Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Celem rozporządzenia (UE) 2024/1028 jest umożliwienie gromadzenia wiarygodnych informacji na temat internetowych usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych w Unii Europejskiej (UE). W związku z tym nakłada ono na właściwe organy i platformy pośredniczące w najmie krótkoterminowym obowiązek gromadzenia i udostępniania określonych danych.
Jednolity i ukierunkowany zbiór przepisów ma zapewniać jasny obraz tego rozwijającego się sektora, aby pomóc organom publicznym w opracowaniu i stosowaniu odpowiednich rozwiązań politycznych.
ma zastosowanie do platform internetowych służących do oferowania lokali mieszkalnych na najem krótkoterminowy oraz do wynajmujących1, którzy reklamują nieruchomości w sposób bezpośredni;
nie ma zastosowania do hoteli, apartamentów typu suite, hoteli apartamentowych, moteli, hosteli, pól namiotowych, pól kempingowych i pól dla pojazdów kempingowych;
nie ma wpływu na:
krajowe, regionalne lub lokalne przepisy dotyczące krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych, użytkowania terenu, planowania przestrzennego miast i wsi, norm budowlanych, mieszkalnictwa i najmu,
prawo UE lub prawo krajowe dotyczące przestępstw oraz korzystania ze statystyk europejskich i krajowych,
oddzielne prawodawstwo UE w zakresie opodatkowania oraz usług cyfrowych i usług społeczeństwa informacyjnego.
stosować rozporządzenie, jeśli prowadzą na swoim terytorium krajowy, regionalny lub lokalny system rejestracji wynajmowanych krótkoterminowo umeblowanych lokali mieszkalnych (nazywanych „jednostkami”);
zapewniać, aby procedura rejestracji, która opiera się na oświadczeniach składanych przez wynajmujących lokale mieszkalne, była dostępna w internecie, była w miarę możliwości bezpłatna i spełniała określone wymogi techniczne;
zapewniać łatwo dostępny publiczny rejestr nadawanych numerów identyfikacyjnych oraz umożliwiać wynajmującym lokale mieszkalne składanie całej dokumentacji w formie cyfrowej;
zapewniać, aby wszystkie informacje i dokumenty, które te państwa otrzymują, były przechowywane w sposób bezpieczny i wyłącznie przez niezbędny okres oraz aby były one usuwane najpóźniej 18 miesięcy po podjęciu przez wynajmującego decyzji o wykreśleniu nieruchomości z rejestru.
Wynajmujący muszą dostarczać:
dokładne dane każdego wynajmowanego lokalu mieszkalnego, takie jak jego adres, liczba łóżek oraz informacja, czy uzyskano niezbędne zezwolenie, jeśli jest ono wymagane;
swoje imię i nazwisko, adres pocztowy i adres e-mail, numer telefonu kontaktowego i krajowy numer identyfikacyjny, jeśli wynajmujący jest osobą fizyczną;
swoją nazwę, adres siedziby i adres e-mail, krajowy numer identyfikacyjny działalności gospodarczej oraz dane przedstawiciela prawnego i jego numer telefonu kontaktowego, jeśli wynajmujący jest osobą prawną.
Weryfikacja
Właściwe organy:
sprawdzają oświadczenia składane przez wynajmujących i mogą zażądać dalszych danych, jeśli uznają, że przedłożone informacje lub dokumenty są niekompletne lub nieprawidłowe;
mogą zawiesić numer identyfikacyjny wynajmującego i tymczasowo usunąć wszelkie oferty z platform internetowych, gdy w przypadku niekompletnej lub nieprawidłowej dokumentacji wynajmujący nie zastosuje się do żądania jej poprawienia lub gdy organy te mają poważne wątpliwości co do autentyczności lub ważności dokumentów;
mogą anulować rejestrację i zażądać usunięcia nieruchomości z platform internetowych, jeśli wynajmujący, w wyniku umyślnego naruszenia przepisów lub rażącego niedbalstwa, nie skoryguje informacji lub przekaże nieprawdziwe lub nieważne informacje;
muszą uzasadniać wszelkie podejmowane przez siebie działania oraz podawać informacje umożliwiające identyfikację nieruchomości i wynajmującego.
Platformy internetowe:
projektują swoje strony internetowe tak, aby wynajmujący mogli oświadczać, czy ma zastosowanie procedura rejestracji, a jeśli tak jest, aby użytkownicy mogli identyfikować nieruchomość z użyciem jej numeru identyfikacyjnego;
przeprowadzają wyrywkowe kontrole, aby ustalić, czy wynajmujący dostarczyli prawidłowe oświadczenie oraz czy zgłoszony numer identyfikacyjny jest ważny;
niezwłocznie informują właściwe organy i wynajmujących o wszelkich nieprawidłowych oświadczeniach lub niewłaściwie użytych lub nieważnych numerach identyfikacyjnych;
informują wynajmujących, czy muszą oni dokonać rejestracji, oraz wskazują związane z tym obowiązki.
Zgłaszanie danych
Internetowe platformy pośredniczące w najmie krótkoterminowym w miejscach, w których organy wymagają określonych danych, gromadzą i przesyłają informacje dotyczące każdej nieruchomości do właściwych organów krajowych co miesiąc lub co kwartał, jeśli mają mniej niż 4250 ofert.
Państwa członkowskie:
ustanawiają pojedynczy krajowy cyfrowy punkt dostępu w celu otrzymywania i przetwarzania danych generowanych przez platformy internetowe;
zapewniają, aby punkt dostępu:
obsługiwał przekazywanie danych dotyczących działalności za pomocą łączności maszyna-maszyna lub ręcznie,
ułatwiał wyrywkowe kontrole i wymianę informacji,
zapewniał właściwym organom dostęp do danych,
obejmował ogólnodostępną i nadającą się do odczytu maszynowego internetową bazę danych,
gwarantował poufność, integralność i bezpieczeństwo wszystkich danych;
wyznaczają krajowego koordynatora działającego jako punkt kontaktowy dla danego kraju, który współpracuje z Komisją Europejską oraz, jako członek grupy koordynacyjnej ds. pojedynczych cyfrowych punktu dostępu, wspiera wdrażanie rozporządzenia;
sporządzają wykaz organów odpowiedzialnych za obszary, w których ma zastosowanie procedura rejestracji, i uprawnionych do dostępu do danych;
wyznaczają organ, który monitoruje wdrażanie rozporządzenia na szczeblu krajowym i co dwa lata przedstawia Komisji swoje spostrzeżenia;
określają, do , sankcje dla platform internetowych i wynajmujących łamiących przepisy.
Rozporządzenie zmienia rozporządzenie (UE) 2018/1724.
Rozwój platform internetowych, takich jak Airbnb, ma poważne skutki gospodarcze, tworząc wiele możliwości, ale także zmniejszając liczbę lokali mieszkalnych dostępnych na wynajem długoterminowy.
W odpowiedzi na to zjawisko władze krajowe, regionalne i lokalne coraz częściej wprowadzają systemy rejestracji i inne wymogi. Różnią się one w zależności od kraju, co skutkuje fragmentacją jednolitego rynku, ponieważ platformy takie świadczą swoje usługi w sposób transgraniczny.
Rozporządzenie wprowadza ogólnounijne przepisy, które mają zapewnić organom niezbędne informacje na potrzeby rozwiązań politycznych oraz zagwarantować uczciwe i przejrzyste świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych w UE.
KLUCZOWE POJĘCIA
Wynajmujący. Osoba fizyczna lub prawna udostępniająca odpłatnie i krótkoterminowo lokal mieszkalny za pośrednictwem platformy internetowej.
GŁÓWNY DOKUMENT
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1028 z dnia w sprawie gromadzenia i udostępniania danych dotyczących usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1724 (Dz.U. L, 2024/1028, ).
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1925 z dnia w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym oraz zmiany dyrektyw (UE) 2019/1937 i (UE) 2020/1828 (akt o rynkach cyfrowych) (Dz.U. L 265 z , s. 1–66).
Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2022/1925 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 z dnia w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (akt o usługach cyfrowych) (Dz.U. L 277 z , s. 1–102).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z , s. 1–38).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z , s. 73–114).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 692/2011 z dnia w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki i uchylające dyrektywę Rady 95/57/WE (Dz.U. L 192 z , s. 17–32).
Dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U. L 84 z , s. 1–12).
Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376 z , s. 36–68).
Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z , s. 1–16).