Taalbeleid

De interface van de website is beschikbaar in alle 24 officiële talen van de EU.

Welke talen voor een document beschikbaar zijn, is afhankelijk van de officiële talen van de EU op het moment van de vaststelling ervan.

Daarom is de taaldekking het grootst voor de vier officiële talen van de oprichtende lidstaten van de EU: Duits, Frans, Italiaans en Nederlands.

Met name de oudste documenten op EUR-Lex zijn niet beschikbaar in de talen die pas later, bij het toetreden van de desbetreffende landen, werden toegevoegd: Engels en Deens (1973); Grieks (1981); Spaans en Portugees (1986); Fins en Zweeds (1995); Ests, Hongaars, Lets, Litouws, Maltees, Pools, Sloveens, Slowaaks en Tsjechisch (2004); Bulgaars en Roemeens (2007); en Kroatisch (2013).

Wanneer een land toetreedt tot de EU, wordt de EU-wetgeving die op dat moment van kracht is naar de officiële taal van dat land vertaald en in de “Speciale edities van het Publicatieblad van de EU” bijeengebracht.

Documenten in het Iers

Afhankelijk van het soort document en het jaar van publicatie zijn niet alle documenten op EUR-Lex in het Iers beschikbaar.

De volgende rechtshandelingen zijn momenteel in het Iers beschikbaar:

• de belangrijkste wetgeving die door het Europees Parlement en de Raad gezamenlijk is vastgesteld,
• sommige verdragen.

Het Iers werd op 1 januari 2007 een volledige officiële taal van de EU. Om praktische redenen en bij wijze van overgangsmaatregel werden de EU-instellingen echter vrijgesteld van de verplichting om alle handelingen in het Iers op te stellen of te vertalen. Deze tijdelijke afwijking kende een verlengbare termijn van vijf jaar.

In Verordening (EG) nr. 920/2005 van de Raad van 13 juni 2005 is bepaald dat “de instellingen van de Europese Unie niet verplicht [zijn] alle besluiten in het Iers te redigeren en de teksten in die taal in het Publicatieblad van de Europese Unie bekend te maken”, met uitzondering van verordeningen die door het Europees Parlement en de Raad gezamenlijk zijn vastgesteld.

De afwijking is tweemaal verlengd, waarbij het toepassingsgebied telkens iets werd verkleind:

• tot en met 31 december 2016 bij Verordening (EU) nr. 1257/2010 van de Raad
• tot en met 31 december 2021 bij Verordening (EU, Euratom) 2015/2264 van de Raad.