28.2.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕK) αριθ. 318/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Φεβρουαρίου 2006

για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 36 και το άρθρο 37, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα εξής:

(1)	Η λειτουργία και η ανάπτυξη της κοινής αγοράς γεωργικών προϊόντων θα πρέπει να συνοδεύεται από την καθιέρωση κοινής γεωργικής πολιτικής η οποία πρέπει, ιδίως, να περιλαμβάνει κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών που μπορεί να λαμβάνει διάφορες μορφές ανάλογα με το προϊόν.

(2)

Η αγορά ζάχαρης στην Κοινότητα βασίζεται σε αρχές για άλλες κοινές οργανώσεις αγοράς οι οποίες έχουν τροποποιηθεί ουσιαστικά κατά το παρελθόν. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του άρθρου 33 της Συνθήκης και, κυρίως, προκειμένου να σταθεροποιηθούν οι αγορές και να διασφαλισθεί καλό βιοτικό επίπεδο για τη γεωργική κοινότητα στον τομέα της ζάχαρης, είναι αναγκαίο να αναθεωρηθεί ριζικά η κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της ζάχαρης.

(3)	Λόγω αυτών των εξελίξεων, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (3) θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό.

(4)

Θα πρέπει να καθορισθούν τιμές αναφοράς για τους ποιοτικούς τύπους της λευκής και της ακατέργαστης ζάχαρης. Αυτοί οι ποιοτικοί τύποι θα πρέπει να αποτελούν τις μέσες αντιπροσωπευτικές ποιότητες της ζάχαρης που παράγεται στην Κοινότητα και να ορίζονται με βάση τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο ζάχαρης. Θα πρέπει επίσης να είναι δυνατή η αναθεώρηση των ποιοτικών τύπων, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη, ιδίως, οι εμπορικές απαιτήσεις και οι εξελίξεις όσον αφορά την τεχνική ανάλυση.

(5)	Προκειμένου να υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τις τιμές της ζάχαρης στην αγορά της Κοινότητας, θα πρέπει να θεσπισθεί καθεστώς κοινοποίησης τιμών, βάσει του οποίου θα πρέπει να καθορίζονται επίπεδα αγοραίας τιμής για τη λευκή ζάχαρη.

(6)	Θα πρέπει να καθορισθεί μια ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης τα οποία αντιστοιχούν σε ποιοτικό τύπο που θα πρέπει να ορισθεί, προκειμένου να διασφαλισθεί ένα καλό βιοτικό επίπεδο στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου της Κοινότητας.

(7)

Χρειάζονται ειδικά μέσα προκειμένου να διασφαλισθεί η ορθή ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων ζάχαρης και των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων. Συνεπώς, θα πρέπει να θεσπισθούν τυποποιημένες διατάξεις, οι οποίες να διέπουν τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ αγοραστών και πωλητών ζαχαροτεύτλων. Η ποικιλομορφία των φυσικών, οικονομικών και τεχνικών καταστάσεων δυσχεραίνει την ενοποίηση των όρων αγοράς ζαχαροτεύτλων σε ολόκληρη την Κοινότητα. Διεπαγγελματικές συμφωνίες υφίστανται ήδη μεταξύ ενώσεων καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και επιχειρήσεων ζάχαρης. Κατά συνέπεια, οι διατάξεις-πλαίσιο θα πρέπει να ορίζουν μόνο τις στοιχειώδεις εγγυήσεις που απαιτούνται για τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και για τον κλάδο ζάχαρης, ώστε να διασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς ζάχαρης, με δυνατότητα παρέκκλισης από ορισμένους κανόνες στο πλαίσιο διεπαγγελματικής συμφωνίας.

(8)

Οι λόγοι που κατά το παρελθόν οδήγησαν την Κοινότητα να θεσπίσει το καθεστώς ποσοστώσεων παραγωγής για τη ζάχαρη, την ισογλυκόζη και το σιρόπι ινουλίνης εξακολουθούν να ισχύουν. Ωστόσο, λόγω των εξελίξεων, τόσο εντός της Κοινότητας όσο και διεθνώς, είναι ανάγκη να αναπροσαρμοσθεί το καθεστώς παραγωγής προκειμένου να θεσπισθούν νέες ρυθμίσεις και μειώσεις των ποσοστώσεων. Σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς ποσοστώσεων, το κράτος μέλος θα πρέπει να κατανέμει τις ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά του. Η νέα κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης θα πρέπει να διατηρήσει το νομικό καθεστώς των ποσοστώσεων στο βαθμό που, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, το καθεστώς των ποσοστώσεων αποτελεί μηχανισμό ρύθμισης της αγοράς του τομέα της ζάχαρης, ο οποίος αποσκοπεί να διασφαλίσει την επίτευξη στόχων δημοσίου συμφέροντος.

(9)

Σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ειδικής Ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου σχετικά με τις επιδοτήσεις κατά την εξαγωγή και του Δευτεροβάθμιου Δικαιοδοτικού Οργάνου για τις επιδοτήσεις της ΕΕ κατά την εξαγωγή ζάχαρης, και προκειμένου οι φορείς της Κοινότητας να διασφαλίσουν την ομαλή μετάβαση από το προηγούμενο καθεστώς ποσοστώσεων στο σημερινό καθεστώς, θα πρέπει να είναι δυνατόν, κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007, να χορηγείται πρόσθετη ποσόστωση στις επιχειρήσεις ζάχαρης σύμφωνα με όρους που λαμβάνουν υπόψη τη χαμηλότερη αξία της ζάχαρης Γ.

(10)

Προκειμένου να αντισταθμισθούν οι επιπτώσεις της πτώσης των τιμών της ζάχαρης στην ισογλυκόζη, και για να μην τιμωρηθεί η παραγωγή ορισμένων ποιοτήτων ισογλυκόζης, θα πρέπει να χορηγηθούν πρόσθετες ποσοστώσεις στους σημερινούς δικαιούχους ισογλυκόζης. Εξάλλου, θα πρέπει να διατίθενται συμπληρωματικές ποσοστώσεις για τις προσαρμογές του τομέα των γλυκαντικών σε ορισμένα κράτη μέλη υπό τους όρους που προβλέπονται για τη χορήγηση πρόσθετης ποσόστωσης ζάχαρης.

(11)	Προκειμένου να διασφαλισθεί η επαρκής μείωση της παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης στην Κοινότητα, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει το δικαίωμα αναπροσαρμογής των ποσοστώσεων σε ένα βιώσιμο επίπεδο μετά τη διάλυση του ταμείου αναδιάρθρωσης το 2010.

(12)

Λόγω της ανάγκης για κάποια εθνική ευελιξία όσον αφορά τη διαρθρωτική αναπροσαρμογή της μεταποιητικής βιομηχανίας και της καλλιέργειας ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου κατά την περίοδο εφαρμογής των ποσοστώσεων, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να τροποποιούν τις ποσοστώσεις των επιχειρήσεων εντός ορισμένων ορίων χωρίς όμως να περιορίζεται η λειτουργία του ταμείου αναδιάρθρωσης που ιδρύεται ως μέσο με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (4).

(13)

Οι ποσοστώσεις ζάχαρης χορηγούνται ή μειώνονται μετά από συγχώνευση ή μεταβίβαση επιχειρήσεων, μεταβίβαση εργοστασίου, ή εκμίσθωση εργοστασίου. Θα πρέπει να καθορισθούν οι προϋποθέσεις αναπροσαρμογής, από τα κράτη μέλη, των ποσοστώσεων των εν λόγω επιχειρήσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι τροποποιήσεις των ποσοστώσεων των επιχειρήσεων ζάχαρης δεν είναι επιζήμιες για τα συμφέροντα των ενδιαφερόμενων καλλιεργητών τεύτλων ή ζαχαροκάλαμου.

(14)

Επειδή οι ποσοστώσεις παραγωγής που χορηγούνται στις επιχειρήσεις συνιστούν, για τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου, έναν τρόπο εγγύησης τόσο της καταβολής των κοινοτικών τιμών όσο και της διάθεσης της παραγωγής τους, θα πρέπει, κατά τις μεταφορές ποσοστώσεων εντός των περιοχών παραγωγής, να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων, και ιδίως, των καλλιεργητών τεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

(15)

Για να διευρυνθούν οι δυνατότητες διάθεσης της ζάχαρης, της ισογλυκόζης και του σιροπιού ινουλίνης στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας, θα πρέπει να είναι δυνατό να θεωρούνται η ζάχαρη, η ισογλυκόζη και το σιρόπι ινουλίνης που χρησιμοποιούνται στην Κοινότητα για την παρασκευή ορισμένων προϊόντων, όπως τα χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα, η αλκοόλη ή το ρούμι, ως παραγωγή εκτός ποσόστωσης, υπό όρους που θα καθορισθούν.

(16)	Ένα μέρος της παραγωγής εκτός ποσόστωσης θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να διασφαλίζεται ο επαρκής εφοδιασμός των άκρως απόκεντρων περιοχών ή θα μπορεί να εξάγεται τηρουμένων των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Κοινότητα στο πλαίσιο του ΠΟΕ.

(17)

Σε περίπτωση που η παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης υπερβαίνει τις ποσοστώσεις, θα πρέπει να είναι δυνατόν να προβλέπεται μηχανισμός μεταφοράς του πλεονάσματος ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, το οποίο πρέπει να θεωρείται ως ποσόστωση παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας, προκειμένου να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς ζάχαρης λόγω του πλεονάσματος ζάχαρης.

(18)	Για την παραγωγή εκτός ποσόστωσης υπάρχουν ορισμένοι μηχανισμοί. Εάν, για ορισμένες ποσότητες, δεν πληρούνται οι εφαρμοστέοι όροι, θα πρέπει να επιβάλλεται τέλος επί του πλεονάσματος προκειμένου να αποφευχθεί η σώρευση των ποσοτήτων αυτών που απειλούν την κατάσταση στην αγορά.

(19)	Θα πρέπει να εισαχθεί τέλος παραγωγής που θα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των δαπανών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης.

(20)	Προκειμένου να ελέγχεται αποτελεσματικά η παραγωγή φορέων που παράγουν ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης, θα πρέπει να καθιερωθεί ένα σύστημα έγκρισης των επιχειρήσεων και θα πρέπει να υποβάλλονται λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή τους στο οικείο κράτος μέλος.

(21)

Ένα προσωρινό και περιορισμένο σύστημα παρεμβατικής αγοράς θα πρέπει να διατηρηθεί για να συμβάλει στη σταθεροποίηση της αγοράς στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αγοραίες τιμές, σε μια συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας, πέφτουν κάτω από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την επόμενη περίοδο εμπορίας.

(22)

Θα πρέπει να εισαχθούν στην αγορά νέα μέσα τα οποία θα διαχειρίζεται η Επιτροπή. Πρώτον, εάν οι αγοραίες τιμές πέσουν κάτω από την τιμή αναφοράς για τη λευκή ζάχαρη, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να μπορούν, υπό όρους που θα καθορίσει η Επιτροπή, να επωφελούνται από ένα καθεστώς ιδιωτικής αποθεματοποίησης. Δεύτερον, προκειμένου να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία των αγορών ζάχαρης σε ένα επίπεδο τιμών που προσεγγίζει την τιμή αναφοράς, θα πρέπει να μπορεί η Επιτροπή να αποφασίζει την απόσυρση ζάχαρης από την αγορά για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για την αποκατάσταση της ισορροπίας της αγοράς.

(23)

Η δημιουργία ενιαίας κοινοτικής αγοράς για τη ζάχαρη συνεπάγεται τη θέσπιση καθεστώτος συναλλαγών στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Το εν λόγω καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να περιλαμβάνει εισαγωγικούς δασμούς και επιστροφές κατά την εξαγωγή και να σταθεροποιεί, κατ’ αρχήν, την κοινοτική αγορά. Το καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να βασίζεται στις επιχειρήσεις που έγιναν δεκτές στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης.

(24)	Προκειμένου να παρακολουθείται ο όγκος των συναλλαγών ζάχαρης με τρίτες χώρες, θα πρέπει να προβλεφθεί ένα καθεστώς αδειών εισαγωγής και εξαγωγής με σύσταση εγγύησης η οποία να διασφαλίζει ότι όντως πραγματοποιούνται οι συναλλαγές για τις οποίες χορηγήθηκαν οι σχετικές άδειες.

(25)	Προκειμένου να διασφαλίζεται η ορθή λειτουργία του εν λόγω καθεστώτος συναλλαγών, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα να ρυθμίζεται η προσφυγή στο καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης ή, εφόσον το απαιτεί η κατάσταση της αγοράς, η απαγόρευση της προσφυγής σε αυτό.

(26)

Το καθεστώς τελωνειακών δασμών επιτρέπει να μην εφαρμόζεται κανένα άλλο προστατευτικό μέτρο στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Ο μηχανισμός της εσωτερικής αγοράς και των δασμών θα μπορούσε, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αποδειχθεί ακατάλληλος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να μην αφεθεί απροστάτευτη η κοινοτική αγορά έναντι διαταραχών οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από την κατάσταση αυτή, η Κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα αμελλητί. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας.

(27)

Ως επί το πλείστον, οι τελωνειακοί δασμοί που επιβάλλονται στα γεωργικά προϊόντα στο πλαίσιο των συμφωνιών του ΠΟΕ περιλαμβάνονται στο κοινό δασμολόγιο. Ωστόσο, για ορισμένα προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, η εισαγωγή επιπλέον μηχανισμών καθιστά αναγκαίο να προβλεφθεί η δυνατότητα θέσπισης παρεκκλίσεων.

(28)	Για την πρόληψη ή την εξουδετέρωση των δυσμενών επιπτώσεων στην κοινοτική αγορά, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν από εισαγωγές ορισμένων γεωργικών προϊόντων, οι εισαγωγές των εν λόγω προϊόντων θα πρέπει να υπόκεινται στην καταβολή συμπληρωματικού δασμού, εφόσον πληρούνται ορισμένου όροι.

(29)	Είναι σκόπιμο, υπό ορισμένους όρους, να εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να προβαίνει στο άνοιγμα και τη διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με τη Συνθήκη ή που απορρέουν από άλλες πράξεις του Συμβουλίου.

(30)

Η Κοινότητα έχει ορισμένες ρυθμίσεις προτιμησιακής πρόσβασης στην αγορά με τρίτες χώρες, οι οποίες επιτρέπουν στις χώρες αυτές να εξάγουν ζάχαρη ζαχαροκάλαμου στην Κοινότητα υπό ευνοϊκούς όρους. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να εκτιμούνται οι ανάγκες των εργοστασίων ραφιναρίσματος για ζάχαρη που προορίζεται για ραφινάρισμα και, υπό ορισμένες συνθήκες, να χορηγούνται άδειες εισαγωγής μόνο σε ειδικευμένους χρήστες σημαντικών ποσοτήτων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου που θεωρούνται ως εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Κοινότητας.

(31)

Οι διατάξεις για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή προς τρίτες χώρες, οι οποίες βασίζονται στη διαφορά μεταξύ των τιμών εντός της Κοινότητας και των τιμών στη διεθνή αγορά και οι οποίες εμπίπτουν εντός των ορίων που θέτουν οι δεσμεύσεις της ΕΚ στον ΠΟΕ, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για να διασφαλίζουν την πιθανή συμμετοχή της Κοινότητας στις διεθνείς συναλλαγές ζάχαρης. Οι επιδοτούμενες εξαγωγές θα πρέπει να υπόκεινται σε όρια όσον αφορά την ποσότητα και τις δημοσιονομικές δαπάνες.

(32)

Η τήρηση των ορίων όσον αφορά την τιμή θα πρέπει να διασφαλίζεται κατά τη στιγμή του καθορισμού των επιστροφών κατά την εξαγωγή μέσω της παρακολούθησης των πληρωμών σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων. Η παρακολούθηση μπορεί να διευκολυνθεί με τον υποχρεωτικό προκαθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή, ενώ θα παρέχεται η δυνατότητα, στην περίπτωση διαφοροποιημένων επιστροφών, μεταβολής του προκαθορισμένου προορισμού εντός μιας γεωγραφικής ζώνης στην οποία εφαρμόζεται ένα ενιαίο ποσοστό επιστροφής κατά την εξαγωγή. Σε περίπτωση μεταβολής του προορισμού, θα πρέπει να καταβάλλεται η επιστροφή κατά την εξαγωγή που εφαρμόζεται στον πραγματικό προορισμό, αφού καθορισθεί ένα ανώτατο όριο για το ποσό που εφαρμόζεται στον προορισμό που έχει προκαθορισθεί.

(33)

Η συμμόρφωση με τα ποσοτικά όρια θα πρέπει να διασφαλίζεται από ένα αξιόπιστο και ουσιαστικό σύστημα ελέγχου. Για τον σκοπό αυτόν, για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή θα πρέπει να απαιτείται άδεια εξαγωγής. Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή θα πρέπει να χορηγούνται εντός των διαθέσιμων ορίων, ανάλογα με την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί για κάθε σχετικό προϊόν. Εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα θα πρέπει να επιτρέπονται μόνον για τα μεταποιημένα προϊόντα που δεν απαριθμούνται στο Παράρτημα I της Συνθήκης, στα οποία δεν εφαρμόζονται ποσοτικά όρια. Θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα παρέκκλισης από την αυστηρή συμμόρφωση με τους κανόνες διαχείρισης όταν οι εξαγωγές για τις οποίες χορηγείται επιστροφή κατά την εξαγωγή είναι πιθανόν να μην υπερβούν τα καθοριζόμενα ποσοτικά όρια.

(34)

Η εύρυθμη λειτουργία της ενιαίας αγοράς που βασίζεται σε κοινές τιμές μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο από τη χορήγηση εθνικής ενίσχυσης. Συνεπώς, στα προϊόντα που καλύπτονται από την παρούσα κοινή οργάνωση αγοράς θα πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις της Συνθήκης που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο, για μετριασθούν οι επιπτώσεις που αναμένεται να έχει η μεταρρύθμιση του τομέα της ζάχαρης, θα πρέπει να επιτρέπεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, η χορήγηση κρατικής ενίσχυσης.

(35)

Στα κράτη μέλη, στα οποία μειώνεται σημαντικά η ποσόστωση ζάχαρης, οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων θα αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα προσαρμογής. Στις περιπτώσεις αυτές, η μεταβατική κοινοτική ενίσχυση προς τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων δεν θα επαρκεί για την επαρκή αντιμετώπιση των δυσχερειών των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων. Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη που έχουν μειώσει την ποσόστωσή τους κατά περισσότερο του 50 % να χορηγούν κρατική ενίσχυση στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων κατά την περίοδο εφαρμογής της μεταβατικής κοινοτικής ενίσχυσης. Για να αποφευχθεί η χορήγηση, από τα κράτη μέλη, κρατικής ενίσχυσης που υπερβαίνει τις ανάγκες των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων τους, ο καθορισμός του συνολικού ποσού της σχετικής κρατικής ενίσχυσης θα πρέπει να εξαρτάται από έγκριση της Επιτροπής, πλην της περίπτωσης της Ιταλίας στην οποία η μέγιστη ανάγκη των πλέον παραγωγικών καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων για την προσαρμογή στις συνθήκες της αγοράς μετά τη μεταρρύθμιση μπορεί να εκτιμηθεί σε 11 EUR ανά τόνο παραγόμενων ζαχαροτεύτλων. Εξάλλου, λόγω των ιδιαίτερων προβλημάτων που αναμένεται να ανακύψουν στην Ιταλία, θα πρέπει να προβλεφθούν ρυθμίσεις που να επιτρέπουν στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων να επωφελούνται αμέσως ή εμμέσως από τη χορηγούμενη κρατική ενίσχυση.

(36)

Στη Φινλανδία, η καλλιέργεια ζαχαροτεύτλων υπόκειται σε ιδιαίτερες γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες που επηρεάζουν αρνητικά την καλλιέργεια πέραν των γενικών επιπτώσεων της μεταρρύθμισης για τη ζάχαρη. Για το λόγο αυτόν, θα πρέπει να επιτραπεί σε αυτό το κράτος μέλος να χορηγεί μονίμως στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων το κατάλληλο ποσό κρατικής ενίσχυσης.

(37)

Είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η λήψη μέτρων όταν σημαντική αύξηση ή πτώση των τιμών διαταράσσει ή απειλεί να διαταράξει την κοινοτική αγορά. Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν το άνοιγμα ποσόστωσης με μειωμένους δασμούς για εισαγωγή ζάχαρης από την παγκόσμια αγορά κατά το αναγκαίο χρονικό διάστημα.

(38)	Δεδομένου ότι η κοινή αγορά ζάχαρης εξελίσσεται συνεχώς, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις σχετικές εξελίξεις.

(39)	Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (5).

(40)	Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να θεσπίζει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την επίλυση ειδικών πρακτικών προβλημάτων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

(41)

Τα χαρακτηριστικά της παραγωγής ζάχαρης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας διαφοροποιούν την εν λόγω παραγωγή από την παραγωγή ζάχαρης στην υπόλοιπη Κοινότητα. Συνεπώς, θα πρέπει να χορηγηθεί χρηματοδοτική στήριξη στον τομέα, χορηγώντας πόρους στους γεωργούς των εν λόγω περιοχών μετά την έναρξη ισχύος των προγραμμάτων ενίσχυσης για τη στήριξη της τοπικής παραγωγής, τα οποία καταρτίζουν τα κράτη μέλη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30 Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (6). Για τον ίδιο λόγο, θα πρέπει να επιτραπεί στη Γαλλία να χορηγεί καθορισμένο ποσό κρατικής ενίσχυσης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της.

(42)

Οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη λόγω των υποχρεώσεών τους που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (7), και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής.

(43)

Η μετάβαση από τις ρυθμίσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 στις ρυθμίσεις του παρόντος κανονισμού, καθώς και η μετάβαση από την κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2005/2006 στην κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και προκειμένου να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση της Κοινότητας προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της όσον αφορά τα ζάχαρη Γ που αναφέρεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 ενδέχεται να δημιουργήσουν δυσχέρειες τις οποίες δεν αντιμετωπίζει ο παρών κανονισμός. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι δυσχέρειες αυτές, θα πρέπει να επιτραπεί στην Επιτροπή να θεσπίσει μεταβατικά μέτρα,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης που θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό καλύπτει τα ακόλουθα προϊόντα:

ΣΟ Κωδικός		Περιγραφή
α)	1212 91	Ζαχαρότευτλα
	1212 99 20	Ζαχαροκάλαμα
β)	1701	Ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο ή από τεύτλα και σακχαρόζη χημικώς καθαρή, σε στερεά μορφή
γ)	1702 20	Ζάχαρη και σιρόπι σφενδάμνου
	1702 60 95 και 1702 90 99	Άλλα ζάχαρα σε στερεά μορφή και σιρόπια ζάχαρης χωρίς προσθήκη αρωματικών ή χρωστικών ουσιών, εξαιρουμένων της λακτόζης και της γλυκόζης, της μαλτοδεξτρίνης και της ισογλυκόζης
	1702 90 60	Υποκατάστατα του μελιού, αναμεμειγμένα ή μη με φυσικό μέλι
	1702 90 71	Καραμελωμένα σάκχαρα και μελάσες, που περιέχουν κατά βάρος, σε ξηρά κατάσταση, 50 % ή περισσότερο σακχαρόζη
	2106 90 59	Σιρόπια ζάχαρης, αρωματισμένα ή με την προσθήκη χρωστικών ουσιών, με εξαίρεση τα σιρόπια ισογλυκόζης, λακτόζης, γλυκόζης και μαλτοδεξτρίνης
δ)	1702 30 10 1702 40 10 1702 60 10 1702 90 30	Ισογλυκόζη
ε)	1702 60 80 1702 90 80	Σιρόπι ινουλίνης
στ)	1703	Μελάσες που προκύπτουν από την εκχύλιση ή τον εξευγενισμό (ραφινάρισμα) της ζάχαρης
ζ)	2106 90 30	Σιρόπια ισογλυκόζης, αρωματισμένα ή με την προσθήκη χρωστικών ουσιών
η)	2303 20	Πολτοί τεύτλων, υπολείμματα ζαχαροκαλάμου και άλλα απορρίμματα από την παραγωγή ζάχαρης

2.   Η περίοδος εμπορίας για τα προϊόντα της παραγράφου 1 αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

Ωστόσο, η περίοδος εμπορίας 2006/2007 αρχίζει την 1η Ιουλίου 2006 και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου 2007.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)	«λευκή ζάχαρη»: η μη αρωματισμένη ζάχαρη, χωρίς προσθήκη χρωστικών ή άλλων ουσιών, περιεκτικότητας επί ξηρού βάρους 99,5 % ή περισσότερο σε σακχαρόζη, προσδιοριζόμενης με την πολωσιμετρική μέθοδο,

2)	«ακατέργαστη ζάχαρη»: η μη αρωματισμένη ζάχαρη, χωρίς προσθήκη χρωστικών ή άλλων ουσιών, περιεκτικότητας επί ξηρού βάρους λιγότερο από 99,5 % σε σακχαρόζη, προσδιοριζόμενης με την πολωσιμετρική μέθοδο,

3)	«ισογλυκόζη»: το προϊόν που λαμβάνεται από τη γλυκόζη ή τα πολυμερή της, περιεκτικότητας κατά βάρος, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 10 % σε φρουκτόζη,

4)

«σιρόπι ινουλίνης»: το προϊόν που λαμβάνεται απευθείας με υδρόλυση ινουλίνης ή ολιγοφρουκτόζης και περιέχει, επί ξηράς ουσίας, φρουκτόζη βάρους τουλάχιστον 10 % σε μορφή ελεύθερη ή σε μορφή σακχαρόζης, εκφραζόμενη σε ισοδύναμα ζάχαρης ή ισογλυκόζης. Για να αποφευχθεί ο περιορισμός στην αγορά προϊόντων με χαμηλή γλυκαντική δύναμη που παράγονται από τις επιχειρήσεις μεταποίησης ινών ινουλίνης χωρίς ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, ο παρών ορισμός μπορεί να τροποποιηθεί με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2,

5)	«ζάχαρη ποσόστωσης», «ισογλυκόζη ποσόστωσης» και «σιρόπι ινουλίνης ποσόστωσης»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας στο πλαίσιο της ποσόστωσης της σχετικής επιχείρησης,

6)	«βιομηχανική ζάχαρη»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας επιπλέον της ποσότητας ζάχαρης που αναφέρεται στο σημείο 5), και η οποία προορίζεται για τη βιομηχανική παραγωγή ενός από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

7)	«βιομηχανική ισογλυκόζη» και «βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης»: οιαδήποτε ποσότητα ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, η οποία κατανέμεται σε μια συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας, και η οποία προορίζεται για τη βιομηχανική παραγωγή ενός από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

8)	«πλεόνασμα ζάχαρης», «πλεόνασμα ισογλυκόζης» και «πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας επιπλέον των αντίστοιχων ποσοτήτων που αναφέρονται στα σημεία 5), 6) και 7),

9)	«τεύτλα ποσόστωσης»: όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούνται σε ζάχαρη ποσόστωσης,

10)	«σύμβαση παράδοσης»: η σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ του πωλητή και μιας επιχείρησης για την παράδοση τεύτλων που προορίζονται για ζαχαροποιία,

11)

«διεπαγγελματική συμφωνία»: μια από τις ακόλουθες συμφωνίες: α) η συμφωνία που συνάπτεται σε κοινοτικό επίπεδο, πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, μεταξύ, αφενός, ομάδας εθνικών οργανώσεων επιχειρήσεων και, αφετέρου, μιας ομάδας εθνικών οργανώσεων πωλητών, β) η συμφωνία που συνάπτεται, πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, μεταξύ, αφενός, επιχειρήσεων ή οργάνωσης επιχειρήσεων αναγνωρισμένης από το οικείο κράτος μέλος, και, αφετέρου, μιας ένωσης πωλητών αναγνωρισμένης από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, γ) εάν δεν υπάρχει συμφωνία όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) ή β), το δίκαιο περί εταιριών και το δίκαιο περί συνεταιρισμών στο βαθμό που διέπουν την παράδοση ζαχαρότευτλων από τους μετόχους ή τα μέλη εταιρείας ή συνεταιρισμού ζαχαροποιίας, δ) εάν δεν υπάρχει συμφωνία όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) ή β), οι ρυθμίσεις που υπάρχουν πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, εφόσον οι πωλητές που αποδέχονται τη ρύθμιση προμηθεύουν το 60 % τουλάχιστον της συνολικής ποσότητας ζαχαροτεύτλων που αγοράζει η επιχείρηση για την παρασκευή ζάχαρης σε ένα ή περισσότερα εργοστάσια,

12)

«ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας»: η ζάχαρη που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 καταγωγής των κρατών που απαριθμούνται στο Παράρτημα VI και εισάγεται στην Κοινότητα δυνάμει: — του Πρωτοκόλλου 3 του Παραρτήματος V της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, ή — της συμφωνίας για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας (8).

13)

«εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής»: η μονάδα παραγωγής: — της οποίας η μοναδική δραστηριότητα είναι το ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου, ή — η οποία ραφινάρισε, κατά την περίοδο εμπορίας 2004/2005, ποσότητα τουλάχιστον 15 000 τόνων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου.

ΤΙΤΛΟΣ II

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Τιμες

Άρθρο 3

Τιμές αναφοράς

1.   Για τη λευκή ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

(α)	631,9 EUR ανά τόνο, για καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008,

(β)	541,5 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(γ)	404,4 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

2.   Για την ακατέργαστη ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

(α)	496,8 EUR ανά τόνο για καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008,

(β)	448,8 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(γ)	335,2 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

3.   Οι τιμές αναφοράς που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλονται για τη μη συσκευασμένη ζάχαρη, στη θύρα του εργοστασίου. Οι τιμές αυτές ισχύουν για τη λευκή ζάχαρη και την ακατέργαστη ζάχαρη του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

Άρθρο 4

Κοινοποίηση τιμών

Η Επιτροπή θεσπίζει σύστημα πληροφοριών για τις τιμές στην αγορά της ζάχαρης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα σύστημα δημοσίευσης των επιπέδων τιμών στην αγορά της ζάχαρης.

Το σύστημα βασίζεται στις πληροφορίες που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις παραγωγής λευκής ζάχαρης ή άλλοι φορείς που εμπλέκονται στο εμπόριο ζάχαρης. Οι πληροφορίες αυτές θεωρούνται εμπιστευτικές. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι δημοσιευόμενες πληροφορίες να μην επιτρέπουν τον εντοπισμό των τιμών των επιμέρους επιχειρήσεων ή φορέων.

Άρθρο 5

Ελάχιστη τιμή ζαχαροτεύτλων

1.   Η ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης είναι:

(α)	32,86 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

(β)	29,78 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

(γ)	27,83 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(δ)	26,29 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

2.   Η ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται στα ζαχαρότευτλα του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

3.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που αγοράζουν τεύτλα ποσόστωσης κατάλληλα για μεταποίηση σε ζάχαρη και τα οποία προορίζονται για μεταποίηση σε ζάχαρη ποσόστωσης υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή, η οποία αναπροσαρμόζεται προς τα άνω ή προς τα κάτω προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αποκλίσεις από τον ποιοτικό τύπο.

4.   Για ποσότητες ζαχαροτεύτλων που αντιστοιχούν στις ποσότητες βιομηχανικής ζάχαρης ή πλεονάσματος ζάχαρης που υπόκεινται στο επί πλέον ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση ζάχαρης αναπροσαρμόζει την τιμή αγοράς ούτως ώστε αυτή να ισούται τουλάχιστον με την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης.

Άρθρο 6

Διεπαγγελματικές συμφωνίες

1.   Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες και οι συμβάσεις παράδοσης είναι σύμφωνες με την παράγραφο 3 και με τους όρους αγοράς που προβλέπονται στο Παράρτημα ΙΙ, ιδίως όσον αφορά τους όρους που διέπουν την αγορά, την παράδοση, την παραλαβή και την πληρωμή των τεύτλων.

2.   Οι όροι αγοράς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου διέπονται από διεπαγγελματικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κοινοτικών καλλιεργητών των εν λόγω πρώτων υλών και κοινοτικών επιχειρήσεων ζάχαρης.

3.   Στις συμβάσεις παράδοσης γίνεται διάκριση ανάλογα με το εάν οι ποσότητες της ζάχαρης που θα παρασκευασθούν από ζαχαρότευτλα θα είναι:

—	ζάχαρη ποσόστωσης,

—	ζάχαρη εκτός ποσόστωσης.

4.   Κάθε επιχείρηση ζάχαρης παρέχει στο κράτος μέλος εντός του οποίου παράγει ζάχαρη τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	τις ποσότητες τεύτλων που αναφέρονται στην πρώτη περίπτωση της παραγράφου 3, για τις οποίες έχει συνάψει συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά και την περιεκτικότητα σε ζάχαρη επί της οποίας βασίζονται οι εν λόγω συμβάσεις,

β)	την αντίστοιχη προβλεπόμενη απόδοση.

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν συμπληρωματικές πληροφορίες.

5.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που δεν έχουν υπογράψει συμβάσεις παράδοσης πριν από την σπορά στην ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης για ποσότητα τεύτλων ισοδύναμη με τη ζάχαρη ποσόστωσής τους υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης, για όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούν σε ζάχαρη.

6.   Με την επιφύλαξη της έγκρισης του οικείου κράτους μέλους, οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από τις παραγράφους 3 και 4.

7.   Ελλείψει διεπαγγελματικών συμφωνιών, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα αναγκαία μέτρα προστασίας των συμφερόντων των ενδιαφερομένων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Παραγωγη ποσοστωσης

Άρθρο 7

Χορήγηση ποσόστωσης

1.   Οι ποσοστώσεις για την παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ.

2.   Τα κράτη μέλη χορηγούν ποσόστωση σε κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που έχει εγκατασταθεί στην επικράτειά τους και εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 17.

Για κάθε επιχείρηση, η χορηγούμενη ποσόστωση είναι ίση με το σύνολο των ποσοστώσεων Α και Β δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, οι οποίες χορηγήθηκαν στην επιχείρηση για την περίοδο εμπορίας 2005/2006.

3.   Σε περίπτωση χορήγησης ποσόστωσης σε επιχείρηση ζάχαρης, η οποία διαθέτει περισσότερες από μία μονάδες παραγωγής, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα τα οποία θεωρούν αναγκαία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

Άρθρο 8

Πρόσθετη ποσόστωση ζάχαρης

1.   Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2007 το αργότερο, οιαδήποτε επιχείρηση ζάχαρης μπορεί να ζητήσει από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη τη χορήγηση πρόσθετης ποσόστωσης ζάχαρης.

Οι μέγιστες πρόσθετες ποσοστώσεις ζάχαρης ανά κράτος μέλος καθορίζονται στο σημείο Ι του Παραρτήματος IV.

2.   Βάσει των αιτημάτων, το κράτος μέλος καθορίζει, με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, τις αποδεκτές ποσότητες. Εάν το σύνολο των αιτημάτων αυτών για πρόσθετες ποσότητες υπερβαίνει τη διαθέσιμη εθνική ποσότητα, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος προβλέπει αναλογική μείωση των αποδεκτών ποσοτήτων. Οι προκύπτουσες ποσότητες συνιστούν την πρόσθετη ποσόστωση που χορηγείται στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

3.   Επί των προσθέτων ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης πρόσθετης ποσόστωσης.

4.   Το σύνολο του κατ’ αποκοπήν ποσού που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά του και στις οποίες έχει χορηγηθεί πρόσθετη ποσόστωση.

Η πληρωμή του κατ’ αποκοπήν ποσού πραγματοποιείται από την οικεία επιχείρηση ζάχαρης εντός προθεσμίας που ορίζουν τα κράτη μέλη. Η προθεσμία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2008 το αργότερο.

5.   Εάν η επιχείρηση ζάχαρης δεν καταβάλλει το κατ' αποκοπήν ποσό πριν από τις 28 Φεβρουαρίου 2008, θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκαν πρόσθετες ποσοστώσεις στην οικεία επιχείρηση ζάχαρης.

Άρθρο 9

Πρόσθετη και συμπληρωματική ποσότητα ισογλυκόζης

1.   Για την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στο σύνολο της ποσόστωσης ισογλυκόζης που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ. Για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009, μια επιπλέον ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στην ποσόστωση ισογλυκόζης της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

Τα κράτη μέλη χορηγούν τις πρόσθετες ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις κατ’ αναλογία των ποσοστώσεων ισογλυκόζης που τους χορηγήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2.

2.   Η Ιταλία, η Λιθουανία και η Σουηδία μπορούν να χορηγούν, κατόπιν αιτήματος οιασδήποτε επιχείρησης εγκατεστημένης στην αντίστοιχη επικράτειά τους, συμπληρωματική ποσόστωση ισογλυκόζης κατά το διάστημα από την περίοδο εμπορίας 2006/2007 μέχρι την περίοδο εμπορίας 2009/2010. Οι μέγιστες συμπληρωματικές ποσοστώσεις καθορίζονται ανά κράτος μέλος στο σημείο ΙΙ του Παραρτήματος IV.

3.   Επί των ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τη παράγραφο 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης συμπληρωματικής ποσόστωσης.

Άρθρο 10

Διαχείριση ποσοστώσεων

1.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, οι ποσοστώσεις που ορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ αναπροσαρμόζονται το αργότερο στις 30 Σεπτεμβρίου 2006 για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και το αργότερο στα τέλη Φεβρουαρίου της προηγούμενης περιόδου εμπορίας για κάθε μία από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 και 2010/2011. Οι προσαρμογές προκύπτουν από την εφαρμογή των άρθρων 8 και 9, της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, και των άρθρων 14 και 19 του παρόντος κανονισμού, και του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

2.   Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα του καθεστώτος αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006, η Επιτροπή αποφασίζει, το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2010, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, το κοινό ποσοστό κατά το οποίο πρέπει να μειωθούν οι υφιστάμενες ποσοστώσεις ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, ανά κράτος μέλος ή περιφέρεια, με σκοπό να αποφευχθεί η διατάραξη της ισορροπίας της αγοράς κατά τις περιόδους εμπορίας από το 2010/2011 και μετά.

3.   Τα κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν την ποσόστωση για κάθε επιχείρηση αναλόγως.

Άρθρο 11

Ανακατανομή εθνικών ποσοστώσεων

1.   Κράτος μέλος μπορεί να μειώσει την ποσόστωση ζάχαρης ή ισογλυκόζης που έχει χορηγηθεί σε επιχείρηση εγκατεστημένη στην επικράτειά του,

—	κατά το 25 % κατ’ ανώτατο όριο για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008, στα πλαίσια σεβασμού της ελευθερίας των επιχειρήσεων να συμμετέχουν στους μηχανισμούς που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 320/2006, και

—	κατά το 10 % κατ’ ανώτατο όριο για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και τις επόμενες.

2.   Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταφέρουν ποσοστώσεις μεταξύ επιχειρήσεων σύμφωνα με τους κανόνες του Παραρτήματος V και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα καθενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

3.   Οι ποσότητες που μειώνονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 χορηγούνται από το εν λόγω κράτος μέλος σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις στην επικράτειά του, είτε διαθέτουν ποσόστωση είτε όχι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Παραγωγη εκτος ποσοστωσης

Άρθρο 12

Πεδίο εφαρμογής

Η ζάχαρη, η ισογλυκόζη ή το σιρόπι ινουλίνης που παράγονται κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας καθ’ υπέρβαση της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 7, μπορούν:

α)	να χρησιμοποιούνται για τη μεταποίηση ορισμένων προϊόντων, κατά τα προαναφερόμενα στο άρθρο 13,

β)	να μεταφέρονται στην ποσόστωση παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 14,

γ)	να χρησιμοποιούνται για το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού των άκρως απόκεντρων περιοχών, σύμφωνα με τον Τίτλο ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006, ή

δ)	να εξάγονται εντός του ποσοτικού ορίου το οποίο καθορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, τηρώντας τις δεσμεύσεις που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης.

Οι λοιπές ποσότητες υπόκεινται σε στο επί πλέον ποσό που αναφέρεται στο άρθρο 15.

Άρθρο 13

Βιομηχανική ζάχαρη

1.   Η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης προορίζονται μόνον για την παραγωγή ενός από τα προϊόντα της παραγράφου 2, όταν:

α)	αποτελούν αντικείμενο σύμβασης παράδοσης που συνάπτεται πριν από το τέλος της περιόδου εμπορίας μεταξύ παραγωγού και χρήστη, εφόσον σε αμφότερους έχει χορηγηθεί έγκριση σύμφωνα με το άρθρο 17, και

β)	παραδόθηκαν στον χρήστη έως τις 30 Νοεμβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας, το αργότερο.

2.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο προϊόντων για την παραγωγή των οποίων χρησιμοποιούνται η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδίως τα εξής προϊόντα:

α)	βιοαιθανόλη, αλκοόλη, ρούμι, ζύμη και ποσότητες σιροπιών για επάλειψη και για μεταποίηση σε «Rinse appelstroop»,

β)	ορισμένα βιομηχανικά προϊόντα που δεν περιέχουν ζάχαρη, κατά τη μεταποίηση όμως των οποίων χρησιμοποιείται ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης,

γ)	ορισμένα προϊόντα της χημικής ή της φαρμακευτικής βιομηχανίας τα οποία περιέχουν ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης.

3.   Στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) έως ε), είναι δυνατόν να χορηγείται επιστροφή στην παραγωγή, εάν το πλεόνασμα ζάχαρης ή η εισαγόμενη ζάχαρη, το πλεόνασμα ισογλυκόζης ή το πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης δεν διατίθεται σε τιμή που να αντιστοιχεί στην τιμή που ισχύει στην παγκόσμια αγορά για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, στοιχεία β) και γ) του παρόντος άρθρου.

Η επιστροφή στην παραγωγή καθορίζεται λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το κόστος που θα προέκυπτε από τη χρήση εισαγόμενης ζάχαρης, το οποίο θα βάρυνε τη βιομηχανία σε περίπτωση εφοδιασμού της στην παγκόσμια αγορά, και την τιμή του πλεονάσματος ζάχαρης που υπάρχει στην αγορά της Κοινότητας ή την τιμή αναφοράς εάν δεν υπάρχει πλεόνασμα ζάχαρης.

Άρθρο 14

Μεταφορά πλεονάσματος ζάχαρης

1.   Κάθε επιχείρηση μπορεί να αποφασίζει να μεταφέρει το σύνολο ή μέρος της παραγωγής της που υπερβαίνει την οικεία ποσόστωση ζάχαρης, την οικεία ποσόστωση ισογλυκόζης ή την οικεία ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, προκειμένου να θεωρηθεί ως μέρος της παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, η σχετική απόφαση είναι αμετάκλητη.

2.   Οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν την απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

α)

ενημερώνουν το οικείο κράτος μέλος πριν από μια ημερομηνία που καθορίζεται από αυτό το κράτος μέλος: — μεταξύ της 1ης Φεβρουαρίου και της 30ής Ιουνίου της τρέχουσας περιόδου εμπορίας για μεταφερόμενες ποσότητες ζάχαρης ζαχαροκαλάμου, — μεταξύ της 1ης Φεβρουαρίου και της 15ης Απριλίου της τρέχουσας περιόδου εμπορίας για άλλες μεταφερόμενες ποσότητες ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης·

β)	αναλαμβάνουν την αποθεματοποίηση των εν λόγω ποσοτήτων ιδίαις δαπάναις έως το τέλος της τρέχουσας περιόδου εμπορίας.

3.   Εάν η οριστική παραγωγή μιας επιχείρησης κατά τη σχετική περίοδο εμπορίας ήταν μικρότερη από την εκτιμώμενη κατά τη λήψη της απόφασης σύμφωνα με την παράγραφο 1, η μεταφερόμενη ποσότητα μπορεί να αναπροσαρμόζεται αναδρομικά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

4.   Οι μεταφερόμενες ποσότητες θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 15

Επιπλέον ποσό

1.   Επιβάλλεται επιπλέον ποσό σε ποσότητες:

α)

πλεονάσματος ζάχαρης, πλεονάσματος ισογλυκόζης και πλεονάσματος σιροπιού ινουλίνης που παράγονται σε οιαδήποτε περίοδο εμπορίας, εκτός των ποσοτήτων που μεταφέρονται στην παραγωγή με ποσόστωση της επόμενης περιόδου εμπορίας και αποθεματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 14 ή των ποσοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 12, παράγραφοι γ) και δ),

β)	βιομηχανικής ζάχαρης, βιομηχανικής ισογλυκόζης και βιομηχανικού σιροπιού ινουλίνης για τα οποία δεν αποδείχθηκε, έως μια ημερομηνία που θα καθορισθεί, ότι έχουν μεταποιηθεί σε ένα από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

γ)	ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης οι οποίες αποσύρονται από την αγορά σύμφωνα με το άρθρο 19 και για τις οποίες δεν πληρούνται οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 19, παράγραφος 3.

2.   Το επιπλέον ποσό ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ούτως ώστε να αποφεύγεται η σώρευση των ποσοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Το επιπλέον ποσό που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με τις ποσότητες παραγωγής οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες έχουν καθορισθεί για τις επιχειρήσεις για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Διαχειριση τησ αγορασ

Άρθρο 16

Τέλος παραγωγής

1.   Από την περίοδο εμπορίας 2007/2008, επιβάλλεται τέλος παραγωγής στην ποσόστωση ζάχαρης, στην ποσόστωση ισογλυκόζης και στην ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης που διαθέτουν οι επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης.

2.   Το τέλος παραγωγής ορίζεται σε 12 EUR ανά τόνο ζάχαρης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης. Για την ισογλυκόζη, το τέλος παραγωγής ορίζεται στο 50 % του τέλους που επιβάλλεται στη ζάχαρη.

3.   Το σύνολο του τέλους παραγωγής που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με την ποσόστωση που διαθέτουν για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

Οι πληρωμές πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας.

4.   Οι κοινοτικές επιχειρήσεις ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης μπορούν να απαιτούν από τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου ή από τους προμηθευτές κιχωρίου να επιβαρύνονται με το 50 % κατ' ανώτατο όριο του σχετικού τέλους παραγωγής.

Άρθρο 17

Εγκεκριμένοι φορείς

1.   Κατόπιν αιτήματος, τα κράτη μέλη χορηγούν έγκριση σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης ή σε επιχείρηση που μεταποιεί τα προϊόντα αυτά σε προϊόν το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο που αναφέρεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, υπό τον όρο ότι η επιχείρηση:

α)	αποδεικνύει τις επαγγελματικές της δυνατότητες παραγωγής,

β)	συμφωνεί να παράσχει οιεσδήποτε πληροφορίες και να υποβληθεί σε ελέγχους που σχετίζονται με τον παρόντα κανονισμό,

γ)	δεν υπόκειται σε αναστολή ή απόσυρση έγκρισης.

2.   Οι εγκεκριμένες επιχειρήσεις παρέχουν στο κράτος μέλος, στην επικράτεια του οποίου πραγματοποιείται η συγκομιδή των τεύτλων ή του ζαχαροκαλάμου ή το ραφινάρισμα, τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	τις ποσότητες τεύτλων ή ζαχαροκαλάμου για τις οποίες έχει συναφθεί σύμβαση παράδοσης, καθώς και τις αντίστοιχες εκτιμώμενες αποδόσεις τεύτλων ή ζαχαροκαλάμου, και ζάχαρης ανά εκτάριο,

β)	δεδομένα σχετικά με την προβλεπομένη και την πραγματική παράδοση ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμου και ακατέργαστης ζάχαρης, και σχετικά με την παραγωγή ζάχαρης και τις δηλώσεις αποθεμάτων ζάχαρης,

γ)	τις ποσότητες λευκής ζάχαρης που πωλήθηκαν και τις αντίστοιχες τιμές και όρους.

Άρθρο 18

Ιδιωτική αποθεματοποίηση και παρέμβαση

1.   Εάν η μέση καταγραφόμενη κοινοτική τιμή είναι κατώτερη της τιμής αναφοράς κατά τη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής περιόδου και ενδέχεται να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο, λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης της αγοράς, είναι δυνατόν να χορηγείται ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση λευκής ζάχαρης σε επιχειρήσεις στις οποίες χορηγείται ποσόστωση ζάχαρης.

2.   Κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010, ο φορέας παρέμβασης που ορίζεται από κάθε ζαχαροπαραγωγό κράτος μέλος αγοράζει, μέχρις ανωτάτου ορίου 600 000 τόνων, εκφραζομένου σε λευκή ζάχαρη, ανά περίοδο εμπορίας για την Κοινότητα, οποιαδήποτε ποσότητα λευκής ή ακατέργαστης ζάχαρης που του προσφέρεται, εφόσον η ζάχαρη αυτή:

—	έχει παραχθεί δυνάμει ποσόστωσης και παρασκευασθεί από τεύτλα ή ζαχαροκάλαμο που έχουν συγκομισθεί εντός της Κοινότητας,

—	έχει αποτελέσει αντικείμενο σύμβασης αποθεματοποίησης η οποία έχει συναφθεί μεταξύ του πωλητή και του φορέα παρέμβασης.

Οι φορείς παρέμβασης αγοράζουν στο 80 % της τιμής αναφοράς που καθορίζεται στο άρθρο 3 για την περίοδο εμπορίας που ακολουθεί την περίοδο εμπορίας κατά την οποία υποβάλλεται η προσφορά. Εάν η ποιότητα της ζάχαρης διαφέρει από τον ποιοτικό τύπο για τον οποίον καθορίζεται η τιμή αναφοράς, η τιμή αυτή αυξάνεται ή μειώνεται αναλόγως.

3.   Οι φορείς παρέμβασης μπορούν να πωλούν ζάχαρη μόνον σε τιμή υψηλότερη από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την περίοδο εμπορίας κατά την οποία πραγματοποιείται η πώληση.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 και τηρουμένων των δεσμεύσεων που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης, ότι οι φορείς παρέμβασης:

α)

μπορούν να πωλούν ζάχαρη σε τιμή ίση ή χαμηλότερη από την τιμή αναφοράς που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, εάν η ζάχαρη προορίζεται: — για χρήση ως ζωοτροφή, ή — για εξαγωγή, είτε χωρίς περαιτέρω μεταποίηση είτε ύστερα από μεταποίηση σε προϊόντα απαριθμούμενα στο Παράρτημα Ι της Συνθήκης είτε σε εμπορεύματα απαριθμούμενα στο Παράρτημα VII του παρόντος κανονισμού.

β)

πρέπει να διαθέτουν την αμεταποίητη ζάχαρη που κατέχουν, για ανθρώπινη κατανάλωση στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας, σε φιλανθρωπικές οργανώσεις — αναγνωρισμένες από το οικείο κράτος μέλος ή από την Επιτροπή στις περιπτώσεις που ένα κράτος μέλος δεν έχει αναγνωρίσει καμία τέτοια οργάνωση — σε τιμή χαμηλότερη από την τρέχουσα τιμή αναφοράς ή δωρεάν προς διανομή στο πλαίσιο επιμέρους δραστηριοτήτων ενίσχυσης έκτακτης ανάγκης.

Άρθρο 19

Απόσυρση ζάχαρης

1.   Προκειμένου να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία της αγοράς σε ένα επίπεδο τιμών κοντά στην τιμή αναφοράς και λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της Κοινότητας που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτει σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να αποσύρεται από την αγορά ένα ποσοστό, κοινό για όλα τα κράτη μέλη, ζάχαρης ποσόστωσης, ισογλυκόζης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης, έως την έναρξη της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Στην περίπτωση αυτήν, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης που αναφέρεται στο άρθρο 29, παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού μειώνεται κατά το ίδιο ποσοστό για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

2.   Το ποσοστό απόσυρσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας, βάσει των αναμενόμενων τάσεων στην αγορά κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου εμπορίας.

3.   Κάθε επιχείρηση στην οποία έχει χορηγηθεί ποσόστωση αποθεματοποιεί, ιδίαις δαπάναις, κατά τη διάρκεια της περιόδου απόσυρσης, τις ποσότητες ζάχαρης που αντιστοιχούν στην εφαρμογή, επί της παραγωγής της, του ποσοστού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, βάσει της ποσόστωσης της σχετικής περιόδου εμπορίας.

Οι ποσότητες ζάχαρης που αποσύρονται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες τάσεις της αγοράς ζάχαρης, μπορεί να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, να θεωρηθεί, για την τρέχουσα ή/και την επόμενη περίοδο εμπορίας, το σύνολο ή μέρος της αποσυρόμενης ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινσουλίνης, ως:

—	πλεόνασμα ζάχαρης, πλεόνασμα ινσουλίνης ή πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης που διατίθενται για βιομηχανική ζάχαρη, βιομηχανική ισογλυκόζη ή βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης, ή

—	προσωρινή ποσόστωση παραγωγής, της οποίας ένα μέρος μπορεί να προορίζεται μόνον για εξαγωγές που τηρούν τις δεσμεύσεις της Κοινότητας οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης.

4.   Εάν ο εφοδιασμός της Κοινότητας σε ζάχαρη είναι ανεπαρκής, είναι δυνατόν να αποφασισθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, ότι μια συγκεκριμένη ποσότητα της αποσυρθείσας ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινσουλίνης μπορεί να πωληθεί στην αγορά της Κοινότητας, πριν από τη λήξη της περιόδου απόσυρσης.

Άρθρο 20

Αποθεματοποίηση στο πλαίσιο διαφορετικών μέτρων

Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται δυνάμει ενός από τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 14, στο άρθρο 18 ή στο άρθρο 19 κατά την διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, δεν μπορεί να υπόκειται σε ιδιωτική ή δημόσια αποθεματοποίηση δυνάμει οποιασδήποτε άλλης από τις διατάξεις αυτές.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Κοινες διαταξεις για τις εισαγωγες και τις εξαγωγες

Άρθρο 21

Συνδυασμένη ονοματολογία

Οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας και οι ειδικοί κανόνες για την εφαρμογή της ισχύουν για τη δασμολογική ταξινόμηση των προϊόντων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό. Η δασμολογική ονοματολογία που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνεται στο Κοινό Δασμολόγιο.

Άρθρο 22

Γενικές αρχές

Εφόσον ο παρών κανονισμός ή οι διατάξεις που θεσπίζονται κατ' εφαρμογή του δεν ορίζουν άλλως, απαγορεύονται κατά τις συναλλαγές με τρίτες χώρες:

α)	η επιβολή οποιασδήποτε επιβάρυνσης αποτελέσματος ισοδυνάμου με δασμό,

β)	η εφαρμογή οποιουδήποτε ποσοτικού περιορισμού ή μέτρου ισοδυνάμου αποτελέσματος.

Άρθρο 23

Άδειες εισαγωγής και εξαγωγής

1.   Για κάθε εισαγωγή στην Κοινότητα ή εξαγωγή από αυτήν των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο (η), απαιτείται η προσκόμιση άδειας εισαγωγής ή εξαγωγής. Ωστόσο, είναι δυνατόν να προβλέπονται παρεκκλίσεις εάν δεν απαιτούνται άδειες για τη διαχείριση ορισμένων εισαγωγών ζάχαρης.

2.   Οι άδειες εκδίδονται από τα κράτη μέλη σε κάθε αιτούντα, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασής του στην Κοινότητα, και με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή των άρθρων 28 και 32 του παρόντος κανονισμού, του άρθρου 12, παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2005, για την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (9) και την εφαρμογή των συμφωνιών που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 133 ή το άρθρο 300 της Συνθήκης.

3.   Οι άδειες εισαγωγής και εξαγωγής ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα.

Οι άδειες εκδίδονται κατόπιν σύστασης εγγύησης, με την οποία διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα εισάγονται ή εξάγονται κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας. Εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εν όλω ή εν μέρει εάν δεν πραγματοποιηθεί η εισαγωγή ή η εξαγωγή, ή εάν πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

4.   Οι όροι ισχύος των αδειών καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 24

Καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης

Στο βαθμό που απαιτείται για την εύρυθμη λειτουργία της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, η προσφυγή στο καθεστώς της ενεργητικής τελειοποίησης για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 μπορεί να απαγορεύεται, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 25

Μέτρο διασφάλισης

1.   Εάν, εξαιτίας των εισαγωγών ή των εξαγωγών, η κοινοτική αγορά ενός ή περισσοτέρων από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, υφίσταται ή απειλείται από σοβαρές διαταραχές που είναι δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να εφαρμόζονται στις συναλλαγές κατάλληλα μέτρα τα οποία τηρούν τις διεθνείς δεσμεύσεις της Κοινότητας, έως ότου εξαλειφθεί αυτή η διαταραχή ή απειλή.

2.   Εάν προκύψει η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, αποφασίζει τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Αν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του αιτήματος.

Τα εν λόγω μέτρα κοινοποιούνται στα κράτη μέλη, ισχύουν δε άμεσα.

3.   Κάθε κράτος μέλος μπορεί να προσφύγει ενώπιον του Συμβουλίου κατά των μέτρων που αποφάσισε η Επιτροπή, εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησής τους. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμελλητί, μπορεί δε να τροποποιεί ή να καταργεί τα σχετικά μέτρα με ειδική πλειοψηφία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία της υποβολής της προσφυγής στο Συμβούλιο.

4.   Ωστόσο, τα μέτρα που εφαρμόζονται στα μέλη του ΠΟΕ και θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3285/94 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, για το κοινό καθεστώς εισαγωγών (10).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Διαταξεις για τις εισαγωγες

Άρθρο 26

Εισαγωγικοί δασμοί

1.   Εκτός αν προβλέπει άλλως ο παρών κανονισμός, στα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, επιβάλλονται οι δασμολογικοί συντελεστές εισαγωγής του Κοινού Δασμολογίου.

2.   Παρά την παράγραφο 1, η Επιτροπή δύναται να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή εισαγωγικών δασμών στα ακόλουθα προϊόντα, προκειμένου να διασφαλίσει τον επαρκή εφοδιασμό της αγοράς της Κοινότητας μέσω εισαγωγών από τρίτες χώρες:

—	ακατέργαστη ζάχαρη για ραφινάρισμα που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1701 11 10 και 1701 12 10,

—	μελάσες που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1703.

3.   Προκειμένου να εξασφαλισθεί ο αναγκαίος εφοδιασμός για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή των εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 και στην ισογλυκόζη που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 και 1702 90 30.

Άρθρο 27

Διαχείριση εισαγωγών

1.   Προκειμένου να προληφθούν ή να αποτραπούν οι δυσμενείς επιπτώσεις στην αγορά της Κοινότητας, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι εισαγωγές ενός ή περισσοτέρων από αυτά τα προϊόντα με τον δασμολογικό συντελεστή του Κοινού Δασμολογίου υπόκεινται στην καταβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού, εάν πληρούνται οι όροι που θα καθορισθούν σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 1, στοιχείο ε), εκτός εάν δεν θεωρείται πιθανόν ότι οι εισαγωγές θα διαταράξουν την αγορά της Κοινότητας ή εκτός εάν οι επιπτώσεις θα ήταν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

2.   Στις εισαγωγές που πραγματοποιούνται σε τιμή κατώτερη από το επίπεδο που κοινοποιείται από την Κοινότητα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου («τιμή ενεργοποίησης») μπορεί να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Οι τιμές εισαγωγής που λαμβάνονται υπόψη για την επιβολή του εν λόγω πρόσθετου εισαγωγικού δασμού καθορίζονται με βάση τις τιμές εισαγωγής cif του συγκεκριμένου φορτίου.

Οι τιμές εισαγωγής cif επαληθεύονται για τον σκοπό αυτό βάσει των αντιπροσωπευτικών τιμών για το συγκεκριμένο προϊόν στην παγκόσμια αγορά ή στην κοινοτική αγορά εισαγωγής του εν λόγω προϊόντος.

3.   Εάν ο όγκος των εισαγωγών για κάθε έτος κατά το οποίο παρουσιάζονται ή ενδέχεται να παρουσιασθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υπερβαίνει το επίπεδο που βασίζεται στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά, οι οποίες ορίζονται ως ποσοστό της αντίστοιχης εγχώριας κατανάλωσης κατά τα τρία προηγούμενα έτη («όγκος ενεργοποίησης»), μπορεί επίσης να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Άρθρο 28

Δασμολογικές ποσοστώσεις

1.   Το άνοιγμα και η διαχείριση δασμολογικών ποσοστώσεων για τις εισαγωγές προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης ή από οιαδήποτε άλλη πράξη του Συμβουλίου, πραγματοποιούνται από την Επιτροπή, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

2.   Η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων πραγματοποιείται με τρόπο ώστε να αποφεύγεται οιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, εφαρμόζοντας μία από τις ακόλουθες μεθόδους ή συνδυασμό αυτών ή άλλη κατάλληλη μέθοδο:

α)	μέθοδος βασιζόμενη στη χρονολογική σειρά υποβολής των αιτήσεων (αρχή της «κατά προτεραιότητα εξυπηρέτησης»),

β)	μέθοδος κατανομής κατ’ αναλογία των ποσοτήτων που ζητήθηκαν κατά την κατάθεση των αιτήσεων (μέθοδος της «ταυτόχρονης εξέτασης»),

γ)	μέθοδος βασιζόμενη στη συνεκτίμηση των παραδοσιακών εμπορικών ρευμάτων (μέθοδος των «παλαιών και νέων πελατών»).

3.   Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι διαχείρισης δίνουν τη δέουσα βαρύτητα, κατά περίπτωση, στις ανάγκες εφοδιασμού της κοινοτικής αγοράς και στην ανάγκη διασφάλισης της ισορροπίας της.

Άρθρο 29

Παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα

1.   Παρά το άρθρο 19, παράγραφος 1, ορίζεται για την Κοινότητα παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού ζάχαρης για ραφινάρισμα ύψους 1 796 351 τόνων ανά περίοδο εμπορίας, εκφραζόμενη ως λευκή ζάχαρη.

Κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού κατανέμεται ως εξής:

—	296 627 τόνοι για τη Γαλλία,

—	291 633 τόνοι για την Πορτογαλία,

—	19 585 τόνοι για τη Σλοβενία,

—	59 925 τόνοι για τη Φινλανδία,

—	1 128 581 τόνοι για το Ηνωμένο Βασίλειο.

2.   Η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 προσαυξάνεται:

α)	κατά 50 000 τόνους κατά την περίοδο εμπορίας 2007/2008 και κατά 100 000 τόνους από την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και μετά. Οι ποσότητες αυτές διατίθενται στην Ιταλία μόνον κατά τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009,

β)	κατά 30 000 από την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και μετά κατά επιπλέον 35 000 τόνους από την περίοδο εμπορίας κατά την οποία η ποσόστωση ζάχαρης μειώθηκε κατά 50 % τουλάχιστον.

Οι ποσότητες που αναφέρονται στο σημείο β) του πρώτου εδαφίου αφορούν ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου και προορίζονται μόνον για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 για το μοναδικό εργοστάσιο μεταποίησης ζαχαροτεύτλων εν λειτουργία το 2005 στην Πορτογαλία. Το εργοστάσιο αυτό μεταποίησης θεωρείται ως εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής.

3.   Οι άδειες για την εισαγωγή ζάχαρης για ραφινάρισμα χορηγούνται μόνο σε εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής, υπό τον όρο ότι οι σχετικές ποσότητες δεν υπερβαίνουν τις ποσότητες που μπορούν να εισάγονται στο πλαίσιο της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2. Οι άδειες αυτές μπορούν να μεταβιβάζονται μόνον μεταξύ εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής και η ισχύς τους λήγει στο τέλος της περιόδου εμπορίας για την οποία εκδόθηκαν.

Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 και κατά τους τρεις πρώτους μήνες των επόμενων περιόδων εμπορίας.

4.   Η επιβολή εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου για ραφινάρισμα που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 11 10, καταγωγής των κρατών που αναφέρονται στο Παράρτημα VI, αναστέλλεται για την συμπληρωματική ποσότητα η οποία χρειάζεται ώστε να καταστεί δυνατός ο επαρκής εφοδιασμός των εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009.

Η συμπληρωματική ποσότητα ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, με βάση το ισοζύγιο μεταξύ της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και του προβλεπόμενου εφοδιασμού σε ζάχαρη για ραφινάρισμα για τη σχετική περίοδο εμπορίας. Το εν λόγω ισοζύγιο μπορεί να αναθεωρείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας και μπορεί να βασίζεται σε ιστορικές κατ’ αποκοπήν εκτιμήσεις της ποσότητας ακατέργαστης ζάχαρης που προορίζεται για κατανάλωση.

Άρθρο 30

Εγγυημένη τιμή

1.   Οι εγγυημένες τιμές που ορίζονται για τη ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας ισχύουν για την εισαγωγή ακατέργαστης και λευκής ζάχαρης ποιοτικού τύπου από:

α)	τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, δυνάμει των ρυθμίσεων που αναφέρονται στα άρθρα 12 και 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005,

β)	τα κράτη που απαριθμούνται στο Παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού για τη συμπληρωματική ποσότητα που αναφέρεται στο άρθρο 29, παράγραφος 4.

2.   Οι αιτήσεις για άδειες εισαγωγής για ζάχαρη η οποία απολαύει εγγυημένης τιμής συνοδεύονται από άδεια εξαγωγής που εκδίδεται από τις αρχές της χώρας εξαγωγής και πιστοποιεί τη συμμόρφωση της ζάχαρης προς τους κανόνες που προβλέπονται στις σχετικές συμφωνίες.

Άρθρο 31

Δεσμεύσεις του Πρωτοκόλλου Ζάχαρης

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να λαμβάνονται μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας εισάγεται στην Κοινότητα υπό τους όρους που ορίζονται στο Πρωτόκολλο 3 του Παραρτήματος V της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, και στη Συμφωνία για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας. Τα εν λόγω μέτρα μπορούν, εν ανάγκη, να παρεκκλίνουν από το άρθρο 29 του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Διαταξεις για τις εξαγωγες

Άρθρο 32

Πεδίο εφαρμογής των επιστροφών κατά την εξαγωγή

1.   Στο βαθμό που είναι αναγκαίο να καταστεί δυνατή η εξαγωγή των προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) και γ), χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων που απαριθμούνται στο Παράρτημα VII, με βάση τις δηλώσεις τιμών ή τις τιμές της ζάχαρης στην παγκόσμια αγορά και εντός των ορίων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, η διαφορά μεταξύ αυτών των δηλώσεων τιμών ή των τιμών και των τιμών στην Κοινότητα μπορεί να καλύπτεται από επιστροφές κατά την εξαγωγή.

2.   Μπορεί να προβλέπεται η χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία δ) και ζ), τα οποία εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII.

Στην περίπτωση αυτήν, το ποσό της επιστροφής ανά τόνο ξηράς ουσίας καθορίζεται λαμβανόμενων ιδίως υπόψη:

α)	της επιστροφής που ισχύει για τις εξαγωγές των προϊόντων που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1702 30 91,

β)	της επιστροφής που ισχύει για τις εξαγωγές των προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο γ),

γ)	των οικονομικών πτυχών των σχεδιαζόμενων εξαγωγών.

3.   Η επιστροφή κατά την εξαγωγή ακατέργαστης ζάχαρης του ποιοτικού τύπου που ορίζεται στο Παράρτημα Ι δεν μπορεί να υπερβαίνει το 92 % της επιστροφής που χορηγείται για τη λευκή ζάχαρη. Ωστόσο, το όριο αυτό δεν εφαρμόζεται στις επιστροφές κατά την εξαγωγή που καθορίζονται για τη ζάχαρη candy.

4.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII δεν μπορούν να είναι υψηλότερες από τις επιστροφές που ισχύουν για τα ίδια προϊόντα που εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση.

Άρθρο 33

Καθορισμός της επιστροφής κατά την εξαγωγή

1.   Οι ποσότητες οι οποίες μπορούν να εξάγονται με επιστροφή κατά την εξαγωγή κατανέμονται με μέθοδο η οποία:

α)

είναι καταλληλότερη για τη φύση του προϊόντος και την κατάσταση της συγκεκριμένης αγοράς, επιτρέπει την αποτελεσματικότερη δυνατή χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων, λαμβανομένης υπόψη της αποτελεσματικότητας και της διάρθρωσης των εξαγωγών της Κοινότητας, χωρίς διακρίσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων και κυρίως μεταξύ μεγάλων και μικρών φορέων,

β)	είναι η λιγότερο επαχθής από διοικητική άποψη για τους φορείς, λαμβανομένων υπόψη των διαχειριστικών απαιτήσεων.

2.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή είναι οι ίδιες για ολόκληρη την Κοινότητα. Είναι δυνατή η διαφοροποίησή τους ανάλογα με τον τόπο προορισμού, εάν η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές ανάγκες ορισμένων αγορών το καθιστούν αναγκαίο.

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Οι επιστροφές καθορίζονται:

α)	περιοδικά,

β)	μέσω πρόσκλησης υποβολής προσφορών για τα προϊόντα για τα οποία η διαδικασία αυτή είχε προβλεφθεί κατά το παρελθόν.

Οι περιοδικές επιστροφές κατά την εξαγωγή μπορούν, εάν απαιτείται, να τροποποιούνται ενδιαμέσως από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία.

3.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, χορηγούνται μόνον εφόσον υποβληθεί αίτηση για άδεια εξαγωγής και προσκομισθεί η άδεια αυτή.

Η επιστροφή κατά την εξαγωγή που εφαρμόζεται στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, είναι εκείνη που ισχύει την ημέρα της υποβολής της αίτησης για την άδεια και, σε περίπτωση διαφοροποιημένης επιστροφής, εκείνη που εφαρμόζεται την ίδια μέρα:

α)	για τον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια, ή,

β)	ανάλογα με την περίπτωση, για τον πραγματικό τόπο προορισμού, εάν αυτός διαφέρει από τον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια, οπότε το ποσό που ισχύει δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό που εφαρμόζεται στον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια.

4.   Το πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 3 μπορεί να διευρύνεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρο 16, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3448/93 του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1993, για τον καθορισμό του καθεστώτος συναλλαγών που εφαρμόζεται για ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων (11), ώστε να εφαρμόζεται στα προϊόντα τα οποία εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων που αναφέρονται στο Παράρτημα VII. Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής θεσπίζονται σύμφωνα με την ίδια διαδικασία.

Άρθρο 34

Όρια εξαγωγής

Η τήρηση των ποσοτικών δεσμεύσεων οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, διασφαλίζεται με βάση τις άδειες εξαγωγής που εκδίδονται για τις περιόδους αναφοράς και ισχύουν για τα σχετικά προϊόντα.

Άρθρο 35

Περιορισμοί εξαγωγής

1.   Όταν δηλώσεις τιμών ή οι τιμές στην παγκόσμια αγορά για ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, ανέρχονται σε επίπεδα που διαταράσσουν ή απειλούν να διαταράξουν τη διαθεσιμότητα της προσφοράς στην αγορά της Κοινότητας, και εφόσον η κατάσταση αυτή είναι πιθανόν να συνεχισθεί και να επιδεινωθεί, μπορούν να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

2.   Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται, τηρουμένων των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300, παράγραφος 2 της Συνθήκης.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΓΕΝΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Γενικες διαταξεις

Άρθρο 36

Κρατικές ενισχύσεις

1.   Εκτός αν άλλως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, στην παραγωγή και στην εμπορία των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης, πλην της περίπτωσης των κρατικών ενισχύσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2.   Τα κράτη μέλη που μειώνουν την οικεία ποσόστωση ζάχαρης κατά περισσότερο του 50 % μπορούν να χορηγούν προσωρινή κρατική ενίσχυση κατά την περίοδο κατά την οποία καταβάλλεται η μεταβατική ενίσχυση για τους καλλιεργητές τεύτλων σύμφωνα με το κεφάλαιο 10στ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 319/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (12). Κατόπιν σχετικής αίτησης οιουδήποτε ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, η Επιτροπή αποφασίζει για το συνολικό ποσό κρατικής ενίσχυσης που διατίθεται για το μέτρο αυτό.

Για την Ιταλία, η προσωρινή ενίσχυση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν υπερβαίνει συνολικά τα 11 EUR ανά περίοδο εμπορίας και ανά τόνο ζαχαροτεύτλων και χορηγείται στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και για τη μεταφορά ζαχαροτεύτλων.

3.   Η Φινλανδία μπορεί να χορηγεί στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ενίσχυση μέχρι 350 EUR ανά εκτάριο και ανά περίοδο εμπορίας.

4.   Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή, εντός 30 ημερών από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας, το ποσό κρατικής ενίσχυσης που όντως χορηγήθηκε κατά τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας.

Άρθρο 37

Ρήτρα διατάραξης

Σε περίπτωση που σημειωθεί ουσιαστική αύξηση ή πτώση των τιμών στην κοινοτική αγορά και:

—	έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα που προβλέπονται από τα άλλα άρθρα του παρόντος κανονισμού, και

—	η κατάσταση είναι πιθανόν να εξακολουθήσει να διαταράσσει ή να απειλεί να διαταράξει την αγορά,

μπορούν να λαμβάνονται περαιτέρω αναγκαία μέτρα.

Άρθρο 38

Επικοινωνία

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ανταλλάσσουν μεταξύ τους οιεσδήποτε πληροφορίες είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις που αφορούν τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1.

Άρθρο 39

Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης (εφεξής καλούμενη «η επιτροπή»).

2.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται ένας μήνας.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 40

Κανόνες εφαρμογής

1.   Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνουν ιδίως:

α)	λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 3 έως 6, ιδίως δε κανόνες που αφορούν τις αυξήσεις και τις μειώσεις τιμών που πρέπει να εφαρμόζονται για αποκλίσεις από το πρότυπο της τιμής αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 3 και την ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στο άρθρο 5, παράγραφος 3,

β)	λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 7 έως 10,

γ)	λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 12, 13, 14 και 15, ιδίως τους όρους χορήγησης επιστροφών στην παραγωγή, το ποσό των εν λόγω επιστροφών και τις επιλέξιμες ποσότητες,

δ)	λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τον καθορισμό και τη γνωστοποίηση των ποσών που αναφέρονται στα άρθρα 8, 15 και 16,

ε)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 26, 27 και 28. Οι εν λόγω κανόνες μπορούν να αφορούν ιδίως: i) οιαδήποτε αναστολή που αναφέρεται στο άρθρο 26, παράγραφοι 2 και 3, η οποία μπορεί να ορισθεί μέσω διαδικασίας υποβολής προσφορών, ii) τα χαρακτηριστικά των προϊόντων στα οποία μπορούν να επιβάλλονται πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί σύμφωνα με το άρθρο 27, iii) τις ετήσιες δασμολογικές ποσοστώσεις δυνάμει του άρθρου 28, παράγραφος 1, εάν είναι αναγκαίο με την κατάλληλη κλιμάκωση κατά τη διάρκεια του έτους, και τον καθορισμό της εφαρμοστέας διοικητικής μεθόδου, η οποία, ανάλογα με την περίπτωση, περιλαμβάνει: — εγγυήσεις όσον αφορά τη φύση, την προέλευση και την καταγωγή του προϊόντος, — αναγνώριση του χρησιμοποιούμενου εγγράφου βάσει του οποίου επαληθεύονται οι εγγυήσεις που αναφέρονται στην πρώτη περίπτωση, — τους όρους υπό τους οποίους εκδίδονται οι άδειες εισαγωγής και τη διάρκεια ισχύος τους.

στ)	λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 36 και 38,

ζ)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου 3 του Τίτλου ΙΙΙ. Οι εν λόγω κανόνες είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν ιδίως: i) λεπτομερείς κανόνες για την αναδιανομή των εξαγώγιμων ποσοτήτων, οι οποίες δεν έχουν κατανεμηθεί ή χρησιμοποιηθεί, ii) τα κατάλληλα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 35.

2.   Εξάλλου, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται τα ακόλουθα:

α)	τα κριτήρια που πρέπει να εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις ζάχαρης κατά την κατανομή, μεταξύ των πωλητών τεύτλων, των ποσοτήτων ζαχαρότευτλων που καλύπτονται από συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 6, παράγραφος 4,

β)	οι τροποποιήσεις των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ,

γ)	η παρέκκλιση από τις ημερομηνίες που ορίζονται στο άρθρο 14, παράγραφος 2,

δ)

οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 16 έως 19, και ιδίως: i) οι συμπληρωματικές πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται από τους εγκεκριμένους φορείς, ii) τα κριτήρια κυρώσεων, αναστολών και απόσυρσης της έγκρισης των φορέων, iii) η χορήγηση ενισχύσεων και το ποσό των ενισχύσεων για την ιδιωτική αποθεματοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 18, παράγραφος 1, iv) οι στοιχειώδεις ποιοτικές και ποσοτικές απαιτήσεις, οι εφαρμοστέες αυξήσεις και μειώσεις, και οι διαδικασίες και οι απαιτήσεις για την αγορά από τους φορείς παρέμβασης, για την παρεμβατική αγορά που προβλέπεται στο άρθρο 18, παράγραφος 2, v) το ποσοστό της αποσυρόμενης ζάχαρης ποσόστωσης που προβλέπεται στο άρθρο 19, παράγραφος 1, vi) οι όροι καταβολής της ελάχιστης τιμής σε περίπτωση που η αποσυρόμενη ζάχαρη πωλείται στην αγορά της Κοινότητας σύμφωνα με το άρθρο 19, παράγραφος 4,

ε)	οι κανόνες εφαρμογής της παρέκκλισης που προβλέπεται στο άρθρο 23, παράγραφος 1,

στ)	οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 29 και 30, και, ιδίως, συμμόρφωσης με τις διεθνείς συμφωνίες: i) οι τροποποιήσεις του ορισμού του άρθρου 2 παράγραφος 11, ii) οι τροποποιήσεις του Παραρτήματος VI,

ζ)	τα μέτρα κατ' εφαρμογή του άρθρου 37.

Άρθρο 41

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ 247/2006

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 247/2006 τροποποιείται ως εξής:

1)

Στο άρθρο 16, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος: «3.   Η Γαλλία μπορεί να χορηγεί εθνική ενίσχυση για τον τομέα της ζάχαρης στις γαλλικές εξόχως απόκεντρες περιοχές, ύψους το πολύ 60 εκατομμυρίων EUR για την περίοδο εμπορίας 2005/2009 και το πολύ 90 εκατομμυρίων EUR για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και εφεξής. Τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης δεν εφαρμόζονται στην ενίσχυση που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο. Η Γαλλία γνωστοποιεί στην Επιτροπή, εντός 30 ημερών από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας, το ποσό της όντως χορηγηθείσας ενίσχυσης.»

2)

Το άρθρο 23 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «2.   Η Κοινότητα χρηματοδοτεί τα μέτρα που προβλέπονται στους Τίτλους II και III του παρόντος κανονισμού έως τα ακόλουθα ετήσια μέγιστα όρια: (εκατομ. ευρώ)   Οικονομικό έτος 2007 Οικονομικό έτος 2008 Οικονομικό έτος 2009 Οικονομικό έτος 2010 και επόμενα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα 126,6 133,5 140,3 143,9 Αζόρες και Μαδέρα 77,9 78,0 78,1 78,2 Κανάριες Νήσοι 127,3 127,3 127,3 127,3»

Άρθρο 42

Ειδικά μέτρα

Μέτρα τα οποία θεωρούνται απαραίτητα και δικαιολογημένα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, προκειμένου να επιλυθούν ειδικά προβλήματα πρακτικής φύσεως, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Τα μέτρα αυτά μπορούν να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, αλλά μόνο στον βαθμό και για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαίο.

Άρθρο 43

Δημοσιονομικές διατάξεις

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, και οι διατάξεις που θεσπίζονται για την εφαρμογή τους, εφαρμόζονται στις δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη κατά την τήρηση των υποχρεώσεών τους δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Μεταβατικες και τελικες διαταξεις

Άρθρο 44

Μεταβατικά μέτρα

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται μέτρα:

(α)

για τη διευκόλυνση, αφενός μεν, της μετάβασης από την κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2005/2006 στην κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ιδίως με μείωση της ποσότητας που είναι δυνατόν να παράγεται στο πλαίσιο ποσόστωσης, αφετέρου δε, της μετάβασης από τους κανόνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 στους κανόνες που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό, και

(β)	για να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση της Κοινότητας προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της όσον αφορά τη ζάχαρη Γ που αναφέρεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, χωρίς να διαταραχθεί η αγορά ζάχαρης στην Κοινότητα.

Άρθρο 45

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 καταργείται.

Άρθρο 46

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την περίοδο εμπορίας 2006/2007. Ωστόσο, τα άρθρα 39, 40, 41, και 44 εφαρμόζονται από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός. Ο Τίτλος ΙΙ εφαρμόζεται ως τη λήξη της περιόδου εμπορίας 2014/2015.

---

(1)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  ΕΕ L 178, 30.6.2001, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6, 10.1.2004, σ. 16).

(4)  Βλ. σελ. 42 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(5)  ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.

(6)  ΕΕ L 42, 14.2.2006, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 160, 26.6.1999, σ. 103. Κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 (ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 190, 23.7.1975, σ. 36.

(9)  ΕΕ L 169, 30.6.2005, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 349, 31.12.1994, σ. 53. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/2004 (ΕΕ L 374, 22.12.2004, σ. 1).

(11)  ΕΕ L 318, 20.12.1993, σ. 18. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2580/2000 (ΕΕ L 298, 25.11.2000, σ. 5).

(12)  Βλ. σελ. 32 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

---

---

---

---

---

---

---

---