελευθερωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου. Υπ’ αυτούς τους όρους, είναι δυνατό να εφαρμοσθεί επί κοινοτικού επιπέδου η αρχή της μη υπαγωγής σε ποσοτικό περιορισμό των εξαγωγών προς τρίτες χώρες, υπό την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό και με την επιφύλαξη των μέτρων που τα κράτη μέλη δύνανται να λαμβάνουν σύμφωνα με τη συνθήκη.

    (5)

    Η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνεται όταν, λόγω ασυνήθους εξελίξεως της αγοράς, ένα κράτος μέλος κρίνει ότι μέτρα διασφαλίσεως είναι ενδεχομένως απαραίτητα.

    (6)

    Είναι ουσιώδες να εξετάζονται, σε κοινοτική κλίμακα και στο πλαίσιο μιας συμβουλευτικής επιτροπής, ιδίως βάσει των πληροφοριών αυτών, οι όροι των εξαγωγών, η εξέλιξή τους και τα διάφορα στοιχεία της οικονομικής και εμπορικής καταστάσεως καθώς και, αναλόγως της περιπτώσεως, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν.

    (7)

    Είναι δυνατό να παραστεί αναγκαίο να ασκείται επίβλεψη ορισμένων εξαγωγών ή να θεσπισθούν προληπτικά συντηρητικά μέτρα για την αντιμετώπιση απροόπτων πρακτικών. Για λόγους ταχύτητας και αποτελεσματικότητας, επιβάλλεται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να αποφασίζει για τα μέτρα αυτά, υπό την επιφύλαξη της μεταγενέστερης στάσης του Συμβουλίου, στο οποίο εμπίπτει να καθορίζει πολιτική σύμφωνη με τα συμφέροντα της Κοινότητος.

    (8)

    Τα μέτρα διασφάλισης που απαιτούν τα συμφέροντα της Κοινότητος θα πρέπει να θεσπίζονται τηρουμένων των υφισταμένων διεθνών υποχρεώσεων.

    (9)

    Είναι σκόπιμο να δύνανται τα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα διασφάλισης, συντηρητικά, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

    (10)

    Είναι επιθυμητό να διεξάγονται διαβουλεύσεις κατά την περίοδο εφαρμογής των μέτρων διασφάλισης, για την εξέταση των αποτελεσμάτων τους και για τη διαπίστωση του κατά πόσο εξακολουθούν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους.

    (11)

    Φαίνεται αναγκαίο να επιτραπεί στα κράτη μέλη, τα οποία δεσμεύονται με διεθνείς αναλήψεις υποχρεώσεων, και τα οποία καθιερώνουν, σε περίπτωση πραγματικών ή δυνητικών δυσκολιών εφοδιασμού, μηχανισμό χορήγησης προϊόντων πετρελαίου μεταξύ των συμβαλλομένων μερών, να εκπληρώνουν έναντι των τρίτων χωρών τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει, με την επιφύλαξη των κοινοτικών διατάξεων που έχουν θεσπισθεί για τους ίδιους σκοπούς. Αυτή η άδεια θα πρέπει να χορηγείται, μέχρι τη θέσπιση από το Συμβούλιο κατάλληλων μέτρων σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η Κοινότητα ή όλα τα κράτη μέλη.

    (12)

    Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει όλα τα προϊόντα, τόσο τα βιομηχανικά όσο και τα γεωργικά. Θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο συμπληρωματικό προς τις ρυθμίσεις περί κοινής οργανώσεως των γεωργικών αγορών, καθώς και προς τις ειδικές ρυθμίσεις που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 308 της συνθήκης και που εφαρμόζονται στα εμπορεύματα που προκύπτουν από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων. Θα πρέπει πάντως να αποφεύγεται η επικάλυψη των διατάξεων του παρόντος κανονισμού με τις διατάξεις των ανωτέρω ρυθμίσεων και, ιδίως, με τις ρήτρες διασφάλισης των ρυθμίσεων αυτών,

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

    ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ

    Άρθρο 1

    Οι εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας προς τρίτες χώρες είναι ελεύθερες, δηλαδή δεν υπόκεινται σε ποσοτικούς περιορισμούς, με εξαίρεση εκείνους που επιβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

    ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ

    Άρθρο 2

    Όταν, λόγω ασυνήθους εξελίξεως της αγοράς, ένα κράτος μέλος κρίνει ότι μέτρα διασφάλισης είναι ενδεχομένως απαραίτητα κατά την έννοια του Κεφαλαίου ΙΙΙ, ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή, που ειδοποιεί τα άλλα κράτη μέλη.

    Άρθρο 3

    1.   Οι διαβουλεύσεις δύνανται να αρχίζουν ανά πάσα στιγμή, είτε κατόπιν αιτήσεως ενός κράτους μέλους, είτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

    2.   Οι διαβουλεύσεις πρέπει να διεξάγονται εντός 4 εργασίμων ημερών μετά την παραλαβή από την Επιτροπή, των αναφερομένων στο άρθρο 2πληροφοριών, και, πάντως, πριν από την καθιέρωση οποιουδήποτε μέτρου, βάσει των άρθρων 5, 6 και 7.

    Άρθρο 4

    1.   Οι διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο συμβουλευτικής επιτροπής, που ονομάζεται στο εξής «επιτροπή», αποτελείται από αντιπροσώπους κάθε κράτους μέλους και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής.

    2.   Η επιτροπή συνέρχεται κατόπιν προσκλήσεως του προέδρου της. Διαβιβάζει στα κράτη μέλη, το συντομότερο δυνατόν, κάθε χρήσιμο πληροφοριακό στοιχείο.

    3.   Οι διαβουλεύσεις αφορούν ιδίως:

    α)

    τις συνθήκες των εξαγωγών και την εξέλιξή τους, καθώς και τα διάφορα στοιχεία της οικονομικής και εμπορικής καταστάσεως για το εξεταζόμενο προϊόν·

    β)

    αναλόγως της περιπτώσεως, τα μέτρα που θα ήταν σκόπιμο να ληφθούν.

    Άρθρο 5

    Η Επιτροπή δύναται να ζητεί από τα κράτη μέλη να της παρέχουν στατιστικές πληροφορίες για την εξέλιξη της αγοράς ορισμένου προϊόντος προκειμένου να προσδιορίσει την οικονομική και εμπορική κατάστασή του και να επιβλέπουν, για τον σκοπό αυτό, τις εξαγωγές του σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες και κατά τον τρόπο που υποδεικνύει η Επιτροπή. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να ικανοποιήσουν τις αιτήσεις της Επιτροπής και της διαβιβάζουν τα στοιχεία που ζήτησε. Η Επιτροπή ενημερώνει τα άλλα κράτη μέλη.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

    ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

    Άρθρο 6

    1.   Για να προλάβει μία κρίσιμη κατάσταση που οφείλεται στην έλλειψη βασικών προϊόντων ή για να την επανορθώσει, και όταν τα συμφέροντα της Κοινότητας απαιτούν άμεση ενέργεια, η Επιτροπή δύναται, κατόπιν αιτήσεως ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία και αφού λάβει υπόψη τη φύση των προϊόντων και τις άλλες ιδιορρυθμίες των συναλλαγών, να θέτει ως προϋπόθεση της εξαγωγής ενός προϊόντος την προσκόμιση άδειας εξαγωγής που χορηγείται κατά τον τρόπο και εντός των ορίων που αυτή ορίζει, αναμένοντας την, βάσει του άρθρου 7, μεταγενέστερη απόφαση του Συμβουλίου.

    2.   Τα ληφθέντα μέτρα γνωστοποιούνται στο Συμβούλιο και στα κράτη μέλη και εφαρμόζονται αμέσως.

    3.   Τα μέτρα δύνανται να αναφέρονται μόνο σε ορισμένους περιορισμούς και μόνο στις εξαγωγές ορισμένων περιοχών της Κοινότητος. Δεν επηρεάζουν τα προϊόντα που ευρίσκονται υπό μεταφορά προς τα σύνορα της Κοινότητας.

    4.   Η Επιτροπή, στην περίπτωση που η ενέργειά της έχει ζητηθεί από κράτος μέλος, αποφασίζει εντός πέντε εργασίμων ημερών το αργότερο από τη λήψη της αίτησης. Εάν η Επιτροπή δεν δώσει συνέχεια σε τέτοια αίτηση, ανακοινώνει αμελλητί την απόφαση αυτή στο Συμβούλιο, το οποίο δύναται να λαμβάνει με ειδική πλειοψηφία διαφορετική απόφαση.

    5.   Κάθε κράτος μέλος δύναται να παραπέμπει στο Συμβούλιο τα ληφθέντα μέτρα εντός προθεσμίας δώδεκα εργασίμων ημερών από την ημέρα γνωστοποιήσεώς τους στα κράτη μέλη. Το Συμβούλιο, αποφαινόμενο με ειδική πλειοψηφία, δύναται να λαμβάνει διαφορετική απόφαση.

    6.   Η Επιτροπή, όταν εφαρμόζει την παράγραφο 1, προτείνει στο Συμβούλιο τα κατάλληλα κατά την έννοια του άρθρου 1 μέτρα, εντός προθεσμίας δώδεκα εργασίμων ημερών από τη θέση σε ισχύ του μέτρου που έλαβε. Εάν το Συμβούλιο δεν αποφασίσει επί της προτάσεως αυτής εντός έξη εβδομάδων το αργότερο από τη θέση σε ισχύ του μέτρου που ελήφθη από την Επιτροπή, το μέτρο αυτό καταργείται.

    Άρθρο 7

    1.   Όταν το απαιτεί το συμφέρον της Κοινότητας, το Συμβούλιο δύναται με ειδική πλειοψηφία, προτάσει της Επιτροπής, να αποφασίζει τα κατάλληλα μέτρα:

    α)

    για να προλάβει μία κρίσιμη κατάσταση, που οφείλεται σε έλλειψη βασικών προϊόντων, ή για να την επανορθώσει·

    β)

    για να επιτρέψει την εκπλήρωση διεθνών υποχρεώσεων που ανελήφθησαν από την Κοινότητα ή όλα τα κράτη μέλη της, ιδίως όσον αφορά το εμπόριο βασικών προϊόντων.

    2.   Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δύνανται να περιορίζονται μόνο σε ορισμένους προορισμούς και μόνο στις εξαγωγές ορισμένων περιοχών της Κοινότητας. Δεν επηρεάζουν τα προϊόντα που ευρίσκονται υπό μεταφορά προς τα σύνορα της Κοινότητας.

    3.   Κατά την επιβολή ποσοτικών περιορισμών επί των εξαγωγών λαμβάνονται ιδίως υπόψη:

    α)

    αφενός, ο αριθμός των συμβάσεων, οι οποίες έχουν συναφθεί υπό κανονικές συνθήκες πριν από τη θέση σε ισχύ μέτρου διασφάλισης κατά την έννοια του παρόντος Κεφαλαίου και τις οποίες το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κοινοποίησε στην Επιτροπή, σύμφωνα με τις εσωτερικές του διατάξεις·

    β)

    αφετέρου, το γεγονός ότι δεν πρέπει να τίθεται σε κίνδυνο η πραγματοποίηση του επιδιωκομένου, με την επιβολή ποσοτικών περιορισμών, στόχου.

    Άρθρο 8

    1.   Κατά την περίοδο εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονται στα άρθρα 6 και 7, διεξάγονται διαβουλεύσεις στο πλαίσιο της συμβουλευτικής επιτροπής, κατόπιν αιτήσεως ενός κράτους μέλους ή με πρωτοβουλία της Επιτροπής με σκοπό:

    α)

    να εξετασθούν τα αποτελέσματα των ανωτέρω μέτρων·

    β)

    να διαπιστωθεί εάν εξακολουθούν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους.

    2.   Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι επιβάλλεται η κατάργηση ή η τροποποίηση των μέτρων που αναφέρονται στα άρθρα 6 και 7:

    α)

    εφόσον το Συμβούλιο δεν έχει αποφανθεί επί των μέτρων της Επιτροπής, τότε η Επιτροπή τα τροποποιεί ή τα καταργεί αμελλητί και υποβάλλει αμέσως έκθεση στο Συμβούλιο·

    β)

    στις άλλες περιπτώσεις, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο την κατάργηση ή την τροποποίηση των μέτρων τα οποία το Συμβούλιο έχει λάβει. Το Συμβούλιο αποφαίνεται με ειδική πλειοψηφία.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

    ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

    Άρθρο 9

    Για τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα Ι μέχρι τη θέσπιση από το Συμβούλιο κατάλληλων μέτρων σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η Κοινότητα ή όλα τα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να εφαρμόζουν, υπό την επιφύλαξη των κανόνων που έχει θεσπίσει η Κοινότητα για το θέμα αυτό, τους μηχανισμούς κρίσης με τους οποίους καθιερώνεται υποχρέωση χορήγησης έναντι των τρίτων χωρών, που προβλέπουν οι διεθνείς υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα μέτρα τα οποία προτίθενται να θεσπίσουν. Τα θεσπιζόμενα μέτρα κοινοποιούνται από την Επιτροπή στο Συμβούλιο και στα άλλα κράτη μέλη.

    Άρθρο 10

    Υπό την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει την υιοθέτηση ή την εφαρμογή από τα κράτη μέλη ποσοτικών περιορισμών κατά την εξαγωγή που επιβάλλονται για λόγους δημόσιας ηθικής, δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων και των ζώων ή διατήρησης των φυτών, προστασίας των εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία, ή προστασίας της βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας.

    Άρθρο 11

    Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει την εφαρμογή των ρυθμίσεων περί κοινής οργανώσεως των γεωργικών αγορών καθώς και των ειδικών ρυθμίσεων που έχουν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 308 συνθήκης και εφαρμόζονται στα εμπορεύματα που προκύπτουν από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων. Εφαρμόζεται κατά τρόπο συμπληρωματικό.

    Εν τούτοις, οι διατάξεις του άρθρου 6 δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα που εμπίπτουν στις ρυθμίσεις αυτές και για τα οποία το κοινοτικό καθεστώς συναλλαγών με τρίτες χώρες προβλέπει τη δυνατότητα επιβολής ποσοτικών περιορισμών κατά την εξαγωγή. Οι διατάξεις του άρθρου 5 δεν εφαρμόζονται στα προϊόντα που υπάγονται στις ρυθμίσεις αυτές και για τα οποία το κοινοτικό καθεστώς συναλλαγών με τρίτες χώρες προβλέπει την προσκόμιση πιστοποιητικού ή άλλου τίτλου εξαγωγής.

    Άρθρο 12

    Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2603/69, όπως έχει τροποποιηθεί από τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ, καταργείται.

    Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ότι γίνονται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα ΙΙΙ.

    Άρθρο 13

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

    Λουξεμβούργο, 19 Οκτωβρίου 2009.

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    E. ERLANDSSON


    (1)  ΕΕ L 324 της 27.12.1969, σ. 25.

    (2)  Βλέπε παράρτημα ΙΙ.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

    Προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 9

    Κωδικός ΣΟ

    Περιγραφή των εμπορευμάτων

    2709 00

    Λάδια ακατέργαστα, από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά

    2710

    Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά, άλλα από τα ακατέργαστα λάδια· παρασκευάσματα που δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού, που περιέχουν κατά βάρος 70 % ή περισσότερο λάδια από πετρέλαιο ή ασφαλτούχα ορυκτά και στα οποία τα λάδια αυτά αποτελούν το βασικό συστατικό. Χρησιμοποιημένα λάδια.

    2710 11 11 έως 2710 11 90

    Ελαφρά λάδια

    2710 19 11 έως 2710 19 29

    Μεσαία λάδια

    2710 19 31 έως 2710 19 99

    Βαριά λάδια, από λιπαντικά λάδια για την ωρολογοποιία και παρόμοια που παρουσιάζονται σε μικρά δοχεία που περιέχουν λάδι καθαρού βάρους μέχρι 250 γραμμαρίων

    2711

    Αέρια πετρελαίου και άλλοι αέριοι υδρογονάνθρακες:

    – Που έχουν υγροποιηθεί:

    2711 12

    – – Προπάνιο:

    – – – Προπάνιο καθαρότητας ίσης ή ανώτερης του 99 %

    – – – Άλλα

    2711 13

    – – Βουτάνια:

    – Σε αέρια κατάσταση:

    ex 2711 29 00

    – – Άλλα:

    – – – Προπάνιο

    – – – Βουτάνιο


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

    Καταργούμενος κανονισμός με τις διαδοχικές τροποποιήσεις του

    (κατά το άρθρο 12)

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2603/69 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 324 της 27.12.1969, σ. 25).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 234/71 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 28 της 4.2.1971, σ. 2).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1078/71 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 116 της 28.5.1971, σ. 5).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2182/71 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 231 της 14.10.1971, σ. 4).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2747/72 του Συμβουλίου

    (ΕΕ L 291 της 28.12.1972, σ. 150).

    Μόνο το άρθρο 1, πρώτη περίπτωση

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1275/75 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 131 της 22.5.1975, σ. 1).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1170/76 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 131 της 20.5.1976, σ. 5).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1934/82 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 211 της 20.7.1982, σ. 1).

     

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3918/91 του Συμβουλίου.

    (ΕΕ L 372 της 31.12.1991, σ. 31).

     


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

    Πίνακας αντιστοιχίας

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2603/69

    Παρών κανονισμός

    Άρθρα 1 έως 6

    Άρθρα 1 έως 6

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 εισαγωγικό μέρος

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 εισαγωγικό μέρος

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α)

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση

    Άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο β)

    Άρθρο 7 παράγραφος 2

    Άρθρο 7 παράγραφος 2

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 εισαγωγικό μέρος

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 εισαγωγικό μέρος

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο α)

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 δεύτερη περίπτωση

    Άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο β)

    Άρθρο 8

    Άρθρο 9

    Άρθρο 8

    Άρθρο 10 παράγραφος 1

    Άρθρο 10 παράγραφος 2

    Άρθρο 9

    Άρθρο 11

    Άρθρο 10

    Άρθρο 12 παράγραφος 1

    Άρθρο 11 πρώτο εδάφιο

    Άρθρο 12 παράγραφος 2

    Άρθρο 11 δεύτερο εδάφιο

    Άρθρο 12

    Άρθρο 13

    Άρθρο 13

    Παράρτημα I

    Παράρτημα II

    Παράρτημα I

    Παράρτημα II

    Παράρτημα III


    Top